Free markets

Het 100e cursiefje!
Het 100e cursiefje! 2048 1016 Lhoëst Jean

Sinds ik gestart ben in februari 2020, is dit mijn 100e artikeltje dat ik hier gepubliceerd heb. In de herfst van mijn leven wil ik me nog ten volle inzetten om te strijden, met mijn pen, voor een rechtvaardigere en betere wereld voor iedereen, zonder onderscheid. Wil echt niet sterven met de gedachte dat ik nooit iets geprobeerd heb….

1 Marktfundamentalisme

Met voorsprong aan de leiding van de meest geïndexeerde  topics. Sinds de jaren 1970 domineert het neoliberale kapitalisme of het marktfundamentalisme de maatschappij. Het komt zo vaak aan bod omdat het, als een kankergezwel, de oorzaak is van de meeste van onze echte problemen.

Zoals ongelijkheid, de verloedering van onze biosfeer, onrechtvaardige belastingen, afbouw sociale zekerheid, oorlogen, het mmi-virus (me, myself an I), individualisering en vereenzaming, leegte, het culpabiliseren van zwakkeren en anders denkenden, uitholling van de democratie, enz. Of van het heersende onbehagen zoals Dirk De Wachter het beschrijft in zijn uitstekende gelijknamige boek.

De sirenen van het marktfundamentalisme doen ons geloven dat het onnodige nodig is. En zo vergeten we het nodige, het echte leven en verspelen we dus veel kansen op geluk.

Deze schaduwzijden van het neoliberalisme zijn mijns inzien de grootste bron van onrecht, angst, onzekerheid en ressentiment. Een echte boeman voor tevredenheid, vrijheid en rechtvaardigheid. En dus voor het welzijn van de mens.

Gerelateerde artikelen.
N012 – N016 – N018 – N021 – N022 – N023 – N024  – N025 – N028 – N029 – N031 – N033 – N045 – N048 – N051 – N052 – N053 – N054 – N055 – N057 – N058 – N067 – N069 – N070 – N072 – N073 – N074 – N075 – N076 – N078 – N080 – N081 – N084 – N085 – N089 – N097 – N099

2 Bestuur

Artikelen omtrent hoe goed/slecht ons land (wereld) bestuurd wordt scoren ook goed.

België is hiervoor immers een dankbaar land omdat het een toonbeeld is van hoe nutteloze versnippering van bevoegdheden tot slecht, absurd bestuur leidt. Ik heb ons landje zien evolueren van ‘Eendracht maakt macht’ naar ‘Tweedracht maakt postjes’!

Goed bestuur is een bestuur dat rechtvaardige maatregelen neemt die het welzijn van iedereen bevorderen zonder, in de mate van het mogelijke (cfr gulden regel), afbreuk te doen aan het zelfbeschikkingsrecht van de burgers.

Vele bestuursdaden van de veel te vele regeringen in dit landje beantwoorden daar niet aan. Een paar voorbeeldjes. Geen kordaat en voor iedereen betaalbaar klimaat- en energieplan. Pure minachting en culpabilisatie van de sociaal zwakkeren en anders ingestelden die hun plan maar moeten trekken in plaats van ze vooruit en uit de armoede te helpen. De Brusselse ring, 72 kms lang, laten beheren door drie beheersmaatschappijen. Een falend woonbeleid. Het gebruik van privévliegtuigen subsidiëren maar besparen op het openbaar vervoer. Enz.. Kan het nog absurder en asocialer?

Gerelateerde artikelen.

N004 – N005 – N006 – N017  – N018 – N020 – N024 – N027 – N028 – N029 – N030 – N031  – N032 – N033 – N034 – N037 – N040 – N041 – N042 – N048 – N052 – N053 – N056 – N057 – N059 – N063 – N068 – N070 – N074 – N077 – N079 – N090 – N092 – N093 – N098

3 Belastingen

Belastingen, ieders bijdrage aan de beschaving, eindigt op de derde stek in de lijst van meest behandelde thema’s. Omdat we opgescheept zitten met een heel onrechtvaardig belastingsysteem.

België, inzonderheid zijn zelfuitgeroepen Vlaamse sterregio, is een paradijs voor bedrijven, vermogenden en fiscale sjoemelaars, een hel voor mensen die niet mee kunnen/willen en niet vermogende anders denkenden en/of zijnden. Rode lopers en open deuren voor de eersten, matrakken en gesloten deuren voor de tweeden.

Een belastingpolitiek op maat van de beter begoeden (‘hoe rijker, hoe minder belastingen’) ten koste van solidariteit met de minderbedeelden. Hoge belastingen op arbeidsinkomsten, lage tot zelfs geen op vermogens en vermogensinkomsten. Enfin, een asociale, onrechtvaardige en beschamende belastingpolitiek.

Een degelijke, eerlijke en rechtvaardige fiscale hervorming is dringend nodig. Ze kan meer dan voldoende geld opbrengen om de huidige problemen (armoede, klimaat, enz.) op te lossen en te evolueren naar een betere wereld voor iedereen, zoals ook Oxfam en anderen het berekend hebben.

Gerelateerde artikelen.

N003 – N021 – N022 – N024 – N025 – N026 – N029 – N030 – N039 – N040 – N041 – N042 – N048 – N052 – N053 – N054 – N055 – N057 – N058 – N059 – N061 – N063 – N072 – N073 – N074 – N079 – N084 – N093 – N097 – N098

4 De politiek

De ‘politiek’ staat op nummer vier. En dat hoeft niet te verbazen als je ziet hoe het vertrouwen van de burger in zijn  politici jaar na jaar daalt.

De politiek luistert niet naar de burger maar doet zijn eigen zin als lakeien van het marktfundamentalisme. Zo verkondigt BDZ urbi en orbi dat Voka zijn baas is! Alhoewel bijvoorbeeld meer dan 70 procent van de bevolking voor een vermogensbelasting te vinden is, blijft de politiek toch doof omdat ze de vermogenden laten bepalen wat er moet gebeuren. Een ander voorbeeld, de politiek blijft maar drammen over staatshervormingen alhoewel dit echt geen prioriteit is voor de meeste burgers!

Verder negeren de meeste politiekers hun voornaamste taak: ervoor te zorgen dat iedereen menswaardig kan leven, niet alleen de bedrijven en beter begoeden , maar  ook de armsten, de werklozen, de zieken, enz… Als je dan hoort dat er typen zijn die werklozen nog meer in de armoede willen duwen door hun sociale huur te verhogen, dan begrijp je dat mensen geen vertrouwen meer hebben in dergelijke meritocratische typekes. Ik schaam me zelfs voor dergelijke minachting!

En last but not least, er zijn haast geen leiders meer te bespeuren, des te meer twitterende foorkramers, die liever verwijten dan leiden. Die liever verdelen en heersen dan te verenigen en leiden. De meeste politici blinken tegenwoordig inderdaad uit in borstklopperij, schofferen, polariseren en verdelen in plaats van de burgers te verenigen. Logisch dat mensen zich afkeren van deze kibbelende bendes die de menselijke solidariteit willen beperken tot hun eigen stammetjes en die ruziën om zaken die niet ter zake doen. Zo bekrompen!

Gerelateerde artikels.

N002 – N008 – N010 – N013 – N015 – N018 – N019 – N024 – N026 – N027 – N029 – N031 – N032 – N033 – N034 – N037 – N045 – N049 – N055 – N059 – N061 – N078 – N082 – N087 – N090 – N094 – N095 – N099

5 Democratie

Democratie sluit de top 5 van meest aan bod komende onderwerpen af.

Het is inderdaad erg gesteld is met de democratie in het westen. Democratieën verzanden in centocratieën: het geld regeert.

Als schaamlapje mogen we om de vier jaar kiezen welke marionetten naar de pijpen van de economische belangen mogen dansen! Tot daar onze ‘inspraak’.

Verder wordt er ook steeds meer gerommeld aan de scheiding der machten. Wordt het zelfbeschikkingsrecht van de burgers meer en meer beknot. Zelfs mensenrechten zijn geen garantie meer!

Daarom pleit ik in vele artikels voor de afschaffing van de representatieve democratie en de instelling van een echte democratie, met een uitgeloot parlement en dito regering, gedreven door universele waarden.

Gerelateerde artikels.
N024 – N025 – N026 – N027 – N029 – N030 – N031 – N032 – N033 – N049 – N054 – N055 – N057 – N064 – N066 – N070 – N073 – N076 – N078 – N080 – N081 – N084 – N085 – N094 – N095 – N096 – N099

Waarom doe jij dit toch Jan?

Waarom blijf jij maar tegen de stroom ingaan? Dit is de vraag die velen me stellen. Meestal gaat het dan zo: ‘allez Jan, je hebt alles, je komt niets tekort, en bla, bla waarom dan zo blijven strijden met je pen voor een betere wereld voor iedereen?’

Gewoon omdat de voortdurende aanslagen op waarden als solidariteit, rechtvaardigheid en vrijheid me diep treffen. Wordt ziek als ik zie hoe minderbedeelden en minderheden vandaag worden opgejaagd in plaats van gesteund. Wat een decadentie. Daarom kruip ik in mijn pen om deze wanpraktijken aan te kaak te stellen. Zo simpel is dat!

#Blog  #Democracy  #Free markets  #Good governance   #Political parties  #Taxes 

FIJNE VAKANTIE aan iedereen!

Volgend artikel op 13/09/2024:

Nog te bepalen

Burgers verenig u voor een nieuwe wereld!
Burgers verenig u voor een nieuwe wereld! 1104 1383 Lhoëst Jean

‘Het is tijd voor een paradigma­shift: van een slaapwandelende maatschappij, gefocust op profijt, concurrentie en consumptie, naar een toekomstvaardige samenleving, die voorrang geeft aan investeringen, samenwerking en welzijn.‘

Dirk Holemans

Inderdaad, de democratie en de overheid moeten terug grip krijgen op de situatie en het marktfundamentalisme aan banden leggen. De economie moet ten dienste staan van de maatschappij, en niet van een paar happy few.

