Blog NL

(anti) Woke: als de pot de ketel verwijt.

(anti) Woke: als de pot de ketel verwijt. 376 558 Lhoëst Jean

Français    English

In zijn pamflet ‘over woke’ wil onze ongekroonde predikant BDZ ons waarschuwen voor een regelrechte ramp.

Als een echte donquichot trekt hij ten aanval tegen woke-windmolens!’ zoals Bart Eeckhout het prachtig samenvat.

Heb zijn boekje gelezen en wil hier graag als ‘witte, hetero man’ wat commentaar aan wijden.

Wat is ‘woke’.

Van Dale omschrijft woke als ‘zich zeer be­wust van ra­cis­me en so­ci­aal on­recht je­gens min­der­he­den’. En in The Oxford English Dictionary luidt het ‘alert to racial or social discrimination and injustice.

Socioloog Walter Weyns (UAntwerpen) beschrijft het als “aandachtig zijn voor alle vormen van sociale onrechtvaardigheid“. Verder vertelt hij: “De oorsprong ervan is moeilijk vast te leggen, maar het werd eerst in de zwarte cultuur gebruikt. Daarna is het overgeslagen naar andere bewegingen, bijvoorbeeld het feminisme. Vervolgens wordt de term gebruikt door minderheden die zich de afgelopen eeuwen gediscrimineerd voelen“.

Vaak in één adem genoemd met ‘woke’ is ‘cancelcultuur’. Weyns omschrijft dit als ‘de praktijk waarbij begrippen, inzichten, auteurs of sprekers worden geweerd omdat ze dingen zeggen (of gezegd hebben) die niet meer  geaccepteerd worden. Men beschermt het publiek tegen hen omdat ze ideeën uiten die niet meer van deze tijd zijn.”

‘Zeig dich! Versteck dich nicht’ (Rammstein).

Een streven naar minder ongelijkheid en meer rechtvaardigheid is m.i. een nobele christelijke gedachte. Daar kan eigenlijk niks mis mee zijn….

En toch denkt Bart er anders over als je zijn denigrerende definitie van het woke-denken leest: “een gedachtegoed dat pretendeert mensen ‘wakker’ te willen schudden voor de grieven van een lijst maatschappelijke slachtoffergroepen. In realiteit manifesteert het zich als de criminalisering van de westerse beschaving en de verheerlijking van alles wat er afbreuk aan kan doen.”

Een rare definitie voor iemand die graag dweept met de waarden van de Verlichting. Nochtans is kritisch denken en durven opkomen tegen onrecht één van de kernwaarden van de Verlichting, zoals zo mooi en kernachtig verwoord door Kant’s ‘Sapere aude’: durf mondig te zijn, durf uit het gareel te lopen!

Maar conservatieve middens houden niet zo van ‘hommes révoltés’ (A. Camus) die opkomen tegen onrecht…. Ze zien hun cultuur immers als verheven en houden vast aan klassieke rolpatronen en ongelijkheden…

Bart’s pamflet.

I’m mad as hell and I’m not gonna take this anymore’

De openingszin van zijn pamflet. En inderdaad, het boekje leest als een lange, anekdotische jammerklacht!

Iedereen die nog maar een beetje begrip toont voor de strijd tegen onrechtvaardigheid en ongelijkheid krijgt er van langs. Het postmodernisme, de media, de universiteiten, de cultuur, historici, columnisten, intelligentsia, migratie, onderwijs, Unia, de rechters, de klimaatactivisten, enz.. Zelfs een jong mondig meisje, Greta Thunberg is ineens een gevaar voor de wereld!!! Bart en zijn NVAfbrekers op hun best dus: schofferen, kleineren en polariseren.

Hij beschrijft zijn pamflet als volgt: ‘Dit pamflet kant zich tegen de zelfvernietigingsoorlog die een flink deel van de intellectuele elite voert tegen de moderne, westerse samenleving.

Na het lezen van zijn boekje zou ik het als volgt willen herformuleren: ‘‘Dit pamflet kant zich tegen de (soms ongemakkelijke) waarheden die een flink deel van de intellectuele elite aanhaalt tegen de conservatieve, nationalistische samenleving die Bart voor ogen heeft.

Je voelt inderdaad dat dit gejammer geschreven is door een verongelijkt manneke. Omdat hij zijn streven naar een conservatieve, totalitaire Vlaamse staat nog niet heeft kunnen verwezenlijken. Gelukkig maar!

Steeds langere tenen.

In zijn boekje schrijft Bart ‘Een samenleving van vrije burgers vraagt onmiskenbaar een zeker incasseringsvermogen van iedere burger. De vrijheid kan nu eenmaal niet beschermd worden door ze in te perken. Een foute opinie of een shockerende uitspraak kan een heel negatieve impact hebben op mensen, maar de strijd ertegen kan alleen worden gevoerd met betere opinies en met opvoeding tot respect. De imperfectie van de vrijheid blijft immers oneindig beter dan die van de onvrijheid.

Hierin kan ik hem wel volgen. Ik denk dat heel velen tegenwoordig, wokies, zowel als antiwokies en anderen vitten over pietlulligheden en rap op hun lange tenen getrapt zijn. Zo was er onlangs in Leuven een rel over ‘kerstverlichting’ of ‘wintersfeerverlichting’. Man, wat een ‘much ado about nothing’. Hebben mensen echt niets beter te doen?

Een boek ‘herschrijven’ (of erger bannen) omdat het passages bevat die konden op het moment van schrijven, maar nu niet meer kunnen omwille van welke reden dan ook, vind ik ook echt te ver gaan.

Weet je, als je bij al wat je zegt, moet opletten dat je geen grensjes overschrijdt, ga je uit de buurt van die grensjes blijven. Een spijtige zaak want humor, toch een van de beste smeerolies voor goede menselijke contacten, gedijt meestal aan die grensjes. En is lachen niet zoveel gezonder dan veroordelen?

Ocharme de witte, hetero man!

Volgens Bartje is de ‘woke’-beweging een strijd tegen de Westerse cultuur, en meer bepaald tegen de witte, hetero man. Bart voelt zich dan ook in zijn waardigheid en vrijheid aangetast. Ik, een witte, hetero man voel dit nochtans helemaal niet zo aan, raar.

Bartje ik denk dat wij toch nog van geluk mogen spreken hoor.

Ik vraag me af hoe een

  • werkloze Vlaamse witte hetero man zich dan moet voelen. Want buiten de ingebeelde wokistische aanvallen zal ook wel de aangevoelde minachting door bepaalde politieke partijen – u waarschijnlijk wel bekend- onder zijn huid kruipen….
  • Of de Waalse witte hetero man die ook nog eens de bijtende verwijten en vernederingen van N-VA’ers en Vlaams Belangers moet ondergaan?
  • Of een allochtone, homofiele werkloze vakbondsman? Neen, stop….

Bart, in plaats van af te breken, kunnen we toch ook proberen verschillen te overbruggen door oprecht naar elkaar te luisteren, door samen te praten met wederzijds respect en op basis van gelijkwaardigheid, door te oordelen in plaats van te veroordelen, enz. . Bartje zoiets zou je vast en zeker uit je lijden bevrijden!

Een boek vol ongerijmdheden.

Deze anti-wokekruistocht staat bol van de ongerijmdheden. Een paar voorbeelden.

Hij schrijft ‘In het Westen zou niemand zich nog belemmerd mogen voelen, laat staan belet mogen worden om te zijn wie hij of zij  is.’ Volledig akkoord Bartje, maar waarom mogen vrouwen die een hoofddoek willen dragen dan niet hun eigen zijn? Waarom mag de Arenbergschouwburg een paar oude schilderijen dan niet vervangen door hedendaagse foto’s?  Waarom zou Dalilla Hermans moeten ‘gecanceld’ worden als trajectcoördinator ‘Brugge culturele hoofdstad 2030’?

Hij schrijft: ‘Slachtofferschap is natuurlijk verleidelijk, want het ontslaat je meteen van heel veel eigen verantwoordelijkheid.’ Inderdaad, maar wie hangt er in dit boekje het slachtoffer uit? Hij klaagt dat ‘hij niets meer mag zeggen’, maar wie zet al jaren de dominante toon in het publieke debat?

Maar de allergrootste ongerijmdheid is zijn gekanker over de groeiende polarisatie door de woke-invasie. ‘‘Woke is een zeer ontwrichtende ideologie die mensen tegen elkaar opzet’. ‘Woke dreigt de samenleving aan de rand van een burgeroorlog te brengen, op z’n Amerikaans’ luidt het. Dit klinkt raar, belachelijk en wel heel cynisch uit de mond van de grootste polarisator van de Belgische politiek! Als geen ander kan hij conflicten en tegenstellingen oppoken.

Waarover niet geschreven wordt in dit pamflet?

De keuze van Bart’s voorbeelden is uiteraard heel selectief. Zo is er geen enkel voorbeeld van de talrijke censuuroperaties in de VS. In veel scholen en campussen worden hier bijvoorbeeld boeken en andere zaken die ingaan tegen de streng-christelijke leer gebannen. In Tennessee moest zelfs de befaamde Holocaust-graphic novel Maus van Art Spiegelman eraan geloven vanwege naakt­afbeeldingen en vloekwoorden. En DeSantis legt met zijn ‘don’t say gay’ wet het bespreken van seksuele geaardheid of genderidentiteit in scholen aan banden! Geen woord erover in Bart’s pamflet.

Uiteraard zul je ook niets lezen over hoe de ECHTE grote problemen van deze tijd moeten aangepakt worden. Klimaatopwarming, de groeiende armoede en ongelijkheid, de onrechtvaardige belastingsystemen, enz.. Wat zouden witte (en andere) armen aan zijn kruistocht hebben?

Het boekje is een grote jeremiade, maar opbouwende oplossingen vind je niet. Het heil zal weer moeten komen van de ijle Vlaamse ‘Gemeenschapsvorming en Verlichting.’

Bedoeling van dit pamflet?

Verveling? Het Vlaams belang counteren? De verkiezingen 2024 voorbereiden?

