In zijn pamflet ‘over woke’ wil onze ongekroonde predikant BDZ ons waarschuwen voor een regelrechte ramp.
‘Als een echte donquichot trekt hij ten aanval tegen woke-windmolens!’ zoals Bart Eeckhout het prachtig samenvat.
Heb zijn boekje gelezen en wil hier graag als ‘witte, hetero man’ wat commentaar aan wijden.
Wat is ‘woke’.
Van Dale omschrijft woke als ‘zich zeer bewust van racisme en sociaal onrecht jegens minderheden’. En in The Oxford English Dictionary luidt het ‘alert to racial or social discrimination and injustice.’
Socioloog Walter Weyns (UAntwerpen) beschrijft het als “aandachtig zijn voor alle vormen van sociale onrechtvaardigheid“. Verder vertelt hij: “De oorsprong ervan is moeilijk vast te leggen, maar het werd eerst in de zwarte cultuur gebruikt. Daarna is het overgeslagen naar andere bewegingen, bijvoorbeeld het feminisme. Vervolgens wordt de term gebruikt door minderheden die zich de afgelopen eeuwen gediscrimineerd voelen“.
Vaak in één adem genoemd met ‘woke’ is ‘cancelcultuur’. Weyns omschrijft dit als ‘de praktijk waarbij begrippen, inzichten, auteurs of sprekers worden geweerd omdat ze dingen zeggen (of gezegd hebben) die niet meer geaccepteerd worden. Men beschermt het publiek tegen hen omdat ze ideeën uiten die niet meer van deze tijd zijn.”
‘Zeig dich! Versteck dich nicht’ (Rammstein).
Een streven naar minder ongelijkheid en meer rechtvaardigheid is m.i. een nobele christelijke gedachte. Daar kan eigenlijk niks mis mee zijn….
En toch denkt Bart er anders over als je zijn denigrerende definitie van het woke-denken leest: “een gedachtegoed dat pretendeert mensen ‘wakker’ te willen schudden voor de grieven van een lijst maatschappelijke slachtoffergroepen. In realiteit manifesteert het zich als de criminalisering van de westerse beschaving en de verheerlijking van alles wat er afbreuk aan kan doen.”
Een rare definitie voor iemand die graag dweept met de waarden van de Verlichting. Nochtans is kritisch denken en durven opkomen tegen onrecht één van de kernwaarden van de Verlichting, zoals zo mooi en kernachtig verwoord door Kant’s ‘Sapere aude’: durf mondig te zijn, durf uit het gareel te lopen!
Maar conservatieve middens houden niet zo van ‘hommes révoltés’ (A. Camus) die opkomen tegen onrecht…. Ze zien hun cultuur immers als verheven en houden vast aan klassieke rolpatronen en ongelijkheden…
Bart’s pamflet.
‘I’m mad as hell and I’m not gonna take this anymore’
De openingszin van zijn pamflet. En inderdaad, het boekje leest als een lange, anekdotische jammerklacht!
Iedereen die nog maar een beetje begrip toont voor de strijd tegen onrechtvaardigheid en ongelijkheid krijgt er van langs. Het postmodernisme, de media, de universiteiten, de cultuur, historici, columnisten, intelligentsia, migratie, onderwijs, Unia, de rechters, de klimaatactivisten, enz.. Zelfs een jong mondig meisje, Greta Thunberg is ineens een gevaar voor de wereld!!! Bart en zijn NVAfbrekers op hun best dus: schofferen, kleineren en polariseren.
Hij beschrijft zijn pamflet als volgt: ‘Dit pamflet kant zich tegen de zelfvernietigingsoorlog die een flink deel van de intellectuele elite voert tegen de moderne, westerse samenleving.’
Na het lezen van zijn boekje zou ik het als volgt willen herformuleren: ‘‘Dit pamflet kant zich tegen de (soms ongemakkelijke) waarheden die een flink deel van de intellectuele elite aanhaalt tegen de conservatieve, nationalistische samenleving die Bart voor ogen heeft.’