Maar hoe aan zo’n omslag beginnen?

Het verbaast me telkens opnieuw hoe passief mensen blijven tegenover het onrecht dat hun wordt aangedaan. Waarom laten ze zich gedwee ketenen en uitpersen door de economische machtshebbers die de wetten schrijven en fiscaal helemaal niet naar vermogen bijdragen aan de beschaving.

Zou het toch waar zijn dat we banger zijn van revolutie dan van onderdrukking, zoals Phia Ménard, een Franse toneelschrijver het ooit kernachtig verwoordde?

Een nieuwe Franse Revolutie?

Een nieuwe Franse Revolutie zou voor zulke omslag kunnen zorgen. Alleen ben ik tegen elk geweld. Geweld is een zwakte-aanbod.

De Franse Revolutie, geïnspireerd door de Verlichting wist het Ancien Régime omver te werpen. Intussen zijn we geëvolueerd van een Ancien régime naar een régime d’Enfer, het marktfundamentalisme.

De absolute macht ging over van de koning naar de ‘markt’. De happy few (macht en geld) vervelden van aristocraten in plutocraten (en oligarchen). De ‘wees braaf’ verhaaltjes van de kerk werden vervangen door die van de politiek. En het volk… bleef geketend en moet werken en consumeren om de kassa’s van de economische machthebbers te spijzen.

Er is duidelijk nood aan een nieuwe golf van Verlichting die het régime d’Enfer in vraag stelt en volop pleit voor vooruitgang en een régime humain!

Verandering via de politiek?

Van de politiek moeten we geen soelaas verwachten. Zoals eerder reeds beschreven, leven we immers in een centocratie. De politiek rijdt voor de economische belangen en voor hun eigen belangen. Ze spelen de rol van de kerk in het Ancien Régime. Ze houden de massa’s koest en leiden ze af van de echte problemen met allerlei ‘oorlogjes’ omtrent identiteit, cultuur, stammen, zondebokken enz. In plaats van mensen te verenigen, verdelen ze de mensen. En zo vallen de burgers in een poel van verdeeldheid en haat, tot groot jolijt van de echte machtshebbers!         

Neem nu bijvoorbeeld de grootste Belgische agitator, BDZ en zijn N-VA. In de regering Michel I dwingt de N-VA een niet gefinancierde belastingverlaging voor de bedrijven en rijkeren af. Gevolg, een fameuze begrotingskrater die we jaar na jaar moeten torsen. In hun verkiezingsprogramma staat nu te lezen dat ze de begrotingstekorten willen afbouwen door besparingen in de sociale zekerheid. Een voorbeeld van archislecht en asociaal beleid. Transfers van de armen naar de rijken. Schandalig. Wie stopt deze transfers aub?

Terloops,een vraagje aan Bartje. Hoe gaat het ‘confederalisme’, i.e. nog meer versnippering en ministerkes, iets waar de overgrote meerderheid van de bevolking niet van wakker ligt ons helpen naar meer fiscale rechtvaardigheid aub? Een shift van belastingen op arbeid naar belastingen op vermogen en vermogenswinsten, iets waar de grote meerderheid van de burgers wel achterstaat! Hoe?

Burgers, wordt wakker en verenig u!

Verandering zal vanuit de maatschappij moeten gebeuren. Burgers moeten wakker worden, hun verstand gebruiken (cfr I. Kant) en zich massaal verenigen om echte veranderingen af te dwingen. Kom uit je fauteuil en doe iets!

Met betogen hier en daar, petities, open brieven, proteststemmen, enz. zal het niet lukken. Temeer daar deze uitingen van protest meestal veel te klein zijn en in verspreidde slagorde gebeuren. De enen komen op tegen dit, de anderen tegen dat. Maar we zullen allen moeten opkomen tegen wat ons echt onderdrukt, het economische systeem!

Zoiets kan vreedzaam. Met burgerlijke ongehoorzaamheid of, wellicht nog efficiënter, met een staking van onze bankkaarten. Stel dat we onze bankkaarten bijvoorbeeld nog slechts zouden gebruiken voor de echt nodige uitgaven. Of niet meer voor aankopen bij bedrijven  die een verkeerd beleid voeren  of geen belastingen betalen. En dat we dit volhouden  totdat er verandering komt…. Zou kunnen effectief zijn, en goed voor het klimaat en onze gezondheid!

Of leven we toch liever op onze knieën, dan rechtop te sterven?

Directe democratie.

De omslag naar een betere en rechtvaardigere wereld zal pas mogelijk zijn als de burgers zelf de wetten schrijven. We moeten af van politieke partijen en evolueren naar een echte volksdemocratie waarbij onze afgevaardigden uitgeloot worden. Het zou goedkoper, efficiënter en beter zijn! 

Mondiale regering.

De meeste grote problemen des tijd zijn mondiaal: ongelijkheid, het neoliberalisme, klimaat, eerlijkere belastingen, migratie, internationale conflicten, enz.

De mensheid primeert op naties. Globale problemen vergen een globale aanpak. En daarom heb ik al een paar keer gepleit voor een mondiaal parlement en regering.

In dit parlement krijgt ieder land een aantal zetels in functie van zijn bevolkingsgrootte en oppervlakte. Er wordt gestemd met gewone of gekwalificeerdere meerderheden. Geen enkel land heeft privileges zoals een vetorecht. We leven in de 21e eeuw en veto’s zijn helemaal niet democratisch

¨Ill it is to abandon honor and integrity in exchange for injustice and greed. ¨

Gezegde van de Vikingen.

#Challenges  #Citizen participation  #Democracy  #Free markets  #French revolution  #Gov. Michel1  #Political parties  #World

Volgend artikel op 14/06/2024:

100 kaarsjes!

Kun je te rijk zijn?
Kun je te rijk zijn? 620 644 Lhoëst Jean

Onlangs las ik het interessante boek ‘Limitarisme’ van de politieke filosofe Ingrid Robeyns.

In dat boek pleit ze voor een plafond aan rijkdom. Volgens haar ‘verdient niemand het om meer dan tien miljoen te bezitten’. Meer is moreel gezien niet te verantwoorden.

Vanaf wanneer ben je echt rijk?

Hoe warmpjes ’in centen’ moet iemand zitten om rijk te zijn? Dat is een vraag waar filosofen, economen en anderen al eeuwen over nadenken.

Volgens een recent artikel in De Standaard behoor je in België tot de rijkste 5 procent vanaf een netto gezinsvermogen van 1,3 miljoen euro en een netto maandelijks gezinsinkomen van meer dan 11.000 euro.

Qua vermogen lijkt dit weinig. Maar het gaat om schattingen  vermits ons landje, als een van de weinigen, nog steeds geen vermogens databank heeft. Dus niemand kent het vermogen van de echt rijke mensen….  Zij houden het immers liever bij ‘pour vivre heureux, vivons cachés.’

Kun je te rijk zijn?

Volgens Ingrid verdient niemand het om meer dan 10 miljoen euro te bezitten.

In haar boek legt ze op scherpzinnige en prima be­ar­gu­men­teer­de wijze uit waarom rijkdom, en zeker extreme rijkdom moreel niet te verantwoorden is.

Haar voornaamste punten:

  • Niemand kan zeggen dat zijn rijkdom alleen zijn verdienste is. Om het even wat, je hebt altijd anderen nodig om iets te bereiken. En je bouwt verder op het verleden. Bovendien spelen toeval en de omstandigheden een heel belangrijke rol;
  • Heel wat van de rijkdom is gewoon geërfd. Is dit jouw verdienste?;
  • Heel wat van de rijkdom is ’besmet door misdaad, machtsmisbruik of fraude’. Bijvoorbeeld als gevolg van zelf bepaalde gunstige belastingtarieven en/of van belastingfraude en -ontwijking. Of te danken aan activiteiten die de medemens uitbuiten.
  • Winstmaximalisatie gaat gepaard met enorme planetaire en maatschappelijke schade (cfr klimaatopwarming, milieuschade, uitbuiting, ratraces, enz.). De graaiers van die rijkdom draaien niet op voor die schade, die gewoon afgewenteld wordt op de minder gefortuneerden;
  • Rijkdom is macht en die macht wordt aangewend om wetten op maat van de rijken te laten schrijven. Hun motto: winsten belastingvrij privatiseren, verliezen en aangebrachte schade collectiviseren. En alzo de democratie ondermijnen.

Zo zijn de economische machtshebbers er sinds 1985 in geslaagd de vennootschapsbelasting wereldwijd te doen dalen van 49% naar 24%. En de meeste bedrijven betalen slechts een fractie van die 24% door allerlei (on)wettige ontsnappingsroutes en uitzonderingen. Verder sluizen ze hun haast belastingvrije winsten op een fiscaal vriendelijk manier door naar hun aandeelhouders (dividenden) die ook al fiscaal in de watten gelegd worden. En zo neemt de ongelijkheid op een perverse manier toe. Zoals in het Ancien régime, geldt inderdaad ook nu nog ‘ Hoe rijker, hoe minder belastingen’.

Jeff Bezos, een stichtend voorbeeld.

Bezos behoort tot de rijkste miljardairs ter wereld. Hij noch zijn bedrijven (Amazon) betalen haast belastingen. Hij verbiedt vakbonden in zijn bedrijven waar de werkomstandigheden abominabel zijn. Hoe kun je zoiets moreel verantwoorden?

Is rijkdom beperken radicaal?

Dat er vragen rijzen bij de groeiende vermogensconcentratie in de handen van enkele happy few is normaal en ook niet echt nieuw.

Zo pleitte Plato al in zijn boek ‘De wetten’ dat de rijkste burgers niet méér zouden mogen bezitten dan drie à vier keer zoveel als de armste burgers.

