Monthly Archives :

februari 2024

Verkiezingen: zijn de kandidaten onze stem wel waard?

Verkiezingen: zijn de kandidaten onze stem wel waard? 598 488 Lhoëst Jean

Binnenkort is het weer zover. Dan vergasten onze kleuter politici ons live weer op comedy capers: verkiezingen en de regeringsvorming.

Voor de verkiezingen zet iedereen zijn beste beentje voor om toch maar een zitje te bemachtigen in het federale parlement. Eens het zitje binnen, gaan velen op de rem staan om toch maar niet te regeren! Een hoogst belachelijk en absurd spektakel.

In plaats van verkiezingen zou ik liever het parlement uitloten, omdat onze beroepspolitici meer bezig zijn met ingebeelde problemen dan met de echte problemen waarvan de burgers wakker liggen: rechtvaardige belastingen, klimaat, pensioenen, ongelijkheid, een degelijke huisvesting, enz.

Burgers verwachten oplossingen voor hun problemen en bezorgdheden op lange termijn, geen beloftes en verlammende, zinloze politieke spelletjes. Burgers willen leiders die mensen verenigen achter enthousiasmerende projecten, eerder dan kleuters die mensen willen verdelen met allerhande verhaaltjes en holle slogans?

In afwachting van een uitgeloot parlement, vraag ik me wel af waarom wij, de burgers, geen  inspraak krijgen in wie zich kandidaat kan stellen?

Waarom inspraak?

Onze democratie is verworden tot een centocratie omdat haast alle verkozenen lakeien zijn van de economische belangen: het geld regeert.

Eén van de redenen hiervoor is dat het niveau van onze parlementsleden sterk achteruit gegaan is. Er zijn haast geen staatslui of leiders te bespeuren, des te meer ideologisch verblinde kleuters. Veel te weinig probleemoplossers en veel te veel probleemmakers.

Voor het even welke job heb je allerlei kwalificaties nodig, alleen voor de goedbetaalde job van volksvertegenwoordiger heb je geen enkele kwalificatie nodig, andere dan de goodwill van een of andere partijvoorzitter. Nochtans wordt de man/vrouw geacht het land en ieder van ons te vertegenwoordigen (art 42 Grondwet). En wordt hij betaald door de belastingbetaler. Is het dan normaal dat de burger geen enkele inspraak heeft in wie zich kan verkiesbaar stellen?

Naast inburgeringstoetsen, zouden we misschien ook ‘volksvertegenwoordiger toetsen’ moeten hebben om te onderzoeken of een kandidaat wel waard is bijna 12 miljoen Belgen te vertegenwoordigen?

‘Charter voor een volksvertegenwoordiger’: een eerste shootversie.

Dit charter is opgesteld als een vragenlijst. Met vragen in de vorm van ‘Is de kandidaat eerder A of eerder B’. Hoe meer de kandidaat neigt naar de A-kant van deze vragen, hoe beter zij/hij mijns inzien voor de job van volksvertegenwoordiger in aanmerking  zou komen. Voor het gemak schrijf ik soms zij, en soms hij voor de kandidaat.

Respect voor de Grondwet?

In onze grondwet staat dat een volksvertegenwoordiger iedere burger, van Aarlen tot Oostende, moet vertegenwoordigen en niet alleen zijn eigen clanleden. Je kunt er ook lezen dat alle Belgen gelijk voor de wet zijn en dat ieder het recht heeft een menswaardig leven te leiden.

Zal de kandidaat onze grondwet respecteren en gebruiken als gids of zal zij deze eerder als een vodje papier naast zich neerleggen?

Respect voor de Mensenrechten?

Is hij bereid geen enkele beslissing te steunen die indruist tegen de mensenrechten, of vind hij dat de mensenrechten eerder een belemmering zijn voor het uitvoeren van zijn ideologische agenda?

Leiderschapskwaliteiten?

Als je mensen vertegenwoordigt, zou het goed zijn mocht de kandidaat over voldoende leiderschapstalenten beschikken. Wil zij boeien door gezag of eerder ketenen door macht?

Durft zij eigen verantwoordelijkheid erkennen of is ze eerder iemand die snel haar paraplu ‘het is de fout van de anderen’ opsteekt?

Bevindt zij zich eerder op de A-zijde van de leiderschapstest, of eerder aan de B-zijde?

Een goed functionerend moreel kompas?

Het morele niveau en de graad van beschaving van een democratie kan worden afgemeten aan;

  • de manier waarop minderheden en andersdenkenden er behandeld worden,
  • de mate waarin minderbedeelden geholpen worden om een menswaardig leven te kunnen leven,
  • de belastingen er transparant en rechtvaardig verdeeld worden tussen alle burgers en rechtspersonen naar inkomen en vermogen zonder uitzonderingen en
  • de ongelijkheid binnen aanvaardbare normen blijft.

