Berichten door:

jan.lhoest@skynet.be

(anti) Woke: als de pot de ketel verwijt.

(anti) Woke: als de pot de ketel verwijt. 376 558 Lhoëst Jean

Français    English

In zijn pamflet ‘over woke’ wil onze ongekroonde predikant BDZ ons waarschuwen voor een regelrechte ramp.

Als een echte donquichot trekt hij ten aanval tegen woke-windmolens!’ zoals Bart Eeckhout het prachtig samenvat.

Heb zijn boekje gelezen en wil hier graag als ‘witte, hetero man’ wat commentaar aan wijden.

Wat is ‘woke’.

Van Dale omschrijft woke als ‘zich zeer be­wust van ra­cis­me en so­ci­aal on­recht je­gens min­der­he­den’. En in The Oxford English Dictionary luidt het ‘alert to racial or social discrimination and injustice.

Socioloog Walter Weyns (UAntwerpen) beschrijft het als “aandachtig zijn voor alle vormen van sociale onrechtvaardigheid“. Verder vertelt hij: “De oorsprong ervan is moeilijk vast te leggen, maar het werd eerst in de zwarte cultuur gebruikt. Daarna is het overgeslagen naar andere bewegingen, bijvoorbeeld het feminisme. Vervolgens wordt de term gebruikt door minderheden die zich de afgelopen eeuwen gediscrimineerd voelen“.

Vaak in één adem genoemd met ‘woke’ is ‘cancelcultuur’. Weyns omschrijft dit als ‘de praktijk waarbij begrippen, inzichten, auteurs of sprekers worden geweerd omdat ze dingen zeggen (of gezegd hebben) die niet meer  geaccepteerd worden. Men beschermt het publiek tegen hen omdat ze ideeën uiten die niet meer van deze tijd zijn.”

‘Zeig dich! Versteck dich nicht’ (Rammstein).

Een streven naar minder ongelijkheid en meer rechtvaardigheid is m.i. een nobele christelijke gedachte. Daar kan eigenlijk niks mis mee zijn….

En toch denkt Bart er anders over als je zijn denigrerende definitie van het woke-denken leest: “een gedachtegoed dat pretendeert mensen ‘wakker’ te willen schudden voor de grieven van een lijst maatschappelijke slachtoffergroepen. In realiteit manifesteert het zich als de criminalisering van de westerse beschaving en de verheerlijking van alles wat er afbreuk aan kan doen.”

Een rare definitie voor iemand die graag dweept met de waarden van de Verlichting. Nochtans is kritisch denken en durven opkomen tegen onrecht één van de kernwaarden van de Verlichting, zoals zo mooi en kernachtig verwoord door Kant’s ‘Sapere aude’: durf mondig te zijn, durf uit het gareel te lopen!

Maar conservatieve middens houden niet zo van ‘hommes révoltés’ (A. Camus) die opkomen tegen onrecht…. Ze zien hun cultuur immers als verheven en houden vast aan klassieke rolpatronen en ongelijkheden…

Bart’s pamflet.

I’m mad as hell and I’m not gonna take this anymore’

De openingszin van zijn pamflet. En inderdaad, het boekje leest als een lange, anekdotische jammerklacht!

Iedereen die nog maar een beetje begrip toont voor de strijd tegen onrechtvaardigheid en ongelijkheid krijgt er van langs. Het postmodernisme, de media, de universiteiten, de cultuur, historici, columnisten, intelligentsia, migratie, onderwijs, Unia, de rechters, de klimaatactivisten, enz.. Zelfs een jong mondig meisje, Greta Thunberg is ineens een gevaar voor de wereld!!! Bart en zijn NVAfbrekers op hun best dus: schofferen, kleineren en polariseren.

Hij beschrijft zijn pamflet als volgt: ‘Dit pamflet kant zich tegen de zelfvernietigingsoorlog die een flink deel van de intellectuele elite voert tegen de moderne, westerse samenleving.

Na het lezen van zijn boekje zou ik het als volgt willen herformuleren: ‘‘Dit pamflet kant zich tegen de (soms ongemakkelijke) waarheden die een flink deel van de intellectuele elite aanhaalt tegen de conservatieve, nationalistische samenleving die Bart voor ogen heeft.

Je voelt inderdaad dat dit gejammer geschreven is door een verongelijkt manneke. Omdat hij zijn streven naar een conservatieve, totalitaire Vlaamse staat nog niet heeft kunnen verwezenlijken. Gelukkig maar!

Steeds langere tenen.

In zijn boekje schrijft Bart ‘Een samenleving van vrije burgers vraagt onmiskenbaar een zeker incasseringsvermogen van iedere burger. De vrijheid kan nu eenmaal niet beschermd worden door ze in te perken. Een foute opinie of een shockerende uitspraak kan een heel negatieve impact hebben op mensen, maar de strijd ertegen kan alleen worden gevoerd met betere opinies en met opvoeding tot respect. De imperfectie van de vrijheid blijft immers oneindig beter dan die van de onvrijheid.

Hierin kan ik hem wel volgen. Ik denk dat heel velen tegenwoordig, wokies, zowel als antiwokies en anderen vitten over pietlulligheden en rap op hun lange tenen getrapt zijn. Zo was er onlangs in Leuven een rel over ‘kerstverlichting’ of ‘wintersfeerverlichting’. Man, wat een ‘much ado about nothing’. Hebben mensen echt niets beter te doen?

Een boek ‘herschrijven’ (of erger bannen) omdat het passages bevat die konden op het moment van schrijven, maar nu niet meer kunnen omwille van welke reden dan ook, vind ik ook echt te ver gaan.

Weet je, als je bij al wat je zegt, moet opletten dat je geen grensjes overschrijdt, ga je uit de buurt van die grensjes blijven. Een spijtige zaak want humor, toch een van de beste smeerolies voor goede menselijke contacten, gedijt meestal aan die grensjes. En is lachen niet zoveel gezonder dan veroordelen?

Ocharme de witte, hetero man!

Volgens Bartje is de ‘woke’-beweging een strijd tegen de Westerse cultuur, en meer bepaald tegen de witte, hetero man. Bart voelt zich dan ook in zijn waardigheid en vrijheid aangetast. Ik, een witte, hetero man voel dit nochtans helemaal niet zo aan, raar.

Bartje ik denk dat wij toch nog van geluk mogen spreken hoor.

Ik vraag me af hoe een

  • werkloze Vlaamse witte hetero man zich dan moet voelen. Want buiten de ingebeelde wokistische aanvallen zal ook wel de aangevoelde minachting door bepaalde politieke partijen – u waarschijnlijk wel bekend- onder zijn huid kruipen….
  • Of de Waalse witte hetero man die ook nog eens de bijtende verwijten en vernederingen van N-VA’ers en Vlaams Belangers moet ondergaan?
  • Of een allochtone, homofiele werkloze vakbondsman? Neen, stop….

Bart, in plaats van af te breken, kunnen we toch ook proberen verschillen te overbruggen door oprecht naar elkaar te luisteren, door samen te praten met wederzijds respect en op basis van gelijkwaardigheid, door te oordelen in plaats van te veroordelen, enz. . Bartje zoiets zou je vast en zeker uit je lijden bevrijden!

Een boek vol ongerijmdheden.

Deze anti-wokekruistocht staat bol van de ongerijmdheden. Een paar voorbeelden.

Hij schrijft ‘In het Westen zou niemand zich nog belemmerd mogen voelen, laat staan belet mogen worden om te zijn wie hij of zij  is.’ Volledig akkoord Bartje, maar waarom mogen vrouwen die een hoofddoek willen dragen dan niet hun eigen zijn? Waarom mag de Arenbergschouwburg een paar oude schilderijen dan niet vervangen door hedendaagse foto’s?  Waarom zou Dalilla Hermans moeten ‘gecanceld’ worden als trajectcoördinator ‘Brugge culturele hoofdstad 2030’?

Hij schrijft: ‘Slachtofferschap is natuurlijk verleidelijk, want het ontslaat je meteen van heel veel eigen verantwoordelijkheid.’ Inderdaad, maar wie hangt er in dit boekje het slachtoffer uit? Hij klaagt dat ‘hij niets meer mag zeggen’, maar wie zet al jaren de dominante toon in het publieke debat?

Maar de allergrootste ongerijmdheid is zijn gekanker over de groeiende polarisatie door de woke-invasie. ‘‘Woke is een zeer ontwrichtende ideologie die mensen tegen elkaar opzet’. ‘Woke dreigt de samenleving aan de rand van een burgeroorlog te brengen, op z’n Amerikaans’ luidt het. Dit klinkt raar, belachelijk en wel heel cynisch uit de mond van de grootste polarisator van de Belgische politiek! Als geen ander kan hij conflicten en tegenstellingen oppoken.

Waarover niet geschreven wordt in dit pamflet?

De keuze van Bart’s voorbeelden is uiteraard heel selectief. Zo is er geen enkel voorbeeld van de talrijke censuuroperaties in de VS. In veel scholen en campussen worden hier bijvoorbeeld boeken en andere zaken die ingaan tegen de streng-christelijke leer gebannen. In Tennessee moest zelfs de befaamde Holocaust-graphic novel Maus van Art Spiegelman eraan geloven vanwege naakt­afbeeldingen en vloekwoorden. En DeSantis legt met zijn ‘don’t say gay’ wet het bespreken van seksuele geaardheid of genderidentiteit in scholen aan banden! Geen woord erover in Bart’s pamflet.

Uiteraard zul je ook niets lezen over hoe de ECHTE grote problemen van deze tijd moeten aangepakt worden. Klimaatopwarming, de groeiende armoede en ongelijkheid, de onrechtvaardige belastingsystemen, enz.. Wat zouden witte (en andere) armen aan zijn kruistocht hebben?

