Free markets

Alle mensen zijn gelijk, maar sommigen tellen niet mee!

Alle mensen zijn gelijk, maar sommigen tellen niet mee! 800 579 Lhoëst Jean

Français    English

Doen Titan en Adriana een belletje rinkelen bij jou?

Het zijn twee boten die deze zomer zonken. Er verdronken een 700 tal mensen, op de Titan 5, de rest op de Adriana. Voor mij, één van de meest schokkende gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Perversiteit op zee. De hele wereld kon live op tv de ongelijkheid en de voortschrijdende decadentie van de neoliberale Westerse cultuur zien. Het westen, waar alle mensen gelijk zijn, maar sommigen niet meetellen!!!

Rosita Sweetman, een Ierse schrijver en journalist duidde deze decadentie als volgt: ‘Hard to reconcile the rush of rescue efforts to find billionaires who’ve paid 250,000 pounds to see the Titanic and the stunning lack of rush to save refugees fleeing war and famine.’

De feiten.

In de Atlantische Oceaan stierven een vijftal schatrijke avonturiers op zoek naar het wrak van de Titanic in een duikbootje, de Titan, dat plots vermist geraakte. Onmiddellijk werd er een internationale zoek- en reddingsoperatie opgezet. Er werd met man en macht gezocht. Norman Polmar, een maritiem historicus verklaarde: ‘Nooit eerder heeft een internationale reddingsactie van die omvang op zee plaatsgevonden.

In diezelfde periode komt de Adriana, een versleten vissersboot vol vluchtelingen in nood op de Middellandse zee. Het zend noodsignalen uit, maar er daagt geen hulp op. De honderden vluchtelingen aan boord worden aan hun lot overgelaten en stierven.

Meer dan 600 mensen sterven uit uitzichtloosheid, op de vlucht voor oorlog en armoede; 5 mensen sterven uit roekeloosheid. Voor de 600 is elke hulp teveel, voor de 5 kent de hulp geen grenzen.

Ongelijkheid op het water.

Uitzichtloze stumperds worden aan hun lot overgelaten, roekeloze miljardairs worden uit alle macht geholpen: wat een decadentie!

De gezonken vissersboot passeert de revue als een banaal fait divers, het duikbootje kluistert de goegemeente dagenlang aan de buis.

Zijn rijken dan meer waard dan armen?

Na dagenlang zoeken verklaarde de Amerikaanse kustwacht: “We geven de hoop voorlopig niet op en blijven denken aan de familieleden van de betrokkenen“. Hadden de bootvluchtelingen dan geen familieleden?

De Canadese minister Joyce Murray verklaarde: “Ik heb nog geen weet van de kostprijs, maar wat mij betreft is dat niet relevant. Niets is te veel. Het gaat hier om mensenlevens en we moeten alles doen wat we kunnen om hen te redden.” Zijn migranten dan geen mensen?

Decadentie op zee!

5 mensen pogen te redden, honderden laten verzuipen, het is de zoveelste, trieste exponent van conservatieve, neoliberale regimes, waar het geld heerst (centocratie) en rijken meer waard zijn dan armen.

Overheden leggen de economische belangen en hun coryfeeën (aandeelhouders, multinationals, de rijkeren) in de watten, en de rest moet werken, consumeren en zijn plan trekken.

De rijkeren worden vergast op belastingverlagingen en op steeds meer subsidies voor diensten die alleen hen ten goede komen (cfr luchthaven Antwerpen). De min-inkomsten en meer-uitgaven van deze perverse bevoordeling van de beter begoeden worden gecompenseerd door de afbouw van de sociale dienstverlening voor de anderen, die meer en meer aan hun lot overgelaten worden.

Winsten privatiseren, verliezen collectiviseren is het paradigma van het neoliberalisme. Inderdaad, in geval van problemen (cfr bankencrisis, enz.) worden kosten noch middelen gespaard om de economische belangen ter hulp te schieten, gefinancierd met belastinggeld van het gewone volk.

Ook hier werden miljoenen gespendeerd aan de redding van 5 personen op kosten van de gemeenschap. Voor 600 stumperds was er geen geld.

Vooruitgang?

Weet je, toen Victor Hugo de wereld in de 19e E aanschouwde schreef hij: “C’est de l’enfer des pauvres qu’est fait le paradis des riches.’ Zijn we, nu 200 jaar later zoveel geëvolueerd? Het negentiende-eeuwse ‘Hou jij ze dom, dan hou ik ze arm’ is nog steeds een realiteit.

Bestaan er nog ‘homo sapiens’en? Mensen met een universeel rechtvaardigheidsgevoel, zonder dubbele moraal?

Die dergelijke ongelijke behandelingen kwalificeren als decadent?

Voor mij is dit inderdaad een duidelijk teken van decadentie. Tegenstanders zullen tieren dat ik  naïef ben, of een verzuurde zeurkous, of een wokist…? Ach laat ze maar toeteren, ik trek er me in ieder geval geen zier van aan. Ik ben gewoon een gelukkige, witte, hetero man mét een moreel kompas. Magda?

#Equality  #Fraternity  #Free markets  #Good/bad practices  #Human rights  #Migration  #Poverty  #Wealth

Volgend artikel op 1/12/2023:

Geen draagkracht…of geen wilskracht?

Is de Westerse beschaving superieur?

Is de Westerse beschaving superieur? 441 289 Lhoëst Jean

Français    English

Nogal wat mensen vinden onze eigen Westerse cultuur superieur. Ik behoor niet tot hen. Ik hou van bescheidenheid.

Discussiëren over wiens cultuur nu de beste is getuigt trouwens van weinig beschaving. Onze cultuur mag zeker ‘gezien’ worden en heeft, net als andere culturen, goede en minder goede kantjes. En hij is geëvolueerd uit de ons voorgaande culturen. En hij zal opgevolgd worden door andere, hopelijk betere culturen. Dit is het lot van elke mens, cultuur en beschaving.

In plaats van cultuuroorlogen te voeren zouden we beter cultuurdialogen voeren op basis van gelijkheid en respect voor tegenstrijdige opvattingen, want daar ligt mijns inzien de weg naar een beschaving waar het algemeen welzijn van iedereen belangrijk is.

Westerse cultuur of westerse pretentie?

Niet alleen ‘white supremacists’ denken dat onze beschaving superieur is, ook vele figuren uit het conservatief nationalistische milieu denken nog zo.

Zo lezen we bijvoorbeeld  in de jammerklacht ‘over woke’ van onze profeet BDZ dit: ‘De enorme verbetering van het menselijke lot is te danken aan westerse praktijken en ideeën die naar andere samenlevingen zijn doorgesijpeld. Het grootste geschenk van het Westen aan de rest is het redeneervermogen’.

Wat een pretentie van de bovenste plank zeg! Als historicus zou hij bijvoorbeeld toch moeten weten dat Egyptenaren en Chaldeeërs de Grieken beïnvloedden, waarna de Griekse filosofen werden vertaald in het Arabisch. Deze vertalingen vormden, samen met de Arabische commentaren en interpretaties, de basis van de Europese wijsbegeerte. De Arabische wereld speelde een cruciale rol in de totstandkoming van de renaissance, het humanisme en de verlichting, volgens historicus Koert Debeuf. En zou Bartje de invloed van bijvoorbeeld de Indiase Kamasutra op het Westerse erotische leven nooit beleefd hebben?

Velen zijn blijkbaar nog niet verder geraakt dan de Franse auteur Arthur de Gobineau die in de 19e eeuw beweerde dat de ‘blanke mens het monopolie van schoonheid, verstand en kracht’ had! In mei jongsleden zei Joe Biden in een toepspraak op de Howard University dat ‘dit witte superioriteit denken de gevaarlijkste terrorisme dreiging in de VS is’!!!

Waarom vragen bij de superioriteit van de westerse beschaving?

Los van het feit dat ik het erg pretentieus vind om te denken dat je eigen cultuur, beschaving beter zouden zijn dan de anderen, denk ik ook dat er toch een aantal objectieve punten zijn die vragen oproepen bij de ‘grootsheid’ van de Westerse beschaving.

Net zoals andere, heeft onze cultuur ook zijn schaduwkanten en zorgt hij bovendien voor heel wat ellende in de wereld.

Hoe kun je van een ‘superieure’ beschaving spreken wanneer:

Welvaart belangrijker is dan welzijn?

Het groei, groei dictaat maakt dat haast iedereen moet lopen, lopen, en werken, werken om meer en meer te kunnen consumeren. Paul Verhagen zegt hieromtrent ‘Een door het vrij marktdenken gedomineerde maatschappij is een katalysator van onbehagen. ‘ Onbehagen rijmt eerder met decadentie dan met beschaving!

De ongelijkheid perverse extremen bereikt?

Ons systeem creëert welvaart, maar verdeeld die heel, heel erg ongelijk. De rijken worden steeds rijker, de rest krijgt het steeds moeilijker. Zelfs in onze eigen sterregio krijgen steeds meer mensen het moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen.

Intussen bezit wereldwijd 1% evenveel als de 99% anderen. Vrijheid van het egoïsme, slavendom voor de mensheid. Niet echt een prestatie zou ik zeggen!

De absolute macht van het geld regeert?

Van de absoute macht van de koning in de middeleeuwen zijn we geëvolueerd naar de absolute macht van het geld. De 1% en hun economische belangen hebben alle touwtjes en welvaart in handen, schrijven de wetten en betalen haast geen belastingen.

