Monthly Archives :

oktober 2020

Het verdriet van de politieke verantwoordelijkheid!

Het verdriet van de politieke verantwoordelijkheid! 750 539 Lhoëst Jean

Nog meer dan het slecht of bedenkelijk bestuur, zijn de normvervaging en verloedering van de politieke zeden oorzaken van de groeiende kloof tussen burger en politiek.

 

Een 19e -eeuws paternalisme.

De politiek behandelt burgers als onverantwoorde en niet te vertrouwen mensen. Kijken ze teveel in de spiegel?

Bovenop een waanzinnige regelneverij, wil de politiek ook ons zelfbeschikkingsrecht  beknotten. Voorbeelden als het beperken van het recht op abortus of voedselbonnen voor armen spreken boekdelen. Wat een paternalisme, allez dan toch voor de minder begoeden….

En van het neerkijken op de gewone burger kijken sommige politici niet meer vanop! Ze voelen zich superieur. Met denigrerende uitspraken als ‘ministers hebben een auto van standing nodig, geen Toyota Corollo (sic)’ maakte een van onze clowns dat heel duidelijk!

 

Dictatuur van de opgezweepte toog.

Het is niet omdat een overgrote meerderheid, opgezweept door populisten, vindt dat het ‘zo’ moet zijn, dat die ‘zo’ daarom juist is of de beste oplossing is. De geschiedenis staat vol van die opgefokte zo’s die faliekant afliepen voor iedereen!

Pythagoras waarschuwde ons al voor de dictatuur van de meerderheid met deze wijze woorden:

‘Ga de menigte uit de weg: de olifant verlaat de weg als hij een troep varkens ziet aankomen.’

De stem van de niet ‘zo’ denkers raakt veel te veel ondergesneeuwd door die van de massa. Een gevaarlijke evolutie, voor de democratie en de zwakkeren in de maatschappij!

 

Identitaire verdwazing.

Haat en boosheid tegen andersdenkende of anderszijnde burgers vieren hoogtij. Sommigen partijen aarzelen niet het ‘goede voorbeeld’ te geven door volop haat en afkeer te spuien op de sociale media … op kosten van diezelfde burger(partijfinanciering)! Van cynisme gesproken.

Obama zei ooit deze wijze woorden ‘Als leiders doen we er beter aan gevoelens van identiteit die leiden tot het kleineren van anderen in te dammen in plaats van aan te moedigen’. En wat doen onze politieke leiders?

 

Populistische stemmingmakerij en polarisering.

Populistische demagogen jutten de bevolking op tegen elkaar, vanuit de wetenschap dat het publiek ontvankelijker is voor kreten dan voor argumenten.

Zo veroorzaken vele politici meer commotie over sociale fraude dan over fiscale fraude. Als je weet dat fiscale fraude ons vele, heel vele miljarden meer kost, zegt dit veel over hun aandacht voor Jan Modaal en goed bestuur!

Of de Vivaldi regering die gesteund wordt door 87 leden van de 150 in het parlement afschilderen als ondemocratisch is ofwel niet kunnen rekenen, ofwel heel ondemocratisch gezwam!

Zondebokken en zwarte pieten verspreiden zich als een lopend vuurtje. We leven immers in een cultuur van ‘het is de fout van anderen’. De verkoop van paraplus piekt, die van spiegels keldert.

De huidige generatie politici lijkt het gaan voor positieve, constructieve oplossingen te hebben verleert. Het lijkt me dat ze enkel nog excelleren in het debiteren van giftige zinnetjes die polariseren en het klimaat verzieken. Politici die beweren ‘wij zijn beter’ liegen er op los omdat hun uitspraak altijd een onwaarheid van jewelste is. Maar ja, het is nu eenmaal gemakkelijker een ander te verlagen dan jezelf te verheffen. Hoe kun je zulke mensen vertrouwen?

