Blog

Welkom op mijn blog!

Welkom op mijn blog! 2048 1517 Lhoëst Jean

Volgend artikel verschijnt op vrijdag  14/08/2020:

         De politiek, de priesters van de ongelijkheid.

Tijdens de vakantiemaanden, verschijnt er slechts om de twee/drie weken een nieuw artikel.

 

Reeds verschenen artikels.

  • Waarom zulke grote ongelijkheid? (N023)
  • Is ongelijkheid een illusie ? ( N022)
  • Het ongelijkheid virace. (N021)
  • Van een wanbeleid naar een beleid. (N020)
  • Mag een partij een ‘stoute’ burger berispen? (N019)
  • Waarom ketenen we onszelf? (N018)
  • Is vrijheid een Illusie (N017)?
  • Wandelen, gezond voor lichaam en geest. (N016)
  • Narcissen bedreigen de biodiversiteit (nationalisme). (n015)
  • Vrijheid, gelijkheid, samenwerking: mooi, maar in de praktijk heel wat minder! (N014)
  • Mensenrechten, van hoerageroep naar boegeroep. (N013)
  • De opmars van het rechtse gedachtengoed (N012)
  • Dank u Marianne (Franse revolutie) (N011)
  • Wie is in godsnaam toch ‘de’ Vlaming? Ik in ieder geval niet. (N010)
  • Leven in het Ancien Regime. Weinig nieuws onder de zon… (N009)
  • Een Vlaamse meerderheid in de federale regering? Waarom? De verdwazing van de politiek! (N008).
  • Evaluatie van de regering Michel 1, een dikke buis (N005) en een dikke ‘shame on you’ (N006).
  • De ‘wonderbaarlijke vermenigvuldiging van ministers’, de ‘postjes’ politiek in België. (N004)
  • Haat en afkeer in een Aentwaarps cafétje. (N003)
  • Behandel regeringsschuwe parlementsleden als werkschuwe werklozen! (N002)
  • Wat kun je verwachten op deze blog (N001)?

 

INDEX

Belgium.  N020; N015; N013; N008.

Blog. N001.

Budget. N022;  N005;  N006.

Challenges.  N015

Christianity.  N013; N003.

Citizen participation.  N008.

Cooperation.    N015 ;N012; N003.

Equality  N023; N022; N021; N014

Fraternity N019, N015; N014

Freedom   N019, N018; N017; N016;  N014

Free markets.   N023; N022; N021; N018; N016; N012.

French revolution.    N023; N021; N014; N013; N011; N009.

Good governance. N020;  N018; N017;  N004; N005; N006.

Government formation.   N020; N010; N008; N002; N006.

Government Michel 1.   N022; N012; N008; N005; N006.

Happyness N022; N017;  N016;

Hate/ fear.  N018 N003.

Homo sapiens  N023; N021; N018

Human rights.  N013.

Identity.   N023; N018; N017; N010;

Job market.  N002; N004.

Justice  N017

Leadership. N012.

Media.  N023; N012; N010.

Migration.  N013.

Nationalism. N017; N015; N013; N010; N003.

Negotiation. N004.

Parliement.  N008; N002.

Political parties   N019, N018; N015; N013; N010; N008; N002.

Populism. N017;  N012; N010.

Poverty.  N023; N022; N021; N013.

Privacy  N017

Right/Left.   N012; N010.

Security N017

Social media.  N018, N012.

Society  N018

State structure.   N012; N006; N004; N002.

Sundries  N016

Taxes.  N022; N021; F003.

Wealth.  N022; N021; 

World.  N021.

 

Waarom zulke ongelijkheid?

Waarom zulke ongelijkheid? 641 273 Lhoëst Jean

Hoe dergelijke en blijvende ongelijkheid verklaren?

Ongelijkheid, net zoals armoede of vervuiling, is een bijproduct van het ‘systeem’ in voege om de samenleving te ‘ordenen’ in uitverkorenen en meelopers.

Dat was vroeger zo…en is nog altijd zo.

Tijdens het Ancien regime werd de maatschappij gedomineerd door de absolute macht van de vorst onderstut door de aristocratie en de kerk. Vandaag overheerst het absolute marktfundamentalisme onderstut door de plutocratie en de politiek.

 

De bijbel van het marktfundamentalisme.

Vooral sinds het eind van de jaren tachtig van vorige eeuw heerst de dictatuur van het doorgeslagen vrije marktdenken. Het laissez-aller kapitalisme. De verafgoding van het eigenbelang!

Met dank aan figuren als Thatcher, Reagan, Friedman, Rand, Hayek, Nietzsche, enz.

Hun wijze woorden in een notendop.

Overheid laat ons vrij in ons streven naar maximale rijkdom. Want hoe rijker wij worden, hoe meer kruimels voor de anderen.

Moei u dus niet, stel geen vragen en laat ons met rust. Privatiseer zo veel mogelijk en stel ons zoveel mogelijk vrij van belastingen. Als dat allemaal gebeurt, dan zorgen wij misschien voor jobs.

Eén uitzondering: in geval van zware crisissen. Dan moeten jullie wel bijspringen en ons uit het moeras trekken met belastinggeld! Zorg dus dat we verliezen kunnen collectiviseren, maar blijf met uw poten van onze winsten!

Als je geld tekort komt , schrap dan in de sociale zekerheid en andere voorzieningen waar wij niets aan hebben. De mensen moeten hun plan maar trekken. Wij ‘Übermenschen’ willen geenszins voor de achterblijvers zorgen.

Hou verder de massa’s in toom door ze een illusie van vrijheid te geven.

En last but not least, stimuleer, beter dwing hen hersenloos mee te racen…  Want ons systeem heeft eeuwige groei nodig om te overleven…

Voilà, de kapitalistische bijbel in een paar woorden! Let’s go.

Die rauwheid hoeft niet te verwonderen gezien A. Rand zelfs zonder verpinken egoïsme verkoopt als een morele waarde! Jawadde. En nog choquerender vind ik dat adepten van dit “wij-en-de-rest-kan-stikken” denken, zoals Trump en konsoorten zonder schaamte met de Bijbel zwieren.

Lees een boek of studie over onze huidige maatschappij en je zult vaak stuiten op begrippen als leegte, angst, onzekerheid, eenzaamheid, narcisme, egoïsme, vervreemding, onvrijheid, onrechtvaardigheid, afbrokkelende sociale cohesie, enz. Welvaart, ok, welzijn?

 

Van aristocratie naar plutocratie.

In zijn boek ‘De limieten van de markt’ vraagt Paul De Grauwe zich het volgende af: ‘De laatste dertig jaar is de beloning van het topmanagement enorm gestegen. Terwijl de gemiddelde CEO van een groot Amerikaans bedrijf in 1975 dertigmaal meer verdiende dan de gemiddelde werknemer in zijn bedrijf, was dat in 2008 driehonderdmaal zoveel. Is die Amerikaanse CEO in dertig jaar tijd zo veel productiever of creatiever geworden?’

Uiteraard niet, maar het topmanagement is voorlopig nog niet zo vervangbaar als de gewone werknemer. En nog belangrijker, het systeem heeft hen, naast de politiek, nodig als smeermiddel en pleitbezorger…. De plutocraten – CEO’s, bestuursvoorzitters, industriëlen, de 1%, enz. – zijn de aristocraten van het ancien regime. En dat kost wat geld en privileges….

Tegelijkertijd hebben vakbonden en stakingen heel veel van hun kracht verloren sinds arbeid veel minder schaars geworden is door de technologische vooruitgang en globalisatie. De tijd van de beroemde spotprent ‘Gansch het raderwerk staat stil, als uw machtige arm het wil’ van Albert Hahn is lang voorbij.

Moest Hahn nu leven zou hij allicht deze raad kunnen geven: ‘Gans het raderwerk staat stil, als uw bankkaart het wil’….