En Roosevelt, wellicht de meest invloedrijke president van de VS, zei in 1942 in het Congres: ‘Geen enkele Amerikaan zou een inkomen mogen hebben dat hoger is dan 25.000 dollar’ (plus minus 1 miljoen dollar vandaag). Al wat meer was, wou hij belasten aan 100%!

Obama, de laatste normale president van de VS verklaarde: “Een wereld waarin 1% van de mensheid net zoveel rijkdom heeft als de andere 99 % zal nooit stabiel zijn.”

En zelfs vele rijken vinden dat er iets moet veranderen. Zo schreef MacKenzie Scott, de ex-vrouw van Amazon-topman Jeff Bezos : “Ik twijfel er niet aan dat mijn welvaart van de samenleving komt, en ik zal dan ook teruggeven aan de samenleving tot de koffers leeg zijn.”

Zo zie je maar, zo radicaal zijn de beschouwingen van Ingrid Robeyns niet. Trouwens ooit was het pleitten voor vrouwenstemrecht ook radicaal…

Waarom zulke ongelijkheden?

Het neoliberalisme – ‘greed is good’ – is de oorzaak van de groeiende ongelijkheid en de (onbelaste) accumulatie van rijkdom in de zakken van een paar happy few.

Noam Chomsky, een van de grootste denkers van deze tijd, omschrijft de gevolgen van het neoliberalisme als volgt: ‘Een enorme stijging van sociale en economische ongelijkheid, een opvallende stijging in ernstige ontbering voor de armste landen en volkeren van de wereld, een rampzalig milieu wereldwijd, een wankele globale economie en een ongekende welvarendheid van de rijken.’

Hierna een paar plaatjes die deze zonden illustreren.

1 Ongelijkheid in beeld.

1% van de mensen bezit zoveel als de rest, de 99%. En ze blijven haast alle nieuwe rijkdom weggraaien. Zo verwierven de 1% 63% van de nieuw gecreëerde rijkdom in 2020-2021, de armste 90%, een schamele 10%!!!!!. Hoe kun je dit nog uitleggen?
 
‘Sinds 2020 is het vermogen van de vijf rijkste mannen ter wereld meer dan verdubbeld. Per uur werden zij gemiddeld 14 miljoen dollar rijker. Tegelijkertijd zijn vijf miljard mensen wereldwijd armer geworden door de torenhoge inflatie.’ (Oxfam).
 
‘We zijn op weg een samenleving te worden met slechts enkele rijke mensen en een heleboel arme. Dat is niet houdbaar’, zegt Morris Pearl, voorzitter van de Patriotic Millionaires en voormalig directielid van de vermogensbeheerder BlackRock, in The Guardian. ‘Zo kan een samenleving nooit duurzaam zijn.’
 
Op een wereldbevolking van zo’n 7,2 miljard wil dat zeggen dat deze 62 miljardairs samen net zoveel rijkdom in handen hebben als de hele armste helft van de mensheid.

2 Evolutie lonen vs winsten.

Miljoenen mensen moeten zich tevreden stellen met een of meerdere ‘hamburgerjobs’ die een koopkracht opleveren die verbleekt bij wat hun ouders en grootouders met hun loonbriefje konden doen.

In het boek Fantoomgroei tonen Sander Heijne en Hendrik Noten aan dat de Nederlandse economie de voorbije veertig jaar met tientallen procenten gegroeid is, terwijl de reële gezinsinkomens verhoudingsgewijs nauwelijks gestegen zijn.

Sinds 1980 zijn de winsten in de economie als geheel sterk gestegen. Dat is een bewijs dat grote bedrijven de markten domineren van de goederen die ze verkopen. Dit is een fundamentele verandering in de economie, die de compensatie die werknemers ontvangen voor hun arbeid vermindert, terwijl degenen die de bedrijven bezitten – inclusief wij allemaal die deelnemen aan pensioenfondsen die in die bedrijven investeren – het beter doen. (Boek
De wintstparadox van Jan Eeckhout).

3 Een centocratie.

Van een democratie naar een centocratie.
Het is wel duidelijk dat miljardairs een gevaar zijn voor onze democratie. (Paul De Grauwe)
Volgens Thompson is de concentratie van macht en rijkdom bij de elite gevaarlijker voor de democratie dan de dreiging van het populisme.

4 Hoe rijker, hoe minder belastingen.

Zonder woorden

Ethisch niet meer te verantwoorden.

Ben het volledig eens met mevrouw Robeyns dat de hierboven beschreven vaststellingen ethisch niet te verantwoorden zijn, onder geen enkel beding.

Een samenleving waarin enkelen kunnen rentenieren tot de volgende ijstijd en de anderen nog eens niet weten wat ze diezelfde avond zullen kunnen eten, is niet langer verdedigbaar!

Hoe krijg je dit nog uitgelegd?

Ongelijkheid begrenzen en het neoliberalisme aanpakken en omvormen tot een systeem ten dienste van het welzijn van de mensheid is de uitdaging van deze eeuw!

#Equality  #Free markets  #Good/bad practices  #Poverty  #Taxes  #Wealth

Volgend artikel op 3/05/2024:

Stop ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’!

Alle mensen zijn gelijk, maar sommigen tellen niet mee!
Alle mensen zijn gelijk, maar sommigen tellen niet mee! 800 579 Lhoëst Jean

Français    English

Doen Titan en Adriana een belletje rinkelen bij jou?

Het zijn twee boten die deze zomer zonken. Er verdronken een 700 tal mensen, op de Titan 5, de rest op de Adriana. Voor mij, één van de meest schokkende gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Perversiteit op zee. De hele wereld kon live op tv de ongelijkheid en de voortschrijdende decadentie van de neoliberale Westerse cultuur zien. Het westen, waar alle mensen gelijk zijn, maar sommigen niet meetellen!!!

Rosita Sweetman, een Ierse schrijver en journalist duidde deze decadentie als volgt: ‘Hard to reconcile the rush of rescue efforts to find billionaires who’ve paid 250,000 pounds to see the Titanic and the stunning lack of rush to save refugees fleeing war and famine.’

De feiten.

In de Atlantische Oceaan stierven een vijftal schatrijke avonturiers op zoek naar het wrak van de Titanic in een duikbootje, de Titan, dat plots vermist geraakte. Onmiddellijk werd er een internationale zoek- en reddingsoperatie opgezet. Er werd met man en macht gezocht. Norman Polmar, een maritiem historicus verklaarde: ‘Nooit eerder heeft een internationale reddingsactie van die omvang op zee plaatsgevonden.’

In diezelfde periode komt de Adriana, een versleten vissersboot vol vluchtelingen in nood op de Middellandse zee. Het zend noodsignalen uit, maar er daagt geen hulp op. De honderden vluchtelingen aan boord worden aan hun lot overgelaten en stierven.

Meer dan 600 mensen sterven uit uitzichtloosheid, op de vlucht voor oorlog en armoede; 5 mensen sterven uit roekeloosheid. Voor de 600 is elke hulp teveel, voor de 5 kent de hulp geen grenzen.

Ongelijkheid op het water.

Uitzichtloze stumperds worden aan hun lot overgelaten, roekeloze miljardairs worden uit alle macht geholpen: wat een decadentie!

De gezonken vissersboot passeert de revue als een banaal fait divers, het duikbootje kluistert de goegemeente dagenlang aan de buis.

Zijn rijken dan meer waard dan armen?

Na dagenlang zoeken verklaarde de Amerikaanse kustwacht: “We geven de hoop voorlopig niet op en blijven denken aan de familieleden van de betrokkenen“. Hadden de bootvluchtelingen dan geen familieleden?

De Canadese minister Joyce Murray verklaarde: “Ik heb nog geen weet van de kostprijs, maar wat mij betreft is dat niet relevant. Niets is te veel. Het gaat hier om mensenlevens en we moeten alles doen wat we kunnen om hen te redden.” Zijn migranten dan geen mensen?

Decadentie op zee!

5 mensen pogen te redden, honderden laten verzuipen, het is de zoveelste, trieste exponent van conservatieve, neoliberale regimes, waar het geld heerst (centocratie) en rijken meer waard zijn dan armen.

Overheden leggen de economische belangen en hun coryfeeën (aandeelhouders, multinationals, de rijkeren) in de watten, en de rest moet werken, consumeren en zijn plan trekken.

De rijkeren worden vergast op belastingverlagingen en op steeds meer subsidies voor diensten die alleen hen ten goede komen (cfr luchthaven Antwerpen). De min-inkomsten en meer-uitgaven van deze perverse bevoordeling van de beter begoeden worden gecompenseerd door de afbouw van de sociale dienstverlening voor de anderen, die meer en meer aan hun lot overgelaten worden.

Winsten privatiseren, verliezen collectiviseren is het paradigma van het neoliberalisme. Inderdaad, in geval van problemen (cfr bankencrisis, enz.) worden kosten noch middelen gespaard om de economische belangen ter hulp te schieten, gefinancierd met belastinggeld van het gewone volk.

Ook hier werden miljoenen gespendeerd aan de redding van 5 personen op kosten van de gemeenschap. Voor 600 stumperds was er geen geld.

Vooruitgang?

Weet je, toen Victor Hugo de wereld in de 19e E aanschouwde schreef hij: “C’est de l’enfer des pauvres qu’est fait le paradis des riches.’ Zijn we, nu 200 jaar later zoveel geëvolueerd? Het negentiende-eeuwse ‘Hou jij ze dom, dan hou ik ze arm’ is nog steeds een realiteit.

Bestaan er nog ‘homo sapiens’en? Mensen met een universeel rechtvaardigheidsgevoel, zonder dubbele moraal?

Die dergelijke ongelijke behandelingen kwalificeren als decadent?

