Political parties

(anti) Woke: als de pot de ketel verwijt.

(anti) Woke: als de pot de ketel verwijt. 376 558 Lhoëst Jean

Français    English

In zijn pamflet ‘over woke’ wil onze ongekroonde predikant BDZ ons waarschuwen voor een regelrechte ramp.

Als een echte donquichot trekt hij ten aanval tegen woke-windmolens!’ zoals Bart Eeckhout het prachtig samenvat.

Heb zijn boekje gelezen en wil hier graag als ‘witte, hetero man’ wat commentaar aan wijden.

Wat is ‘woke’.

Van Dale omschrijft woke als ‘zich zeer be­wust van ra­cis­me en so­ci­aal on­recht je­gens min­der­he­den’. En in The Oxford English Dictionary luidt het ‘alert to racial or social discrimination and injustice.

Socioloog Walter Weyns (UAntwerpen) beschrijft het als “aandachtig zijn voor alle vormen van sociale onrechtvaardigheid“. Verder vertelt hij: “De oorsprong ervan is moeilijk vast te leggen, maar het werd eerst in de zwarte cultuur gebruikt. Daarna is het overgeslagen naar andere bewegingen, bijvoorbeeld het feminisme. Vervolgens wordt de term gebruikt door minderheden die zich de afgelopen eeuwen gediscrimineerd voelen“.

Vaak in één adem genoemd met ‘woke’ is ‘cancelcultuur’. Weyns omschrijft dit als ‘de praktijk waarbij begrippen, inzichten, auteurs of sprekers worden geweerd omdat ze dingen zeggen (of gezegd hebben) die niet meer  geaccepteerd worden. Men beschermt het publiek tegen hen omdat ze ideeën uiten die niet meer van deze tijd zijn.”

‘Zeig dich! Versteck dich nicht’ (Rammstein).

Een streven naar minder ongelijkheid en meer rechtvaardigheid is m.i. een nobele christelijke gedachte. Daar kan eigenlijk niks mis mee zijn….

En toch denkt Bart er anders over als je zijn denigrerende definitie van het woke-denken leest: “een gedachtegoed dat pretendeert mensen ‘wakker’ te willen schudden voor de grieven van een lijst maatschappelijke slachtoffergroepen. In realiteit manifesteert het zich als de criminalisering van de westerse beschaving en de verheerlijking van alles wat er afbreuk aan kan doen.”

Een rare definitie voor iemand die graag dweept met de waarden van de Verlichting. Nochtans is kritisch denken en durven opkomen tegen onrecht één van de kernwaarden van de Verlichting, zoals zo mooi en kernachtig verwoord door Kant’s ‘Sapere aude’: durf mondig te zijn, durf uit het gareel te lopen!

Maar conservatieve middens houden niet zo van ‘hommes révoltés’ (A. Camus) die opkomen tegen onrecht…. Ze zien hun cultuur immers als verheven en houden vast aan klassieke rolpatronen en ongelijkheden…

Bart’s pamflet.

I’m mad as hell and I’m not gonna take this anymore’

De openingszin van zijn pamflet. En inderdaad, het boekje leest als een lange, anekdotische jammerklacht!

Iedereen die nog maar een beetje begrip toont voor de strijd tegen onrechtvaardigheid en ongelijkheid krijgt er van langs. Het postmodernisme, de media, de universiteiten, de cultuur, historici, columnisten, intelligentsia, migratie, onderwijs, Unia, de rechters, de klimaatactivisten, enz.. Zelfs een jong mondig meisje, Greta Thunberg is ineens een gevaar voor de wereld!!! Bart en zijn NVAfbrekers op hun best dus: schofferen, kleineren en polariseren.

Hij beschrijft zijn pamflet als volgt: ‘Dit pamflet kant zich tegen de zelfvernietigingsoorlog die een flink deel van de intellectuele elite voert tegen de moderne, westerse samenleving.

Na het lezen van zijn boekje zou ik het als volgt willen herformuleren: ‘‘Dit pamflet kant zich tegen de (soms ongemakkelijke) waarheden die een flink deel van de intellectuele elite aanhaalt tegen de conservatieve, nationalistische samenleving die Bart voor ogen heeft.

Je voelt inderdaad dat dit gejammer geschreven is door een verongelijkt manneke. Omdat hij zijn streven naar een conservatieve, totalitaire Vlaamse staat nog niet heeft kunnen verwezenlijken. Gelukkig maar!

Steeds langere tenen.

In zijn boekje schrijft Bart ‘Een samenleving van vrije burgers vraagt onmiskenbaar een zeker incasseringsvermogen van iedere burger. De vrijheid kan nu eenmaal niet beschermd worden door ze in te perken. Een foute opinie of een shockerende uitspraak kan een heel negatieve impact hebben op mensen, maar de strijd ertegen kan alleen worden gevoerd met betere opinies en met opvoeding tot respect. De imperfectie van de vrijheid blijft immers oneindig beter dan die van de onvrijheid.

Hierin kan ik hem wel volgen. Ik denk dat heel velen tegenwoordig, wokies, zowel als antiwokies en anderen vitten over pietlulligheden en rap op hun lange tenen getrapt zijn. Zo was er onlangs in Leuven een rel over ‘kerstverlichting’ of ‘wintersfeerverlichting’. Man, wat een ‘much ado about nothing’. Hebben mensen echt niets beter te doen?

Een boek ‘herschrijven’ (of erger bannen) omdat het passages bevat die konden op het moment van schrijven, maar nu niet meer kunnen omwille van welke reden dan ook, vind ik ook echt te ver gaan.

Weet je, als je bij al wat je zegt, moet opletten dat je geen grensjes overschrijdt, ga je uit de buurt van die grensjes blijven. Een spijtige zaak want humor, toch een van de beste smeerolies voor goede menselijke contacten, gedijt meestal aan die grensjes. En is lachen niet zoveel gezonder dan veroordelen?

Ocharme de witte, hetero man!

Volgens Bartje is de ‘woke’-beweging een strijd tegen de Westerse cultuur, en meer bepaald tegen de witte, hetero man. Bart voelt zich dan ook in zijn waardigheid en vrijheid aangetast. Ik, een witte, hetero man voel dit nochtans helemaal niet zo aan, raar.

Bartje ik denk dat wij toch nog van geluk mogen spreken hoor.

Ik vraag me af hoe een

  • werkloze Vlaamse witte hetero man zich dan moet voelen. Want buiten de ingebeelde wokistische aanvallen zal ook wel de aangevoelde minachting door bepaalde politieke partijen – u waarschijnlijk wel bekend- onder zijn huid kruipen….
  • Of de Waalse witte hetero man die ook nog eens de bijtende verwijten en vernederingen van N-VA’ers en Vlaams Belangers moet ondergaan?
  • Of een allochtone, homofiele werkloze vakbondsman? Neen, stop….

Bart, in plaats van af te breken, kunnen we toch ook proberen verschillen te overbruggen door oprecht naar elkaar te luisteren, door samen te praten met wederzijds respect en op basis van gelijkwaardigheid, door te oordelen in plaats van te veroordelen, enz. . Bartje zoiets zou je vast en zeker uit je lijden bevrijden!

Een boek vol ongerijmdheden.

Deze anti-wokekruistocht staat bol van de ongerijmdheden. Een paar voorbeelden.

Hij schrijft ‘In het Westen zou niemand zich nog belemmerd mogen voelen, laat staan belet mogen worden om te zijn wie hij of zij  is.’ Volledig akkoord Bartje, maar waarom mogen vrouwen die een hoofddoek willen dragen dan niet hun eigen zijn? Waarom mag de Arenbergschouwburg een paar oude schilderijen dan niet vervangen door hedendaagse foto’s?  Waarom zou Dalilla Hermans moeten ‘gecanceld’ worden als trajectcoördinator ‘Brugge culturele hoofdstad 2030’?

Hij schrijft: ‘Slachtofferschap is natuurlijk verleidelijk, want het ontslaat je meteen van heel veel eigen verantwoordelijkheid.’ Inderdaad, maar wie hangt er in dit boekje het slachtoffer uit? Hij klaagt dat ‘hij niets meer mag zeggen’, maar wie zet al jaren de dominante toon in het publieke debat?

Maar de allergrootste ongerijmdheid is zijn gekanker over de groeiende polarisatie door de woke-invasie. ‘‘Woke is een zeer ontwrichtende ideologie die mensen tegen elkaar opzet’. ‘Woke dreigt de samenleving aan de rand van een burgeroorlog te brengen, op z’n Amerikaans’ luidt het. Dit klinkt raar, belachelijk en wel heel cynisch uit de mond van de grootste polarisator van de Belgische politiek! Als geen ander kan hij conflicten en tegenstellingen oppoken.

Waarover niet geschreven wordt in dit pamflet?

De keuze van Bart’s voorbeelden is uiteraard heel selectief. Zo is er geen enkel voorbeeld van de talrijke censuuroperaties in de VS. In veel scholen en campussen worden hier bijvoorbeeld boeken en andere zaken die ingaan tegen de streng-christelijke leer gebannen. In Tennessee moest zelfs de befaamde Holocaust-graphic novel Maus van Art Spiegelman eraan geloven vanwege naakt­afbeeldingen en vloekwoorden. En DeSantis legt met zijn ‘don’t say gay’ wet het bespreken van seksuele geaardheid of genderidentiteit in scholen aan banden! Geen woord erover in Bart’s pamflet.

Uiteraard zul je ook niets lezen over hoe de ECHTE grote problemen van deze tijd moeten aangepakt worden. Klimaatopwarming, de groeiende armoede en ongelijkheid, de onrechtvaardige belastingsystemen, enz.. Wat zouden witte (en andere) armen aan zijn kruistocht hebben?

Het boekje is een grote jeremiade, maar opbouwende oplossingen vind je niet. Het heil zal weer moeten komen van de ijle Vlaamse ‘Gemeenschapsvorming en Verlichting.’

Bedoeling van dit pamflet?

Verveling? Het Vlaams belang counteren? De verkiezingen 2024 voorbereiden?