 

Media in handen van de happy few.

Media, incluis de sociale media, zijn uiteraard de ideale kanalen om het systeem aan te prijzen en, indien nodig, twijfel en verwarring te zaaien. Zeker als je weet dat deze media meestal in handen zijn van de happy few……. Of denk je dat Murdoch’s tabloids vrijuit mogen spreken over thema’s als klimaat of ongelijkheid?

Wat ooit kwaliteitskranten waren zoals De Standaard en De Morgen zijn nu verworden tot Vlaamse parochieblaadjes. Ik ben al verplicht om dagelijks 3 kranten te lezen (DS, DM en Le Soir; wel goed voor de ‘groei’ dus) om ergens toch een iets genuanceerder beeld te krijgen van het reilen en zeilen van de wereld.

 

Menselijke zwakheid

De mens kreunt onder het systeem. Hij is ongelukkig. Voelt zich onvrij. Moe van het racen. Beu van slechts een leuke consument te zijn. Vreet zich dood of pleegt zelfmoord. En toch kijkt hij lijdzaam toe. Waarom toch?

Omdat, zoals eerder reeds geschreven, de mens zwak is. En die zwakheid is de troef van het marktfundamentalisme.

In zijn boek ‘De bril van Darwin’ beschrijft bioloog Mark Nelissen waarom het toch zo moeilijk is om deze kloof te dichten: “Er zij  twee biologische predisposities… Ten eerste is er de motivatie om een hogere status te verwerven binnen de groep, ten tweede hebben wij een sterke ‘drang’ om ons te onderwerpen aan een autoriteit en deze te gehoorzamen.”

Dat mensen pogen beter te doen dan anderen, meer te hebben dan anderen is des menses. En is in se een goede eigenschap. Maar wanneer dit gebeurt ten koste van alles en iedereen, m.a.w. wanneer de wolf de bovenhand neemt (Homo homini lupus est) is het niet meer zo’n goede eigenschap….

Maar waarom blijven de benadeelden, de losers meedraaien in de ratrace die ze niet kunnen winnen? Waarom ondergaan ze hun lot lijdzaam ondanks ze in de overgrote meerderheid zijn?

Omwille van de tweede biologische predispositie. In plaats van zijn eigen durven te zijn, is de mens eerder een meeloper. Die zich liever onderwerpt en gehoorzaamt aan een (politieke) autoriteit. En wanneer die autoriteit onder één hoedje speelt met het marktfundamentalisme is het plaatje rond….

Deze zwakheden verklaren waarom onderdrukkende systemen toch kunnen overleven. Het Ancien regime heeft het eeuwen uitgezongen alvorens de Franse revolutie er een einde aan maakte. En ook het huidige systeem gaat intussen al honderden jaren mee…

Toch blijf ik het raar vinden dat we na duizenden jaren menselijke evolutie ons – de homo sapiens- nog steeds laten uitbuiten en knechten als onnozele schaapjes….

 

#Equality      #Free markets         #French Revolution           #Homo sapiens

#Identity       #Media                      #Poverty

Ongelijkheid, een illusie?

Ongelijkheid, een illusie? 237 300 Lhoëst Jean

Is (te veel) ongelijkheid normaal? Rechtvaardig? Gevaarlijk?

Ondanks de keiharde realiteit en de cijfers, blijven sommigen ongelijkheid vergoelijken en het gevaar van het ‘virace’ relativeren…

Niet alleen zelfverklaarde goden als Trump, maar ook sommige minder idiote wetenschappers en filosofen.

Onlangs titelde ‘The economist’ nog op zijn cover “Inequality illusions. Why wealth and income gaps are not what they appear.” Volgens het magazine zouden vele onderzoekers verkeerde cijfers gebruiken… Dat klinkt vertrouwd. Ook bij ons willen sommige politici bijvoorbeeld het armoede probleem oplossen door de armoedegrenzen te verlagen. Een beproefd en bitter zoethoudertje.

Ach, uiteindelijk gaat het niet zozeer over cijfers, wel om het onrecht an sich en zijn uitwassen: hoe rijker, hoe minder belastingen!

Het is waar dat de gemiddelde mens het nu veel beter heeft dan 200 jaar geleden. Maar spijtig genoeg (of gelukkig) vergelijken mensen zich met diegenen die nu leven, en niet met hen die al lang onder de grond liggen.

De tijd van ‘Pour vivre heureux, vivons cachés’ is gedaan. Iedereen kan nu zien welke voordelen en privileges zijn buurman ‘next door’ of ‘far away’ kan kopen gewoon omdat hij miljarden geërfd heeft!  En keer of draai het zoals je wil, zoiets roept wrevel op en een sterk gevoel van onrechtvaardigheid. Zeker als je dan nog eens weet dat hij haast geen belastingen moet betalen en jij moet schrapen gewoon om rond te komen…

 

De uitwassen van ongelijkheid.

Ziehier een klein lijstje van uitwassen van de ongelijkheid in de praktijk. Vind jij deze vaststellingen normaal? Rechtvaardig?

Miljarden land- en wereldgenoten moeten (te veel) belastingen betalen omdat de happy few haast geen belastingen betalen. Rechtvaardig?

Besparen in de sociale zekerheid en andere overheidsvoorzieningen omdat de happy few hun deel niet betalen. Normaal?

De secretaresse van Warren Buffet betaalt, volgens zijn eigen zeggen, meer belastingen dan hijzelf. Trouwens, de 400 rijkste Amerikanen betalen minder belastingen dan eender welke andere categorie in dat land. Eerlijk?

Bij ernstige crisissen kloppen plutocraten en bedrijven als eersten bij de overheid aan voor steun, terwijl ze het vertikken zelfs een faire belastingbijdrage te doen? Verliezen socialiseren en winsten privatiseren. Ik vind dit pervers, en jij?

Kruimeldieven worden zwaarder gestraft dat rijke criminelen zoals belastingontwijkers en fraudeurs. Normaal?

Bill Gates schenkt haast evenveel aan het internationaal coronafonds dan een van de zwaarst getroffen landen, Spanje, heeft kunnen bijeen schrapen? Liefdadigheid als aflaat voor fiscaal onrecht. Welkom in het Ancien regime.

De helft van de wereldbevolking moet overleven met minder dan 5 euro per dag. Het  aantal armen, ook in ons landje, neemt hand over hand toe, terwijl het vermogen van een kleine groep superrijken exponentieel blijft stijgen. Rechtvaardig?

De regering Michel1 deelde  ongedekte fiscale cadeautjes uit aan de happy few en bedrijven, en zadelde ons zo op met een groot gat in de begroting. Goed bestuur?

‘Hoe rijker, hoe ouder je wordt. Eerlijk?

Sommigen maken al een uitstapje in de ruimte, terwijl anderen dagelijks 20 kilometers moeten lopen om aan een beetje water te geraken… Normaal?

De files kinderen aan de voedselbanken worden langer, terwijl een paar andere kinderen miljarden onbelast erven. Rechtvaardig?

Velen moeten  doktersbezoeken uitstellen bij gebrek aan middelen terwijl sommige anderen al bezig zijn met peperdure behandelingen om ‘eeuwige jeugd en goddelijk vermogen’ te verwerven. Normaal?

Enkelingen kunnen in een wip miljoenen uitgeven, terwijl massa’s last hebben om het einde van de maand te halen. Eerlijk?

Intussen lult de politiek meer over katjes, fronten, identiteiten, canons, enz. dan over dergelijke maatschappelijke onrechtvaardigheden. Hoe lang is zoiets nog houdbaar?

 

En wat vind je van het verhaal van Paul en Bart?

Paul en Bart zijn 2 goeie vrienden. Beiden 25 jaar. Plots verliezen ze beiden hun ouders in een vliegtuigongeval. Paul erft 1 miljoen; Bart 1 miljard.