Voor mij is dit inderdaad een duidelijk teken van decadentie. Tegenstanders zullen tieren dat ik  naïef ben, of een verzuurde zeurkous, of een wokist…? Ach laat ze maar toeteren, ik trek er me in ieder geval geen zier van aan. Ik ben gewoon een gelukkige, witte, hetero man mét een moreel kompas. Magda?

#Equality  #Fraternity  #Free markets  #Good/bad practices  #Human rights  #Migration  #Poverty  #Wealth

Volgend artikel op 1/12/2023:

Geen draagkracht…of geen wilskracht?

Is de Westerse beschaving superieur?
Is de Westerse beschaving superieur? 441 289 Lhoëst Jean

Français    English

Nogal wat mensen vinden onze eigen Westerse cultuur superieur. Ik behoor niet tot hen. Ik hou van bescheidenheid.

Discussiëren over wiens cultuur nu de beste is getuigt trouwens van weinig beschaving. Onze cultuur mag zeker ‘gezien’ worden en heeft, net als andere culturen, goede en minder goede kantjes. En hij is geëvolueerd uit de ons voorgaande culturen. En hij zal opgevolgd worden door andere, hopelijk betere culturen. Dit is het lot van elke mens, cultuur en beschaving.

In plaats van cultuuroorlogen te voeren zouden we beter cultuurdialogen voeren op basis van gelijkheid en respect voor tegenstrijdige opvattingen, want daar ligt mijns inzien de weg naar een beschaving waar het algemeen welzijn van iedereen belangrijk is.

Westerse cultuur of westerse pretentie?

Niet alleen ‘white supremacists’ denken dat onze beschaving superieur is, ook vele figuren uit het conservatief nationalistische milieu denken nog zo.

Zo lezen we bijvoorbeeld  in de jammerklacht ‘over woke’ van onze profeet BDZ dit: ‘De enorme verbetering van het menselijke lot is te danken aan westerse praktijken en ideeën die naar andere samenlevingen zijn doorgesijpeld. Het grootste geschenk van het Westen aan de rest is het redeneervermogen’.

Wat een pretentie van de bovenste plank zeg! Als historicus zou hij bijvoorbeeld toch moeten weten dat Egyptenaren en Chaldeeërs de Grieken beïnvloedden, waarna de Griekse filosofen werden vertaald in het Arabisch. Deze vertalingen vormden, samen met de Arabische commentaren en interpretaties, de basis van de Europese wijsbegeerte. De Arabische wereld speelde een cruciale rol in de totstandkoming van de renaissance, het humanisme en de verlichting, volgens historicus Koert Debeuf. En zou Bartje de invloed van bijvoorbeeld de Indiase Kamasutra op het Westerse erotische leven nooit beleefd hebben?

Velen zijn blijkbaar nog niet verder geraakt dan de Franse auteur Arthur de Gobineau die in de 19e eeuw beweerde dat de ‘blanke mens het monopolie van schoonheid, verstand en kracht’ had! In mei jongsleden zei Joe Biden in een toepspraak op de Howard University dat ‘dit witte superioriteit denken de gevaarlijkste terrorisme dreiging in de VS is’!!!

Waarom vragen bij de superioriteit van de westerse beschaving?

Los van het feit dat ik het erg pretentieus vind om te denken dat je eigen cultuur, beschaving beter zouden zijn dan de anderen, denk ik ook dat er toch een aantal objectieve punten zijn die vragen oproepen bij de ‘grootsheid’ van de Westerse beschaving.

Net zoals andere, heeft onze cultuur ook zijn schaduwkanten en zorgt hij bovendien voor heel wat ellende in de wereld.

Hoe kun je van een ‘superieure’ beschaving spreken wanneer:

Welvaart belangrijker is dan welzijn?

Het groei, groei dictaat maakt dat haast iedereen moet lopen, lopen, en werken, werken om meer en meer te kunnen consumeren. Paul Verhagen zegt hieromtrent ‘Een door het vrij marktdenken gedomineerde maatschappij is een katalysator van onbehagen. ‘ Onbehagen rijmt eerder met decadentie dan met beschaving!

De ongelijkheid perverse extremen bereikt?

Ons systeem creëert welvaart, maar verdeeld die heel, heel erg ongelijk. De rijken worden steeds rijker, de rest krijgt het steeds moeilijker. Zelfs in onze eigen sterregio krijgen steeds meer mensen het moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen.

Intussen bezit wereldwijd 1% evenveel als de 99% anderen. Vrijheid van het egoïsme, slavendom voor de mensheid. Niet echt een prestatie zou ik zeggen!

De absolute macht van het geld regeert?

Van de absoute macht van de koning in de middeleeuwen zijn we geëvolueerd naar de absolute macht van het geld. De 1% en hun economische belangen hebben alle touwtjes en welvaart in handen, schrijven de wetten en betalen haast geen belastingen.

We spreken wel van democratie, doch dit is slechts schijn. In werkelijkheid leven we in een centocratie. Een systeem waar politici het ‘volk’ verleiden met allerlei nepverhaaltjes(cf. identitaire waanzin) om de portefeuille van de rijken te kunnen vullen, kun je toch moeilijk democratisch noemen.

Een beschaving die sociale afbraak pleegt voor de zwakkeren om de sterkeren te kunnen bevoordelen (minder belastingen, meer subsidies) en alzo de kloof tussen de have’s en de not have’s nog te vergroten, kun je toch moeilijk een hoge graad van civilisatie toedichten?

Een twee maten en gewichten politiek schering en inslag is?

Burgers worden ongelijk behandeld. De have’s worden met alle honneurs, floeren handschoenen en blinddoeken benadert, terwijl de not have’s worden geminacht en opgejaagd met een zweep en een steeds sterker vergrootglas.

Voor economisch zwakkeren, niet-kapitaalkrachtige vreemdelingen, seksueel anders geaarden, enz. zijn de idealen van de Verlichting verworden tot een Verplichting van zelfredzaamheid, wachtlijsten en verantwoording voor alles en nog wat afleggen.

Internationaal speelt het westen maar al te graag de politieman van de wereld op basis van zijn overweldigende militaire overmacht. Eigen agressies (cf. US, Israël) worden gedoogd. Agressies door niet westerse landen worden streng afgekeurd en meedogenloos bestraft. Deze hypocrisie van het westen stoot steeds meer landen tegen de borst!

Roofbouw en winstmaximalisatie de eigen biosfeer naar de kloten helpen?

Reeds in 1973 schreef de econoom Kenneth Boulding: ‘Eender wie gelooft dat exponentiële groei voor altijd kan doorgaan in een eindige wereld, is ofwel een gestoorde of een econoom.’ En toch blijven we maar inzetten op groei en nog eens groei. Zijn we allen gestoord?

Alle studies tonen dat maar liefst de helft van de broeikastgasuitstoot komt van de 10% rijksten op aarde, en dat de armste helft van de bevolking amper 10% uitstoot. En toch blijven de rijken, niet gehinderd door de politiek, maar doorgaan met hun groei- en consumptiedrift zonder zich ook maar iets aan te trekken van de gevolgen van hun zelfvernietigend gedrag op de rest van de wereld. Beschaving?

Zijn geschiedenis tamelijk rood kleurt?

Kolonisatie, genocides, invallen en tussenkomsten in soevereine, niet westerse staten, enz.

Lang voor Renaud Camus het woordje ‘omvolking’ muntte, hadden wij het al in de praktijk gebracht. Ooit emigreerden miljoenen Europeanen naar de VS om hier de ellende te ontvluchten. Eens ginds toegekomen roeiden ze de autochtone bevolking uit door ziekte en moord! En ze importeerden miljoenen Afrikanen als slaven.

Zijn vaandeldrager, de VS op de rand van een ‘failed state’ bengelen?

Volgens Frans Verhagen vertoont de VS veel kenmerken van een derdewereldland, zoals het beschamend lage niveau van de leiders. Het rijkste land van de wereld kent stuitende armoede en ongelijkheid, en is niet in staat te voorzien in de minimale behoeften van een beschaafde samenleving.

Een land van cowboys waar ‘een moordenaar een superheld genoemd wordt’!!!

Waar muren gebouwd in plaats van gesloopt worden?

Terwijl de wereld snakt naar mondiale oplossingen voor de echte problemen des tijds, doen de oprukkende rechts nationalisten overal ter wereld het omgekeerde, zich terugtrekken in hun eigen stammetjes. Ze omringen zich met muren, sommigen zelf letterlijk, om toch maar niet te moeten delen met de minder gelukkigen!

Ondanks we allen in hetzelfde huis wonen, primeert inderdaad toch het ik/wij op het ‘tous ensemble’.

Voor de mensheid is eendracht maakt macht het beste, maar vele politici vinden tweedracht maakt postjes interessanter! Waarom het met één minister doen als je het ook met vier kunt doen? Meer postjes en meer profileringsmogelijkheden toch. En zoveel mensen meer met een pervers hoog pensioen om hun gans leven ruzie te hebben gemaakt!

Bescheidenheid aub!

Ben fier op onze beschaving. We hebben veel bereikt. Maar vind ze niet superieur aan andere beschavingen gezien haar vele hierboven beschreven zwakheden die toch wijzen op een zekere graad van decadentie.

Vandaar dat ik nogal wat vragen heb bij het bevattingsvermogen en rechtvaardigheidsgevoel van hen die rondbazuinen dat onze westerse cultuur superieur is. En dat ik begrip heb voor alle landen die vragen stellen bij de dominantie en privileges van het Westen.

Ik pleit voor minder misplaatste ijdelheid en veel meer bescheidenheid. Het westen moet stoppen met zijn visie aan anderen op te dringen.

Echte vooruitgang – verbetering van het welzijn van iedereen- is slechts mogelijk als we alle landen op basis van gelijkwaardigheid behandelen, alle privileges de vuilbak ingooien en evolueren naar een democratische mondiale regering.

