Heb jij ook al ooit eens wakker geschoten uit je teugelloos rijk der dromen met je lul tegen je kin zwijmelend van een andere dan je vaste partner? Het zou me verbazen moest iemand, vrouw of man, hier negatief op antwoorden….
Ach, maak je geen zorgen. Dit is normaal. De Amerikaanse schrijfster Daphne Merkin beschreef het ooit zo: “geen enkel wetsvoorstel over seksuele rechten kan zich handhaven in het wetteloze, ontembare landschap van de erotische fantasie”.
Overspel.
De scheve kaats rijden, je broekje te buiten gaan, scheefpoepen.. , een tikkende bom onder menig huwelijk. En het zorgt al sinds het huwelijk bestaat voor problemen, echtscheidingen en veel schuldgevoelens. Eigenlijk zou dit niet moeten. Overspelige mensen zijn geen stouteriken of mislukkelingen …maar de gevangenen van hun opspelende biologische software. En van een onderdrukkende, conservatieve en puriteinse beschaving en cultuur.
De Romeinse schrijver Publilius Syrus (1e E v. Chr.) beschreef de tweespalt tussen natuur en cultuur also: “Het hart sluit onverbrekelijke huwelijken, het lichaam niet.”
Het gebeurt overal en velen doen het. En zelfs al hebben ze een goed seksleven, dan nog wil men soms eens van het huwelijksbootje op een plezierbootje springen zoals bleek uit recent onderzoek aan de universiteit van Florida. Maar vermits het ‘stiekem’ gebeurt zijn er eigenlijk weinig betrouwbare cijfers bekend over vreemdgaan. Zo lopen de cijfers dat je te maken krijgt met overspel in een vaste relatie uiteen van 40 tot 80%!
Het is ook van alle tijden. Zo ontfermde Jezus zich over een overspelige vrouw. En in het (uitstekende) boek ‘De Bourgondiërs’ schrijft Bart Van Loo dat “Filips de Goede 25 minnaressen had bij wie hij 26 onwettige kinderen verwekte. En toch werd hij nog de loef afgestoken door Jan ‘de Kindermaker’ van Kleef met zijn 6 officiële en 63 buitenechtelijke kinderen!”
Voor Filips was “huwelijkse trouw een afwijking en ontrouw de normaalste zaak ter wereld.” Zou de goegemeente hem vandaag ook nog de Goede noemen?
Het vermanende vingertje.
Overspel was en is dus schering en inslag. Normaal als je weet dat we evolutionair noch biologisch gezien monogaam worden geboren. We worden echter gedwongen tot monogamie door het puriteinse en religieuze beschavingsvingertje, die genot en overspel als ingebeelde zonden ziet.
Die culturele-biologische tweespalt wordt ergens goed weergegeven in dit Japanse gezegde “de ontrouwe vrouw voelt wroeging; de trouwe vrouw heeft spijt.”
Zonder dat vingertje gaat het er losser aan toe. In een boek van Elisa Brune ‘Secret des femmes’ las ik dit: “Bij de Aboriginals van Western Arnhem Land (Australië) mogen vrouwen die niet (seksueel) bevredigd zijn door hun man, binnen een periode van 12 uur opnieuw geslachtsgemeenschap hebben met meerdere andere partners.”
Stemt ergens toch tot nadenken over het begrip ‘beschaving’! Wordt het niet tijd om de kerk terug in het midden te zetten?
Gulden regel
Ik leerde de gulden regel kennen toen ik jaren geleden las over de grote Chinese wijsgeer Confucius (-551/-479 v Chr.). Die wijze man verklaarde: “Wat je niet wil dat jou overkomt, doe dat dan zeker de anderen niet aan.” Die regel inspireerde uiteraard ook het latere christelijke “Bemin uw naaste als jezelf”.
Confucius’ raad wordt de gulden regel van de praktische ethiek genoemd. Ik vind hem inderdaad een super prachtig moreel kompas, eenvoudig in gebruik in de omgang met anderen.
Stel dat je iemand iets wil ‘aandoen’. Stel je dan eerst de vraag, zou ik willen dat hij me zo behandeld? Is het antwoord nee, doe dat dan niet, zelf als hij je eerst onheus behandeld heeft. Toon liever wie de sterkste is ! Zo simpel.