Ze beslissen beiden te gaan rentenieren en te leven van 50.000 euro per jaar. Hoe lang kunnen beiden het uitzingen?

Paul 20 jaar en dan heeft hij geen nagel meer om zijn gat te krabben. Bart kan 20.000 jaar lang zijn gat krabben. 20 duizend jaar: das wel heel, heel lang. Om u een idee te geven, 20.000 jaar geleden beleefden we de laatste ijstijd… Is dit normaal?

 

Een issue of een illusie?

Als je het bovenstaande allemaal normaal vindt, dan begrijp ik dat het virace voor jou geen issue is, doch slechts een illusie. Race dan maar verder tot in de kist!

Persoonlijk vind ik het echt niet normaal, maar gewoon schandalig.

Niet bijdragen naar vermogen druist in tegen elk gevoel van ethiek en rechtvaardigheid. Het virace werkt ontwrichtend en tast het welzijn en geluk van de mensheid aan zoals talrijke cijfers, feiten en onderzoeken bewijzen.

Waarom anders zou de VN elk jaar op 20 maart de Internationale Dag van het Geluk vieren ‘in het kader van het streven het meetbare geluk te bevorderen door een eind te maken aan armoede, ongelijkheid terug te dringen en het leefmilieu te beschermen’?

Waarom anders is Finland, het land waar de ongelijkheid het minst is, al jaren na mekaar het gelukkigste land ter wereld?

Waarom anders riepen honderden Europese academici, waaronder 15 Belgische, in september 2018 op ‘om werk te maken van een rechtvaardiger verdeling van de rijkdom’?

De kloof tussen arm en rijk en de belasting paradox (hoe rijker, hoe minder belastingen) ‘kruipen onder de huid’ zoals Wilkinson en Pickett het beschrijven.

Het virace wakkert sociale spanningen aan en vreet aan het vertrouwen van de mensen in het ‘systeem’. Het tast tevens de eigenwaarde van mensen aan en leidt heel vaak ook tot onvrijheid.

En tenslotte, ook al vaak bewezen, ongelijkheid hypothekeert duurzame groei, toch de motor van de vrije markteconomie.

Ik denk dat we moeten erkennen dat de slinger veel te ver is door geslagen in de richting van het kille kapitalisme, en dat het tijd is om te zorgen voor een rechtvaardiger evenwicht, voor een warmere samenleving!

 

 

Tags: #budget          #Equality      #Free markets         #Gov. Michel1         #Happiness               #Poverty       #Taxes           #Wealth

Het Ongelijkheid virace.

Het Ongelijkheid virace. 1324 1470 Lhoëst Jean

‘Gelijkheid’ (rechtvaardigheid), één van de nobele principes van de Franse revolutie.

Vandaag staat er een grote ‘ON’ voor die gelijkheid: de erg ongelijke verdeling van de rijkdom die we met zijn allen genereren.

Overigens bestaat ongelijkheid sinds er dingen (bezit) te verdelen zijn.  En de laatste jaren, zeker sinds de jaren 80 van vorige eeuw,  groeit de kloof tussen de ‘1%’ rijksten en de anderen nog sneller. En ondanks je dit van ‘beschaving’ zou kunnen verwachten, willen we ze niet verkleinen. We willen er zelfs niet te veel over praten. Waarom? Uit angst voor de realiteit en zijn gevolgen?

Nochtans vinden vele mensen de groeiende ongelijkheid een van de grootste gevaren voor de wereld. Omdat we vandaag veel over virussen spreken, noem ik ongelijkheid een gevaarlijk ‘virace’, omdat het ons in alle richtingen laat ‘racen’…. Dit virace zou zware klappen kunnen uitdelen….

 

100 mensen = 6 miljard mensen.

Vandaag de dag lopen er haast 8 miljard mensen rond op de aarde, een verachtvoudiging sinds 1800! Das veel, heel veel, misschien zelfs te veel gezien de beschikbare ruimte niet groeit….En de bevolking groeit nog steeds, weliswaar trager. Tegen 2050 zouden we de kaap van 10 miljard bereiken. De 8 miljard splits ik voor dit verhaal op in de 1% rijksten en de 99% anderen. Die 1% noemt men ook wel de plutocratie in navolging van de aristocratie die het schoon weer uitmaakten in het Ancien regime.

In 2019 waren we met zijn allen zo’n 360 biljoen USD rijk. Deze rijkdom is fenomenaal gegroeid sinds de Franse revolutie. Daar heeft iedereen baat bij. Er sterven nu minder mensen van honger dan van … obesitas!!!

En de taart blijft groeien, sneller(++) dan de bevolkingsgroei(+). Tegen 2024 schat Credit Suisse dat we alweer zo’n 100 biljoen rijker zullen zijn…  Dank zij de inspanningen van ons allen, de evolutie van wetenschap en techniek, handel en industrie, enz.

Op papier zijn we met zijn allen dus schatrijk, eigenlijk een niet te peilen rijkdom. Alleen… dat met zijn allen, moeten we met een korreltje zout nemen.

De helft van de bevolking bezit minder dan 1% van deze rijkdom. En de fameuze 1% rijksten bezitten haast de helft van alle rijkdom! Nog huiveringwekkender, de 100 rijksten bezitten zelfs evenveel als de 6 miljard armsten. En hun vraatzucht is niet te stillen. Jaarlijks roven de happy few ook nog eens een immer groter stuk van de groei van de taart. Dit zijn de naakte, of liever obscene cijfers….. Hoe gaan we dit kunnen blijven vergoelijken en uitleggen?

Ter informatie, het virace woedt ook in ons landje. Men schat dat de rijkste 10% bijna de helft van het totale Belgische vermogen bezit, terwijl haast 2 miljoen landgenoten last hebben om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen…!

‘Egalité’ klinkt mooi, maar de werkelijkheid is ONTNUCHTEREND!

 

Moet het dan 1=1 worden?

Neen, helemaal niet zelfs. Zou even onrechtvaardig en bovendien tegennatuurlijk zijn.

Het jagen, het willen ‘de beste’ zijn zit al duizenden jaren ingebakken in onze genen. En daar is niets mis mee, integendeel zelfs. Het is normaal dat wanneer iemand beter presteert dan de andere, en zeker wanneer zijn prestaties de welvaart en/of welzijn van anderen verbeteren, hij meer verdient en/of bezit. Dit is één van de motoren van vooruitgang.

Maar er is een hemels groot verschil tussen ‘meer’ en astronomisch MEER, zo veel meer dat het niet meer te verantwoorden valt. Ik denk wel dat er ergens grenzen moeten zijn. Een bedrag voorbij het echt botst met beschaving en ethiek.  Wereldwijd zou er een grondig debat moeten worden gehouden over het minimum en maximum inkomen/vermogen per persoon. Gevolgd door eenvoudige en makkelijk afdwingbare maatregelen om er naartoe te evolueren….

Velen hebben zich al gebogen over deze kwestie…

Plato bijvoorbeeld vond dat niemand meer dan vier keer rijker mocht zijn dan de armste in de maatschappij. Dit is wel heel weinig…

F.D. Roosevelt, de man die vier keer(!) president van de USA werd, verklaarde in 1942 in het Congres dat ‘geen enkele Amerikaan een inkomen zou mogen hebben dat hoger is dan 25.000 dollar (ongeveer 1 miljoen dollar vandaag).’ Boven dat bedrag wou hij een belasting heffen van 100%. Het Congres keurde uiteindelijk  93% goed! Lijkt me verdedigbaar.

Iedereen hetzelfde , neen dus. Maar met het volgende principe ben ik helemaal niet eens….

 

Hoe rijker, hoe minder belastingen.

Nog veel ontnuchterender en echt gewoon schandalig is dat dat de happy few haast geen belastingen betalen!!! Warren Buffet, een supermiljardair, liet zich eens ontvallen dat hij het raar vond dat hij minder belastingen betaald dan zijn secretaresse!