Met de verkiezingen in het zicht kan hij inderdaad moeilijk uitpakken met de prestaties van de Vlaamse regering. Die bewijst nog maar eens dat ‘wat we zelf doen, we niet echt beter doen’.

Dan is het creëren van een nieuwe ingebeelde zondebok altijd een goede oplossing. Dit is de tactiek van de meeste conservatieve, populistische partijen, waar ook ter wereld. In de VS gaan de Republikeinen ook tekeer tegen de wokecultuur. Nu beweren ze zelf (uiteraard volkomen onterecht) dat de instorting van de Silicon Valley Bank de schuld is van het woke-activisme!!!!

Woede en angst opwekken is een duchtig wapen om de aandacht af te leiden van de ECHTE sociale en ecologische problemen!

De pot en de ketel.

Na het lezen van dit pamflet voelde ik me precies zoals beschreven in de openingszin van het werkje (zie boven).

En in mijn gedachten flitste het oeroude Vlaams gezegde ‘De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.’ Dit past inderdaad perfect bij dit boekje, dat iedereen en alles die niet past of gelooft in de Vlaamse ‘ijlsleer’ verwijt zwart te zien.

#Challenges  #Freedom  #Gov. Michel1  #Hate/fear  #Identity/Be yourself  #Political parties  #Populism  #Social media  #Society

Wegens verlof, verschijnt het volgend artikel op 9/06/2023:

Conservatief en slim, geen goede vrienden

Waarom zo dikwijls socialistische partijen in corruptieschandalen?    

Waarom zo dikwijls socialistische partijen in corruptieschandalen?     800 1209 Lhoëst Jean

Français    English

Qatargate’, het corruptieschandaal dat het Europees Parlement en de media al weken in de ban houdt. Verschillende parlementsleden zouden smeergeld aanvaard hebben van Qatar en Marokko om de wetgeving in het voordeel van die landen te laten beïnvloeden.

En weerom, zoals wel vaker waren het leden van de socialistische familie die betrokken waren. Hoe komt dat toch? Zouden socialisten zwakker zijn dan de anderen? Of zouden ze meer aan verleiding blootgesteld worden?

Opgepast, naar een verklaring zoeken waarom sommige meer omgekocht worden dan anderen, betekent uiteraard geenszins dat ik zulke praktijken goedkeur. Verre van. Ik ben sowieso tegen elke vorm van beïnvloeding van de wetgever voor eigen belang. Dit is gewoon pervers en ondemocratisch!!!

Wetten geschreven door de ‘economische belangen’.

Zoals eerder al geschreven leven we in een ‘centocratie’, waar de wetten geschreven worden door de economische belangen.

Allerhande economische actoren (plutocraten, bedrijven, enz.) beïnvloeden voortdurend de politieke besluitvorming op allerhande wijzen van lobbying tot pure omkoperij om hun zin te krijgen.

In een uitstekend artikel schrijft Marc Reynebeau dat ‘bedrijven en belangengroepen elk jaar zowat 2 miljard euro (!!!) spenderen aan lobbying bij de Europese instellingen’. En verder ‘Europarlementsleden hoeven niet al hun contacten met lobbyisten te melden, maar de 48 procent die er wel meldde, kwam sinds juli 2019, aldus een rapport uit 2021, uit op een totaal van 12.794 ontmoetingen, of gemiddeld 38 per parlementslid. Dat is een druk bestaan.’ Toegegeven daar zijn die paar miljoen in Qatargate klein bier tegen.

En de grafiek hierboven spreekt ook boekdelen. Alhoewel de meeste ‘vergeten’ iets aan te geven, genieten vele EU-parlementsleden van diverse pluimage gul van snoepreisjes, hen aangeboden door allerhande economische belangen.   

Een oud en wereldwijd zeer.

Dat de rijken de wetten schrijven is van alle tijden. Zo sprak Dino Rapondi, de belangrijkste financier en adviseur van Filips de Stoute , ooit deze woorden die de eeuwen zouden trotseren: ‘Er is niets dat niet met goud en geld kan worden geregeld.

Ook in eigen land werkt de democratie zo. Bart De Wever verkondigt urbi en orbi dat Voka zijn baas is. Het leverde hem een plaatsje op in de Hall of Fame van deze lobbygroep. En de voltallige top van de N-VA verwelkomde ooit de Franse fiscale vluchteling Bernard Arnault.

Het moge duidelijk zijn dat de politiek de verdediger en de verzekeraar van de economische belangen is. En dat dit de democratie en de vrijheid ondermijnt.

Hoe moet een burger die al jaren op de wachtlijst staat voor een sociale woning zich daarbij voelen? Waar kan hij terecht?

Zijn socialisten ontvankelijker voor omkoping? 

Neen, dat geloof ik niet. In elke partij zitten sterke en zwakke personen. En opportunisten en mensen die het niet te nauw nemen met ethiek. Maar algemeen gezien is sinds de wonderbaarlijke vermenigvuldiging van het aantal ministerkes in ons land, het niveau van de politici wel fel achteruitgegaan. Leiders die verder zien dan hun korte termijn partijbelangen zijn in de verste verte niet meer te bespeuren. Des te meer kleuter-politici.

Allez, wie had nu ooit gedacht dat onze stoere anti-migratie held, Francken, zich zou laten betrappen op gesjoemel met humanitaire visa voor vluchtelingen. Uiteraard wist hij van niets…. Verantwoordelijkheid van zich afschuiven, zo typisch voor de huidige kleuter-politici.  

Ach, Joseph Conrad, een Engels auteur wist het al in de 19e eeuw dat ‘‘The moment a man wears a tie, he is lost, the germ of corruption has entered into his soul.

Dwarsliggers lopen meer risico omgekocht te worden.

In een representatieve democratie doen de economische belangen er alles aan om de handen van de wetgevers vast te houden bij het schrijven van de wetten. Lobbying is in: van snoepreisjes en goede betaalde bestuurszetels tot pure omkoping.

Doorgaans gaat dit makkelijk omdat de huidige conservatieve meerderheidspartijen zich gedragen als lakeien van de economische belangen.

Neem nu bijvoorbeeld de N-VA en haar ministerke Demir. Deze dame gebruikt zelfs belastinggeld om een studie te vragen aan Fostplus omtrent hoe de recyclage van blikjes te organiseren…. Ze vraagt dus met belastinggeld aan de lobbyist hoe de wet te schrijven met alle gevolgen van dien… Het toppunt van naïviteit of het toppunt van lakeischap? Het is alsof een rechter aan de beschuldigde zou vragen welke straf hij/zij wil! Ja, zo iemand moet uiteraard niet meer omgekocht worden….

Maar soms liggen sommige partijen toch wat dwars, meestal die van socialistische strekking en dan is omkoping vaak het laatste smeermiddel.

Zo stelde Marc Tarabella zich in het begin nogal moeilijk op ten opzichte van de wensen van Qatar. Een paar duizenden euro’s smeergeld zouden helpen hem tot ‘betere’ inzichten te dwingen….

Een Demir die naar de pijpen van de industrie danst moet niet omgekocht worden. Een sos die moeilijk doet daarentegen…..

Socialisten meer blootgesteld aan corruptiegevaar.

Sossen zijn niet corrupter, maar ze worden inderdaad meer blootgesteld zijn aan corruptiegevaar. Gewoon omdat ze tot partijen behoren die iets minder meegaand zijn met de economische belangen, en dus wat meer extra smeergeld nodig hebben.

Dit levert de omkoper – het marktfundamentalisme- twee voordelen op. Op korte termijn krijgt het meestal zijn zin. En op lange termijn wordt zo het imago van tegenstribbelende partijen beschadigd in het electorale voordeel van de lakei-partijen. En zo wint de omkoper dus twee keer!!!!

Beïnvloeding, een blaam voor de democratie.

Paul De Grauwe en Ludwig Verduyn, om maar hen te noemen, beschreven al de gevaren voor de democratie van het marktfundamentalisme dat haast zonder gêne de wetten schrijft.

Dat verklaart trouwens waarom haast overal overheden rode lopers uitrollen voor belastingfraude,  -ontwijking en -verlagingen voor de happy few.

Vandaar dat mijns inzien alle praktijken van beïnvloeding laakbaar en verwerpelijk zijn. Het ondermijnt het vertrouwen in de democratie. Voor mij is het gedrag van een Demir of een Tarabella even laakbaar.

Een gewone burger heeft immers niet de middelen om een wetgever een snoepreisje of ander lekkers aan te bieden… En zie een Diependaele nog niet vragen aan de al jaren wachtenden hoe ze willen dat hij de zaak regelt om de wachttijden in de sociale huisvesting te verkleinen.

Nog een reden te meer om te pleiten voor directe democratie….

#Democracy  #Free markets  #Good/bad practices  #Political parties

Volgend artikel op 24/03/2023:

Sociale huisvesting op zijn Vloams.    

Moet het marktfundamentalisme gederadicaliseerd worden?

Moet het marktfundamentalisme gederadicaliseerd worden? 766 575 Lhoëst Jean

Français    English

Telkens als ik naar deze cartoons kijk, vraag ik me af hoelang de mensheid nog een domme gans blijft. Hoe lang – intussen al eeuwen – duldt de grote meerderheid van de mensen nog getiranniseerd te worden door een heel, heel kleine minderheid?

Lopen, lopen, lopen en kopen, kopen, kopen voor de portefeuille van een kleine minderheid. Minderheid die het voor het zeggen heeft en haast geen belastingen betaald. Is dit onrecht lijdzaam ondergaan het gedrag van een homo sapiens? Of eerder van een ‘homo freemarketus’, behept met egoïsme, materialisme en consumentisme?

Waarom klampen mensen zich zo vast  aan een maatschappelijk model  dat onrechtvaardig, gevaarlijk en achterhaald is?

Waarom zulke lijdzaamheid?

Waarschijnlijk ligt dit aan een samenspel van factoren waarvan ik er hier een drietal benoem.

Omdat de christelijke, westerse cultuur eerder lijdzaamheid predikt dan revolutie? Had Machiavelli gelijk toen hij beweerde dat het christendom de ‘woestheid’ ondermijnt die nodig is om tegen tirannen voor vrijheid te vechten?