We spreken wel van democratie, doch dit is slechts schijn. In werkelijkheid leven we in een centocratie. Een systeem waar politici het ‘volk’ verleiden met allerlei nepverhaaltjes(cf. identitaire waanzin) om de portefeuille van de rijken te kunnen vullen, kun je toch moeilijk democratisch noemen.

Een beschaving die sociale afbraak pleegt voor de zwakkeren om de sterkeren te kunnen bevoordelen (minder belastingen, meer subsidies) en alzo de kloof tussen de have’s en de not have’s nog te vergroten, kun je toch moeilijk een hoge graad van civilisatie toedichten?

Een twee maten en gewichten politiek schering en inslag is?

Burgers worden ongelijk behandeld. De have’s worden met alle honneurs, floeren handschoenen en blinddoeken benadert, terwijl de not have’s worden geminacht en opgejaagd met een zweep en een steeds sterker vergrootglas.

Voor economisch zwakkeren, niet-kapitaalkrachtige vreemdelingen, seksueel anders geaarden, enz. zijn de idealen van de Verlichting verworden tot een Verplichting van zelfredzaamheid, wachtlijsten en verantwoording voor alles en nog wat afleggen.

Internationaal speelt het westen maar al te graag de politieman van de wereld op basis van zijn overweldigende militaire overmacht. Eigen agressies (cf. US, Israël) worden gedoogd. Agressies door niet westerse landen worden streng afgekeurd en meedogenloos bestraft. Deze hypocrisie van het westen stoot steeds meer landen tegen de borst!

Roofbouw en winstmaximalisatie de eigen biosfeer naar de kloten helpen?

Reeds in 1973 schreef de econoom Kenneth Boulding: ‘Eender wie gelooft dat exponentiële groei voor altijd kan doorgaan in een eindige wereld, is ofwel een gestoorde of een econoom.’ En toch blijven we maar inzetten op groei en nog eens groei. Zijn we allen gestoord?

Alle studies tonen dat maar liefst de helft van de broeikastgasuitstoot komt van de 10% rijksten op aarde, en dat de armste helft van de bevolking amper 10% uitstoot. En toch blijven de rijken, niet gehinderd door de politiek, maar doorgaan met hun groei- en consumptiedrift zonder zich ook maar iets aan te trekken van de gevolgen van hun zelfvernietigend gedrag op de rest van de wereld. Beschaving?

Zijn geschiedenis tamelijk rood kleurt?

Kolonisatie, genocides, invallen en tussenkomsten in soevereine, niet westerse staten, enz.

Lang voor Renaud Camus het woordje ‘omvolking’ muntte, hadden wij het al in de praktijk gebracht. Ooit emigreerden miljoenen Europeanen naar de VS om hier de ellende te ontvluchten. Eens ginds toegekomen roeiden ze de autochtone bevolking uit door ziekte en moord! En ze importeerden miljoenen Afrikanen als slaven.

Zijn vaandeldrager, de VS op de rand van een ‘failed state’ bengelen?

Volgens Frans Verhagen vertoont de VS veel kenmerken van een derdewereldland, zoals het beschamend lage niveau van de leiders. Het rijkste land van de wereld kent stuitende armoede en ongelijkheid, en is niet in staat te voorzien in de minimale behoeften van een beschaafde samenleving.

Een land van cowboys waar ‘een moordenaar een superheld genoemd wordt’!!!

Waar muren gebouwd in plaats van gesloopt worden?

Terwijl de wereld snakt naar mondiale oplossingen voor de echte problemen des tijds, doen de oprukkende rechts nationalisten overal ter wereld het omgekeerde, zich terugtrekken in hun eigen stammetjes. Ze omringen zich met muren, sommigen zelf letterlijk, om toch maar niet te moeten delen met de minder gelukkigen!

Ondanks we allen in hetzelfde huis wonen, primeert inderdaad toch het ik/wij op het ‘tous ensemble’.

Voor de mensheid is eendracht maakt macht het beste, maar vele politici vinden tweedracht maakt postjes interessanter! Waarom het met één minister doen als je het ook met vier kunt doen? Meer postjes en meer profileringsmogelijkheden toch. En zoveel mensen meer met een pervers hoog pensioen om hun gans leven ruzie te hebben gemaakt!

Bescheidenheid aub!

Ben fier op onze beschaving. We hebben veel bereikt. Maar vind ze niet superieur aan andere beschavingen gezien haar vele hierboven beschreven zwakheden die toch wijzen op een zekere graad van decadentie.

Vandaar dat ik nogal wat vragen heb bij het bevattingsvermogen en rechtvaardigheidsgevoel van hen die rondbazuinen dat onze westerse cultuur superieur is. En dat ik begrip heb voor alle landen die vragen stellen bij de dominantie en privileges van het Westen.

Ik pleit voor minder misplaatste ijdelheid en veel meer bescheidenheid. Het westen moet stoppen met zijn visie aan anderen op te dringen.

Echte vooruitgang – verbetering van het welzijn van iedereen- is slechts mogelijk als we alle landen op basis van gelijkwaardigheid behandelen, alle privileges de vuilbak ingooien en evolueren naar een democratische mondiale regering.

#Challenges  #Cooperation  #Democracy  #Diversity  #Equality  #Free markets  #Hate/fear  #Nationalism  #Right/left  #Society  #Taxes  #Wealth  #World

Volgend artikel op 8/09/2023:

Titel wordt later medegedeeld.

De kunst van het gelukkig zijn.

De kunst van het gelukkig zijn. 640 640 Lhoëst Jean

Français    English

Ik geloof rotsvast dat we ooit – alhoewel ik het allicht niet meer zal meemaken – een andere, rechtvaardigere richting zullen inslaan. Op weg naar een wereld waar het welzijn van ALLE mensen primeert!

Her en der kun je inderdaad tekenen zien van intelligentsia, organisaties, landen en jongeren die vragen stellen bij de systemen die ons onderdrukken.

Intelligentsia.

Meer en meer filosofen, economen en andere geleerden pleitten openlijk om het ongebreidelde kapitalisme aan banden te leggen, of zelfs af te schaffen. Mensen zoals Jason Hickel, Timothée Parrique, Kate Raworth, Thijs Lijster, Marguerite van den Berg, Paul Verhaeghe, Chomsky, enz..

En in hun uitstekend rapport ‘The Tragedy of Growth’ vatte de Britse ngo Positive Money het als volgt samen: ‘Groei van het bbp draagt niet bij aan het welbevinden, verlicht de armoede niet en beschermt het milieu evenmin.’

Zelfs groepen als de Patriotic Millionaires en Millionaires for Humanity die vele miljonairs tellen onder hun leden, roepen op ‘to tax the rich’ en ‘to tackle poverty and climate change and achieve the UN Sustainable Development Goals.’

Pionierslanden.

Sommige landen met vooruitziende regeringen durven al een andere weg te bewandelen.

De Wellbeing Economy Alliance (Schotland, Nieuw Zeeland, IJsland, Wales, Finland en Canada) wil het economische systeem veranderen om het algemeen welzijn van de mens en het milieu centraal staan te stellen.

Nieuw-Zeeland haalde vorig jaar de pers met deze belofte van haar ex-premier Jacinda Ardern: ’ We zullen geen groei najagen om de groei. Ons beleid staat in het teken van hoe de Nieuw-Zeelanders eraan toe zijn’.  In plaats van het BNP zijn duurzaamheid, ­gelijkheid, eerlijke kansen, armoedebestrijding en de verbetering van geestelijke gezondheid er de vijf officiële regeringsdoelstellingen geworden!

En ook Costa Rica is een boeiend voorbeeld. Ook dit land heeft de groeifetisj zeer bewust in vraag gesteld en heeft een andere weg gekozen. Hun BNP is relatief laag, maar hun levensverwachting, welzijn en geluk zijn hoger dan die van de VS. Ze hebben geïnvesteerd in universele gezondheidszorg, onderwijs en natuurbehoud.

Tenslotte, een land als Cuba heeft een veel ambitieuzer klimaatplan dan de westerse wereld. Hoe lang blijven onze knoeiende politiekers zich nog achter ‘geen draagkracht’ schuilen om de rest van de wereld op te schepen met steeds gigantischer problemen?

Jongeren.

En last but not least overal in de wereld beginnen jongeren steeds meer vragen te stellen omtrent de zegeningen van het marktfundamentalisme.

Sinds corona nemen steeds meer jongeren vrijwillig ontslag uit ‘bullshit jobs’ zoals David Graeber ze noemt. Ze willen niet langer hun kloten afdraaien voor een hongerloon om onnodige en ongezonde dingen te kunnen kopen ter ere van een kleine minderheid (aandeelhouders) die alsmaar rijker wordt. Men noemt dit fenomeen ‘the great resignation’ of de ‘big quit’.

In zijn uitstekende boek ‘Verschuivingen’ schrijft Stefan Hertmans hieromtrent dit: ‘Maar bij jonge dertigers die nu al tekenen van burn-out vertonen, wordt een trend zichtbaar die neigt naar meer innerlijke rust, minder meritocratische rush, verlangen om uit de ratrace te stappen, in tiny houses te gaan wonen, een natuurlijker evenwicht terug te vinden – de drang om de infernale samenhang van identiteit en verdienste te doorbreken en meer zelfbeschikking te veroveren.’

Een nieuwe wereldorde aub!

Laat ons beginnen met proberen de omstandigheden waarin geluk kan gedijen te verbeteren.

