identity

Joepie, ik ben geen echte man!
Joepie, ik ben geen echte man! 2048 855 Lhoëst Jean

Français    English

Witte hetero mannen, zoals ik, hebben het moeilijk. Ons verlies aan macht en maatschappelijk aanzien maakt ons onzeker in snel veranderende tijden. Onze eeuwenlange absolute heerschappij over alles en iedereen wordt immers terecht meer en meer in vraag gesteld.

Victor Hugo leerde ons dat mannen jagen en vrouwen vissen. Maar zonder omzien jagen op macht en vrouwen wordt moeilijker want om iedere hoek loeren gevaren: Metoo bewegingen, lgbtq+ groeperingen, wokisten, anti-wokisten, feministen, een op hol geslagen neoliberale meritocratie, oude tantes, enz..

De overgang van de absolute dominantie tot een toontje lager zingen brengt vele witte mannen op de rand van een zenuwinzinking.  Alhoewel ik het heel terecht en normaal vind dat er vragen gesteld worden bij de suprematie van de witte man, kan ik de frustraties van sommigen wel begrijpen. De overgang is immers heel snel gebeurd zoals getoond in de openingscartoon.

Vroeger geen discussie over wie de ‘baas’ was.

Tot de jaren ‘50 van vorige eeuw werd er relatief weinig getornd aan de macht van de witte man man en gepalaverd over gendergelijkheid. De patriarchale maatschappij was normaal in de Westerse, christelijke cultuur. God is een man, vandaar….

Zo schreef Aristoteles in ‘Over politiek’, een belangrijk werk in het westerse politiek denken, dat ‘net zoals kinderen onder controle van hun ouders stonden en het lichaam onder controle van de geest stond, vrouwen en slaven moesten worden bestuurd door mannen’.

En Plato en Socrates betoogden in De Staat ‘dat vrouwen gemeenschappelijk bezit zouden moeten zijn.’

En in de 14e -eeuwse gids Le Ménagier kregen de vrouwen deze raad: ‘Men kan een man niet op een betere  manier  bekoren dan door hem te geven  wat hem behaagt.’

Onderwerping is niet universeel.

Discriminatie, ongelijkheid en onderwerping zijn nochtans niet universeel. Er zijn immers beschavingen, vroeger en nu, die het anders aanpakken.

Zo doet Montaigne in zijn essay ‘Les Cannibales’ het relaas van een ontmoeting in 1562 tussen de jonge Franse koning Karel IX en drie Braziliaanse Tupi-indianen die naar Frankrijk waren gebracht.

‘ De koning sprak lange tijd met hen; men liet hun onze levensgewoonten zien, onze pracht en praal en de aanzichten van een mooie stad. Daarna vroeg iemand hun wat zij van dit alles dachten, en wilde weten wat ze verbazingwekkend hadden gevonden. Zij noemden drie dingen, waarvan ik tot mijn spijt het derde vergeten ben; maar de twee andere herinner ik me nog.

Zij zeiden dat zij het in de eerste plaats heel vreemd vonden dat zoveel grote, sterke en gewapende mannen met baarden die de koning omringden (waarschijnlijk bedoelden zij de Zwitsers van zijn lijfwacht) zich gehoorzaam onderwierpen aan een kind en niet liever iemand uit hun midden kozen om bevel te voeren.

In de tweede plaats was het hun opgevallen dat er mensen onder ons waren (het is in hun taal een gebruikelijke zegswijze om de mensen de helft van elkaar te noemen), die in alle mogelijke vormen van luxe baadden, terwijl hun ‘helften’ uitgeteerd door honger en armoede aan de deuren bedelden; en zij vonden het vreemd dat deze behoeftige ‘helften’ een dergelijk onrecht over zich heen lieten gaan zonder de anderen naar de keel te vliegen of hun huizen in brand te steken.’

En wist je dat bij de Aboriginals van Western Arnhem Land (Australië) vrouwen die niet bevredigd zijn door hun man, binnen een periode van 12 uur opnieuw geslachtsgemeenschap mogen hebben met  ‘eendere andere partners’?

Deze voorbeelden tonen nogmaals aan dat we op zijn minst vragen mogen stellen bij onze zelfverklaarde superioriteit! Bescheidenheid en wederzijds respect voor elkaars anders zijn zou ons zoveel gelukkiger maken!!

Sinds de 1960’ wankelt het rijk van de witte patriarch.

In de periode 1960 – 1975 komt de secularisering van de maatschappij in een stroomversnelling. De invloed van de christelijke godsdienst op het openbare leven neemt af.

En sinds de sixties begonnen mensen, inzonderheid jongeren, vrouwen en minderheden vragen de stellen bij de dominantie van de witte man. Eindelijk durfde men het voordien als vanzelfsprekend gepresenteerde gezag van de vader, van de kerk en van de overheid, meestal in handen van witte mannen, in vraag te stellen. Milieubewegingen, feminisme, burgerrechtenbewegingen, de Club van Rome, enz. zagen het daglicht. De ‘Black Power-groet’ met gebalde vuist werd voor het eerst gebracht door atleten op de Olympische Spelen van 1968 in Mexico. Wokisten avant la lettre.

In de 1960’s begonnen mensen eindelijk dus te denken, meer dan 200 jaar nadat de Verlichting hen opgeroepen had te durven denken en rebels te zijn (sapere aude).

En last but not least, de christelijke naastenliefde (gastvrije solidariteit) werd verdrongen door rauwe, bekrompen neoliberale hebzucht: ‘Me, myself and I’. Het vertoog luidt immers : ‘greed is good’! Gevolg een steeds groter wordende ongelijkheid en een uitdijende massa gefrustreerde ratracers.

Ommekeer in zicht?

Maar er is beterschap op komst. Met de verrechtsing van de wereld, kunnen witte hetero mannen terug dromen van betere tijden…

Het Europese rechtse reveil draait immers om drie assen.

(1) De bevoegdheden van de Europese Unie beperken. Buiten de economie smeren en bevoordelen, zou de EU al de rest terug moeten overlaten aan de natiestaten. Geen unie maar wel een clubje van stammen.

(2) De ‘eigen volk eerst’ doctrine. Solidariteit moet beperkt worden tot hen die aan de ‘eigen volk’ normen voldoen. Al de anderen hebben de plicht weg te gaan of te verkommeren.