Het boekje is een grote jeremiade, maar opbouwende oplossingen vind je niet. Het heil zal weer moeten komen van de ijle Vlaamse ‘Gemeenschapsvorming en Verlichting.’

Bedoeling van dit pamflet?

Verveling? Het Vlaams belang counteren? De verkiezingen 2024 voorbereiden?

Met de verkiezingen in het zicht kan hij inderdaad moeilijk uitpakken met de prestaties van de Vlaamse regering. Die bewijst nog maar eens dat ‘wat we zelf doen, we niet echt beter doen’.

Dan is het creëren van een nieuwe ingebeelde zondebok altijd een goede oplossing. Dit is de tactiek van de meeste conservatieve, populistische partijen, waar ook ter wereld. In de VS gaan de Republikeinen ook tekeer tegen de wokecultuur. Nu beweren ze zelf (uiteraard volkomen onterecht) dat de instorting van de Silicon Valley Bank de schuld is van het woke-activisme!!!!

Woede en angst opwekken is een duchtig wapen om de aandacht af te leiden van de ECHTE sociale en ecologische problemen!

De pot en de ketel.

Na het lezen van dit pamflet voelde ik me precies zoals beschreven in de openingszin van het werkje (zie boven).

En in mijn gedachten flitste het oeroude Vlaams gezegde ‘De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.’ Dit past inderdaad perfect bij dit boekje, dat iedereen en alles die niet past of gelooft in de Vlaamse ‘ijlsleer’ verwijt zwart te zien.

#Challenges  #Freedom  #Gov. Michel1  #Hate/fear  #Identity/Be yourself  #Political parties  #Populism  #Social media  #Society

Wegens verlof, verschijnt het volgend artikel op 9/06/2023:

Conservatief en slim, geen goede vrienden

De kunst van het gelukkig zijn.

De kunst van het gelukkig zijn. 640 640 Lhoëst Jean

Français    English

Ik geloof rotsvast dat we ooit – alhoewel ik het allicht niet meer zal meemaken – een andere, rechtvaardigere richting zullen inslaan. Op weg naar een wereld waar het welzijn van ALLE mensen primeert!

Her en der kun je inderdaad tekenen zien van intelligentsia, organisaties, landen en jongeren die vragen stellen bij de systemen die ons onderdrukken.

Intelligentsia.

Meer en meer filosofen, economen en andere geleerden pleitten openlijk om het ongebreidelde kapitalisme aan banden te leggen, of zelfs af te schaffen. Mensen zoals Jason Hickel, Timothée Parrique, Kate Raworth, Thijs Lijster, Marguerite van den Berg, Paul Verhaeghe, Chomsky, enz..

En in hun uitstekend rapport ‘The Tragedy of Growth’ vatte de Britse ngo Positive Money het als volgt samen: ‘Groei van het bbp draagt niet bij aan het welbevinden, verlicht de armoede niet en beschermt het milieu evenmin.’

Zelfs groepen als de Patriotic Millionaires en Millionaires for Humanity die vele miljonairs tellen onder hun leden, roepen op ‘to tax the rich’ en ‘to tackle poverty and climate change and achieve the UN Sustainable Development Goals.’

Pionierslanden.

Sommige landen met vooruitziende regeringen durven al een andere weg te bewandelen.

De Wellbeing Economy Alliance (Schotland, Nieuw Zeeland, IJsland, Wales, Finland en Canada) wil het economische systeem veranderen om het algemeen welzijn van de mens en het milieu centraal staan te stellen.

Nieuw-Zeeland haalde vorig jaar de pers met deze belofte van haar ex-premier Jacinda Ardern: ’ We zullen geen groei najagen om de groei. Ons beleid staat in het teken van hoe de Nieuw-Zeelanders eraan toe zijn’.  In plaats van het BNP zijn duurzaamheid, ­gelijkheid, eerlijke kansen, armoedebestrijding en de verbetering van geestelijke gezondheid er de vijf officiële regeringsdoelstellingen geworden!

En ook Costa Rica is een boeiend voorbeeld. Ook dit land heeft de groeifetisj zeer bewust in vraag gesteld en heeft een andere weg gekozen. Hun BNP is relatief laag, maar hun levensverwachting, welzijn en geluk zijn hoger dan die van de VS. Ze hebben geïnvesteerd in universele gezondheidszorg, onderwijs en natuurbehoud.

Tenslotte, een land als Cuba heeft een veel ambitieuzer klimaatplan dan de westerse wereld. Hoe lang blijven onze knoeiende politiekers zich nog achter ‘geen draagkracht’ schuilen om de rest van de wereld op te schepen met steeds gigantischer problemen?

Jongeren.

En last but not least overal in de wereld beginnen jongeren steeds meer vragen te stellen omtrent de zegeningen van het marktfundamentalisme.

Sinds corona nemen steeds meer jongeren vrijwillig ontslag uit ‘bullshit jobs’ zoals David Graeber ze noemt. Ze willen niet langer hun kloten afdraaien voor een hongerloon om onnodige en ongezonde dingen te kunnen kopen ter ere van een kleine minderheid (aandeelhouders) die alsmaar rijker wordt. Men noemt dit fenomeen ‘the great resignation’ of de ‘big quit’.

In zijn uitstekende boek ‘Verschuivingen’ schrijft Stefan Hertmans hieromtrent dit: ‘Maar bij jonge dertigers die nu al tekenen van burn-out vertonen, wordt een trend zichtbaar die neigt naar meer innerlijke rust, minder meritocratische rush, verlangen om uit de ratrace te stappen, in tiny houses te gaan wonen, een natuurlijker evenwicht terug te vinden – de drang om de infernale samenhang van identiteit en verdienste te doorbreken en meer zelfbeschikking te veroveren.’

Een nieuwe wereldorde aub!

Laat ons beginnen met proberen de omstandigheden waarin geluk kan gedijen te verbeteren.

Daarom pleit ik al lang

  • Om te evolueren van een participatieve democratie (centocratie) naar een echte directe democratie met uitgelote burgers aan de macht. Een democratie waar het algemeen welzijn primeert en waar de mensenrechten geen vodje papier zijn.
  • Voor een mondiale regering. Mondiale problemen (klimaat, eerlijke belastingen, enz) vragen mondiale antwoorden.
  • Om het vrije marktfundamentalisme te vervangen door een gecontroleerde, wijze markt met een eerlijk belastingsysteem.

Toen Octavio Paz in 1990 de Nobelprijs voor de Literatuur in ontvangst nam, zei hij deze wijze woorden: ‘We moeten een manier vinden om de markt zó in de samenleving te integreren dat hij het sociaal contract tussen overheid en burger ten uitvoer legt en zo een instrument wordt dat rechtvaardigheid en eerlijkheid bevordert. Een samenleving die als een dolleman meer moet produceren om meer te kunnen consumeren heeft de neiging om gedachten, gevoelens, kunst, liefde, vriendschap en mensen te reduceren tot consumentenproducten. Alles wordt een ding. En dat ding wordt gekocht, gebruikt en dan in de vuilnisbak gegooid.’

Laat ons er werk van maken….

Enkele persoonlijke tips voor geluk.

  • Geluk schuilt in de gewone dinges des leven, die echt voor iedereen bereikbaar zijn.
  • De lege ratrace naar meer en meer zal je nooit gelukkiger maken. Werp de ketens van het economische systeem en de sociale media af. Verjaag de FOMO (fear of missing out) en omarm de HOMO (happy of missing out).
  • Neem jezelf niet al te serieus. Nuanceren en relativeren zorgt voor gemoedsrust.
  • Optimisme en lachen zijn veel plezanter dan je druk te maken. ‘Mens erger je niet’ is niet alleen een leuk spel maar ook een levensles.
  • De gulden regel is een goed kompas. We zijn immers allen dezelfde anderen. Stel je zonder vooroordelen open voor anderen, wit of zwart, moslim of christen en ervaar hoe je rijker en gelukkiger wordt.
  • Je eigen durven zijn is de weg naar geluk. Het zou zonde zijn moest je op je sterfbed tot de conclusie komen dat je het beter anders had aangepakt, zoals zovelen voor jou ….
  • Een goed gesprek met iemand, voorbij slogans en kreten, is vaak een bron van wijsheid en geluk.
  • Geluk kan je niet kopen, enkel beleven.
  • Wees dankbaar voor de gelukkige momenten in je leven.
  • Last but not least, make love, no war!

Beste lezer, wie je ook bent, ik wens je heel veel gelukkige momenten toe!

#Challenges   #Citizen participation   #Democracy   #Free markets   #Happiness   #Identity/Be yourself   #World

Volgend artikel op 12/05/2023:

Omtrent woke: much ado about nothing.

Willen we gelukkig zijn?

Willen we gelukkig zijn? 2048 1471 Lhoëst Jean

Français    English

Wat een vraag. Wie wil immers niet gelukkig zijn?

En daarom kan ik moeilijk begrijpen waarom wij ons liever fleurig laten ketenen dan eenvoudig vrij en gelukkig te leven.

Een artikel in twee delen.

In dit eerste artikel probeer ik te antwoorden op volgende vragen: wat is gelukkig zijn, hoe gelukkig is de homo sapiens in de wereld en waarom zijn de mensen in de ‘rijke’ landen niet gelukkiger?

In het tweede artikel beschrijf ik een aantal signalen van hoop op beterschap en geef ik een paar regels voor geluk mee.

Wat is gelukkig zijn?

Geluk, gelukkig zijn, begrippen die moeilijk eenduidig te definiëren zijn. Het heeft te maken met een subjectief gevoel van welzijn. Het mooie aan geluk is wel dat iedereen, zwart of wit, arm of rijk, christen of moslim gelukkig kan zijn.