Daarom pleit ik al lang

  • Om te evolueren van een participatieve democratie (centocratie) naar een echte directe democratie met uitgelote burgers aan de macht. Een democratie waar het algemeen welzijn primeert en waar de mensenrechten geen vodje papier zijn.
  • Voor een mondiale regering. Mondiale problemen (klimaat, eerlijke belastingen, enz) vragen mondiale antwoorden.
  • Om het vrije marktfundamentalisme te vervangen door een gecontroleerde, wijze markt met een eerlijk belastingsysteem.

Toen Octavio Paz in 1990 de Nobelprijs voor de Literatuur in ontvangst nam, zei hij deze wijze woorden: ‘We moeten een manier vinden om de markt zó in de samenleving te integreren dat hij het sociaal contract tussen overheid en burger ten uitvoer legt en zo een instrument wordt dat rechtvaardigheid en eerlijkheid bevordert. Een samenleving die als een dolleman meer moet produceren om meer te kunnen consumeren heeft de neiging om gedachten, gevoelens, kunst, liefde, vriendschap en mensen te reduceren tot consumentenproducten. Alles wordt een ding. En dat ding wordt gekocht, gebruikt en dan in de vuilnisbak gegooid.’

Laat ons er werk van maken….

Enkele persoonlijke tips voor geluk.

  • Geluk schuilt in de gewone dinges des leven, die echt voor iedereen bereikbaar zijn.
  • De lege ratrace naar meer en meer zal je nooit gelukkiger maken. Werp de ketens van het economische systeem en de sociale media af. Verjaag de FOMO (fear of missing out) en omarm de HOMO (happy of missing out).
  • Neem jezelf niet al te serieus. Nuanceren en relativeren zorgt voor gemoedsrust.
  • Optimisme en lachen zijn veel plezanter dan je druk te maken. ‘Mens erger je niet’ is niet alleen een leuk spel maar ook een levensles.
  • De gulden regel is een goed kompas. We zijn immers allen dezelfde anderen. Stel je zonder vooroordelen open voor anderen, wit of zwart, moslim of christen en ervaar hoe je rijker en gelukkiger wordt.
  • Je eigen durven zijn is de weg naar geluk. Het zou zonde zijn moest je op je sterfbed tot de conclusie komen dat je het beter anders had aangepakt, zoals zovelen voor jou ….
  • Een goed gesprek met iemand, voorbij slogans en kreten, is vaak een bron van wijsheid en geluk.
  • Geluk kan je niet kopen, enkel beleven.
  • Wees dankbaar voor de gelukkige momenten in je leven.
  • Last but not least, make love, no war!

Beste lezer, wie je ook bent, ik wens je heel veel gelukkige momenten toe!

#Challenges   #Citizen participation   #Democracy   #Free markets   #Happiness   #Identity/Be yourself   #World

Volgend artikel op 12/05/2023:

Omtrent woke: much ado about nothing.

Willen we gelukkig zijn?

Willen we gelukkig zijn? 2048 1471 Lhoëst Jean

Français    English

Wat een vraag. Wie wil immers niet gelukkig zijn?

En daarom kan ik moeilijk begrijpen waarom wij ons liever fleurig laten ketenen dan eenvoudig vrij en gelukkig te leven.

Een artikel in twee delen.

In dit eerste artikel probeer ik te antwoorden op volgende vragen: wat is gelukkig zijn, hoe gelukkig is de homo sapiens in de wereld en waarom zijn de mensen in de ‘rijke’ landen niet gelukkiger?

In het tweede artikel beschrijf ik een aantal signalen van hoop op beterschap en geef ik een paar regels voor geluk mee.

Wat is gelukkig zijn?

Geluk, gelukkig zijn, begrippen die moeilijk eenduidig te definiëren zijn. Het heeft te maken met een subjectief gevoel van welzijn. Het mooie aan geluk is wel dat iedereen, zwart of wit, arm of rijk, christen of moslim gelukkig kan zijn.

Naast gezondheid en liefde word gelukkig zijn heel dikwijls in verband gebracht met tevredenheid, vrijheid en rechtvaardigheid.

Vele geleerden benadrukken dat tevredenheid een belangrijke, zo niet de belangrijkste sleutel tot geluk is. Tevreden zijn met wat je hebt, en …niet hebt maakt gelukkig. Verlangen naar steeds meer maakt leeg en ongelukkig.

Zich vrij voelen is een ander veel geciteerde voorwaarde voor geluk. Angst en ketens zijn immers geluk remmers. De Amerikaanse socioloog Ronald Inglehart stelt dat geluk sterk samenhangt met een gevoel van individuele vrijheid: hoe vrijer, hoe gelukkiger.

Streven naar een rechtvaardigere wereld is niet alleen een nobel doel, maar schept ook een klimaat waarin zich gelukkig voelen makkelijker kan gedijen.

Hoe zou ik me echt goed kunnen voelen met een beleid dat miljarden spendeert opdat ik het vliegtuig in Antwerpen kan nemen en mijn appartement goedkoop kan laten kuisen, maar er tegelijkertijd niet in slaagt het aantal kinderen dat met een lege brooddoos naar school moet te verminderen? Hoe kun je , als je een moreel kompas hebt, je goed voelen als je naast je het aantal armen, uitgestotenen, enz.… ziet toenemen? Onrecht, ervaren of waargenomen, bedrukt gevoelens van blijdschap en geluk.

Hoe gelukkig is de wereld?

De bovenstaande grafiek probeert in beeld te brengen hoe (on)gelukkig de mensen zich in de wereld voelen.

Vooreerst zien we dat de rode balkjes (ongelukkig) het hoogst zijn in de rijkste landen. En dat zelfs in deze landen de groene balkjes (gelukkig) niet veel hoger liggen dan in de andere landen.

Eigenlijk zijn de Costa Ricanen gelukkiger dan de Amerikanen ondanks ze meer dan 5 keer armer zijn dan de VS!

De verklaring voor deze paradoxale vaststellingen is uiteraard een combinatie van factoren. Maar mijns inzien is een van de belangrijkste toch de excessen van het neoliberaal marktfundamentalisme. Het systeem kan er wel prat opgaan dat er nu veel meer mensen lijden aan obesitas dan aan honger!

De economie groeit, de mensen gaan erop achteruit. Inderdaad, het welzijn van de mensen in de rijke landen gaat achteruit, ook in ons eigenste landje. Volgens de Wereld Gezondheidsorganisatie is depressie inmiddels volksziekte nummer één. ‘Ons grootste tekort vind je niet op een begroting, maar in onszelf. Het is een tekort aan zingeving. Een tekort aan spel’ schrijft  Rutger Bregman hieromtrent in zijn boek ‘De meeste mensen deugen ‘.

Deze grafiek illustreert ook goed het beroemde citaat van Robert Kennedy : ‘Het bruto nationaal product (GDP) meet alles, behalve dat wat het leven de moeite van het leven waard maakt.

Neoliberalisme.

Ons huidig westerse, ‘goddelijk’ systeem – centocratie en marktfundamentalisme – is ziekmakend. Het is immers de boeman van tevredenheid, vrijheid en rechtvaardigheid. En dus van het welzijn van de mens.

Het marktfundamentalisme heeft veel welvaart gecreëerd, maar inderdaad weinig welzijn. Bovendien zorgt het ook voor heel wat ellende, gaande van een ecologische ramp over de uitputting van mens en planeet tot een steeds groeiende ongelijkheid.  En de groei dwang ketent mensen in een weinig welzijn bevorderende ratrace… En de overheid laat als een trouwe lakei van het systeem begaan…

De gecreëerde rijkdom is haast volledig gegaan naar de zakken van een minderheid. Inderdaad, sinds de jaren ’80 van de vorige eeuw zagen veel burgers hun koopkracht afkalven, terwijl de welvaart van de allerrijkste bovenlaag bleef groeien. Een minderheid die bovendien haast geen belastingen moet betalen en dus niet solidair is met de rest. Deze toenemende ongelijkheid (in rijkdom én behandeling) kruipt onder de huid van mensen en tart elk rechtvaardigheidsgevoel.

En in zijn fetisj voor groei dwingt het systeem ons via allerlei slimme technieken (reclame, hyping, media, marketing, enz) om altijd maar meer en meer te consumeren. Het systeem creëert een ‘eeuwig verlangen naar meer’, maar geen voldoening! Het besef dat we genoeg hebben wil de markt bannen. Het systeem is dus een permanente aanslag op gevoelens van tevredenheid en vrijheid!

Pour vivre heureux…

Vivons caché’ luidde het devies vroeger.

Nu is het ‘vivons branché’ geworden. Waar men vroeger zijn privé leven niet te grabbel gooide, is exhibitionisme de troef geworden. Alles wordt ‘in de groep gesmeten’ en gedeeld. De wereld lijkt wel een grote verzameling groepen van ‘vrolijke, vrolijke vrienden’ te zijn geworden. Alles moet leuk en leuker zijn tot men er zelfs ‘leukemie’ van krijgt. Sommigen lijden nu zelfs aan ‘fomo’ (fear of missing out) als ze er niet eens bij kunnen zijn….

Maar achter deze gemaakte vrolijkheid schuilt een poel van dwaasheid, waanzin, extremisme, desinformatie, onverdraagzaamheid, haat, jaloersheid, enz.. Nuances en argumenten bestaan niet meer in deze fake wereld, alleen slogans, emojis en opgestoken vingertjes. Achter al deze verbondenheid schuilt mijns inzien veel leegheid, rusteloosheid en eenzaamheid….