(3) En, oef, de restauratie van de oude rollenpatronen. In de VS werd het recht op abortus al  ingetrokken. En rechts steunt bijvoorbeeld volop de ‘Trad Wives’ hype op TikTok die vrouwen aanmoedigt om terug achter de haard te kruipen en manlief te verzorgen!!!! Of denk aan Polen, waar vrouwenrechten worden teruggeschroefd.

Relatie-advies van rechts.

Blijf het raar vinden, maar kan ergens begrijpen dat massa’s niet al te snuggere, gefrustreerde mannen stemmen voor dergelijke partijen. Maar dat zovele vrouwen vallen voor heerschappen als Trump, De Wever, Van Grieken of figuren als Van Langenhove, Jordan Peterson of Antrew Tate, enz.  gaat mijn verstandje toch te boven.

Of zouden ze toch echt weg zijn mannen die ‘grab them by the pussy’ (Trump) of van ‘echte’ mannen zoals beschreven door Maximilian Krah. Deze rechtsbuiten van de ultra conservatieve AfD partij had deze gouden raad voor Duitse jonge ratracers die moeilijk aan een Duits Mädchen geraken: ‘Kijk niet naar porno. Stem niet op de Groenen. Ga naar buiten om frisse lucht in te ademen. Wees zelfbewust. En laat vooral niet op je inpraten dat je soft, lief, zwak en links moet zijn. Echte mannen zijn rechts, hebben idealen en zijn patriot. Dan komt het ook goed met die vriendin’.

Toen ik dit relatieadvies las, verslikte in me bijna in mijn bulderlach en maakt ik me deze bedenking:

‘Wat ben ik blij geen echte man te zijn, maar wel een gelukkige!’

#Diversity  #Happiness  #Identity/Be yourself  #Populism  #Relationship  #Right/left  #Sundries

Volgend artikel op 3/11/2023:

Alle mensen zijn gelijk, maar sommigen tellen niet mee!

(anti) Woke: als de pot de ketel verwijt.
(anti) Woke: als de pot de ketel verwijt. 376 558 Lhoëst Jean

Français    English

In zijn pamflet ‘over woke’ wil onze ongekroonde predikant BDZ ons waarschuwen voor een regelrechte ramp.

‘Als een echte donquichot trekt hij ten aanval tegen woke-windmolens!’ zoals Bart Eeckhout het prachtig samenvat.

Heb zijn boekje gelezen en wil hier graag als ‘witte, hetero man’ wat commentaar aan wijden.

Wat is ‘woke’.

Van Dale omschrijft woke als ‘zich zeer be­wust van ra­cis­me en so­ci­aal on­recht je­gens min­der­he­den’. En in The Oxford English Dictionary luidt het ‘alert to racial or social discrimination and injustice.’

Socioloog Walter Weyns (UAntwerpen) beschrijft het als “aandachtig zijn voor alle vormen van sociale onrechtvaardigheid“. Verder vertelt hij: “De oorsprong ervan is moeilijk vast te leggen, maar het werd eerst in de zwarte cultuur gebruikt. Daarna is het overgeslagen naar andere bewegingen, bijvoorbeeld het feminisme. Vervolgens wordt de term gebruikt door minderheden die zich de afgelopen eeuwen gediscrimineerd voelen“.

Vaak in één adem genoemd met ‘woke’ is ‘cancelcultuur’. Weyns omschrijft dit als ‘de praktijk waarbij begrippen, inzichten, auteurs of sprekers worden geweerd omdat ze dingen zeggen (of gezegd hebben) die niet meer  geaccepteerd worden. Men beschermt het publiek tegen hen omdat ze ideeën uiten die niet meer van deze tijd zijn.”

‘Zeig dich! Versteck dich nicht’ (Rammstein).

Een streven naar minder ongelijkheid en meer rechtvaardigheid is m.i. een nobele christelijke gedachte. Daar kan eigenlijk niks mis mee zijn….

En toch denkt Bart er anders over als je zijn denigrerende definitie van het woke-denken leest: “een gedachtegoed dat pretendeert mensen ‘wakker’ te willen schudden voor de grieven van een lijst maatschappelijke slachtoffergroepen. In realiteit manifesteert het zich als de criminalisering van de westerse beschaving en de verheerlijking van alles wat er afbreuk aan kan doen.”

Een rare definitie voor iemand die graag dweept met de waarden van de Verlichting. Nochtans is kritisch denken en durven opkomen tegen onrecht één van de kernwaarden van de Verlichting, zoals zo mooi en kernachtig verwoord door Kant’s ‘Sapere aude’: durf mondig te zijn, durf uit het gareel te lopen!

Maar conservatieve middens houden niet zo van ‘hommes révoltés’ (A. Camus) die opkomen tegen onrecht…. Ze zien hun cultuur immers als verheven en houden vast aan klassieke rolpatronen en ongelijkheden…

Bart’s pamflet.

‘I’m mad as hell and I’m not gonna take this anymore’

De openingszin van zijn pamflet. En inderdaad, het boekje leest als een lange, anekdotische jammerklacht!

Iedereen die nog maar een beetje begrip toont voor de strijd tegen onrechtvaardigheid en ongelijkheid krijgt er van langs. Het postmodernisme, de media, de universiteiten, de cultuur, historici, columnisten, intelligentsia, migratie, onderwijs, Unia, de rechters, de klimaatactivisten, enz.. Zelfs een jong mondig meisje, Greta Thunberg is ineens een gevaar voor de wereld!!! Bart en zijn NVAfbrekers op hun best dus: schofferen, kleineren en polariseren.

Hij beschrijft zijn pamflet als volgt: ‘Dit pamflet kant zich tegen de zelfvernietigingsoorlog die een flink deel van de intellectuele elite voert tegen de moderne, westerse samenleving.’

Na het lezen van zijn boekje zou ik het als volgt willen herformuleren: ‘‘Dit pamflet kant zich tegen de (soms ongemakkelijke) waarheden die een flink deel van de intellectuele elite aanhaalt tegen de conservatieve, nationalistische samenleving die Bart voor ogen heeft.’

Je voelt inderdaad dat dit gejammer geschreven is door een verongelijkt manneke. Omdat hij zijn streven naar een conservatieve, totalitaire Vlaamse staat nog niet heeft kunnen verwezenlijken. Gelukkig maar!

Steeds langere tenen.