Naast gezondheid en liefde word gelukkig zijn heel dikwijls in verband gebracht met tevredenheid, vrijheid en rechtvaardigheid.

Velen geleerden benadrukken dat tevredenheid een belangrijke, zo niet de belangrijkste sleutel tot geluk is. Tevreden zijn met wat je hebt, en …niet hebt maakt gelukkig. Verlangen naar steeds meer maakt leeg en ongelukkig.

Zich vrij voelen is een ander veel geciteerde voorwaarde voor geluk. Angst en ketens zijn immers geluk remmers. De Amerikaanse socioloog Ronald Inglehart stelt dat geluk sterk samenhangt met een gevoel van individuele vrijheid: hoe vrijer, hoe gelukkiger.

Streven naar een rechtvaardigere wereld is niet alleen een nobel doel, maar schept ook een klimaat waarin zich gelukkig voelen makkelijker kan gedijen.

Hoe zou ik me echt goed kunnen voelen met een beleid dat miljarden spendeert opdat ik het vliegtuig in Antwerpen kan nemen en mijn appartement goedkoop kan laten kuizen, maar er tegelijkertijd niet in slaagt het aantal kinderen dat met een lege brooddoos naar school moet te verminderen? Hoe kun je , als je een moreel kompas hebt, je goed voelen als je naast je het aantal armen, uitgestotenen, enz.… ziet toenemen? Onrecht, ervaren of waargenomen, bedrukt gevoelens van blijdschap en geluk.

Hoe gelukkig is de wereld?

De bovenstaande grafiek probeert in beeld te brengen hoe (on)gelukkig de mensen zich in de wereld voelen.

Vooreerst zien we dat de rode balkjes (ongelukkig) het hoogst zijn in de rijkste landen. En dat zelfs in deze landen de groene balkjes (gelukkig) niet veel hoger liggen dan in de andere landen.

Eigenlijk zijn de Costa Ricanen gelukkiger dan de Amerikanen ondanks ze meer dan 5 keer armer zijn dan de VS!

De verklaring voor deze paradoxale vaststellingen is uiteraard een combinatie van factoren. Maar mijns inzien is een van de belangrijkste toch de excessen van het neoliberaal marktfundamentalisme. Het systeem kan er wel prat opgaan dat er nu veel meer mensen lijden aan obesitas dan aan honger!

De economie groeit, de mensen gaan erop achteruit. Inderdaad, het welzijn van de mensen in de rijke landen gaat achteruit, ook in ons eigenste landje. Volgens de Wereld Gezondheidsorganisatie is depressie inmiddels volksziekte nummer één. ‘Ons grootste tekort vind je niet op een begroting, maar in onszelf. Het is een tekort aan zingeving. Een tekort aan spel’ schrijft  Rutger Bregman hieromtrent in zijn boek ‘De meeste mensen deugen ‘.

Deze grafiek illustreert ook goed het beroemde citaat van Robert Kennedy : ‘Het bruto nationaal product (GDP) meet alles, behalve dat wat het leven de moeite van het leven waard maakt.

Neoliberalisme.

Ons huidig westerse, ‘goddelijk’ systeem – centocratie en marktfundamentalisme – is ziekmakend. Het is immers de boeman van tevredenheid, vrijheid en rechtvaardigheid. En dus van het welzijn van de mens.

Het marktfundamentalisme heeft veel welvaart gecreëerd, maar inderdaad weinig welzijn. Bovendien zorgt het ook voor heel wat ellende, gaande van een ecologische ramp over de uitputting van mens en planeet tot een steeds groeiende ongelijkheid.  En de groei dwang ketent mensen in een weinig welzijn bevorderende ratrace… En de overheid laat als een trouwe lakei van het systeem begaan…

De gecreëerde rijkdom is haast volledig gegaan naar de zakken van een minderheid. Inderdaad, sinds de jaren ’80 van de vorige eeuw zagen veel burgers hun koopkracht afkalven, terwijl de welvaart van de allerrijkste bovenlaag bleef groeien. Een minderheid die bovendien haast geen belastingen moet betalen en dus niet solidair is met de rest. Deze toenemende ongelijkheid (in rijkdom én behandeling) kruipt onder de huid van mensen en tart elk rechtvaardigheidsgevoel.

En in zijn fetisj voor groei dwingt het systeem ons via allerlei slimme technieken (reclame, hyping, media, marketing, enz) om altijd maar meer en meer te consumeren. Het systeem creëert een ‘eeuwig verlangen naar meer’, maar geen voldoening! Het besef dat we genoeg hebben wil de markt bannen. Het systeem is dus een permanente aanslag op gevoelens van tevredenheid en vrijheid!

Pour vivre heureux…

Vivons caché’ luidde het devies vroeger.

Nu is het ‘vivons branché’ geworden. Waar men vroeger zijn privé leven niet te grabbel gooide, is exhibitionisme de troef geworden. Alles wordt ‘in de groep gesmeten’ en gedeeld. De wereld lijkt wel een grote verzameling groepen van ‘vrolijke, vrolijke vrienden’ te zijn geworden. Alles moet leuk en leuker zijn tot men er zelfs ‘leukemie’ van krijgt. Sommigen lijden nu zelfs aan ‘fomo’ (fear of missing out) als ze er niet eens bij kunnen zijn….

Maar achter deze gemaakte vrolijkheid schuilt een poel van dwaasheid, waanzin, extremisme, desinformatie, onverdraagzaamheid, haat, jaloersheid, enz.. Nuances en argumenten bestaan niet meer in deze fake wereld, alleen slogans, emojis en opgestoken vingertjes. Achter al deze verbondenheid schuilt mijns inzien veel leegheid, rusteloosheid en eenzaamheid….

En wat doen de Facebooks, Googles en Tiktoks met alle onze gegevens? Ze verdienen er in ieder geval big money mee door ze te verkopen op de markt. Algoritmes gebruiken onze digitale sporen om ons zo nog beter te kunnen bestoken met allerlei voorstellen voor dingen/diensten die we niet nodig hebben….

Vandaar mijn vraag: heeft ‘vivons branché’ ons gelukkiger gemaakt? Of bloeit het ware geluk niet het schoonst verborgen?

Autoritaire overheden.

Met de verrechtsing van het politieke klimaat, vertonen overheden meer en meer autoritaire trekken. Geboden, verboden, voorwaarden, controles, camera’s, drones, algoritmes en tutti quanti worden ingezet om iedereen binnen de vooropgestelde lijnen van ‘werken en consumeren’ te doen lopen. Meer en meer wordt iedereen die buiten de norm valt (te arm, werkloos, te weinig kennis van het Nederlands, enz..) geminacht en zelfs uitgesloten van openbare diensten en de sociale zekerheid.

Ons zelfbeschikkingsrecht wordt meer en meer uitgehold. 2022 was dan ook het zoveelste jaar waarin de vrijheid, zoals gemeten door de NGO Freedom House achteruit boerde!

Inperking van onze bewegings- en meningsvrijheid, beperkingen van onze solidariteit en een dwingende omgeving zijn een slechte voedingsbodem voor geluk.

Maar er is hoop op beterschap….

#Democracy   #Free markets   #Freedom   #Happiness   #Social media

Volgend artikel op 28/04/2023:

Hoopvolle signalen om gelukkiger te worden.

Sociale huisvesting op zijn Vloams.

Sociale huisvesting op zijn Vloams. 800 800 Lhoëst Jean

Français    English

Sociale huisvesting, een typisch voorbeeld van ‘wat we zelf doen, doen we slechter’.

In onze grondwet (art 23) staat dat ‘iedereen recht heeft op een menswaardig leven. Dit recht omvat o.a. het recht op een behoorlijke huisvesting’.

‘Een degelijke huisvesting is essentieel ‘ schrijft de Franse socioloog Nicolas Chambonvoor zowel fysieke en mentale gezondheid. En het heeft veel impact  op de economie en het milieu.’

Rechten, wetten en wetenschap, mooi op papier, maar in de realiteit een ramp, zeker in de zelfverklaarde Belgische sterregio.

‘Met minister Diependaele zit de sector van de sociale woningen in een diep dal’ las ik ergens. Opgelet dit is meer dan een woordspeling, dit is inderdaad de trieste realiteit.

In plaats van meer sociale woningen te bouwen, maakt hij het de meest kwetsbaren alsmaar moeilijker om een sociale woning te (blijven) hebben! Pure minachting en discriminatie van de mensen die het moeilijk hebben.

Sociale huisvesting, de feiten.

In Vlaanderen zitten zowat 250.000 huishoudens in het grijze wooncircuit of worden geconfronteerd met dakloosheid.

Er heerst krapte aan betaalbare, energiezuinige nestjes op de private huurmarkt.

En intussen weigert de Vlaamse regering het grote tekort aan sociale huisvesting aan te pakken. De wachtlijst voor een ­sociale woning is gigantisch lang: haast 200.000 huishoudens wachten al en zullen nog lang moeten wachten. En de lijst blijft maar groeien. Een echte schande voor een ontwikkeld land dat het recht op wonen nochtans in zijn grondwet heeft staan!!!!

Deze lange wachtlijsten zijn een gevolg van politieke Vlaamse onwil. Daar kunnen we de PS of Europa niet de schuld van geven.

Zo lappen vele lokale besturen de minimale verplichting van sociale woningen onbestraft aan hun laars. En tegelijkertijd worden vooruitziende gemeenten, zoals bijvoorbeeld Genk, die het wel goed doen beperkt tot maximaal 15% sociale woningen!

