Belgium

‘Geen draagvlak’… of geen wilskracht?
‘Geen draagvlak’… of geen wilskracht? 599 374 Lhoëst Jean

Français    English

‘Geen draagvlak’ is een veel misbruikt stopwoordje in de politiek. Het is het politieke synoniem voor geen goesting, voor status-quo.

Spijtig genoeg hebben we er geen meer, maar grote politieke leiders die gaan voor het algemeen belang, zullen zich zelden verschuilen achter dergelijke schaamlapjes. Kleuter politici des te meer. Voor politici die niet gaan voor het algemeen belang, maar voor persoonlijke, electorale of economische belangen is ‘Geen draagvlak’ het ideale excuus om niets te doen. Om hun gebrek aan wilskracht, hun tekort aan leiderschapstalenten, hun ideologische blindheid en hun ‘onder de sloef liggen ‘ van  de economische belangen te verbloemen.

En het paradoxale is dat dergelijke politici zich in werkelijkheid geen fluit aantrekken van het al of niet aanwezig zijn van draagkracht!

Is draagvlak nodig?

Draagkracht of draagvlak is belangrijk , maar niet essentieel in een goede democratie.

De maatstaf voor excellent en rechtvaardig beleid is het algemene welzijn van iedere mens, wie of waar ook, op lange termijn. En dit is gewoon onmogelijk te bereiken zonder soms ook onpopulaire maatregelen. En stops tegen de doorgeslagen groei en winstmaximalisatie dictaten.      

Neem nu belastingen. Niemand wil ze, maar zonder zouden we hulpeloos zijn: geen wegen, geen gezondheidszorg, geen sociale zekerheid, geen veiligheid, geen onderwijs, enz.. Laten we niet vergeten dat de ‘American dream’ (intussen verworden tot een nightmare), er kwam nadat een president de moed had de belastingen te verhogen tot 90% op de grootste inkomens!

Waarom is draagvlak niet altijd mogelijk?

Ik zie 3 redenen waarom voldoende draagvlak niet altijd mogelijk is.

Ten eerste, een duurzaam beleid dat het algemeen belang op lange termijn dient, vergt moeilijke beslissingen en vergt dus grote leiders met durf en verbeelding die zelf draagkracht creëren. Om duidelijk en overtuigend uit te leggen waarom zelfs onpopulaire maatregelen nodig zijn. En daar knelt het schoentje. De meeste van de huidige politici denken niet aan het algemeen belang, maar eerder aan hun eigen, electorale en economische belangen. En de lange termijn loopt maar tot de volgende verkiezingen. Vandaar dat we zovele voorbeelden van slecht bestuur zien.

Vervolgens rijmt wat goed is voor het welzijn van de mensheid op lange termijn vaak niet met wat de ‘meerderheid’ vandaag wil. De aanpak van de klimaatproblematiek is hier een goed voorbeeld van.

En tenslotte, de gezondheid van een democratie wordt afgewogen aan hoe goed ze de rechten van minderheden waarborgt. Dus soms zullen beslissingen nodig zijn die niet persé door de meerderheid gedragen worden.

Draagvlak negeren

‘Geen draagkracht’ als nepexcuus, en ‘veel draagvlak’ gewoon negeren. Voilà de dubbele moraal van de politiek wanneer de wetten geschreven worden door de economische belangen en de rijken!

Zou er geen groot draagvlak zijn voor een rechtvaardiger belastingsysteem, incluis vermogensbelastingen waarbij iedereen zonder uitzondering bijdraagt naar draagkracht? Zelfs economen, politici, rijken, enz. roepen er voor op…maar de politiek blijft doof!

Zou er geen meerderheid zijn om de grote ijver bij het opsporen van sociale fraude ook te tonen voor (de veel grotere) fiscale fraude en ontwijking?

Zou er geen meerderheid zijn om eindelijk de wachtrijen in de zorgsector en de sociale huisvesting weg te werken?

En zou er geen draagvlak zijn voor ‘de vervuiler’ te doen betalen voor zijn shit die de klimaatramp veroorzaakt?

En wie zou niet liever één klimaatminister zien en een goed klimaatplan in plaats van vier kibbelende ministers en geen klimaatplan die naam waardig?

Zonder draagvlak forceren.

En het toppunt van cynisme: dingen tiranniek willen doorduwen waarvoor er helemaal geen draagvlak bestaat!