Je voelt inderdaad dat dit gejammer geschreven is door een verongelijkt manneke. Omdat hij zijn streven naar een conservatieve, totalitaire Vlaamse staat nog niet heeft kunnen verwezenlijken. Gelukkig maar!
Steeds langere tenen.
In zijn boekje schrijft Bart ‘Een samenleving van vrije burgers vraagt onmiskenbaar een zeker incasseringsvermogen van iedere burger. De vrijheid kan nu eenmaal niet beschermd worden door ze in te perken. Een foute opinie of een shockerende uitspraak kan een heel negatieve impact hebben op mensen, maar de strijd ertegen kan alleen worden gevoerd met betere opinies en met opvoeding tot respect. De imperfectie van de vrijheid blijft immers oneindig beter dan die van de onvrijheid.’
Hierin kan ik hem wel volgen. Ik denk dat heel velen tegenwoordig, wokies, zowel als antiwokies en anderen vitten over pietlulligheden en rap op hun lange tenen getrapt zijn. Zo was er onlangs in Leuven een rel over ‘kerstverlichting’ of ‘wintersfeerverlichting’. Man, wat een ‘much ado about nothing’. Hebben mensen echt niets beter te doen?
Een boek ‘herschrijven’ (of erger bannen) omdat het passages bevat die konden op het moment van schrijven, maar nu niet meer kunnen omwille van welke reden dan ook, vind ik ook echt te ver gaan.
Weet je, als je bij al wat je zegt, moet opletten dat je geen grensjes overschrijdt, ga je uit de buurt van die grensjes blijven. Een spijtige zaak want humor, toch een van de beste smeerolies voor goede menselijke contacten, gedijt meestal aan die grensjes. En is lachen niet zoveel gezonder dan veroordelen?
Ocharme de witte, hetero man!
Volgens Bartje is de ‘woke’-beweging een strijd tegen de Westerse cultuur, en meer bepaald tegen de witte, hetero man. Bart voelt zich dan ook in zijn waardigheid en vrijheid aangetast. Ik, een witte, hetero man voel dit nochtans helemaal niet zo aan, raar.
Bartje ik denk dat wij toch nog van geluk mogen spreken hoor.
Ik vraag me af hoe een
- werkloze Vlaamse witte hetero man zich dan moet voelen. Want buiten de ingebeelde wokistische aanvallen zal ook wel de aangevoelde minachting door bepaalde politieke partijen – u waarschijnlijk wel bekend- onder zijn huid kruipen….
- Of de Waalse witte hetero man die ook nog eens de bijtende verwijten en vernederingen van N-VA’ers en Vlaams Belangers moet ondergaan?
- Of een allochtone, homofiele werkloze vakbondsman? Neen, stop….
Bart, in plaats van af te breken, kunnen we toch ook proberen verschillen te overbruggen door oprecht naar elkaar te luisteren, door samen te praten met wederzijds respect en op basis van gelijkwaardigheid, door te oordelen in plaats van te veroordelen, enz. . Bartje zoiets zou je vast en zeker uit je lijden bevrijden!
Een boek vol ongerijmdheden.
Deze anti-wokekruistocht staat bol van de ongerijmdheden. Een paar voorbeelden.
Hij schrijft ‘In het Westen zou niemand zich nog belemmerd mogen voelen, laat staan belet mogen worden om te zijn wie hij of zij is.’ Volledig akkoord Bartje, maar waarom mogen vrouwen die een hoofddoek willen dragen dan niet hun eigen zijn? Waarom mag de Arenbergschouwburg een paar oude schilderijen dan niet vervangen door hedendaagse foto’s? Waarom zou Dalilla Hermans moeten ‘gecanceld’ worden als trajectcoördinator ‘Brugge culturele hoofdstad 2030’?
Hij schrijft: ‘Slachtofferschap is natuurlijk verleidelijk, want het ontslaat je meteen van heel veel eigen verantwoordelijkheid.’ Inderdaad, maar wie hangt er in dit boekje het slachtoffer uit? Hij klaagt dat ‘hij niets meer mag zeggen’, maar wie zet al jaren de dominante toon in het publieke debat?