Inderdaad, nog steeds geldt de regel ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’. En zeggen dat dit onrecht afschaffen de hoofdreden was voor de Franse revolutie. De adel moest immers geen belastingen betalen. En vandaag betaalt de plutocratie haast ook geen belastingen… Wat een evolutie…

 

Racen op de ‘vrije’ markt.

Deze ongelijkheden en onrechtvaardigheden zijn het product van de ‘vrije markt’. En om het systeem draaiende te houden, moeten we met zijn allen racen, en blijven racen om de taart immer groter te maken….

De races in een notendop. De 1% houden een bull en bear race, de anderen een ratrace.

  • Bull race: maximalisatie van groei, winsten en rijkdom.
  • Bear race: de ‘race to the bottom’ qua belastingen.
  • Rat race : lopen, lopen, lopen; kopen, kopen, kopen om het systeem draaiende te houden. Het lot van de 99% in de hoop ergens toch een kruimeltje van de welvaartsgroei in te pikken, onder druk van de bevolkingsgroei en de roofraces van de happy few! Velen racen zich zelfs letterlijk te pletter: obesitas is een voorname doodsoorzaak geworden! Net zoals ganzen vetgemest worden voor onze culinaire geneugten, worden de 99% vetgemest voor de financiële geneugten van de happy few.

Bob Marley had gelijk om te zingen dat het een ‘disgrace ‘ is om de ‘human-race’ zo te zien ‘racen’.

Vandaar dat ik dit helse systeem kwalificeer als een vi-race, omdat het net zoals een virus de maatschappij ontwricht. Dringend een vaccin aub?

Waar is de well-race, het maximaliseren van het welzijn van iedereen?

Kan deze zelfopgelegde slavernij de zin van het leven zijn?

Moest Voltaire nu leven zou hij zeker terug ‘Ecrasez l’Infâme!’ uitroepen en vaststellen dat we van het Ancien regime terecht gekomen zijn in een regime ‘Infernal’

 

 

Tags: #Equality #Free markets  #French revolution #Homo sapiens #Poverty #Taxes #Wealth  #World

Van wanbeleid naar een beleid.

Van wanbeleid naar een beleid. 1144 1014 Lhoëst Jean

Bakens voor een nieuw land.

Wat hebben onze politici toch een moeilijke job! Ze slagen er maar niet in een regering te vormen. Ondanks ze zo hun ‘best’ doen om niet uit hun dwangbuis van mantra’s, veto’s, fronten en andere monomanieën te komen. Wie verlost hen van die dwangbuizen?

Graag zou ik een klein steentje bijdragen met een 10-punten lijstje. Een lijstje van evoluties die mijns inzien nodig zullen zijn om ons, en bij uitbreiding de wereld, vooruit te helpen. Om ons welzijn te verbeteren. En is dit niet hun belangrijkste taak?

De ‘naar’ in deze evoluties – van vandaag naar morgen – is uiteraard een lange termijn visie. Maar als je iets wil bereiken tegen zeg 2050, is het tijd om er nu aan te beginnen. En zeker om de bevolking voor te bereiden op die  toekomst en de vereiste omslag in denken en doen….

 

1 Van ‘de absolute macht van de economische belangen’ naar het ‘algemeen belang als eerste prioriteit’.

Het welzijn van de ganse bevolking moet het doel worden van de overheid. Dit lijkt een evidentie, maar is het spijtig genoeg al lang niet meer.

De staat is gekaapt door het kapitaal en populisten. Vandaar dat ik in mijn boek (hoofdstuk 5) spreek over een centocratie in plaats van een democratie. Rijke, machtige belangengroepen dicteren de politieke agenda en schrijven de wetten. Is het ‘hebben’ van enkelen dan belangrijker dan het ‘zijn’ van velen?

Zoals de kerk in het Ancien Regime de verzekeraar was van de absolute macht van de koning, zo is de politiek vandaag de verzekeraar van de absolute macht van de economische belangen! Dit moet dringend veranderen.

2 Van ‘globale problemen, lokale oplossingen’ naar ‘globale problemen, globale oplossingen’.

Vele problemen trekken zich niets aan van grenzen: klimaat, belastingontwijking en -fraude, overbevolking, virussen, ongelijkheid, migratiestromen, enz. Deze moeten globaal (wereldwijd) aangepakt worden. Tijd om te streven naar een echte Europese, en liefst zelfs een mondiale, regering zonder veto’s en privileges voor bepaalde landen.

3 Van ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’ naar ‘hoe rijker, hoe meer belastingen’.

Een maatschappij waar de gemiddelde burger fors bijdraagt en de ‘happy few’ relatief gezien veel, veel minder is niet alleen onethisch maar ook niet langer houdbaar. Zelfs Warren Buffett schaamde zich dat hij minder belastingen betaalt dan zijn secretaresse! Je waant je terug in de tijd vòòr de Franse Revolutie.

Iedereen, zonder uitzondering, moet naar vermogen en inkomsten bijdragen.

Zou trouwens beter zijn voor de economie en de aanvaarding van het systeem. Want als iedereen correct zijn bijdrage naar vermogen betaalt, moeten heel wat andere burgers minder betalen en hebben we ruimte om de minder bedeelden beter te helpen. Zovele mensen die hun beschikbaar inkomen zien stijgen en dus ruimte krijgen om te kopen, kopen als gekken. En is dit niet wat een altijd-maar-meer systeem verwacht?

4 Van ‘jobs, jobs gedram’ naar ‘robots, robots gejuich’.

Technologische evolutie laat toe om met veel minder mensen meer te ‘produceren’, zowel in de goederen als dienstensector.

De overheid mag deze evolutie niet afremmen of ontkennen. Ze moet ze zelfs toejuichen. Want meer kunnen ‘produceren’ met minder mensen, is een prestatie om u tegen te zeggen. Dat is vooruitgang.  Uiteraard  moet de overheid en het systeem dan wel voor zorgen voor de mensen die bevrijd zijn van nutteloos werk. Ook zij moeten kunnen delen in de welvaart en een menswaardig leven kunnen leiden.

Politici die nu nog kraaien van jobs, jobs, jobs doen aan volksverlakkerij of zijn totaal voorbijgestreefd en wereldvreemd.

5 Van ongelijkheid naar minder ongelijkheid.

De armoede en ongelijkheid nemen overal toe. Van gelijke kansen kunnen we dus moeilijk spreken. Sociale rechtvaardigheid moet een topprioriteit worden voor iedere regering.

Heeft een kindje dat naar school moet met een lege brooddoos evenveel kansen als een kind met een overvolle, gouden brooddoos?

Waarom mag een rijke belasting-ontwijker emigreren naar het land van zijn keuze voor eigen profijt (geen of minimale belasting) en mag een arme drommel op de vlucht voor ellende niet emigreren naar het land van zijn keuze voor betere levensomstandigheden?

 

6 Van ‘particratie’ naar ‘participatie’.

De tijd van politieke partijen is gedaan. Dag na dag bewijzen ze hun onmacht, onwil en onkunde. Tijd om de burger directer en rechtstreeks bij het beleid te betrekken en zo te komen tot een echte democratie.

Waarom als eerste stap de senaat niet terug in ere herstellen en bevoegd maken voor de goedkeuring van alle wetten en decreten in ons landje? En nog belangrijker, de senatoren worden niet meer verkozen, maar op een slimme manier geloot uit de bevolking volgens geslacht, leeftijd, opleiding en woonplaats. Ze krijgen een zitje voor vier jaar. Nadien volgt een nieuwe lichting.

  

7 Van minachting naar actieve steun voor de mindere goden.

Een bloemenveld oogt veel mooier zonder verwelkte exemplaren.