Studie na studie, opiniepeiling na opiniepeiling toont telkens opnieuw aan dat het verder versnipperen van ons landje helemaal geen prioriteit van de Belgen is. Integendeel zelfs.

En dit kan ik goed begrijpen. Geen zinnig mens begrijpt immers waarom een klein landje zoveel ministerkes per 1000 inwoners of per km² nodig heeft. Buiten gekibbel, inefficiëntie en een grote verspilling van belastinggeld, wat is hiervan eigenlijk de toegevoegde waarde? Veel extra, goed betaalde postjes meneer?

Maar in hun wereldvreemdheid en ideologische blindheid blijven sommigen toch maar verder mennen voor nog meer feodale versnippering en opsplitsing van ons landje.

Politieke hypocrisie.

Draagvlak, ‘haalbaar en betaalbaar’, allen nepexcuses die politieke roeptoeters ge- en misbruiken, naar eigen goeddunken, als het hen uitkomt. Het bewijst vooral hun eigen oppervlakkigheid en onkunde.

Een gênante vertoning van politieke hypocrisie die funest is voor de maatschappelijke cohesie!

#Belgium  #Good governance  #Leadership  #Political parties

Volgend artikel op 22/12/2023:

Waarom veroordelen we Poetin en laten we Netanyahu gerust?

Sociale huisvesting op zijn Vloams.
Sociale huisvesting op zijn Vloams. 800 800 Lhoëst Jean

Français    English

Sociale huisvesting, een typisch voorbeeld van ‘wat we zelf doen, doen we slechter’.

In onze grondwet (art 23) staat dat ‘iedereen recht heeft op een menswaardig leven. Dit recht omvat o.a. het recht op een behoorlijke huisvesting’.

‘Een degelijke huisvesting is essentieel ‘ schrijft de Franse socioloog Nicolas Chambon ‘voor zowel fysieke en mentale gezondheid. En het heeft veel impact  op de economie en het milieu.’

Rechten, wetten en wetenschap, mooi op papier, maar in de realiteit een ramp, zeker in de zelfverklaarde Belgische sterregio.

‘Met minister Diependaele zit de sector van de sociale woningen in een diep dal’ las ik ergens. Opgelet dit is meer dan een woordspeling, dit is inderdaad de trieste realiteit.

In plaats van meer sociale woningen te bouwen, maakt hij het de meest kwetsbaren alsmaar moeilijker om een sociale woning te (blijven) hebben! Pure minachting en discriminatie van de mensen die het moeilijk hebben.

Sociale huisvesting, de feiten.

In Vlaanderen zitten zowat 250.000 huishoudens in het grijze wooncircuit of worden geconfronteerd met dakloosheid.

Er heerst krapte aan betaalbare, energiezuinige nestjes op de private huurmarkt.

En intussen weigert de Vlaamse regering het grote tekort aan sociale huisvesting aan te pakken. De wachtlijst voor een ­sociale woning is gigantisch lang: haast 200.000 huishoudens wachten al en zullen nog lang moeten wachten. En de lijst blijft maar groeien. Een echte schande voor een ontwikkeld land dat het recht op wonen nochtans in zijn grondwet heeft staan!!!!

Deze lange wachtlijsten zijn een gevolg van politieke Vlaamse onwil. Daar kunnen we de PS of Europa niet de schuld van geven.

Zo lappen vele lokale besturen de minimale verplichting van sociale woningen onbestraft aan hun laars. En tegelijkertijd worden vooruitziende gemeenten, zoals bijvoorbeeld Genk, die het wel goed doen beperkt tot maximaal 15% sociale woningen!

En het bevoegd ministerke Diependaele (N-VA) doet niets. Hij krijgt zijn budget voor sociale woningbouw niet op. Erger, in plaats van aan openbare woonmaatschappijen, spendeert hij het liever aan private projectontwikkelaars voor de bouw van geconventioneerde huurwoningen die privaat verhuurd worden tegen een verminderde huurprijs. Een puur neoliberale logica: alles voor de economische belangen en een paar kruimeltjes voor de kwetsbaren. En dat terwijl de nood aan nieuwe en gerenoveerde sociale woningen ­alleen maar groter is geworden.

Maar ja wat kun je van een ministerke verwachten die onlangs in de Humo nog leuk toeterde ‘Laten we nu eens stoppen met alleen te focussen op de 20 procent armsten.’ Waarom heeft hij dit ministerschap dan aanvaard?

Afbreken i.p.v. te bouwen!