En het bevoegd ministerke Diependaele (N-VA) doet niets. Hij krijgt zijn budget voor sociale woningbouw niet op. Erger, in plaats van aan openbare woonmaatschappijen, spendeert hij het liever aan private projectontwikkelaars voor de bouw van geconventioneerde huurwoningen die privaat verhuurd worden tegen een verminderde huurprijs. Een puur neoliberale logica: alles voor de economische belangen en een paar kruimeltjes voor de kwetsbaren. En dat terwijl de nood aan nieuwe en gerenoveerde sociale woningen ­alleen maar groter is geworden.

Maar ja wat kun je van een ministerke verwachten die onlangs in de Humo nog leuk toeterde ‘Laten we nu eens stoppen met alleen te focussen op de 20 procent armsten.’ Waarom heeft hij dit ministerschap dan aanvaard?

Afbreken i.p.v. te bouwen!

Diependaele wil geen huizen bouwen voor de armsten. Hij verkiest deze kwetsbare mensen met de zweep uit hun huisjes te verdrijven wegens ‘sociale fraude’ en alzo een paar plaatsjes vrij te maken. Zo ging hij er onlangs prat op al 332 huurders te hebben betrapt op fraude. Nu wil hij zelf als een echte voyeur het goede gebruik van hun slaapkamers controleren! Amaai, de honderden duizenden wachtenden zullen daar veel mee vooruitgekomen zijn.

Maar ja, polariseren, stigmatiseren, uitsluiten en afbreken zijn de ordewoorden van zijn partij, de Vlaams nationale Afbrekers.

Met zijn hardnekkigheid en ijver voor fraudebestrijding  zou ik hem minister van financiën maken, het overheidstekort zou als sneeuw voor de zon wegsmelten….

Verder wil hij de alsmaar groeiende wachtrijen een beetje temperen door mensen uit te sluiten en te pesten. Zo moeten kandidaten voor een sociale woning steeds aan meer en strengere voorwaarden voldoen. Wat hebben een verplichte inschrijving bij de VDAB, taalvereisten of een lokale binding in godsnaam te maken met het grondwettelijk recht om een dak boven het hoofd te hebben? Begrijp je nu waarom onze afbrekertjes ook het Grondwettelijk Hof aan banden willen leggen?

Vlaams beleid is asociaal.

Het falend woonbeleid is een zoveelste voorbeeld van een doorgaans heel asociaal beleid in Vlaanderen. Klimaat, onderwijs, zorg, kinderopvang, openbaar vervoer, enz. zijn ook evenveel voorbeelden van falend beleid. Inderdaad, wat we zelf doen, doen we dus doorgaans slechter.

Zoals elders in de wereld, voert het rechts conservatisme in Vlaanderen, met de stem  van de onderklassen, een beleid voor de portefeuille van de bovenste klassen.

Miljoenen subsidies voor verlieslatende regionale luchthavens, miljarden subsidies voor dienstencheques, extra laadpalen en minder bushaltes, enz.. Maar de meest kwetsbare mensen worden aan hun lot overgelaten.

Ook de fraudebestrijding leidt aan dit euvel: het kleine grut wordt met alle middelen opgejaagd, de grote belastingfraudeurs blijven buiten schot. Hier voert men een ‘penny wise, pound foolish’ beleid zoals de Engelsen het plastisch omschrijven. Een vergrootglas op kleine zaken/problemen, een blinddoek voor de grote!

Vlaanderen zorgt voor hen die het goed hebben.

Vlaanderen rolt rode lopers uit voor hen die het goed hebben en hanteert de zweep voor hen die niet mee kunnen of willen zoals werklozen, vreemdelingen, anderstaligen, armen, enz.. Deze kwetsbaren worden geminacht en meer en meer aan hun lot overgelaten. Net zoals in de middeleeuwen herleeft de gedachte dat het allemaal ‘hun eigen fout’ is en dat ze dus hun plan maar moeten trekken.

Zelfredzaamheid noemen de profeten van de centocratie dit. Ik noem het falend beleid met een neoliberaal sausje van domheid, rauw egoïsme en beschavingsbarbarij. Een polariserend wanbeleid.

#Belgium #Good governance #Poverty #Social security #Taxes

Volgend artikel op 14/04/2023:

Willen we gelukkig zijn?    

Waarom zo dikwijls socialistische partijen in corruptieschandalen?    

Waarom zo dikwijls socialistische partijen in corruptieschandalen?     800 1209 Lhoëst Jean

Français    English

Qatargate’, het corruptieschandaal dat het Europees Parlement en de media al weken in de ban houdt. Verschillende parlementsleden zouden smeergeld aanvaard hebben van Qatar en Marokko om de wetgeving in het voordeel van die landen te laten beïnvloeden.

En weerom, zoals wel vaker waren het leden van de socialistische familie die betrokken waren. Hoe komt dat toch? Zouden socialisten zwakker zijn dan de anderen? Of zouden ze meer aan verleiding blootgesteld worden?

Opgepast, naar een verklaring zoeken waarom sommige meer omgekocht worden dan anderen, betekent uiteraard geenszins dat ik zulke praktijken goedkeur. Verre van. Ik ben sowieso tegen elke vorm van beïnvloeding van de wetgever voor eigen belang. Dit is gewoon pervers en ondemocratisch!!!

Wetten geschreven door de ‘economische belangen’.

Zoals eerder al geschreven leven we in een ‘centocratie’, waar de wetten geschreven worden door de economische belangen.

Allerhande economische actoren (plutocraten, bedrijven, enz.) beïnvloeden voortdurend de politieke besluitvorming op allerhande wijzen van lobbying tot pure omkoperij om hun zin te krijgen.

In een uitstekend artikel schrijft Marc Reynebeau dat ‘bedrijven en belangengroepen elk jaar zowat 2 miljard euro (!!!) spenderen aan lobbying bij de Europese instellingen’. En verder ‘Europarlementsleden hoeven niet al hun contacten met lobbyisten te melden, maar de 48 procent die er wel meldde, kwam sinds juli 2019, aldus een rapport uit 2021, uit op een totaal van 12.794 ontmoetingen, of gemiddeld 38 per parlementslid. Dat is een druk bestaan.’ Toegegeven daar zijn die paar miljoen in Qatargate klein bier tegen.

En de grafiek hierboven spreekt ook boekdelen. Alhoewel de meeste ‘vergeten’ iets aan te geven, genieten vele EU-parlementsleden van diverse pluimage gul van snoepreisjes, hen aangeboden door allerhande economische belangen.   

Een oud en wereldwijd zeer.

Dat de rijken de wetten schrijven is van alle tijden. Zo sprak Dino Rapondi, de belangrijkste financier en adviseur van Filips de Stoute , ooit deze woorden die de eeuwen zouden trotseren: ‘Er is niets dat niet met goud en geld kan worden geregeld.

Ook in eigen land werkt de democratie zo. Bart De Wever verkondigt urbi en orbi dat Voka zijn baas is. Het leverde hem een plaatsje op in de Hall of Fame van deze lobbygroep. En de voltallige top van de N-VA verwelkomde ooit de Franse fiscale vluchteling Bernard Arnault.

Het moge duidelijk zijn dat de politiek de verdediger en de verzekeraar van de economische belangen is. En dat dit de democratie en de vrijheid ondermijnt.

Hoe moet een burger die al jaren op de wachtlijst staat voor een sociale woning zich daarbij voelen? Waar kan hij terecht?

Zijn socialisten ontvankelijker voor omkoping? 

Neen, dat geloof ik niet. In elke partij zitten sterke en zwakke personen. En opportunisten en mensen die het niet te nauw nemen met ethiek. Maar algemeen gezien is sinds de wonderbaarlijke vermenigvuldiging van het aantal ministerkes in ons land, het niveau van de politici wel fel achteruitgegaan. Leiders die verder zien dan hun korte termijn partijbelangen zijn in de verste verte niet meer te bespeuren. Des te meer kleuter-politici.

Allez, wie had nu ooit gedacht dat onze stoere anti-migratie held, Francken, zich zou laten betrappen op gesjoemel met humanitaire visa voor vluchtelingen. Uiteraard wist hij van niets…. Verantwoordelijkheid van zich afschuiven, zo typisch voor de huidige kleuter-politici.  

Ach, Joseph Conrad, een Engels auteur wist het al in de 19e eeuw dat ‘‘The moment a man wears a tie, he is lost, the germ of corruption has entered into his soul.

Dwarsliggers lopen meer risico omgekocht te worden.

In een representatieve democratie doen de economische belangen er alles aan om de handen van de wetgevers vast te houden bij het schrijven van de wetten. Lobbying is in: van snoepreisjes en goede betaalde bestuurszetels tot pure omkoping.

Doorgaans gaat dit makkelijk omdat de huidige conservatieve meerderheidspartijen zich gedragen als lakeien van de economische belangen.

Neem nu bijvoorbeeld de N-VA en haar ministerke Demir. Deze dame gebruikt zelfs belastinggeld om een studie te vragen aan Fostplus omtrent hoe de recyclage van blikjes te organiseren…. Ze vraagt dus met belastinggeld aan de lobbyist hoe de wet te schrijven met alle gevolgen van dien… Het toppunt van naïviteit of het toppunt van lakeischap? Het is alsof een rechter aan de beschuldigde zou vragen welke straf hij/zij wil! Ja, zo iemand moet uiteraard niet meer omgekocht worden….

Maar soms liggen sommige partijen toch wat dwars, meestal die van socialistische strekking en dan is omkoping vaak het laatste smeermiddel.

Zo stelde Marc Tarabella zich in het begin nogal moeilijk op ten opzichte van de wensen van Qatar. Een paar duizenden euro’s smeergeld zouden helpen hem tot ‘betere’ inzichten te dwingen….