Buiten applaus bij de achterban, wat denk je te kunnen bereiken met polariserende uitspraken zoals ‘Wij zijn een goed draaiende boîte, zij een niet-zelf bedruipend winkeltje.’  Enkel veel haat in de winkeltjes en veel terechte ergernis en schaamte in nogal wat ‘boîtes’. Is dit het niveau en de taal van een leider of van een verongelijkt broekventje?

 

Pandemie van dubbele tongen….

Ethiek en politiek rijmen enkel nog op papier. In realiteit heersen ongerijmdheden en dubbele moraal.

Neem nu deze uitspraak ‘‘We kunnen niet verder op het spoor om inactiviteit te ondersteunen.’ Die komt uit de mond van een parlementslid die al twee jaar moedwillig inactief was omdat zijn partij geen regering wilde vormen. Waarom past hij zijn ‘wijsheid’ niet toe op zijn eigen pluche job? Dat zou pas een goed voorbeeld zijn!

Diegenen die het land altijd maar meer willen splitsen, zijn ook de grootste roepers om de Brusselse politie te splitsen, sorry verenigen (fusioneren). Want ‘een ééngemaakt commando is immers efficiënter’. Maar is eenheid van commando dan ook niet beter voor bijvoorbeeld de Brussels Ring of het bestuur van ons land? (cfr de kakofonische aanpak coronacrisis). Wat een ongerijmdheden.

Ministers die liegen of nergens van weten, zelfs niet van moorden, kunnen tegenwoordig vrolijk verder blijven doen. Och, niet zo erg als je tot de clan van de ‘goeie Vlamingen’ behoort, anders is het uiteraard minimum ‘crimineel onverantwoord’. De normvervaging ver voorbij: de triomf van de dubbele moraal en het verdriet van de politieke verantwoordelijkheid!

Hoe zouden deze ‘goeie Vlamingen’ reageren moest een rechter een niet raszuivere Vlaamse relschopper vrijspreken omdat de man zich van niets meer herinnert?

 

Betalen voor kreten, haat en verdeeldheid.

Uit solidariteit vind ik het helemaal niet erg om belastingen te betalen voor hen die het minder hebben of niet mee kunnen. Wie die ‘hen’ ook mogen zijn: katholiek of moslim, nationalist of communist, Vlaming of Waal, hetero of homo, werkloze of werkverslaafde, enz. Maar ik vind het wraakroepend dat ik belastingen moet betalen om partijen te financieren die naar hartenlust dit geld gebruiken om loze kreten te lanceren, en haat en verdeeldheid te zaaien. En zelfs mijn eigen land ondermijnen. Betalen om je land af te breken, il faut le faire!!!!!!!

 

Geen project, niets om fier over te zijn.

Van ooit een voorbeeld in Europa (onze vooruitstrevende, liberale grondwet, stichtend lid van de Europese Unie, enz.) zijn we verworden tot de risee van Europa (inefficiënt bestuur, het niet te nauw nemen met mensenrechten, enz.). Van ooit fier hier geboren te zijn, voel ik nu eerder schaamte om onze belachelijke kleuterpolitiek!

Kortzichtigheid lijkt de meest verbreide oogziekte in ons land. Onlangs las ik dit ‘In Antwerpen is het “Wir straffen das” in plaats van “Wir schaffen das”.‘ Vervang Antwerpen maar door België en je heb een heel goede beschrijving van wat er leeft…. Mensen snakken naar politici die zaken verwezenlijken die goed zijn voor het welzijn van alle landgenoten… Ken jij er zo nog?

 

Besluit.

De politiek is elk schaamtegevoel kwijt.  Hoe kun je die kibbelende kleuters nog vertrouwen?

De hierboven beschreven symptomen zijn evenvele tekenen van het failliet van de huidige particratie of ‘centocratie’.

En het toppunt van cynisme: wij, de burgers, betalen (partijfinanciering) de politieke partijen om ons landje te verkruimelen, de democratie te kraken en haat te zaaien! Schandalig. Hoe lang nog?