Diependaele wil geen huizen bouwen voor de armsten. Hij verkiest deze kwetsbare mensen met de zweep uit hun huisjes te verdrijven wegens ‘sociale fraude’ en alzo een paar plaatsjes vrij te maken. Zo ging hij er onlangs prat op al 332 huurders te hebben betrapt op fraude. Nu wil hij zelf als een echte voyeur het goede gebruik van hun slaapkamers controleren! Amaai, de honderden duizenden wachtenden zullen daar veel mee vooruitgekomen zijn.

Maar ja, polariseren, stigmatiseren, uitsluiten en afbreken zijn de ordewoorden van zijn partij, de Vlaams nationale Afbrekers.

Met zijn hardnekkigheid en ijver voor fraudebestrijding  zou ik hem minister van financiën maken, het overheidstekort zou als sneeuw voor de zon wegsmelten….

Verder wil hij de alsmaar groeiende wachtrijen een beetje temperen door mensen uit te sluiten en te pesten. Zo moeten kandidaten voor een sociale woning steeds aan meer en strengere voorwaarden voldoen. Wat hebben een verplichte inschrijving bij de VDAB, taalvereisten of een lokale binding in godsnaam te maken met het grondwettelijk recht om een dak boven het hoofd te hebben? Begrijp je nu waarom onze afbrekertjes ook het Grondwettelijk Hof aan banden willen leggen?

Vlaams beleid is asociaal.

Het falend woonbeleid is een zoveelste voorbeeld van een doorgaans heel asociaal beleid in Vlaanderen. Klimaat, onderwijs, zorg, kinderopvang, openbaar vervoer, enz. zijn ook evenveel voorbeelden van falend beleid. Inderdaad, wat we zelf doen, doen we dus doorgaans slechter.

Zoals elders in de wereld, voert het rechts conservatisme in Vlaanderen, met de stem  van de onderklassen, een beleid voor de portefeuille van de bovenste klassen.

Miljoenen subsidies voor verlieslatende regionale luchthavens, miljarden subsidies voor dienstencheques, extra laadpalen en minder bushaltes, enz.. Maar de meest kwetsbare mensen worden aan hun lot overgelaten.

Ook de fraudebestrijding leidt aan dit euvel: het kleine grut wordt met alle middelen opgejaagd, de grote belastingfraudeurs blijven buiten schot. Hier voert men een ‘penny wise, pound foolish’ beleid zoals de Engelsen het plastisch omschrijven. Een vergrootglas op kleine zaken/problemen, een blinddoek voor de grote!

Vlaanderen zorgt voor hen die het goed hebben.

Vlaanderen rolt rode lopers uit voor hen die het goed hebben en hanteert de zweep voor hen die niet mee kunnen of willen zoals werklozen, vreemdelingen, anderstaligen, armen, enz.. Deze kwetsbaren worden geminacht en meer en meer aan hun lot overgelaten. Net zoals in de middeleeuwen herleeft de gedachte dat het allemaal ‘hun eigen fout’ is en dat ze dus hun plan maar moeten trekken.

Zelfredzaamheid noemen de profeten van de centocratie dit. Ik noem het falend beleid met een neoliberaal sausje van domheid, rauw egoïsme en beschavingsbarbarij. Een polariserend wanbeleid.

#Belgium #Good governance #Poverty #Social security #Taxes

Volgend artikel op 14/04/2023:

Willen we gelukkig zijn?    

Waarom kleurt de wereld steeds bruiner?  
Waarom kleurt de wereld steeds bruiner?   800 702 Lhoëst Jean

Français    English

Overal in het Westen is het conservatief nationalisme in opmars. Eén op de twee Vlamingen stemt intussen rechts, op de N-VA of het Vlaams Belang.

De Staatsveiligheid (VSSE) wees onlangs nog op een belangrijke trend binnen het rechts-extremisme, namelijk de ‘zorgwekkende radicalisering van jongeren’.

‘Leven met Vlaams Belang wordt steeds meer realiteit’ titelde Bart Brinckman onlangs in De Standaard. En zelfs VOKA pleit om het Vlaams Belang ‘mee in bad te nemen’, net zoals de Duitse industriëlen in 1933 Hitler aanprezen.

En in de New York Times las ik: “Campussen en studentenclubs weerspiegelen en wakkeren het conservatisme in Vlaanderen aan, waar een nationalistische beweging – die openlijk racistisch is – groeit“.