Het is onze verdomde morele plicht, onze zijnde diegenen die vlotjes mee kunnen en zeker de overheid, om achterom te kijken en voor de achterblijvers te zorgen. Mensen die, voor welke reden dan ook, niet meekunnen met het helse (zotte?) ritme van de maatschappij. Denk aan zieken, aan mensen met fysieke of mentale beperkingen, werklozen, armen, minder begaafden, enz… Ook zij hebben recht op hun deel van de welvaart en om op een menswaardige manier ‘mee’ te kunnen!

Ze verdienen meer dan minachting en het al te gemakkelijk verwijt ‘dat het hun eigen fout’ is! Hoe zwak kun je zijn als leider als je zoiets durft te beweren?

8 Van overal ‘andere regeltjes’ naar overal ‘dezelfde regeltjes met lokale nuances’.  

Waarom vier ministers van mobiliteit? Waarom drie beheersmaatschappijen voor de Brusselse ring van amper 72 kilometers? Wat is het nut… behalve meer postjes en extra kosten?

Stop de waanzinnige verkaveling van het land!

Schaf al die regeringen, parlementen, ministerkes af. Kom terug naar een nationaal beleid (wetgeving). Nationaal beleid, maar lokale uitvoering. Dus breidt de bevoegdheden van de bestaande gouverneurs en burgemeesters uit voor een lokale toepassing van de nationale wetgeving.

De kost van bestuur van ons klein landje moet drastisch omlaag. En zou bijvoorbeeld niet meer mogen kosten dan de geïndexeerde kost van het bestuur van België in 1970.  Als men dan toch denkt meer dan 60 ministers nodig te hebben om dit landje te be-ezel-en, OK dan, maar wel voor de kost van de 18 die het land in 1970 bestierden! En zo is iedereen, de politieker en burger, misschien content. Of niet?

9 Van ‘de hel, dat zijn de anderen’ naar ‘de hemel, dat zijn de anderen’.

De politiek polariseert meer dan dat ze verenigt. En dat is altijd en overal een doodlopend straatje, figuurlijk… en vaak ook letterlijk! De wereld wordt meer en meer een dorp, met dank aan technologische evoluties. Zelfs uit puur ‘eigen belang’ hebben we er dus alle belang bij dat iedereen er op vooruit gaat… Een mini oase te midden van een woestijn is echt niks om naar uit te kijken.

Willen we vooruit, dan moeten we evolueren van verwijten naar begrijpen! Van schuldigen zoeken naar partners zoeken voor betere oplossingen!

10 Van ‘overdreven betutteling’ naar ‘meer zelfbeschikkingsrecht’ voor de burger.

Een overheid hoeft zich niet te mengen in de interne keuken van de burger, tenzij die teveel ‘lawaai’ of geuroverlast voor de anderen berokkent. Dus het Staatsblad moet een serieuze vermageringskuur krijgen!

 

Laat ons nu niet beginnen roepen dat dit niet haalbaar is, onbetaalbaar en tutti quanti. Stop dit plat gedraaid plaatje aub. Dit is het liedje van kruideniers in nietigheid. Een leider die zegt ‘Wir schaffen das’.

Hoe klonk die oude volkswijsheid ook weer? Waar een wil is, is een weg!

 

Tags: #Government formation    #Good governance    #Belgium

Mag een partij een ‘stoute’ burger berispen?

Mag een partij een ‘stoute’ burger berispen? 1769 1268 Lhoëst Jean

In een van mijn vorige artikels had ik het over de ijver van ‘de politiek’ om ons te controleren en te dresseren. Omdat ze geen vertrouwen hebben in de burger. En nog veel belangrijker, omdat er geen leiders meer zijn die kunnen leiden zonder verwijten. Staatsmannen met de nodige visionaire en empathische talenten. Vrij van ideologische oogkleppen. Die de bevolking kunnen verenigen en enthousiasmeren voor een betere wereld, weg van het ijle altijd-maar-meer naar het wijzere altijd-maar-beter voor iedereen! Waar zijn ze?

Ter illustratie van het belabberde niveau van de politiek in ons landje, een waargebeurd verhaal.

 

 

Daar ik een hekel heb aan reclamepulp versier ik mijn brievenbus in de verkiezingsperiode altijd met de boodschap ‘geen verkiezingsdrukwerk aub’. Zo ook in 2014. En net zoals de vorige keren was er één partij die mijn wens straal negeerde. Trouwens, ook in 2019 gebeurde dit weer.

Gezien het herhaald gebrek aan respect, besloot ik de partij mijn ongenoegen schriftelijk mee te delen. Om welke partij het gaat, doet er niet toe. Om het even welke partij die mijn brievenbus menigmaal bevuilt tegen mijn wil in, kan dergelijk briefje verwachten.

In deze brief vroeg ik de partij waarom ze mijn wil niet respecteerde en schreef ik verder: ‘Pech voor u. Want ik heb me voorgenomen voor geen enkele partij te stemmen die niet kan lezen of die geen zier geeft om mijn wens om geen verkiezingsdrukwerk te krijgen.’

Tot mijn verbazing kreeg ik een antwoord op mijn brief, uiteraard verstuurd op kosten van een van onze parlementen, of ‘port betaald door bestemmeling’ dus. Was de partij bedwelmd door een pre-electorale he­roïek van ‘ik zal dat mannetje eens een lesje leren’?

Nu wordt het grappig. Voor een goed begrip volgt nu een drieluik(1,2,3). Met per luik:

A eerst de visie van de partij zoals weergegeven in haar brief;

B mijn eerste interpretatie en reacties op hun woorden en

C mijn schriftelijke repliek.

  

1 ‘Burger, kus mijn kloten’.

A ‘Als politicus is het mijn plicht burgers te informeren. Uw wens om geen verkiezingsdrukwerk te ontvangen dient te worden gerespecteerd, dat is correct. Echter, als gemeenteraadslid heb ik ervoor gekozen me te beperken tot een brief gericht aan alle inwoners, vergezeld van één kleine persoonlijke folder. Ik ben ook úw gemeenteraadslid, en dat is net de reden dat we in de ganse gemeente de bewuste stickers hebben genegeerd.

B Wat de partij eigenlijk wil zeggen is: ‘Beste burger, kus mijn kloten. Ik doe wat ik wil, en jij kunt de pot op!’ Wat ik daarvan denk: man, als gemeenteraadslid zou je zeker mijn wens moeten respecteren! En wat uw plicht betreft, die is in de eerste plaats goed besturen, en dus zeker niet preken voor de eigen parochie!

C Mijn antwoord: ‘In plaats van enig excuus voor het straal negeren van mijn uitdrukkelijke wens om geen verkiezingsdrukwerk te krijgen (uw partij was trouwens de enige die dit niet gerespecteerd heeft!), geeft u me een volledige uitleg waarom u meent dat u met mijn mening geen rekening moet houden. Dit gebrek aan respect voor iemand anders zijn mening verontrust me. Het getuigt ook van een zekere arrogantie.’

 

2 ‘Burger, ge zijt ne stomme kloot!’

A ‘Mensen die een sticker op hun brievenbus plakken met “Alles wat ik moet weten lees ik al in De Morgen” kregen van mij met plezier propagandamateriaal, niet dat het mij iets zal opleveren, maar louter als statement omdat ik vind dat die sticker getuigt van een zekere arrogantie zoals we die wel vaker vinden in de linkse politiek correcte middens en “paarse” vooringenomen kranten zoals De Morgen.’

B ‘Beste burger, u leest De Morgen, u bent dus een stomme kloot, die heropgevoed moet worden!’ Hoe zou die man reageren als ik het ‘t pallieterke’ las? Wat een vooringenomen denkwijze!

C Mijn repliek: ‘ En getuigt het niet van vooringenomenheid en van een zekere arrogantie te schrijven dat u “met plezier propagandamateriaal geeft” aan lui uit “linkse politiek correcte middens” en aan mensen die volgens u “paarse vooringenomen kranten als De Morgen” lezen? (ter info, ik lees dagelijks De Morgen, De Standaard en Le Soir). Wat is de volgende stap? Dat u die mensen gaat heropvoeden? Verontrustend!’