#Challenges  #Cooperation  #Democracy  #Diversity  #Equality  #Free markets  #Hate/fear  #Nationalism  #Right/left  #Society  #Taxes  #Wealth  #World

Volgend artikel op 8/09/2023:

Titel wordt later medegedeeld.

De kunst van het gelukkig zijn.
De kunst van het gelukkig zijn. 640 640 Lhoëst Jean

Français    English

Ik geloof rotsvast dat we ooit – alhoewel ik het allicht niet meer zal meemaken – een andere, rechtvaardigere richting zullen inslaan. Op weg naar een wereld waar het welzijn van ALLE mensen primeert!

Her en der kun je inderdaad tekenen zien van intelligentsia, organisaties, landen en jongeren die vragen stellen bij de systemen die ons onderdrukken.

Intelligentsia.

Meer en meer filosofen, economen en andere geleerden pleitten openlijk om het ongebreidelde kapitalisme aan banden te leggen, of zelfs af te schaffen. Mensen zoals Jason Hickel, Timothée Parrique, Kate Raworth, Thijs Lijster, Marguerite van den Berg, Paul Verhaeghe, Chomsky, enz..

En in hun uitstekend rapport ‘The Tragedy of Growth’ vatte de Britse ngo Positive Money het als volgt samen: ‘Groei van het bbp draagt niet bij aan het welbevinden, verlicht de armoede niet en beschermt het milieu evenmin.’

Zelfs groepen als de Patriotic Millionaires en Millionaires for Humanity die vele miljonairs tellen onder hun leden, roepen op ‘to tax the rich’ en ‘to tackle poverty and climate change and achieve the UN Sustainable Development Goals.’

Pionierslanden.

Sommige landen met vooruitziende regeringen durven al een andere weg te bewandelen.

De Wellbeing Economy Alliance (Schotland, Nieuw Zeeland, IJsland, Wales, Finland en Canada) wil het economische systeem veranderen om het algemeen welzijn van de mens en het milieu centraal staan te stellen.

Nieuw-Zeeland haalde vorig jaar de pers met deze belofte van haar ex-premier Jacinda Ardern: ’ We zullen geen groei najagen om de groei. Ons beleid staat in het teken van hoe de Nieuw-Zeelanders eraan toe zijn’.  In plaats van het BNP zijn duurzaamheid, ­gelijkheid, eerlijke kansen, armoedebestrijding en de verbetering van geestelijke gezondheid er de vijf officiële regeringsdoelstellingen geworden!

En ook Costa Rica is een boeiend voorbeeld. Ook dit land heeft de groeifetisj zeer bewust in vraag gesteld en heeft een andere weg gekozen. Hun BNP is relatief laag, maar hun levensverwachting, welzijn en geluk zijn hoger dan die van de VS. Ze hebben geïnvesteerd in universele gezondheidszorg, onderwijs en natuurbehoud.

Tenslotte, een land als Cuba heeft een veel ambitieuzer klimaatplan dan de westerse wereld. Hoe lang blijven onze knoeiende politiekers zich nog achter ‘geen draagkracht’ schuilen om de rest van de wereld op te schepen met steeds gigantischer problemen?

Jongeren.

En last but not least overal in de wereld beginnen jongeren steeds meer vragen te stellen omtrent de zegeningen van het marktfundamentalisme.

Sinds corona nemen steeds meer jongeren vrijwillig ontslag uit ‘bullshit jobs’ zoals David Graeber ze noemt. Ze willen niet langer hun kloten afdraaien voor een hongerloon om onnodige en ongezonde dingen te kunnen kopen ter ere van een kleine minderheid (aandeelhouders) die alsmaar rijker wordt. Men noemt dit fenomeen ‘the great resignation’ of de ‘big quit’.

In zijn uitstekende boek ‘Verschuivingen’ schrijft Stefan Hertmans hieromtrent dit: ‘Maar bij jonge dertigers die nu al tekenen van burn-out vertonen, wordt een trend zichtbaar die neigt naar meer innerlijke rust, minder meritocratische rush, verlangen om uit de ratrace te stappen, in tiny houses te gaan wonen, een natuurlijker evenwicht terug te vinden – de drang om de infernale samenhang van identiteit en verdienste te doorbreken en meer zelfbeschikking te veroveren.’

Een nieuwe wereldorde aub!

Laat ons beginnen met proberen de omstandigheden waarin geluk kan gedijen te verbeteren.

Daarom pleit ik al lang

  • Om te evolueren van een participatieve democratie (centocratie) naar een echte directe democratie met uitgelote burgers aan de macht. Een democratie waar het algemeen welzijn primeert en waar de mensenrechten geen vodje papier zijn.
  • Voor een mondiale regering. Mondiale problemen (klimaat, eerlijke belastingen, enz) vragen mondiale antwoorden.
  • Om het vrije marktfundamentalisme te vervangen door een gecontroleerde, wijze markt met een eerlijk belastingsysteem.

Toen Octavio Paz in 1990 de Nobelprijs voor de Literatuur in ontvangst nam, zei hij deze wijze woorden: ‘We moeten een manier vinden om de markt zó in de samenleving te integreren dat hij het sociaal contract tussen overheid en burger ten uitvoer legt en zo een instrument wordt dat rechtvaardigheid en eerlijkheid bevordert. Een samenleving die als een dolleman meer moet produceren om meer te kunnen consumeren heeft de neiging om gedachten, gevoelens, kunst, liefde, vriendschap en mensen te reduceren tot consumentenproducten. Alles wordt een ding. En dat ding wordt gekocht, gebruikt en dan in de vuilnisbak gegooid.’

Laat ons er werk van maken….

Enkele persoonlijke tips voor geluk.

  • Geluk schuilt in de gewone dinges des leven, die echt voor iedereen bereikbaar zijn.
  • De lege ratrace naar meer en meer zal je nooit gelukkiger maken. Werp de ketens van het economische systeem en de sociale media af. Verjaag de FOMO (fear of missing out) en omarm de HOMO (happy of missing out).
  • Neem jezelf niet al te serieus. Nuanceren en relativeren zorgt voor gemoedsrust.
  • Optimisme en lachen zijn veel plezanter dan je druk te maken. ‘Mens erger je niet’ is niet alleen een leuk spel maar ook een levensles.
  • De gulden regel is een goed kompas. We zijn immers allen dezelfde anderen. Stel je zonder vooroordelen open voor anderen, wit of zwart, moslim of christen en ervaar hoe je rijker en gelukkiger wordt.
  • Je eigen durven zijn is de weg naar geluk. Het zou zonde zijn moest je op je sterfbed tot de conclusie komen dat je het beter anders had aangepakt, zoals zovelen voor jou ….
  • Een goed gesprek met iemand, voorbij slogans en kreten, is vaak een bron van wijsheid en geluk.
  • Geluk kan je niet kopen, enkel beleven.
  • Wees dankbaar voor de gelukkige momenten in je leven.
  • Last but not least, make love, no war!

Beste lezer, wie je ook bent, ik wens je heel veel gelukkige momenten toe!

#Challenges   #Citizen participation   #Democracy   #Free markets   #Happiness   #Identity/Be yourself   #World

Volgend artikel op 12/05/2023:

Omtrent woke: much ado about nothing.

Willen we gelukkig zijn?
Willen we gelukkig zijn? 2048 1471 Lhoëst Jean

Français    English

Wat een vraag. Wie wil immers niet gelukkig zijn?

En daarom kan ik moeilijk begrijpen waarom wij ons liever fleurig laten ketenen dan eenvoudig vrij en gelukkig te leven.

Een artikel in twee delen.

In dit eerste artikel probeer ik te antwoorden op volgende vragen: wat is gelukkig zijn, hoe gelukkig is de homo sapiens in de wereld en waarom zijn de mensen in de ‘rijke’ landen niet gelukkiger?

In het tweede artikel beschrijf ik een aantal signalen van hoop op beterschap en geef ik een paar regels voor geluk mee.

Wat is gelukkig zijn?

Geluk, gelukkig zijn, begrippen die moeilijk eenduidig te definiëren zijn. Het heeft te maken met een subjectief gevoel van welzijn. Het mooie aan geluk is wel dat iedereen, zwart of wit, arm of rijk, christen of moslim gelukkig kan zijn.

Naast gezondheid en liefde word gelukkig zijn heel dikwijls in verband gebracht met tevredenheid, vrijheid en rechtvaardigheid.

Vele geleerden benadrukken dat tevredenheid een belangrijke, zo niet de belangrijkste sleutel tot geluk is. Tevreden zijn met wat je hebt, en …niet hebt maakt gelukkig. Verlangen naar steeds meer maakt leeg en ongelukkig.

Zich vrij voelen is een ander veel geciteerde voorwaarde voor geluk. Angst en ketens zijn immers geluk remmers. De Amerikaanse socioloog Ronald Inglehart stelt dat geluk sterk samenhangt met een gevoel van individuele vrijheid: hoe vrijer, hoe gelukkiger.

Streven naar een rechtvaardigere wereld is niet alleen een nobel doel, maar schept ook een klimaat waarin zich gelukkig voelen makkelijker kan gedijen.

Hoe zou ik me echt goed kunnen voelen met een beleid dat miljarden spendeert opdat ik het vliegtuig in Antwerpen kan nemen en mijn appartement goedkoop kan laten kuisen, maar er tegelijkertijd niet in slaagt het aantal kinderen dat met een lege brooddoos naar school moet te verminderen? Hoe kun je , als je een moreel kompas hebt, je goed voelen als je naast je het aantal armen, uitgestotenen, enz.… ziet toenemen? Onrecht, ervaren of waargenomen, bedrukt gevoelens van blijdschap en geluk.

Hoe gelukkig is de wereld?

De bovenstaande grafiek probeert in beeld te brengen hoe (on)gelukkig de mensen zich in de wereld voelen.