Een gebrek aan kritische geest bij de massa’s? De meeste mensen zijn goedgelovig: ze luisteren niet naar diegenen die het verstandigst zijn, maar liever naar degenen die het luidst roepen, zelfs als het perverse demagogen en leugenaars zijn. De mooiste illustratie hiervan is het verhaal van Trump. Het lijkt wel alsof mensen hun geweten uitbesteed hebben aan demagogen en andere charlatans!

De belabberde toestand van het onderwijs in het algemeen? Het leert niet meer kritisch te denken, maar wel hard te werken, flink te shoppen en liefst te zwijgen! Het vormt lakeien van het systeem: poenscheppers in plaats van rebellen, die de bestaande waarheden in vraag durven stellen. Deze evolutie wordt mooi weergegeven in de bovenstaande grafiek, geplukt uit het boek ‘Van muur tot muur’ van Jonathan Holslag. Ja, van zulke materialistische slaapwandelaars moet je niet veel verandering, ethiek of verhevenheid verwachten. Zo’n mentaliteit leidt niet tot vooruitgang maar eerder tot verval en decadentie!

Kan het zo verder?

Neen, en nog eens neen!

De aarde verschroeit, de armoede stijgt, de ongelijkheid neemt toe, onze vrijheden zijn in gevaar, fraude, onrecht, haat, hebzucht, onverschilligheid, onverdraagzaamheid en verdeeldheid vieren hoogtij, enz….

Volgens mijn bescheiden mening kunnen we echt niet verder zoals vandaag. Communisme zowel als kapitalisme (centocratie) hebben beiden gefaald. In beide systemen tiranniseert een kleine minderheid de geknechte meerderheid. Beiden plegen roofbouw op mens en klimaat.

Na meer dan 2000 jaar is de oude uitspraak van Publius Terentius Afer  – ‘Het is onbillijk dat de arme mensen altijd moeten bijdragen om de weelde van de rijken te vergroten’– nog steeds springlevend. Ik denk dat het zo stilaan tijd wordt om deze onrechtvaardigheid ongedaan te maken en over te gaan naar een nieuwe orde die de naam ‘homo sapiens’ eer aandoet!

Zelfs sommige happy few beseffen dit. Zo verklaarde Morris Pearl, voorzitter van de Patriotic Millionaires in The Guardian ‘We zijn op weg een samenleving te worden met slechts enkele rijke mensen en een heleboel arme. Dat is niet houdbaar. Zo kan een samenleving nooit duurzaam zijn’.

Hoog tijd dus om economische taboes en sociaal defaitisme te doorbreken en de wereld grondig te hervormen. Het is een kwestie van WILLEN, niet van kunnen.

Moeten we de vrije markt deradicaliseren?

Ja. Er moet een eind komen aan een wereld waarin sommigen geen belastingen betalen terwijl miljarden anderen schraler en schraler moeten rondkomen. Een einde aan een wereld waarin de winstzucht van enkelen de vooruitgang van velen verhindert.

Als we niets doen, zullen de volgende generaties ons waarschijnlijk nooit vergeven dat we niets gedaan hebben… Daarom moet de maatschappij het heft in handen nemen en zorgen dat lusten en lasten evenwichtig en rechtvaardig verdeeld worden.

We moeten de vrije markt omvormen naar een wijze markt. Een markt waar het welzijn van mens en planeet centraal staat, en niet langer de welvaart. Een markt waar het BNG (Bruto Nationaal Geluk) regeert in plaats van het BNP! Een wereldorde zonder excessieve ongelijkheid en waar iedereen zonder uitsluiting of onderscheid menswaardig kan leven (art 25 van de mensenrechten).

Karl Liebknecht parafraserend zou ik zeggen dat we de basiswet van het kapitalisme, jij of ik moeten herschrijven naar jij én ik!

Van een ‘centocratie’ naar een echte democratie.

De markt deradicaliseren en echte vooruitgang realiseren zal alleen  mogelijk zijn als we als maatschappij evolueren van een ‘centocratie’ naar een echte democratie  met uitgelote burgers. Als mens en burger hebben we het recht zelf te beslissen hoe we bestuurd wensen te worden, of niet?

De representatieve democratie bewijst immers al honderden jaren dat ze een rookgordijn is om de heerschappij van de rijke en/of machtige elites te legitimeren. Rechtvaardigheid is voor dit systeem niet meer dan het belang van de sterkste!

Abraham Lincoln (1862) wist al dat we ons moeten ontketenen van de politiek om naar een betere en rechtvaardigere wereld te evolueren!

Verder zullen we dringend moeten stoppen met de feodalisering van de wereld en evolueren naar een mondiaal bestuur en parlement, bevoegd voor de problemen zonder grenzen: klimaat, belastingen, ongelijkheid, migratiestromen, enz.. Een mondiaal bestuur dat uitdrukkelijk kiest voor het algemeen belang van de wereld op lange termijn!

Een weg vol obstakels.

De evolutie naar een wijze markt zal niet van een leien dakje lopen. Er zullen vele obstakels moeten genomen worden.

Uiteraard zal er veel weerstand zijn van de traditionele politiek en de heersende klassen… Logisch, niemand geeft graag zijn voorrechten en verworvenheden op: ‘postjes’, het privilege geen belastingen te moeten betalen, enz.. Ze zullen zich met hand en tand verzetten. Alibi’s en  nepverhaaltjes zullen welig tieren.

In media opgevoerde ‘experts’ zullen orakelen dat het huidige systeem het enige maatschappelijke heilzame is. Uit angst voor een herverdeling van de rijkdom zullen ze ons waarschuwen voor de tirannie van de meerderheid…En inderdaad, geen enkele tirannie is goed te keuren, en dus überhaupt zeker niet de huidige tirannie van de rijke minderheid…!

Maar wie zou de 99% kunnen tegen houden als ze eindelijk het heft in handen nemen en samen werken in plaats van onderling stammenoorlogjes uit te vechten tot groot jolijt van de machtshebbers?

Is een wijze markt mogelijk?

Ik geloof het wel. Maar wanneer, dat is een andere kwestie. Wellicht zal ik het niet meer meemaken.

Als blije optimist, geloof en hoop ik inderdaad dat er ooit terug wakkere ‘homo sapiens’ zullen opstaan die  liever rechtop sterven dan te leven op hun knieën. En die samen een nieuwe verlichting inluiden en aldus een wereldwijde beweging op starten voor een ‘wijze’ markt … Voor een eerlijke herverdeling van de rijkdom via een rechtvaardig belastingsysteem en een systeem van sociale zekerheid… En voor een moreel reveil, want echte vooruitgang kan niet zonder morele vooruitgang!

Enfin, mensen die durven kritisch denken, of ‘sapere aude’ in’t latijn, de aansporing die door Immanuel Kant bekend werd als motto van de Verlichting.

#challenges  #Citizen participation #democracy  #Education #equality  #Free markets  #Happiness  #homo sapiens  #human rights  #political parties  #Social security  #society #taxes  #Wealth

Leert het westen zijn les nooit?

Leert het westen zijn les nooit? 799 374 Lhoëst Jean

Français    English

Onlangs trokken de VS en het Westen zich terug uit Afghanistan. Een chaotische en smadelijke aftocht. Net zoals de Engelsen en Russen vroeger hebben ze dit taaie volk niet op de knieën gekregen….

20 jaar Amerikaanse inmenging en bezettingspolitiek heeft de Afghaanse en Amerikaanse bevolking enkel ellende opgeleverd: honderdduizenden doden en miljarden belastinggeld naar de zakken van de wapen- en andere industrieën. En terug naar af: de Taliban zijn weer heer en meester in Afghanistan.

Enkele bedenkingen bij dit zoveelste fiasco.

De winnaars, het rechts extremisme en terrorisme.

Overal ter wereld viert het rechts extremisme en terrorisme hoogtij, aangewakkerd door populisme, polarisatie (cf. figuren als Trump) en de neoliberale uitzichtloosheid.

Nochtans weten we al duizenden jaren dat haat, agressie en oorlogsretoriek niets oplossen. Integendeel zelfs….

Ook bij ons is het rechts extremisme meer en meer genormaliseerd. Jonge N-VA’ers en VB’ers (cf F. Kegels en C. Neefs) die openlijk koketteren met nazi’s. Pick-ups vol adelaars, groepen als Schild en Vrienden, Sanda Dia, een Hitlergroet in Breendonk.  Het in brand steken  van een asielcentrum in Bilzen en terroristen als  Jürgen Conings zijn echt geen uitzonderingen.

Uit de ‘Global Terrorism Index’ van het Institute for Economics & Peace blijkt inderdaad dat extreemrechtse terreur de grootste bedreiging geworden is: For North America, Western Europe, and Oceania, the threat of far-right political terrorism has been rising over the past five years. In these regions far-right incidents increased by 250 per cent between 2014 and 2019. There were 89 deaths attributed to far-right terrorists in 2019. Over the past decade measures of societal resilience have been falling in many of the economically advanced economies. This trend is likely to continue because of the extended economic downturn caused by COVID-19, which is likely to increase political instability and violence.

Vergissen de ‘war on terror’ adepten zich niet van doel?

Vlaamse taliban.

En zelfs wij hebben onze taliban. Behoudens andere klederdracht is er weinig verschil tussen de Taliban in djellaba’s daar en het VB in maatpakjes hier bijvoorbeeld. Oerconservatief. Beiden leven ze van polarisatie en provocatie, prediken ze haat en willen ze hun wil opdringen, desnoods met intimidatie en geweld. Beiden zijn ze een gevaar voor andersdenkenden en zijnden, voor de vrije meningsuiting.  

Wat is het verschil tussen de Moellah’s, Haqqani’s  en figuren als Tom, Dries, Theo, Bart, Sam, enz.?

De Moellah’s verplichten hoofdoeken, de Tom’s verbieden ze! En beiden willen ze geen te sexy vrouwen (cfr Kaat Bollen). Beiden vormen van Middeleeuws paternalisme zijn fout. Stop dat gezever over wat mag, niet mag en normaal is. Respecteer ieders zelfbeschikkingsrecht en er zouden veel minder problemen zijn!  