Zal de kandidaat zich vol overgave inzetten om deze doelstellingen te bereiken of is hij eerder van het gedacht ‘wij-en-de-rest-kan-stikken’?

Wil de kandidaat vechten voor het welzijn van iedereen of eerder halsstarrig zijn eigen ideologische agenda uitvoeren en een aantal klassen/groepen bevoordelen ?

Zal hij bij iedere maatregel aftoetsen of deze het lot van minderheden en/of minderbedeelden wel verbetert, en zeker niet verslechterd of zal hij daar geen rekening mee houden onder het mom dat ze hun plan maar moeten trekken?

Staat rechtvaardigheid hoog in zijn vaandel of niet? Confucius parafraserend, houdt hij van zijn ziel, of van zijn bezit?

Prioriteiten?

Zal de kandidaat luisteren naar de burgers en zich focussen op hun bezorgdheden en prioriteiten of zal zij liever tijd verspillen aan een ‘politique politicienne’ waar niemand zit op te wachten?

Is zij een dienaar van het algemeen belang en welzijn of eerder van andere belangen (eigen, partij, economische, enz.)?

Durft hij wijs te zijn?

Durft de kandidaat onafhankelijk te denken (sapere aude) of zit hij gevangen in een ideologische dwangbuis?

Is hij een sterke persoonlijkheid die autonoom durft te beslissen of eerder een slaafse jaknikker die de dictaten van de partij of de economische machtshebbers blindelings volgt?

Is hij iemand die in stilte bakens kan verzetten, of eerder een mediageile roeper?

Compromisbereidheid?

Geen enkele partij bezit de volstrekte meerderheid in het federale parlement. Gelukkig maar. Zelfs de grootste (dominantste) partij, de N-VA bezit slechts 24 zetels van de 150, of 16%. Gelukkig maar.

Met andere woorden, je wil opdringen aan anderen zal nooit lukken. En gelukkig maar.

Om iets te bereiken zullen compromissen nodig zijn. Gelukkig maar. Vandaar dat Otto von Bismarck politiek als de kunst van het mogelijke omschreef

Beschikt de kandidaat over deze kunst, i.e. is zij voldoende compromisbereid om vooruitgang voor iedereen te boeken, of is zij eerder een dwarsligger die liever het land verlamd dan vooruitgang te boeken?

Is zij eerder een probleemoplosser dan een probleemmaker? Een brandblusser of een brandstoker (polariseren)? Bruggenbouwer of eerder een murenbouwer? Eendracht maakt macht, of tweedracht maakt postjes?

Visie op lange termijn?

Durf de kandidaat onpopulaire maatregelen nemen in het belang van de toekomst van het land, zijn burgers en hun kinderen, of heeft hij eerder angst voor zulke maatregelen om zijn postje bij de volgende verkiezingen niet te verliezen?

Vertrouwen in de bevolking?

Zal zij de vrijheden en het zelfbeschikkingsrecht van de burgers respecteren of zal zij eerder betuttelend willen optreden via regelzucht, geboden en verboden?

Wetenschap & Diversiteit, bron van rijkdom?

Ieder land is een bonte verzameling van burgers van diverse pluimage, van anderen. Andere opinies en ingesteldheden, andere genders, geaardheden, culturen, talen, sociale klassen, enz. Als je het land en zijn burgers wil vertegenwoordigen is het dan ook belangrijk na te gaan hoe de kandidaat omgaat met diversiteit.

Ziet hij diversiteit als een kracht, of eerder als een probleem? Kan de kandidaat verschillen overstijgen of niet? Is hij bereid rekening te houden met de opinies van andersdenkenden of denkt hij eerder, de pot op, ik verblijf liever alleen in de galmkamer van gelijkgezinden?

Denkt hij in termen van de mensheid, of eerder in termen van volksstammen?

Zal hij het beleid steunen op feiten en wetenschappelijke vaststellingen en adviezen of blijft hij liever een lakei van zijn eigen, partij en/of economische belangen?

Streeft hij naar de waarheid, of houdt hij het liever bij bevooroordeelde partij verhaaltjes en dictaten?

En kandidaten, wat was je score?

Veel A’tjes? Proficiat, dan kun jij voor mij naar het parlement, om het even voor welke partij je opkomt.

In het andere geval vraag ik me af waarom je je überhaupt verkiesbaar stelt? Zou je dan niet beter een andere job kiezen?

Ben er van overtuigd dat moesten alle kandidaten goed scoren op deze test, we al een veel betere democratie zouden hebben. En dat er terug staatmannen zouden opstaan in plaats van toeteraars van eigen partijbelangen en nepverhaaltjes. Een democratie waar eindelijk het algemeen WELZIJN van iedereen voorop staat.