Vooreerst zien we dat de rode balkjes (ongelukkig) het hoogst zijn in de rijkste landen. En dat zelfs in deze landen de groene balkjes (gelukkig) niet veel hoger liggen dan in de andere landen.

Eigenlijk zijn de Costa Ricanen gelukkiger dan de Amerikanen ondanks ze meer dan 5 keer armer zijn dan de VS!

De verklaring voor deze paradoxale vaststellingen is uiteraard een combinatie van factoren. Maar mijns inzien is een van de belangrijkste toch de excessen van het neoliberaal marktfundamentalisme. Het systeem kan er wel prat opgaan dat er nu veel meer mensen lijden aan obesitas dan aan honger!

De economie groeit, de mensen gaan erop achteruit. Inderdaad, het welzijn van de mensen in de rijke landen gaat achteruit, ook in ons eigenste landje. Volgens de Wereld Gezondheidsorganisatie is depressie inmiddels volksziekte nummer één. ‘Ons grootste tekort vind je niet op een begroting, maar in onszelf. Het is een tekort aan zingeving. Een tekort aan spel’ schrijft  Rutger Bregman hieromtrent in zijn boek ‘De meeste mensen deugen ‘.

Deze grafiek illustreert ook goed het beroemde citaat van Robert Kennedy : ‘Het bruto nationaal product (GDP) meet alles, behalve dat wat het leven de moeite van het leven waard maakt.’

Neoliberalisme.

Ons huidig westerse, ‘goddelijk’ systeem – centocratie en marktfundamentalisme – is ziekmakend. Het is immers de boeman van tevredenheid, vrijheid en rechtvaardigheid. En dus van het welzijn van de mens.

Het marktfundamentalisme heeft veel welvaart gecreëerd, maar inderdaad weinig welzijn. Bovendien zorgt het ook voor heel wat ellende, gaande van een ecologische ramp over de uitputting van mens en planeet tot een steeds groeiende ongelijkheid.  En de groei dwang ketent mensen in een weinig welzijn bevorderende ratrace… En de overheid laat als een trouwe lakei van het systeem begaan…

De gecreëerde rijkdom is haast volledig gegaan naar de zakken van een minderheid. Inderdaad, sinds de jaren ’80 van de vorige eeuw zagen veel burgers hun koopkracht afkalven, terwijl de welvaart van de allerrijkste bovenlaag bleef groeien. Een minderheid die bovendien haast geen belastingen moet betalen en dus niet solidair is met de rest. Deze toenemende ongelijkheid (in rijkdom én behandeling) kruipt onder de huid van mensen en tart elk rechtvaardigheidsgevoel.

En in zijn fetisj voor groei dwingt het systeem ons via allerlei slimme technieken (reclame, hyping, media, marketing, enz) om altijd maar meer en meer te consumeren. Het systeem creëert een ‘eeuwig verlangen naar meer’, maar geen voldoening! Het besef dat we genoeg hebben wil de markt bannen. Het systeem is dus een permanente aanslag op gevoelens van tevredenheid en vrijheid!

Pour vivre heureux…

‘Vivons caché’ luidde het devies vroeger.

Nu is het ‘vivons branché’ geworden. Waar men vroeger zijn privé leven niet te grabbel gooide, is exhibitionisme de troef geworden. Alles wordt ‘in de groep gesmeten’ en gedeeld. De wereld lijkt wel een grote verzameling groepen van ‘vrolijke, vrolijke vrienden’ te zijn geworden. Alles moet leuk en leuker zijn tot men er zelfs ‘leukemie’ van krijgt. Sommigen lijden nu zelfs aan ‘fomo’ (fear of missing out) als ze er niet eens bij kunnen zijn….

Maar achter deze gemaakte vrolijkheid schuilt een poel van dwaasheid, waanzin, extremisme, desinformatie, onverdraagzaamheid, haat, jaloersheid, enz.. Nuances en argumenten bestaan niet meer in deze fake wereld, alleen slogans, emojis en opgestoken vingertjes. Achter al deze verbondenheid schuilt mijns inzien veel leegheid, rusteloosheid en eenzaamheid….

En wat doen de Facebooks, Googles en Tiktoks met alle onze gegevens? Ze verdienen er in ieder geval big money mee door ze te verkopen op de markt. Algoritmes gebruiken onze digitale sporen om ons zo nog beter te kunnen bestoken met allerlei voorstellen voor dingen/diensten die we niet nodig hebben….

Vandaar mijn vraag: heeft ‘vivons branché’ ons gelukkiger gemaakt? Of bloeit het ware geluk niet het schoonst verborgen?

Autoritaire overheden.

Met de verrechtsing van het politieke klimaat, vertonen overheden meer en meer autoritaire trekken. Geboden, verboden, voorwaarden, controles, camera’s, drones, algoritmes en tutti quanti worden ingezet om iedereen binnen de vooropgestelde lijnen van ‘werken en consumeren’ te doen lopen. Meer en meer wordt iedereen die buiten de norm valt (te arm, werkloos, te weinig kennis van het Nederlands, enz..) geminacht en zelfs uitgesloten van openbare diensten en de sociale zekerheid.

Ons zelfbeschikkingsrecht wordt meer en meer uitgehold. 2022 was dan ook het zoveelste jaar waarin de vrijheid, zoals gemeten door de NGO Freedom House achteruit boerde!

Inperking van onze bewegings- en meningsvrijheid, beperkingen van onze solidariteit en een dwingende omgeving zijn een slechte voedingsbodem voor geluk.

Maar er is hoop op beterschap….

#Democracy   #Free markets   #Freedom   #Happiness   #Social media

Volgend artikel op 28/04/2023:

Hoopvolle signalen om gelukkiger te worden.

Waarom zo dikwijls socialistische partijen in corruptieschandalen?    
Waarom zo dikwijls socialistische partijen in corruptieschandalen?     800 1209 Lhoëst Jean

Français    English

‘Qatargate’, het corruptieschandaal dat het Europees Parlement en de media al weken in de ban houdt. Verschillende parlementsleden zouden smeergeld aanvaard hebben van Qatar en Marokko om de wetgeving in het voordeel van die landen te laten beïnvloeden.

En weerom, zoals wel vaker waren het leden van de socialistische familie die betrokken waren. Hoe komt dat toch? Zouden socialisten zwakker zijn dan de anderen? Of zouden ze meer aan verleiding blootgesteld worden?

Opgepast, naar een verklaring zoeken waarom sommige meer omgekocht worden dan anderen, betekent uiteraard geenszins dat ik zulke praktijken goedkeur. Verre van. Ik ben sowieso tegen elke vorm van beïnvloeding van de wetgever voor eigen belang. Dit is gewoon pervers en ondemocratisch!!!

Wetten geschreven door de ‘economische belangen’.

Zoals eerder al geschreven leven we in een ‘centocratie’, waar de wetten geschreven worden door de economische belangen.

Allerhande economische actoren (plutocraten, bedrijven, enz.) beïnvloeden voortdurend de politieke besluitvorming op allerhande wijzen van lobbying tot pure omkoperij om hun zin te krijgen.

In een uitstekend artikel schrijft Marc Reynebeau dat ‘bedrijven en belangengroepen elk jaar zowat 2 miljard euro (!!!) spenderen aan lobbying bij de Europese instellingen’. En verder ‘Europarlementsleden hoeven niet al hun contacten met lobbyisten te melden, maar de 48 procent die er wel meldde, kwam sinds juli 2019, aldus een rapport uit 2021, uit op een totaal van 12.794 ontmoetingen, of gemiddeld 38 per parlementslid. Dat is een druk bestaan.’ Toegegeven daar zijn die paar miljoen in Qatargate klein bier tegen.

En de grafiek hierboven spreekt ook boekdelen. Alhoewel de meeste ‘vergeten’ iets aan te geven, genieten vele EU-parlementsleden van diverse pluimage gul van snoepreisjes, hen aangeboden door allerhande economische belangen.   

Een oud en wereldwijd zeer.

Dat de rijken de wetten schrijven is van alle tijden. Zo sprak Dino Rapondi, de belangrijkste financier en adviseur van Filips de Stoute , ooit deze woorden die de eeuwen zouden trotseren: ‘Er is niets dat niet met goud en geld kan worden geregeld.’

Ook in eigen land werkt de democratie zo. Bart De Wever verkondigt urbi en orbi dat Voka zijn baas is. Het leverde hem een plaatsje op in de Hall of Fame van deze lobbygroep. En de voltallige top van de N-VA verwelkomde ooit de Franse fiscale vluchteling Bernard Arnault.

Het moge duidelijk zijn dat de politiek de verdediger en de verzekeraar van de economische belangen is. En dat dit de democratie en de vrijheid ondermijnt.

Hoe moet een burger die al jaren op de wachtlijst staat voor een sociale woning zich daarbij voelen? Waar kan hij terecht?

Zijn socialisten ontvankelijker voor omkoping? 

Neen, dat geloof ik niet. In elke partij zitten sterke en zwakke personen. En opportunisten en mensen die het niet te nauw nemen met ethiek. Maar algemeen gezien is sinds de wonderbaarlijke vermenigvuldiging van het aantal ministerkes in ons land, het niveau van de politici wel fel achteruitgegaan. Leiders die verder zien dan hun korte termijn partijbelangen zijn in de verste verte niet meer te bespeuren. Des te meer kleuter-politici.

Allez, wie had nu ooit gedacht dat onze stoere anti-migratie held, Francken, zich zou laten betrappen op gesjoemel met humanitaire visa voor vluchtelingen. Uiteraard wist hij van niets…. Verantwoordelijkheid van zich afschuiven, zo typisch voor de huidige kleuter-politici.  

Ach, Joseph Conrad, een Engels auteur wist het al in de 19e eeuw dat ‘‘The moment a man wears a tie, he is lost, the germ of corruption has entered into his soul.”