Met de verkiezingen in het zicht kan hij inderdaad moeilijk uitpakken met de prestaties van de Vlaamse regering. Die bewijst nog maar eens dat ‘wat we zelf doen, we niet echt beter doen’.

Dan is het creëren van een nieuwe ingebeelde zondebok altijd een goede oplossing. Dit is de tactiek van de meeste conservatieve, populistische partijen, waar ook ter wereld. In de VS gaan de Republikeinen ook tekeer tegen de wokecultuur. Nu beweren ze zelf (uiteraard volkomen onterecht) dat de instorting van de Silicon Valley Bank de schuld is van het woke-activisme!!!!

Woede en angst opwekken is een duchtig wapen om de aandacht af te leiden van de ECHTE sociale en ecologische problemen!

De pot en de ketel.

Na het lezen van dit pamflet voelde ik me precies zoals beschreven in de openingszin van het werkje (zie boven).

En in mijn gedachten flitste het oeroude Vlaams gezegde ‘De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.’ Dit past inderdaad perfect bij dit boekje, dat iedereen en alles die niet past of gelooft in de Vlaamse ‘ijlsleer’ verwijt zwart te zien.

#Challenges  #Freedom  #Gov. Michel1  #Hate/fear  #Identity/Be yourself  #Political parties  #Populism  #Social media  #Society

Wegens verlof, verschijnt het volgend artikel op 9/06/2023:

Conservatief en slim, geen goede vrienden

Willen we gelukkig zijn?

Willen we gelukkig zijn? 2048 1471 Lhoëst Jean

Français    English

Wat een vraag. Wie wil immers niet gelukkig zijn?

En daarom kan ik moeilijk begrijpen waarom wij ons liever fleurig laten ketenen dan eenvoudig vrij en gelukkig te leven.

Een artikel in twee delen.

In dit eerste artikel probeer ik te antwoorden op volgende vragen: wat is gelukkig zijn, hoe gelukkig is de homo sapiens in de wereld en waarom zijn de mensen in de ‘rijke’ landen niet gelukkiger?

In het tweede artikel beschrijf ik een aantal signalen van hoop op beterschap en geef ik een paar regels voor geluk mee.

Wat is gelukkig zijn?

Geluk, gelukkig zijn, begrippen die moeilijk eenduidig te definiëren zijn. Het heeft te maken met een subjectief gevoel van welzijn. Het mooie aan geluk is wel dat iedereen, zwart of wit, arm of rijk, christen of moslim gelukkig kan zijn.

Naast gezondheid en liefde word gelukkig zijn heel dikwijls in verband gebracht met tevredenheid, vrijheid en rechtvaardigheid.

Velen geleerden benadrukken dat tevredenheid een belangrijke, zo niet de belangrijkste sleutel tot geluk is. Tevreden zijn met wat je hebt, en …niet hebt maakt gelukkig. Verlangen naar steeds meer maakt leeg en ongelukkig.

Zich vrij voelen is een ander veel geciteerde voorwaarde voor geluk. Angst en ketens zijn immers geluk remmers. De Amerikaanse socioloog Ronald Inglehart stelt dat geluk sterk samenhangt met een gevoel van individuele vrijheid: hoe vrijer, hoe gelukkiger.

Streven naar een rechtvaardigere wereld is niet alleen een nobel doel, maar schept ook een klimaat waarin zich gelukkig voelen makkelijker kan gedijen.

Hoe zou ik me echt goed kunnen voelen met een beleid dat miljarden spendeert opdat ik het vliegtuig in Antwerpen kan nemen en mijn appartement goedkoop kan laten kuizen, maar er tegelijkertijd niet in slaagt het aantal kinderen dat met een lege brooddoos naar school moet te verminderen? Hoe kun je , als je een moreel kompas hebt, je goed voelen als je naast je het aantal armen, uitgestotenen, enz.… ziet toenemen? Onrecht, ervaren of waargenomen, bedrukt gevoelens van blijdschap en geluk.

Hoe gelukkig is de wereld?

De bovenstaande grafiek probeert in beeld te brengen hoe (on)gelukkig de mensen zich in de wereld voelen.

Vooreerst zien we dat de rode balkjes (ongelukkig) het hoogst zijn in de rijkste landen. En dat zelfs in deze landen de groene balkjes (gelukkig) niet veel hoger liggen dan in de andere landen.

Eigenlijk zijn de Costa Ricanen gelukkiger dan de Amerikanen ondanks ze meer dan 5 keer armer zijn dan de VS!

De verklaring voor deze paradoxale vaststellingen is uiteraard een combinatie van factoren. Maar mijns inzien is een van de belangrijkste toch de excessen van het neoliberaal marktfundamentalisme. Het systeem kan er wel prat opgaan dat er nu veel meer mensen lijden aan obesitas dan aan honger!

De economie groeit, de mensen gaan erop achteruit. Inderdaad, het welzijn van de mensen in de rijke landen gaat achteruit, ook in ons eigenste landje. Volgens de Wereld Gezondheidsorganisatie is depressie inmiddels volksziekte nummer één. ‘Ons grootste tekort vind je niet op een begroting, maar in onszelf. Het is een tekort aan zingeving. Een tekort aan spel’ schrijft  Rutger Bregman hieromtrent in zijn boek ‘De meeste mensen deugen ‘.

Deze grafiek illustreert ook goed het beroemde citaat van Robert Kennedy : ‘Het bruto nationaal product (GDP) meet alles, behalve dat wat het leven de moeite van het leven waard maakt.

Neoliberalisme.

Ons huidig westerse, ‘goddelijk’ systeem – centocratie en marktfundamentalisme – is ziekmakend. Het is immers de boeman van tevredenheid, vrijheid en rechtvaardigheid. En dus van het welzijn van de mens.

Het marktfundamentalisme heeft veel welvaart gecreëerd, maar inderdaad weinig welzijn. Bovendien zorgt het ook voor heel wat ellende, gaande van een ecologische ramp over de uitputting van mens en planeet tot een steeds groeiende ongelijkheid.  En de groei dwang ketent mensen in een weinig welzijn bevorderende ratrace… En de overheid laat als een trouwe lakei van het systeem begaan…

De gecreëerde rijkdom is haast volledig gegaan naar de zakken van een minderheid. Inderdaad, sinds de jaren ’80 van de vorige eeuw zagen veel burgers hun koopkracht afkalven, terwijl de welvaart van de allerrijkste bovenlaag bleef groeien. Een minderheid die bovendien haast geen belastingen moet betalen en dus niet solidair is met de rest. Deze toenemende ongelijkheid (in rijkdom én behandeling) kruipt onder de huid van mensen en tart elk rechtvaardigheidsgevoel.

En in zijn fetisj voor groei dwingt het systeem ons via allerlei slimme technieken (reclame, hyping, media, marketing, enz) om altijd maar meer en meer te consumeren. Het systeem creëert een ‘eeuwig verlangen naar meer’, maar geen voldoening! Het besef dat we genoeg hebben wil de markt bannen. Het systeem is dus een permanente aanslag op gevoelens van tevredenheid en vrijheid!

Pour vivre heureux…

Vivons caché’ luidde het devies vroeger.

Nu is het ‘vivons branché’ geworden. Waar men vroeger zijn privé leven niet te grabbel gooide, is exhibitionisme de troef geworden. Alles wordt ‘in de groep gesmeten’ en gedeeld. De wereld lijkt wel een grote verzameling groepen van ‘vrolijke, vrolijke vrienden’ te zijn geworden. Alles moet leuk en leuker zijn tot men er zelfs ‘leukemie’ van krijgt. Sommigen lijden nu zelfs aan ‘fomo’ (fear of missing out) als ze er niet eens bij kunnen zijn….

Maar achter deze gemaakte vrolijkheid schuilt een poel van dwaasheid, waanzin, extremisme, desinformatie, onverdraagzaamheid, haat, jaloersheid, enz.. Nuances en argumenten bestaan niet meer in deze fake wereld, alleen slogans, emojis en opgestoken vingertjes. Achter al deze verbondenheid schuilt mijns inzien veel leegheid, rusteloosheid en eenzaamheid….

En wat doen de Facebooks, Googles en Tiktoks met alle onze gegevens? Ze verdienen er in ieder geval big money mee door ze te verkopen op de markt. Algoritmes gebruiken onze digitale sporen om ons zo nog beter te kunnen bestoken met allerlei voorstellen voor dingen/diensten die we niet nodig hebben….

Vandaar mijn vraag: heeft ‘vivons branché’ ons gelukkiger gemaakt? Of bloeit het ware geluk niet het schoonst verborgen?

Autoritaire overheden.

Met de verrechtsing van het politieke klimaat, vertonen overheden meer en meer autoritaire trekken. Geboden, verboden, voorwaarden, controles, camera’s, drones, algoritmes en tutti quanti worden ingezet om iedereen binnen de vooropgestelde lijnen van ‘werken en consumeren’ te doen lopen. Meer en meer wordt iedereen die buiten de norm valt (te arm, werkloos, te weinig kennis van het Nederlands, enz..) geminacht en zelfs uitgesloten van openbare diensten en de sociale zekerheid.

Ons zelfbeschikkingsrecht wordt meer en meer uitgehold. 2022 was dan ook het zoveelste jaar waarin de vrijheid, zoals gemeten door de NGO Freedom House achteruit boerde!

Inperking van onze bewegings- en meningsvrijheid, beperkingen van onze solidariteit en een dwingende omgeving zijn een slechte voedingsbodem voor geluk.

Maar er is hoop op beterschap….

#Democracy   #Free markets   #Freedom   #Happiness   #Social media

Volgend artikel op 28/04/2023:

Hoopvolle signalen om gelukkiger te worden.

Waarom zo dikwijls socialistische partijen in corruptieschandalen?    

Waarom zo dikwijls socialistische partijen in corruptieschandalen?     800 1209 Lhoëst Jean

Français    English

Qatargate’, het corruptieschandaal dat het Europees Parlement en de media al weken in de ban houdt. Verschillende parlementsleden zouden smeergeld aanvaard hebben van Qatar en Marokko om de wetgeving in het voordeel van die landen te laten beïnvloeden.