Waarop wachten we om zulk een charter te eisen?

#Citizen participation  #Democracy  #Good/bad practices  #Parliament  #Political parties

Volgend artikel op 8/03/2024:

Verkiezingen: luister naar de burger aub!

Wie rijk is krijgt lekkers!

Wie rijk is krijgt lekkers! 1324 401 Lhoëst Jean

Français    English

Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe.

Het lijfliedje van de huidige Vlaamse regering luidt:

            “Wie rijk is krijgt lekkers, wie arm is de roe

De roe voor de armen, heb ik  beschreven in mijn vorig artikel. Nu een kleine greep uit het (meestal onfatsoenlijke) lekkers voor de rijkeren.

Belastingverlaging voor bedrijven en rijkeren.

Een voorproefje kregen we in het federale kibbelkabinet Michel I. Hier drukten de huidige coalitiepartners van de Vlaamse regering een forse belastingverlaging (Tax shift) door ten voordele van bedrijven en rijkeren. Dit was echter een ongedekte cheque die ons land sindsdien jaarlijks opzadelt met een forse krater in de begroting.  De kritiek van de N-VA bijvoorbeeld op de huidige begrotingsproblemen van de federale regering is dan ook uiterst hypocriet. Afgeven op iets dat je zelf gecreëerd hebt, is pure huichelarij!

(Bijna) gratis poetshulp voor de rijkeren.

Dankzij de fors met belastinggeld gesubsidieerde dienstencheques glimt mijn aanrecht en blinkt mij wc. En toch voel ik me daar niet goed bij. Begrijp dat ze in Nederland lachen met onze dienstencheques.

Het is immers een vorm van moderne, gesubsidieerde slavernij (hamburgerjobs) voor het plezier van de rijkeren. In plaats van de rijkeren te pamperen, zou men dit overheidsgeld beter aanwenden voor een betere armoedebestrijding. Door een verhoging van de leeflonen bijvoorbeeld! Of voor betere lonen in de zorgsector.

Bijzonder gul voor maatpak consultants.

Buiten de nutteloze kosten van veel te veel ministers (5 ministers voor mondmaskers bijvoorbeeld) en hun veel te grote kabinetten, besteden de Belgische overheden ook nog eens pakken belastinggeld aan allerhande (vaak bevriende) consultancy bedrijven. De Vlaamse zelf zoveel dat ze de tel kwijt was en niet meer wist hoeveel ze nu aan consultancy had uitgegeven! Een toppunt van belastingverkwisting!!!

Keihard voor sociale fraude, heel tolerant voor fiscaal gesjoemel.

Zo snoeihard men is voor sociale fraude, zo poeslief men is voor de grote belastingontduiking en -ontwijking. Nochtans verzinkt het verlies door sociale fraude in het niets tegenover het miljardenverlies door belastingontduiking en -ontwijking.

Als er nog maar sprake is op Europese niveau van een hardere aanpak van de fiscale fraude en/of meer belastingharmonisatie, is Vlaanderen er als de kippen bij om met de voeten vooruit op de rem te gaan staan. Om zo te beletten dat ons landje toch maar zou instemmen met zulke broodnodige maatregelen en roep voor eerlijkere belastingen. Van een dubbele moraal gesproken!

Dwarsliggen op Belgisch en Europees niveau is trouwens een andere geliefkoosde bezigheid van Vlaanderen. Zo zielig.

Goed nieuws voor grondeigenaars.

Grondeigenaars zijn in hun nopjes. Bij onteigeningen in het algemeen belang (het instrumentendecreet) , gaat de Vlaamse overheid voortaan vergoeden op basis van de markwaarde, en niet langer op de aankoopwaarde zoals vroeger en zoals in de ons omringende landen. Een fameus geschenk voor grondeigenaars en speculanten. Een zottigheid die ons,  belastingbetalers miljarden zal kosten. Kon dit geld niet veel beter geïnvesteerd worden in het zorgen dat iedereen mee kan in een duurzame klimaattransitie? Of in het bouwen van voldoende sociale woningen?

Vlaanderen, het mekka voor subsidies en privileges voor bedrijven.

Vlaanderen ‘excelleert’ in dure hand- en spandiensten voor het bedrijfsleven. Van loonsubsidies (cfr loonbonus) over het subsidiëren van nodige infrastructuur en O&O tot hulp als het slecht gaat.

Het scenario is altijd hetzelfde: de overheid investeert … en het bedrijfsleven casht de winsten, meestal op fiscaal ‘heel vriendelijke’ manier.

Vandaar, beste Jan Hesp (sorry ‘Jambon’ maar als brave Vlaming lust ik geen Frans meer, eikes), een paar vraagjes.