Hoe lang nog om een nieuw tijdperk van directe democratie in te stappen, zonder politieke partijen?

 

#Cooperation    #democracy     #fraternity    #good governance   #good/bad practices   #hate/fear   #identity   #leadership  #populism  #taxes

Een verkrachting van de democratie zonder recht op abortus.

Een verkrachting van de democratie zonder recht op abortus. 500 348 Lhoëst Jean

Het vertrouwen in de politiek en zeker in de politieke partijen keldert als nooit te voren.

Uit de recentste Eurobarometer bleek dat minder dan één op de twee landgenoten vertrouwen heeft in de overheid. En slechts 20% heeft vertrouwen in politieke partijen!!!

Deze kloof tussen burger en politiek verbaast me niet als je ziet wat de huidige particratie er van bakt. Een overzichtje in twee delen van de onwil en onkunde die het vertrouwen in en de geloofwaardigheid van de politiek ondermijnen…

Eerst het  verhaal van ‘slecht bestuur’, later ‘het verdriet van de politieke verantwoordelijkheid’, over normvervaging en verloedering in de politiek.

 

Stokdoof voor de bezorgdheden van de burger.

 

In het bovenstaande lijstje kun je de 5 topprioriteiten van de burger lezen. Overigens dezelfde voor Vlaming en Waal!!

En volgens de reeds vermelde Eurobarometer zijn de hoofdbekommernissen van de Belgen immigratie (26%), kwesties rond milieu, klimaat en energie (22%), de staatsschuld (21%), kosten van levensonderhoud of de prijsverhoging (19%) en de pensioenen (18%)’.

De burger wil dus een betere sociale zekerheid, een beter immigratiebeleid, eerlijker belastingen, enz. En… hij ligt helemaal niet wakker van een verdere staatshervorming of een betere defensie.

En wat  doen onze politici? Ons land nu al jaren verlammen (cfr. de laatste regeringsvorming van haast 500 dagen) door geruzie over een nieuw rondje staatshervormen… Nog wat meer versnippering en meer postjes, dus.

Ze houden zich dus bezig met zaken die voor de burger niet ter zake doen….

Wat een wereldvreemdheid. Wat een minachting van de burger en de democratie!!!

 

Slecht bestuur.

De voorlaatste regering, de Zweedse of het kibbelkabinet was het absolute dieptepunt qua goed bestuur. Ze heeft onze toekomst zwaar gehypothekeerd en ons een budgettaire puinhoop achtergelaten….

Ooit las ik dat de mate van goed bestuur in een land zich afmeet aan het welzijn van de zwaksten in dat land.

En wat zien we? De ongelijkheid neemt toe. De armoedecijfers pieken. Steeds meer burgers dreigen in armoede te belanden. De files aan de voedselbanken nemen angstwekkend toe. 1 kind op 5 loopt het risico om op te groeien in kinderarmoede, enz.… .

Bea Cantillon, armoede-expert (UAntwerpen) zegt hieromtrent: ‘Dit duidt op een diep falen van het beleid.’

 

Het algemeen belang, loze woorden.

Economische en partijpolitieke belangen regeren het land. Het algemeen belang is niet meer dan een schaamlapje van loze woorden. De ongedekte fiscale cadeaus van de vorige regering was hier het zoveelste bewijs van. Andere staaltjes hiervan kan je lezen in N005, N017, N020, N024

Mathias Somers van denktank Minerva zei het onlangs zo: Men heeft de staat gekaapt, en omgevormd tot niets meer dan de belangenbehartiger van het bedrijfsleven.’ (en de happy few).

 

Morrelen aan de democratie en rechtstaat.

De regering, gestuurd  door een particratische elite morrelt steeds meer aan de scheiding der machten, toch de hoeksteen van de democratie.