In zijn boekje schrijft Bart ‘Een samenleving van vrije burgers vraagt onmiskenbaar een zeker incasseringsvermogen van iedere burger. De vrijheid kan nu eenmaal niet beschermd worden door ze in te perken. Een foute opinie of een shockerende uitspraak kan een heel negatieve impact hebben op mensen, maar de strijd ertegen kan alleen worden gevoerd met betere opinies en met opvoeding tot respect. De imperfectie van de vrijheid blijft immers oneindig beter dan die van de onvrijheid.’

Hierin kan ik hem wel volgen. Ik denk dat heel velen tegenwoordig, wokies, zowel als antiwokies en anderen vitten over pietlulligheden en rap op hun lange tenen getrapt zijn. Zo was er onlangs in Leuven een rel over ‘kerstverlichting’ of ‘wintersfeerverlichting’. Man, wat een ‘much ado about nothing’. Hebben mensen echt niets beter te doen?

Een boek ‘herschrijven’ (of erger bannen) omdat het passages bevat die konden op het moment van schrijven, maar nu niet meer kunnen omwille van welke reden dan ook, vind ik ook echt te ver gaan.

Weet je, als je bij al wat je zegt, moet opletten dat je geen grensjes overschrijdt, ga je uit de buurt van die grensjes blijven. Een spijtige zaak want humor, toch een van de beste smeerolies voor goede menselijke contacten, gedijt meestal aan die grensjes. En is lachen niet zoveel gezonder dan veroordelen?

Ocharme de witte, hetero man!

Volgens Bartje is de ‘woke’-beweging een strijd tegen de Westerse cultuur, en meer bepaald tegen de witte, hetero man. Bart voelt zich dan ook in zijn waardigheid en vrijheid aangetast. Ik, een witte, hetero man voel dit nochtans helemaal niet zo aan, raar.

Bartje ik denk dat wij toch nog van geluk mogen spreken hoor.

Ik vraag me af hoe een

  • werkloze Vlaamse witte hetero man zich dan moet voelen. Want buiten de ingebeelde wokistische aanvallen zal ook wel de aangevoelde minachting door bepaalde politieke partijen – u waarschijnlijk wel bekend- onder zijn huid kruipen….
  • Of de Waalse witte hetero man die ook nog eens de bijtende verwijten en vernederingen van N-VA’ers en Vlaams Belangers moet ondergaan?
  • Of een allochtone, homofiele werkloze vakbondsman? Neen, stop….

Bart, in plaats van af te breken, kunnen we toch ook proberen verschillen te overbruggen door oprecht naar elkaar te luisteren, door samen te praten met wederzijds respect en op basis van gelijkwaardigheid, door te oordelen in plaats van te veroordelen, enz. . Bartje zoiets zou je vast en zeker uit je lijden bevrijden!

Een boek vol ongerijmdheden.

Deze anti-wokekruistocht staat bol van de ongerijmdheden. Een paar voorbeelden.

Hij schrijft ‘In het Westen zou niemand zich nog belemmerd mogen voelen, laat staan belet mogen worden om te zijn wie hij of zij  is.’ Volledig akkoord Bartje, maar waarom mogen vrouwen die een hoofddoek willen dragen dan niet hun eigen zijn? Waarom mag de Arenbergschouwburg een paar oude schilderijen dan niet vervangen door hedendaagse foto’s?  Waarom zou Dalilla Hermans moeten ‘gecanceld’ worden als trajectcoördinator ‘Brugge culturele hoofdstad 2030’?

Hij schrijft: ‘Slachtofferschap is natuurlijk verleidelijk, want het ontslaat je meteen van heel veel eigen verantwoordelijkheid.’ Inderdaad, maar wie hangt er in dit boekje het slachtoffer uit? Hij klaagt dat ‘hij niets meer mag zeggen’, maar wie zet al jaren de dominante toon in het publieke debat?

Maar de allergrootste ongerijmdheid is zijn gekanker over de groeiende polarisatie door de woke-invasie. ‘‘Woke is een zeer ontwrichtende ideologie die mensen tegen elkaar opzet’. ‘Woke dreigt de samenleving aan de rand van een burgeroorlog te brengen, op z’n Amerikaans’ luidt het. Dit klinkt raar, belachelijk en wel heel cynisch uit de mond van de grootste polarisator van de Belgische politiek! Als geen ander kan hij conflicten en tegenstellingen oppoken.

Waarover niet geschreven wordt in dit pamflet?

De keuze van Bart’s voorbeelden is uiteraard heel selectief. Zo is er geen enkel voorbeeld van de talrijke censuuroperaties in de VS. In veel scholen en campussen worden hier bijvoorbeeld boeken en andere zaken die ingaan tegen de streng-christelijke leer gebannen. In Tennessee moest zelfs de befaamde Holocaust-graphic novel Maus van Art Spiegelman eraan geloven vanwege naakt­afbeeldingen en vloekwoorden. En DeSantis legt met zijn ‘don’t say gay’ wet het bespreken van seksuele geaardheid of genderidentiteit in scholen aan banden! Geen woord erover in Bart’s pamflet.

Uiteraard zul je ook niets lezen over hoe de ECHTE grote problemen van deze tijd moeten aangepakt worden. Klimaatopwarming, de groeiende armoede en ongelijkheid, de onrechtvaardige belastingsystemen, enz.. Wat zouden witte (en andere) armen aan zijn kruistocht hebben?

Het boekje is een grote jeremiade, maar opbouwende oplossingen vind je niet. Het heil zal weer moeten komen van de ijle Vlaamse ‘Gemeenschapsvorming en Verlichting.’

Bedoeling van dit pamflet?

Verveling? Het Vlaams belang counteren? De verkiezingen 2024 voorbereiden?

Met de verkiezingen in het zicht kan hij inderdaad moeilijk uitpakken met de prestaties van de Vlaamse regering. Die bewijst nog maar eens dat ‘wat we zelf doen, we niet echt beter doen’.

Dan is het creëren van een nieuwe ingebeelde zondebok altijd een goede oplossing. Dit is de tactiek van de meeste conservatieve, populistische partijen, waar ook ter wereld. In de VS gaan de Republikeinen ook tekeer tegen de wokecultuur. Nu beweren ze zelf (uiteraard volkomen onterecht) dat de instorting van de Silicon Valley Bank de schuld is van het woke-activisme!!!!

Woede en angst opwekken is een duchtig wapen om de aandacht af te leiden van de ECHTE sociale en ecologische problemen!

De pot en de ketel.

Na het lezen van dit pamflet voelde ik me precies zoals beschreven in de openingszin van het werkje (zie boven).

