Witte hetero mannen, zoals ik, hebben het moeilijk. Ons verlies aan macht en maatschappelijk aanzien maakt ons onzeker in snel veranderende tijden. Onze eeuwenlange absolute heerschappij over alles en iedereen wordt immers terecht meer en meer in vraag gesteld.
Victor Hugo leerde ons dat mannen jagen en vrouwen vissen. Maar zonder omzien jagen op macht en vrouwen wordt moeilijker want om iedere hoek loeren gevaren: Metoo bewegingen, lgbtq+ groeperingen, wokisten, anti-wokisten, feministen, een op hol geslagen neoliberale meritocratie, oude tantes, enz..
De overgang van de absolute dominantie tot een toontje lager zingen brengt vele witte mannen op de rand van een zenuwinzinking. Alhoewel ik het heel terecht en normaal vind dat er vragen gesteld worden bij de suprematie van de witte man, kan ik de frustraties van sommigen wel begrijpen. De overgang is immers heel snel gebeurd zoals getoond in de openingscartoon.
Vroeger geen discussie over wie de ‘baas’ was.
Tot de jaren ‘50 van vorige eeuw werd er relatief weinig getornd aan de macht van de witte man man en gepalaverd over gendergelijkheid. De patriarchale maatschappij was normaal in de Westerse, christelijke cultuur. God is een man, vandaar….
Zo schreef Aristoteles in ‘Over politiek’, een belangrijk werk in het westerse politiek denken, dat ‘net zoals kinderen onder controle van hun ouders stonden en het lichaam onder controle van de geest stond, vrouwen en slaven moesten worden bestuurd door mannen’.
En Plato en Socrates betoogden in De Staat ‘dat vrouwen gemeenschappelijk bezit zouden moeten zijn.’
En in de 14e -eeuwse gids Le Ménagier kregen de vrouwen deze raad: ‘Men kan een man niet op een betere manier bekoren dan door hem te geven wat hem behaagt.’
Onderwerping is niet universeel.
Discriminatie, ongelijkheid en onderwerping zijn nochtans niet universeel. Er zijn immers beschavingen, vroeger en nu, die het anders aanpakken.
Zo doet Montaigne in zijn essay ‘Les Cannibales’ het relaas van een ontmoeting in 1562 tussen de jonge Franse koning Karel IX en drie Braziliaanse Tupi-indianen die naar Frankrijk waren gebracht.
‘ De koning sprak lange tijd met hen; men liet hun onze levensgewoonten zien, onze pracht en praal en de aanzichten van een mooie stad. Daarna vroeg iemand hun wat zij van dit alles dachten, en wilde weten wat ze verbazingwekkend hadden gevonden. Zij noemden drie dingen, waarvan ik tot mijn spijt het derde vergeten ben; maar de twee andere herinner ik me nog.
Zij zeiden dat zij het in de eerste plaats heel vreemd vonden dat zoveel grote, sterke en gewapende mannen met baarden die de koning omringden (waarschijnlijk bedoelden zij de Zwitsers van zijn lijfwacht) zich gehoorzaam onderwierpen aan een kind en niet liever iemand uit hun midden kozen om bevel te voeren.
In de tweede plaats was het hun opgevallen dat er mensen onder ons waren (het is in hun taal een gebruikelijke zegswijze om de mensen de helft van elkaar te noemen), die in alle mogelijke vormen van luxe baadden, terwijl hun ‘helften’ uitgeteerd door honger en armoede aan de deuren bedelden; en zij vonden het vreemd dat deze behoeftige ‘helften’ een dergelijk onrecht over zich heen lieten gaan zonder de anderen naar de keel te vliegen of hun huizen in brand te steken.’
En wist je dat bij de Aboriginals van Western Arnhem Land (Australië) vrouwen die niet bevredigd zijn door hun man, binnen een periode van 12 uur opnieuw geslachtsgemeenschap mogen hebben met ‘eendere andere partners’?
Deze voorbeelden tonen nogmaals aan dat we op zijn minst vragen mogen stellen bij onze zelfverklaarde superioriteit! Bescheidenheid en wederzijds respect voor elkaars anders zijn zou ons zoveel gelukkiger maken!!
Sinds de 1960’ wankelt het rijk van de witte patriarch.
In de periode 1960 – 1975 komt de secularisering van de maatschappij in een stroomversnelling. De invloed van de christelijke godsdienst op het openbare leven neemt af.