En wat doen de Facebooks, Googles en Tiktoks met alle onze gegevens? Ze verdienen er in ieder geval big money mee door ze te verkopen op de markt. Algoritmes gebruiken onze digitale sporen om ons zo nog beter te kunnen bestoken met allerlei voorstellen voor dingen/diensten die we niet nodig hebben….

Vandaar mijn vraag: heeft ‘vivons branché’ ons gelukkiger gemaakt? Of bloeit het ware geluk niet het schoonst verborgen?

Autoritaire overheden.

Met de verrechtsing van het politieke klimaat, vertonen overheden meer en meer autoritaire trekken. Geboden, verboden, voorwaarden, controles, camera’s, drones, algoritmes en tutti quanti worden ingezet om iedereen binnen de vooropgestelde lijnen van ‘werken en consumeren’ te doen lopen. Meer en meer wordt iedereen die buiten de norm valt (te arm, werkloos, te weinig kennis van het Nederlands, enz..) geminacht en zelfs uitgesloten van openbare diensten en de sociale zekerheid.

Ons zelfbeschikkingsrecht wordt meer en meer uitgehold. 2022 was dan ook het zoveelste jaar waarin de vrijheid, zoals gemeten door de NGO Freedom House achteruit boerde!

Inperking van onze bewegings- en meningsvrijheid, beperkingen van onze solidariteit en een dwingende omgeving zijn een slechte voedingsbodem voor geluk.

Maar er is hoop op beterschap….

#Democracy   #Free markets   #Freedom   #Happiness   #Social media

Volgend artikel op 28/04/2023:

Hoopvolle signalen om gelukkiger te worden.

Waarom zo dikwijls socialistische partijen in corruptieschandalen?    

Waarom zo dikwijls socialistische partijen in corruptieschandalen?     800 1209 Lhoëst Jean

Français    English

Qatargate’, het corruptieschandaal dat het Europees Parlement en de media al weken in de ban houdt. Verschillende parlementsleden zouden smeergeld aanvaard hebben van Qatar en Marokko om de wetgeving in het voordeel van die landen te laten beïnvloeden.

En weerom, zoals wel vaker waren het leden van de socialistische familie die betrokken waren. Hoe komt dat toch? Zouden socialisten zwakker zijn dan de anderen? Of zouden ze meer aan verleiding blootgesteld worden?

Opgepast, naar een verklaring zoeken waarom sommige meer omgekocht worden dan anderen, betekent uiteraard geenszins dat ik zulke praktijken goedkeur. Verre van. Ik ben sowieso tegen elke vorm van beïnvloeding van de wetgever voor eigen belang. Dit is gewoon pervers en ondemocratisch!!!

Wetten geschreven door de ‘economische belangen’.

Zoals eerder al geschreven leven we in een ‘centocratie’, waar de wetten geschreven worden door de economische belangen.

Allerhande economische actoren (plutocraten, bedrijven, enz.) beïnvloeden voortdurend de politieke besluitvorming op allerhande wijzen van lobbying tot pure omkoperij om hun zin te krijgen.

In een uitstekend artikel schrijft Marc Reynebeau dat ‘bedrijven en belangengroepen elk jaar zowat 2 miljard euro (!!!) spenderen aan lobbying bij de Europese instellingen’. En verder ‘Europarlementsleden hoeven niet al hun contacten met lobbyisten te melden, maar de 48 procent die er wel meldde, kwam sinds juli 2019, aldus een rapport uit 2021, uit op een totaal van 12.794 ontmoetingen, of gemiddeld 38 per parlementslid. Dat is een druk bestaan.’ Toegegeven daar zijn die paar miljoen in Qatargate klein bier tegen.

En de grafiek hierboven spreekt ook boekdelen. Alhoewel de meeste ‘vergeten’ iets aan te geven, genieten vele EU-parlementsleden van diverse pluimage gul van snoepreisjes, hen aangeboden door allerhande economische belangen.   

Een oud en wereldwijd zeer.

Dat de rijken de wetten schrijven is van alle tijden. Zo sprak Dino Rapondi, de belangrijkste financier en adviseur van Filips de Stoute , ooit deze woorden die de eeuwen zouden trotseren: ‘Er is niets dat niet met goud en geld kan worden geregeld.

Ook in eigen land werkt de democratie zo. Bart De Wever verkondigt urbi en orbi dat Voka zijn baas is. Het leverde hem een plaatsje op in de Hall of Fame van deze lobbygroep. En de voltallige top van de N-VA verwelkomde ooit de Franse fiscale vluchteling Bernard Arnault.

Het moge duidelijk zijn dat de politiek de verdediger en de verzekeraar van de economische belangen is. En dat dit de democratie en de vrijheid ondermijnt.

Hoe moet een burger die al jaren op de wachtlijst staat voor een sociale woning zich daarbij voelen? Waar kan hij terecht?

Zijn socialisten ontvankelijker voor omkoping? 

Neen, dat geloof ik niet. In elke partij zitten sterke en zwakke personen. En opportunisten en mensen die het niet te nauw nemen met ethiek. Maar algemeen gezien is sinds de wonderbaarlijke vermenigvuldiging van het aantal ministerkes in ons land, het niveau van de politici wel fel achteruitgegaan. Leiders die verder zien dan hun korte termijn partijbelangen zijn in de verste verte niet meer te bespeuren. Des te meer kleuter-politici.

Allez, wie had nu ooit gedacht dat onze stoere anti-migratie held, Francken, zich zou laten betrappen op gesjoemel met humanitaire visa voor vluchtelingen. Uiteraard wist hij van niets…. Verantwoordelijkheid van zich afschuiven, zo typisch voor de huidige kleuter-politici.  

Ach, Joseph Conrad, een Engels auteur wist het al in de 19e eeuw dat ‘‘The moment a man wears a tie, he is lost, the germ of corruption has entered into his soul.

Dwarsliggers lopen meer risico omgekocht te worden.

In een representatieve democratie doen de economische belangen er alles aan om de handen van de wetgevers vast te houden bij het schrijven van de wetten. Lobbying is in: van snoepreisjes en goede betaalde bestuurszetels tot pure omkoping.

Doorgaans gaat dit makkelijk omdat de huidige conservatieve meerderheidspartijen zich gedragen als lakeien van de economische belangen.

Neem nu bijvoorbeeld de N-VA en haar ministerke Demir. Deze dame gebruikt zelfs belastinggeld om een studie te vragen aan Fostplus omtrent hoe de recyclage van blikjes te organiseren…. Ze vraagt dus met belastinggeld aan de lobbyist hoe de wet te schrijven met alle gevolgen van dien… Het toppunt van naïviteit of het toppunt van lakeischap? Het is alsof een rechter aan de beschuldigde zou vragen welke straf hij/zij wil! Ja, zo iemand moet uiteraard niet meer omgekocht worden….

Maar soms liggen sommige partijen toch wat dwars, meestal die van socialistische strekking en dan is omkoping vaak het laatste smeermiddel.

Zo stelde Marc Tarabella zich in het begin nogal moeilijk op ten opzichte van de wensen van Qatar. Een paar duizenden euro’s smeergeld zouden helpen hem tot ‘betere’ inzichten te dwingen….

Een Demir die naar de pijpen van de industrie danst moet niet omgekocht worden. Een sos die moeilijk doet daarentegen…..

Socialisten meer blootgesteld aan corruptiegevaar.

Sossen zijn niet corrupter, maar ze worden inderdaad meer blootgesteld zijn aan corruptiegevaar. Gewoon omdat ze tot partijen behoren die iets minder meegaand zijn met de economische belangen, en dus wat meer extra smeergeld nodig hebben.

Dit levert de omkoper – het marktfundamentalisme- twee voordelen op. Op korte termijn krijgt het meestal zijn zin. En op lange termijn wordt zo het imago van tegenstribbelende partijen beschadigd in het electorale voordeel van de lakei-partijen. En zo wint de omkoper dus twee keer!!!!

Beïnvloeding, een blaam voor de democratie.

Paul De Grauwe en Ludwig Verduyn, om maar hen te noemen, beschreven al de gevaren voor de democratie van het marktfundamentalisme dat haast zonder gêne de wetten schrijft.

Dat verklaart trouwens waarom haast overal overheden rode lopers uitrollen voor belastingfraude,  -ontwijking en -verlagingen voor de happy few.

Vandaar dat mijns inzien alle praktijken van beïnvloeding laakbaar en verwerpelijk zijn. Het ondermijnt het vertrouwen in de democratie. Voor mij is het gedrag van een Demir of een Tarabella even laakbaar.

Een gewone burger heeft immers niet de middelen om een wetgever een snoepreisje of ander lekkers aan te bieden… En zie een Diependaele nog niet vragen aan de al jaren wachtenden hoe ze willen dat hij de zaak regelt om de wachttijden in de sociale huisvesting te verkleinen.

Nog een reden te meer om te pleiten voor directe democratie….

#Democracy  #Free markets  #Good/bad practices  #Political parties

Volgend artikel op 24/03/2023:

Sociale huisvesting op zijn Vloams.    

Waarom kleurt de wereld steeds bruiner?  

Waarom kleurt de wereld steeds bruiner?   800 702 Lhoëst Jean

Français    English

Overal in het Westen is het conservatief nationalisme in opmars. Eén op de twee Vlamingen stemt intussen rechts, op de N-VA of het Vlaams Belang.