En weerom, zoals wel vaker waren het leden van de socialistische familie die betrokken waren. Hoe komt dat toch? Zouden socialisten zwakker zijn dan de anderen? Of zouden ze meer aan verleiding blootgesteld worden?

Opgepast, naar een verklaring zoeken waarom sommige meer omgekocht worden dan anderen, betekent uiteraard geenszins dat ik zulke praktijken goedkeur. Verre van. Ik ben sowieso tegen elke vorm van beïnvloeding van de wetgever voor eigen belang. Dit is gewoon pervers en ondemocratisch!!!

Wetten geschreven door de ‘economische belangen’.

Zoals eerder al geschreven leven we in een ‘centocratie’, waar de wetten geschreven worden door de economische belangen.

Allerhande economische actoren (plutocraten, bedrijven, enz.) beïnvloeden voortdurend de politieke besluitvorming op allerhande wijzen van lobbying tot pure omkoperij om hun zin te krijgen.

In een uitstekend artikel schrijft Marc Reynebeau dat ‘bedrijven en belangengroepen elk jaar zowat 2 miljard euro (!!!) spenderen aan lobbying bij de Europese instellingen’. En verder ‘Europarlementsleden hoeven niet al hun contacten met lobbyisten te melden, maar de 48 procent die er wel meldde, kwam sinds juli 2019, aldus een rapport uit 2021, uit op een totaal van 12.794 ontmoetingen, of gemiddeld 38 per parlementslid. Dat is een druk bestaan.’ Toegegeven daar zijn die paar miljoen in Qatargate klein bier tegen.

En de grafiek hierboven spreekt ook boekdelen. Alhoewel de meeste ‘vergeten’ iets aan te geven, genieten vele EU-parlementsleden van diverse pluimage gul van snoepreisjes, hen aangeboden door allerhande economische belangen.   

Een oud en wereldwijd zeer.

Dat de rijken de wetten schrijven is van alle tijden. Zo sprak Dino Rapondi, de belangrijkste financier en adviseur van Filips de Stoute , ooit deze woorden die de eeuwen zouden trotseren: ‘Er is niets dat niet met goud en geld kan worden geregeld.

Ook in eigen land werkt de democratie zo. Bart De Wever verkondigt urbi en orbi dat Voka zijn baas is. Het leverde hem een plaatsje op in de Hall of Fame van deze lobbygroep. En de voltallige top van de N-VA verwelkomde ooit de Franse fiscale vluchteling Bernard Arnault.

Het moge duidelijk zijn dat de politiek de verdediger en de verzekeraar van de economische belangen is. En dat dit de democratie en de vrijheid ondermijnt.

Hoe moet een burger die al jaren op de wachtlijst staat voor een sociale woning zich daarbij voelen? Waar kan hij terecht?

Zijn socialisten ontvankelijker voor omkoping? 

Neen, dat geloof ik niet. In elke partij zitten sterke en zwakke personen. En opportunisten en mensen die het niet te nauw nemen met ethiek. Maar algemeen gezien is sinds de wonderbaarlijke vermenigvuldiging van het aantal ministerkes in ons land, het niveau van de politici wel fel achteruitgegaan. Leiders die verder zien dan hun korte termijn partijbelangen zijn in de verste verte niet meer te bespeuren. Des te meer kleuter-politici.

Allez, wie had nu ooit gedacht dat onze stoere anti-migratie held, Francken, zich zou laten betrappen op gesjoemel met humanitaire visa voor vluchtelingen. Uiteraard wist hij van niets…. Verantwoordelijkheid van zich afschuiven, zo typisch voor de huidige kleuter-politici.  

Ach, Joseph Conrad, een Engels auteur wist het al in de 19e eeuw dat ‘‘The moment a man wears a tie, he is lost, the germ of corruption has entered into his soul.

Dwarsliggers lopen meer risico omgekocht te worden.

In een representatieve democratie doen de economische belangen er alles aan om de handen van de wetgevers vast te houden bij het schrijven van de wetten. Lobbying is in: van snoepreisjes en goede betaalde bestuurszetels tot pure omkoping.

Doorgaans gaat dit makkelijk omdat de huidige conservatieve meerderheidspartijen zich gedragen als lakeien van de economische belangen.

Neem nu bijvoorbeeld de N-VA en haar ministerke Demir. Deze dame gebruikt zelfs belastinggeld om een studie te vragen aan Fostplus omtrent hoe de recyclage van blikjes te organiseren…. Ze vraagt dus met belastinggeld aan de lobbyist hoe de wet te schrijven met alle gevolgen van dien… Het toppunt van naïviteit of het toppunt van lakeischap? Het is alsof een rechter aan de beschuldigde zou vragen welke straf hij/zij wil! Ja, zo iemand moet uiteraard niet meer omgekocht worden….

Maar soms liggen sommige partijen toch wat dwars, meestal die van socialistische strekking en dan is omkoping vaak het laatste smeermiddel.

Zo stelde Marc Tarabella zich in het begin nogal moeilijk op ten opzichte van de wensen van Qatar. Een paar duizenden euro’s smeergeld zouden helpen hem tot ‘betere’ inzichten te dwingen….

Een Demir die naar de pijpen van de industrie danst moet niet omgekocht worden. Een sos die moeilijk doet daarentegen…..

Socialisten meer blootgesteld aan corruptiegevaar.

Sossen zijn niet corrupter, maar ze worden inderdaad meer blootgesteld zijn aan corruptiegevaar. Gewoon omdat ze tot partijen behoren die iets minder meegaand zijn met de economische belangen, en dus wat meer extra smeergeld nodig hebben.

Dit levert de omkoper – het marktfundamentalisme- twee voordelen op. Op korte termijn krijgt het meestal zijn zin. En op lange termijn wordt zo het imago van tegenstribbelende partijen beschadigd in het electorale voordeel van de lakei-partijen. En zo wint de omkoper dus twee keer!!!!

Beïnvloeding, een blaam voor de democratie.

Paul De Grauwe en Ludwig Verduyn, om maar hen te noemen, beschreven al de gevaren voor de democratie van het marktfundamentalisme dat haast zonder gêne de wetten schrijft.

Dat verklaart trouwens waarom haast overal overheden rode lopers uitrollen voor belastingfraude,  -ontwijking en -verlagingen voor de happy few.

Vandaar dat mijns inzien alle praktijken van beïnvloeding laakbaar en verwerpelijk zijn. Het ondermijnt het vertrouwen in de democratie. Voor mij is het gedrag van een Demir of een Tarabella even laakbaar.

Een gewone burger heeft immers niet de middelen om een wetgever een snoepreisje of ander lekkers aan te bieden… En zie een Diependaele nog niet vragen aan de al jaren wachtenden hoe ze willen dat hij de zaak regelt om de wachttijden in de sociale huisvesting te verkleinen.

Nog een reden te meer om te pleiten voor directe democratie….

#Democracy  #Free markets  #Good/bad practices  #Political parties

Volgend artikel op 24/03/2023:

Sociale huisvesting op zijn Vloams.    

Wijze raad van Stephen Hawking. 

Wijze raad van Stephen Hawking.  620 436 Lhoëst Jean

Français    English

In navolging van mijn vorig artikel wil ik graag een artikel uit De Standaard delen. Een artikel naar aanleiding van een open brief die de inmiddels overleden Stephen Hawking in 2016 publiceerde in de Britse krant The Guardian. Ondanks het een aantal jaren oud is, is het nog steeds zeer actueel en vat het uitstekend de huidige tijdsgeest samen….

De stem der vergetenen.

De beroemde wetenschapper en astrofysicus Stephen Hawking waarschuwt voor de vernietiging van onze planeet.

Volgens de Brit bevinden we ons in het gevaarlijkste moment in de geschiedenis van de mensheid. Hij verwijst daarbij onder andere naar de verkiezing van Donald Trump. ‘Wat we ook denken van de Brexit en van de verkiezingen van Donald Trump, er is geen twijfel mogelijk dat dit een roep van woede was van mensen die het gevoel hebben dat ze in de steek werden gelaten door hun leiders. Het is het moment waarop de vergetenen hebben gesproken. Ze vonden hun stem om het advies en de richtlijnen van de experts en de elite te verwerpen’, zegt Hawking.

Hawking begrijpt de angsten van het volk voor de gevolgen van globalisering en technologische vooruitgang. Die evoluties zullen namelijk ook gevolgen hebben voor de jobs van de gewone mens. En dat zal dan weer de ongelijkheid in de wereld doen toenemen. Het internet speelt daar ook een rol in: het laat toe dat een kleine groep mensen enorme fortuinen verdient terwijl ze maar weinig mensen aan het werk zetten. ‘Dat is sociaal destructief’, zegt Hawking.

‘We leven dus in een wereld waarin niet alleen financiële ongelijkheid is die alleen maar groter wordt, maar waarin de levensstandaard en de mogelijkheid om geld te verdienen steeds sneller en vaker verdwijnt. In die context is het geen verrassing dat mensen hun toevlucht zoeken in mensen als Trump of in iets als de Brexit.’

Meer samenwerking nodig!

Die evolutie wordt versneld door internet en sociale media, meent Hawking. De ongelijkheid wordt zo namelijk steeds meer zichtbaar. Mensen zien via sociale media hoe het er elders aan toegaat. Dat kan een stroom van miljoenen migranten op de been brengen die op zoek gaan en zijn naar een beter leven. ‘De economie en de infrastructuur in de landen waar de migranten dan terechtkomen, komt verder onder druk te staan. En dat ondermijnt de tolerantie en is een voedingsbodem voor politiek populisme.’

