Blog NL

Wat als ene Mohammed Tom zou bedreigen?
Wat als ene Mohammed Tom zou bedreigen? 2048 1939 Lhoëst Jean
Français    English

‘Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.’ — Baruch Spinoza (1632-1677)

Stel je even het volgende – gelukkig fictieve – verhaaltje voor.

Mohammed, een Marokkaanse Rambo is wat gefrustreerd geraakt door een gebrek aan toekomstperspectief. Onder  invloed van haatprekende Imans radicaliseert hij. Tom Van Grieken is zijn kop van jut, zijn vijand nummer 1. Hij droomt ervan hem een kopje kleiner te maken…

Na een tijdje volstaan woorden en dromen niet meer, Rambo wil actie. Hij uit doodsbedreigingen aan Tom en bespioneerd zijn doen en laten.

Op een dag haalt hij het nieuws omdat hij een hele boel bommen en granaten steelt om zijn moorddadige plannen uit te voeren. Hij verdwijnt met de noorderzon. Zijn wagen laat hij ontploffingsklaar achter.

Eindelijk wordt ingezien hoe gevaarlijk deze waanzinnige man is. Hij wordt aangeklaagd voor terreur. Tom moet voor zijn veiligheid met zijn gezin onderduiken. Ook anderen krijgen uit voorzorg bescherming.

Met man en macht wordt naar de terreurverdachte gezocht. Na een aantal weken wordt hij dood teruggevonden. Ten einde raad, had hij zich lafhartig zelf gedood.

De zoekactie en de hele affaire kost ons, de belastingbetaler honderden duizenden euro’s….

De goegemeente, de pers, de politiek, zijn in shock en reageren onthutst en uitzinnig woedend. De man wordt zonder vragen, hulp en begrip aan de schandpaal genageld. De sociale media blokkeren onder de toevloed van vlammende berichtjes. De volkswoede eist minimum de brandstapel voor zulke geweldenaar. Dit is immers puur terrorisme waarvoor de goegemeente geen enkel begrip noch verzachtende omstandigheden kan opbrengen….

Van fictie naar realiteit.

Vervang in het bovenstaande verhaaltje de woorden Mohammed door Jürgen, Marokkaans door Vlaams, Imans door rechtse nationalisten, Tom Van Grieken door Marc van Ranst. En je heb het verhaal van J. Conings.

Alleen, in de realiteit waren de stemming en de reacties anders. Niet alleen maar boegeroep maar hier en daar zelfs applaus voor terrorisme! De grootste haters van Mohammed toonden nu plots tolerantie en sympathie voor Jürgen…. Sommigen van hen wensten zelfs een standbeeld voor de terreurverdachte… Jawadde.

Een zoveelste voorbeeld van een dubbele moraal die voor zoveel maatschappelijk ongenoegen zorgt. Verbazingwekkend en ontnuchterend. Want een misdaad is en blijft een misdaad ongeacht wie ze pleegt, een Belg of een Marokkaan, een christen of een moslim, blank of zwart, jong of oud. Het maakt niet uit!

Geweld en terreur zijn de wapens van zwakkelingen en machtelozen. Deze mensen hebben dus geen applaus, maar hulp nodig! Nood aan mensen die met een open blik naar hen luisteren, en hun trachten te begrijpen…. De enigste manier om vastgeroeste wrok en gewelddadig extremisme te genezen.

Vragen.

Deze hele affaire riep bij mij vele vragen op.

1 De nefaste rol van polariserende partijen.

Het hoeft niet veel betoog dat de polariserende retoriek van rechts nationalistische partijen mee verantwoordelijk is voor zulk waanzinnig gedrag. En het toppunt, deze partijen worden door de belastingbetaler betaalt om de publieke opinie te vergiftigen en onrust en verdeeldheid te zaaien.

Volg al jaren de tweets van de Toms, Theos, Driesen en Barts van deze wereld. En je kan er niet omheen: ze stoken onrust en wakkeren het wij-zij gevoel aan. Ik raad je aan eens te gaan kijken welke onzin deze demagogen al over ene Marc Van Ranst gepost hebben…. Nu zolang als het met woorden blijft is er geen probleem, want vrije meningsuiting is heilig en bron van rijkdom.

Maar problematisch is wel – en dat beseffen deze rechtse partijen maar al te goed – dat bij sommige rambo’s deze polariserende woorden vaak van de oren naar de vuisten gaan…. En dit is uiteraard een grens die niet overschreden kan worden.

Hoe lang kan deze perverse raddraaierij op onze kosten nog gedoogd worden?

2 De rol van het leger.

Hoe komt het dat anti-Belgische extremisten in het leger kunnen blijven, en zomaar met de glimlach zware wapens en munitie uit de kazerne kunnen stelen?

Is het leger er om ons te beschermen of te bedreigen? Zou het leger dan toch maar gewoon de comparatief van leeg zijn? Eigenlijk een beangstigende vaststelling….

3 De stilte van de kerk.

Extremisme gebeurt vaak in naam van de Heer…

Onlangs verklaarde een van de Vlaamse handelaars in haat en minachting nog dat hij ervan overtuigd is dat ‘het christelijke, het Vlaamse en als u wilt zelfs het blanke een dominante factor moeten zijn in onze samenleving.’ Weerom een uitspraak zum kotzen.

Maar waarom blijft de katholieke kerk telkens zonder reactie als zulke onzin uitgekraamd wordt. Wanneer gaat de katholieke kerk nu eens eindelijk luid en klaar vertellen wat de christelijke waarden zijn? Sinds wanneer zijn haat, intimidatie, geweld, discriminatie, uitsluiting, enz. christelijke waarden?

4 De lauwe politieke reactie.

Het minste dat je zou kunnen verwachten van een parlement is een unanieme, ondubbelzinnige en krachtige veroordeling van zulks gewelddadig extremisme en terrorisme.

Een duidelijk signaal dat geweld en intimidatie niet werken in een beschaafde wereld…. Dat we staan voor een open samenleving waar iederéén kan participeren en gehoord wordt zonder angst te worden gelyncht!

Waarom wachten we nog altijd op zo’n signaal?

Omdat daarvoor visie, moed en leiderschap nodig zijn, iets wat ontbreekt in onze vaderlandse politiek? Omdat onze politici vaak zelf te veel verdelen in plaats van te verenigen, vernederen in plaats van te verheffen, deuren sluiten in plaats van te openen?

Hoe is het mogelijk?

Hoe is het in godsnaam mogelijk dat zovele mensen ‘als 1 achter Jürgen’ gingen staan? Zovele mensen die dus diefstal, intimidatie en terreur bewieroken! Wellicht zelfs in God’s naam! Hoe is het mogelijk?

Voor al deze mensen heb ik nog één vraag:

zou jij het leuk vinden om te moeten onderduiken voor je veiligheid omdat een halve gare het op je leven gemunt heeft?

Indien ja, dan kan ik –  zonder evenwel akkoord te gaan – je standpunt begrijpen. Indien neen, waarom dan sympathie voor deze terreurverdachte?

#Jürgen Conings  #Nationalism  #Terrorism

Me, myself and I.
Me, myself and I. 401 466 Lhoëst Jean
Français    English

Hoe komt het toch dat het neoliberalisme en het nationalisme twee handen op een dikke buik zijn? Omdat beiden een aantal kankerverwekkende en geestdodende mantra’s gemeen hebben.

 

1 Leve ‘Greed is great’.

Het parlando van het markfundamentalisme en het nationalisme is gelijklopend: “eigen profijt eerst” en ‘eigen volk eerst’. Of alles voor ons en de rest kan stikken.

‘Greed is great’ zoals Ayn Rand het bewierookte. Deze filosofe is met uitspraken als ‘egoïsme is een deugd’ en ‘bemoeienis met de vrije markt is uit den boze’ een inspirator van het wilde neoliberalisme en het egoïstische denken.

Dit egoïsme leidt vaak tot kleuterachtige en intrieste toestanden. Zoals de door de NVA in het voorjaar 2020 geëiste Belgische onthouding bij de stemming over de vrijgave van 37 miljard Europese noodfondsen. Reden? ‘Meester, Wallonië krijgt meer dan wij’. Bye the way overigens terecht. En daar stonden we dan weer te blinken als de risée van Europa.