De Staatsveiligheid (VSSE) wees onlangs nog op een belangrijke trend binnen het rechts-extremisme, namelijk de ‘zorgwekkende radicalisering van jongeren’.

Leven met Vlaams Belang wordt steeds meer realiteit’ titelde Bart Brinckman onlangs in De Standaard. En zelfs VOKA pleit om het Vlaams Belang ‘mee in bad te nemen’, net zoals de Duitse industriëlen in 1933 Hitler aanprezen.

En in de New York Times las ik: “Campussen en studentenclubs weerspiegelen en wakkeren het conservatisme in Vlaanderen aan, waar een nationalistische beweging – die openlijk racistisch is – groeit“.

Toch wel onthutsende cijfers en feiten!!!

Vandaar dat ik telkens opnieuw beschaamd ben als ik ergens moet verklappen van waar ik kom. Als fan van de mensenrechten, wil ik immers geenszins geassocieerd worden met het zichzelf op de borst kloppende conservatieve gedachtengoed.

Hoe dom kunnen we toch zijn: telkens opnieuw geven we de geschiedenis de kans zich te herhalen… Nochthans voorspelde Alexis de Tocqueville, de Franse historicus lang geleden al

‘‘Le passé n’eclairant plus l’avenir, l’esprit marche dans les ténèbres‘‘.

Denkt de arme Vlaming nu echt dat hij beter gaat worden met de N-VA en/of het Vlaams Belang aan de macht?

Waarom toch deze ‘verbruining’ van ons landje?

Gevoelens van onrecht, onzekerheid en angst.

Deze gevoelens verklaren voor een groot stuk het huidige succes van rechtse populisten. De voedingsbodem voor deze gevoelens zijn het losgeslagen marktfundamentalisme, migratiestromen en de vergrijzing van de bevolking.

Het neoliberalisme.

Als een kanker woekert het marktfundamentalisme in de onderbuik van de samenleving. Het produceert enorme rijkdommen voor de happy few en veel ongemak en onvrijheid voor de rest.

Klimaatopwarming, ongelijkheid, uitbuiting, ratraces, job onzekerheid, privatisering en afbouw sociale voorzieningen, consumentisme, ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’, ‘zelfredzaamheid’, enz.. Dingen die niet goed zijn voor het welzijn van de mensheid. Zelfs de lagere sociale klassen hebben moeilijkheden om het einde van de maand te halen en maken zich zorgen over de toekomst van hun kinderen.

Deze schaduwzijden van het neoliberalisme zijn mijns inzien de grootste bron van onrecht, angst, onzekerheid en ressentiment.

Vergrijzing.

België en inzonderheid zijn zelf verklaarde sterregio wordt stilaan een groot rusthuis vol onzekere en angstige mensjes die zich vragen stellen over hun pensioen en hun veiligheid bijvoorbeeld. Met ouder worden neemt inderdaad meestal de behoudsgezindheid en de verstarring toe.

Vandaar dat het plausibel lijkt dat de vergrijzing ook zorgt voor een verbruining van het politieke landschap.

Diversiviëring van de maatschappij.

Migratie is er altijd geweest en zal er altijd zijn. Als we lang genoeg achteruitkijken stammen we trouwens allen af van allochtonen!

Alhoewel diversiteit bron van rijkdom is, hebben veel gesettelde mensen angst voor het vreemde en voor ‘wat dat allemaal gaat kosten’. Ze zouden hun levensstandaard, hun cultuur, enz. maar eens moeten aantastten…

Daarom sluiten ze zich liever op in hun eigen hokje in plaats van zich open te stellen voor het onbekende en zo nieuwe werelden te ontdekken. Ze willen zogezegd de christelijke cultuur beschermen… door zijn waarden te verloochenen.

Gebrek aan intellectuele vaardigheden.

Omgaan met onrecht, onzekerheid en angst vergt sterke intellectuele vermogens, iets wat een groot  deel van de massa spijtig genoeg ontbreekt. Velen missen inderdaad vaardigheden als kritisch kunnen denken, communicatieve vaardigheden, creativiteit, nuance,… Vandaar dat zulke mensen meer open staan voor slogans, leugens, kreten en scheldwoorden dan voor onderbouwde argumenten en nuance. Een waarheid die populisten meedogenloos uitbuiten. En zo belanden we bij de …

Democratische ziekte.  

In een democratisch systeem regeert de middelmaat tot groot jolijt van de echte machtshebbers achter de schermen, in het Westen ‘het geld’.

Om perfect te kunnen werken zou iedere stemgerechtigde een goed geïnformeerde en weloverwogen stem moeten kunnen uitbrengen. Maar dit is wishfull thinking omdat de intellectuele vaardigheden om dit te kunnen doen niet gelijkmatig verdeelt zijn over de bevolking (zie Gauss curve IQ spreiding).

Net als in zovele andere studies, stellen A. Gethin, C. Martinez-Toledano en T. Pikketty in hun studie ‘Ongelijkheid en ons stemgedrag’ vast dat hogeropgeleiden eerder links stemmen en lageropgeleiden eerder rechts. Logisch omdat beter opgeleiden de gebakken lucht verhaaltjes van populisten makkelijker doorprikken. Maar vermits er nu eenmaal meer lageropgeleiden zijn….

Deze zwakte wordt genadeloos uitgebuit door populisten om zieltjes te lokken en hun rechts conservatief programma uit te voeren ten dienst van de echte machthebbers. Trump was daar een schoolvoorbeeld van. Met een brede fan basis onder de lager geschoolden voerde hij zonder scrupules een belastingpolitiek in het voordeel van de rijken!!! Bij ons deed de N-VA een vergelijkbare stunt tijdens de regering Michel I met alle gevolgen van dien.

Dit verklaard ook waarom het Vlaams belang bijvoorbeeld de laagst opgeleide kiezers aantrekt. Bij de laatste verkiezingen (2019) was zo maar eventjes 75% van de stemmers van Vlaams Belang laaggeschoold!

De democratische ziekte, een gekend zeer.

Dit democratisch euvel is reeds ontelbare keren aangehaald door verscheidene filosofen, van Socrates tot Mill.

Mill, Bagehot en A. Rand bijvoorbeeld maakten zich zorgen dat de stemmen van de begaafdere personen altijd het gevaar lopen ondergesneeuwd te worden door de middelmatigheid van de massa.

De Zwitserse schrijver Frédéric Dard omschreef het ooit als volgt: ‘Ce sont toujours les cons qui l’emportent. Question de surnombre !’

En Mill schreef:

“Conservatives are not necessarily stupid, but most stupid people are conservatives…” 

Opkomst populistische partijen.

Samen met het neoliberalisme sprongen rechts populistische partijen in het gat van de goedgelovige, niet al te snuggere ontevreden massa’s. Partijen als de N-VA en het Vlaams Belang buiten de onzekerheid en angsten van de massa’s meedogenloos uit met allerlei sofistische verhaaltjes: zondeboktheoriën, ‘wij eerst’ gezwam en identidaire waanzin. Ze verdelen en zijn boos op iedereen behalve op hun kiezers. Zelfs ronduit fascistoïde en racistische fantasieën schuwen ze niet.  Zo lokken ze zieltjes en doen ze de mensen wegkijken van de echte maatschappelijke problemen tot groot jolijt van de echte machthebbers, het marktfundamentalisme.

Welwillige medewerking van de media.

De media, van kranten tot TV, in handen van de grote economische actoren, verspreiden welwillend de afleidingsverhaaltjes van het rechts conservatieve gedachtengoed.

Lees al jaren De Standaard (DS) en heb deze krant zien wegzakken van een nationale kwaliteitskrant tot een Vlaams parochieblaadje dat het rechtse gedachtengoed genegen is. Leescijfers, mijnheer.

In tegenstelling tot de Franstalige kranten die veel minder een free podium geven voor het rechtse gedachtengoed. Misschien verklaart dit een beetje waarom rechts in Wallonië minder succes heeft. Want ik geloof niet dat de gemiddelde Waal slimmer zou zijn dan de gemiddelde Vlaming.

Daarom lees ik ook de Franstalige en buitenlandse pers om een genuanceerder en correcter beeld te krijgen van het reilen en zeilen van mijn landje.

Als je bijvoorbeeld enkel DS had gelezen ten tijde van de zelfmoord van de crimineel Conings zou je kunnen gedacht hebben dat een volksheld was heengegaan i.p.v. een waanzinnige terrorist!

De sociale media als dorpsplein van een nepwereld.   

Ik raad je aan de onzin eens te lezen die N-VA en Vlaams Belang op de sociale media spuien en je zult begrijpen hoe toxisch dit kan zijn voor niet zo goed geïnformeerde burgers…

N-VA en Vlaams Belang zijn trouwens de absolute koplopers in uitgaven voor publiciteit op Facebook en Instagram!!! Dit verklaart zeker voor een deel de radicalisering van de jeugd zoals in de intro aangehaald.

Ik vind het trouwens heel erg dat een deel van mijn fiscale bijdrage dient om partijen te sponsoren die met hun onzin de christelijke waarden met de voeten treden. Welke partij durft die transfers stoppen?


De combinatie van de bovenstaande feiten verklaart mijn inzien voor een groot stuk de verrechtsing van de wereld.

Ze tonen de zwakte van een representatieve democratie in volle glorie: met de stem van de lagere klassen spekken rechtse politici de portefeuille van de hogere klassen ten koste van sociale voorzieningen en vrijheden! Eigenlijk weinig democratisch!!!!! 