En dat terwijl we net in tijden leven waarin we meer dan ooit moeten samenwerken, zo vindt Hawking. ‘We staan voor immense uitdagingen, met de klimaatverandering, overbevolking, het verdwijnen van meerdere soorten, ziektes, de verzuring van onze oceanen of problemen met voedselproductie,…We leven in het gevaarlijkste moment in de ontwikkeling van de mensheid. We hebben momenteel de technologieën om de planeet waarop we leven te vernietigen. Maar we hebben nog geen technologieën ontwikkeld waarmee we van onze aarde kunnen ontsnappen. Misschien hebben we dat wel binnen 100 jaar. Maar momenteel hebben we maar één planeet, en we moeten samenwerken om die te beschermen.’

Hawking geeft daarbij ook een sneer aan Donald Trump, die een muur wil optrekken tussen Mexico en Amerika. We moeten dat doen door muren neer te halen, in plaats van door muren te bouwen. ‘We moeten geen extra grenzen optrekken tussen landen.’

‘Politieke elite moet erkennen dat ze gefaald heeft’

Hawking richt zich tenslotte nog eens naar de politieke elite. Die moeten erkennen dat ze gefaald hebben, en dat ze veel burgers in de steek hebben gelaten. ‘We gaan veel meer dan dat we nu doen moeten leren om te delen’, zegt hij nog. ‘Als landen de migratiestroom niet aankunnen, dan moeten we meer doen om de globale ontwikkeling te bevorderen. Want dat is de enige manier om miljoenen migranten ervan te overtuigen dat hun toekomst ook wel eens in hun thuisland zou kunnen liggen.’ Hawking is ervan overtuigd dat we dat ook kunnen doen. ‘Ik ben een enorme optimist voor onze soort. Maar de elites, van Londen tot Harvard, van Cambridge tot Hollywood, zullen lessen moeten trekken en moeten leren uit de afgelopen jaren.’


Wat een plezier om grote geesten bezig te horen. De meeste van hen kunnen zich zelden vinden in de bekrompenheid van het conservatieve en/of nationalistische gedachtengoed. Hun geest is gewoon te groot om in hokjes te passen. Zij kiezen voor rechtvaardigheid in plaats voor ongelijkheid en identitaire waanzin.

Voor de wereld is het bijzonder jammer dat ze spijtig genoeg in de minderheid zijn… Ben er rotsvast van overtuigd dat we met mensen als Einstein, Chomsky, Hawking, enz. aan de macht een veel betere en rechtvaardigere wereld zouden kennen…

#Challenges  #Cooperation  #Equality  #Good governance  #Leadership  #Migration  #Nationalism  #Populism  #Social media  #World

Volgend artikel op 10/03/2023:

Waarom dikwijls socialistische partijen in corruptieschandalen?    

Waarom kleurt de wereld steeds bruiner?  

Waarom kleurt de wereld steeds bruiner?   800 702 Lhoëst Jean

Français    English

Overal in het Westen is het conservatief nationalisme in opmars. Eén op de twee Vlamingen stemt intussen rechts, op de N-VA of het Vlaams Belang.

De Staatsveiligheid (VSSE) wees onlangs nog op een belangrijke trend binnen het rechts-extremisme, namelijk de ‘zorgwekkende radicalisering van jongeren’.

Leven met Vlaams Belang wordt steeds meer realiteit’ titelde Bart Brinckman onlangs in De Standaard. En zelfs VOKA pleit om het Vlaams Belang ‘mee in bad te nemen’, net zoals de Duitse industriëlen in 1933 Hitler aanprezen.

En in de New York Times las ik: “Campussen en studentenclubs weerspiegelen en wakkeren het conservatisme in Vlaanderen aan, waar een nationalistische beweging – die openlijk racistisch is – groeit“.

Toch wel onthutsende cijfers en feiten!!!

Vandaar dat ik telkens opnieuw beschaamd ben als ik ergens moet verklappen van waar ik kom. Als fan van de mensenrechten, wil ik immers geenszins geassocieerd worden met het zichzelf op de borst kloppende conservatieve gedachtengoed.

Hoe dom kunnen we toch zijn: telkens opnieuw geven we de geschiedenis de kans zich te herhalen… Nochthans voorspelde Alexis de Tocqueville, de Franse historicus lang geleden al

‘‘Le passé n’eclairant plus l’avenir, l’esprit marche dans les ténèbres‘‘.

Denkt de arme Vlaming nu echt dat hij beter gaat worden met de N-VA en/of het Vlaams Belang aan de macht?

Waarom toch deze ‘verbruining’ van ons landje?

Gevoelens van onrecht, onzekerheid en angst.

Deze gevoelens verklaren voor een groot stuk het huidige succes van rechtse populisten. De voedingsbodem voor deze gevoelens zijn het losgeslagen marktfundamentalisme, migratiestromen en de vergrijzing van de bevolking.

Het neoliberalisme.

Als een kanker woekert het marktfundamentalisme in de onderbuik van de samenleving. Het produceert enorme rijkdommen voor de happy few en veel ongemak en onvrijheid voor de rest.

Klimaatopwarming, ongelijkheid, uitbuiting, ratraces, job onzekerheid, privatisering en afbouw sociale voorzieningen, consumentisme, ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’, ‘zelfredzaamheid’, enz.. Dingen die niet goed zijn voor het welzijn van de mensheid. Zelfs de lagere sociale klassen hebben moeilijkheden om het einde van de maand te halen en maken zich zorgen over de toekomst van hun kinderen.

Deze schaduwzijden van het neoliberalisme zijn mijns inzien de grootste bron van onrecht, angst, onzekerheid en ressentiment.

Vergrijzing.

België en inzonderheid zijn zelf verklaarde sterregio wordt stilaan een groot rusthuis vol onzekere en angstige mensjes die zich vragen stellen over hun pensioen en hun veiligheid bijvoorbeeld. Met ouder worden neemt inderdaad meestal de behoudsgezindheid en de verstarring toe.

Vandaar dat het plausibel lijkt dat de vergrijzing ook zorgt voor een verbruining van het politieke landschap.

Diversiviëring van de maatschappij.

Migratie is er altijd geweest en zal er altijd zijn. Als we lang genoeg achteruitkijken stammen we trouwens allen af van allochtonen!

Alhoewel diversiteit bron van rijkdom is, hebben veel gesettelde mensen angst voor het vreemde en voor ‘wat dat allemaal gaat kosten’. Ze zouden hun levensstandaard, hun cultuur, enz. maar eens moeten aantastten…

Daarom sluiten ze zich liever op in hun eigen hokje in plaats van zich open te stellen voor het onbekende en zo nieuwe werelden te ontdekken. Ze willen zogezegd de christelijke cultuur beschermen… door zijn waarden te verloochenen.

Gebrek aan intellectuele vaardigheden.

Omgaan met onrecht, onzekerheid en angst vergt sterke intellectuele vermogens, iets wat een groot  deel van de massa spijtig genoeg ontbreekt. Velen missen inderdaad vaardigheden als kritisch kunnen denken, communicatieve vaardigheden, creativiteit, nuance,… Vandaar dat zulke mensen meer open staan voor slogans, leugens, kreten en scheldwoorden dan voor onderbouwde argumenten en nuance. Een waarheid die populisten meedogenloos uitbuiten. En zo belanden we bij de …

Democratische ziekte.  

In een democratisch systeem regeert de middelmaat tot groot jolijt van de echte machtshebbers achter de schermen, in het Westen ‘het geld’.

Om perfect te kunnen werken zou iedere stemgerechtigde een goed geïnformeerde en weloverwogen stem moeten kunnen uitbrengen. Maar dit is wishfull thinking omdat de intellectuele vaardigheden om dit te kunnen doen niet gelijkmatig verdeelt zijn over de bevolking (zie Gauss curve IQ spreiding).

Net als in zovele andere studies, stellen A. Gethin, C. Martinez-Toledano en T. Pikketty in hun studie ‘Ongelijkheid en ons stemgedrag’ vast dat hogeropgeleiden eerder links stemmen en lageropgeleiden eerder rechts. Logisch omdat beter opgeleiden de gebakken lucht verhaaltjes van populisten makkelijker doorprikken. Maar vermits er nu eenmaal meer lageropgeleiden zijn….

Deze zwakte wordt genadeloos uitgebuit door populisten om zieltjes te lokken en hun rechts conservatief programma uit te voeren ten dienst van de echte machthebbers. Trump was daar een schoolvoorbeeld van. Met een brede fan basis onder de lager geschoolden voerde hij zonder scrupules een belastingpolitiek in het voordeel van de rijken!!! Bij ons deed de N-VA een vergelijkbare stunt tijdens de regering Michel I met alle gevolgen van dien.

Dit verklaard ook waarom het Vlaams belang bijvoorbeeld de laagst opgeleide kiezers aantrekt. Bij de laatste verkiezingen (2019) was zo maar eventjes 75% van de stemmers van Vlaams Belang laaggeschoold!

De democratische ziekte, een gekend zeer.

Dit democratisch euvel is reeds ontelbare keren aangehaald door verscheidene filosofen, van Socrates tot Mill.

Mill, Bagehot en A. Rand bijvoorbeeld maakten zich zorgen dat de stemmen van de begaafdere personen altijd het gevaar lopen ondergesneeuwd te worden door de middelmatigheid van de massa.

De Zwitserse schrijver Frédéric Dard omschreef het ooit als volgt: ‘Ce sont toujours les cons qui l’emportent. Question de surnombre !’

En Mill schreef:

“Conservatives are not necessarily stupid, but most stupid people are conservatives…” 

Opkomst populistische partijen.

Samen met het neoliberalisme sprongen rechts populistische partijen in het gat van de goedgelovige, niet al te snuggere ontevreden massa’s. Partijen als de N-VA en het Vlaams Belang buiten de onzekerheid en angsten van de massa’s meedogenloos uit met allerlei sofistische verhaaltjes: zondeboktheoriën, ‘wij eerst’ gezwam en identidaire waanzin. Ze verdelen en zijn boos op iedereen behalve op hun kiezers. Zelfs ronduit fascistoïde en racistische fantasieën schuwen ze niet.  Zo lokken ze zieltjes en doen ze de mensen wegkijken van de echte maatschappelijke problemen tot groot jolijt van de echte machthebbers, het marktfundamentalisme.

Welwillige medewerking van de media.