2 Leve de status quo, de verhaaltjes en de verdeeldheid.

Marktfundamentalisme en nationalisme houden van status quo. Om die te legitimeren verspreiden ze allerlei verhaaltjes. Ze zaaien twijfel en verdeeldheid. Dit alles om de aandacht van het volk af te leiden van de echte problemen zoals ongelijkheid, oneerlijke belastingen, klimaatopwarming, overbodigheid, enz.…

Het nationalisme is inderdaad een ideale bliksemafleider voor het vrije markt denken. Met identitair en communautair gebeuzel en het jagen op zondebokken zorgt het immers voor veel verdeeldheid. En dus de nodige af- en misleiding. Maar zo los je uiteraard de economische, sociale, fiscale, ecologische of wat dan ook problemen, geschapen door het marktfundamentalisme niet op.

Zo zorg je niet voor spek in de bek van de minder bedeelden, maar wel voor veel spek naar de bek van het markfundamentalisme.

Status quo, afleiding en verdeeldheid zijn immers du pain béni voor het neoliberalisme… Zolang er minder heisa is over belastingfraude dan over zeg maar een onterecht gefloten penalty is er niets aan de hand voor hen!

3 Leve het neoliberalisme.

Het conservatieve nationalisme houdt van het rauwe neoliberalisme: minder overheid, minder belastingen, minder sociale zekerheid, meer privatiseren, enz.

Ze delen het verhaaltje van winsten privatiseren en verliezen socialiseren want anders dreigen er massale ontslagen. Een van de vele perverse dogma’s die niet in vraag mogen gesteld worden.…

Voor hen is het immers helemaal niet onbillijk dat ‘de arme mensen altijd moeten bijdragen om de weelde van de rijken te vergroten’, zoals Publius Terentius Afer al schreef in de 2e E v.Chr.

Zelfs in volle corona-pandemie voelde je dat een partij als de NVA (‘Niks Voor Anderen’?) het moeilijk had de volksgezondheid te laten voorgaan op de economie. Het PFOS schandaal is daar weer een zoveelste uiting van!

Is het normaal dat winstgevende bedrijven die haast geen belastingen betalen nog eens gesubsidieerd worden?

Ooit enige maatregel gezien ten goede van arme, kinderrijke gezinnen die samenhokken in veel te kleine huurappartementen zonder terras?

4 Leve ‘gesloten grenzen behalve voor bedrijven en plutocraten.’

Nationalisten verkavelen graag en trekken graag muren op. Eens verkaveld zijn ze er wel als de kippen bij om deze grenzen terug te openen voor bedrijven en plutocraten via internationale handelsverdragen. Het marktfundamentalisme roept immers om een ééngemaakte markt. Het is niet gebaad met gesloten poorten en belemmeringen in de vorm van overal andere en/of te strikte regeltjes. Goederen, kapitalen en plutocraten gaan waar ze willen. Anderen, en zeker de minder bedeelden moeten in hun kotje blijven.

Vandaar dat de Europese economische unie een gedroomde paraplu is voor een verdere verkaveling van Europa, terug naar het feodale tijdperk met vorsten- en hertogdommetjes… Inderdaad dom!

5 Leve ‘Hoe rijker, hoe minder belastingen.’

Het conservatieve nationalisme vindt nog steeds dat ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’ een zegen is voor iedereen zoals Ayn Rand en het neoliberalisme het graag horen.

Zo schreef de regering Michel 1 bijvoorbeeld een ongedekte cheque uit om de belastingen voor bedrijven en de beter begoeden te verlagen.

Zoals eerder al beschreven, conservatieve regeringen jagen met een vergrootglas op de paar euro sociale fraude. Tegelijkertijd sluiten ze hun ogen voor de miljarden belastingfraude en -ontwijking.

Onlangs las ik in de Nederlandse Volkskrant “De fraudeobsessie in dit land concentreert zich op de mensen die het minst bezitten en de minste mogelijkheden tot verweer hebben.” Spijtig genoeg geldt dit zeker ook in ons landje!

Verder tolereren bedrijven en plutocraten de verkaveling van de wereld omdat dit de beste garantie is tegen mogelijke belasting harmonisaties. Iets waar ze als de dood voor zijn omdat dit hun race to the bottom qua belastingen zou kunnen dwarsbomen.  Zulke verdragen vereisen immers unanimiteit… Dus hoe meer verdeeldheid in de wereld, en hoe meer lilliputterlandjes, hoe moeilijker het wordt eventuele internationale belasting akkoorden te maken. En hoe kleiner dus het risico op nog maar een begin van een wereldwijde fiscale harmonisatie… Iets wat nochtans dringend nodig is om tot eerlijkere belastingen te komen. Zelfs binnen de EEG zijn belastingverdragen haast uitgesloten, omdat er altijd weer landen zijn die tegenstemmen…zoals België onder druk van de Vlaamse nationalisten!

 

6 Leve ‘de postjes’.

Als tegenprestatie mogen de nationalisten de wereld naar hartenlust verkavelen in stam-dommetjes en postjes à volonté creëren. Want iedere stam moet uiteraard zijn eigen regering en ministerkes hebben. Bye the way, een praktijk die bedrijven nooit zouden toepassen wegens te inefficiënt en te duur.

Het gevolg is dat de kost van bestuur van ons land de afgelopen 70 jaar exponentieel gestegen is.

Van dit slechte en nutteloos dure bestuur liggen de bedrijven en hun eigenaars niet wakker. Ze ondervinden er weinig hinder van wegens de handelsverdragen en ééngemaakte marken. Bovendien moeten ze er financieel , anders dan de gewone burgers, niet voor opdragen wegens de toegekende belastingverlagingen en de gedoogde belastingfraude-en ontwijking.

Volle en lege kasten. 

Het resultaat van die nefaste samenwerking: de kast met Free Trade Agreements puilt uit, maar de kast van Tax Harmonisation Agreements is leeg !!

En de burger betaalt het gelag! Hij betaalt  te veel belasting omdat niet iedereen naar  vermogen bijdraagt. En omwille van het veel te dure en inefficiënte beleid met veel te veel postjes.

Deze ‘inconvenient truth’ is het gevolg van het feit dat zowel het nationalisme als het neoliberalisme de onderliggende economische en politieke machtsstructuren niet willen aantasten.

Ze houden van status quo en hebben het zo niet gemunt op andersdenkenden, of op denkenden tout court en op armoedzaaiers, die ze beschouwen als hinderpalen voor hun machtsgreep.

Met egoïsme en narcisme (wij-zij) bewieroken ze in stilte dezelfde predikanten van Friedman tot Ayn Rand,

Ze passen dezelfde technieken toe (propaganda met verhaaltjes: marketing en populisme) om hun ‘waar’ aan de man te brengen.

Moest Albert Einstein nu nog leven, zou hij zeker en vast niet meer alleen het nationalisme, maar ook het neoliberalisme bestempelt hebben als zijnde de mazelen van de wereld. Maar vandaag de dag is er geen haan die er naar kraait of geen leeuw die er naar brult!

Een mondiale regering graag!

De wereld is een dorp is een goede evolutie, maar het mag zich niet beperken tot de wereld is één markt. Politiek gezien hebben we echt geen nood aan nog meer verkaveling, maar net het tegenovergestelde.

Een open samenleving met meer internationale samenwerking en solidariteit. Om de problemen van deze wereld -klimaat-en milieuproblemen, belastingharmonisatie, ongelijkheid, uitbuiting, enz…- aan te pakken hebben we een mondiale regering nodig  die de basisregels (grondwet) voor iedereen bepaalt in het belang van het welzijn van de mensheid en natuur. Basisregels waaraan alle lokale regeringen zich moeten houden!

Hoelang blijven we nog domme ganzen?

#Neoliberalisme  #Nationalism  #Political parties  #NVA

‘Eigen profijt/volk eerst’: yeah!!!
‘Eigen profijt/volk eerst’: yeah!!! 611 437 Lhoëst Jean
Français    English

Het neoliberalisme – eigen profijt – en het conservatieve nationalisme -eigen volk – domineren de wereld: een weinig opbeurend perspectief.

Samen creëren ze een bedrukt, gepolariseerd en verziekt maatschappelijk klimaat: een groeiende ongelijkheid, onrechtvaardige belastingen, armoede, ecologische verloedering, uitsluiting en verdeeldheid. Angst om verschillend te zijn, boosheid over veranderingen en vrees voor economische overbodigheid scheppen de ideale voedingsbodem voor haat, intimidatie en terreur.

Economisch gaat men globaal: het neoliberalisme (marktfundamentalisme) wil de wereld verenigen in één grote markt, zonder belemmeringen, grenzen of belastingen.

Politiek gaat men lokaal: het nationalisme wil de wereld verkavelen in ‘eigen volk’ stamgebieden, met overal andere regeltjes, hoge muren en veel extra postjes.

Verenigen voor maximale winst, en verdelen voor minimale weerstand. Het neoliberalisme en nationalisme vinden elkaar in het ‘divide et impera’ van de 21e eeuw.