Dit is een van de voornaamste redenen waarom ik pleit voor de afschaffing van de representatieve democratie. En pleit voor de overstap naar een uitgelote, echte democratie.

#Belgium  #Democracy  #Free markets  #Media  #Populism  #Right/left #Social media

Volgend artikel op 24/02/2023:

Stephen Hawking aan het woord.

Jaaroverzicht 2022

Jaaroverzicht 2022 444 395 Lhoëst Jean

Français    English

Wat zal ik  van een redelijk turbulent 2022 onthouden?

Oorlog.

Uiteraard kun je er niet naast kijken: de schandalige Russische inval in Oekraïne.

Wat mij nog het meest verbaasd is dat deze oorlog nog steeds – begin 2023 – voortduurt. En dat we dus niets leren uit het verleden. Ons beschavingspeil is dus echt niet om hoog van de toren te blazen.

De codex van Hammurabi, een van de eerste schriftelijke wetboeken in de geschiedenis (18e E vóór C) bevatte voor het eerst het gezegde ‘oog om oog, tand om tand’. En vandaag de dag zijn we nog steeds niet verder.

Inderdaad, economisch profijt verpakt in ideologische scherpslijterij doet deze oorlog aanslepen. Hoelang blijft de Europese bevolking nog dulden dat haar leiders het conflict maar verder blijven opstoken ten koste van de gewone mens, niet alleen in Oekraïne en Rusland maar ook in de ganse EU? Tot er een atoombom valt? En gaan we dan met zijn allen weer zeggen ‘wir haben es nicht gewüsst’?

Neveneffecten van de oorlog.

Een energiecrisis en nooit geziene inflatiecijfers zorgden voor koude woonkamers,  wegsmeltend spaargeld en super winsten vooral voor de voedsel-wapen- en energiebedrijven. Terwijl de gewone mens zwarte sneeuw zag, bleef het vermogen van de plutocratie spectaculair stijgen, uiteraard sdf (sans difficultés fiscales). Stelen van de gemeenschap is een voorrecht van de gefortuneerden, zelfredzaamheid een plicht voor de kwetsbaren. Beschaving of decadentie?

En een nieuwe wapenwedloop. Ondanks de NAVO al veruit de sterkste macht ter wereld is, gaan de militaire uitgaven opnieuw omhoog. Nog meer geld voor wapens als je al veruit de sterkste bent en als je al recordhouder bent van ‘geld uitgeven dat we niet hebben’, lijkt mij pure waanzin!

Verdere erosie van het zelfbeschikkingsrecht.

Overal ter wereld wordt er gemorreld aan onze vrijheden en ons zelfbeschikkingsrecht. Van een verbod op abortus in de VS tot een  verbod voor vrouwen om naar school te gaan in Afghanistan.

2022 was trouwens het 16e jaar op rij waarin de vrijheid wereldwijd, zoals gemeten door de mensenrechtenwaakhond Freedom House een stap terug zette!

De verdere verrechtsing van de wereld. 

Met lede ogen moet ik vaststellen hoe ook in 2022 de wereld steeds bruiner kleurde. In Italië krijgen ze met Giorgia Meloni een uiterst rechtse premier en hier in onze sterregio stemmen haast 1 op 2 kiezers voor partijen als N-VA en Vlaams belang, toch niet bepaald toonbeelden van ruimdenkendheid en solidariteit.

Blijf het onbegrijpelijk en grappig vinden hoe massa’s zich steeds opnieuw laten verleiden door polariserende, autoritaire heerschappen die hen nochtans altijd weer in de vernieling zullen storten.

Want keer of draai het zoals je wil, deze rechtse stroom is voor mij een van de grootste kwalen van de hedendaagse wereld. Het betekent immers altijd een achteruitgang op vele gebieden en een erosie van de intermenselijke solidariteit.

De meest verbazende politieke uitspraak.  

Naast rechts blijft het populisme maar aan terrein winnen. Steeds meer politici, zelfs van wie je het eigenlijk niet zou verwachten willen de volksmond tongen voor electoraal gewin.

Zo ook een Conner Rousseau, intussen al de populairste politicus van Vlaanderen, die uitbazuint zich in Molenbeek niet in zijn land te voelen…. En ik die dacht dat een socialistische partij stond voor openheid van geest, respect voor iedereen, samenwerking, enz..

Beste Conner zelfs met de rechtste adem van 99% van de Vlamingen in mijn nek zou ik nog rechtop blijven staan en strijden voor een rechtvaardigere wereld voor iedereen. Want het is beter rechtopstaand te sterven dan op je knieën te leven!

De meest perverse politieke uitspraak.    

De hoofdvogel qua perverse politieke uitspraken ging in 2022 naar één van onze veel te vele klimaatministerkes, Demir,  die deze parel liet optekenen: ‘Het is misschien een rare vergelijking met vluchtelingen, maar wij kunnen hier ook geen miljoenen varkens houden.’ Walgelijk en zum kotzen!

Mijn kleinzoontje vroeg me of vluchtelingen varkens waren… Ja, wat moet je dan zeggen? Ik raadde hem aan deze ranzige uitspraak aan zijn leraar godsdienst voor te leggen en te vragen wat God er van zou denken….

Nu van haar verwonderde me dit niet zo omdat ze een boegbeeld is van de N-VA, de nieuwe Vlaamse afbrekers. Die van afbreken, denigreren, kleineren en polariseren hun handelsmerk gemaakt hebben.

En dat een persoon zulke uitspraken doet, tot daar aan toe. Een individu heeft zichzelf nu eenmaal niet begiftigd met verstand… Ze heeft zichzelf niet gemaakt zoals de volksmond zegt.

Maar ik vind het ongelofelijk dat een land door zulke figuren kan bestuurd worden en blijven. Een minister bestuurt een land in naam van iedereen, en niet enkel in naam van haar geloofsgenoten. Het is moeilijk mensen te vertrouwen die geen enkel respect hebben voor anderen!

Burgerparticipatie.

Verheugender nieuws kwam er van één van onze nutteloze deelregeringskes, in casu de Brusselse die besliste de burger meer inspraak te verlenen in het klimaatbeleid met de oprichting van een uitgeloot burgerplatform . Na de Duitstalige gemeenschap, eindelijk nog eens een schuchtere poging tot meer directe democratie met uitgelote vertegenwoordigers. Mijns inziens de way to go!

Voor 2023 wens ik aan iedereen meer verheugende en hoopvolle feiten en gebeurtenissen.

#Free markets #freedom #citizen participation #hate/fear #migration #war&peace

Volgend artikel op 10/02/2023:

Waarom kleurt de wereld steeds bruiner?

Pleidooi voor een nieuwe wereldorde. (deel 2)

Pleidooi voor een nieuwe wereldorde. (deel 2) 2048 759 Lhoëst Jean

Français    English

Net als in mijn vorig artikel, schets ik hier, in dit tweede deel, nog een aantal systeemwijzigingen die nodig zullen zijn om het welzijn van de mensheid te verbeteren. En zo eindelijk te tonen dat we onze zelf gekozen naam ‘homo sapiens’ waard zijn.

Een coherent mondiaal klimaatplan.

De mondiale regering moet een plan van aanpak opmaken en uitvoeren om de planeet en de biosfeer terug gezond te maken. We hebben de morele plicht om onze nakomelingen een leefbare planeet achter te laten. Een wereld waar het goed toeven is. En waar niemand, mens noch dier, meer met uitsterven of vluchten bedreigd wordt door het egoïsme van een minderheid.

Dit plan moet opgemaakt worden met de hulp van de beste wetenschappers op het domein. En met voldoende inspraak van alle belanghebbenden, van ‘gevestigde waarden’ tot de minder geprivilegieerden. In dit plan moeten de belangen van de planeet en het welzijn van de mensheid primeren. En niet langer meer ideologische en privé economische belangen.

De kost van herstel zal aanzienlijk zijn. Het nodige geld zal bij de huidige en vroegere vervuilers moeten gezocht worden. Als je weet dat:

(1) de 1% rijksten der aarde meer dan het dubbele uitstoten aan koolstofdioxide dan de 50% armste mensen ter wereld;

(2) de rijksten meer bezitten dan 99% van de rest van de wereld en

(3) de rijksten haast geen belastingen betalen

is de rekening snel gemaakt. Elke andere regeling zou een zoveelste aanfluiting zijn van de elementaire rechtvaardigheid en het fairness principe.

Het plan moet inderdaad ecologisch en sociaal rechtvaardig zijn. Zo kan het niet dat de meest precaire mensen zouden moeten opdraaien voor bijvoorbeeld het energiezuinig maken van hun woningen. Zij dragen immers niet de verantwoordelijkheid voor de aangerichte vervuiling en verloedering!

De planeet is van iedereen.

Van wie is de aarde?  Het enigste gerechtvaardigde antwoord op die vraag is: van iedereen in gelijke mate. Inderdaad we zijn met zijn allen tijdelijk mede-eigenaar van de aarde. En dus eigenlijk ook van haar natuurlijke rijkdommen zoals grondstoffen (olie, goud, lithium, enz.).

Alleen zo ziet de ‘vrije markt’ het niet. Vandaag rooft de markt onze natuurlijke rijkdommen en verkoopt ze vaak met woekerwinsten. Winsten die belanden in de zakken van enkelingen daar waar ze eigendom zijn van iedereen! En nog onrechtvaardiger, de vervuiling en pollutie die bij de exploitatie en het gebruik van die grondstoffen komt kijken, wordt wel op de gemeenschap afgewenteld. Ik denk dat het tijd is om te stoppen met de praktijk van winsten gemaakt op de verkoop van gemeenschapsgoederen te privatiseren en de kosten te collectiviseren!