 

3 ‘Burger, ge zijt lomp.’

A ‘Tot slot maak ik me enkel nog de bedenking dat het eerlijk gezegd bedroevend is dat u hiervan uw stemkeuze laat afhangen. Niet echt een bewuste politieke motivatie om te gaan stemmen, lijkt me.’

B ‘Beste burger, u bent wel heel lomp!’ En ik denk: wat een minachting. Wanneer luisteren die mensen nu eens naar de burger? Wanneer durven die gewoon eens in dialoog gaan? De arrogantie van de macht in actie! Verontrustend.

C Vandaar mijn repliek: ‘En wat mijn stemkeuze betreft: wees gerust, die laat ik niet enkel afhangen van zulke feiten, maar wel van waarden zoals eerbied, respect, nederigheid, openheid van geest, rechtvaardigheid, solidariteit, enzovoort.

Bovendien ben ik er fundamenteel van overtuigd dat rijkdom, zowel materiële als geestelijke, eerder voortvloeit uit het overstijgen en verenigen van verschillen dan uit het zich terugtrekken in het eigen grote gelijk van “wij zijn de besten”. Inteelt leidt altijd tot armoede.

Weet u, ik vond het boeiend en leuk met u van mening te kunnen verschillen. Het leerde me George Orwells boek 1984 beter te snappen. Dank. Mag ik u uitnodigen om samen een pint te gaan pakken?’

Nadien bleef het stil aan de kant van de partij.

 

Hoe wereldvreemd kun je zijn?

Dit was mijn eerste gedachte na het lezen van de brief van deze loyale handelaar in nietigheid.

Nietigheid die zich toont in het totalitaire, polariserende en indoctrinerende van de huidige politieke verkavelaars. Als politici je zo minachtend behandelen, hoe kun je dan nog vertrouwen hebben in hen? Dag na dag groeit mijn overtuiging dat particratie voorbij gestreefd is. Dit systeem mist elke band met de realiteit. Het beperkt ons te zeer tot domme consumenten!

Tags: #Freedom    #Political parties    #Fraternity

Waarom laten we ons ketenen?

Waarom laten we ons ketenen? 600 415 Lhoëst Jean

Niet alleen vadertje staat, maar ook (2) moedertje maatschappij en (3) nonkeltje ‘vrije markt’ willen ons dresseren. En last but not least, (4) we zijn nogal masochistisch en slaan onszelf dus graag in de boeien.

 

2 Verruwing van het maatschappelijk klimaat.

Open een krant, surf op internet of sociale media, luister naar het gesis van sommige politici. Dan zie je waarschijnlijk meer instant (dis)likes, duimpjes, opgestoken middelvingertjes en gebalde vuisten dan uitgestoken handen?

Niet echt tekenen van een open, tolerante en warme maatschappij. En dat is een veeg teken voor sociale cohesie en onze vrijheid! Hoevelen durven nog hun eigen te zijn?

Waarom deze verloedering? Persoonlijk denk ik dat het vooral het samenspel is van meerdere, elkaar versterkende factoren die de maatschappij meer en meer in ‘de hel, dat zijn de anderen ‘ omtovert.

Een zwak politiek leiderschap dat verdeelt in plaats van verenigt, dat liever muren en hokjes bouwt, dat voor bekrompen eigen in plaats van het algemeen belang gaat. Het wij-zij denken, navelstaarderij, populisme, identitair gezwam, sociale media en tabloids, ongelijkheid, monomanie, armoede, de altijd-maar-meer ratrace, de dubbele moraal kanker, de normalisering van een haatcultuur, en zovele meer.

Neem nu het belachelijke fait divers van het katje Lee (ter info, ik ben een heel grote poezenliefhebber).  Mia Doornaert beschreef het als ‘de zoveelste nederlaag van de rede voor het sentiment’

Dit illegaal katje zorgde zelfs voor doodsbedreigingen voor een ambtenares … omdat ze gewoon correct haar werk deed. De overdreven reacties waren geen volwassen maatschappij waardig. Zelfs een profileringsgeile minister in pak en das ging weer tafeldansen. Zou hij ook zo gedanst hebben voor een Marokkaan die een zieke kameel binnensmokkelde?

Hebben we nu plots meer geduld met een illegaal katje dan met een illegaal kindje? Meer betrokkenheid met een katje dan met Dylan? Waarom toch? Omdat dat kindje en Dylan teveel op ons lijken?

Hetzelfde zien we gebeuren in de corona-crisis. Verontrustend hoe Marc Van Ranst soms wordt ‘aangepakt’. Waarschijnlijk omdat hij te slim is, te ruimdenkend of geen das draagt! Of hoe zwaar de meest kwetsbaren getroffen worden, zonder veel aandacht van politici en twitteraars. Tweedeverblijvers mochten eerder terug naar hun tweede kot dan kinderen zonder kot of tuin terug naar speelpleinen!!! Waar blijft op zijn minst de empathie voor en betrokkenheid met deze mensen?

En dan zijn er nog de door ons betaalde professionele onruststokers. Sommige partijen laten geen kans onbenut om haat, verwijten en gif te spuien. Simpel, het is altijd de fout van de anderen. Sommigen volgen de raad van Daniel Fried erg letterlijk op. Ze geven studenten gratis vaten bier om ze zat te maken, dan blind en ze vervolgens klaar te maken voor toogpraat zonder remmingen, incluis blinde haat op de sociale media… En ze financieren dat vrolijk met de riante subsidies die ze ontvangen van de staat. M.a.w. met ons belastinggeld. Eigenlijk toch schandalig.

 

 

3 Een ‘onzichtbare hand’ ketent ons.

De ‘markt’ is gek, sorry God geworden. En net zoals in de middeleeuwen houdt God ons in toom en legt hij veel druk op onze schouders.  Een systeem van continue groei, winstmaximalisatie en belastingminimalisatie….is vermoeiend en afstompend.

God is de bron van welvaart, maar ook van ongelijkheid en armoede. En dit staat haaks op vrijheid. Nelson Mandela schreef ooit ‘While poverty persists, there is no true freedom.’

Voor het systeem worden we geboren als een twee-eenheid, als ‘homo laborans’ en als ‘homo consumens’.

Als werknemer zijn we een pion, als consument een koning-slaaf, en al diegenen die niet mee kunnen als werknemer of consument zijn ‘hun eigen fout’ verschoppelingen.

Van de pion verwachtten ze dat hij hard werkt en in de pas loopt. Anders wordt hij gewoon vervangen door een ander ‘object’. Steeds meer en meer trouwens door algoritmen en robots(dit is overigens een goede evolutie, vooruitgang als de rest volgt…). Jobonzekerheid en prestatiedruk verklaren de stijging van vele beschavingsziekten als stress en burn-outs.

Als consument worden we opgevoed om zoveel mogelijk erbij te horen, dingen te doen en (onnodige) spullen te kopen. We worden opgevoed tot slaafs koopvee met een koningskroontje!

Van de verschoppeling verwacht het systeem dat hij zwijgt en zijn plan trekt! En dit ondanks zij – werklozen, armen, immigranten, mensen met een beperking, enz. – het product zijn van het systeem!

Zijn we echt niet meer waard dan een ‘aanhangsel van de markt’ zoals Karl Polanyi het ooit beschreef?

Werken om te leven, en leven om te consumeren, wat een narrenleven! Je vraagt je af waarom we onszelf dan Homo sapiens noemen…

 

4 We ketenen onszelf!

Bij de aanvang van dit tweedelig artikel over vrijheid rapporteerde ik dat velen mensen op hun sterfbed spijt hebben dat ze hun eigen leven niet geleefd hebben maar wel het leven dat anderen van hen verwachtten… Spijtig, maar te laat!