Onlangs vatte Noël Slangen de verschillen tussen de taliban en rechts in Vlaanderen heel ludiek en kernachtig samen op Twitter. “Quizvraag: van wie is de uitspraak “Als wij aan de macht zijn, gaan we leerkrachten die van ons afwijkende meningen verkondigen de rekening presenteren”? Drie mogelijke antwoorden: a. Taliban, b. Tom Van Grieken, c. IS”.

Zijn wil opdringen, lukt niet.

Het Westen kan het maar niet nalaten om anderen de les te spellen en te willen bekeren tot  marktfundamentalisme en centocratie. Nochtans zonder vooruitstrevende blik en zonder het algemeen belang van de mensheid te laten prevaleren op de economische belangen, zal iedere poging anderen onze wil op te dringen tot mislukken gedoemd zijn.

Waar halen wij toch de pretentie om te denken dat onze waarden, waarheden en systemen superieur zijn? Vanwaar die blinde hoogmoed? Wordt het echt geen tijd om de navelstaarderige ‘white supremacy’ grondig in vraag te stellen? Een beetje meer bescheidenheid en passie voor ‘human rights’ zou veel beter zijn.

Na de kruistochten en zovele andere mislukkingen zouden we toch moeten inzien dat haat, agressie, geweld en oorlogen zinloze ondernemingen zijn. Je sticht geen vrede met bommen en terreur. Je kunt veel meer bereiken door verschillen te aanvaarden en samen te werken op basis van gelijkwaardigheid over grenzen en culturen heen.

Zouden wij graag hebben dat bijvoorbeeld China ons land binnenvalt om ons te behoeden voor het extremisme en racisme van het VB? Zou jij graag hebben dat iemand je zegt wat je wel en niet mag doen?

War on supremacy.

Een ‘war on supremacy’ zou veel meer aarde aan de dijk zetten dan een ‘war on terror’. Want een van de belangrijkste redenen voor  extremisme en terreur is volgens mij het Westerse superioriteitsgevoel en marktfundamentalisme

Als we toch wanen dat de Christelijke cultuur hoogstaander is dan de anderen, waarom tonen we dit dan niet door de Christelijke waarden in de praktijk te brengen?

Bijvoorbeeld te beginnen met:

  • ‘anderen’ niet te beschouwen als barbaars of minderwaardig, maar wel als gelijkwaardig (bemin uw naaste zoals uzelf);
  • stoppen met nationale en economische belangen te laten primeren op het algemeen belang van de mensheid;
  • iets doen tegen de armoede, uitsluiting en ongelijkheid in de wereld;
  • stoppen met onze zienswijze op te dringen aan anderen. Samenwerking op basis van gelijkheid en met respect voor verschillen zou vele malen efficiënter en goedkoper zijn.;
  • in plaats van een gevecht der culturen zou een dialoog der culturen zoveel betere resultaten opleveren. In plaats van zich te verzetten tegen diversiteit is het veel beter de kracht van diversiteit te benutten!

Zou dit niet veel meer nut hebben om haat en frustraties (en dus extremisme en terrorisme) uit te schakelen dat een war on terror?

 

Mondiale regering 

Geopolitieke conflicten, klimaatproblemen, belastingfraude, ongelijkheid, kapitaal, technologie kennen geen grenzen. Daarom is het dringend nodig te stoppen met de feodalisering van de wereld en te evolueren naar een mondiaal bestuur en parlement.

Een parlement waar ieder land een aantal zetels heeft in functie van zijn oppervlakte en bevolkingsaantal. Eén mens, één stem. Waar beslissingen worden genomen bij een gewone of tweederde meerderheid. Waar elk land gelijk is: geen privileges en veto’s voor sommigen, maar niet voor anderen.

De Internationale verklaring van de rechten van de mens moet het fundament voor de ‘grondwet’ van een dergelijke mondiale regering zijn.

Welke vreedzame democraat kan daar nu tegen zijn?

‘Those who fail to learn from history are doomed to repeat it’, Winston Churchill

#challenges #christianity #cooperation #democracy # diversity  #good/bad practices #hate/fear #human rights #nationalism #political parties #populism #right/left #world#

Me, myself and I.

Me, myself and I. 401 466 Lhoëst Jean
Français    English

Hoe komt het toch dat het neoliberalisme en het nationalisme twee handen op een dikke buik zijn? Omdat beiden een aantal kankerverwekkende en geestdodende mantra’s gemeen hebben.

 

1 Leve ‘Greed is great’.

Het parlando van het markfundamentalisme en het nationalisme is gelijklopend: “eigen profijt eerst” en ‘eigen volk eerst’. Of alles voor ons en de rest kan stikken.

Greed is great’ zoals Ayn Rand het bewierookte. Deze filosofe is met uitspraken als ‘egoïsme is een deugd’ en ‘bemoeienis met de vrije markt is uit den boze’ een inspirator van het wilde neoliberalisme en het egoïstische denken.

Dit egoïsme leidt vaak tot kleuterachtige en intrieste toestanden. Zoals de door de NVA in het voorjaar 2020 geëiste Belgische onthouding bij de stemming over de vrijgave van 37 miljard Europese noodfondsen. Reden? ‘Meester, Wallonië krijgt meer dan wij’. Bye the way overigens terecht. En daar stonden we dan weer te blinken als de risée van Europa.

2 Leve de status quo, de verhaaltjes en de verdeeldheid.

Marktfundamentalisme en nationalisme houden van status quo. Om die te legitimeren verspreiden ze allerlei verhaaltjes. Ze zaaien twijfel en verdeeldheid. Dit alles om de aandacht van het volk af te leiden van de echte problemen zoals ongelijkheid, oneerlijke belastingen, klimaatopwarming, overbodigheid, enz.…

Het nationalisme is inderdaad een ideale bliksemafleider voor het vrije markt denken. Met identitair en communautair gebeuzel en het jagen op zondebokken zorgt het immers voor veel verdeeldheid. En dus de nodige af- en misleiding. Maar zo los je uiteraard de economische, sociale, fiscale, ecologische of wat dan ook problemen, geschapen door het marktfundamentalisme niet op.

Zo zorg je niet voor spek in de bek van de minder bedeelden, maar wel voor veel spek naar de bek van het markfundamentalisme.

Status quo, afleiding en verdeeldheid zijn immers du pain béni voor het neoliberalisme… Zolang er minder heisa is over belastingfraude dan over zeg maar een onterecht gefloten penalty is er niets aan de hand voor hen!

3 Leve het neoliberalisme.

Het conservatieve nationalisme houdt van het rauwe neoliberalisme: minder overheid, minder belastingen, minder sociale zekerheid, meer privatiseren, enz.

Ze delen het verhaaltje van winsten privatiseren en verliezen socialiseren want anders dreigen er massale ontslagen. Een van de vele perverse dogma’s die niet in vraag mogen gesteld worden.…

Voor hen is het immers helemaal niet onbillijk dat ‘de arme mensen altijd moeten bijdragen om de weelde van de rijken te vergroten’, zoals Publius Terentius Afer al schreef in de 2e E v.Chr.

Zelfs in volle corona-pandemie voelde je dat een partij als de NVA (‘Niks Voor Anderen’?) het moeilijk had de volksgezondheid te laten voorgaan op de economie. Het PFOS schandaal is daar weer een zoveelste uiting van!

Is het normaal dat winstgevende bedrijven die haast geen belastingen betalen nog eens gesubsidieerd worden?

Ooit enige maatregel gezien ten goede van arme, kinderrijke gezinnen die samenhokken in veel te kleine huurappartementen zonder terras?

4 Leve ‘gesloten grenzen behalve voor bedrijven en plutocraten.’

Nationalisten verkavelen graag en trekken graag muren op. Eens verkaveld zijn ze er wel als de kippen bij om deze grenzen terug te openen voor bedrijven en plutocraten via internationale handelsverdragen. Het marktfundamentalisme roept immers om een ééngemaakte markt. Het is niet gebaad met gesloten poorten en belemmeringen in de vorm van overal andere en/of te strikte regeltjes. Goederen, kapitalen en plutocraten gaan waar ze willen. Anderen, en zeker de minder bedeelden moeten in hun kotje blijven.

Vandaar dat de Europese economische unie een gedroomde paraplu is voor een verdere verkaveling van Europa, terug naar het feodale tijdperk met vorsten- en hertogdommetjes… Inderdaad dom!

5 Leve ‘Hoe rijker, hoe minder belastingen.’

Het conservatieve nationalisme vindt nog steeds dat ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’ een zegen is voor iedereen zoals Ayn Rand en het neoliberalisme het graag horen.

Zo schreef de regering Michel 1 bijvoorbeeld een ongedekte cheque uit om de belastingen voor bedrijven en de beter begoeden te verlagen.

Zoals eerder al beschreven, conservatieve regeringen jagen met een vergrootglas op de paar euro sociale fraude. Tegelijkertijd sluiten ze hun ogen voor de miljarden belastingfraude en -ontwijking.

Onlangs las ik in de Nederlandse Volkskrant “De fraudeobsessie in dit land concentreert zich op de mensen die het minst bezitten en de minste mogelijkheden tot verweer hebben.” Spijtig genoeg geldt dit zeker ook in ons landje!

Verder tolereren bedrijven en plutocraten de verkaveling van de wereld omdat dit de beste garantie is tegen mogelijke belasting harmonisaties. Iets waar ze als de dood voor zijn omdat dit hun race to the bottom qua belastingen zou kunnen dwarsbomen.  Zulke verdragen vereisen immers unanimiteit… Dus hoe meer verdeeldheid in de wereld, en hoe meer lilliputterlandjes, hoe moeilijker het wordt eventuele internationale belasting akkoorden te maken. En hoe kleiner dus het risico op nog maar een begin van een wereldwijde fiscale harmonisatie… Iets wat nochtans dringend nodig is om tot eerlijkere belastingen te komen. Zelfs binnen de EEG zijn belastingverdragen haast uitgesloten, omdat er altijd weer landen zijn die tegenstemmen…zoals België onder druk van de Vlaamse nationalisten!