 

Neoliberalisme en globalisering.

Vandaag de dag zitten we in een luie zetel uit Scandinavië, gekleed in een broek uit Turkije, nippend aan een drankje uit Amerika en smullend van een hamburger uit Zuid-Amerika met onze gsm uit China te kijken naar de alsmaar groter wordende kloof tussen arm en rijk.

Het neoliberalisme is een illusie. De illusie dat je het kapitalisme zijn vrije gang moet laten gaan, zonder pottenkijkers en overheidsinterventie omdat ‘de markt het het best weet’.

Dankzij de technologische en digitale vooruitgang, welwillende overheden en  internationale handelssamenwerking is de wereld één markt geworden (globalisering).

Vandaag de dag kennen informatiestromen, multinationale bedrijven, plutocraten, goederen, diensten en geldstromen geen grenzen meer. Zo is 70% van de wereldwijde import en export van landbouwproducten in handen van 5 internationale concerns!  En de grootste maatschappelijke problemen  – klimaatverandering, ongelijkheid, overbodigheid, … –  kennen sowieso ook geen grenzen.

De drijfveer van die evolutie is het neoliberalisme met zijn dogma: ‘groei, groei en nog eens groei’. De oudste, meest verspreidde en langst gedoogde tiran ter wereld .

Bedrijven en plutocraten houden van globalisering omdat ze, in hun race to the top qua winstmaximalisatie willen produceren en verkopen waar ze willen zonder  belemmeringen en belastingen. Verder willen ze zich kunnen vestigen waar ze willen, ttz waar  ze fiscaal vriendelijk onthaald worden. Voor hen gelden er geen immigratiebeperkingen.

Als roofvogels vliegen ze boven de landsgrenzen op zoek naar de beste plekjes.

 

Nationalisme.

Maar ondanks deze grensoverschrijdende evoluties, die eigenlijk een mondiale maatschappelijke aanpak vereisen, doet de politiek net het tegenovergestelde: versnipperen en verdelen, muren bouwen, deuren sluiten, aandacht voor futiliteiten, enz.  Overal zijn xenofobische ‘eigen volk’ heerschappen als Trump en partijen als de N-VA en Vlaams Belang bij ons in opmars.

Het gaat meestal om nationalistische, conservatieve partijen die de ‘status quo’, incluis het huidige neoliberale denken,  willen handhaven en bestendigen. De maatschappelijke solidariteit willen beperken tot het eigen volk. Het ‘eigen volk’ verheerlijken en de anderen demoniseren. Dit polariserende WIJ-ZIJ denken kan, zoals de geschiedenis telkens opnieuw weer bewijst, nochtans tot vreselijke misstanden leiden: oorlogen, onderdrukking, uitsluiting, discriminatie, haat, terreur (cf de voortvluchtige terreurverdachte Conings) en genocide.

Het is inderdaad een stroming die niet bekendstaat om zijn ruimdenkendheid en tolerantie. Eerder om ‘law and order’. En… een dubbele moraal.

Op economisch gebied zijn ze meestal aanhangers van het rauwe neoliberalisme: minder overheid en sociale uitgaven afwentelen op de individuele burger (privatiseren, activeren). Voor hen is het eenvoudig: arm zijn of niet meekunnen (willen) is een eigen verantwoordelijkheid.

Op ethisch gebied zijn ze uiteraard autoritair en paternalistisch. De burgers moeten in de pas lopen. Voor hen kan abortus niet, maar over de herinvoering van de doodstraf kan gepraat worden…. Ach, tenslotte slechts een kwestie van timing!

Populisme.

Meestal zijn het ook partijen met goede populistische leiders die maar al te goed beseffen dat de massa’s ontvankelijker zijn voor beweringen dan voor argumenten. En ze buiten die zwakte zonder pardon uit om gebakken lucht te verkopen, angst aan te jagen, verdeeldheid en haat te zaaien en om zondebokken à volonté uit hun mouw te toveren. Een eeuwenoud recept om  de publieke opinie te manipuleren en een stamgevoel te creëren.  Het brengt hen electoraal gewin. En vooral het leidt die massa’s af van de echte problemen en zorgt zo voor het legitimeren en in stand houden van de status quo.

Eigenlijk hebben deze partijen, die zich vaak op christelijke waarden (?) beroepen, de rol van de kerk in de middeleeuwen overgenomen: de sociale orde in stand houden.

 

Symbiose tussen politiek en economie.

Zoals ik eerder schreef, het huidig politiek systeem is de verzekeraar en de vakbond van het markfundamentalisme. Het geeft aan de gewone mensen de schijn van vrijheid en medezeggenschap terwijl het de fundamentele economische ongelijkheid intact laat. In zijn uitstekende boek ‘De limieten van de markt’ spreekt prof. De Grauwe in dit verband van ‘crony capitalism’ (vriendjeskapitalisme).

En vooral met conservatieve, nationalistische partijen is het marktfundamentalisme ’vriendjes’.  Verdeeldheid speelt immers in de kaart van het neoliberalisme zolang de ‘markt’ maar open en ééngemaakt blijft. Eén markt, versnipperd beleid, prima zo. Inderdaad, hoe meer gepalaver over ‘problèmes imaginaires’ (identiteit, symbolen, kledingvoorschriften, staatshervormingen, migratie, enz.), hoe minder strijd rond de ‘real issues’. Zo lang er meer heisa is om een hoofddoek dan om een lege brooddoos is er geen vuiltje aan de lucht!

In een volgend artikel ga ik dieper in waarom neoliberalisme en nationalisme twee handen op een buik zijn….

#Free markets  #Nationalism  #Political parties  #populism  #society

Van een kleine, dikke naar een grote, dunne….
Van een kleine, dikke naar een grote, dunne…. 1706 986 Lhoëst Jean
Français    English

In 1953 zond de NIR (Nationaal Instituut voor Radio-omroep)  de eerste televisie-uitzendingen in België uit.

Tv-kijken  zou snel het land veroveren en uitgroeien tot de belangrijkste vrije tijds activiteit van de wereld. En vaak tot enigste lichtpuntje in menig huisgezin.

 

Evolutie van het TV toestel.

Zoals geschetst in de figuur hierboven vervelde het TV toestel van een kleine dikke tot een grote dunne vandaag.

Het lijkt wel of de TV de evolutie van het aantal ministers in ons landje volgt. In 1953 hadden we nog één minister van Volksgezondheid, intussen moeten we er haast al een tiental betalen. Dus moest het scherm wel groter en dunner worden. Groter om ze allemaal in beeld te kunnen krijgen en dunner om de absurditeit van deze evolutie te symboliseren. Neem nu een regeringsmededeling over Covid-19. In normale landen -cf Nederland en Frankrijk bijvoorbeeld – gebeurt dit door het staatshoofd of de premier. Niet zo bij ons. Hier wordt de premier steevast geëscorteerd door een kolderbrigade van minister-presidentjes …. Kolder, maar wel dure ernst!

 

Evolutie van het TV landschap.

Over de jaren werd het TV landschap verkaveld en onze openbare omroep gekortwiekt ten voordele van inhoudsloze, commerciële zenders.

De openbare zender volgde uiteraard de verspilzieke verkaveling van ons landje en vervelde van een nationale zender (BRT, BRTN) naar een regionaal zendertje (VRT).

En de laatste jaren word de VRT bewust aan de ketting gelegd door de politiek. Minder budget en minder publiciteitsinkomsten om de commerciële zenders ter wille te zijn. Het weinige dat ze mogen/moeten doen is navelstaarderij: Vlaanderen in de kijker zetten! Zo kortzichtig en belachelijk.  En zeker niet spotten met de Vlaamse regering, zoals onlangs nog duidelijk bleek met de harde kritiek op het nochtans satirische DIW-programma.

Het zou me niet verwonderen dat de VRT binnenkort vervelt naar VII, Vlaams Instituut voor Indoctrinatie. Veelkleurigheid en meerstemmigheid, daar houden de nieuwe Vlaamse ‘primitieven’ niet meer van.

Sinds 1987 kunnen we ons ook verheugen (sic) op commerciële zenders à la VTM. Meer zenders, minder inhoud. Persoonlijk kijk ik nooit naar zulke zenders. Heb een hekel aan programma’s die onderbroken worden door boodschappen die me trachten te overtuigen van de noodzakelijkheid van dingen die ik niet nodig heb.

 

Evolutie van het TV journaal.

De verkaveling en commercialisering van het TV landschap leidt tot een verschraling van het TV aanbod.

Dit is nog het best te zien aan de TV journaals. Van een brede kijk op de wereld evolueert het journaal steeds meer naar een enge, bekrompen blik op het ‘eigen volk’, hoe insignificant dit op het wereldtoneel ook moge zijn. Niks voor mij!