Maar de allergrootste ongerijmdheid is zijn gekanker over de groeiende polarisatie door de woke-invasie. ‘‘Woke is een zeer ontwrichtende ideologie die mensen tegen elkaar opzet’. ‘Woke dreigt de samenleving aan de rand van een burgeroorlog te brengen, op z’n Amerikaans’ luidt het. Dit klinkt raar, belachelijk en wel heel cynisch uit de mond van de grootste polarisator van de Belgische politiek! Als geen ander kan hij conflicten en tegenstellingen oppoken.
Waarover niet geschreven wordt in dit pamflet?
De keuze van Bart’s voorbeelden is uiteraard heel selectief. Zo is er geen enkel voorbeeld van de talrijke censuuroperaties in de VS. In veel scholen en campussen worden hier bijvoorbeeld boeken en andere zaken die ingaan tegen de streng-christelijke leer gebannen. In Tennessee moest zelfs de befaamde Holocaust-graphic novel Maus van Art Spiegelman eraan geloven vanwege naaktafbeeldingen en vloekwoorden. En DeSantis legt met zijn ‘don’t say gay’ wet het bespreken van seksuele geaardheid of genderidentiteit in scholen aan banden! Geen woord erover in Bart’s pamflet.
Uiteraard zul je ook niets lezen over hoe de ECHTE grote problemen van deze tijd moeten aangepakt worden. Klimaatopwarming, de groeiende armoede en ongelijkheid, de onrechtvaardige belastingsystemen, enz.. Wat zouden witte (en andere) armen aan zijn kruistocht hebben?
Het boekje is een grote jeremiade, maar opbouwende oplossingen vind je niet. Het heil zal weer moeten komen van de ijle Vlaamse ‘Gemeenschapsvorming en Verlichting.’
Bedoeling van dit pamflet?
Verveling? Het Vlaams belang counteren? De verkiezingen 2024 voorbereiden?
Met de verkiezingen in het zicht kan hij inderdaad moeilijk uitpakken met de prestaties van de Vlaamse regering. Die bewijst nog maar eens dat ‘wat we zelf doen, we niet echt beter doen’.
Dan is het creëren van een nieuwe ingebeelde zondebok altijd een goede oplossing. Dit is de tactiek van de meeste conservatieve, populistische partijen, waar ook ter wereld. In de VS gaan de Republikeinen ook tekeer tegen de wokecultuur. Nu beweren ze zelf (uiteraard volkomen onterecht) dat de instorting van de Silicon Valley Bank de schuld is van het woke-activisme!!!!
Woede en angst opwekken is een duchtig wapen om de aandacht af te leiden van de ECHTE sociale en ecologische problemen!
De pot en de ketel.
Na het lezen van dit pamflet voelde ik me precies zoals beschreven in de openingszin van het werkje (zie boven).
En in mijn gedachten flitste het oeroude Vlaams gezegde ‘De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.’ Dit past inderdaad perfect bij dit boekje, dat iedereen en alles die niet past of gelooft in de Vlaamse ‘ijlsleer’ verwijt zwart te zien.
#Challenges #Freedom #Gov. Michel1 #Hate/fear #Identity/Be yourself #Political parties #Populism #Social media #Society
Wegens verlof, verschijnt het volgend artikel op 9/06/2023:
Conservatief en slim, geen goede vrienden
In haar boek ‘The top 5 regrets of the dying’ beschrijft Bronnie Ware waarover mensen zoal spijt hebben op hun sterfbed. Met stip op nummer één: ‘ik wenste dat ik mijn éigen leven geleefd had in plaats van het leven dat anderen van mij verwachtten!’
Ondanks we nooit in een veiligere wereld geleefd hebben dan nu, gaan we toch gebukt onder een extremistische veiligheidsobsessie. President Obama waarschuwde ons nochtans ooit met deze oude wijsheid: “wie vrijheid offert om veiligheid te creëren, neemt het risico beide te verliezen“. Op hoeveel gebieden wordt er vandaag al niet binnen gedrongen in ons privéleven?