Onafhankelijke rechtspraak staat onder toenemende politieke druk. Vooral populistische, nationalistische partijen spuien kritiek op de rechterlijke macht. Onlangs deed  één van haar wereldvreemde minister-clowns weer een ongelofelijke tooguitspraak.

En eerder had ze de wetgevende macht (het parlement) al gedegradeerd tot een bende ja-knikkers. Parlementsleden mogen geen eigen mening meer hebben en al zeker niet stemmen naar die mening (cfr de abortus saga).

Deze bekrompen evoluties ondermijnen de democratische rechtsstaat, hypothekeren de waarborgen voor minderheden en zetten universele waarden als vrijheid en gelijkheid onder druk….

Dit verklaart ook waarom wij in de Democracy Index, jaarlijks gepubliceerd door het Britse weekblad ‘The Economist’ , in 2019 pas de 33ste plaats bekleedden, ver achter onze buurlanden! Niet iets om trots op te zijn.

 

Kindertuinpolitiek.

Er wordt meer geruzied over dingen die niet ter zake doen (symbolen, dictaten, enz.… ) dan over INHOUD waarvan het land en de burger beter kan worden.

Tegenwerking binnen de regeringen, en tussen de regeringen en beleidsniveaus zijn schering en inslag. Nog vóór de Vivaldi regering gevormd was, stak een van onze zelfverklaarde sterregios al stokken in de wielen. Zielig. En de burger betaalt het gelag!

Tiens, als de Vlaamse regering zich als een kleuter gedraagt, mogen haar burgers haar goede voorbeeld dan volgen door bijvoorbeeld te weigeren hun onroerende voorheffing te betalen? De tijd van privileges is immers voorbij…

 

Dictatuur van de partijen

De democratie is verworden tot een particratie, geregeerd door de dictaten van partijvoorzitters!

Zelfs als ze eens willen werken, mogen parlementsleden nog geen eigen mening hebben. Neem nu de abortus saga, er is een parlementaire meerderheid voor een wetswijziging, maar enkele partijen verhinderen de stemming. Ze mogen enkel ja of neen knikken op commando van hun partijbonzen.

Een verkrachting van de democratie zonder recht op abortus!

 

Uitholling van het kiesrecht.

Het federale parlement beslist (gelukkig maar) over de belangrijkste zaken die ons land aanbelangen zoals belastingen, sociale zekerheid, enzovoort. Kan iemand me vertellen waarom mijn keuzevrijheid bij de verkiezing van dit parlement beperkt wordt en ik in mijn Vlaamse hokje moet blijven? Waarom mag ik niet stemmen op wie ik wil, zelfs al is dit een Waalse of Brusselse partij? Deze schandelijke bekrompenheid is een democratie onwaardig!

 

Leiders te weinig, krijters te veel.

Staatslieden die hun partijen kunnen ontstijgen, die een visie op lange termijn hebben, die denken in het algemeen belang, die oordelen zonder te veroordelen, die verbinden in plaats van te verdelen, enz. zijn in geen velden meer te bespeuren.

We beleven inderdaad een politiek spektakel met veel krijters, maar zonder leiders. Kreten en middelmatigheid regeren.

 

Mensenrechten, een lastpost!

Mensenrechten schenden wordt ook in ons landje meer en meer de gewoonte.

Niet te verbazen als zelfs een zelfverklaarde toppoliticus (sic) zonder verpinken bazelt: ‘De rechten van de mensen zijn niet universeel.’ Ongelofelijk, maar waar!!!

 

Een totaal inefficiënte staatstructuur.

Een kakofonische en super dure staatsstructuur waar niemand nog wegwijs uit geraakt. En waar de excellenties elkaar voor de voeten lopen. De ene nog onbekwamer, duurder, nuttelozer en zelfs schadelijker dan de andere! En waar niemand de toegevoegde waarde voor de burger inziet!

Binnenkort is het schema van onze staatsstructuur groter dan ons landje zelf!!!