 

6 Leve ‘de postjes’.

Als tegenprestatie mogen de nationalisten de wereld naar hartenlust verkavelen in stam-dommetjes en postjes à volonté creëren. Want iedere stam moet uiteraard zijn eigen regering en ministerkes hebben. Bye the way, een praktijk die bedrijven nooit zouden toepassen wegens te inefficiënt en te duur.

Het gevolg is dat de kost van bestuur van ons land de afgelopen 70 jaar exponentieel gestegen is.

Van dit slechte en nutteloos dure bestuur liggen de bedrijven en hun eigenaars niet wakker. Ze ondervinden er weinig hinder van wegens de handelsverdragen en ééngemaakte marken. Bovendien moeten ze er financieel , anders dan de gewone burgers, niet voor opdragen wegens de toegekende belastingverlagingen en de gedoogde belastingfraude-en ontwijking.

Volle en lege kasten. 

Het resultaat van die nefaste samenwerking: de kast met Free Trade Agreements puilt uit, maar de kast van Tax Harmonisation Agreements is leeg !!

En de burger betaalt het gelag! Hij betaalt  te veel belasting omdat niet iedereen naar  vermogen bijdraagt. En omwille van het veel te dure en inefficiënte beleid met veel te veel postjes.

Deze ‘inconvenient truth’ is het gevolg van het feit dat zowel het nationalisme als het neoliberalisme de onderliggende economische en politieke machtsstructuren niet willen aantasten.

Ze houden van status quo en hebben het zo niet gemunt op andersdenkenden, of op denkenden tout court en op armoedzaaiers, die ze beschouwen als hinderpalen voor hun machtsgreep.

Met egoïsme en narcisme (wij-zij) bewieroken ze in stilte dezelfde predikanten van Friedman tot Ayn Rand,

Ze passen dezelfde technieken toe (propaganda met verhaaltjes: marketing en populisme) om hun ‘waar’ aan de man te brengen.

Moest Albert Einstein nu nog leven, zou hij zeker en vast niet meer alleen het nationalisme, maar ook het neoliberalisme bestempelt hebben als zijnde de mazelen van de wereld. Maar vandaag de dag is er geen haan die er naar kraait of geen leeuw die er naar brult!

Een mondiale regering graag!

De wereld is een dorp is een goede evolutie, maar het mag zich niet beperken tot de wereld is één markt. Politiek gezien hebben we echt geen nood aan nog meer verkaveling, maar net het tegenovergestelde.

Een open samenleving met meer internationale samenwerking en solidariteit. Om de problemen van deze wereld -klimaat-en milieuproblemen, belastingharmonisatie, ongelijkheid, uitbuiting, enz…- aan te pakken hebben we een mondiale regering nodig  die de basisregels (grondwet) voor iedereen bepaalt in het belang van het welzijn van de mensheid en natuur. Basisregels waaraan alle lokale regeringen zich moeten houden!

Hoelang blijven we nog domme ganzen?

#Neoliberalisme  #Nationalism  #Political parties  #NVA

‘Eigen profijt/volk eerst’: yeah!!!

‘Eigen profijt/volk eerst’: yeah!!! 611 437 Lhoëst Jean
Français    English

Het neoliberalisme – eigen profijt – en het conservatieve nationalisme -eigen volk – domineren de wereld: een weinig opbeurend perspectief.

Samen creëren ze een bedrukt, gepolariseerd en verziekt maatschappelijk klimaat: een groeiende ongelijkheid, onrechtvaardige belastingen, armoede, ecologische verloedering, uitsluiting en verdeeldheid. Angst om verschillend te zijn, boosheid over veranderingen en vrees voor economische overbodigheid scheppen de ideale voedingsbodem voor haat, intimidatie en terreur.

Economisch gaat men globaal: het neoliberalisme (marktfundamentalisme) wil de wereld verenigen in één grote markt, zonder belemmeringen, grenzen of belastingen.

Politiek gaat men lokaal: het nationalisme wil de wereld verkavelen in ‘eigen volk’ stamgebieden, met overal andere regeltjes, hoge muren en veel extra postjes.

Verenigen voor maximale winst, en verdelen voor minimale weerstand. Het neoliberalisme en nationalisme vinden elkaar in het ‘divide et impera’ van de 21e eeuw.

 

Neoliberalisme en globalisering.

Vandaag de dag zitten we in een luie zetel uit Scandinavië, gekleed in een broek uit Turkije, nippend aan een drankje uit Amerika en smullend van een hamburger uit Zuid-Amerika met onze gsm uit China te kijken naar de alsmaar groter wordende kloof tussen arm en rijk.

Het neoliberalisme is een illusie. De illusie dat je het kapitalisme zijn vrije gang moet laten gaan, zonder pottenkijkers en overheidsinterventie omdat ‘de markt het het best weet’.

Dankzij de technologische en digitale vooruitgang, welwillende overheden en  internationale handelssamenwerking is de wereld één markt geworden (globalisering).

Vandaag de dag kennen informatiestromen, multinationale bedrijven, plutocraten, goederen, diensten en geldstromen geen grenzen meer. Zo is 70% van de wereldwijde import en export van landbouwproducten in handen van 5 internationale concerns!  En de grootste maatschappelijke problemen  – klimaatverandering, ongelijkheid, overbodigheid, … –  kennen sowieso ook geen grenzen.

De drijfveer van die evolutie is het neoliberalisme met zijn dogma: ‘groei, groei en nog eens groei’. De oudste, meest verspreidde en langst gedoogde tiran ter wereld .

Bedrijven en plutocraten houden van globalisering omdat ze, in hun race to the top qua winstmaximalisatie willen produceren en verkopen waar ze willen zonder  belemmeringen en belastingen. Verder willen ze zich kunnen vestigen waar ze willen, ttz waar  ze fiscaal vriendelijk onthaald worden. Voor hen gelden er geen immigratiebeperkingen.

Als roofvogels vliegen ze boven de landsgrenzen op zoek naar de beste plekjes.

 

Nationalisme.

Maar ondanks deze grensoverschrijdende evoluties, die eigenlijk een mondiale maatschappelijke aanpak vereisen, doet de politiek net het tegenovergestelde: versnipperen en verdelen, muren bouwen, deuren sluiten, aandacht voor futiliteiten, enz.  Overal zijn xenofobische ‘eigen volk’ heerschappen als Trump en partijen als de N-VA en Vlaams Belang bij ons in opmars.

Het gaat meestal om nationalistische, conservatieve partijen die de ‘status quo’, incluis het huidige neoliberale denken,  willen handhaven en bestendigen. De maatschappelijke solidariteit willen beperken tot het eigen volk. Het ‘eigen volk’ verheerlijken en de anderen demoniseren. Dit polariserende WIJ-ZIJ denken kan, zoals de geschiedenis telkens opnieuw weer bewijst, nochtans tot vreselijke misstanden leiden: oorlogen, onderdrukking, uitsluiting, discriminatie, haat, terreur (cf de voortvluchtige terreurverdachte Conings) en genocide.

Het is inderdaad een stroming die niet bekendstaat om zijn ruimdenkendheid en tolerantie. Eerder om ‘law and order’. En… een dubbele moraal.

Op economisch gebied zijn ze meestal aanhangers van het rauwe neoliberalisme: minder overheid en sociale uitgaven afwentelen op de individuele burger (privatiseren, activeren). Voor hen is het eenvoudig: arm zijn of niet meekunnen (willen) is een eigen verantwoordelijkheid.

Op ethisch gebied zijn ze uiteraard autoritair en paternalistisch. De burgers moeten in de pas lopen. Voor hen kan abortus niet, maar over de herinvoering van de doodstraf kan gepraat worden…. Ach, tenslotte slechts een kwestie van timing!

Populisme.

Meestal zijn het ook partijen met goede populistische leiders die maar al te goed beseffen dat de massa’s ontvankelijker zijn voor beweringen dan voor argumenten. En ze buiten die zwakte zonder pardon uit om gebakken lucht te verkopen, angst aan te jagen, verdeeldheid en haat te zaaien en om zondebokken à volonté uit hun mouw te toveren. Een eeuwenoud recept om  de publieke opinie te manipuleren en een stamgevoel te creëren.  Het brengt hen electoraal gewin. En vooral het leidt die massa’s af van de echte problemen en zorgt zo voor het legitimeren en in stand houden van de status quo.

Eigenlijk hebben deze partijen, die zich vaak op christelijke waarden (?) beroepen, de rol van de kerk in de middeleeuwen overgenomen: de sociale orde in stand houden.

 

Symbiose tussen politiek en economie.

Zoals ik eerder schreef, het huidig politiek systeem is de verzekeraar en de vakbond van het markfundamentalisme. Het geeft aan de gewone mensen de schijn van vrijheid en medezeggenschap terwijl het de fundamentele economische ongelijkheid intact laat. In zijn uitstekende boek ‘De limieten van de markt’ spreekt prof. De Grauwe in dit verband van ‘crony capitalism’ (vriendjeskapitalisme).

En vooral met conservatieve, nationalistische partijen is het marktfundamentalisme ’vriendjes’.  Verdeeldheid speelt immers in de kaart van het neoliberalisme zolang de ‘markt’ maar open en ééngemaakt blijft. Eén markt, versnipperd beleid, prima zo. Inderdaad, hoe meer gepalaver over ‘problèmes imaginaires’ (identiteit, symbolen, kledingvoorschriften, staatshervormingen, migratie, enz.), hoe minder strijd rond de ‘real issues’. Zo lang er meer heisa is om een hoofddoek dan om een lege brooddoos is er geen vuiltje aan de lucht!

In een volgend artikel ga ik dieper in waarom neoliberalisme en nationalisme twee handen op een buik zijn….

#Free markets  #Nationalism  #Political parties  #populism  #society

Zijn er nog politieke leiders?

Zijn er nog politieke leiders? 1877 1743 Lhoëst Jean

Neen en nog eens neen.

Inderdaad, als ik naar de huidige politieke kleutertuin kijk, zie ik, met de beste wil van de wereld, geen leiders meer. Geen mensen met inhoud of visie. Geen staatsmannen die vechten voor het algemeen belang.