Nationalistische partijen hebben de openbare zender gekaapt en maken er meer en meer een instrument van bekrompen canonieke, identitaire indoctrinatie van.

 

Verloedering schept kansen….

Een groot scherm om steeds minder te zien heeft ook zijn voordelen.

Zo kijk ik veel minder TV dan vroeger. Liever een ziener dan een kijker. En als ik al eens kijk, fungeert de TV meer en meer als een gratis met de ogen genomen slaapmiddel.

Ben verplicht dagelijks minimum naar twee journaals te kijken (VRT en RTBF) om enigszins een correct beeld te krijgen van wat er in mijn land en de wereld gebeurt. Goed voor mijn talenkennis en een genuanceerder inzicht.

En ARTE is mijn lievelingszender geworden. Een internationale Frans/Duitse samenwerking. En een bredere kijk op de wereld, verlost van de hokjesmentaliteit. Een verademing.

Winston Churchill had overschot van gelijk toen hij schreef:

”A pessimist sees the difficulty in every opportunity; an optimist sees the opportunity in every difficulty.”

 

#media #belgium #diversity #identity #nationalism

Is onze belastingpolitiek op maat van de beter begoeden?
Is onze belastingpolitiek op maat van de beter begoeden? 749 690 Lhoëst Jean
Français    English

In een vorig artikel had ik het over ons onrechtvaardig belastingsysteem en een nefast kwistig voor zichzelf zorgend uitgavenbeleid.

Vandaag gaan we verder met onze hypocriete belastingpolitiek.

Hypocriet omdat je zo voelt en ziet dat de belastingpolitiek ingefluisterd wordt door de top 20% rijksten. En de 80% anderen mogen het gelag betalen. Het fiscale virus ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’ is nog steeds springlevend!

Een paar voorbeelden en vragen.

1 Sociale afbraak in ruil voor belastingverminderingen.

De huidige politieke tendens is om belastingen te verlagen ten koste van onmiddellijke of tot later uitgestelde besparingen in de sociale zekerheid. Resultaat: meer rijkdom voor de 20%, meer armoede voor de 80%. Pure achteruitgangslogica!

Een goed voorbeeld hiervan is de taxhift en de verlaging van de vennootschapsbelasting door de regering Michel. Een ongedekte cheque met een krater in de begroting tot gevolg. Put die weer zal moeten gedempt worden op de rug van de minder begoeden! En dit op een moment dat de files aan de voedselbanken steeds langer worden. Een voorbeeld van decadent, archislecht en schandalig bestuur. Of niet?

Gelukkig beginnen sommigen eindelijk in te zien dat dit een uitzichtloze politiek is. Zo wil Joe Biden de belastingen op bedrijven en de happy few terug verhogen. Zou hij zich nog herinneren dat de echte American Dream plaatsvond na WOII, in een periode met grote politieke leiders… en hoge belastingtarieven (tot wel 90%!!!)?

 

2 Privileges voor vermogenden en bedrijven.

Waarom nog steeds geen vermogensbelasting in ons landje? Naast de publieke opinie aan beide kanten van de taalgrens, pleitten meer en meer economen, verlichte plutocraten, internationale instellingen (cf OESO) en zelfs de Financial Times nochtans voor een hogere bedrijfs- en vermogensfiscaliteit.

In ons landje wordt alles zwaar belast, behalve vermogens en inkomens uit vermogen. Onze politici blijven doof voor de verzoeken om eerlijkere belastingen! Waarom?

Het klimaat is een groot zorgenkind. En toch schijnen sommige politici dat nog steeds niet au sérieux te nemen. Waarom hebben wij, anders dan in vele andere Europese landen, nog steeds geen CO²-taks op vervuilende industrieën? Het gedrag van gewone mensen probeert men te dresseren via belastingen (cf. tabak, alcohol, enz), maar de economische actoren mogen verder de wereld plunderen en vervuilen, free of charge! Waarom?

 

3 Verliezen collectiviseren, winsten privatiseren.

De economie schreeuwt voortdurend om minder overheid. Behalve… als ze in de problemen zit. Dan moet de overheid financieel bijspringen zonder al te veel vragen.

Dat de overheid in deze pandemie-tijden ondernemingen in nood helpt, kan ik goed begrijpen, ook dat is sociale zekerheid. Maar waarom dan ook geen extra belastingen op bedrijven die extra winst maken uit deze pandemie? Waarom altijd dat éénrichtingsverkeer?

Of waarom worden verliezen steeds op de belastingbetaler afgewenteld, terwijl de winsten enkel in de zakken van de happy few stromen?

4 Belastingfraude en -ontwijking.

Het taboe in de Belgische politiek. Iedereen weet nochtans dat de staat jaarlijks miljarden inkomsten verliest door fraudeleus en ander gesjoemel, een veelvoud van het bedrag dat we jaarlijks aan werklozen uitgeven bijvoorbeeld.

Werken in’t zwart, privé-uitgaven ‘professionaliseren’, vluchten langs achterpoortjes, creatieve financiële constructies, winsten versluizen naar belastingparadijzen, fiscale ‘rulings’, alles is mogelijk en wordt oogluikend toegelaten.

Op kleine garnalen (sociale fraude) jagen we – incluis de postbodes –  met scherp; op de grote dreigen we soms eens met een leeg speelgoedpistooltje!!!!!

Dit is jaarlijks de grootste georganiseerde diefstal ter wereld…. En de politici kijken lankmoedig de andere kant op. De pakkans is klein en de straffen mild! Meestal niet meer dan een relatief kleine boete, en we spreken er niet meer over. De duizenden KB-Lux klanten zagen hun zwart geld witgewassen tegen een tarief van 5%, een lachertje!

De Europses Unie omschrijft het als:

‘a huge problem. Moreover, tax fraud and tax evasion are fundamentally unfair. Why should you pay more tax or sacrifice your public services because someone isn’t paying their fair share?’

 

5 Internationale belastingharmonisatie.

We hebben nood aan meer internationale samenwerking om de grote uitdagingen van deze tijd aan te kunnen, en niet alleen om de wereldhandel te vergemakkelijken.

De kast met internationale handelsverdragen zit vol, maar die van internationale belastingverdragen is haast leeg.

Europa en de OESO proberen een wereldwijde minimumbelasting voor multinationals in te voeren om te vermijden dat deze hun winsten nog belastingvrij kunnen versluizen naar belastingparadijzen. Hiervoor is echter unanimiteit nodig en dan weet je het wel zeker. Ons land is een gekende dwarsligger. Waarom?

Vele waaroms? En slechts één antwoord: de huidige politici zijn de handlangers en verzekeraars van de happy few. Net zoals de kerk de absolute macht van de koning diende in het ancien regime, is de politiek vandaag de trouwe dienaar van de ‘economische belangen’.

Zelf Bert Bultinck, Knack-hoofdredacteur, zuchtte : ‘Een gemeenschap waarin de modale burger diep moet gaan om de belastingen te betalen, maar waarin multinationals er goedkoop afkomen, is niet langer houdbaar’

 

BESLUIT

Zou met nog meer plezier belastingen betalen moesten we evolueren naar:

Een echte democratie: macht aan het volk. Heer, verlos ons van politiekers! Politiek is te belangrijk om het aan politici over te laten zoals ik ooit eens las. Dus niet langer onze vertegenwoordigers verkiezen, maar ze uitloten! De enigste manier om eindelijk het algemeen belang te laten primeren en echte maatschappelijke  vooruitgang te boeken. Een echte democratie moet er immers voor iedereen zijn, en niet alleen voor een kleine minderheid. Ze laat niemand achter in onzekerheid en overbodigheid.

Een nieuw, eenvoudig en transparant belastingsysteem waarbij alle inkomsten belast worden en niemand – van burger tot bedrijf, van arbeider tot aandeelhouder – meer kan ontsnappen aan zijn faire bijdrage naar vermogen. Met zo’n systeem zou zeker 80% van de mensen minder belastingen moeten betalen zonder in te boeten op sociale bescherming en andere voorzieningen, integendeel zelf. OK, de 20% meest begoeden zouden extra belastingen moeten betalen, nadat ze eeuwen te weinig hebben bijgedragen. Maar gegarandeerd zullen ze zich beter in hun vel voelen en echt geen glaasje champagne moeten inboeten! Iedereen zou er wel bij varen… So what?

Een eengemaakt bestuur van het land op maat van zijn taille. Zie echt niet in waarom we op ons zakdoekje meer ministers zouden nodig hebben dan in Nederland of Frankrijk bijvoorbeeld!