Een Demir die naar de pijpen van de industrie danst moet niet omgekocht worden. Een sos die moeilijk doet daarentegen…..

Socialisten meer blootgesteld aan corruptiegevaar.

Sossen zijn niet corrupter, maar ze worden inderdaad meer blootgesteld zijn aan corruptiegevaar. Gewoon omdat ze tot partijen behoren die iets minder meegaand zijn met de economische belangen, en dus wat meer extra smeergeld nodig hebben.

Dit levert de omkoper – het marktfundamentalisme- twee voordelen op. Op korte termijn krijgt het meestal zijn zin. En op lange termijn wordt zo het imago van tegenstribbelende partijen beschadigd in het electorale voordeel van de lakei-partijen. En zo wint de omkoper dus twee keer!!!!

Beïnvloeding, een blaam voor de democratie.

Paul De Grauwe en Ludwig Verduyn, om maar hen te noemen, beschreven al de gevaren voor de democratie van het marktfundamentalisme dat haast zonder gêne de wetten schrijft.

Dat verklaart trouwens waarom haast overal overheden rode lopers uitrollen voor belastingfraude,  -ontwijking en -verlagingen voor de happy few.

Vandaar dat mijns inzien alle praktijken van beïnvloeding laakbaar en verwerpelijk zijn. Het ondermijnt het vertrouwen in de democratie. Voor mij is het gedrag van een Demir of een Tarabella even laakbaar.

Een gewone burger heeft immers niet de middelen om een wetgever een snoepreisje of ander lekkers aan te bieden… En zie een Diependaele nog niet vragen aan de al jaren wachtenden hoe ze willen dat hij de zaak regelt om de wachttijden in de sociale huisvesting te verkleinen.

Nog een reden te meer om te pleiten voor directe democratie….

#Democracy  #Free markets  #Good/bad practices  #Political parties

Volgend artikel op 24/03/2023:

Sociale huisvesting op zijn Vloams.    

Wijze raad van Stephen Hawking. 

Wijze raad van Stephen Hawking.  620 436 Lhoëst Jean

Français    English

In navolging van mijn vorig artikel wil ik graag een artikel uit De Standaard delen. Een artikel naar aanleiding van een open brief die de inmiddels overleden Stephen Hawking in 2016 publiceerde in de Britse krant The Guardian. Ondanks het een aantal jaren oud is, is het nog steeds zeer actueel en vat het uitstekend de huidige tijdsgeest samen….

De stem der vergetenen.

De beroemde wetenschapper en astrofysicus Stephen Hawking waarschuwt voor de vernietiging van onze planeet.

Volgens de Brit bevinden we ons in het gevaarlijkste moment in de geschiedenis van de mensheid. Hij verwijst daarbij onder andere naar de verkiezing van Donald Trump. ‘Wat we ook denken van de Brexit en van de verkiezingen van Donald Trump, er is geen twijfel mogelijk dat dit een roep van woede was van mensen die het gevoel hebben dat ze in de steek werden gelaten door hun leiders. Het is het moment waarop de vergetenen hebben gesproken. Ze vonden hun stem om het advies en de richtlijnen van de experts en de elite te verwerpen’, zegt Hawking.

Hawking begrijpt de angsten van het volk voor de gevolgen van globalisering en technologische vooruitgang. Die evoluties zullen namelijk ook gevolgen hebben voor de jobs van de gewone mens. En dat zal dan weer de ongelijkheid in de wereld doen toenemen. Het internet speelt daar ook een rol in: het laat toe dat een kleine groep mensen enorme fortuinen verdient terwijl ze maar weinig mensen aan het werk zetten. ‘Dat is sociaal destructief’, zegt Hawking.

‘We leven dus in een wereld waarin niet alleen financiële ongelijkheid is die alleen maar groter wordt, maar waarin de levensstandaard en de mogelijkheid om geld te verdienen steeds sneller en vaker verdwijnt. In die context is het geen verrassing dat mensen hun toevlucht zoeken in mensen als Trump of in iets als de Brexit.’

Meer samenwerking nodig!

Die evolutie wordt versneld door internet en sociale media, meent Hawking. De ongelijkheid wordt zo namelijk steeds meer zichtbaar. Mensen zien via sociale media hoe het er elders aan toegaat. Dat kan een stroom van miljoenen migranten op de been brengen die op zoek gaan en zijn naar een beter leven. ‘De economie en de infrastructuur in de landen waar de migranten dan terechtkomen, komt verder onder druk te staan. En dat ondermijnt de tolerantie en is een voedingsbodem voor politiek populisme.’

En dat terwijl we net in tijden leven waarin we meer dan ooit moeten samenwerken, zo vindt Hawking. ‘We staan voor immense uitdagingen, met de klimaatverandering, overbevolking, het verdwijnen van meerdere soorten, ziektes, de verzuring van onze oceanen of problemen met voedselproductie,…We leven in het gevaarlijkste moment in de ontwikkeling van de mensheid. We hebben momenteel de technologieën om de planeet waarop we leven te vernietigen. Maar we hebben nog geen technologieën ontwikkeld waarmee we van onze aarde kunnen ontsnappen. Misschien hebben we dat wel binnen 100 jaar. Maar momenteel hebben we maar één planeet, en we moeten samenwerken om die te beschermen.’

Hawking geeft daarbij ook een sneer aan Donald Trump, die een muur wil optrekken tussen Mexico en Amerika. We moeten dat doen door muren neer te halen, in plaats van door muren te bouwen. ‘We moeten geen extra grenzen optrekken tussen landen.’

‘Politieke elite moet erkennen dat ze gefaald heeft’

Hawking richt zich tenslotte nog eens naar de politieke elite. Die moeten erkennen dat ze gefaald hebben, en dat ze veel burgers in de steek hebben gelaten. ‘We gaan veel meer dan dat we nu doen moeten leren om te delen’, zegt hij nog. ‘Als landen de migratiestroom niet aankunnen, dan moeten we meer doen om de globale ontwikkeling te bevorderen. Want dat is de enige manier om miljoenen migranten ervan te overtuigen dat hun toekomst ook wel eens in hun thuisland zou kunnen liggen.’ Hawking is ervan overtuigd dat we dat ook kunnen doen. ‘Ik ben een enorme optimist voor onze soort. Maar de elites, van Londen tot Harvard, van Cambridge tot Hollywood, zullen lessen moeten trekken en moeten leren uit de afgelopen jaren.’


Wat een plezier om grote geesten bezig te horen. De meeste van hen kunnen zich zelden vinden in de bekrompenheid van het conservatieve en/of nationalistische gedachtengoed. Hun geest is gewoon te groot om in hokjes te passen. Zij kiezen voor rechtvaardigheid in plaats voor ongelijkheid en identitaire waanzin.

Voor de wereld is het bijzonder jammer dat ze spijtig genoeg in de minderheid zijn… Ben er rotsvast van overtuigd dat we met mensen als Einstein, Chomsky, Hawking, enz. aan de macht een veel betere en rechtvaardigere wereld zouden kennen…

#Challenges  #Cooperation  #Equality  #Good governance  #Leadership  #Migration  #Nationalism  #Populism  #Social media  #World

Volgend artikel op 10/03/2023:

Waarom dikwijls socialistische partijen in corruptieschandalen?    

Waarom kleurt de wereld steeds bruiner?  

Waarom kleurt de wereld steeds bruiner?   800 702 Lhoëst Jean

Français    English

Overal in het Westen is het conservatief nationalisme in opmars. Eén op de twee Vlamingen stemt intussen rechts, op de N-VA of het Vlaams Belang.

De Staatsveiligheid (VSSE) wees onlangs nog op een belangrijke trend binnen het rechts-extremisme, namelijk de ‘zorgwekkende radicalisering van jongeren’.

Leven met Vlaams Belang wordt steeds meer realiteit’ titelde Bart Brinckman onlangs in De Standaard. En zelfs VOKA pleit om het Vlaams Belang ‘mee in bad te nemen’, net zoals de Duitse industriëlen in 1933 Hitler aanprezen.

En in de New York Times las ik: “Campussen en studentenclubs weerspiegelen en wakkeren het conservatisme in Vlaanderen aan, waar een nationalistische beweging – die openlijk racistisch is – groeit“.

Toch wel onthutsende cijfers en feiten!!!

Vandaar dat ik telkens opnieuw beschaamd ben als ik ergens moet verklappen van waar ik kom. Als fan van de mensenrechten, wil ik immers geenszins geassocieerd worden met het zichzelf op de borst kloppende conservatieve gedachtengoed.

Hoe dom kunnen we toch zijn: telkens opnieuw geven we de geschiedenis de kans zich te herhalen… Nochthans voorspelde Alexis de Tocqueville, de Franse historicus lang geleden al

‘‘Le passé n’eclairant plus l’avenir, l’esprit marche dans les ténèbres‘‘.

Denkt de arme Vlaming nu echt dat hij beter gaat worden met de N-VA en/of het Vlaams Belang aan de macht?

Waarom toch deze ‘verbruining’ van ons landje?

Gevoelens van onrecht, onzekerheid en angst.

Deze gevoelens verklaren voor een groot stuk het huidige succes van rechtse populisten. De voedingsbodem voor deze gevoelens zijn het losgeslagen marktfundamentalisme, migratiestromen en de vergrijzing van de bevolking.

Het neoliberalisme.

Als een kanker woekert het marktfundamentalisme in de onderbuik van de samenleving. Het produceert enorme rijkdommen voor de happy few en veel ongemak en onvrijheid voor de rest.