Ik denk dat ik niet alleen sta met deze bewering.

In de commentaren van vele kranten heb ik de laatste tijd dingen gelezen als:

  • “Mag politiek wat meer zijn dan nietsdoen? Zowel de federale als de Vlaamse politiek vegeteert in besluiteloosheid. Het ontbreekt aan leiderschap, kwaliteit en visie.”
  • “Zo’n grondige herziening vergt immers een vorm van politieke maturiteit en partij-overschrijdende verantwoordelijkheidszin die in België ver te zoeken zijn.”
  • “Echte staatslieden zijn in geen velden te bespeuren.”
  • “We missen leiders in ons land die rust brengen en consequent de grenzen van een respectvol debat afbakenen.”
  • “Bij een pandemie (Covid-19) is het meer dan een plicht om samen te werken. Voor territoriumgevechten past alleen plaatsvervangende schaamte.”
  • “Lafhartig wentelde hij zijn gebrek aan verantwoordelijkheidszin af op anderen…Een voorbeeld van non-leiderschap”
  • “De klimaatverandering vraagt ook om een beleid op lange termijn. Dat is niet het domein van politici, maar van visionaire staatsmannen, en die hebben we hier lokaal al jaren niet meer gekweekt.”

 

Doe de test!

Neem je favoriete politiekers en onderwerp hen in alle eerlijkheid aan de leiderschapstest. Je zal weinig, heel weinig politiekers tegenkomen die niet gebuisd zijn!

Vergelijk bijvoorbeeld Obama en Trump. Tel het aantal A vinkjes op en je ziet het verschil tussen een leider en een stamhoofd.

En toch is Trump, een narcist, haatzaaier en oproerkraaier, de op één na populairste politicus in de VS!!! Een op en top bedrieger, die het ‘volk’ achter zich weet te scharen om zonder gêne de belangen van de plutocratie te behartigen. Nu, populair zijn is niet zo moeilijk zoals Trump ten overvloede aantoont. Pas gewoon het eeuwenoude recept toe: toeteren dat wij de beste zijn, blaffen dat zij, de anderen, de zondebokken, de oorzaak van alle kwaad zijn en dit alles in een sfeer van misleidende of ronduit leugenachtige loze kreten bij de vleet…  En dit steeds opnieuw herhalen. Moeilijker is het niet…. Met zo’n populistisch gedrag stijg je vast en zeker in de populariteitspolls, maar val je door de mand als leider! Het is haast altijd zo: hoe populairder een politicus, hoe slechtere leider hij is (of zal zijn)!

Vandaag zijn er overal ter wereld inderdaad vele kretologen, stamhoofden, populisten, enz.. Misleiders bij de vleet dus, maar leiders in geen velden te bespeuren.

 

Kruideniers in nietigheid.

Deze afwezigheid van staatsmannen en leiders heeft de politiek in een kindertuin herschapen. De huidige politici plaatsen inderdaad haast geen richtingborden, maar des te meer verbods- of gebodsborden. Ze verdelen, kibbelen, schandpalen, geven voortdurend anderen de schuld, gunnen hun het licht niet in de ogen en staan des te liever zelf in de schijnwerpers. Ze gaan voor eigen- of partij belang, kijken niet verder dan hun eigen navel en de volgende verkiezingsdatum. Staan liever voor (tv) dan achter de schermen, en lijden aan profileringsdrang en aanstelleritis. Gezond verstand en overleg zijn ver te zoeken.

Allemaal dingen die niet voorkomen in het profiel van goede leiders. Vandaar dat ik de huidige politici gemeenzaam kosters noem of kruideniers in nietigheid , geregisseerd door een aantal stamhoofden!

 

Waarom geen politieke leiders meer?

Omdat de huidige particratie niet uitnodigend is voor mensen met leiderschapstalenten. Leiders doen immers net het tegenovergestelde van wat er gebeurt in de politieke vaudeville.

Leiders willen zich niet laten muilkorven door de particratie, een systeem dat hen dwingt het partijbelang boven het algemeen belang te plaatsen. Leiders zijn geen jaknikkers op commando.

Leiders denken aan de volgende generaties, niet aan de volgende verkiezingen.

Leiders willen vooruitgang, geen status-quo of blokkades.

Leiders willen met een open geest boven het maaiveld lopen, niet in vooringenomen ideolo­gische loopgraven.

Leiders houden zich bezig met de hoofdzaken, niet met zaken die niet ter zake doen.

Leiders willen in de frontlinie staan, niet staan roepen langs de zijlijn.

Leiders verkiezen anderen op te tillen, niet neer te sabelen.

Leiders willen verenigen, niet verdelen.

Leiders gaan voor goed bestuur, niet voor moedwillige onbestuurbaarheid uit eigen belang.

Leiders willen leidinggeven, niet misleiden.

Leiders willen gidsen, niet dresseren.

Welke leider zou nu aangetrokken worden naar een wereld waar hij goed scoort als hij niets bereikt, tenzij voor geldgewin uiteraard?

 

Willen we nog wel leiders?

Maar de hamvraag is misschien wel, willen we nog leiders of willen we liever opgezweept worden door populisten? Leiders schijnen in ieder geval nog weinig kans te maken in de huidige politieke wereld waar middelmatigheid, wij-zij denken, leugens, haat en racisme schijnen te zegevieren…. Politiek is vandaag eerder misleiding van de massa’s. Met loze kreten en zelfs valse informatie. Goebbels is helemaal terug. Deze nazi betoogde immers: : ‘Een leugen die maar één keer wordt verteld, blijft een leugen, maar een leugen die duizend keer wordt verteld, wordt de waarheid.’

Dit is inderdaad echt niet de cup of tea van leiders, maar van populisten die dromen van macht en een braaf volk!

#Leadership   #good governance   #political parties

Denk als een rebel.

Denk als een rebel. 2048 1294 Lhoëst Jean

Onlangs las ik een heel goed boek, ‘Rebel ideas’, van Matthew Syed. De kern van zijn heel sterk onderbouwd betoog:

diversiteit is de sleutel tot succes, tot vooruitgang.

Onlangs zagen we hier nog een mooi voorbeeld van. Het anti-coronavaccin dat we nu ingespoten krijgen is een ontwikkeling van Turkse immigranten in Duitsland!!!!

 

Een kleine bloemlezing uit zijn boek.

‘Groepen die verschillende gezichtspunten in zich verenigen hebben een groot en vaak beslissend voordeel.’

‘Een door McKinsey uitgevoerde analyse van bedrijven in Duitsland en Groot-Brittannië heeft uitgewezen dat het rendement op het eigen vermogen 66 procent hoger was bij firma’s waarvan de diversiteit van de uitvoerende teams qua geslacht en etniciteit tot het hoogste kwartiel behoorden dan voor firma’s die in dat opzicht binnen het laagste kwartiel vielen. Voor de Verenigde Staten was dit 100 procent hoger.’

‘Het is een cultuur waarin mensen niet bang zijn om te zeggen wat ze denken; ze moeten dat juist doen. Zoals Dalio het verwoordt in een interview met de psycholoog Adam Grant: ‘De grootste tragedie van de mensheid is ons onvermogen om weloverwogen meningsverschillen aan te gaan om dichter bij de waarheid te komen.’’

‘In december 2017 werden de resultaten gepubliceerd van een onderzoek naar bedrijven in de Fortune 500-lijst: 43 procent bleek te zijn opgericht of mede opgericht door immigranten of kinderen van immigranten. In de top 35 van die lijst was dat percentage zelfs nog hoger: 57 procent. Deze bedrijven, variërend van de techindustrie tot de detailhandel en van financiën tot het verzekeringswezen, waren samen goed voor een jaaromzet van 5,3 biljoen dollar en boden wereldwijd werk aan 12,1 miljoen mensen.’

‘De mate van groei in de toekomst zal worden bepaald door degenen die de categorieën waarin we de wereld hebben onderverdeeld weten te ontstijgen, door degenen die over de mentale flexibiliteit beschikken om bruggen tussen domeinen te slaan, door degenen die zich bewust zijn van de muren die we hebben opgetrokken tussen de verschillende disciplines en gedachtepakhuizen en die deze muren niet beschouwen als onwrikbaar, maar als verplaatsbaar, breekbaar zelfs.’

‘Culturen die nieuwe ideeën aanmoedigen, die andersdenkenden koesteren en die krachtige netwerken hebben waarbinnen ruimte is voor rebelse ideeën, kunnen sneller innoveren dan culturen die zich laten beperken en afremmen door intellectuele conformiteit.’

‘Hoe meer mensen zich in hun gedachtepakhuizen terugtrokken, hoe meer ze geneigd waren nieuwe ideeën niet als mogelijkheden te beschouwen maar als bedreigingen.’

‘In de geschiedenis zien we dit patroon telkens terugkeren. Tijden waarin de barrières tussen mensen worden geslecht, waarin wezenlijke interactie mogelijk wordt, zijn tijden die bruisen van innovatie.’

‘Diversiteit is niet slechts het element dat de collectieve intelligentie van menselijke groepen stimuleert, maar ook het onzichtbare element dat de unieke evolutionaire ontwikkeling van de mensensoort heeft gestimuleerd. Het is, in de woorden van Henrich, het geheim van ons succes.’

‘Diversiteit is het element dat ons kan helpen onze meest nijpende problemen op te lossen, van klimaatverandering tot armoede, het kan ons helpen los te breken uit echokamers die onze wereld vertekenen.’

‘Eigenlijk is diversiteit de verborgen motor van de mensheid.’

Veel stof tot nadenken…..

 

De werking van diversiteit in beeld.

 

Het bovenstaande schema, geïnspireerd door plaatjes uit het boek, toont de kracht van diversiteit in één oogopslag.

Zoals Matthew het zegt, in heterogene groepen zitten mensen “met andere visies en perspectieven, wat tot kruisbestuiving leidt, tot ruimte voor andere ideeën, tot een verbreding van inzicht. Dat zijn de kenmerken van collectieve intelligentie: zo kan een geheel meer worden dan de som der delen.”

Het boek staat boordevol onderzoeksresultaten en voorbeelden die deze stelling kracht bijzetten.