De media, van kranten tot TV, in handen van de grote economische actoren, verspreiden welwillend de afleidingsverhaaltjes van het rechts conservatieve gedachtengoed.

Lees al jaren De Standaard (DS) en heb deze krant zien wegzakken van een nationale kwaliteitskrant tot een Vlaams parochieblaadje dat het rechtse gedachtengoed genegen is. Leescijfers, mijnheer.

In tegenstelling tot de Franstalige kranten die veel minder een free podium geven voor het rechtse gedachtengoed. Misschien verklaart dit een beetje waarom rechts in Wallonië minder succes heeft. Want ik geloof niet dat de gemiddelde Waal slimmer zou zijn dan de gemiddelde Vlaming.

Daarom lees ik ook de Franstalige en buitenlandse pers om een genuanceerder en correcter beeld te krijgen van het reilen en zeilen van mijn landje.

Als je bijvoorbeeld enkel DS had gelezen ten tijde van de zelfmoord van de crimineel Conings zou je kunnen gedacht hebben dat een volksheld was heengegaan i.p.v. een waanzinnige terrorist!

De sociale media als dorpsplein van een nepwereld.   

Ik raad je aan de onzin eens te lezen die N-VA en Vlaams Belang op de sociale media spuien en je zult begrijpen hoe toxisch dit kan zijn voor niet zo goed geïnformeerde burgers…

N-VA en Vlaams Belang zijn trouwens de absolute koplopers in uitgaven voor publiciteit op Facebook en Instagram!!! Dit verklaart zeker voor een deel de radicalisering van de jeugd zoals in de intro aangehaald.

Ik vind het trouwens heel erg dat een deel van mijn fiscale bijdrage dient om partijen te sponsoren die met hun onzin de christelijke waarden met de voeten treden. Welke partij durft die transfers stoppen?


De combinatie van de bovenstaande feiten verklaart mijn inzien voor een groot stuk de verrechtsing van de wereld.

Ze tonen de zwakte van een representatieve democratie in volle glorie: met de stem van de lagere klassen spekken rechtse politici de portefeuille van de hogere klassen ten koste van sociale voorzieningen en vrijheden! Eigenlijk weinig democratisch!!!!! 

Dit is een van de voornaamste redenen waarom ik pleit voor de afschaffing van de representatieve democratie. En pleit voor de overstap naar een uitgelote, echte democratie.

#Belgium  #Democracy  #Free markets  #Media  #Populism  #Right/left #Social media

Volgend artikel op 24/02/2023:

Stephen Hawking aan het woord.

Jaaroverzicht 2022

Jaaroverzicht 2022 444 395 Lhoëst Jean

Français    English

Wat zal ik  van een redelijk turbulent 2022 onthouden?

Oorlog.

Uiteraard kun je er niet naast kijken: de schandalige Russische inval in Oekraïne.

Wat mij nog het meest verbaasd is dat deze oorlog nog steeds – begin 2023 – voortduurt. En dat we dus niets leren uit het verleden. Ons beschavingspeil is dus echt niet om hoog van de toren te blazen.

De codex van Hammurabi, een van de eerste schriftelijke wetboeken in de geschiedenis (18e E vóór C) bevatte voor het eerst het gezegde ‘oog om oog, tand om tand’. En vandaag de dag zijn we nog steeds niet verder.

Inderdaad, economisch profijt verpakt in ideologische scherpslijterij doet deze oorlog aanslepen. Hoelang blijft de Europese bevolking nog dulden dat haar leiders het conflict maar verder blijven opstoken ten koste van de gewone mens, niet alleen in Oekraïne en Rusland maar ook in de ganse EU? Tot er een atoombom valt? En gaan we dan met zijn allen weer zeggen ‘wir haben es nicht gewüsst’?

Neveneffecten van de oorlog.

Een energiecrisis en nooit geziene inflatiecijfers zorgden voor koude woonkamers,  wegsmeltend spaargeld en super winsten vooral voor de voedsel-wapen- en energiebedrijven. Terwijl de gewone mens zwarte sneeuw zag, bleef het vermogen van de plutocratie spectaculair stijgen, uiteraard sdf (sans difficultés fiscales). Stelen van de gemeenschap is een voorrecht van de gefortuneerden, zelfredzaamheid een plicht voor de kwetsbaren. Beschaving of decadentie?

En een nieuwe wapenwedloop. Ondanks de NAVO al veruit de sterkste macht ter wereld is, gaan de militaire uitgaven opnieuw omhoog. Nog meer geld voor wapens als je al veruit de sterkste bent en als je al recordhouder bent van ‘geld uitgeven dat we niet hebben’, lijkt mij pure waanzin!

Verdere erosie van het zelfbeschikkingsrecht.

Overal ter wereld wordt er gemorreld aan onze vrijheden en ons zelfbeschikkingsrecht. Van een verbod op abortus in de VS tot een  verbod voor vrouwen om naar school te gaan in Afghanistan.

2022 was trouwens het 16e jaar op rij waarin de vrijheid wereldwijd, zoals gemeten door de mensenrechtenwaakhond Freedom House een stap terug zette!

De verdere verrechtsing van de wereld. 

Met lede ogen moet ik vaststellen hoe ook in 2022 de wereld steeds bruiner kleurde. In Italië krijgen ze met Giorgia Meloni een uiterst rechtse premier en hier in onze sterregio stemmen haast 1 op 2 kiezers voor partijen als N-VA en Vlaams belang, toch niet bepaald toonbeelden van ruimdenkendheid en solidariteit.

Blijf het onbegrijpelijk en grappig vinden hoe massa’s zich steeds opnieuw laten verleiden door polariserende, autoritaire heerschappen die hen nochtans altijd weer in de vernieling zullen storten.

Want keer of draai het zoals je wil, deze rechtse stroom is voor mij een van de grootste kwalen van de hedendaagse wereld. Het betekent immers altijd een achteruitgang op vele gebieden en een erosie van de intermenselijke solidariteit.

De meest verbazende politieke uitspraak.  

Naast rechts blijft het populisme maar aan terrein winnen. Steeds meer politici, zelfs van wie je het eigenlijk niet zou verwachten willen de volksmond tongen voor electoraal gewin.

Zo ook een Conner Rousseau, intussen al de populairste politicus van Vlaanderen, die uitbazuint zich in Molenbeek niet in zijn land te voelen…. En ik die dacht dat een socialistische partij stond voor openheid van geest, respect voor iedereen, samenwerking, enz..

Beste Conner zelfs met de rechtste adem van 99% van de Vlamingen in mijn nek zou ik nog rechtop blijven staan en strijden voor een rechtvaardigere wereld voor iedereen. Want het is beter rechtopstaand te sterven dan op je knieën te leven!

De meest perverse politieke uitspraak.    

De hoofdvogel qua perverse politieke uitspraken ging in 2022 naar één van onze veel te vele klimaatministerkes, Demir,  die deze parel liet optekenen: ‘Het is misschien een rare vergelijking met vluchtelingen, maar wij kunnen hier ook geen miljoenen varkens houden.’ Walgelijk en zum kotzen!

Mijn kleinzoontje vroeg me of vluchtelingen varkens waren… Ja, wat moet je dan zeggen? Ik raadde hem aan deze ranzige uitspraak aan zijn leraar godsdienst voor te leggen en te vragen wat God er van zou denken….

Nu van haar verwonderde me dit niet zo omdat ze een boegbeeld is van de N-VA, de nieuwe Vlaamse afbrekers. Die van afbreken, denigreren, kleineren en polariseren hun handelsmerk gemaakt hebben.

En dat een persoon zulke uitspraken doet, tot daar aan toe. Een individu heeft zichzelf nu eenmaal niet begiftigd met verstand… Ze heeft zichzelf niet gemaakt zoals de volksmond zegt.

Maar ik vind het ongelofelijk dat een land door zulke figuren kan bestuurd worden en blijven. Een minister bestuurt een land in naam van iedereen, en niet enkel in naam van haar geloofsgenoten. Het is moeilijk mensen te vertrouwen die geen enkel respect hebben voor anderen!

Burgerparticipatie.

Verheugender nieuws kwam er van één van onze nutteloze deelregeringskes, in casu de Brusselse die besliste de burger meer inspraak te verlenen in het klimaatbeleid met de oprichting van een uitgeloot burgerplatform . Na de Duitstalige gemeenschap, eindelijk nog eens een schuchtere poging tot meer directe democratie met uitgelote vertegenwoordigers. Mijns inziens de way to go!

Voor 2023 wens ik aan iedereen meer verheugende en hoopvolle feiten en gebeurtenissen.

#Free markets #freedom #citizen participation #hate/fear #migration #war&peace

Volgend artikel op 10/02/2023:

Waarom kleurt de wereld steeds bruiner?

Pleidooi voor een nieuwe wereldorde. (deel 2)

Pleidooi voor een nieuwe wereldorde. (deel 2) 2048 759 Lhoëst Jean

Français    English

Net als in mijn vorig artikel, schets ik hier, in dit tweede deel, nog een aantal systeemwijzigingen die nodig zullen zijn om het welzijn van de mensheid te verbeteren. En zo eindelijk te tonen dat we onze zelf gekozen naam ‘homo sapiens’ waard zijn.

Een coherent mondiaal klimaatplan.

De mondiale regering moet een plan van aanpak opmaken en uitvoeren om de planeet en de biosfeer terug gezond te maken. We hebben de morele plicht om onze nakomelingen een leefbare planeet achter te laten. Een wereld waar het goed toeven is. En waar niemand, mens noch dier, meer met uitsterven of vluchten bedreigd wordt door het egoïsme van een minderheid.

Dit plan moet opgemaakt worden met de hulp van de beste wetenschappers op het domein. En met voldoende inspraak van alle belanghebbenden, van ‘gevestigde waarden’ tot de minder geprivilegieerden. In dit plan moeten de belangen van de planeet en het welzijn van de mensheid primeren. En niet langer meer ideologische en privé economische belangen.