Dwarsliggers lopen meer risico omgekocht te worden.

In een representatieve democratie doen de economische belangen er alles aan om de handen van de wetgevers vast te houden bij het schrijven van de wetten. Lobbying is in: van snoepreisjes en goede betaalde bestuurszetels tot pure omkoping.

Doorgaans gaat dit makkelijk omdat de huidige conservatieve meerderheidspartijen zich gedragen als lakeien van de economische belangen.

Neem nu bijvoorbeeld de N-VA en haar ministerke Demir. Deze dame gebruikt zelfs belastinggeld om een studie te vragen aan Fostplus omtrent hoe de recyclage van blikjes te organiseren…. Ze vraagt dus met belastinggeld aan de lobbyist hoe de wet te schrijven met alle gevolgen van dien… Het toppunt van naïviteit of het toppunt van lakeischap? Het is alsof een rechter aan de beschuldigde zou vragen welke straf hij/zij wil! Ja, zo iemand moet uiteraard niet meer omgekocht worden….

Maar soms liggen sommige partijen toch wat dwars, meestal die van socialistische strekking en dan is omkoping vaak het laatste smeermiddel.

Zo stelde Marc Tarabella zich in het begin nogal moeilijk op ten opzichte van de wensen van Qatar. Een paar duizenden euro’s smeergeld zouden helpen hem tot ‘betere’ inzichten te dwingen….

Een Demir die naar de pijpen van de industrie danst moet niet omgekocht worden. Een sos die moeilijk doet daarentegen…..

Socialisten meer blootgesteld aan corruptiegevaar.

Sossen zijn niet corrupter, maar ze worden inderdaad meer blootgesteld zijn aan corruptiegevaar. Gewoon omdat ze tot partijen behoren die iets minder meegaand zijn met de economische belangen, en dus wat meer extra smeergeld nodig hebben.

Dit levert de omkoper – het marktfundamentalisme- twee voordelen op. Op korte termijn krijgt het meestal zijn zin. En op lange termijn wordt zo het imago van tegenstribbelende partijen beschadigd in het electorale voordeel van de lakei-partijen. En zo wint de omkoper dus twee keer!!!!

Beïnvloeding, een blaam voor de democratie.

Paul De Grauwe en Ludwig Verduyn, om maar hen te noemen, beschreven al de gevaren voor de democratie van het marktfundamentalisme dat haast zonder gêne de wetten schrijft.

Dat verklaart trouwens waarom haast overal overheden rode lopers uitrollen voor belastingfraude,  -ontwijking en -verlagingen voor de happy few.

Vandaar dat mijns inzien alle praktijken van beïnvloeding laakbaar en verwerpelijk zijn. Het ondermijnt het vertrouwen in de democratie. Voor mij is het gedrag van een Demir of een Tarabella even laakbaar.

Een gewone burger heeft immers niet de middelen om een wetgever een snoepreisje of ander lekkers aan te bieden… En zie een Diependaele nog niet vragen aan de al jaren wachtenden hoe ze willen dat hij de zaak regelt om de wachttijden in de sociale huisvesting te verkleinen.

Nog een reden te meer om te pleiten voor directe democratie….

#Democracy  #Free markets  #Good/bad practices  #Political parties

Volgend artikel op 24/03/2023:

Sociale huisvesting op zijn Vloams.    

Waarom kleurt de wereld steeds bruiner?  
Waarom kleurt de wereld steeds bruiner?   800 702 Lhoëst Jean

Français    English

Overal in het Westen is het conservatief nationalisme in opmars. Eén op de twee Vlamingen stemt intussen rechts, op de N-VA of het Vlaams Belang.

De Staatsveiligheid (VSSE) wees onlangs nog op een belangrijke trend binnen het rechts-extremisme, namelijk de ‘zorgwekkende radicalisering van jongeren’.

‘Leven met Vlaams Belang wordt steeds meer realiteit’ titelde Bart Brinckman onlangs in De Standaard. En zelfs VOKA pleit om het Vlaams Belang ‘mee in bad te nemen’, net zoals de Duitse industriëlen in 1933 Hitler aanprezen.

En in de New York Times las ik: “Campussen en studentenclubs weerspiegelen en wakkeren het conservatisme in Vlaanderen aan, waar een nationalistische beweging – die openlijk racistisch is – groeit“.

Toch wel onthutsende cijfers en feiten!!!

Vandaar dat ik telkens opnieuw beschaamd ben als ik ergens moet verklappen van waar ik kom. Als fan van de mensenrechten, wil ik immers geenszins geassocieerd worden met het zichzelf op de borst kloppende conservatieve gedachtengoed.

Hoe dom kunnen we toch zijn: telkens opnieuw geven we de geschiedenis de kans zich te herhalen… Nochthans voorspelde Alexis de Tocqueville, de Franse historicus lang geleden al

‘‘Le passé n’eclairant plus l’avenir, l’esprit marche dans les ténèbres‘‘.

Denkt de arme Vlaming nu echt dat hij beter gaat worden met de N-VA en/of het Vlaams Belang aan de macht?

Waarom toch deze ‘verbruining’ van ons landje?

Gevoelens van onrecht, onzekerheid en angst.

Deze gevoelens verklaren voor een groot stuk het huidige succes van rechtse populisten. De voedingsbodem voor deze gevoelens zijn het losgeslagen marktfundamentalisme, migratiestromen en de vergrijzing van de bevolking.

Het neoliberalisme.

Als een kanker woekert het marktfundamentalisme in de onderbuik van de samenleving. Het produceert enorme rijkdommen voor de happy few en veel ongemak en onvrijheid voor de rest.

Klimaatopwarming, ongelijkheid, uitbuiting, ratraces, job onzekerheid, privatisering en afbouw sociale voorzieningen, consumentisme, ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’, ‘zelfredzaamheid’, enz.. Dingen die niet goed zijn voor het welzijn van de mensheid. Zelfs de lagere sociale klassen hebben moeilijkheden om het einde van de maand te halen en maken zich zorgen over de toekomst van hun kinderen.

Deze schaduwzijden van het neoliberalisme zijn mijns inzien de grootste bron van onrecht, angst, onzekerheid en ressentiment.

Vergrijzing.

België en inzonderheid zijn zelf verklaarde sterregio wordt stilaan een groot rusthuis vol onzekere en angstige mensjes die zich vragen stellen over hun pensioen en hun veiligheid bijvoorbeeld. Met ouder worden neemt inderdaad meestal de behoudsgezindheid en de verstarring toe.

Vandaar dat het plausibel lijkt dat de vergrijzing ook zorgt voor een verbruining van het politieke landschap.

Diversiviëring van de maatschappij.

Migratie is er altijd geweest en zal er altijd zijn. Als we lang genoeg achteruitkijken stammen we trouwens allen af van allochtonen!

Alhoewel diversiteit bron van rijkdom is, hebben veel gesettelde mensen angst voor het vreemde en voor ‘wat dat allemaal gaat kosten’. Ze zouden hun levensstandaard, hun cultuur, enz. maar eens moeten aantastten…

Daarom sluiten ze zich liever op in hun eigen hokje in plaats van zich open te stellen voor het onbekende en zo nieuwe werelden te ontdekken. Ze willen zogezegd de christelijke cultuur beschermen… door zijn waarden te verloochenen.

Gebrek aan intellectuele vaardigheden.

Omgaan met onrecht, onzekerheid en angst vergt sterke intellectuele vermogens, iets wat een groot  deel van de massa spijtig genoeg ontbreekt. Velen missen inderdaad vaardigheden als kritisch kunnen denken, communicatieve vaardigheden, creativiteit, nuance,… Vandaar dat zulke mensen meer open staan voor slogans, leugens, kreten en scheldwoorden dan voor onderbouwde argumenten en nuance. Een waarheid die populisten meedogenloos uitbuiten. En zo belanden we bij de …

Democratische ziekte.  

In een democratisch systeem regeert de middelmaat tot groot jolijt van de echte machtshebbers achter de schermen, in het Westen ‘het geld’.

Om perfect te kunnen werken zou iedere stemgerechtigde een goed geïnformeerde en weloverwogen stem moeten kunnen uitbrengen. Maar dit is wishfull thinking omdat de intellectuele vaardigheden om dit te kunnen doen niet gelijkmatig verdeelt zijn over de bevolking (zie Gauss curve IQ spreiding).

Net als in zovele andere studies, stellen A. Gethin, C. Martinez-Toledano en T. Pikketty in hun studie ‘Ongelijkheid en ons stemgedrag’ vast dat hogeropgeleiden eerder links stemmen en lageropgeleiden eerder rechts. Logisch omdat beter opgeleiden de gebakken lucht verhaaltjes van populisten makkelijker doorprikken. Maar vermits er nu eenmaal meer lageropgeleiden zijn….

Deze zwakte wordt genadeloos uitgebuit door populisten om zieltjes te lokken en hun rechts conservatief programma uit te voeren ten dienst van de echte machthebbers. Trump was daar een schoolvoorbeeld van. Met een brede fan basis onder de lager geschoolden voerde hij zonder scrupules een belastingpolitiek in het voordeel van de rijken!!! Bij ons deed de N-VA een vergelijkbare stunt tijdens de regering Michel I met alle gevolgen van dien.

Dit verklaard ook waarom het Vlaams belang bijvoorbeeld de laagst opgeleide kiezers aantrekt. Bij de laatste verkiezingen (2019) was zo maar eventjes 75% van de stemmers van Vlaams Belang laaggeschoold!

De democratische ziekte, een gekend zeer.

Dit democratisch euvel is reeds ontelbare keren aangehaald door verscheidene filosofen, van Socrates tot Mill.

Mill, Bagehot en A. Rand bijvoorbeeld maakten zich zorgen dat de stemmen van de begaafdere personen altijd het gevaar lopen ondergesneeuwd te worden door de middelmatigheid van de massa.