En in mijn gedachten flitste het oeroude Vlaams gezegde ‘De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.’ Dit past inderdaad perfect bij dit boekje, dat iedereen en alles die niet past of gelooft in de Vlaamse ‘ijlsleer’ verwijt zwart te zien.

#Challenges  #Freedom  #Gov. Michel1  #Hate/fear  #Identity/Be yourself  #Political parties  #Populism  #Social media  #Society

Wegens verlof, verschijnt het volgend artikel op 9/06/2023:

Conservatief en slim, geen goede vrienden

De kunst van het gelukkig zijn.
De kunst van het gelukkig zijn. 640 640 Lhoëst Jean

Français    English

Ik geloof rotsvast dat we ooit – alhoewel ik het allicht niet meer zal meemaken – een andere, rechtvaardigere richting zullen inslaan. Op weg naar een wereld waar het welzijn van ALLE mensen primeert!

Her en der kun je inderdaad tekenen zien van intelligentsia, organisaties, landen en jongeren die vragen stellen bij de systemen die ons onderdrukken.

Intelligentsia.

Meer en meer filosofen, economen en andere geleerden pleitten openlijk om het ongebreidelde kapitalisme aan banden te leggen, of zelfs af te schaffen. Mensen zoals Jason Hickel, Timothée Parrique, Kate Raworth, Thijs Lijster, Marguerite van den Berg, Paul Verhaeghe, Chomsky, enz..

En in hun uitstekend rapport ‘The Tragedy of Growth’ vatte de Britse ngo Positive Money het als volgt samen: ‘Groei van het bbp draagt niet bij aan het welbevinden, verlicht de armoede niet en beschermt het milieu evenmin.’

Zelfs groepen als de Patriotic Millionaires en Millionaires for Humanity die vele miljonairs tellen onder hun leden, roepen op ‘to tax the rich’ en ‘to tackle poverty and climate change and achieve the UN Sustainable Development Goals.’

Pionierslanden.

Sommige landen met vooruitziende regeringen durven al een andere weg te bewandelen.

De Wellbeing Economy Alliance (Schotland, Nieuw Zeeland, IJsland, Wales, Finland en Canada) wil het economische systeem veranderen om het algemeen welzijn van de mens en het milieu centraal staan te stellen.

Nieuw-Zeeland haalde vorig jaar de pers met deze belofte van haar ex-premier Jacinda Ardern: ’ We zullen geen groei najagen om de groei. Ons beleid staat in het teken van hoe de Nieuw-Zeelanders eraan toe zijn’.  In plaats van het BNP zijn duurzaamheid, ­gelijkheid, eerlijke kansen, armoedebestrijding en de verbetering van geestelijke gezondheid er de vijf officiële regeringsdoelstellingen geworden!

En ook Costa Rica is een boeiend voorbeeld. Ook dit land heeft de groeifetisj zeer bewust in vraag gesteld en heeft een andere weg gekozen. Hun BNP is relatief laag, maar hun levensverwachting, welzijn en geluk zijn hoger dan die van de VS. Ze hebben geïnvesteerd in universele gezondheidszorg, onderwijs en natuurbehoud.

Tenslotte, een land als Cuba heeft een veel ambitieuzer klimaatplan dan de westerse wereld. Hoe lang blijven onze knoeiende politiekers zich nog achter ‘geen draagkracht’ schuilen om de rest van de wereld op te schepen met steeds gigantischer problemen?

Jongeren.

En last but not least overal in de wereld beginnen jongeren steeds meer vragen te stellen omtrent de zegeningen van het marktfundamentalisme.

Sinds corona nemen steeds meer jongeren vrijwillig ontslag uit ‘bullshit jobs’ zoals David Graeber ze noemt. Ze willen niet langer hun kloten afdraaien voor een hongerloon om onnodige en ongezonde dingen te kunnen kopen ter ere van een kleine minderheid (aandeelhouders) die alsmaar rijker wordt. Men noemt dit fenomeen ‘the great resignation’ of de ‘big quit’.

In zijn uitstekende boek ‘Verschuivingen’ schrijft Stefan Hertmans hieromtrent dit: ‘Maar bij jonge dertigers die nu al tekenen van burn-out vertonen, wordt een trend zichtbaar die neigt naar meer innerlijke rust, minder meritocratische rush, verlangen om uit de ratrace te stappen, in tiny houses te gaan wonen, een natuurlijker evenwicht terug te vinden – de drang om de infernale samenhang van identiteit en verdienste te doorbreken en meer zelfbeschikking te veroveren.’

Een nieuwe wereldorde aub!

Laat ons beginnen met proberen de omstandigheden waarin geluk kan gedijen te verbeteren.

Daarom pleit ik al lang

  • Om te evolueren van een participatieve democratie (centocratie) naar een echte directe democratie met uitgelote burgers aan de macht. Een democratie waar het algemeen welzijn primeert en waar de mensenrechten geen vodje papier zijn.
  • Voor een mondiale regering. Mondiale problemen (klimaat, eerlijke belastingen, enz) vragen mondiale antwoorden.
  • Om het vrije marktfundamentalisme te vervangen door een gecontroleerde, wijze markt met een eerlijk belastingsysteem.

Toen Octavio Paz in 1990 de Nobelprijs voor de Literatuur in ontvangst nam, zei hij deze wijze woorden: ‘We moeten een manier vinden om de markt zó in de samenleving te integreren dat hij het sociaal contract tussen overheid en burger ten uitvoer legt en zo een instrument wordt dat rechtvaardigheid en eerlijkheid bevordert. Een samenleving die als een dolleman meer moet produceren om meer te kunnen consumeren heeft de neiging om gedachten, gevoelens, kunst, liefde, vriendschap en mensen te reduceren tot consumentenproducten. Alles wordt een ding. En dat ding wordt gekocht, gebruikt en dan in de vuilnisbak gegooid.’

Laat ons er werk van maken….

Enkele persoonlijke tips voor geluk.