Klimaatopwarming, ongelijkheid, uitbuiting, ratraces, job onzekerheid, privatisering en afbouw sociale voorzieningen, consumentisme, ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’, ‘zelfredzaamheid’, enz.. Dingen die niet goed zijn voor het welzijn van de mensheid. Zelfs de lagere sociale klassen hebben moeilijkheden om het einde van de maand te halen en maken zich zorgen over de toekomst van hun kinderen.

Deze schaduwzijden van het neoliberalisme zijn mijns inzien de grootste bron van onrecht, angst, onzekerheid en ressentiment.

Vergrijzing.

België en inzonderheid zijn zelf verklaarde sterregio wordt stilaan een groot rusthuis vol onzekere en angstige mensjes die zich vragen stellen over hun pensioen en hun veiligheid bijvoorbeeld. Met ouder worden neemt inderdaad meestal de behoudsgezindheid en de verstarring toe.

Vandaar dat het plausibel lijkt dat de vergrijzing ook zorgt voor een verbruining van het politieke landschap.

Diversiviëring van de maatschappij.

Migratie is er altijd geweest en zal er altijd zijn. Als we lang genoeg achteruitkijken stammen we trouwens allen af van allochtonen!

Alhoewel diversiteit bron van rijkdom is, hebben veel gesettelde mensen angst voor het vreemde en voor ‘wat dat allemaal gaat kosten’. Ze zouden hun levensstandaard, hun cultuur, enz. maar eens moeten aantastten…

Daarom sluiten ze zich liever op in hun eigen hokje in plaats van zich open te stellen voor het onbekende en zo nieuwe werelden te ontdekken. Ze willen zogezegd de christelijke cultuur beschermen… door zijn waarden te verloochenen.

Gebrek aan intellectuele vaardigheden.

Omgaan met onrecht, onzekerheid en angst vergt sterke intellectuele vermogens, iets wat een groot  deel van de massa spijtig genoeg ontbreekt. Velen missen inderdaad vaardigheden als kritisch kunnen denken, communicatieve vaardigheden, creativiteit, nuance,… Vandaar dat zulke mensen meer open staan voor slogans, leugens, kreten en scheldwoorden dan voor onderbouwde argumenten en nuance. Een waarheid die populisten meedogenloos uitbuiten. En zo belanden we bij de …

Democratische ziekte.  

In een democratisch systeem regeert de middelmaat tot groot jolijt van de echte machtshebbers achter de schermen, in het Westen ‘het geld’.

Om perfect te kunnen werken zou iedere stemgerechtigde een goed geïnformeerde en weloverwogen stem moeten kunnen uitbrengen. Maar dit is wishfull thinking omdat de intellectuele vaardigheden om dit te kunnen doen niet gelijkmatig verdeelt zijn over de bevolking (zie Gauss curve IQ spreiding).

Net als in zovele andere studies, stellen A. Gethin, C. Martinez-Toledano en T. Pikketty in hun studie ‘Ongelijkheid en ons stemgedrag’ vast dat hogeropgeleiden eerder links stemmen en lageropgeleiden eerder rechts. Logisch omdat beter opgeleiden de gebakken lucht verhaaltjes van populisten makkelijker doorprikken. Maar vermits er nu eenmaal meer lageropgeleiden zijn….

Deze zwakte wordt genadeloos uitgebuit door populisten om zieltjes te lokken en hun rechts conservatief programma uit te voeren ten dienst van de echte machthebbers. Trump was daar een schoolvoorbeeld van. Met een brede fan basis onder de lager geschoolden voerde hij zonder scrupules een belastingpolitiek in het voordeel van de rijken!!! Bij ons deed de N-VA een vergelijkbare stunt tijdens de regering Michel I met alle gevolgen van dien.

Dit verklaard ook waarom het Vlaams belang bijvoorbeeld de laagst opgeleide kiezers aantrekt. Bij de laatste verkiezingen (2019) was zo maar eventjes 75% van de stemmers van Vlaams Belang laaggeschoold!

De democratische ziekte, een gekend zeer.

Dit democratisch euvel is reeds ontelbare keren aangehaald door verscheidene filosofen, van Socrates tot Mill.

Mill, Bagehot en A. Rand bijvoorbeeld maakten zich zorgen dat de stemmen van de begaafdere personen altijd het gevaar lopen ondergesneeuwd te worden door de middelmatigheid van de massa.

De Zwitserse schrijver Frédéric Dard omschreef het ooit als volgt: ‘Ce sont toujours les cons qui l’emportent. Question de surnombre !’

En Mill schreef:

“Conservatives are not necessarily stupid, but most stupid people are conservatives…” 

Opkomst populistische partijen.

Samen met het neoliberalisme sprongen rechts populistische partijen in het gat van de goedgelovige, niet al te snuggere ontevreden massa’s. Partijen als de N-VA en het Vlaams Belang buiten de onzekerheid en angsten van de massa’s meedogenloos uit met allerlei sofistische verhaaltjes: zondeboktheoriën, ‘wij eerst’ gezwam en identidaire waanzin. Ze verdelen en zijn boos op iedereen behalve op hun kiezers. Zelfs ronduit fascistoïde en racistische fantasieën schuwen ze niet.  Zo lokken ze zieltjes en doen ze de mensen wegkijken van de echte maatschappelijke problemen tot groot jolijt van de echte machthebbers, het marktfundamentalisme.

Welwillige medewerking van de media.

De media, van kranten tot TV, in handen van de grote economische actoren, verspreiden welwillend de afleidingsverhaaltjes van het rechts conservatieve gedachtengoed.

Lees al jaren De Standaard (DS) en heb deze krant zien wegzakken van een nationale kwaliteitskrant tot een Vlaams parochieblaadje dat het rechtse gedachtengoed genegen is. Leescijfers, mijnheer.

In tegenstelling tot de Franstalige kranten die veel minder een free podium geven voor het rechtse gedachtengoed. Misschien verklaart dit een beetje waarom rechts in Wallonië minder succes heeft. Want ik geloof niet dat de gemiddelde Waal slimmer zou zijn dan de gemiddelde Vlaming.

Daarom lees ik ook de Franstalige en buitenlandse pers om een genuanceerder en correcter beeld te krijgen van het reilen en zeilen van mijn landje.

Als je bijvoorbeeld enkel DS had gelezen ten tijde van de zelfmoord van de crimineel Conings zou je kunnen gedacht hebben dat een volksheld was heengegaan i.p.v. een waanzinnige terrorist!

De sociale media als dorpsplein van een nepwereld.   

Ik raad je aan de onzin eens te lezen die N-VA en Vlaams Belang op de sociale media spuien en je zult begrijpen hoe toxisch dit kan zijn voor niet zo goed geïnformeerde burgers…

N-VA en Vlaams Belang zijn trouwens de absolute koplopers in uitgaven voor publiciteit op Facebook en Instagram!!! Dit verklaart zeker voor een deel de radicalisering van de jeugd zoals in de intro aangehaald.

Ik vind het trouwens heel erg dat een deel van mijn fiscale bijdrage dient om partijen te sponsoren die met hun onzin de christelijke waarden met de voeten treden. Welke partij durft die transfers stoppen?


De combinatie van de bovenstaande feiten verklaart mijn inzien voor een groot stuk de verrechtsing van de wereld.

Ze tonen de zwakte van een representatieve democratie in volle glorie: met de stem van de lagere klassen spekken rechtse politici de portefeuille van de hogere klassen ten koste van sociale voorzieningen en vrijheden! Eigenlijk weinig democratisch!!!!! 

Dit is een van de voornaamste redenen waarom ik pleit voor de afschaffing van de representatieve democratie. En pleit voor de overstap naar een uitgelote, echte democratie.

#Belgium  #Democracy  #Free markets  #Media  #Populism  #Right/left #Social media

Volgend artikel op 24/02/2023:

Stephen Hawking aan het woord.

Jaaroverzicht 2022

Jaaroverzicht 2022 444 395 Lhoëst Jean

Français    English

Wat zal ik  van een redelijk turbulent 2022 onthouden?

Oorlog.

Uiteraard kun je er niet naast kijken: de schandalige Russische inval in Oekraïne.

Wat mij nog het meest verbaasd is dat deze oorlog nog steeds – begin 2023 – voortduurt. En dat we dus niets leren uit het verleden. Ons beschavingspeil is dus echt niet om hoog van de toren te blazen.

De codex van Hammurabi, een van de eerste schriftelijke wetboeken in de geschiedenis (18e E vóór C) bevatte voor het eerst het gezegde ‘oog om oog, tand om tand’. En vandaag de dag zijn we nog steeds niet verder.

Inderdaad, economisch profijt verpakt in ideologische scherpslijterij doet deze oorlog aanslepen. Hoelang blijft de Europese bevolking nog dulden dat haar leiders het conflict maar verder blijven opstoken ten koste van de gewone mens, niet alleen in Oekraïne en Rusland maar ook in de ganse EU? Tot er een atoombom valt? En gaan we dan met zijn allen weer zeggen ‘wir haben es nicht gewüsst’?

Neveneffecten van de oorlog.

Een energiecrisis en nooit geziene inflatiecijfers zorgden voor koude woonkamers,  wegsmeltend spaargeld en super winsten vooral voor de voedsel-wapen- en energiebedrijven. Terwijl de gewone mens zwarte sneeuw zag, bleef het vermogen van de plutocratie spectaculair stijgen, uiteraard sdf (sans difficultés fiscales). Stelen van de gemeenschap is een voorrecht van de gefortuneerden, zelfredzaamheid een plicht voor de kwetsbaren. Beschaving of decadentie?

En een nieuwe wapenwedloop. Ondanks de NAVO al veruit de sterkste macht ter wereld is, gaan de militaire uitgaven opnieuw omhoog. Nog meer geld voor wapens als je al veruit de sterkste bent en als je al recordhouder bent van ‘geld uitgeven dat we niet hebben’, lijkt mij pure waanzin!