Zou het einde van de corona pandemie niet het ideale moment zijn om werk te maken van zulke fundamentele verbeteringen? Hoop vurig dat de vleermuis uit Wuhan ons daartoe kan inspireren….

 

#taxes  #budget #citizen participation  #equality  #good governance  #gov. Michel1 #social security

Waar zijn er dra meer ministers dan ziekenhuisbedden?
Waar zijn er dra meer ministers dan ziekenhuisbedden? 763 729 Lhoëst Jean
Français    English

In Belgistan!

In mijn vorig artikel vertelde ik dat ik geen probleem heb met belastingen, maar wel met onze manier van belasten en met de blijkbaar onweerstaanbare drang van onze politici voor nutteloze uitgaven!!

In dit artikel gaan we dieper in op ons belastingsysteem en uitgavenbeleid, beiden voorbijgestreefd en op zijn minst onrechtvaardig. In een volgende artikel op onze hypocriete belastingpolitiek.

Een dikke maand geleden las ik nog in de krant dat de rijkdom van de 1% maar blijft stijgen, zelfs in het klotejaar 2020… terwijl in de rest van de bevolking de armoede stijgt. En ook in ons land hebben steeds meer mensen last om de eindjes aan elkaar te knopen… Ja dan kun je echt niet tevreden zijn met hoe onze belastingen geheven en besteed worden! Eigenlijk is er dan gewoon fundamenteel iets mis.

Een overheid die een kleine minderheid fiscaal in de watten legt terwijl ze er niet in slaagt de welvaart van de anderen te waarborgen schiet schromelijk tekort in haar taak ondanks al haar mooie verhaaltjes!

Belastingsysteem.

Van een goed belastingsysteem zou men toch mogen verwachten dat het minstens transparant, eenvoudig en zeker rechtvaardig is. Dat het zorgt dat iedereen bijdraagt naar vermogen zonder uitzonderingen en ontsnappingsroutes. En dat alle inkomsten gelijkwaardig belast worden.

Niet zo in ons landje. Ons systeem hangt met ogen en haken aan elkaar. Een kluwen van koten, achterpoortjes en ontsnappingsroutes ter wille van de rijkere burgers. ‘Kleine lettertjes op maat van de happy few’ zoals ik in een vorig artikel betoogde. Normaal?

Het staat bol van ongerijmdheden.

Is het normaal dat het inkomen van een arbeider zwaarder belast wordt dan dat van een verhuurder?

Het is een zeef waardoor veel te veel mensen geen of veel te weinig belastingen betalen dankzij allerhande ontsnappingsroutes, fraude en gewillige politici.

Het inspireerde Bert Kruismans om te spreken over twee soorten sdf’s in België. Onderaan de ladder de Sans Domicile Fixes; en bovenaan de ladder de Sans Dificultés Fiscales.

In zijn boek ‘Waarom de wereld niet naar de knoppen gaat.’ vatte Maarten Boudry het als volgt samen: ‘Dat mensen miljoenen per jaar verdienen, is hun gegund. Dat ze vervolgens echter dure consultants betalen om aan fiscale ‘optimalisatie’ te doen, via achterpoortjes en ingewikkelde constructies, terwijl de modale burger gewoon belastingen moet betalen, stuit iedereen tegen de borst. Dat moeten we bestrijden, niet vanuit een weerzin voor ongelijkheid, maar vanuit een gevoel voor rechtvaardigheid. Dat de rijkste mensen naar verhouding het minste belastingen betalen van allemaal, is inderdaad hemeltergend. ‘

Het land van de nutteloze uitgaven.

Dan heb ik het niet over de grote uitgavenposten zoals sociale zekerheid, pensioenen, gezondheid, onderwijs, enz. Dit zijn uitgaven om ervoor te zorgen dat iedereen menswaardig kan leven, de kerntaak van iedere overheid. Integendeel zelfs, hier moet meer geïnvesteerd worden als je bijvoorbeeld de evolutie van de armoede bekijkt. Een leefloon dat onder de armoedegrens ligt is geen leefloon maar een aalmoes en eigenlijk in strijd met artikel 25 van de mensenrechten! Een schande.

Maar wel over de nutteloze uitgaven. Nutteloos omdat ze voor de burger geen enkele toegevoegde waarde hebben. Ze dienen slechts het eigen of ideologisch belang van de particratie.

Zou er een land zijn….

…waar de kosten van bestuur zo uit de pan swingen als in ons mini-landje. Ons land lijkt wel een echte politieke postjes-kwekerij…

Het bestuur van ons landje is nodeloos complex en duur. De kost van bestuur is  verveelvoudigd ten opzichte van 50 jaar geleden met dank aan de vele staatshervormingen. Staatshervormingen die nooit uitgegaan zijn van hoe onze (kleine) staat zo efficiënt mogelijk te besturen, maar altijd van een bekrompen hokjesmentaliteit.

Buiten te veel belastingen, hoeveel hinder en euro’s zouden deze uiteenlopende gewestelijke reglementeringen ons nog extra kosten?

Zou er een land zijn met meer ministers per 1000 inwoners dan België?

Zou er een land zijn met zoveel overlappende administraties als België: ministeries, kabinetten, parlementen, regeringen, comités, minister-presidenten en noem maar op. Postjes bij de vleet.

Zou er een land zijn dat zo dom is het beheer van een ringweg van amper 72 kilometers rond zijn hoofdstad te verdelen over drie beheersmaatschappijen met alle gevolgen van dien?

Al ooit een land tegen gekomen met negen ministers van volksgezondheid? Om ziek van te worden! Pedro Facon sprak van ‘hallucinante situaties door bevoegdheidsversnippering.’ En zelfs De Tijd blokletterde ‘Versnippering in de zorg kost tijd, geld en levens.’ Het leidt inderdaad alleen naar veel gekakel, maar weinig eieren!

Moesten ze nu nog willen aanvaarden, ‘ok we doen het met negen maar voor de prijs van één’, zou het nog absurd zijn, maar toch al niet duurder dan vroeger. Maar dat willen ze uiteraard ook niet… Pure geldklopperij!

Het moge duidelijk zijn dat de particratie niet wakker ligt van efficiënt en goed bestuur in het algemeen belang!

 

Kosten voor identitaire indoctrinatie en verdwazing.

Wie gaat er beter worden van dure ‘canons’, beschamende reclameboodschappen in internationale magazines, nog meer ‘Vlaams’ op minder VRT, enz….?

Wat is de toegevoegde waarde van al dat vlaggenvertoon en van die kinderachtige symbolenpolitiek?

Dienen belastinginkomsten om partijen te subsidiëren die moedwillig haat zaaien en/of aanzetten tot flagrante inbreuken op de mensenrechten? Volgens mijn bescheiden mening uiteraard niet. En toch gebeurd dit in ons Belgistan!!!!!

U zal begrijpen dat dit mijn bloed doet koken!

 

#taxes   #Good governance. #Belgium  #budget  #Good/bad practices  #human rights  #nationalism  #poverty   #social security  #state structure

Bestaat het nog: mensen die zonder morren belastingen betalen?
Bestaat het nog: mensen die zonder morren belastingen betalen? 569 768 Lhoëst Jean
Français    English

Ik denk het wel. Maar het zullen er weinig zijn en er bestaan geen cijfers over. In ieder geval ik ben er zo eentje. Heb gans mijn leven zonder morren en sjoemelen correct (redelijk veel) belastingen betaald.

Waarschijnlijk denk je nu, wat een zot. Gelukkig kan het me niet schelen wat anderen denken over mij. Maar in ieder geval, liever een zot dan een dief.

Eén van de redenen waarom sommigen zich die vraag stellen is waarschijnlijk dat ze zo zorgeloos kunnen leven dat ze niet meer beseffen hoeveel geluk ze hebben hier te wonen… Hier, in een welvaartstaat waar het, ondanks het bedenkelijk niveau van onze huidige politici, nog goed leven is. Maar die welvaartsstaat heeft een prijs: belastingen… Vandaar dat ik het heel normaal vind dat iedereen belastingen naar vermogen betaalt… Gewoon een kwestie van goed leven… en van ethiek, rechtvaardigheid en beschaving!

 

Belastingen: wat en waarom?

Belastingen zijn bijdragen van de burgers ten behoeve van de staat. Ze zijn de primaire inkomsten van de staat. En dienen ter financiering van haar kerntaken: er voor zorgen dat we allen goed kunnen leven dus!

Op de buitenkant van de belastingdienst in Washington staat dit citaat van Oliver Wendell Holmes gebeiteld :

’ Belastingen zijn de prijs die we betalen voor een beschaafde samenleving’.