  • Geluk schuilt in de gewone dinges des leven, die echt voor iedereen bereikbaar zijn.
  • De lege ratrace naar meer en meer zal je nooit gelukkiger maken. Werp de ketens van het economische systeem en de sociale media af. Verjaag de FOMO (fear of missing out) en omarm de HOMO (happy of missing out).
  • Neem jezelf niet al te serieus. Nuanceren en relativeren zorgt voor gemoedsrust.
  • Optimisme en lachen zijn veel plezanter dan je druk te maken. ‘Mens erger je niet’ is niet alleen een leuk spel maar ook een levensles.
  • De gulden regel is een goed kompas. We zijn immers allen dezelfde anderen. Stel je zonder vooroordelen open voor anderen, wit of zwart, moslim of christen en ervaar hoe je rijker en gelukkiger wordt.
  • Je eigen durven zijn is de weg naar geluk. Het zou zonde zijn moest je op je sterfbed tot de conclusie komen dat je het beter anders had aangepakt, zoals zovelen voor jou ….
  • Een goed gesprek met iemand, voorbij slogans en kreten, is vaak een bron van wijsheid en geluk.
  • Geluk kan je niet kopen, enkel beleven.
  • Wees dankbaar voor de gelukkige momenten in je leven.
  • Last but not least, make love, no war!

Beste lezer, wie je ook bent, ik wens je heel veel gelukkige momenten toe!

#Challenges   #Citizen participation   #Democracy   #Free markets   #Happiness   #Identity/Be yourself   #World

Volgend artikel op 12/05/2023:

Omtrent woke: much ado about nothing.

‘The jewels to the left or to the right’!
‘The jewels to the left or to the right’! 362 277 Lhoëst Jean

Français    English

Ben ik links of rechts? Een moeilijke vraag, waarop mijns inzien nooit een éénduidig antwoord mogelijk is.

Ik ben op een eerste plaats iemand die streeft naar een betere wereld voor iedereen. Is dit een links, rechts, krom of een normaal streven?

De politieke indeling Links (progressief)/Rechts (behoudsgezind) stamt van de Franse Revolutie. In het nieuwe parlement – de Assemblée nationale – zaten de revolutionairen en de liberalen aan de linkerkant van de koning. De edellieden en de conservatieve voorstanders van de monarchie zaten rechts. Moest ik toen geleefd hadden, zou ik allicht meer sympathie gehad hebben voor ‘links’.

 

 Is dit links?

Als je niet houdt van een ‘wij eerst’ verhaal, maar eerder van een ‘zij en wij samen’ verhaal, is dit links?

Is iedereen, wie ook, op voet van gelijkheid behandelen links?

Is de wereld als je vaderland zien (‘the world first’) en diversiteit koesteren links?

Is het ijveren voor de stopzetting van de partij-ideologische betutteling en beknotting van ons zelfbeschikkingsrecht (cf abortus, kledingvoorschriften, enz) links?

Is de abortuswet liberaliseren  – zodat ongewenste kinderen kunnen gedood worden vóór ze geboren worden – beter vinden dan de sociale zekerheid indijken, zodat ongewenste kinderen van honger sterven nadat ze geboren zijn links?

Is maagkrampen krijgen van en schaamte voelen bij het ranzige, bekrompen en polariserende discours van figuren als Bart, Theo, Tom of Dries of groepen als het VB of andere Schild en Vriendjes links?

Is de waarden van de Franse Revolutie – Vrijheid, Gelijkheid en solidariteit – koesteren links?

 

Is christen zijn links?

Is je naaste beminnen als jezelf en solidair willen zijn met iedereen links?

Is opkomen voor minderheden, minderbedeelden, uitgestotenen, andersdenkenden, zondebokken,… links?

Is het opkomen voor mensenrechten inzonderheid het recht op een menswaardig bestaan voor iedereen links?

Begripvol en ruimdenkend proberen te zijn. Rechtvaardig willen zijn. Strijden tegen ongelijkheid. Is dit allemaal links?

  

Is vragen stellen bij het marktfundamentalisme links?

Is vragen stellen bij de heersende neoliberale logica van zij die hebben, zullen gegeven zijn; zij die niet hebben, zullen met de vinger gewezen worden en zij die veel hebben, zullen weinig belastingen betalen links?

Is in tijden van stijgende armoede en ongelijkheid vragen stellen bij politici die enerzijds de sociale zekerheid willen afbouwen en anderzijds zich verzetten tegen het afschaffen van fiscale voordelen en achterpoortjes voor de beter begoeden links?

Is het wraakroepend vinden dat belastinggeld verspild wordt aan het vullen van de zakken van politici (cf partijfinanciering, postjes bij de vleet) en die van bedrijven en de beter begoeden (cf subsidies, belastingverlagingen, belastingfraude-en ontwijking) terwijl de brooddozen van steeds meer kinderen niet gevuld raken (cf afbouw sociale zekerheid) links?

Is Joe Biden links omdat hij zegt : ‘Ik ben het meer dan beu dat de superrijken en grote bedrijven niet eerlijk bijdragen!’?

Is vragen stellen bij de woordenbrij en verhaaltjes (jobs, jobs, jobs; trickle down, …)  die politici en neoliberalen ons wijsmaken om de beter begoeden te kunnen blijven bevoordelen links?

Is vragen stellen bij de ‘rat race’ links? Waarom zouden wij het grootste gedeelte van ons leven moeten werken als gekken om meer te kunnen shoppen en… aldus het grootste gedeelte van ons leven te verbrodden?

Moet de samenleving -het welzijn van iedereen, het ‘algemene belang’, het klimaat, de natuur, enz.- ten dienste staan van de economie of moet het niet eerder omgekeerd zijn? Een linkse gedachte?

Waarom gebruiken we het volledige potentieel van wetenschap en technologie niet om een veel betere wereld voor iedereen te maken? Daarvoor heb je geen ‘groei, groei, groei’ nodig maar politieke moed, een overheid die eindelijk eens uitdrukkelijk gaat voor het algemeen belang op lange termijn en de vrije markt omvormt naar een wijze markt (in een later artikel meer daarover). Links?

 

‘The jewels to the left’!

Is dat allemaal links? Wel dan ben ik met plezier links!

Ikzelf beschouw me niet als links of rechts, maar gewoon als een nietig mensje te midden van miljarden broers en zussen!

Ik draag links, schrijf rechts, blaas boven en schijt onder. Ach ik ben dezelfde andere als jij. Et alors?

Wat anderen over mij denken zal mij worst wezen! Het zijn sowieso mijn zaken niet. En als ze achter mijn rug praten, zien ze in ieder geval slechts mijn gat en ben ik hen dus altijd voor. Joepie! Bonne chance.

 

#Christianity  #equality  #French revolution #human rights  #right/left #identity

Van een kleine, dikke naar een grote, dunne….
Van een kleine, dikke naar een grote, dunne…. 1706 986 Lhoëst Jean
Français    English

In 1953 zond de NIR (Nationaal Instituut voor Radio-omroep)  de eerste televisie-uitzendingen in België uit.