Verdere erosie van het zelfbeschikkingsrecht.

Overal ter wereld wordt er gemorreld aan onze vrijheden en ons zelfbeschikkingsrecht. Van een verbod op abortus in de VS tot een  verbod voor vrouwen om naar school te gaan in Afghanistan.

2022 was trouwens het 16e jaar op rij waarin de vrijheid wereldwijd, zoals gemeten door de mensenrechtenwaakhond Freedom House een stap terug zette!

De verdere verrechtsing van de wereld. 

Met lede ogen moet ik vaststellen hoe ook in 2022 de wereld steeds bruiner kleurde. In Italië krijgen ze met Giorgia Meloni een uiterst rechtse premier en hier in onze sterregio stemmen haast 1 op 2 kiezers voor partijen als N-VA en Vlaams belang, toch niet bepaald toonbeelden van ruimdenkendheid en solidariteit.

Blijf het onbegrijpelijk en grappig vinden hoe massa’s zich steeds opnieuw laten verleiden door polariserende, autoritaire heerschappen die hen nochtans altijd weer in de vernieling zullen storten.

Want keer of draai het zoals je wil, deze rechtse stroom is voor mij een van de grootste kwalen van de hedendaagse wereld. Het betekent immers altijd een achteruitgang op vele gebieden en een erosie van de intermenselijke solidariteit.

De meest verbazende politieke uitspraak.  

Naast rechts blijft het populisme maar aan terrein winnen. Steeds meer politici, zelfs van wie je het eigenlijk niet zou verwachten willen de volksmond tongen voor electoraal gewin.

Zo ook een Conner Rousseau, intussen al de populairste politicus van Vlaanderen, die uitbazuint zich in Molenbeek niet in zijn land te voelen…. En ik die dacht dat een socialistische partij stond voor openheid van geest, respect voor iedereen, samenwerking, enz..

Beste Conner zelfs met de rechtste adem van 99% van de Vlamingen in mijn nek zou ik nog rechtop blijven staan en strijden voor een rechtvaardigere wereld voor iedereen. Want het is beter rechtopstaand te sterven dan op je knieën te leven!

De meest perverse politieke uitspraak.    

De hoofdvogel qua perverse politieke uitspraken ging in 2022 naar één van onze veel te vele klimaatministerkes, Demir,  die deze parel liet optekenen: ‘Het is misschien een rare vergelijking met vluchtelingen, maar wij kunnen hier ook geen miljoenen varkens houden.’ Walgelijk en zum kotzen!

Mijn kleinzoontje vroeg me of vluchtelingen varkens waren… Ja, wat moet je dan zeggen? Ik raadde hem aan deze ranzige uitspraak aan zijn leraar godsdienst voor te leggen en te vragen wat God er van zou denken….

Nu van haar verwonderde me dit niet zo omdat ze een boegbeeld is van de N-VA, de nieuwe Vlaamse afbrekers. Die van afbreken, denigreren, kleineren en polariseren hun handelsmerk gemaakt hebben.

En dat een persoon zulke uitspraken doet, tot daar aan toe. Een individu heeft zichzelf nu eenmaal niet begiftigd met verstand… Ze heeft zichzelf niet gemaakt zoals de volksmond zegt.

Maar ik vind het ongelofelijk dat een land door zulke figuren kan bestuurd worden en blijven. Een minister bestuurt een land in naam van iedereen, en niet enkel in naam van haar geloofsgenoten. Het is moeilijk mensen te vertrouwen die geen enkel respect hebben voor anderen!

Burgerparticipatie.

Verheugender nieuws kwam er van één van onze nutteloze deelregeringskes, in casu de Brusselse die besliste de burger meer inspraak te verlenen in het klimaatbeleid met de oprichting van een uitgeloot burgerplatform . Na de Duitstalige gemeenschap, eindelijk nog eens een schuchtere poging tot meer directe democratie met uitgelote vertegenwoordigers. Mijns inziens de way to go!

Voor 2023 wens ik aan iedereen meer verheugende en hoopvolle feiten en gebeurtenissen.

#Free markets #freedom #citizen participation #hate/fear #migration #war&peace

Volgend artikel op 10/02/2023:

Waarom kleurt de wereld steeds bruiner?

Pleidooi voor een nieuwe wereldorde. (deel 2)

Pleidooi voor een nieuwe wereldorde. (deel 2) 2048 759 Lhoëst Jean

Français    English

Net als in mijn vorig artikel, schets ik hier, in dit tweede deel, nog een aantal systeemwijzigingen die nodig zullen zijn om het welzijn van de mensheid te verbeteren. En zo eindelijk te tonen dat we onze zelf gekozen naam ‘homo sapiens’ waard zijn.

Een coherent mondiaal klimaatplan.

De mondiale regering moet een plan van aanpak opmaken en uitvoeren om de planeet en de biosfeer terug gezond te maken. We hebben de morele plicht om onze nakomelingen een leefbare planeet achter te laten. Een wereld waar het goed toeven is. En waar niemand, mens noch dier, meer met uitsterven of vluchten bedreigd wordt door het egoïsme van een minderheid.

Dit plan moet opgemaakt worden met de hulp van de beste wetenschappers op het domein. En met voldoende inspraak van alle belanghebbenden, van ‘gevestigde waarden’ tot de minder geprivilegieerden. In dit plan moeten de belangen van de planeet en het welzijn van de mensheid primeren. En niet langer meer ideologische en privé economische belangen.

De kost van herstel zal aanzienlijk zijn. Het nodige geld zal bij de huidige en vroegere vervuilers moeten gezocht worden. Als je weet dat:

(1) de 1% rijksten der aarde meer dan het dubbele uitstoten aan koolstofdioxide dan de 50% armste mensen ter wereld;

(2) de rijksten meer bezitten dan 99% van de rest van de wereld en

(3) de rijksten haast geen belastingen betalen

is de rekening snel gemaakt. Elke andere regeling zou een zoveelste aanfluiting zijn van de elementaire rechtvaardigheid en het fairness principe.

Het plan moet inderdaad ecologisch en sociaal rechtvaardig zijn. Zo kan het niet dat de meest precaire mensen zouden moeten opdraaien voor bijvoorbeeld het energiezuinig maken van hun woningen. Zij dragen immers niet de verantwoordelijkheid voor de aangerichte vervuiling en verloedering!

De planeet is van iedereen.

Van wie is de aarde?  Het enigste gerechtvaardigde antwoord op die vraag is: van iedereen in gelijke mate. Inderdaad we zijn met zijn allen tijdelijk mede-eigenaar van de aarde. En dus eigenlijk ook van haar natuurlijke rijkdommen zoals grondstoffen (olie, goud, lithium, enz.).

Alleen zo ziet de ‘vrije markt’ het niet. Vandaag rooft de markt onze natuurlijke rijkdommen en verkoopt ze vaak met woekerwinsten. Winsten die belanden in de zakken van enkelingen daar waar ze eigendom zijn van iedereen! En nog onrechtvaardiger, de vervuiling en pollutie die bij de exploitatie en het gebruik van die grondstoffen komt kijken, wordt wel op de gemeenschap afgewenteld. Ik denk dat het tijd is om te stoppen met de praktijk van winsten gemaakt op de verkoop van gemeenschapsgoederen te privatiseren en de kosten te collectiviseren!

Beter zou zijn het beheer van die rijkdommen toe te vertrouwen aan een internationale instelling die van iedereen is. Bijvoorbeeld een instelling onder auspiciën van de in deel 1 beschreven wereldregering. Die instelling zou dan die grondstoffen kunnen beheren en verkopen met een mark-up aan allen die ze wensen te gebruiken of exploiteren. Hierbij een gelijke toegang voor iedereen garanderen.

De winsten uit die verkoop zouden dan, naast geinde belastingen, kunnen aangewend worden door de mondiale regering om een sociaal en ecologische rechtvaardiger wereld voor iedereen te maken.

Meer en betere publieke dienstverlening.

Mijn inziens moet er eens grondig nagedacht worden over de publieke dienstverlening. Want sinds die onder druk van het marktfundamentalisme steeds meer en meer geprivatiseerd wordt, is ze er zeker niet beter op geworden. Wat is er bijvoorbeeld zoal verbetert sinds RTT Proximus geworden is? In ieder geval niet de dienstverlening.

Of neem de mobiliteit. Is het echt nog nodig dat belastinggeld aangewend wordt om privé autobezit en gebruik te stimuleren? (cfr bedrijfswagens, subsidies voor elektrische wagens, enz.). Is het niet beter voor allerlei redenen (milieu, files, verkeersdoden, stilte en rust, enz.) het privé vervoer  te ontmoedigen ten voordele van het openbaar vervoer door invoering van sociaal slim rekeningrijden bijvoorbeeld? Zouden we niet beter investeren in een goed uitgebalanceerd en goedkoop openbaar vervoer, aangevuld met geïntegreerde elektrische fiets- en autodelen voorzieningen voor de ‘last mile’?

Scheiding staat en ideologie.

Naast godsdienstvrijheid moet er ook ideologievrijheid komen. Iedereen moet immers de ideologie kunnen aanhangen die hij wil.

Persoonlijk hou ik wel niet zo van ideologieën, want net zoals godsdiensten, zijn ze dwangbuizen voor het vrije denken. En daar huiver ik van!

Maar net zoals er een scheiding tussen kerk en staat moet zijn, moet er een scheiding tussen ideologie en staat komen. De staat moet het openbare samenleven zo efficiënt mogelijk regelen wars van religieuze, economische of andere ideologische dogma’s. Ze moet beoordeeld worden naar de wijze waarop de minst aanzienlijke burgers er worden behandeld, en niet enkel de meest aanzienlijke.