‘K weet niet of Trump en konsoorten daar nog zo gelukkig mee zijn, maar enfin….

 

Wat is de kerntaak van de overheid?

De kerntaak van een overheid is (of zou althans moeten zijn) maatschappelijke dienstbaarheid.

Zorgen voor voorzieningen (sociale zekerheid, onderwijs, enz.) en infrastructuur (wegen, ziekenhuizen, enz) opdat iedere ingezetene goed, zonder angst en vrij kan leven en zich ontplooien naar eigen goeddunken.

Zorgen voor de vrijwaring van de fundamentele vrijheden en mensenrechten van iedere ingezetene. Dat minderheden niet getiranniseerd kunnen worden door de meerderheid. Dat de druk van de publieke opinie geen hinderpaal is voor de vrijheid van het individu. Iedereen, zonder  onderscheid, moet zonder angst anders kunnen zijn.

‘Het doel van regeren is het welzijn van het volk,’ verklaarde Roosevelt, de enige die vier keer verkozen werd als Amerikaanse president!

Het welzijn van de bevolking is inderdaad nog belangrijker dan de welvaart. Vandaar dat de overheid de groei van het BNG (Bruto nationaal geluk) meer zou moeten koesteren dan de groei van het BNP! Het algemeen belang moet primeren op de economische belangen van de heersende minderheid. Iedereen moet menswaardig kunnen leven en genieten van vooruitgang, ook zij die niet kunnen of willen deelnemen aan de loze ratrace.

Zorgen voor een eerlijk, transparant en waterdicht belastingsysteem. Dikke portefeuilles en blanco belastingaangiftes moeten echt verleden tijd worden. Bijdragen naar vermogen, hulp naar behoeften. De obscene, excessieve ongelijkheden tussen de 1% en de 99% moeten naar een aanvaardbaarder niveau gebracht worden.

Verder moet een staat zich actief inzetten voor een mondiaal beleid en aanpak van grensoverschrijdende problemen zoals de klimaatcrisis, belastingharmonisatie, enz.. Zelfs vragende partij zijn om die bevoegdheden over te dragen aan democratisch gekozen en functionerende internationale beleidsniveaus.

 

Dienstbaarheid voor IEDEREEN.

Deze hierboven beschreven kerntaken moet de overheid vervullen voor ‘iedere ingezetene’ ongeacht afkomst, geslacht, taal, cultuur, portefeuille, geloof, stam, overtuiging, geaardheid, talent, enz.. Zowel voor hen die in paleizen wonen als voor hen die onder de hemel willen slapen.

Vandaar dat sommige denkers en politici (cf Nelson Mandela, de Zwitserse grondwet) menen dat je de graad van beschaving van een staat moet afmeten, niet aan de toestand van de allerrijkste, maar aan die van de minstbedeelden! Een gesubsidieerde brooddoos is meer nodig en verdient evenveel achting als een gesubsidieerde bedrijfswagen… Dit is beschaving.

 

Waarom heb ik geen probleem met belastingen?

Niet omdat ik heiliger ben dan de paus (bijlange niet), maar wel omdat het me rijker en gelukkiger maakt dan de ‘ikke (wij)-en-de-rest-kan-stikken’ adepten.

Voor mij is het gewoon logisch dat diegenen die goed boeren zorgen dat zij die minder goed kunnen of willen boeren -er bestaat veel meer dan alleen maar hard werken en shoppen – ook menswaardig kunnen leven. Een kwestie van gezond verstand en ‘Humanitas’. Iedereen vaart er wel bij als het verschil tussen goed boeren en minder goed boeren binnen aanvaardbare proporties blijft zoals intussen uit vele studies blijkt. Volle brooddozen smaken beter als er geen lege brooddozen zijn.

Vervolgens, omdat ik een gedreven strijder voor rechtvaardigheid en tegen buitensporige ongelijkheden ben. Ik strijd met de pen voor de minderbedeelden. Daarom zie ik het als mijn morele plicht om correct mijn fiscale bijdrage naar vermogen te betalen. In de hoop dat de overheid ze gebruikt om onrechtvaardigheden en ongelijkheden uit de wereld te helpen en om te zorgen voor de achterblijvers en zij die, om welke reden ook, uit de boot (dreigen te) vallen.

En omdat ik recht in mijn schoenen wil staan. Recht in je schoenen staan geeft je immers een ongelofelijk goed gevoel van geluk, onafhankelijkheid en vrijheid. Een gevoel dat niet te betalen is, en zeker niet met gestolen geld.

Trouwens, bijdragen naar vermogen om anderen te helpen ook een menswaardig bestaan te hebben is gewoon een kwestie van beschaving.

Delen is immers zoveel beschaafder… en plezanter dan stelen!

 

Maar wel een probleem met de besteding van die belastingen!

Een probleem waar ik met plezier in mijn volgend artikel verder op inga.

De huidige besteding van onze belastingen ettert inderdaad in mijn hart.

Omdat de huidige generatie politici de ontvangen inkomsten archislecht gebruikt en besteed. De economische belangen primeren. Ze doet aan sociale afbraak om de belastingen voor de beter bedeelden te kunnen verminderen, ze doet haast niets tegen de miljarden belastingfraude en -ontwijking, ze wil mijn solidariteit beperken tot stamgenoten, ze schept onnodige dure ministerkes bij de vleet,…  Belastingen verlagen  en onnodige uitgaven terwijl de files aan de voedselbanken langer worden is decadent en heel slecht beleid. Een beleid dat mijn bloed doet koken.

Afsluiten doe ik de met de woorden van Joël De Ceulaer :

“Als loyale burger voel ik mij de bediende die altijd de volle pot aan de fiscus betaalt, terwijl een deel van de bevolking er de kantjes afloopt door in het zwart te werken, de fiscus te dribbelen of vermogens te verstoppen op belastingparadijzen. Fiscaal gezien ben ik de klos.”

 

#taxes   #Good governance.

“ Nothing can be said to be certain, except death and taxes!”
“ Nothing can be said to be certain, except death and taxes!” 768 768 Lhoëst Jean

Onlangs citeerde iemand op de radio het bovenstaande citaat. Ik vroeg me onmiddellijk af: ‘klopta’ nog?

Het begon met Columbus…

In 1492 ontdekte Christoffel Columbus de ‘Nieuwe wereld’ (Amerika).

Dra na zijn ontdekking emigreerde miljoenen Europeanen naar deze Nieuwe wereld, op zoek naar een beter leven. Ze starten hun werk met het opkuisen van de autochtone bevolking -de Indianen werden geveld door ziektes en moord – en importeerden miljoenen gratis werkkrachten(slaven) uit Afrika.

Terloops, hoe zouden we zoiets nu noemen: genocide, ‘omvolking’ of toch maar kerstening omdat ‘wij’ het deden?

Eens alles opgekuist, besloten de ‘cowboys’ zich te verenigen in een nieuwe staat, de ‘Verenigde Staten van Amerika’. Ze bepaalden dat in de nieuwe staat iedereen zou moeten bijdragen (belastingen) naar vermogen. De ongerijmdheid van hun wereld van oorsprong wouden ze niet overnemen. In Europa gold immers al eeuwen ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’. De superrijken moesten zelfs helemaal niets betalen. Deze perversiteit was trouwens de hoofdreden voor de Franse revolutie.

Benjamin Franklin, een 18e eeuwse Amerikaanse politicus, wetenschapper en moralist was één van de ‘Founding fathers’ van de Verenigde Staten. En hij deed in 1789 deze beruchte uitspraak:

“Nothing can be said to be certain, except death and taxes!” .

En toen (18e E) en daar (USA) klopte het citaat. Maar nu klopt het al lang niet meer.

 

Is de dood dan geen zekerheid meer?

Uiteraard nog wel, maar we zijn bijlange niet meer gelijk in de dood.

We weten al lang dat vrouwen gemiddeld een paar jaartjes ouder worden dan mannen. Een mogelijke uitleg hiervoor is dat ze steeds het laatste woord willen hebben….

Bovendien geldt ook hier: hoe rijker, hoe ouder.

Deze onrechtvaardigheid blijkt uit talrijke studies, de sterftecijfers zijn sociaaleconomisch bepaald: hoe rijker, hoe hoger de levensverwachting. In België is de gemiddelde levensverwachting hoger dan 80, in Nigeria amper 55! Maar ook binnen hetzelfde land is er een grote kloof tussen de onderste regionen van de maatschappij en de bovenlaag.

In zijn boek “The body, a guide for occupants’ schrijft Bill Bryson dat je omtrent levensverwachting één zaak met zekerheid kunt zeggen, namelijk dat het ‘erg helpt om rijk’ te zijn. En hoe groter de kloof tussen arm en rijk, hoe groter de kloof in levensverwachting. We zijn dus verre van gelijk voor de kist.