En sinds de sixties begonnen mensen, inzonderheid jongeren, vrouwen en minderheden vragen de stellen bij de dominantie van de witte man. Eindelijk durfde men het voordien als vanzelfsprekend gepresenteerde gezag van de vader, van de kerk en van de overheid, meestal in handen van witte mannen, in vraag te stellen. Milieubewegingen, feminisme, burgerrechtenbewegingen, de Club van Rome, enz. zagen het daglicht. De ‘Black Power-groet’ met gebalde vuist werd voor het eerst gebracht door atleten op de Olympische Spelen van 1968 in Mexico. Wokisten avant la lettre.
In de 1960’s begonnen mensen eindelijk dus te denken, meer dan 200 jaar nadat de Verlichting hen opgeroepen had te durven denken en rebels te zijn (sapere aude).
En last but not least, de christelijke naastenliefde (gastvrije solidariteit) werd verdrongen door rauwe, bekrompen neoliberale hebzucht: ‘Me, myself and I’. Het vertoog luidt immers : ‘greed is good’! Gevolg een steeds groter wordende ongelijkheid en een uitdijende massa gefrustreerde ratracers.
Ommekeer in zicht?
Maar er is beterschap op komst. Met de verrechtsing van de wereld, kunnen witte hetero mannen terug dromen van betere tijden…
Het Europese rechtse reveil draait immers om drie assen.
(1) De bevoegdheden van de Europese Unie beperken. Buiten de economie smeren en bevoordelen, zou de EU al de rest terug moeten overlaten aan de natiestaten. Geen unie maar wel een clubje van stammen.
(2) De ‘eigen volk eerst’ doctrine. Solidariteit moet beperkt worden tot hen die aan de ‘eigen volk’ normen voldoen. Al de anderen hebben de plicht weg te gaan of te verkommeren.
(3) En, oef, de restauratie van de oude rollenpatronen. In de VS werd het recht op abortus al ingetrokken. En rechts steunt bijvoorbeeld volop de ‘Trad Wives’ hype op TikTok die vrouwen aanmoedigt om terug achter de haard te kruipen en manlief te verzorgen!!!! Of denk aan Polen, waar vrouwenrechten worden teruggeschroefd.
Relatie-advies van rechts.
Blijf het raar vinden, maar kan ergens begrijpen dat massa’s niet al te snuggere, gefrustreerde mannen stemmen voor dergelijke partijen. Maar dat zovele vrouwen vallen voor heerschappen als Trump, De Wever, Van Grieken of figuren als Van Langenhove, Jordan Peterson of Antrew Tate, enz. gaat mijn verstandje toch te boven.
Of zouden ze toch echt weg zijn mannen die ‘grab them by the pussy’ (Trump) of van ‘echte’ mannen zoals beschreven door Maximilian Krah. Deze rechtsbuiten van de ultra conservatieve AfD partij had deze gouden raad voor Duitse jonge ratracers die moeilijk aan een Duits Mädchen geraken: ‘Kijk niet naar porno. Stem niet op de Groenen. Ga naar buiten om frisse lucht in te ademen. Wees zelfbewust. En laat vooral niet op je inpraten dat je soft, lief, zwak en links moet zijn. Echte mannen zijn rechts, hebben idealen en zijn patriot. Dan komt het ook goed met die vriendin’.
Toen ik dit relatieadvies las, verslikte in me bijna in mijn bulderlach en maakt ik me deze bedenking:
‘Wat ben ik blij geen echte man te zijn, maar wel een gelukkige!’
#Diversity #Happiness #Identity/Be yourself #Populism #Relationship #Right/left #Sundries
Volgend artikel op 3/11/2023:
Alle mensen zijn gelijk, maar sommigen tellen niet mee!
oed geïnformeerde) mensen aan te trekken. Met korte nietszeggende, ongenuanceerde wij-zij oneliners zoals ‘Make America great again’ of ‘Eigen volk eerst.’ Een van onze bekendste politieke twitteraars twitterde eens eerlijk ‘Mensen stemmen voor 80 procent emotioneel en voor 20 procent rationeel’, en buit dit heel handig uit zonder gêne. ‘Ik twitter, dus ik ben een goede politicus’ lijkt het devies vandaag!
van veel uitroeptekens en weinig vragen. Met deze media kregen gewiekste populisten een gedroomd instrument om hun simplistische boodschappen rap en weid te verspreiden. Gewetenloos slaan ze munt (stemmen) uit de domheid/onwetendheid van de gemiddelde kiezer door hem te overstelpen met oneliners waarvan de enige eigenschap is dat ze goed klinken. Waar of onwaar, dat heeft geen belang. Het is niet voor niets dat de rechtse partijen heel wat geld pompen in deze media om er hun propaganda te verspreiden.