Tv-kijken  zou snel het land veroveren en uitgroeien tot de belangrijkste vrije tijds activiteit van de wereld. En vaak tot enigste lichtpuntje in menig huisgezin.

 

Evolutie van het TV toestel.

Zoals geschetst in de figuur hierboven vervelde het TV toestel van een kleine dikke tot een grote dunne vandaag.

Het lijkt wel of de TV de evolutie van het aantal ministers in ons landje volgt. In 1953 hadden we nog één minister van Volksgezondheid, intussen moeten we er haast al een tiental betalen. Dus moest het scherm wel groter en dunner worden. Groter om ze allemaal in beeld te kunnen krijgen en dunner om de absurditeit van deze evolutie te symboliseren. Neem nu een regeringsmededeling over Covid-19. In normale landen -cf Nederland en Frankrijk bijvoorbeeld – gebeurt dit door het staatshoofd of de premier. Niet zo bij ons. Hier wordt de premier steevast geëscorteerd door een kolderbrigade van minister-presidentjes …. Kolder, maar wel dure ernst!

 

Evolutie van het TV landschap.

Over de jaren werd het TV landschap verkaveld en onze openbare omroep gekortwiekt ten voordele van inhoudsloze, commerciële zenders.

De openbare zender volgde uiteraard de verspilzieke verkaveling van ons landje en vervelde van een nationale zender (BRT, BRTN) naar een regionaal zendertje (VRT).

En de laatste jaren word de VRT bewust aan de ketting gelegd door de politiek. Minder budget en minder publiciteitsinkomsten om de commerciële zenders ter wille te zijn. Het weinige dat ze mogen/moeten doen is navelstaarderij: Vlaanderen in de kijker zetten! Zo kortzichtig en belachelijk.  En zeker niet spotten met de Vlaamse regering, zoals onlangs nog duidelijk bleek met de harde kritiek op het nochtans satirische DIW-programma.

Het zou me niet verwonderen dat de VRT binnenkort vervelt naar VII, Vlaams Instituut voor Indoctrinatie. Veelkleurigheid en meerstemmigheid, daar houden de nieuwe Vlaamse ‘primitieven’ niet meer van.

Sinds 1987 kunnen we ons ook verheugen (sic) op commerciële zenders à la VTM. Meer zenders, minder inhoud. Persoonlijk kijk ik nooit naar zulke zenders. Heb een hekel aan programma’s die onderbroken worden door boodschappen die me trachten te overtuigen van de noodzakelijkheid van dingen die ik niet nodig heb.

 

Evolutie van het TV journaal.

De verkaveling en commercialisering van het TV landschap leidt tot een verschraling van het TV aanbod.

Dit is nog het best te zien aan de TV journaals. Van een brede kijk op de wereld evolueert het journaal steeds meer naar een enge, bekrompen blik op het ‘eigen volk’, hoe insignificant dit op het wereldtoneel ook moge zijn. Niks voor mij!

Nationalistische partijen hebben de openbare zender gekaapt en maken er meer en meer een instrument van bekrompen canonieke, identitaire indoctrinatie van.

 

Verloedering schept kansen….

Een groot scherm om steeds minder te zien heeft ook zijn voordelen.

Zo kijk ik veel minder TV dan vroeger. Liever een ziener dan een kijker. En als ik al eens kijk, fungeert de TV meer en meer als een gratis met de ogen genomen slaapmiddel.

Ben verplicht dagelijks minimum naar twee journaals te kijken (VRT en RTBF) om enigszins een correct beeld te krijgen van wat er in mijn land en de wereld gebeurt. Goed voor mijn talenkennis en een genuanceerder inzicht.

En ARTE is mijn lievelingszender geworden. Een internationale Frans/Duitse samenwerking. En een bredere kijk op de wereld, verlost van de hokjesmentaliteit. Een verademing.

Winston Churchill had overschot van gelijk toen hij schreef:

”A pessimist sees the difficulty in every opportunity; an optimist sees the opportunity in every difficulty.”

 

#media #belgium #diversity #identity #nationalism

Het verdriet van de politieke verantwoordelijkheid!
Het verdriet van de politieke verantwoordelijkheid! 750 539 Lhoëst Jean

Nog meer dan het slecht of bedenkelijk bestuur, zijn de normvervaging en verloedering van de politieke zeden oorzaken van de groeiende kloof tussen burger en politiek.

 

Een 19e -eeuws paternalisme.

De politiek behandelt burgers als onverantwoorde en niet te vertrouwen mensen. Kijken ze teveel in de spiegel?

Bovenop een waanzinnige regelneverij, wil de politiek ook ons zelfbeschikkingsrecht  beknotten. Voorbeelden als het beperken van het recht op abortus of voedselbonnen voor armen spreken boekdelen. Wat een paternalisme, allez dan toch voor de minder begoeden….

En van het neerkijken op de gewone burger kijken sommige politici niet meer vanop! Ze voelen zich superieur. Met denigrerende uitspraken als ‘ministers hebben een auto van standing nodig, geen Toyota Corollo (sic)’ maakte een van onze clowns dat heel duidelijk!

 

Dictatuur van de opgezweepte toog.

Het is niet omdat een overgrote meerderheid, opgezweept door populisten, vindt dat het ‘zo’ moet zijn, dat die ‘zo’ daarom juist is of de beste oplossing is. De geschiedenis staat vol van die opgefokte zo’s die faliekant afliepen voor iedereen!

Pythagoras waarschuwde ons al voor de dictatuur van de meerderheid met deze wijze woorden:

‘Ga de menigte uit de weg: de olifant verlaat de weg als hij een troep varkens ziet aankomen.’

De stem van de niet ‘zo’ denkers raakt veel te veel ondergesneeuwd door die van de massa. Een gevaarlijke evolutie, voor de democratie en de zwakkeren in de maatschappij!

 

Identitaire verdwazing.

Haat en boosheid tegen andersdenkende of anderszijnde burgers vieren hoogtij. Sommigen partijen aarzelen niet het ‘goede voorbeeld’ te geven door volop haat en afkeer te spuien op de sociale media … op kosten van diezelfde burger(partijfinanciering)! Van cynisme gesproken.

Obama zei ooit deze wijze woorden ‘Als leiders doen we er beter aan gevoelens van identiteit die leiden tot het kleineren van anderen in te dammen in plaats van aan te moedigen’. En wat doen onze politieke leiders?

 

Populistische stemmingmakerij en polarisering.