In het zelfverklaarde gidsland, de VS, is dit heel duidelijk. Daar daalt de levensverwachting zelf weer, behalve voor de happy few!!!!!!

Dit fenomeen is ook heel duidelijk in de covid-cijfers. Het virus doodt veel meer in de lagere sociale klassen dan in de hogere.

En Yuval Noah Harari voorspelt in zijn laatste werken dat tegen 2100 de rijkste één procent misschien niet alleen bijna al het geld in de wereld bezitten, maar ook bijna alle schoonheid, creativiteit en gezondheid. En een uitzicht op semi-onsterfelijkheid!

Ze zijn op zoek naar ‘eeuwige jeugd’ en willen allen zo oud worden als Methusalem, die volgens het boek Genesis 969 jaar werd. (Genesis 5: 25-27).

 

Zijn belastingen dan geen zekerheid meer?

Neen, helemaal niet.

Qua belastingen zijn we terug in de middeleeuwen beland. Hoe rijker, hoe minder belastingen. Et net als toen betalen sommigen zelfs haast geen belastingen meer! Zo betaalde Apple bijvoorbeeld maar 0,005 procent belastingen op de winsten uit zijn miljardenomzet buiten de VS! (cf rechtszaak EU, Ierland en Apple in 2020). Vele studies tonen aan dat jaarlijks duizenden miljarden aan de fiscus ontsnappen.

Deze onthutsende, wraakroepende en schandalige onrechtvaardigheid heb ik  meermaals beschreven in mijn artikelreeks over ongelijkheid (Zie X021; X022; X024; X025)

In deze context is een oud middeleeuws gezegde wel nog steeds verassend actueel: “De cleyne dieven hangtmen licht. Voor groote wert den hoet ghelicht.”   In huidig Nederlands: voor werklozen wacht de zweep, voor belastingfraudeurs en -ontwijkers de rode loper (cf. KB-lux affaire, en zovele meer…).

 

Klopta nog? Neen dus.

Het antwoord op mijn vraag is eenduidig NEEN.

Vandaag, in de wereld van nu, klopt het helemaal niet meer!

Het klopt wel als we het citaat herschrijven als “Niets is zeker in deze wereld, behalve de dood en belastingen voor 99% van de bevolking.”      

Wat een evolutie toch? Zijn zulke wantoestanden de beloofde beschaving en vooruitgang?

Waarom blijven de 99% deze perverse onrechtvaardigheden lijdzaam  dulden? Waarom klampten ze zich zo vast  aan een economisch model  dat gevaarlijk en achterhaald is?

Hoe lang blijven de 99% nog domme ganzen?

#taxes

Overspel: een heikel spel voor eikels…
Overspel: een heikel spel voor eikels… 658 475 Lhoëst Jean

Heb jij ook al ooit eens wakker geschoten uit je teugelloos rijk der dromen met je lul tegen je kin zwijmelend van een andere dan je vaste partner? Het zou me verbazen moest iemand, vrouw of man, hier negatief op antwoorden….

Ach, maak je geen zorgen. Dit is normaal. De Amerikaanse schrijfster Daphne Merkin beschreef het ooit zo: “geen enkel wetsvoorstel over seksuele rechten kan zich handhaven in het wetteloze, ontembare landschap van de erotische fantasie”.

 

Overspel.

De scheve kaats rijden, je broekje te buiten gaan, scheefpoepen.. , een tikkende bom onder menig huwelijk. En het zorgt al sinds het huwelijk bestaat voor problemen, echtscheidingen en veel schuldgevoelens. Eigenlijk zou dit niet moeten. Overspelige mensen zijn geen stouteriken of mislukkelingen …maar de gevangenen van hun opspelende biologische software. En van een onderdrukkende, conservatieve en puriteinse beschaving en cultuur.

De Romeinse schrijver Publilius Syrus (1e E v. Chr.) beschreef de tweespalt tussen natuur en cultuur also: “Het hart sluit onverbrekelijke huwelijken, het lichaam niet.”

Het gebeurt overal en velen doen het. En zelfs al hebben ze een goed seksleven, dan nog wil men soms eens van het huwelijksbootje op een plezierbootje springen zoals bleek uit recent onderzoek aan de universiteit van Florida.  Maar vermits het ‘stiekem’ gebeurt zijn er eigenlijk weinig betrouwbare cijfers bekend over vreemdgaan. Zo lopen de cijfers dat je te maken krijgt met overspel in een vaste relatie uiteen van 40 tot 80%!

Het is ook van alle tijden. Zo ontfermde Jezus zich over een overspelige vrouw. En in het (uitstekende) boek ‘De Bourgondiërs’ schrijft Bart Van Loo dat “Filips de Goede 25 minnaressen had bij  wie hij 26 onwettige kinderen verwekte. En toch werd hij nog de loef afgestoken door Jan ‘de Kindermaker’ van Kleef met zijn 6 officiële en 63 buitenechtelijke kinderen!”

Voor Filips was “huwelijkse trouw een afwijking en ontrouw de normaalste zaak ter wereld.” Zou de goegemeente hem vandaag ook nog de Goede noemen?

 

Het vermanende vingertje.

Overspel was en is dus schering en inslag. Normaal als je weet dat we evolutionair noch biologisch gezien monogaam worden geboren. We worden echter gedwongen tot monogamie door het puriteinse en religieuze beschavingsvingertje, die genot en overspel als ingebeelde zonden ziet.

Die culturele-biologische tweespalt  wordt ergens goed weergegeven in dit Japanse gezegde “de ontrouwe vrouw voelt wroeging; de trouwe vrouw heeft spijt.”

Zonder dat vingertje gaat het er losser aan toe. In een boek van Elisa Brune ‘Secret des femmes’ las ik dit: “Bij de Aboriginals van Western Arnhem Land (Australië) mogen vrouwen die niet (seksueel) bevredigd zijn door hun man, binnen een periode van 12 uur opnieuw geslachtsgemeenschap hebben met  meerdere andere partners.”

Stemt ergens toch tot nadenken over het begrip ‘beschaving’! Wordt het niet tijd om de kerk terug in het midden te zetten?

 

Gulden regel

Ik leerde de gulden regel kennen toen ik jaren geleden las over de grote Chinese wijsgeer Confucius (-551/-479 v Chr.). Die wijze man verklaarde: “Wat je niet wil dat jou overkomt, doe dat dan zeker de anderen niet aan.” Die regel inspireerde uiteraard ook het latere christelijke “Bemin uw naaste als jezelf”.

Confucius’ raad wordt de gulden regel van de praktische ethiek genoemd. Ik vind hem inderdaad een super prachtig moreel kompas, eenvoudig in gebruik in de omgang met anderen.

Stel dat je iemand iets wil ‘aandoen’. Stel je dan eerst de vraag, zou ik willen dat hij me zo behandeld? Is het antwoord nee, doe dat dan niet, zelf als hij je eerst onheus behandeld heeft. Toon liever wie de sterkste is ! Zo simpel.

Wil je uitgesloten worden? Neen? Sluit dan anderen ook niet uit.

Zou jij graag een vuist-  of een baggerslag op je bakkes krijgen? Neen. Awel doe het dan zelf ook nooit.

Behandel anderen zoals je door hen behandeld wilt worden, moeilijker is het niet.

 

De gulden regel van het overspel.

Het huwelijk is het toneel van vals spelen. Laat ons daarmee stoppen, en spelen volgens de gulden regel.

Vermits monogamie haast onmogelijk is, laat iedereen vrij en doen wat hij wil!

Wil je niet dat je partner vreemd gaat, doe het dan zeker zelf niet. Wil je zelf wel eens van wei veranderen, laat je partner dan in alle openheid ook ander gras proeven als zij/hij daar zin in heeft. Want haar/hem verplichten gaat uiteraard ook niet. Simpel toch: ban bezitterigheid en jaloezie , creëer ruimte om te ademen en afstand om te verlangen. Alleen zo bestaat er een goede kans dat je partner zich vrijelijk zal (over)geven. En zijn zulke momenten nu net niet de allerfijnste momenten in het leven?

Het zou ook nog vele andere voordelen hebben. Iemand proberen veranderen, lukt niet. Iemand dwingen trouw te blijven, lukt niet. Iemand proberen te ‘bezitten’ doodt alle erotiek. En voor je gemoedsrust, geluk en stresspeil is het veel beter dingen die je toch niet kunt veranderen gewoon te aanvaarden… en je aandacht te richten op de zovele dingen die wel veranderd kunnen worden. De Stoïcijnse filosofie past wonderwel met de gulden regel.