 

In het volgend artikel zakken we nog dieper in de catacomben van de particratie….

#Democracy      #Free markets  #Good governance        #Gov. Michel1   #Government Formation   #Human rights  #Justice               #Leadership      #Migration         #political parties              #poverty   #Social security                 #state structure               #Taxes

 

De een zijn dood is de andere zijn brood.

De een zijn dood is de andere zijn brood. 150 150 Lhoëst Jean

Omtrent de overheidssteun aan de horeca.

 

De een zijn dood is de andere zijn brood.

De horeca moet voor een maand dicht. Ik denk een terechte beslissing, maar wie ben ik?

Tegelijkertijd komt de overheid met een stel steunmaatregelen om deze sector leefbaar te houden. Ook een terechte beslissing. Maar minder terecht vind ik dat alleen de belastingbetaler daar zal voor moeten opdraaien.

Want draai of keer het zoals je wilt, de sluiting van de horeca zal ongetwijfeld een omzetverhoging betekenen voor bijvoorbeeld de grootwarenhuizen. Mensen hebben nu immers eten en drank nodig…. Waarom dan niet een uitzonderlijke solidariteitsbijdrage van deze sector vragen om de horeca mee te steunen?

Waarom worden uitzonderlijke verliezen steeds gecollectiviseerd, maar uitzonderlijke winsten nooit?

Big brother is watching your farts!

Big brother is watching your farts! 292 380 Lhoëst Jean

George Orwell’s voorspelling uit 1949 ‘Big brother is watching you’ wordt meer en meer de realiteit. We leven inderdaad steeds meer in een gecontroleerde en repressieve maatschappij ten koste van onze burgerrechten en vrijheden.

Wat we doen, waar we zijn, wat we zoeken op internet, met wie we bellen, wat we intikken op onze PC, wat we kopen, wat we (niet) graag hebben… wees er maar zeker van dat haast al alles in databanken bewaard en gecontroleerd wordt… Overheid en bedrijven weten al heel veel over ons privéleven.

70 jaar na George, schrijft Yuval Noah Harari in zijn boek “21 lessen voor de 21e eeuw”:Een geglobaliseerde wereld legt meer druk dan ooit op ons persoonlijke handelen en onze moraal. We zitten allemaal verstrikt in talloze allesomvattende spinnenwebben, die aan de ene kant onze bewegingsvrijheid inperken, maar tegelijk de kleinste individuele sparteling doorzenden naar verre bestemmingen.”

 

De surveillance maatschappij.

Zin in wat privacy? Vroeger was het eenvoudig, je sloot je gordijnen. Maar deze tijd is voorbij…. Overheden en bedrijven zien door gordijnen en beschikken over steeds meer en betere middelen om ons doen en laten te volgen….

We worden inderdaad constant bespied door alles en iedereen.

Satellieten, camera’s, microfoons, drones, spyware, noem maar op, ze zijn overal. Momenteel tellen we al zo’n 50.000 camera’s in ons landje, en dat zijn dan alleen nog maar de geregistreerde. Dus in werkelijkheid zal het een veelvoud zijn van dat aantal. Onbewust zijn we dus allemaal filmsterren geworden in de soap ‘Op straat’. Binnenkort ook in ‘Thuis’?

Verder is het ook uitkijken voor onze buren. Inderdaad, we verklikken elkaar steeds meer en meer bij de overheid, hiertoe actief aangespoord door de overheid zelf via bijvoorbeeld een anonieme kliklijn voor sociale fraude.

En overal laten we digitale sporen na. Via onze gsm’s, internet, sociale media, betaalkaarten, enzovoort. Onze smartphone en PC zijn surveillance-apparaten in vermomming geworden.

En last but not least, we openen zelf al te gretig onze gordijnen. Velen smijten hun eigen privéleven te grabbel in hun exhibitionistische, narcistische neiging alles te willen ‘delen’…

Hoe meer we tonen en ‘liken’, hoe meer overheden en bedrijven het ‘liken’….