 

Wat geldt voor teams geld ook voor ieder individu….

Als je je beperkt tot gelijkgezinden en tot één informatiebron, zal je je blik en intelligentie niet echt verruimen. De kans om te vervallen in het veroordelen zonder te oordelen, zo typisch voor echokamers, is dan veel groter.

Als je daarentegen andersdenkenden – politiek, etnisch, cultureel, religieus, enz – koestert, zal je een veel ruimer en correcter beeld van de realiteit krijgen en dus intelligenter worden.

Voor mij is het overstijgen van verschillen de bron van rijkdom, letterlijk en figuurlijk. Daarom dat ik heel bewust contact zoek met anderen van Walen over vrouwen en moslims tot overtuigde nationalisten. Hoe groter het verschil, hoe plezanter: uitdagender en verrijkender.

Vandaar ook dat ik dagelijks drie kranten lees (De Standaard, De Morgen en Le Soir) en naar twee TV journaals kijkt, het Journaal op VRT en le JT op RTBF.

Goed voor mijn talenkennis: verrijkend. Soms een andere blik op dezelfde onderwerpen: nuancering. Soms andere onderwerpen: verruimend.

En het leert je dat we allen meestal wakker liggen van dezelfde dingen; gezondheid, sociaal economische toestand, relaties,  geluk…. Ondanks het polariserend gepalaver van onze kleuter-politici uit particratisch eigenbelang.

 

De maatschappij: collectief dommer?

Spijtig genoeg gaat de maatschappelijke evolutie vandaag de dag meer en meer richting collectieve verdomming….

Overal rukt het nationalisme op. Zich opsluiten in zijn eigen stam, zijn eigen echokamer….. staat uiteraard haaks op diversiteit! Alhoewel dit in de geschiedenis keer op keer een doodlopend (vaak zelf letterlijk!) straatje blijkt te zijn, net omwille van die collectieve verdomming.

Mensen met afwijkende meningen worden genadeloos afgemaakt. Neem nu bijvoorbeeld het lot van JL Bouchez, een beetje een rebel in de Belgische politiek. Nochtans vond ik zijn voorstel in de zomer 2020 om het publiek maken van het akkoord tussen NVA en PS heel goed.  Zo konden we eindelijk eens zien wat partijen onderling bedisselen en zien dat dit heel dikwijls fors afwijkt van wat de burger eigenlijk verwacht… Wie ligt er, behalve sommige politici zelf, bijvoorbeeld wakker van nog meer postjes?

Bye the way, niet alleen hebben we in ons mini-landje veel, veel te veel ministers, maar ieder ministerke heeft dan nog eens, anders dan in Nederland bijvoorbeeld, zijn eigen hofhouding (kabinet). Ze wantrouwen immers hun eigen ministeries, uit angst dat die afwijkende meningen zouden hebben…. Een bubbel van gelijkgezinden vinden ze leuker en makkelijker met alle gevolgen van dien….

Eigenlijk zou Matthew ‘s boek verplichte literatuur moeten zijn voor iedere politicus….

Want ik geloof niet dat de meeste politici dom zijn. Maar door zichzelf op te sluiten in hun beperkte partijbubbel worden ze dommer, meer en meer wereldvreemd en beginnen ze meer en meer te wauwelen…

Het circus van de afgelopen regeringsvormingen was daar nogmaals een perfecte illustratie van.

 

#Diversity      #Beyourself       #Cooperation           #Nationalism            #Good/bad practices     #political parties   #Good governance

Burgers aan de macht, kan het?

Burgers aan de macht, kan het? 666 964 Lhoëst Jean

In deze column schets ik ruwweg, bij wijze van voorbeeld, hoe een democratie met uitgelote burgers er in de praktijk zou kunnen uitzien. Een systeem met een parlement, staatsraad, regering, referendums en een vierjaarlijkse evaluatie van het beleid en uitloting.

Het parlement.

Het parlement telt 225 leden, allen uitgeloot voor vier jaar.

De burgers worden uitgeloot op basis van de bestaande diversiteit op vlak van bijvoorbeeld leeftijd, geslacht, etniciteit en opleiding. Iedereen die minimaal 18 jaar is, een belastingbrief indient en geen strafblad heeft, is uitlootbaar. De loting gebeurd uiteraard ook zodanig dat alle 225 leden evenwichtig verdeeld zijn over de arrondissementen van ons landje in functie van hun bevolkingsaantal.

Het parlement is verantwoordelijk voor de controle op het regeringsbeleid en voor het wetgevend werk. Zij kiezen uit hun leden een regering van maximum twintig excellenties.

Wetten wordt gestemd met een eenvoudige meerderheid, tenzij het gaat om belangrijke of verreikende kwesties (te bepalen door staatsraad en/of grondwet) waar een tweederde meerderheid nodig is. Bereikt men geen voldoende meerderheid binnen een redelijke termijn, wordt de wet ter goedkeuring aan de staatsraad voorgelegd.

Parlementslid zijn is een goed betaalde fulltime job. Men kan maar één keer in zijn leven uitgeloot worden.

 

Staatsraad.

Een staatsraad van zo’n 200 mensen, uitgeloot voor zes jaar.

Uiteraard worden ook hier de burgers uitgeloot op een slimme manier zodat ze de diversiteit van ons landje weerspiegelen , mooi verdeeld over alle arrondissementen en over de belastingschalen (in absolute termen).  Je zou kunnen opwerpen dat door in absolute termen te werken, de hoogste belastingschaal procentueel oververtegenwoordigd zal zijn. Dat klopt, maar ergens is het logisch dat zij die het meeste bijdragen ook recht hebben op een overeenkomstige vertegenwoordiging. Iedereen die minimaal 18 jaar is, belastingen betaalt en geen strafblad heeft is uitlootbaar.

De staatsraad is verantwoordelijk voor:

  • het opstellen van de doelstellingen (regeerprogramma) voor het volgend parlement en regering. In samenspraak met een vijftal universiteiten (ieder vier jaar een ander groepje van vijf) bevraagt de staatsraad de bevolking om hun maatschappelijke verwachtingen te kennen. Op basis van die verzuchtingen bepalen ze de vijf topprioriteiten voor de volgende vier jaar in een lange termijn perspectief.
  • goedkeuring van wetten waarvoor binnen een redelijke termijn geen vereiste meerderheid wordt gevonden in het parlement.
  • evaluatie van de regering.

De staatsraad komt een aantal keren per maand samen. Ook zij worden competitief vergoed per keer dat ze aanwezig zijn in de raad. Ze kunnen zich laten bijstaan door experts.

 

De regering.

Een regering van maximaal twintig bestuurders. Als ‘uitvoerende macht’ is deze verantwoordelijk voor het dagelijkse bestuur van het land. Een competitief betaalde fulltime job van vier jaar.

Hun opdracht, de doelstellingen voor de volgende vier jaar, krijgen ze van de staatsraad.

Aan het einde van een vierjarige termijn wordt de regering en het parlement formeel beoordeeld door de staatsraad, hierin bijgestaan door een groep van onafhankelijke en diverse experts. Uiteraard zal de evaluatie rekening houden met de (onverwachte) omstandigheden tijdens hun regeerperiode.

Via een referendum wordt deze evaluatie ter goedkeuring aan de bevolking voorgelegd. Ingeval van een goedgekeurd ‘goed’-rapport hebben de regerings- en parlementsleden recht op een levenslang staatspensioen voor bewezen diensten, waarvan het bedrag afhangt van de behaalde score.

Regering en parlement werken nauw samen met de bestaande ministeries en kunnen uiteraard een beroep doen op extern onafhankelijk advies.

 

Is het welzijn van de bevolking er op vooruit gegaan?

De evaluatie van de instellingen moet in een breed kader worden gezien en verder gaan dan alleen maar te kijken hoe ze beiden hun opgedragen doelstellingen bereikt hebben.

Volgende vragen zullen bijvoorbeeld ook moeten beantwoord worden:

  • Hoe is de ‘stand van het land’ geëvolueerd in de voorbije vier jaar? Deze stand moet worden gemeten aan de hand van een hele reeks indicatoren, en niet alleen van de groei van het BBP zoals vandaag. Omdat het ‘BBP alles meet, behalve wat van waarde is’ zoals Robert Kennedy het ooit kernachtig verwoordde. Dus ook indicatoren die de levenskwaliteit meten moeten in aanmerking genomen worden: milieu, onderwijs, gezondheid, huisvesting, enz. Zie bijvoorbeeld de OESO Better Life Index’.
  • In welke mate heeft iedereen van welvaartsgroei en vooruitgang kunnen genieten? Hoe goed is er gezorgd voor de verbetering van het lot van alle inwoners van het land? Evolutie armoedestatistieken, evolutie kloof tussen arm en rijk, enz.?
  • Hoe goed werden de fiscale scheeftrekkingen zoals ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’, belastingfraude-en ontwijking recht getrokken?
  • Hoe is het gesteld met de vrijwaring en verbetering van ons zelfbeschikkingsrecht, onze vrijheden en basisrechten? Hoe goed scoort ons land in de mensenrechten en democratie indexen?
  • Hoe fel hebben ze zich internationaal ingezet voor een verbetering van het lot van alle mensen op aarde en voor de oplossing van wereldwijde problemen?

 

Referenda.

Deze kunnen georganiseerd worden op verzoek van het parlement, de staatsraad of op verzoek van 0.1 procent van de bevolking.

Verder moeten ze georganiseerd worden ter goedkeuring van de evaluatie van de regering en voor wetten waarvoor na twee pogingen geen tweederde meerderheid gevonden kan worden in de staatsraad.

Bij ieder referendum krijgt iedere burger tijdig dezelfde informatiebrief, in de taal van zijn keuze (NL, FR, DU, EN) die duidelijk uitlegt wat de inzet van het referendum is. Wat de voor- en de nadelen zijn en de reikwijdte van een pro of contra voor iedere actor in de maatschappij. Wat de budgettaire impact is van een ja of neen.

Tevens worden er in iedere gemeente een aantal info-sessies georganiseerd zodat elke burger de kans krijgt om met ‘kennis van zaken’ deel te nemen aan het referendum. Deelnemen is uiteraard niet verplicht.