De kost van herstel zal aanzienlijk zijn. Het nodige geld zal bij de huidige en vroegere vervuilers moeten gezocht worden. Als je weet dat:

(1) de 1% rijksten der aarde meer dan het dubbele uitstoten aan koolstofdioxide dan de 50% armste mensen ter wereld;

(2) de rijksten meer bezitten dan 99% van de rest van de wereld en

(3) de rijksten haast geen belastingen betalen

is de rekening snel gemaakt. Elke andere regeling zou een zoveelste aanfluiting zijn van de elementaire rechtvaardigheid en het fairness principe.

Het plan moet inderdaad ecologisch en sociaal rechtvaardig zijn. Zo kan het niet dat de meest precaire mensen zouden moeten opdraaien voor bijvoorbeeld het energiezuinig maken van hun woningen. Zij dragen immers niet de verantwoordelijkheid voor de aangerichte vervuiling en verloedering!

De planeet is van iedereen.

Van wie is de aarde?  Het enigste gerechtvaardigde antwoord op die vraag is: van iedereen in gelijke mate. Inderdaad we zijn met zijn allen tijdelijk mede-eigenaar van de aarde. En dus eigenlijk ook van haar natuurlijke rijkdommen zoals grondstoffen (olie, goud, lithium, enz.).

Alleen zo ziet de ‘vrije markt’ het niet. Vandaag rooft de markt onze natuurlijke rijkdommen en verkoopt ze vaak met woekerwinsten. Winsten die belanden in de zakken van enkelingen daar waar ze eigendom zijn van iedereen! En nog onrechtvaardiger, de vervuiling en pollutie die bij de exploitatie en het gebruik van die grondstoffen komt kijken, wordt wel op de gemeenschap afgewenteld. Ik denk dat het tijd is om te stoppen met de praktijk van winsten gemaakt op de verkoop van gemeenschapsgoederen te privatiseren en de kosten te collectiviseren!

Beter zou zijn het beheer van die rijkdommen toe te vertrouwen aan een internationale instelling die van iedereen is. Bijvoorbeeld een instelling onder auspiciën van de in deel 1 beschreven wereldregering. Die instelling zou dan die grondstoffen kunnen beheren en verkopen met een mark-up aan allen die ze wensen te gebruiken of exploiteren. Hierbij een gelijke toegang voor iedereen garanderen.

De winsten uit die verkoop zouden dan, naast geinde belastingen, kunnen aangewend worden door de mondiale regering om een sociaal en ecologische rechtvaardiger wereld voor iedereen te maken.

Meer en betere publieke dienstverlening.

Mijn inziens moet er eens grondig nagedacht worden over de publieke dienstverlening. Want sinds die onder druk van het marktfundamentalisme steeds meer en meer geprivatiseerd wordt, is ze er zeker niet beter op geworden. Wat is er bijvoorbeeld zoal verbetert sinds RTT Proximus geworden is? In ieder geval niet de dienstverlening.

Of neem de mobiliteit. Is het echt nog nodig dat belastinggeld aangewend wordt om privé autobezit en gebruik te stimuleren? (cfr bedrijfswagens, subsidies voor elektrische wagens, enz.). Is het niet beter voor allerlei redenen (milieu, files, verkeersdoden, stilte en rust, enz.) het privé vervoer  te ontmoedigen ten voordele van het openbaar vervoer door invoering van sociaal slim rekeningrijden bijvoorbeeld? Zouden we niet beter investeren in een goed uitgebalanceerd en goedkoop openbaar vervoer, aangevuld met geïntegreerde elektrische fiets- en autodelen voorzieningen voor de ‘last mile’?

Scheiding staat en ideologie.

Naast godsdienstvrijheid moet er ook ideologievrijheid komen. Iedereen moet immers de ideologie kunnen aanhangen die hij wil.

Persoonlijk hou ik wel niet zo van ideologieën, want net zoals godsdiensten, zijn ze dwangbuizen voor het vrije denken. En daar huiver ik van!

Maar net zoals er een scheiding tussen kerk en staat moet zijn, moet er een scheiding tussen ideologie en staat komen. De staat moet het openbare samenleven zo efficiënt mogelijk regelen wars van religieuze, economische of andere ideologische dogma’s. Ze moet beoordeeld worden naar de wijze waarop de minst aanzienlijke burgers er worden behandeld, en niet enkel de meest aanzienlijke.

Niemand heeft immers het recht zijn normen en waarden aan anderen op te dringen.

Het dragen van een hoofddoek kan niet verplicht worden, net zoals het dragen ervan verboden kan worden.

Iedereen doet wat hij wil zolang hij maar de ‘gulden’ regel respecteert: doe niet aan iemand anders wat je niet wil dat ze met jou zouden doen. Of zolang hij de universele rechten van de andere niet schendt. Want we zijn tenslotte allen dezelfde anderen.

Stop identitaire waanzin.

Terwijl de wereld kreunt onder wereldwijde problemen, die samenwerking vereist, zijn er toch nog politici die liever verdeeldheid dan solidariteit preken. Die nog de illusie hebben dat ‘wij (ik) beter zijn dan zij’. Hoe belachelijk!

Zou een grensje of een ministerke meer het klimaatprobleem oplossen of het welzijn van de mens verbeteren?

Echte problemen oplossen doe je met moedige en ruimdenkende leiders die grenzen en verschillen kunnen overstijgen en de bestaande orde durven in vraag te stellen. Niet met kortzichtige verkavelaars die de illusie hebben dat het geluk zich in hokjes ophoudt.

Heer, verlos ons van creaturen die liever een ‘stammenoorlog’ voeren dan een ‘bomen’-oorlog!

Is dit alles naïef?

Misschien.

Ben er echter zeker van dat als we deze dingen zouden kunnen verwezenlijken, we met zijn allen zouden kunnen profiteren van de vooruitgang ten voordele van het welzijn van allen!

Laat onverschilligheid plaats ruimen voor onverschrokkenheid!

Weet ook wel dat ik dit niet meer zal meemaken. Maar als christen mens heb je toch de morele plicht om je te verzetten tegen iedere onrechtvaardigheid, of niet? En ik wil echt niet sterven met het gevoel dat ik als kritische burger niks ondernomen heb – al is het dan maar met mijn pen- om te streven naar een betere wereld en om mijn eigenbelangske te overstijgen…

#Challenges #Climate change #Free markets #Good governance #Homo sapiens #Nationalism #Taxes #World

Volgend artikel op 27/01/2023:

Jaaroverzicht 2022.

Wie draait er op voor de genocide op onze planeet?

Wie draait er op voor de genocide op onze planeet? 2048 1032 Lhoëst Jean

Français    English

De bovenstaande illustratie geeft meteen het antwoord: de grote jongens vervuilen à volonté, het kleine grut moet op eigen kosten alles opruimen!!!!

De vrije markt god, belichaamd door de economische en politieke actoren, en de rijken der aarde, berooft en verwoest de planeet: klimaatopwarming, milieuschade, uitputting grondstoffen, afname biodiversiteit, armoede, migratiestromen, conflicten, ecologische ongelijkheid, enz. 

De rest van de mensheid, Olivia en Tuur Modaal, ondergaat lijdzaam de schade en meer nog, moet zelfs financieel opdraaien voor het herstel: belastingen, sociale afbraak en verplichte investeringen.

Winsten privatiseren, de externe productiekosten, zoals vervuiling collectiviseren, i.e. afwentelen op de belastingbetaler’ luidt immers de neoliberale mantra.

Hoe lang blijven we de afbraak van onze planeet en de erbij horende onrechtvaardigheden nog dulden? Welke toekomst willen wij aan onze kleinkinderen geven? Wanneer komt er echt verandering?

Huidige toestand.

Voor de gezondheidstoestand van onze biosfeer geldt code rood’ zoals Antonio Guterres, de secretaris-generaal van de VN, het verleden jaar zo plastisch uitdrukte. Op de afgelopen COP27 waarschuwde hij dat de mensheid op een ‘highway to climate hell’ is als er niet dringend drastische maatregelen komen, een systeemverandering.

Het gaat inderdaad niet goed met onze planeet en haar toestand gaat snel achteruit. Naast donderpreken zijn er ontelbare wetenschappelijke rapporten die dit bewijzen. En we kunnen er zelfs niet meer naast zien: hitte, droogte, overstromingen, enz. Zo blijft bijvoorbeeld het aantal doden te wijten aan abnormale temperaturen wereldwijd maar stijgen. Binnen minder dan 50 jaar is een groot deel van de wereld onleefbaar warm. En toch blijven we maar ‘stoken’!

En het toppunt van al is dat de ergste gevolgen van de afbraak van ons leefmilieu gedragen worden door hen die niet verantwoordelijk zijn voor deze ‘brandstichting’! Het Zuiden van de wereld en de minder begoeden in het Noorden betalen het gelag!

En wat doen onze bestuurders (politici)? Hun kop in het zand steken, om de economische belangen maar niet te schaden! Zijn economische belangen dan belangrijker dan het algemeen belang? Dan de leefbaarheid van de planeet? Dan de toekomst van de volgende generaties? Dan het welzijn van de mens?

Wie zijn de brandstichters?

Het marktfundamentalisme met zijn queeste voor steeds meer, meer groei en minder, minder belastingen..

Het onderstaande schema vat de problematiek in een oogopslag samen.

Zo is er een overduidelijk verband tussen de groei van de koolstofdioxide (Keeling curve)  en de wereldwijde economische groei. Beide curven blijven stijgen ondanks de vele VN COP klimaattoppen en het politieke bla bla hieromtrent.

Dit is de fatale logica van het marktfundamentalisme: meer economische groei betekent een snellere klimaatverandering.

En de grootste brandstichters (vervuilers) zijn de winnaars van de vrije markt. Zo stoten de 1% rijksten meer dan het dubbele aan koolstofdioxide uit dan de 50% armste mensen ter wereld!!! En de 20 rijkste miljardairs stoten 8000 keer meer vunzigheid (CO2, methaangas, enz) uit dan de miljard armsten! Hoeft niet de verwonderen. De ecologische voetafdruk van het kind dat 20 kilometer moet lopen om wat water te vinden is uiteraard 1000-den keren kleiner dat die van de plutocraat die zijn privévliegtuig pakt om 1000 kilometer verder een restaurantje te doen.