 

Goed voor de relatie?

Persoonlijk denk ik dat het zeker niet slechter zal zijn dan de huidige hypocriete situatie.

Een goede relatie doorstaat deze erotische overspielerei als er open over gecommuniceerd wordt (dus gedaan met het vals spel) en beiden partners dezelfde rechten hebben. Een goede relatie is een intimistische thuis waar je jezelf kan zijn zonder franjes of schijn, waar je bemint wordt, waar je voelt dat je partner je pleziertjes gunt, je vrij laat, enz…. Zulke relatie zal niet aangevreten worden door de banaliteit van eens in het verkeerde bed te stappen….Integendeel zelfs, het zou wel eens de relatie sterker kunnen maken….

En, misschien dat we zelfs minder zin in een andere wei hebben als het toegelaten is, als het niet meer stiekem moet. Als met andere woorden de aantrekkingskracht van het verbodene, het geheime voorbij is… Dan is het ook makkelijker om in te zien dat het gras aan de overkant alleen maar groener lijkt…. De  Amerikaanse psycholoog Roy Baumeister beschreef deze paradox ooit als volgt: ‘Het is misschien ironisch dat de vrije wil noodzakelijk is om mensen in staat te stellen zich aan regels te houden.’ 

 

Goed voor de erotiek?

 En last but not least, het creëert een nieuw spanningsveld. Doet ze(hij) het of niet? En op zulke spanningsvelden gedijt erotiek. Het prikkelt de opwinding. Het creëert immers afstand om terug naar elkaar te verlangen. Het stimuleert je om terug te vechten voor haar aandacht door haar aandacht te geven en begeerd te laten voelen…. Anders gezegd, het stimuleert je dag na dag op haar te jagen, de essentie van duurzame en gelukkige relaties. Een win/win relatie. Ik vergelijk het soms met de echte jacht op dierlijk wild. Wat denk je dat het plezantste zal zijn, speciaal voor de jacht uitgezette, gelaten fazanten te schieten of echte wilde pakken?

Om soms een te kunnen zijn, moeten we twee kunnen blijven, weliswaar een moeilijke klus.  Alfons Vansteenwegen schreef ooit eens een boek met de titel ‘Liefde is een werkwoord’. En gelijk heeft ie. Gelukkig is de beloning voor dit werk onbeschrijfelijk en met niks, helemaal niks anders te compenseren!!!

 

Ach, moesten we met ons allen in alles de gulden regel toepassen, zouden we met zijn allen gouden tijden kunnen beleven!

 

#love

Zijn er nog politieke leiders?
Zijn er nog politieke leiders? 1877 1743 Lhoëst Jean

Neen en nog eens neen.

Inderdaad, als ik naar de huidige politieke kleutertuin kijk, zie ik, met de beste wil van de wereld, geen leiders meer. Geen mensen met inhoud of visie. Geen staatsmannen die vechten voor het algemeen belang.

Ik denk dat ik niet alleen sta met deze bewering.

In de commentaren van vele kranten heb ik de laatste tijd dingen gelezen als:

  • “Mag politiek wat meer zijn dan nietsdoen? Zowel de federale als de Vlaamse politiek vegeteert in besluiteloosheid. Het ontbreekt aan leiderschap, kwaliteit en visie.”
  • “Zo’n grondige herziening vergt immers een vorm van politieke maturiteit en partij-overschrijdende verantwoordelijkheidszin die in België ver te zoeken zijn.”
  • “Echte staatslieden zijn in geen velden te bespeuren.”
  • “We missen leiders in ons land die rust brengen en consequent de grenzen van een respectvol debat afbakenen.”
  • “Bij een pandemie (Covid-19) is het meer dan een plicht om samen te werken. Voor territoriumgevechten past alleen plaatsvervangende schaamte.”
  • “Lafhartig wentelde hij zijn gebrek aan verantwoordelijkheidszin af op anderen…Een voorbeeld van non-leiderschap”
  • “De klimaatverandering vraagt ook om een beleid op lange termijn. Dat is niet het domein van politici, maar van visionaire staatsmannen, en die hebben we hier lokaal al jaren niet meer gekweekt.”

 

Doe de test!

Neem je favoriete politiekers en onderwerp hen in alle eerlijkheid aan de leiderschapstest. Je zal weinig, heel weinig politiekers tegenkomen die niet gebuisd zijn!

Vergelijk bijvoorbeeld Obama en Trump. Tel het aantal A vinkjes op en je ziet het verschil tussen een leider en een stamhoofd.

En toch is Trump, een narcist, haatzaaier en oproerkraaier, de op één na populairste politicus in de VS!!! Een op en top bedrieger, die het ‘volk’ achter zich weet te scharen om zonder gêne de belangen van de plutocratie te behartigen. Nu, populair zijn is niet zo moeilijk zoals Trump ten overvloede aantoont. Pas gewoon het eeuwenoude recept toe: toeteren dat wij de beste zijn, blaffen dat zij, de anderen, de zondebokken, de oorzaak van alle kwaad zijn en dit alles in een sfeer van misleidende of ronduit leugenachtige loze kreten bij de vleet…  En dit steeds opnieuw herhalen. Moeilijker is het niet…. Met zo’n populistisch gedrag stijg je vast en zeker in de populariteitspolls, maar val je door de mand als leider! Het is haast altijd zo: hoe populairder een politicus, hoe slechtere leider hij is (of zal zijn)!

Vandaag zijn er overal ter wereld inderdaad vele kretologen, stamhoofden, populisten, enz.. Misleiders bij de vleet dus, maar leiders in geen velden te bespeuren.

 

Kruideniers in nietigheid.

Deze afwezigheid van staatsmannen en leiders heeft de politiek in een kindertuin herschapen. De huidige politici plaatsen inderdaad haast geen richtingborden, maar des te meer verbods- of gebodsborden. Ze verdelen, kibbelen, schandpalen, geven voortdurend anderen de schuld, gunnen hun het licht niet in de ogen en staan des te liever zelf in de schijnwerpers. Ze gaan voor eigen- of partij belang, kijken niet verder dan hun eigen navel en de volgende verkiezingsdatum. Staan liever voor (tv) dan achter de schermen, en lijden aan profileringsdrang en aanstelleritis. Gezond verstand en overleg zijn ver te zoeken.

Allemaal dingen die niet voorkomen in het profiel van goede leiders. Vandaar dat ik de huidige politici gemeenzaam kosters noem of kruideniers in nietigheid , geregisseerd door een aantal stamhoofden!

 

Waarom geen politieke leiders meer?

Omdat de huidige particratie niet uitnodigend is voor mensen met leiderschapstalenten. Leiders doen immers net het tegenovergestelde van wat er gebeurt in de politieke vaudeville.

Leiders willen zich niet laten muilkorven door de particratie, een systeem dat hen dwingt het partijbelang boven het algemeen belang te plaatsen. Leiders zijn geen jaknikkers op commando.

Leiders denken aan de volgende generaties, niet aan de volgende verkiezingen.

Leiders willen vooruitgang, geen status-quo of blokkades.

Leiders willen met een open geest boven het maaiveld lopen, niet in vooringenomen ideolo­gische loopgraven.

Leiders houden zich bezig met de hoofdzaken, niet met zaken die niet ter zake doen.

Leiders willen in de frontlinie staan, niet staan roepen langs de zijlijn.

Leiders verkiezen anderen op te tillen, niet neer te sabelen.

Leiders willen verenigen, niet verdelen.

Leiders gaan voor goed bestuur, niet voor moedwillige onbestuurbaarheid uit eigen belang.

Leiders willen leidinggeven, niet misleiden.

Leiders willen gidsen, niet dresseren.

Welke leider zou nu aangetrokken worden naar een wereld waar hij goed scoort als hij niets bereikt, tenzij voor geldgewin uiteraard?

 

Willen we nog wel leiders?

Maar de hamvraag is misschien wel, willen we nog leiders of willen we liever opgezweept worden door populisten? Leiders schijnen in ieder geval nog weinig kans te maken in de huidige politieke wereld waar middelmatigheid, wij-zij denken, leugens, haat en racisme schijnen te zegevieren…. Politiek is vandaag eerder misleiding van de massa’s. Met loze kreten en zelfs valse informatie. Goebbels is helemaal terug. Deze nazi betoogde immers: : ‘Een leugen die maar één keer wordt verteld, blijft een leugen, maar een leugen die duizend keer wordt verteld, wordt de waarheid.’

Dit is inderdaad echt niet de cup of tea van leiders, maar van populisten die dromen van macht en een braaf volk!

#Leadership   #good governance   #political parties

Enter your
text here