Populistische demagogen jutten de bevolking op tegen elkaar, vanuit de wetenschap dat het publiek ontvankelijker is voor kreten dan voor argumenten.

Zo veroorzaken vele politici meer commotie over sociale fraude dan over fiscale fraude. Als je weet dat fiscale fraude ons vele, heel vele miljarden meer kost, zegt dit veel over hun aandacht voor Jan Modaal en goed bestuur!

Of de Vivaldi regering die gesteund wordt door 87 leden van de 150 in het parlement afschilderen als ondemocratisch is ofwel niet kunnen rekenen, ofwel heel ondemocratisch gezwam!

Zondebokken en zwarte pieten verspreiden zich als een lopend vuurtje. We leven immers in een cultuur van ‘het is de fout van anderen’. De verkoop van paraplus piekt, die van spiegels keldert.

De huidige generatie politici lijkt het gaan voor positieve, constructieve oplossingen te hebben verleert. Het lijkt me dat ze enkel nog excelleren in het debiteren van giftige zinnetjes die polariseren en het klimaat verzieken. Politici die beweren ‘wij zijn beter’ liegen er op los omdat hun uitspraak altijd een onwaarheid van jewelste is. Maar ja, het is nu eenmaal gemakkelijker een ander te verlagen dan jezelf te verheffen. Hoe kun je zulke mensen vertrouwen?

Buiten applaus bij de achterban, wat denk je te kunnen bereiken met polariserende uitspraken zoals ‘Wij zijn een goed draaiende boîte, zij een niet-zelf bedruipend winkeltje.’  Enkel veel haat in de winkeltjes en veel terechte ergernis en schaamte in nogal wat ‘boîtes’. Is dit het niveau en de taal van een leider of van een verongelijkt broekventje?

 

Pandemie van dubbele tongen….

Ethiek en politiek rijmen enkel nog op papier. In realiteit heersen ongerijmdheden en dubbele moraal.

Neem nu deze uitspraak ‘‘We kunnen niet verder op het spoor om inactiviteit te ondersteunen.’ Die komt uit de mond van een parlementslid die al twee jaar moedwillig inactief was omdat zijn partij geen regering wilde vormen. Waarom past hij zijn ‘wijsheid’ niet toe op zijn eigen pluche job? Dat zou pas een goed voorbeeld zijn!

Diegenen die het land altijd maar meer willen splitsen, zijn ook de grootste roepers om de Brusselse politie te splitsen, sorry verenigen (fusioneren). Want ‘een ééngemaakt commando is immers efficiënter’. Maar is eenheid van commando dan ook niet beter voor bijvoorbeeld de Brussels Ring of het bestuur van ons land? (cfr de kakofonische aanpak coronacrisis). Wat een ongerijmdheden.

Ministers die liegen of nergens van weten, zelfs niet van moorden, kunnen tegenwoordig vrolijk verder blijven doen. Och, niet zo erg als je tot de clan van de ‘goeie Vlamingen’ behoort, anders is het uiteraard minimum ‘crimineel onverantwoord’. De normvervaging ver voorbij: de triomf van de dubbele moraal en het verdriet van de politieke verantwoordelijkheid!

Hoe zouden deze ‘goeie Vlamingen’ reageren moest een rechter een niet raszuivere Vlaamse relschopper vrijspreken omdat de man zich van niets meer herinnert?

 

Betalen voor kreten, haat en verdeeldheid.

Uit solidariteit vind ik het helemaal niet erg om belastingen te betalen voor hen die het minder hebben of niet mee kunnen. Wie die ‘hen’ ook mogen zijn: katholiek of moslim, nationalist of communist, Vlaming of Waal, hetero of homo, werkloze of werkverslaafde, enz. Maar ik vind het wraakroepend dat ik belastingen moet betalen om partijen te financieren die naar hartenlust dit geld gebruiken om loze kreten te lanceren, en haat en verdeeldheid te zaaien. En zelfs mijn eigen land ondermijnen. Betalen om je land af te breken, il faut le faire!!!!!!!

 

Geen project, niets om fier over te zijn.

Van ooit een voorbeeld in Europa (onze vooruitstrevende, liberale grondwet, stichtend lid van de Europese Unie, enz.) zijn we verworden tot de risee van Europa (inefficiënt bestuur, het niet te nauw nemen met mensenrechten, enz.). Van ooit fier hier geboren te zijn, voel ik nu eerder schaamte om onze belachelijke kleuterpolitiek!

Kortzichtigheid lijkt de meest verbreide oogziekte in ons land. Onlangs las ik dit ‘In Antwerpen is het “Wir straffen das” in plaats van “Wir schaffen das”.‘ Vervang Antwerpen maar door België en je heb een heel goede beschrijving van wat er leeft…. Mensen snakken naar politici die zaken verwezenlijken die goed zijn voor het welzijn van alle landgenoten… Ken jij er zo nog?

 

Besluit.

De politiek is elk schaamtegevoel kwijt.  Hoe kun je die kibbelende kleuters nog vertrouwen?

De hierboven beschreven symptomen zijn evenvele tekenen van het failliet van de huidige particratie of ‘centocratie’.

En het toppunt van cynisme: wij, de burgers, betalen (partijfinanciering) de politieke partijen om ons landje te verkruimelen, de democratie te kraken en haat te zaaien! Schandalig. Hoe lang nog?

Hoe lang nog om een nieuw tijdperk van directe democratie in te stappen, zonder politieke partijen?

 

#Cooperation    #democracy     #fraternity    #good governance   #good/bad practices   #hate/fear   #identity   #leadership  #populism  #taxes

Waarom zulke ongelijkheid?
Waarom zulke ongelijkheid? 641 273 Lhoëst Jean

Hoe dergelijke en blijvende ongelijkheid verklaren?

Ongelijkheid, net zoals armoede of vervuiling, is een bijproduct van het ‘systeem’ in voege om de samenleving te ‘ordenen’ in uitverkorenen en meelopers.

Dat was vroeger zo…en is nog altijd zo.

Tijdens het Ancien regime werd de maatschappij gedomineerd door de absolute macht van de vorst onderstut door de aristocratie en de kerk. Vandaag overheerst het absolute marktfundamentalisme onderstut door de plutocratie en de politiek.

 

De bijbel van het marktfundamentalisme.

Vooral sinds het eind van de jaren tachtig van vorige eeuw heerst de dictatuur van het doorgeslagen vrije marktdenken. Het laissez-aller kapitalisme. De verafgoding van het eigenbelang!