De Zwitserse schrijver Frédéric Dard omschreef het ooit als volgt: ‘Ce sont toujours les cons qui l’emportent. Question de surnombre !’

En Mill schreef:

“Conservatives are not necessarily stupid, but most stupid people are conservatives…” 

Opkomst populistische partijen.

Samen met het neoliberalisme sprongen rechts populistische partijen in het gat van de goedgelovige, niet al te snuggere ontevreden massa’s. Partijen als de N-VA en het Vlaams Belang buiten de onzekerheid en angsten van de massa’s meedogenloos uit met allerlei sofistische verhaaltjes: zondeboktheoriën, ‘wij eerst’ gezwam en identidaire waanzin. Ze verdelen en zijn boos op iedereen behalve op hun kiezers. Zelfs ronduit fascistoïde en racistische fantasieën schuwen ze niet.  Zo lokken ze zieltjes en doen ze de mensen wegkijken van de echte maatschappelijke problemen tot groot jolijt van de echte machthebbers, het marktfundamentalisme.

Welwillige medewerking van de media.

De media, van kranten tot TV, in handen van de grote economische actoren, verspreiden welwillend de afleidingsverhaaltjes van het rechts conservatieve gedachtengoed.

Lees al jaren De Standaard (DS) en heb deze krant zien wegzakken van een nationale kwaliteitskrant tot een Vlaams parochieblaadje dat het rechtse gedachtengoed genegen is. Leescijfers, mijnheer.

In tegenstelling tot de Franstalige kranten die veel minder een free podium geven voor het rechtse gedachtengoed. Misschien verklaart dit een beetje waarom rechts in Wallonië minder succes heeft. Want ik geloof niet dat de gemiddelde Waal slimmer zou zijn dan de gemiddelde Vlaming.

Daarom lees ik ook de Franstalige en buitenlandse pers om een genuanceerder en correcter beeld te krijgen van het reilen en zeilen van mijn landje.

Als je bijvoorbeeld enkel DS had gelezen ten tijde van de zelfmoord van de crimineel Conings zou je kunnen gedacht hebben dat een volksheld was heengegaan i.p.v. een waanzinnige terrorist!

De sociale media als dorpsplein van een nepwereld.   

Ik raad je aan de onzin eens te lezen die N-VA en Vlaams Belang op de sociale media spuien en je zult begrijpen hoe toxisch dit kan zijn voor niet zo goed geïnformeerde burgers…

N-VA en Vlaams Belang zijn trouwens de absolute koplopers in uitgaven voor publiciteit op Facebook en Instagram!!! Dit verklaart zeker voor een deel de radicalisering van de jeugd zoals in de intro aangehaald.

Ik vind het trouwens heel erg dat een deel van mijn fiscale bijdrage dient om partijen te sponsoren die met hun onzin de christelijke waarden met de voeten treden. Welke partij durft die transfers stoppen?

De combinatie van de bovenstaande feiten verklaart mijn inzien voor een groot stuk de verrechtsing van de wereld.

Ze tonen de zwakte van een representatieve democratie in volle glorie: met de stem van de lagere klassen spekken rechtse politici de portefeuille van de hogere klassen ten koste van sociale voorzieningen en vrijheden! Eigenlijk weinig democratisch!!!!! 

Dit is een van de voornaamste redenen waarom ik pleit voor de afschaffing van de representatieve democratie. En pleit voor de overstap naar een uitgelote, echte democratie.

#Belgium  #Democracy  #Free markets  #Media  #Populism  #Right/left #Social media

Volgend artikel op 24/02/2023:

Stephen Hawking aan het woord.

Jaaroverzicht 2022
Jaaroverzicht 2022 444 395 Lhoëst Jean

Français    English

Wat zal ik  van een redelijk turbulent 2022 onthouden?

Oorlog.

Uiteraard kun je er niet naast kijken: de schandalige Russische inval in Oekraïne.

Wat mij nog het meest verbaasd is dat deze oorlog nog steeds – begin 2023 – voortduurt. En dat we dus niets leren uit het verleden. Ons beschavingspeil is dus echt niet om hoog van de toren te blazen.

De codex van Hammurabi, een van de eerste schriftelijke wetboeken in de geschiedenis (18e E vóór C) bevatte voor het eerst het gezegde ‘oog om oog, tand om tand’. En vandaag de dag zijn we nog steeds niet verder.

Inderdaad, economisch profijt verpakt in ideologische scherpslijterij doet deze oorlog aanslepen. Hoelang blijft de Europese bevolking nog dulden dat haar leiders het conflict maar verder blijven opstoken ten koste van de gewone mens, niet alleen in Oekraïne en Rusland maar ook in de ganse EU? Tot er een atoombom valt? En gaan we dan met zijn allen weer zeggen ‘wir haben es nicht gewüsst’?

Neveneffecten van de oorlog.

Een energiecrisis en nooit geziene inflatiecijfers zorgden voor koude woonkamers,  wegsmeltend spaargeld en super winsten vooral voor de voedsel-wapen- en energiebedrijven. Terwijl de gewone mens zwarte sneeuw zag, bleef het vermogen van de plutocratie spectaculair stijgen, uiteraard sdf (sans difficultés fiscales). Stelen van de gemeenschap is een voorrecht van de gefortuneerden, zelfredzaamheid een plicht voor de kwetsbaren. Beschaving of decadentie?

En een nieuwe wapenwedloop. Ondanks de NAVO al veruit de sterkste macht ter wereld is, gaan de militaire uitgaven opnieuw omhoog. Nog meer geld voor wapens als je al veruit de sterkste bent en als je al recordhouder bent van ‘geld uitgeven dat we niet hebben’, lijkt mij pure waanzin!

Verdere erosie van het zelfbeschikkingsrecht.

Overal ter wereld wordt er gemorreld aan onze vrijheden en ons zelfbeschikkingsrecht. Van een verbod op abortus in de VS tot een  verbod voor vrouwen om naar school te gaan in Afghanistan.

2022 was trouwens het 16e jaar op rij waarin de vrijheid wereldwijd, zoals gemeten door de mensenrechtenwaakhond Freedom House een stap terug zette!

De verdere verrechtsing van de wereld. 

Met lede ogen moet ik vaststellen hoe ook in 2022 de wereld steeds bruiner kleurde. In Italië krijgen ze met Giorgia Meloni een uiterst rechtse premier en hier in onze sterregio stemmen haast 1 op 2 kiezers voor partijen als N-VA en Vlaams belang, toch niet bepaald toonbeelden van ruimdenkendheid en solidariteit.

Blijf het onbegrijpelijk en grappig vinden hoe massa’s zich steeds opnieuw laten verleiden door polariserende, autoritaire heerschappen die hen nochtans altijd weer in de vernieling zullen storten.

Want keer of draai het zoals je wil, deze rechtse stroom is voor mij een van de grootste kwalen van de hedendaagse wereld. Het betekent immers altijd een achteruitgang op vele gebieden en een erosie van de intermenselijke solidariteit.

De meest verbazende politieke uitspraak.  

Naast rechts blijft het populisme maar aan terrein winnen. Steeds meer politici, zelfs van wie je het eigenlijk niet zou verwachten willen de volksmond tongen voor electoraal gewin.

Zo ook een Conner Rousseau, intussen al de populairste politicus van Vlaanderen, die uitbazuint zich in Molenbeek niet in zijn land te voelen…. En ik die dacht dat een socialistische partij stond voor openheid van geest, respect voor iedereen, samenwerking, enz..

Beste Conner zelfs met de rechtste adem van 99% van de Vlamingen in mijn nek zou ik nog rechtop blijven staan en strijden voor een rechtvaardigere wereld voor iedereen. Want het is beter rechtopstaand te sterven dan op je knieën te leven!

De meest perverse politieke uitspraak.    

De hoofdvogel qua perverse politieke uitspraken ging in 2022 naar één van onze veel te vele klimaatministerkes, Demir,  die deze parel liet optekenen: ‘Het is misschien een rare vergelijking met vluchtelingen, maar wij kunnen hier ook geen miljoenen varkens houden.’ Walgelijk en zum kotzen!

Mijn kleinzoontje vroeg me of vluchtelingen varkens waren… Ja, wat moet je dan zeggen? Ik raadde hem aan deze ranzige uitspraak aan zijn leraar godsdienst voor te leggen en te vragen wat God er van zou denken….

Nu van haar verwonderde me dit niet zo omdat ze een boegbeeld is van de N-VA, de nieuwe Vlaamse afbrekers. Die van afbreken, denigreren, kleineren en polariseren hun handelsmerk gemaakt hebben.

En dat een persoon zulke uitspraken doet, tot daar aan toe. Een individu heeft zichzelf nu eenmaal niet begiftigd met verstand… Ze heeft zichzelf niet gemaakt zoals de volksmond zegt.

Maar ik vind het ongelofelijk dat een land door zulke figuren kan bestuurd worden en blijven. Een minister bestuurt een land in naam van iedereen, en niet enkel in naam van haar geloofsgenoten. Het is moeilijk mensen te vertrouwen die geen enkel respect hebben voor anderen!

Burgerparticipatie.

Verheugender nieuws kwam er van één van onze nutteloze deelregeringskes, in casu de Brusselse die besliste de burger meer inspraak te verlenen in het klimaatbeleid met de oprichting van een uitgeloot burgerplatform . Na de Duitstalige gemeenschap, eindelijk nog eens een schuchtere poging tot meer directe democratie met uitgelote vertegenwoordigers. Mijns inziens de way to go!

Voor 2023 wens ik aan iedereen meer verheugende en hoopvolle feiten en gebeurtenissen.

#Free markets #freedom #citizen participation #hate/fear #migration #war&peace

Volgend artikel op 10/02/2023:

Waarom kleurt de wereld steeds bruiner?

Enter your
text here