 

Wie niet waagt, niet wint.

Ik ben er van overtuigd dat het hierboven ruw geschetst systeem beter zou zijn dan de huidige ouderwetse partijpolitieke centocratie. Dit is echt geen boude of overdreven uitspraak. Want als je ziet tot waar het huidige systeem ons gebracht heeft, is het haast onmogelijk het slechter te doen.

Dat het algemeen belang beter gediend zou zijn, dat het efficiënter en goedkoper zal zijn, ligt ook voor de hand.

Uitloting is minder elitair en veel beter voor de focus op de belangrijke dingen. Onze vertegenwoordigers (een vaste job voor vier jaar) zullen zich volop kunnen concentreren op het bestuur, en niet meer verlamd worden door spelletjes en een permanente verkiezingskoorts.

Beter voor het algemeen belang omdat het marktfundamentalisme minder invloed zal hebben. De wetgevers worden immers om de vier jaar vervangen en formeel door het volk geëvalueerd. Geld of het ‘ons kent ons’-euvel zal dus minder belang hebben.

Willen we een betere wereld voor iedereen, dan zullen we in ieder geval af moeten stappen van het huidige partijpolitieke democratische systeem.

Kunnen we zoiets vreedzaam bereiken? Ik hoop het, maar weet het niet. Het zal in ieder geval heel moeilijk zijn. Geen enkele partij zal zoiets willen wegens ‘de postjes, meneer’. En bovendien zullen de echte machtshebbers, de ‘economische belangen’, zich ook met hand en tand verzetten!

 

Eindigen doe ik met een parafrasering van Abraham Lincoln (1862):

‘we moeten onszelf ontketenen van de politiek, en dan kunnen we streven naar een betere en rechtvaardiger wereld.’

 

#Citizen participation   #Democracy   #Good governance        #political parties    #Parliament      #Good/Bad practices      #Challenges.  #free markets

Van een centocratie naar een echte democratie.

Van een centocratie naar een echte democratie. 1317 720 Lhoëst Jean

De aarde verschroeit, de armoede stijgt, de ongelijkheid neemt toe, onze vrijheden zijn in gevaar, onverschilligheid en verdeeldheid vieren hoogtij, enz.

En politici… die zeveren en ruziën over zaken die niet ter zake doen!

Waarom zouden we blijven betalen voor politiekers die zich onledig houden met hun eigen grote  gelijk en overleven? Die meer aandacht hebben voor de economische  belangen en de rijkdom van enkelen dan voor de echte maatschappelijke verzuchtingen en het WELZIJN van iedereen.

Het moge duidelijk zijn dat de huidige partijpolitieke democratie versleten is en verblind door ouderdomskortzichtigheid. Niet meer aangepast om een samenleving te ‘runnen’.

Van een centocratie moeten we naar een echte democratie, zonder politieke partijen en spelletjes. Een democratie met betrokken burgers heeft echt geen beroepspolitici meer nodig.

Van verkozen beroepspolitici naar uitgelote vertegenwoordigers!

 

Democratie en loting, zo oud als de straat.

Uitgelote burgers als wetgevers en bestuurders is helemaal geen nieuw, revolutionair idee. Het is zelfs een oud democratisch principe dat al in het klassieke Athene werd gehanteerd. Al eeuwen pleiten grote politieke denkers en filosofen voor dit systeem. Denkers als Aristoteles, Plato, Montesquieu, Rousseau, enz… en in onze dagen David Van Reybrouck bijvoorbeeld.

Montesquieu vatte het verschil als volgt samen: ‘uitloten is democratisch, verkiezen is aristocratisch’.

Het systeem van uitloten is inderdaad veel democratischer omdat iedereen evenveel kans heeft het land te besturen. Dus niet alleen de ‘mooisten’, of de grootste idioten met geld (cfr Trump en konsoorten) of de hardste ‘roepers’.

Bovendien is het systeem een sterkere garantie voor beter bestuur. Burgers kunnen meer gefocust en op lange termijn denken omdat ze niet moeten wakker liggen van hun ‘herverkiezing’. En omdat ze om de vier jaar vervangen worden, veel minder vatbaar zijn voor allerlei lobbygroepen. Het stimuleert ook een beleid gebaseerd op argumenten in plaats van op loze kreten en symbolen. En het bevordert verandering en vooruitgang omdat je telkens andere mensen krijgt en een veel grotere diversiteit, sowieso altijd een garantie voor betere beslissingen. Enz.

 

Druk voor meer burger participatie.

Onder toenemende druk van de bevolking voor meer inspraak, experimenteren sommige landen met regelmatige burgerbijeenkomsten, andere met een  lotingssysteem dat burgerraden benoemt die samen met experts en  politici  beslissingen nemen of hun  veto kunnen  uitspreken. Zo speelde bijvoorbeeld de citizen’s assembly in Ierland  een grote rol in de abortuswetgeving.

Ook in eigen land groeit het verlangen naar democratische vernieuwing. Drie kwart van de ondervraagden in een onderzoek van Jean-Benoît Pilet (ULB) wil dat er consultatieve burgerpanels georganiseerd worden over nationale kwesties. Onlangs pleitte een reeks organisaties nog voor de installatie van een uitgeloot Burgerparlement.

Federaal en in de Brusselse, Waalse en Duisttalige regio’s wordt dan ook al volop geëxperimenteerd met meer burger participatie . Eindelijk begint het bij sommigen toch te dagen! Alleen onze zelfverklaarde sterregio loopt achter. Blijft steken in een verstikkend paternalistisch conservatisme. Waarschijnlijk denken ze hier dat de  gewone burger met een ‘Corollo’ te stom is om een mening te hebben over zaken die voor hem niet ter zake zijn! Raar want vele politiekers willen nochtans graag in hun naam spreken…

En de technologie blijft niet achter. Onder de noemer  civic technology komen er meer en meer oplossingen op de markt om de participatie van de burger in het bestuur te vergemakkelijken en de democratie nieuw leven in te blazen.

 

Van verkozen naar uitgelote instellingen.

Persoonlijk streef ik naar een volledige afschaffing van de particratie. We hebben immers ‘meer participatie en minder particratie nodig’ om het met de woorden van  Karel Van Eetvelt te zeggen.

Vertrekkend van de ‘ideale’ staatstructuur’, zou ik onze instellingen (parlement, senaat, regering) bevolken met uitgelote burgers in plaats van te be-ezel-en met verkozen beroepspolitici.

De instellingen worden om de vier jaar vernieuwd. De burgers worden uitgeloot op basis van de bestaande diversiteit op vlak van bijvoorbeeld woonplaats, etniciteit, leeftijd, geslacht en opleiding.

Ben er rotsvast van overtuigd dat dit veel goedkoper zal zijn en veel, veel beter.

Veel goedkoper omdat alle overbodige partijpolitieke creaties (partijfinanciering, dubbele, driedubbele en zelfs vierdubbele bezetting van dezelfde bevoegdheid, kabinetten, politieke benoemingen, enz.) afgeschaft kunnen worden.

En beter doen zal echt niet moeilijk zijn als je ziet naar het geklungel van de huidige politieke generaties!

Trouwens waarom zouden burgers, bijgestaan door onafhankelijke experts en technologie, het niet beter kunnen doen dan beroepspolitici die meer bezig zijn met hun eigen carrière dan met het lot van de burgers?

 

Burgerparticipatie in de praktijk.

Burgers uitloten voor openbare bestuursfuncties werkt perfect. Daar zijn ontelbare voorbeelden van.

Kijk naar de juryleden op een assisenproces. Zij worden uitgeloot voor een heel belangrijke en delicate opdracht: oordelen over schuld of onschuld van de beklaagde..

In het midden van de jaren negentig zond het Britse Channel 4 het programma The People’s Parliament uit. Honderd willekeurig gelote burgers, van alle rangen en standen, gingen in debat over controversiële vraagstukken. Aan het einde van iedere uitzending moesten ze met een compromis komen. ‘Veel kijkers van The People’s Parliament’, schreef het tijdschrift The Economist, ‘achtten de debatten van een hogere kwaliteit dan die in het House of Commons. De leden van het eerstgenoemde lijken, in tegenstelling tot die van het laatste, te luisteren naar wat hun collega’s zeggen.’

Ook Hermès Gerrienne, die deelnam aan een Waalse burgerraad sprak in dezelfde zin.

En Joke J. Hermsen, een Nederlandse filosofe is heel positief over twee burgerinitiatieven in Nederland. ‘We hebben er in Nederland twee uitgeprobeerd, de Burgertop van Schiphol en de Friese burgerraad. Beide waren een succes. Ze kwamen met concrete voorstellen waar een meerderheid zich achter kon scharen. In het geval van Schiphol: geen verdere uitbreiding, accijns op kerosine en een vliegtaks. Dat is al meer dan het gepolder van professionele politici heeft opgeleverd.’

 

Waarom werkt het beter?

Dat de debatten van zulke burgerpanels hoogstaander zijn en tot betere resultaten komen verbaast me niets. Zoals al gezegd, diversiteit leidt altijd tot betere oplossingen.

Plus, heel belangrijk, de meeste burgers hebben een onbevangen, VRIJ gezond verstand. Beroepspolitici een geïndoctrineerd, ONVRIJ gezond verstand, gevangen in het keurslijf van hun partijprogramma en -dictaten, en het lobby-gefluister.

Dit is trouwens een van de grootste democratische deficits van het huidige systeem. Zo stemmen heel wat mensen voor een partij als NVA alhoewel ze helemaal niet zo tuk zijn op staatshervormingen of een ‘onafhankelijk  Vlaanderen’. Dit zijn noch voor Vlamingen (6.1%) noch voor Walen (4.7%) prioriteiten. Nochtans blijft NVA daar constant op doordrammen en zo het land lam leggen en krijgt het NVA-mantra dus echt een buitenproportionele dimensie. Niet echt democratisch….

Deze problemen worden vermeden door het uitloten van onze vertegenwoordigers.

 

#Citizen participation   #Democracy   #Good governance        #political parties