Beter zou zijn het beheer van die rijkdommen toe te vertrouwen aan een internationale instelling die van iedereen is. Bijvoorbeeld een instelling onder auspiciën van de in deel 1 beschreven wereldregering. Die instelling zou dan die grondstoffen kunnen beheren en verkopen met een mark-up aan allen die ze wensen te gebruiken of exploiteren. Hierbij een gelijke toegang voor iedereen garanderen.

De winsten uit die verkoop zouden dan, naast geinde belastingen, kunnen aangewend worden door de mondiale regering om een sociaal en ecologische rechtvaardiger wereld voor iedereen te maken.

Meer en betere publieke dienstverlening.

Mijn inziens moet er eens grondig nagedacht worden over de publieke dienstverlening. Want sinds die onder druk van het marktfundamentalisme steeds meer en meer geprivatiseerd wordt, is ze er zeker niet beter op geworden. Wat is er bijvoorbeeld zoal verbetert sinds RTT Proximus geworden is? In ieder geval niet de dienstverlening.

Of neem de mobiliteit. Is het echt nog nodig dat belastinggeld aangewend wordt om privé autobezit en gebruik te stimuleren? (cfr bedrijfswagens, subsidies voor elektrische wagens, enz.). Is het niet beter voor allerlei redenen (milieu, files, verkeersdoden, stilte en rust, enz.) het privé vervoer  te ontmoedigen ten voordele van het openbaar vervoer door invoering van sociaal slim rekeningrijden bijvoorbeeld? Zouden we niet beter investeren in een goed uitgebalanceerd en goedkoop openbaar vervoer, aangevuld met geïntegreerde elektrische fiets- en autodelen voorzieningen voor de ‘last mile’?

Scheiding staat en ideologie.

Naast godsdienstvrijheid moet er ook ideologievrijheid komen. Iedereen moet immers de ideologie kunnen aanhangen die hij wil.

Persoonlijk hou ik wel niet zo van ideologieën, want net zoals godsdiensten, zijn ze dwangbuizen voor het vrije denken. En daar huiver ik van!

Maar net zoals er een scheiding tussen kerk en staat moet zijn, moet er een scheiding tussen ideologie en staat komen. De staat moet het openbare samenleven zo efficiënt mogelijk regelen wars van religieuze, economische of andere ideologische dogma’s. Ze moet beoordeeld worden naar de wijze waarop de minst aanzienlijke burgers er worden behandeld, en niet enkel de meest aanzienlijke.

Niemand heeft immers het recht zijn normen en waarden aan anderen op te dringen.

Het dragen van een hoofddoek kan niet verplicht worden, net zoals het dragen ervan verboden kan worden.

Iedereen doet wat hij wil zolang hij maar de ‘gulden’ regel respecteert: doe niet aan iemand anders wat je niet wil dat ze met jou zouden doen. Of zolang hij de universele rechten van de andere niet schendt. Want we zijn tenslotte allen dezelfde anderen.

Stop identitaire waanzin.

Terwijl de wereld kreunt onder wereldwijde problemen, die samenwerking vereist, zijn er toch nog politici die liever verdeeldheid dan solidariteit preken. Die nog de illusie hebben dat ‘wij (ik) beter zijn dan zij’. Hoe belachelijk!

Zou een grensje of een ministerke meer het klimaatprobleem oplossen of het welzijn van de mens verbeteren?

Echte problemen oplossen doe je met moedige en ruimdenkende leiders die grenzen en verschillen kunnen overstijgen en de bestaande orde durven in vraag te stellen. Niet met kortzichtige verkavelaars die de illusie hebben dat het geluk zich in hokjes ophoudt.

Heer, verlos ons van creaturen die liever een ‘stammenoorlog’ voeren dan een ‘bomen’-oorlog!

Is dit alles naïef?

Misschien.

Ben er echter zeker van dat als we deze dingen zouden kunnen verwezenlijken, we met zijn allen zouden kunnen profiteren van de vooruitgang ten voordele van het welzijn van allen!

Laat onverschilligheid plaats ruimen voor onverschrokkenheid!

Weet ook wel dat ik dit niet meer zal meemaken. Maar als christen mens heb je toch de morele plicht om je te verzetten tegen iedere onrechtvaardigheid, of niet? En ik wil echt niet sterven met het gevoel dat ik als kritische burger niks ondernomen heb – al is het dan maar met mijn pen- om te streven naar een betere wereld en om mijn eigenbelangske te overstijgen…

#Challenges #Climate change #Free markets #Good governance #Homo sapiens #Nationalism #Taxes #World

Volgend artikel op 27/01/2023:

Jaaroverzicht 2022.

Pleidooi voor een nieuwe wereldorde.

Pleidooi voor een nieuwe wereldorde. 1785 1641 Lhoëst Jean

Français    English

Het huis en de ziel van de mens worden geconfronteerd met een aantal grote, wereldomvattende  uitdagingen: de verloedering van onze planeet en biosfeer,  groeiende sociale en economische ongelijkheid, onrechtvaardige belastingen, migratie, de verdere ‘centocratisering’ van  democratieën, enz.

Als we blijven denken zoals vandaag zullen we de problemen nooit kunnen oplossen. We moeten durven out of the box denken en de volledige wereldorde durven in vraag stellen en veranderen.

De vraag moet zijn: hoe kunnen we het leven en het lot van iedere burger op deze planeet verbeteren? Tenslotte leven we allen, één menselijk ras, op één planeet!

Ik denk dat dit mogelijk is met wetenschap, technologie, moed, verbeelding én samenwerking. En zonder de particratie.

Ik geef hier, in twee delen, een aantal denkpisten van een manier van aanpak en van dingen die m.i. zouden moeten veranderen. Deel 2 volgt volgende week.

Erken de problemen.

Problemen duurzaam oplossen begint met het probleem te erkennen alsook zijn oorzaken.

Ik denk dat we intussen allen de bovenvermelde problemen kennen (de wetenschappelijke rapporten en bewijzen stapelen zich op)  en misschien zelfs al aan de lijve ondervonden hebben. En dat we weten dat al deze problemen neveneffecten zijn van het neoliberale ‘vrije markt’ denken en de roofbouw die ermee gepaard gaat. Een gedrocht dat we zelf geschapen hebben in de jaren ‘70 van vorige eeuw.

Politici en lobbyisten die deze evidenties nog steeds ontkennen of relativeren, huichelen. Ze zouden zelfs aangeklaagd moeten worden voor misdaden tegen de mensheid. Intussen hebben ze immers al veel, veel meer slachtoffers op hun geweten dan er zijn gevallen in het Oekraïens- Russisch conflict bijvoorbeeld.

Dringend nood aan een wereldregering.

Alle bovenstaand vermelde problemen zijn grensoverschrijdend, en meestal zelfs wereldwijd. Internationale samenwerking is meer dan geboden. Daarom is het veel efficiënter ze aan te pakken door een mondiale regering en parlement. De wereld is immers een groot spinnenweb geworden.

Deze autoriteit moet gedreven worden (grondwet) door het algemeen welzijn van mens en planeet. En de universele rechten van iedere wereldburger vrijwaren.

Ieder land heeft op gelijke wijze – zonder veto’s of privileges- zeggenschap in deze autoriteit in functie van zijn oppervlakte en bevolkingsaantal.

Ze moet dwingende maatregelen kunnen opleggen op het gebied van klimaat, belastingen, ongelijkheid, de bescherming van sociaal zwakkeren, internationale conflicten, enz.

Herstel van echte democratieën aub!

Dringend nood aan een herziening van de democratie.

Nergens ter wereld bestaan er nog echte democratieën. De bestaande regimes zijn haast overal verworden tot pluto- of centocratieën.  In sommige landen wordt de illusie nog wel hoog gehouden omdat burgers er stemrecht hebben. Maar het is slechts schijn. In ‘het’ land van de vrijheid (de VS) pleit men nu zelfs om de grondwet te veranderen zodat verkiezingsresultaten makkelijker manipuleerbaar worden!!

In werkelijkheid wordt overal in de wereld, van het ‘vrije’ westen tot in het ‘autoritaire’ oosten, de ‘wil’ van het volk immers geschreven door de ‘wil’ van een kleine minderheid die de touwtjes in handen heeft. In het westen door de plutocraten, in het oosten door de oligarchen. What’s in a name!

Het volk moet opstaan en de macht terug zelf in handen nemen. Weg met de particratie, leve de echte burger participatie. Persoonlijk pleit ik al lang om parlementen te bemannen met uitgelote burgers. Zou veel beter en goedkoper zijn!

Verheugd te lezen dat eindelijk ons landje stilaan de eerste schuchtere stapjes in die goede richting zet!

Een eerlijk en rechtvaardig belastingsysteem.

Een rechtvaardig belastingsysteem waaraan niemand meer kan aan ontsnappen is een conditio sine qua non voor een succesvolle transitie naar een betere wereld voor iedereen.

Zo’n systeem moet tweeledig zijn, een mondiaal systeem en een aanvullend gedeelte op het niveau van ieder land.