Naast de afbraak van de planeet is de vrije markt ook verantwoordelijk voor de eerder reeds beschreven groeiende ongelijkheid en de belasting paradox, ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’.

En uiteraard het afwentelen van zijn verantwoordelijkheden. De zwaarste klappen van de afbraak van ons leefmilieu worden immers geïncasseerd door de meest kwetsbaren. Bovendien moeten ze ook nog eens opdraaien voor de kosten van het herstel via belastingen, afbraak van sociale voorzieningen en verplichte dure transitie-investeringen.

Begrijp Noam Chomsky, een MIT professor die de vrije markt logica kwalificeert als  ‘so genocidal, suicidal and planet-cidal’. Maar begrijp de mensheid niet die zulke onrechtvaardigheden blijft dulden!

Wat doen we er vandaag de dag aan?

Bitter weinig. Buiten een paar mensen die echt opkomen voor verandering, blijven we met zijn allen maar verder leven alsof er niets aan de hand is…. We blijven maar verder razen in een orgie van roekeloze consumptie!

En de politiek?

Ach, die blijven maar verder spelen zoals het orkest op de Titanic. En zwartepieten als een bende kleuters. Veel beloften en woorden, maar geen afdoende daden! Zo is het Vlaamse klimaatplan asociaal en onrechtvaardig. De burger betaalt, de markt gaat vrijuit. En hoe minder begoed, hoe zwaarder de maatregelen zullen doorwegen. Eigenlijk een maat voor niets en een voorbeeld van hoe het niet moet.  

En zo was de laatste COP27 ook weer een ballet van ter plaatse trappelen.

Eindelijk was er wel sprake van de oprichting van een schadefonds waarmee het Zuiden een beetje zou kunnen vergoed worden voor de opgelopen schade veroorzaakt door het Noorden.  Ethisch en moreel een meer dan terechte belofte omdat het Zuiden verantwoordelijk is voor weinig uitstoot, maar wel het zwaarst getroffen wordt door de klimaatopwarming.

Maar hoe lang gaat het nu weer duren eer die belofte werkelijkheid wordt? En wie zal uiteindelijk opdraaien om dit fonds te spijzen? Je kunt er zeker van zijn dat de modale belastingbetaler uit het Noorden weer zal mogen opdraaien, en niet de echte vervuilers! Hoe lang blijven we onszelf nog opbranden? Hoe lang blijven we toch domme ganzen?

In het volgend artikel (16/12/2022) ga ik dieper in op wat er eigenlijk zou moeten gebeuren.

#Challenges # #Climate change #Equality #Free markets #Good/bad practices #Taxes

Volgend artikel verschijnt op: 16/12/2022

Poging tot aanpak van de klimaatproblematiek.

Duizend bommen, granaten en dollars: we zitten in de kou!

Duizend bommen, granaten en dollars: we zitten in de kou! 683 463 Lhoëst Jean

Français    English

De laatste jaren dobberen we van crisis naar crisis. Nu worden we weer geconfronteerd met een hollende inflatie en galopperende energiefacturen. Crisissen die de ongelijkheid in de wereld nog doen toenemen. Het water staat aan de lippen van een steeds grotere groep van mensen. Velen gaan bang een ‘koude’ winter tegemoet.

En zeggen dat we deze crisissen zelf creëren omdat we niet willen afwijken van de gevestigde wereldorde. Nochtans wist Einstein al dat je problemen niet kan oplossen als je op dezelfde manier blijft denken als toen de problemen gecreëerd werden.

Laat ons eens kijken naar de redenen van de energiecrisis.

Oorzaken energiecrisis.

Deze crisis heeft vele ‘foute’ vaders en legt vele van de huidige kwalen bloot.

  • Rusland valt Oekraïne aan – een schandalige actie – en de poppetjes en prijzen gaan aan het dansen. Het westen straft Rusland met economische en andere sancties. Rusland draait de gaskraan naar Europa dichter. Gevolg, schaarste en stijgende gas- en elektriciteitsprijzen (zie later).
  • De afwezigheid van een door iedereen vertrouwde, democratisch verantwoorde en boven ideologische prietpraatjes verheven mondiale autoriteit. Hierdoor worden conflicten nog altijd opgelost zoals we dat al eeuwen doen, met bommen en granaten. Wat een vooruitgang!  Zulke autoriteit zou internationale geschillen moeten oplossen aan de onderhandelingstafel. Zou garant moeten staan voor de oplossing van mondiale problemen zoals de klimaatproblematiek. En ze zou er voor moeten zorgen dat dezelfde misdaden om het even door wie gedaan op dezelfde manier bestraft worden. Nu heerst er willekeur en die dubbele moraal zorgt voor nog meer ‘haat’. Zo wordt een inval van de VS, nochtans de grootste oorlogsmisdadiger van de laatste eeuwen door Europa steevast anders beoordeeld dan een inval van Rusland. Ja zo bereik je moeilijk mondiale eensgezindheid!
  • Uit ideologische domheid en scherpslijterij is oorlogske spelen voor velen toch zoveel belangrijker dan vrede stichten. In plaats van Zelinski en Poetin tot de onderhandelingstafel te gidsen, blijft het Westen het conflict maar aanwakkeren ten koste van de eigen bevolking! Als kleuters willen we Rusland immers een lesje leren. Wat, buiten nieuw zaad voor nieuwe conflicten, zullen we hiermee bereiken? Waarom slaan we de raad van eigen grote denkers zoals Ralph Waldo Emerson toch steeds in de wind. Die man schreef deze wijze woorden: ‘Peace cannot be achieved through violence, it can only be attained through understanding.’ Of van Mahatma Gandhi

An eye for an eye makes the whole world blind”.

  • De een zijn dood, de andere zijn brood. Buiten ideologische fatwa’s, hebben de VS er ook economisch belang bij dat de oorlog zo lang mogelijk duurt. Sinds de oorlog boomt de export van Amerikaans gas en wapens naar Europa. En dus rinkelen de kassa’s…. De zeven grootste oliereuzen, de zogenaamde  ‘Big Oil’ zagen in de eerste negen maanden van het jaar in totaal 173 miljard dollar binnenstromen. En deze miljarden, verdiend dankzij de energiecrisis, vloeien bijna integraal en belastingvrij naar de aandeelhouders. Ondertussen betalen Jan en Miet modaal zich blauw aan energie!!!! En de beurskoersen van de vijf grootste wapenbedrijven ter ­wereld, allen uit de VS, ­schoten de laatste maanden omhoog.  Dat de Europese bevolking lijdt van noord naar zuid en van oost naar west zal hun een zorg wezen. It’s the economy, stupid. Money is more important than people!
  • Het moge ook duidelijk zijn dat het neoliberalsime, of het verafgoden van de vrije markt nog maar eens faalt. Nietsontziend blijft de markt maar gaan voor groei en winstmaximalisatie. Alsof klimaat- en milieuproblemen, groeiende ongelijkheid, oneerlijke belastingen, superwinsten voor energiebedrijven, wurgende energiefacturen, enz… niet bestaan. Zo hebben vele bedrijven na de corona-epidemie hun prijzen sterk verhoogd om hun winsten te maximaliseren zoals de Europese Centrale bank (ECB) recent nog berichtte. En elektriciteitsproducenten deinzen er niet voor terug om elektriciteit opgewekt met natuurlijke elementen (wind, zon) te verkopen aan dezelfde prijs als diegene die gemaakt wordt met duur gas! Ik wist niet dat de prijs van wind en zon ook flink omhoog geschoten is? Waar zit de logica? Wanneer stopt de absurditeit van wind voor gas te verkopen?   

De conclusie van al de bovenstaande kwalen is dat wij, als belastingbetaler, betalen, of we willen of niet, zelfs voor de militaire en financiële steun aan Zelinski (wapens en heropbouw) en zo zelf zorgen dat een minderheid rijker wordt terwijl we zelf in de kou blijven staan (nu zelf letterlijk) en armer worden Hoe lang nog? 

Een nieuwe wereldorde aub!

Ik droom van een andere, betere wereld. Van een wereld zonder vlaggen en paspoorten waar iedereen, zonder onderscheid vrij en gelijk in waardigheid en rechten wordt geboren. En waar iedereen menswaardig kan mee leven en iedereen naar vermogen bijdraagt (belastingen) om zulke wereld mogelijk te maken! Een wereld waarin we onze soortnaam ‘homo sapiens’ dus alle eer zouden aandoen.

Ik zal het allicht niet meer meemaken, maar ik blijf me er voor inzetten (=schrijven). Ik ben er van overtuigd dat we ooit in die richting zullen evolueren…

Gebruikmakend van de voortschrijdende technologische en wetenschappelijke kennis kunnen vele zaken veranderd worden als we willen. Een paar denkpistes.

Durf het economisch systeem in vraag stellen.

Vergeet het Westerse superioriteit denken. Er bestaat vandaag de dag geen enkel goed systeem, noch in Westen, nog in het Oosten, nergens niet. Alle systemen van de huidige wereldorde leiden allen tot hetzelfde resultaat: een kleine minderheid die de rijkdom en macht in handen heeft en de rest doet meelopen in een ratrace om het systeem draaiende te houden.

Tijd dus om van een blanco blad te starten en ons af te vragen welke weg we moeten bewandelen om mijn bovenstaande droom te verwezenlijken. Zoals ik het eerder schreef, we moeten evolueren van een vrije naar een wijze markt waarbij de overheid terug een veel actievere rol speelt. Ze moet ervoor zorgen dat de gegenereerde rijkdom eerlijker verdeeld wordt tussen de verschillende actoren en burgers zodat de perverse ongelijkheid van vandaag terug gebracht wordt tot redelijkere proporties. Ze moet er ook voor zorgen dat excessen zoals wind voor gas verkopen niet meer mogelijk zijn. In belangrijke sectoren zoals de energievoorziening moet ze zelf terug een belangrijker rol spelen.