Wil je uitgesloten worden? Neen? Sluit dan anderen ook niet uit.
Zou jij graag een vuist- of een baggerslag op je bakkes krijgen? Neen. Awel doe het dan zelf ook nooit.
Behandel anderen zoals je door hen behandeld wilt worden, moeilijker is het niet.
De gulden regel van het overspel.
Het huwelijk is het toneel van vals spelen. Laat ons daarmee stoppen, en spelen volgens de gulden regel.
Vermits monogamie haast onmogelijk is, laat iedereen vrij en doen wat hij wil!
Wil je niet dat je partner vreemd gaat, doe het dan zeker zelf niet. Wil je zelf wel eens van wei veranderen, laat je partner dan in alle openheid ook ander gras proeven als zij/hij daar zin in heeft. Want haar/hem verplichten gaat uiteraard ook niet. Simpel toch: ban bezitterigheid en jaloezie , creëer ruimte om te ademen en afstand om te verlangen. Alleen zo bestaat er een goede kans dat je partner zich vrijelijk zal (over)geven. En zijn zulke momenten nu net niet de allerfijnste momenten in het leven?
Het zou ook nog vele andere voordelen hebben. Iemand proberen veranderen, lukt niet. Iemand dwingen trouw te blijven, lukt niet. Iemand proberen te ‘bezitten’ doodt alle erotiek. En voor je gemoedsrust, geluk en stresspeil is het veel beter dingen die je toch niet kunt veranderen gewoon te aanvaarden… en je aandacht te richten op de zovele dingen die wel veranderd kunnen worden. De Stoïcijnse filosofie past wonderwel met de gulden regel.
Goed voor de relatie?
Persoonlijk denk ik dat het zeker niet slechter zal zijn dan de huidige hypocriete situatie.
Een goede relatie doorstaat deze erotische overspielerei als er open over gecommuniceerd wordt (dus gedaan met het vals spel) en beiden partners dezelfde rechten hebben. Een goede relatie is een intimistische thuis waar je jezelf kan zijn zonder franjes of schijn, waar je bemint wordt, waar je voelt dat je partner je pleziertjes gunt, je vrij laat, enz…. Zulke relatie zal niet aangevreten worden door de banaliteit van eens in het verkeerde bed te stappen….Integendeel zelfs, het zou wel eens de relatie sterker kunnen maken….
En, misschien dat we zelfs minder zin in een andere wei hebben als het toegelaten is, als het niet meer stiekem moet. Als met andere woorden de aantrekkingskracht van het verbodene, het geheime voorbij is… Dan is het ook makkelijker om in te zien dat het gras aan de overkant alleen maar groener lijkt…. De Amerikaanse psycholoog Roy Baumeister beschreef deze paradox ooit als volgt: ‘Het is misschien ironisch dat de vrije wil noodzakelijk is om mensen in staat te stellen zich aan regels te houden.’
Goed voor de erotiek?
En last but not least, het creëert een nieuw spanningsveld. Doet ze(hij) het of niet? En op zulke spanningsvelden gedijt erotiek. Het prikkelt de opwinding. Het creëert immers afstand om terug naar elkaar te verlangen. Het stimuleert je om terug te vechten voor haar aandacht door haar aandacht te geven en begeerd te laten voelen…. Anders gezegd, het stimuleert je dag na dag op haar te jagen, de essentie van duurzame en gelukkige relaties. Een win/win relatie. Ik vergelijk het soms met de echte jacht op dierlijk wild. Wat denk je dat het plezantste zal zijn, speciaal voor de jacht uitgezette, gelaten fazanten te schieten of echte wilde pakken?
Om soms een te kunnen zijn, moeten we twee kunnen blijven, weliswaar een moeilijke klus. Alfons Vansteenwegen schreef ooit eens een boek met de titel ‘Liefde is een werkwoord’. En gelijk heeft ie. Gelukkig is de beloning voor dit werk onbeschrijfelijk en met niks, helemaal niks anders te compenseren!!!
Ach, moesten we met ons allen in alles de gulden regel toepassen, zouden we met zijn allen gouden tijden kunnen beleven!
#Relationships