Met dank aan figuren als Thatcher, Reagan, Friedman, Rand, Hayek, Nietzsche, enz.

Hun wijze woorden in een notendop.

Overheid laat ons vrij in ons streven naar maximale rijkdom. Want hoe rijker wij worden, hoe meer kruimels voor de anderen.

Moei u dus niet, stel geen vragen en laat ons met rust. Privatiseer zo veel mogelijk en stel ons zoveel mogelijk vrij van belastingen. Als dat allemaal gebeurt, dan zorgen wij misschien voor jobs.

Eén uitzondering: in geval van zware crisissen. Dan moeten jullie wel bijspringen en ons uit het moeras trekken met belastinggeld! Zorg dus dat we verliezen kunnen collectiviseren, maar blijf met uw poten van onze winsten!

Als je geld tekort komt , schrap dan in de sociale zekerheid en andere voorzieningen waar wij niets aan hebben. De mensen moeten hun plan maar trekken. Wij ‘Übermenschen’ willen geenszins voor de achterblijvers zorgen.

Hou verder de massa’s in toom door ze een illusie van vrijheid te geven.

En last but not least, stimuleer, beter dwing hen hersenloos mee te racen…  Want ons systeem heeft eeuwige groei nodig om te overleven…

Voilà, de kapitalistische bijbel in een paar woorden! Let’s go.

Die rauwheid hoeft niet te verwonderen gezien A. Rand zelfs zonder verpinken egoïsme verkoopt als een morele waarde! Jawadde. En nog choquerender vind ik dat adepten van dit “wij-en-de-rest-kan-stikken” denken, zoals Trump en konsoorten zonder schaamte met de Bijbel zwieren.

Lees een boek of studie over onze huidige maatschappij en je zult vaak stuiten op begrippen als leegte, angst, onzekerheid, eenzaamheid, narcisme, egoïsme, vervreemding, onvrijheid, onrechtvaardigheid, afbrokkelende sociale cohesie, enz. Welvaart, ok, welzijn?

 

Van aristocratie naar plutocratie.

In zijn boek ‘De limieten van de markt’ vraagt Paul De Grauwe zich het volgende af: ‘De laatste dertig jaar is de beloning van het topmanagement enorm gestegen. Terwijl de gemiddelde CEO van een groot Amerikaans bedrijf in 1975 dertigmaal meer verdiende dan de gemiddelde werknemer in zijn bedrijf, was dat in 2008 driehonderdmaal zoveel. Is die Amerikaanse CEO in dertig jaar tijd zo veel productiever of creatiever geworden?’

Uiteraard niet, maar het topmanagement is voorlopig nog niet zo vervangbaar als de gewone werknemer. En nog belangrijker, het systeem heeft hen, naast de politiek, nodig als smeermiddel en pleitbezorger…. De plutocraten – CEO’s, bestuursvoorzitters, industriëlen, de 1%, enz. – zijn de aristocraten van het ancien regime. En dat kost wat geld en privileges….

Tegelijkertijd hebben vakbonden en stakingen heel veel van hun kracht verloren sinds arbeid veel minder schaars geworden is door de technologische vooruitgang en globalisatie. De tijd van de beroemde spotprent ‘Gansch het raderwerk staat stil, als uw machtige arm het wil’ van Albert Hahn is lang voorbij.

Moest Hahn nu leven zou hij allicht deze raad kunnen geven: ‘Gans het raderwerk staat stil, als uw bankkaart het wil’….

 

Media in handen van de happy few.

Media, incluis de sociale media, zijn uiteraard de ideale kanalen om het systeem aan te prijzen en, indien nodig, twijfel en verwarring te zaaien. Zeker als je weet dat deze media meestal in handen zijn van de happy few……. Of denk je dat Murdoch’s tabloids vrijuit mogen spreken over thema’s als klimaat of ongelijkheid?

Wat ooit kwaliteitskranten waren zoals De Standaard en De Morgen zijn nu verworden tot Vlaamse parochieblaadjes. Ik ben al verplicht om dagelijks 3 kranten te lezen (DS, DM en Le Soir; wel goed voor de ‘groei’ dus) om ergens toch een iets genuanceerder beeld te krijgen van het reilen en zeilen van de wereld.

 

Menselijke zwakheid

De mens kreunt onder het systeem. Hij is ongelukkig. Voelt zich onvrij. Moe van het racen. Beu van slechts een leuke consument te zijn. Vreet zich dood of pleegt zelfmoord. En toch kijkt hij lijdzaam toe. Waarom toch?

Omdat, zoals eerder reeds geschreven, de mens zwak is. En die zwakheid is de troef van het marktfundamentalisme.

In zijn boek ‘De bril van Darwin’ beschrijft bioloog Mark Nelissen waarom het toch zo moeilijk is om deze kloof te dichten: “Er zij  twee biologische predisposities… Ten eerste is er de motivatie om een hogere status te verwerven binnen de groep, ten tweede hebben wij een sterke ‘drang’ om ons te onderwerpen aan een autoriteit en deze te gehoorzamen.”

Dat mensen pogen beter te doen dan anderen, meer te hebben dan anderen is des menses. En is in se een goede eigenschap. Maar wanneer dit gebeurt ten koste van alles en iedereen, m.a.w. wanneer de wolf de bovenhand neemt (Homo homini lupus est) is het niet meer zo’n goede eigenschap….

Maar waarom blijven de benadeelden, de losers meedraaien in de ratrace die ze niet kunnen winnen? Waarom ondergaan ze hun lot lijdzaam ondanks ze in de overgrote meerderheid zijn?

Omwille van de tweede biologische predispositie. In plaats van zijn eigen durven te zijn, is de mens eerder een meeloper. Die zich liever onderwerpt en gehoorzaamt aan een (politieke) autoriteit. En wanneer die autoriteit onder één hoedje speelt met het marktfundamentalisme is het plaatje rond….

Deze zwakheden verklaren waarom onderdrukkende systemen toch kunnen overleven. Het Ancien regime heeft het eeuwen uitgezongen alvorens de Franse revolutie er een einde aan maakte. En ook het huidige systeem gaat intussen al honderden jaren mee…

Toch blijf ik het raar vinden dat we na duizenden jaren menselijke evolutie ons – de homo sapiens- nog steeds laten uitbuiten en knechten als onnozele schaapjes….

 

#Equality      #Free markets         #French Revolution           #Homo sapiens

#Identity       #Media                      #Poverty

Enter your
text here