Laten we, Europa, nu eens echt werk maken van een energietransitie.

We moeten af van Russisch gas of Amerikaanse lng-tankers. En het zou beter zijn voor de natuur. In het boek ‘Het getij’ van Hugh Aldersey-Williams  las ik ‘Hoewel het tij in potentie een enorme energiebron is (drie keer het stroomverbruik in de wereld), is de hoeveelheid energie die uit aardwarmte en de zon gewonnen kan worden, nog vele malen groter, en dat met minder technologische problemen. ‘ Er zijn milieuvriendelijke oplossingen.

Nationale parlementen moeten worden samengesteld met uitgelote burgers.

De particratie heeft m.i. afgedaan. Politieke partijen rijden voor eigen en economische belangen. Weinig democratisch, want eerder een centocratie dan een democratie.

Grensoverschrijdende materies moeten beslecht worden door een mondiale autoriteit (parlement en regering).

Materies en problemen zoals , niet limitatief, het klimaat, ongelijkheid, mensenrechten, belastingfraude-en ontwijking, geschillen en conflicten, het gebruik van militair geweld, enz.

Ieder land is op gelijke wijze, proportioneel aan zijn oppervlakte en bevolkingsaantal vertegenwoordigt in dit parlement. En ondemocratische voorrechten en veto’s hebben er geen plaats meer.

Eerlijke belastingen.

Er moet een mondiaal belastingsysteem komen zodat niemand nog kan ontsnappen aan zijn belastingplicht. Iedereen moet bijdragen naar vermogen aan het creëren van een betere wereld voor iedereen. Het huidige middeleeuwse ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’ moet definitief verleden tijd worden.

Stop en verminder de militaire uitgaven en waanzin wereldwijd.

Waarom nog miljarden en miljarden besteden aan een wapenwedloop? Kunnen de uitgespaarde miljarden niet beter besteed worden? Een mens die een medemens vermoordt wordt zwaar gestraft, een generaal die duizenden medemensen uitroeit wordt gedecoreerd? Waarom? Waarom deze dubbele moraal? Mij lijkt dit toch niet echt veel homo sapiens-achtig!

Waarop wachten wij?

#Challenges #Citizen participation #Climate change #Democracy #Equality #free markets  #Good governance  #Homo sapiens #Human rights  #War & peace

Geen indexsprong, wel een indexplafond.

Geen indexsprong, wel een indexplafond. 688 434 Lhoëst Jean

Français    English

De inflatie torent, aangejaagd door de energiecrisis.

Crisis veroorzaakt door de door onszelf aangewakkerde oorlog in Oekraïne en de falende vrije markt. Zo hebben vele bedrijven na de corona-epidemie hun prijzen sterk verhoogd om hun winsten te maximaliseren zoals de Europese Centrale bank (ECB) recent nog berichtte.

Hoge inflatie betekent steevast dat de vrije markt priesters pleiten voor een herziening van het systeem van automatisch koopkrachtbehoud. Van de lonen en uitkeringen, niet van de huren uiteraard….

De kranten staan bol van hun haast rituele, sofistische retoriek: het systeem is niet meer betaalbaar, aantasting van het concurrentievermogen van onze ondernemingen, vrees voor een economische kater met faillissementen en dreigende  jobvernietiging, risico voor een loon-prijsspiraal, uitstel van investeringen en andere verhaaltjes.

Ook Pierre Wunsch, de gouverneur van de Nationale Bank vindt dat ‘we moeten durven praten over een aanpassing van de loonindex’ om een verarming van de maatschappij te voorkomen.

En ja, ik stel ook voor het systeem te wijzigen. Geen indexsprong, maar een indexplafond om de kost voor bedrijven te verlagen, het systeem te veralgemenen en het rechtvaardiger te maken. Het huidige systeem werkt de loonongelijkheid nog in de hand en dat kan toch niet meer de bedoeling zijn….

Wat is de automatische loonindexatie?

Het systeem van de automatische indexkoppeling past de lonen automatisch aan de evolutie van de prijzen om de koopkracht van de meeste landgenoten te beschermen.

Volgens de Nationale Bank is ‘de automatische loonindexering van toepassing op de lonen van alle overheidspersoneel en van alle werknemers uit de private sector die vallen onder een paritair comité. Daar zowat alle werknemers rechtstreeks of bij uitbreiding ressorteren onder een paritair comité, is de indexering dus van toepassing op nagenoeg alle werknemers uit de private sector.’

Kloppen die economische doemverhaaltjes?

Ik stel me veel vragen bij de verhaaltjes van de economische belangen. Ik sta verbaasd bij het feit dat ‘de mensen’ deze verhaaltjes nog steeds pikken. En nog veel meer bij het feit dat haast geen enkele politieker deze verhaaltjes ontkracht. Er zijn nochtans genoeg gedocumenteerde feiten en data die de echte economische realiteit weergeven… Een paar dingen ter illustratie..

De productiviteit stijgt fors, de lonen stagneren.

Voornamelijk sinds de jaren 1980’ zien we de dat de lonen de productiviteit niet meer volgen. En de kloof wordt steeds groter. Economisten noemen deze kloof ‘the great  decoupling’.

In het uitstekende boek De Winstparadox van Jan Eeckhout (en in tal van andere werken overigens) kun je dit lezen: ‘Sinds de jaren tachtig zijn de lonen gestagneerd voor werknemers die geen leidinggevenden zijn, voor degenen die routinewerk uitvoeren en voor degenen met minder opleidingsjaren.’ 

De grootse roepers voor een indexsprong zijn uiteraard de grootverdieners die de wind in de zeilen hadden de laatste 50 jaar.

In De Standaard van 3/10/2022 kon je lezen dat de brutolonen er sterk op vooruit zijn gegaan de laatste twintig jaar in België. Maar de winst ging vooral naar wie al veel verdiende. De laagste lonen stegen amper.

En in dezelfde krant stond eerder: terwijl een bedrijfsleider in de jaren 60 gemiddeld twintig keer meer verdiende dan zijn doorsneewerknemer, was dat in 2019 bijna driehonderd keer zoveel. Die gewone werknemers gingen er nauwelijks op vooruit.

De winsten van bedrijven blijven stijgen.

Sinds de neoliberale dictatuur  zijn de winsten in de economie als geheel sterk gestegen. Arbeid is nu goed voor 59 procent van het bbp en de winsten zijn goed voor 12 procent. In de jaren zeventig bedroegen die getallen respectievelijk 65 procent en 3 procent !!!!!

Aandeelhouders, CEO’s en vermogenden hebben alle voordelen van de vooruitgang geoogst terwijl de meesten helemaal geen winst zien. (bron: De Winstparadox van Jan Eeckhout)

Bedrijven en vermogenden betalen steeds minder belastingen.

Los van de gigantische gedoogde belastingfraude- en ontwijking, betalen bedrijven en vermogenden alsmaar minder belastingen (Zie N039, N042, N052).

Ook de regering Michel zorgde voor een verlaging van de vennootschapsbelasting op de rug van de minderbegoeden. En dit op een moment dat de files aan de voedselbanken steeds langer worden.

Wat is er gebeurt met al dat extra geld?

In ieder geval ging het niet naar veel extra jobs, veel loonopslag voor gewone werknemers, veel extra investeringen, investeringen die meestal nog eens gesubsidieerd worden met belastinggeld. Maar naar wat dan wel?

Trouwens, hoge lonen leidden ook niet noodzakelijk tot een aantasting van het concurrentievermogen. Waarom zouden anders de Scandinavische landen tot de meest competitieve landen ter wereld behoren volgens de classificatie opgemaakt door het World Economic Forum?

Omwille van de bovenstaande vaststellingen klinkt het verhaaltje dat een toepassing van de volledige index zou leiden tot job vernietiging en een rem op investeringen heel hol!

Geen indexsprong, maar een indexplafond.

En toch pleit ik voor een invoering van een indexplafond.

Laat ons eerst beginnen met een referentie-inkomen te bepalen, bijvoorbeeld het minimum bedrag die een alleenstaande met twee kinderen nodig heeft om waardig deel te nemen aan het maatschappelijk leven. (cfr art 25 van de mensenrechten)

Stel dat dit 3500 euro per maand is, bedrag dat uiteraard jaarlijks herzien moet worden. Stel dat de inflatie 10% is.

Dan stel ik voor dat ALLE inkomens (lonen, pensioenen, uitkeringen, enz.)  beneden die 3500 euro een volledige indexatie krijgen. Lonen boven dat bedrag krijgen slechts een vast bedrag van 350 euro (3500*10%). Eenvoudig gezegd, ik stel een indexplafond voor en geen indexsprong.

Waarom zou een loonplafond een goed systeem zijn?

Als beschaafde maatschappij hebben wij de plicht om er voor te zorgen dat iedereen menswaardig kan leven. Vandaar dat een indexatie tot maximum het bedrag dat nodig is om menswaardig te leven aan deze vereiste voldoet. Als het brood stijgt met 10% zal een weinigerdiener dat hard voelen, terwijl een grootverdiener geen kreeftje minder zal moeten eten. Het huidige systeem is veel te onrechtvaardig omdat het veel te genereus is voor de hoogste lonen, maw voor hen die het minste last hebben van gestegen prijzen! Het voorgestelde loonplafond is een veel eerlijker en rechtvaardiger systeem.

Het zou uiteraard ook een veel goedkoper systeem zijn en zo tegemoet komen aan de eisen van de economische belangen. Samen sleutelen aan een beter sociaaleconomisch beleid, welke rechtgeaarde vakbondsman of vrije markt priester zou daar nu tegen kunnen zijn?

Zo’n systeem zou immers aan ieders wensen voldoen. Goed voor de weinigverdieners die hun inkomen aan de levensduurte aangepast zien, en voor de grootverdieners die al jaren willen morrelen aan dit te duur indexsysteem. Waarom komt zoiets er dan niet door?

Hebzucht, mijnheer!

#Challenges #free markets  #Good/bad practices  #Gov. Michel1 #Human rights  #Job market #negotiation