Een mondiaal systeem om er voor te zorgen dat iedereen waar ook ter wereld een minimum bijdrage levert aan het maatschappelijk welzijn. Het fiscaal shoppen tussen landen, belastingontwijking en fraude moeten veel moeilijker gemaakt worden. Vandaag loopt Europa bijvoorbeeld jaarlijks meerdere honderden miljarden euro mis. Dit kan toch niet langer blijven duren!

Iedereen en alle inkomsten, ongeacht hun aard, moeten op gelijke wijze en naar vermogen belast worden.

Hoe eenvoudiger het systeem, hoe beter. Sluit de duistere achterpoortjes op maat van de economische belangen.

Veroorzakers van maatschappelijk negatieve neveneffecten (cfr vervuiling, enz) moeten fiscaal ontmoedigd worden.

Herzie ook de belastingen op erfenissen. Als men de werkloosheidsuitkeringen in tijd wil beperken om mensen te stimuleren werk te zoeken, moet men ook erfenissen durven beperken in bedrag om renteniers te stimuleren te werken. Gelijke regels voor iedereen. Aan de start met kapotte schoenen of met een super Ferrari betekent uiteraard een wereld van verschil en heeft bitter weinig met gelijke kansen te maken.

Het mantra van vandaag ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’ moet omgedraaid worden naar ‘hoe rijker, hoe meer belastingen.’

Als iedereen zijn bijdrage correct zou betalen is de uitbouw van een veel betere wereld voor iedereen mogelijk, en zouden we on top nog allen minder moeten betalen!

Van een vrije naar een wijze markt.

Ondanks onze kennis van de aangerichte schade aan mens en planneet blijven we maar vrolijk verder dansen op het helse ritme van het marktfundamentalisme. Alsof we eraan verslaafd zijn. Maar elke verslaving is eigenlijk een pact met de duivel: in ruil voor de gestage afbraak van je leven krijg je op korte termijn een goed gevoel.

Om die zelfdestructie te stoppen en echte vooruitgang te boeken zullen we de vrije markt logica moeten verlaten. De vrije markt zal immers de thermostaat van de aarde en de mens niet naar omlaag draaien!

Zoals eerder reeds voorgesteld, moeten we evolueren van een vrije naar een wijze markt. Een markt die ten dienste staat van de samenleving, en niet omgekeerd zoals vandaag. Een markt waar de overheid terug een veel prominentere rol speelt. Waar ze actief gaat voor een veel grotere economische, sociale en ecologische rechtvaardigheid. En dus actief zorgt dat daders, wie het ook moge zijn, opdraaien voor de aangerichte schade aan mens en natuur. En dat de baten en winsten van vooruitgang terecht komen in de zakken van iedereen in plaats van in de zakken van enkelingen!

Volgende week volgt deel 2 van mijn pleidooi voor een nieuwe wereldorde.

#Challenges  #Citizen participation  #Democracy  #Free markets  #Good/bad practices  #Society  #Taxes  #World

Volgend artikel verschijnt op: 23/12/2022

Deel 2 van een pleidooi voor een nieuwe wereldorde

Wie draait er op voor de genocide op onze planeet?

Wie draait er op voor de genocide op onze planeet? 2048 1032 Lhoëst Jean

Français    English

De bovenstaande illustratie geeft meteen het antwoord: de grote jongens vervuilen à volonté, het kleine grut moet op eigen kosten alles opruimen!!!!

De vrije markt god, belichaamd door de economische en politieke actoren, en de rijken der aarde, berooft en verwoest de planeet: klimaatopwarming, milieuschade, uitputting grondstoffen, afname biodiversiteit, armoede, migratiestromen, conflicten, ecologische ongelijkheid, enz. 

De rest van de mensheid, Olivia en Tuur Modaal, ondergaat lijdzaam de schade en meer nog, moet zelfs financieel opdraaien voor het herstel: belastingen, sociale afbraak en verplichte investeringen.

Winsten privatiseren, de externe productiekosten, zoals vervuiling collectiviseren, i.e. afwentelen op de belastingbetaler’ luidt immers de neoliberale mantra.

Hoe lang blijven we de afbraak van onze planeet en de erbij horende onrechtvaardigheden nog dulden? Welke toekomst willen wij aan onze kleinkinderen geven? Wanneer komt er echt verandering?

Huidige toestand.

Voor de gezondheidstoestand van onze biosfeer geldt code rood’ zoals Antonio Guterres, de secretaris-generaal van de VN, het verleden jaar zo plastisch uitdrukte. Op de afgelopen COP27 waarschuwde hij dat de mensheid op een ‘highway to climate hell’ is als er niet dringend drastische maatregelen komen, een systeemverandering.

Het gaat inderdaad niet goed met onze planeet en haar toestand gaat snel achteruit. Naast donderpreken zijn er ontelbare wetenschappelijke rapporten die dit bewijzen. En we kunnen er zelfs niet meer naast zien: hitte, droogte, overstromingen, enz. Zo blijft bijvoorbeeld het aantal doden te wijten aan abnormale temperaturen wereldwijd maar stijgen. Binnen minder dan 50 jaar is een groot deel van de wereld onleefbaar warm. En toch blijven we maar ‘stoken’!

En het toppunt van al is dat de ergste gevolgen van de afbraak van ons leefmilieu gedragen worden door hen die niet verantwoordelijk zijn voor deze ‘brandstichting’! Het Zuiden van de wereld en de minder begoeden in het Noorden betalen het gelag!

En wat doen onze bestuurders (politici)? Hun kop in het zand steken, om de economische belangen maar niet te schaden! Zijn economische belangen dan belangrijker dan het algemeen belang? Dan de leefbaarheid van de planeet? Dan de toekomst van de volgende generaties? Dan het welzijn van de mens?

Wie zijn de brandstichters?

Het marktfundamentalisme met zijn queeste voor steeds meer, meer groei en minder, minder belastingen..

Het onderstaande schema vat de problematiek in een oogopslag samen.

Zo is er een overduidelijk verband tussen de groei van de koolstofdioxide (Keeling curve)  en de wereldwijde economische groei. Beide curven blijven stijgen ondanks de vele VN COP klimaattoppen en het politieke bla bla hieromtrent.

Dit is de fatale logica van het marktfundamentalisme: meer economische groei betekent een snellere klimaatverandering.

En de grootste brandstichters (vervuilers) zijn de winnaars van de vrije markt. Zo stoten de 1% rijksten meer dan het dubbele aan koolstofdioxide uit dan de 50% armste mensen ter wereld!!! En de 20 rijkste miljardairs stoten 8000 keer meer vunzigheid (CO2, methaangas, enz) uit dan de miljard armsten! Hoeft niet de verwonderen. De ecologische voetafdruk van het kind dat 20 kilometer moet lopen om wat water te vinden is uiteraard 1000-den keren kleiner dat die van de plutocraat die zijn privévliegtuig pakt om 1000 kilometer verder een restaurantje te doen.

Naast de afbraak van de planeet is de vrije markt ook verantwoordelijk voor de eerder reeds beschreven groeiende ongelijkheid en de belasting paradox, ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’.

En uiteraard het afwentelen van zijn verantwoordelijkheden. De zwaarste klappen van de afbraak van ons leefmilieu worden immers geïncasseerd door de meest kwetsbaren. Bovendien moeten ze ook nog eens opdraaien voor de kosten van het herstel via belastingen, afbraak van sociale voorzieningen en verplichte dure transitie-investeringen.

Begrijp Noam Chomsky, een MIT professor die de vrije markt logica kwalificeert als  ‘so genocidal, suicidal and planet-cidal’. Maar begrijp de mensheid niet die zulke onrechtvaardigheden blijft dulden!

Wat doen we er vandaag de dag aan?

Bitter weinig. Buiten een paar mensen die echt opkomen voor verandering, blijven we met zijn allen maar verder leven alsof er niets aan de hand is…. We blijven maar verder razen in een orgie van roekeloze consumptie!

En de politiek?

Ach, die blijven maar verder spelen zoals het orkest op de Titanic. En zwartepieten als een bende kleuters. Veel beloften en woorden, maar geen afdoende daden! Zo is het Vlaamse klimaatplan asociaal en onrechtvaardig. De burger betaalt, de markt gaat vrijuit. En hoe minder begoed, hoe zwaarder de maatregelen zullen doorwegen. Eigenlijk een maat voor niets en een voorbeeld van hoe het niet moet.  

En zo was de laatste COP27 ook weer een ballet van ter plaatse trappelen.

Eindelijk was er wel sprake van de oprichting van een schadefonds waarmee het Zuiden een beetje zou kunnen vergoed worden voor de opgelopen schade veroorzaakt door het Noorden.  Ethisch en moreel een meer dan terechte belofte omdat het Zuiden verantwoordelijk is voor weinig uitstoot, maar wel het zwaarst getroffen wordt door de klimaatopwarming.

Maar hoe lang gaat het nu weer duren eer die belofte werkelijkheid wordt? En wie zal uiteindelijk opdraaien om dit fonds te spijzen? Je kunt er zeker van zijn dat de modale belastingbetaler uit het Noorden weer zal mogen opdraaien, en niet de echte vervuilers! Hoe lang blijven we onszelf nog opbranden? Hoe lang blijven we toch domme ganzen?

In het volgend artikel (16/12/2022) ga ik dieper in op wat er eigenlijk zou moeten gebeuren.

#Challenges # #Climate change #Equality #Free markets #Good/bad practices #Taxes

Volgend artikel verschijnt op: 16/12/2022

Poging tot aanpak van de klimaatproblematiek.