Niemand heeft immers het recht zijn normen en waarden aan anderen op te dringen.

Het dragen van een hoofddoek kan niet verplicht worden, net zoals het dragen ervan verboden kan worden.

Iedereen doet wat hij wil zolang hij maar de ‘gulden’ regel respecteert: doe niet aan iemand anders wat je niet wil dat ze met jou zouden doen. Of zolang hij de universele rechten van de andere niet schendt. Want we zijn tenslotte allen dezelfde anderen.

Stop identitaire waanzin.

Terwijl de wereld kreunt onder wereldwijde problemen, die samenwerking vereist, zijn er toch nog politici die liever verdeeldheid dan solidariteit preken. Die nog de illusie hebben dat ‘wij (ik) beter zijn dan zij’. Hoe belachelijk!

Zou een grensje of een ministerke meer het klimaatprobleem oplossen of het welzijn van de mens verbeteren?

Echte problemen oplossen doe je met moedige en ruimdenkende leiders die grenzen en verschillen kunnen overstijgen en de bestaande orde durven in vraag te stellen. Niet met kortzichtige verkavelaars die de illusie hebben dat het geluk zich in hokjes ophoudt.

Heer, verlos ons van creaturen die liever een ‘stammenoorlog’ voeren dan een ‘bomen’-oorlog!

Is dit alles naïef?

Misschien.

Ben er echter zeker van dat als we deze dingen zouden kunnen verwezenlijken, we met zijn allen zouden kunnen profiteren van de vooruitgang ten voordele van het welzijn van allen!

Laat onverschilligheid plaats ruimen voor onverschrokkenheid!

Weet ook wel dat ik dit niet meer zal meemaken. Maar als christen mens heb je toch de morele plicht om je te verzetten tegen iedere onrechtvaardigheid, of niet? En ik wil echt niet sterven met het gevoel dat ik als kritische burger niks ondernomen heb – al is het dan maar met mijn pen- om te streven naar een betere wereld en om mijn eigenbelangske te overstijgen…

#Challenges #Climate change #Free markets #Good governance #Homo sapiens #Nationalism #Taxes #World

Volgend artikel op 27/01/2023:

Jaaroverzicht 2022.

Pleidooi voor een nieuwe wereldorde.

Pleidooi voor een nieuwe wereldorde. 1785 1641 Lhoëst Jean

Français    English

Het huis en de ziel van de mens worden geconfronteerd met een aantal grote, wereldomvattende  uitdagingen: de verloedering van onze planeet en biosfeer,  groeiende sociale en economische ongelijkheid, onrechtvaardige belastingen, migratie, de verdere ‘centocratisering’ van  democratieën, enz.

Als we blijven denken zoals vandaag zullen we de problemen nooit kunnen oplossen. We moeten durven out of the box denken en de volledige wereldorde durven in vraag stellen en veranderen.

De vraag moet zijn: hoe kunnen we het leven en het lot van iedere burger op deze planeet verbeteren? Tenslotte leven we allen, één menselijk ras, op één planeet!

Ik denk dat dit mogelijk is met wetenschap, technologie, moed, verbeelding én samenwerking. En zonder de particratie.

Ik geef hier, in twee delen, een aantal denkpisten van een manier van aanpak en van dingen die m.i. zouden moeten veranderen. Deel 2 volgt volgende week.

Erken de problemen.

Problemen duurzaam oplossen begint met het probleem te erkennen alsook zijn oorzaken.

Ik denk dat we intussen allen de bovenvermelde problemen kennen (de wetenschappelijke rapporten en bewijzen stapelen zich op)  en misschien zelfs al aan de lijve ondervonden hebben. En dat we weten dat al deze problemen neveneffecten zijn van het neoliberale ‘vrije markt’ denken en de roofbouw die ermee gepaard gaat. Een gedrocht dat we zelf geschapen hebben in de jaren ‘70 van vorige eeuw.

Politici en lobbyisten die deze evidenties nog steeds ontkennen of relativeren, huichelen. Ze zouden zelfs aangeklaagd moeten worden voor misdaden tegen de mensheid. Intussen hebben ze immers al veel, veel meer slachtoffers op hun geweten dan er zijn gevallen in het Oekraïens- Russisch conflict bijvoorbeeld.

Dringend nood aan een wereldregering.

Alle bovenstaand vermelde problemen zijn grensoverschrijdend, en meestal zelfs wereldwijd. Internationale samenwerking is meer dan geboden. Daarom is het veel efficiënter ze aan te pakken door een mondiale regering en parlement. De wereld is immers een groot spinnenweb geworden.

Deze autoriteit moet gedreven worden (grondwet) door het algemeen welzijn van mens en planeet. En de universele rechten van iedere wereldburger vrijwaren.

Ieder land heeft op gelijke wijze – zonder veto’s of privileges- zeggenschap in deze autoriteit in functie van zijn oppervlakte en bevolkingsaantal.

Ze moet dwingende maatregelen kunnen opleggen op het gebied van klimaat, belastingen, ongelijkheid, de bescherming van sociaal zwakkeren, internationale conflicten, enz.

Herstel van echte democratieën aub!

Dringend nood aan een herziening van de democratie.

Nergens ter wereld bestaan er nog echte democratieën. De bestaande regimes zijn haast overal verworden tot pluto- of centocratieën.  In sommige landen wordt de illusie nog wel hoog gehouden omdat burgers er stemrecht hebben. Maar het is slechts schijn. In ‘het’ land van de vrijheid (de VS) pleit men nu zelfs om de grondwet te veranderen zodat verkiezingsresultaten makkelijker manipuleerbaar worden!!

In werkelijkheid wordt overal in de wereld, van het ‘vrije’ westen tot in het ‘autoritaire’ oosten, de ‘wil’ van het volk immers geschreven door de ‘wil’ van een kleine minderheid die de touwtjes in handen heeft. In het westen door de plutocraten, in het oosten door de oligarchen. What’s in a name!

Het volk moet opstaan en de macht terug zelf in handen nemen. Weg met de particratie, leve de echte burger participatie. Persoonlijk pleit ik al lang om parlementen te bemannen met uitgelote burgers. Zou veel beter en goedkoper zijn!

Verheugd te lezen dat eindelijk ons landje stilaan de eerste schuchtere stapjes in die goede richting zet!

Een eerlijk en rechtvaardig belastingsysteem.

Een rechtvaardig belastingsysteem waaraan niemand meer kan aan ontsnappen is een conditio sine qua non voor een succesvolle transitie naar een betere wereld voor iedereen.

Zo’n systeem moet tweeledig zijn, een mondiaal systeem en een aanvullend gedeelte op het niveau van ieder land.

Een mondiaal systeem om er voor te zorgen dat iedereen waar ook ter wereld een minimum bijdrage levert aan het maatschappelijk welzijn. Het fiscaal shoppen tussen landen, belastingontwijking en fraude moeten veel moeilijker gemaakt worden. Vandaag loopt Europa bijvoorbeeld jaarlijks meerdere honderden miljarden euro mis. Dit kan toch niet langer blijven duren!

Iedereen en alle inkomsten, ongeacht hun aard, moeten op gelijke wijze en naar vermogen belast worden.

Hoe eenvoudiger het systeem, hoe beter. Sluit de duistere achterpoortjes op maat van de economische belangen.

Veroorzakers van maatschappelijk negatieve neveneffecten (cfr vervuiling, enz) moeten fiscaal ontmoedigd worden.

Herzie ook de belastingen op erfenissen. Als men de werkloosheidsuitkeringen in tijd wil beperken om mensen te stimuleren werk te zoeken, moet men ook erfenissen durven beperken in bedrag om renteniers te stimuleren te werken. Gelijke regels voor iedereen. Aan de start met kapotte schoenen of met een super Ferrari betekent uiteraard een wereld van verschil en heeft bitter weinig met gelijke kansen te maken.

Het mantra van vandaag ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’ moet omgedraaid worden naar ‘hoe rijker, hoe meer belastingen.’

Als iedereen zijn bijdrage correct zou betalen is de uitbouw van een veel betere wereld voor iedereen mogelijk, en zouden we on top nog allen minder moeten betalen!

Van een vrije naar een wijze markt.

Ondanks onze kennis van de aangerichte schade aan mens en planneet blijven we maar vrolijk verder dansen op het helse ritme van het marktfundamentalisme. Alsof we eraan verslaafd zijn. Maar elke verslaving is eigenlijk een pact met de duivel: in ruil voor de gestage afbraak van je leven krijg je op korte termijn een goed gevoel.

Om die zelfdestructie te stoppen en echte vooruitgang te boeken zullen we de vrije markt logica moeten verlaten. De vrije markt zal immers de thermostaat van de aarde en de mens niet naar omlaag draaien!

Zoals eerder reeds voorgesteld, moeten we evolueren van een vrije naar een wijze markt. Een markt die ten dienste staat van de samenleving, en niet omgekeerd zoals vandaag. Een markt waar de overheid terug een veel prominentere rol speelt. Waar ze actief gaat voor een veel grotere economische, sociale en ecologische rechtvaardigheid. En dus actief zorgt dat daders, wie het ook moge zijn, opdraaien voor de aangerichte schade aan mens en natuur. En dat de baten en winsten van vooruitgang terecht komen in de zakken van iedereen in plaats van in de zakken van enkelingen!

Volgende week volgt deel 2 van mijn pleidooi voor een nieuwe wereldorde.

#Challenges  #Citizen participation  #Democracy  #Free markets  #Good/bad practices  #Society  #Taxes  #World

Volgend artikel verschijnt op: 23/12/2022

Deel 2 van een pleidooi voor een nieuwe wereldorde