Waarom leven we ons eigen leven niet? Voorlopig verplicht niemand ons nog niet om mee te doen, en toch doen we het… Waarom?

Omdat we de neiging hebben ons te conformeren (meeheulen is inderdaad makkelijker)? Omdat we moeite hebben om te kiezen en te beslissen? Omdat we bang zijn iets te missen, de zogenaamde fomo-angst (Fear-of-missing-out)?

De belangrijkste oorzaak hiervan is dat onze vrije wil zwak is. Hebben we wel een vrije wil of beelden we ons dit maar gewoon in? En daarom kunnen we toch zo moeilijk NEEN zeggen. En niet ‘neen’ kunnen zeggen wordt altijd met vrijheid en geluk bekocht.

Onze zwakte wordt genadeloos uitgeperst door het systeem. Coca Cola doet ons zelfs geloven dat het drankje goed is voor een jong, sportief, hip en gezond imago, daar waar het onze gezondheid schaadt en zeker onze figuur niet schaaft!

De sirenen van het marktfundamentalisme doen ons geloven dat het onnodige nodig is. En zo vergeten we het nodige, het echte leven en verspelen we dus veel kansen op geluk.

Wat is er goedkoper en eenvoudiger dan aandacht voor je geliefde, voor de andere. Dan een goed gesprek met een vreemde, een eenzame, een hulpbehoevende, een dakloze, enz.? Dan een mooie wandeling? En nochtans verschaffen ze ons veel meer geluk dan de aankoop van de laatste nieuwe hype!

Het hoeft dus echt niet te verwonderen dat depressies en zelfmoord inmiddels uitgegroeid zijn tot echte volksziektes volgens de Wereldgezondheidsorganisatie. We missen vrijheid om ons zelf te kunnen zijn, ‘zot’ te doen, lui te zijn en te spelen! Begrijp je waarom ik me soms afvraag hoe lang we nog domme ganzen blijven?

 

Afsluiten doe ik met een persoonlijke noot. Ik probeer altijd mijn eigen te zijn, mijn eigen agenda te bepalen, los van alle verwachtingen van wie dan ook. Soms tot scha en schande. Dit heeft inderdaad soms tot felle conflicten geleid waardoor ik  zelf werd uitgesloten of een stap opzij moest zetten. Maar ik heb me er altijd goed bij gevoeld. En is dit niet het belangrijkste?

Ach, FOMO ken ik niet, wel HOMO! Nee, nee, niet wat je denkt. Maar wel Happy-of-missing-out!!! Geloof me, het geeft je wat je zoekt, vrijheid en geluk  vóór je op palliatieve ligt!!!

 

 

TAGS: #Beyourself   #Freedom   #Good governance   #Hate/fear  #Homo sapiens   #Market fundamentalism   #Political parties   #Social media   #Society

 

Is vrijheid een illusie?

Is vrijheid een illusie? 749 749 Lhoëst Jean

Zo vrij als een vogeltje. Jezelf kunnen zijn zonder angst of druk. Is dit niet het allerdierbaarste wat er bestaat? Voor mij alleszins wel. Ik zou nog liever sterven dan aan een touw te liggen!

In haar boek ‘The top 5 regrets of the dying’ beschrijft Bronnie Ware waarover mensen zoal spijt hebben op hun sterfbed. Met stip op nummer één: ‘ik wenste dat ik mijn éigen leven geleefd had in plaats van het leven dat anderen van mij verwachtten!’

Kan dit begrijpen, want vrijheid en geluk zijn twee handen op een buik. We moeten haar dus koesteren, maar spijtig genoeg staat ze overal meer en meer onder druk.

Het laatste ‘Freedom in the World’ rapport stelt vast dat de vrijheid in de wereld voor het 14de jaar op rij achteruit boert (ook in ons eigenste landje!!!)…. Hoofdzakelijk door de wereldwijde opmars van populistische, rechtse en nationalistische partijen. Democratische principes zoals de scheiding der machten of de Verklaring van de Rechten van de Mens worden in vraag gesteld, en zelfs al verkracht!

We hebben meer vrije tijd dan vroeger, maar ons denken, doen en laten in die vrije tijd wordt steeds meer en meer beknot. In de jaren ’60 was het verboden te verbieden. Nu, 60 jaar later is alles verboden wat niet verplicht is.

Er zijn inderdaad een aantal verontrustende politieke en maatschappelijke ontwikkelingen merkbaar met erg totalitaire trekjes. Van een verruwing van het maatschappelijk klimaat over een kortzichtige bemoeial-overheid tot het opgefokte marktfundamentalisme-van-steeds-meer.

Dit is een tweedeling artikel. Dit deel beschrijft hoe de overheid onze vrijheid aantast. Deel 2 (volgende week) gaat dieper in op de andere zaken die onze vrijheid beknotten.

 

1 Bemoeial-overheid.

Afgaand op de zondvloed van geboden en verboden die we naar ons hoofd geslingerd krijgen, kun je niets anders besluiten dan dat de overheid zich veel te veel bemoeit met van alles en nog wat….

Die ijver om ons te controleren en te dresseren wijst op een gebrek aan vertrouwen van de politiek in het gezond verstand en verantwoordelijkheidszin van de burger.

En op een gebrek aan visionaire leiders. Echte leiders geven leiding, zonder geboden, verboden en verwijten!

 

Help, poten af van mijn lichaam en geest!

Zelfs op gebieden die zeker tot ons zelfbeschikkingsrecht zouden moeten behoren, zijn we niet meer veilig. Nochtans, zolang mijn vrijheid de vrijheid en rechten van anderen niet schaadt of beperkt, zou niemand zich mogen moeien met mijn vrijheid.

Neem nu het ganse gebakkelei omtrent de versoepeling van de abortuswet (van 12 naar 18 weken). Als een vrouw om welke reden dan ook abortus wil laten plegen na 17 weken, dan moet zij, en zij alleen, dat recht hebben zonder angst voor  ‘boze ogen’. Net zoals een vrouw, voor wie het misschien aangewezen zou zijn voor medische, familiale, sociale of andere redenen niet kan verplicht worden het te doen! Beiden moeten dit recht hebben in volle vrijheid. Leven en laten leven, respect voor elkaar en voor elkaars anders-zijn, is dit nu zo moeilijk? Wie zijn wij trouwens om te zeggen wat anderen moeten of niet mogen doen?

Het grappige, diegenen die tegen abortus zijn, zijn vaak ook de grootste schreeuwers voor de herinvoering van de doodstraf. Of voor de afbouw van de sociale zekerheid. Dat kinderen verkommeren van honger en andere ellende is blijkbaar niet zo erg. Hoe valt dit toch te rijmen?

 

Welkom in onze gevangenis.

Ondanks we nooit in een veiligere wereld geleefd hebben dan nu, gaan we toch gebukt onder een extremistische veiligheidsobsessie. President Obama waarschuwde ons nochtans ooit met deze oude wijsheid: “wie vrijheid offert om veiligheid te creëren, neemt het risico beide te verliezen“. Op hoeveel gebieden wordt er vandaag al niet binnen gedrongen in ons privéleven?

‘Big brother is watching you’ is inderdaad een realiteit geworden. Dagelijks worden we door meer en meer ogen in de gaten gehouden, ogen die bovendien nooit slapen! (in een van de volgende artikels meer hierover)

 

‘Oog om oog, tand om tand’.

Er komt steeds meer ruis op de scheiding der machten. De wetgevende macht is al een tijdje gedegradeerd tot een ja-knik machine van de uitvoerende macht (regering).  Nochtans waarschuwde Montesquieu al in de 18e E dat wanneer wetgevende en uitvoerende macht in dezelfde handen zijn er geen vrijheid kon zijn.

En meer en meer mengt de regering  zich ook in de rechterlijke macht. Willen we de deur openen voor despotisme en willekeur?