  • Zouden wij onze Stasi praktijken bij het uitpluizen van aanvragen voor sociale woningen ook niet kunnen toepassen voor subsidieaanvragen?
  • Zouden we niet moeten checken of de aanvragende bedrijven niet voldoende geld op hun rekeningen in het buitenland hebben staan om de investering zelf te financieren?
  • Of het bedrijf in kwestie wel een faire fiscale bijdrage levert op zijn in België gerealiseerde omzet en winsten?
  • Of deze bedrijven overal hun werknemers correct behandelen en verlonen;  en aan al hun sociale verplichtingen tegemoet komen?
  • Of de uitbetaalde dividenden wereldwijd in verhouding zijn tot de betaalde belastingen wereldwijd?
  • Of de aanvragers geen residenties hebben in belastingparadijzen?
  • Of de CEO wel voldoende Vlaams spreekt?

En waarom niet eisen dat de overheid in ruil voor subsidies aandelen verwerft zodat de belastingbetalers niet alleen moeten bijdragen in de lasten maar ook kunnen delen in de latere lusten?

Jan, en ik zou er ook niet voor terugdeinzen privé detectives in te schakelen!

Pakken belastinggeld voor privévliegtuigen.

‘Antwerp airport’, een regionale en verlieslatende luchthaven te midden een woonwijk.

Op amper 30 minuten sporen van ‘Brussels airport’.

Voornamelijk gebruikt door erg, erg vervuilende privéjets. Ze zijn 11 keer vervuilender dan lijnvluchten.

Wie zegt privé vliegtuigen zegt enkel toegankelijk voor de upper classes, enkelingen dus. Die enkelingen maken vooral leisure vluchten naar zuiderse vakantiebestemmingen als Cannes, Nice, en Malaga.

De meeste van de aangevlogen bestemmingen zijn bovendien makkelijk bereikbaar via veel milieuvriendelijkere HSTreinen. Je bent al even snel naar Parijs of Amsterdam met een HST dan met een privé vliegtuig!

Deze luchthaven is al jaren verlieslatend. Maar geen nood, de Vlaamse regering staat klaar met tonnen subsidies om zo een paar enkelingen ter wille te zijn.

Dit is toch echt het toppunt van slecht, ondoordacht bestuur: tonnen belastinggeld voor de extreem vervuilende activiteiten van een paar enkelingen!

Wat moet een arme stakker die in de kou staat te wachten op een bus die misschien nooit komt, denken als er een privévliegtuig boven zijn hoofd scheert? Begrijpe wie begrijpen kan. Absurdistan in het kwadraat!

Deze waanzin is echt een opgestoken middenvinger naar alle modale belastingbetalers!!!!!!  Wanneer bolt een van onze politieke partijen nu met een camion vol belastinggeld naar deze luchthaven om deze transfers aan te klagen?

De Vlaamse regering, een wereldvreemde bende.

Bushaltes die te kort op elkaar liggen schrappen, luchthavens die te dicht bij elkaar liggen zwaar subsidiëren. Hoe valt zoiets te verklaren behoudens ideologische blindheid?

Als je ziet hoe deze regering straft en pampert dan kun je toch niet anders dan twijfelen aan haar bekwaamheid.  Regeren is niet je ideologische agenda uitvoeren, maar wel ervoor zorgen dat het welzijn van iedereen er op vooruit gaat….

En hierin schiet deze regering SCHROMELIJK tekort!!!!!!

Soms vraag ik me af of ze wel beseft wat de bezorgheden van de mensen zijn, hoe ernstig het klimaatprobleem is, hoe de ongelijkheid groeit, hoe dringend een veel eerlijker belastingsysteem zonder achterpoortjes is, enz. Ik twijfel er aan.

Heb dan ook geen enkel vertrouwen, noch respect voor deze ‘wij-en-de-rest-kan-stikken’ bende. Beschouw ze niet als ‘mijn regering’. Hoe zou ik trouwens kunnen opkijken naar mensen die neerkijken op andersdenkenden, anderszijnden en/of minderbedeelden. Hoe?

Sommigen verwijten me dat ik tegen mijn eigen winkel spreek. Dat is inderdaad waar, maar liever tegen mijn eigen winkel spreken dan tegen mijn eigen kerk! Kerk, mijn set van normen en waarden. Die draaien rond rechtvaardigheid, openheid, tolerantie, vrijheid en solidariteit.

Ik vind het heel amoreel dat mijn ‘geschenkjes’ ten koste gaan van de sociale bescherming en het welzijn van de minder begoede mensen, van zij die niet mee kunnen/willen om welke reden dan ook! Mag dat nog?

#Belgium  #Budget  #Good governance  #Gov. Michel1  #Taxes  #Wealth

Volgend artikel op 16/02/2024:

Zijn de kandidaten in de verkiezingen onze stem waard?