 

Data, de nieuwe olie!

Onze gegevens zijn handelswaar geworden. Vandaar dat sommigen beweren dat data de nieuwe olie zijn! Er bestaat immers een miljarden handeltje in verkoop en uitwisseling van onze persoonlijke gegevens. En deze jacht en handel vindt plaats onder de oppervlakte, buiten ons zicht om.

Technologisch gezien is het een klein kunstje om al die gegevens samen te brengen. We kunnen al een volledig beeld maken van ons lichaam en zelfs onze genoomkaart uitprinten. Straks ook van onze hele levenswandel? In hoeverre zullen deze gegevens gebruikt worden om onze emoties en wil te manipuleren?

Willen we wel in zo’n ontmenselijkte wereld leven?

 

Waarom deze evolutie?

Omdat de technologie beschikbaar is en omdat overheden en bedrijven hiervan maar al te graag gebruik maken om ons te controleren en te dresseren.

Onder het mom van ‘meer veiligheid’ is er de ijver van de overheden om ons te bespioneren. Wat  vooral wijst op een gebrek aan vertrouwen van de politiek in het gezond verstand en verantwoordelijkheidszin van de burger, zoals eerder reeds geschreven. En op een gebrek aan visionaire leiders. Echte leiders geven leiding, zonder geboden, verboden en verwijten! Leiders beschouwen de andere niet als een ‘verdachte’ en weten dat angst en wantrouwen geen goede raadgevers zijn!

En bedrijven doen het om ons economisch te conditioneren: aanzetten tot meer consumptie. Bedrijven proberen ons te hacken. Onze gedragsgegevens zijn goud voor hen. Hoe beter ze ons kennen, hoe makkelijker ze ons kunnen manipuleren en aanzetten tot het aanschaffen van het onnodige.

Lopen we straks allen als zombies rond. Als zwijgzame en volgzame, nijvere consumenten?

 

‘Dura lex sed lex’, maar niet voor iedereen.

Ook in haar controlerende taak maakt de overheid een onderscheid tussen het ‘gewone volk’ en de ‘upper classes’. Zo wordt sociaal profitariaat steeds harder aangepakt, fiscale criminaliteit steeds lakser!

Of wat te denken van het feit dat onze verheven politici geen schending van de privacy zien in een ID-kaart met verplichte vingerafdruk, maar wel in een vermogenskadaster. Kan het nog duidelijker?

Een nachtelijke wandeling in een betere wijk om wat na te denken over een betere wereld is verdacht, het feit dat velen van de inwoners van deze wijken haast geen belastingen betalen is blijkbaar minder verdacht. Waarom?

 

Bekeken worden of niet, een wereld van verschil.

Een surveillance maatschappij die door de gordijnen kijkt, tast je persoonlijkheid, integriteit en vrijheid aan.

Verder vreet het aan  fundamentele waarden zoals non-discriminatie, het vermoeden van onschuld, solidariteit, autonomie en de democratie zelf.

We weten allen dat slechts heel weinigen hun eigen kunnen zijn met ogen op hun gericht. En dat heeft echt niets te maken met de café-praat van iets te verbergen hebben of niet.

Soms maakt ik de analogie met scheten laten. Iedere gezonde mens laat gemiddeld 10 à 20 windjes per dag. Nodig om de lucht uit je darmen te verwijderen. Als je alleen bent, en je laat een scheet voelt dit aan als een bevrijding. Hoe anders is het als je bijvoorbeeld met anderen bent… Dan voel je je ongemakkelijk, ondanks er dus helemaal niets mis mee is.

Bevrijd of ongemakkelijk, een geur van verschil.

#Free markets         #Freedom     #Good governance  #Happiness  #Human rights       #Leadership             #Privacy       #Social media          #Beyourself