Willen we, de vox populi pleasend, terug naar middeleeuwse ‘wraak’ toestanden: strengere straffen, hardere repressie, moeilijkere voorwaardelijke vrijlatingen, enz.? Wat te denken van populisten die rechters bekritiseren gewoon omdat ze uitspraken doen die niet overeenstemmen met wat er aan den toog gezegd wordt? Willen we problemen wegstoppen of ze oplossen?

Al diegenen, en zeker de politici onder hen, die zoiets willen, zouden zich eens moeten afvragen waarom er in Noorwegen, waar ze mild straffen, zo weinig mensen terug in de fout gaan?

 

Regulitis te kust en te keur.

Inefficiënte, nodeloze en dure versnippering evenals populistische steekvlampolitiek verlammen ons. Gebeurt er iets, dan zijn onze ministers er als de kippen bij om ons te overstelpen met een ‘krachtig’ nieuw gebodje hier, een verbodje daar of een pestwetje ginder. Nuance of visie zijn voorbijgestreefd. De volksmond beffen is belangrijker dan goed bestuur. De evolutie van ons obees staatsblad spreekt boekdelen.

Hoelang gaat het nog duren alvorens onze kosters ons ook nog gaan voorschrijven hoe wij moeten beffen in Mechelen, Brussel of Liège?

 

Hersenspoeling.

Een Vlaamse elite (media en politici) wil ons een ‘Vlaamse identiteit’ opdringen met inzet van alle middelen. Incluis kinderlijke taalfetisjen, vlaggenvertoon, screenings en canons.

Pure indoctrinatie met totalitaire en vaak absurde trekjes. Zo kunstmatig en zo afstompend, dat hoe meer ze duwen, hoe sneller het bij mij als shit vervliegt.

 

Waar is het algemeen belang in al die overheidsbemoeienissen?  Voor de schermen regeert den toog, achter de schermen de poen. En onze vrijheid is de dupe!

Deel 2, volgende week, gaat dieper in op hoe de maatschappelijke verruwing(2), het marktfundamentalisme (3) en wijzelf (4) onze vrijheden beknotten.

 

TAGS:  #Freedom   #Good governance #Happyness   #Identity  #Nationalism  #Populism  #Security  #Privacy  #Justice

 

 

Ik wandel, dus ik ben!

Ik wandel, dus ik ben! 993 1020 Lhoëst Jean

‘Gratis en gezond, rijk aan levenselixer, geluk… en ideeën’. Zo zou een reclameboodschap voor wandelen kunnen lezen.

Wandelen is een leuke en goedkope sport voor lichaam en geest. Meer dan gezond bewegen, is het vooral een oppepper voor geest en creativiteit. Daarom ga ik regelmatig zo’n 20 kilometer wandelen… om inspiratie te vinden voor vele van mijn schrijfsels.

De titel van dit tekstje is uiteraard een parafrasering op het beroemde ‘Ik denk, dus ik ben’ (Cogito ergo sum)  van René Descartes, de Franse filosoof en wiskundige uit de 17e eeuw.  En vermits wandelen het denken prikkelt, schrijf ik, Hegel indachtig, ‘Ik wandel, dus ik ben!

Wandelen is inderdaad een echte goudmijn voor ideeën. Nietzsche, de Duitse filosoof, omschreef dit prachtig:

“Ik schrijf niet met de hand alleen

Mijn voet schrijft lustig als geen een

Frank en vrij komt hij door ’t veld

En ras over het papier gesneld.”

 

Wandelen, de sport van de vrijheid.

Wandelen: je doet het wanneer je wil, waar je wil, op je eigen ritme en in volle vrijheid, weer of geen weer. Je hebt er niets (tenzij wandelschoenen) of niemand voor nodig.

Het is ook nog tamelijk immuun voor het consuma virus. Gratis geluk is geen spek voor de bek van vrije markt profeten. Dus geen gepush.

En zo ontspannend en bevrijdend. Al wandelend kun je je eens heel goed laten gaan, je ziel luchten zoals ik ooit ergens las. Je muizenissen worden langs je voeten in de grond geloosd! Terwijl je je op een heel natuurlijke manier inspant, ontspant je geest.

Het haalt de domme haast uit je hoofd. Het zorgt voor gemoedsrust. Beschavingsdruk maakt plaats voor diepgang en ruimdenkendheid…

Zalig, verkwikkend en leerrijk.

 

Wandelen, de sport van de bezinning.

Introspectie, bezinning, geluk … associeer het maar met wandelen!

Ruimte, stilte, eenzaamheid, schoonheid, voeten in actie… ideale omstandigheden om tot jezelf te komen en te bezinnen.  Alle invallen passeren de revue, van luchtige onderwerpen zoals de vrouw tot de meest zware zoals de zin van het leven.

Tijdens mijn laatste wandeling kwam ik plots terecht bij vee, bij slacht- en koopvee. Slachtvee laat zich van zijn vrijheid en eigenheid beroven om zo snel mogelijk klaar te zijn voor consumptie. Koopvee – jij en ik- laat zich van zijn vrijheid en eigenheid beroven om zo veel mogelijk te consumeren… Waarom eigenlijk? Zijn we dan domme ganzen? Tijd voor een nieuwe wandeling om antwoorden te vinden…

 

Wandelen, de sport van de ideeën.

De meeste ideeën ontstaan niet aan een schrijftafel, maar op de meest onverwachte plaatsen en momenten.  Wandelen in een stille en weidse ruimte verbreedt je horizon, bevrijdt je geest en verlengt de tijd. Zo heb je tijd en ruimte om na te denken, te mijmeren, te fantaseren, je verbeelding de vrije loop te laten. Geloof me, elke wandeling inspireert en tovert vaak verrassende invallen of inzichten tevoorschijn… De zinnen wellen van mijn pad naar mijn iPad!

Vele grote filosofen des werelds waren trouwens fervente wandelaars. Zoals Socrates, Plato, Aristoteles Wittgenstein, Nietzsche, Rousseau, Kant, Montaigne en zovelen anderen.

De school van Aristoteles heette trouwens de peripatetische school. Peripatetisch stamt van het werkwoord ‘peripateo’, dat  ‘ik ga een wandeling maken’ betekent.

Velen hebben dan ook vaak de zegeningen van wandelen beschreven. Zoals Michel de Montaigne, de Franse filosoof uit de 16e E: “Mijn geest werkt niet goed, als de benen hem niet in beweging zetten.”

Of John Muir, de 19e eeuwse Schots-Amerikaanse natuurvorser: “In every walk with nature one receives far more than he seeks.”

Een van de mooiste vind ik deze: ‘de benen zijn de wielen van de creativiteit’. Van Albert Einstein.

Go walking, beste lezer!

 

 

TAGS:   #Sundries              #Freedom     #Happiness   #Marktet fundamentalism

 

Narcissen bedreigen biodiversiteit!

Narcissen bedreigen biodiversiteit! 1563 693 Lhoëst Jean

Uit ‘fraternité’ is het huidige, ééngemaakte Frankrijk geboren.

Eind 18e E zag men in dat de  versnippering van een land in diverse regiootjes heel inefficiënt was. Verenigen, overal dezelfde regeltjes, samenwerken waren het devies voor een ongelofelijke welvaartsgroei.

Twee eeuwen later willen velen de klok terugdraaien en de stammengebieden terug in ere herstellen….

Inderdaad, overal zijn de polariserende wij-zij verkavelaars weer in opmars:  van de VS tot in Vlaanderen. Identiteit en muren overtroeven klimaat en ongelijkheid…. En zeggen dat de ‘eigen volk eerst’ doctrine de oorzaak is van de meeste genocides in de twintigste eeuw!

De escapistische hang naar het verleden – bitse  stammenstrijden in de savanne – zal niemand nochtans een betere toekomst geven!

lees meer

Enter your
text here