Toch wel onthutsende cijfers en feiten!!!

Vandaar dat ik telkens opnieuw beschaamd ben als ik ergens moet verklappen van waar ik kom. Als fan van de mensenrechten, wil ik immers geenszins geassocieerd worden met het zichzelf op de borst kloppende conservatieve gedachtengoed.

Hoe dom kunnen we toch zijn: telkens opnieuw geven we de geschiedenis de kans zich te herhalen… Nochthans voorspelde Alexis de Tocqueville, de Franse historicus lang geleden al

‘‘Le passé n’eclairant plus l’avenir, l’esprit marche dans les ténèbres‘‘.

Denkt de arme Vlaming nu echt dat hij beter gaat worden met de N-VA en/of het Vlaams Belang aan de macht?

Waarom toch deze ‘verbruining’ van ons landje?

Gevoelens van onrecht, onzekerheid en angst.

Deze gevoelens verklaren voor een groot stuk het huidige succes van rechtse populisten. De voedingsbodem voor deze gevoelens zijn het losgeslagen marktfundamentalisme, migratiestromen en de vergrijzing van de bevolking.

Het neoliberalisme.

Als een kanker woekert het marktfundamentalisme in de onderbuik van de samenleving. Het produceert enorme rijkdommen voor de happy few en veel ongemak en onvrijheid voor de rest.

Klimaatopwarming, ongelijkheid, uitbuiting, ratraces, job onzekerheid, privatisering en afbouw sociale voorzieningen, consumentisme, ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’, ‘zelfredzaamheid’, enz.. Dingen die niet goed zijn voor het welzijn van de mensheid. Zelfs de lagere sociale klassen hebben moeilijkheden om het einde van de maand te halen en maken zich zorgen over de toekomst van hun kinderen.

Deze schaduwzijden van het neoliberalisme zijn mijns inzien de grootste bron van onrecht, angst, onzekerheid en ressentiment.

Vergrijzing.

België en inzonderheid zijn zelf verklaarde sterregio wordt stilaan een groot rusthuis vol onzekere en angstige mensjes die zich vragen stellen over hun pensioen en hun veiligheid bijvoorbeeld. Met ouder worden neemt inderdaad meestal de behoudsgezindheid en de verstarring toe.

Vandaar dat het plausibel lijkt dat de vergrijzing ook zorgt voor een verbruining van het politieke landschap.

Diversiviëring van de maatschappij.

Migratie is er altijd geweest en zal er altijd zijn. Als we lang genoeg achteruitkijken stammen we trouwens allen af van allochtonen!

Alhoewel diversiteit bron van rijkdom is, hebben veel gesettelde mensen angst voor het vreemde en voor ‘wat dat allemaal gaat kosten’. Ze zouden hun levensstandaard, hun cultuur, enz. maar eens moeten aantastten…

Daarom sluiten ze zich liever op in hun eigen hokje in plaats van zich open te stellen voor het onbekende en zo nieuwe werelden te ontdekken. Ze willen zogezegd de christelijke cultuur beschermen… door zijn waarden te verloochenen.

Gebrek aan intellectuele vaardigheden.

Omgaan met onrecht, onzekerheid en angst vergt sterke intellectuele vermogens, iets wat een groot  deel van de massa spijtig genoeg ontbreekt. Velen missen inderdaad vaardigheden als kritisch kunnen denken, communicatieve vaardigheden, creativiteit, nuance,… Vandaar dat zulke mensen meer open staan voor slogans, leugens, kreten en scheldwoorden dan voor onderbouwde argumenten en nuance. Een waarheid die populisten meedogenloos uitbuiten. En zo belanden we bij de …

Democratische ziekte.  

In een democratisch systeem regeert de middelmaat tot groot jolijt van de echte machtshebbers achter de schermen, in het Westen ‘het geld’.

Om perfect te kunnen werken zou iedere stemgerechtigde een goed geïnformeerde en weloverwogen stem moeten kunnen uitbrengen. Maar dit is wishfull thinking omdat de intellectuele vaardigheden om dit te kunnen doen niet gelijkmatig verdeelt zijn over de bevolking (zie Gauss curve IQ spreiding).

Net als in zovele andere studies, stellen A. Gethin, C. Martinez-Toledano en T. Pikketty in hun studie ‘Ongelijkheid en ons stemgedrag’ vast dat hogeropgeleiden eerder links stemmen en lageropgeleiden eerder rechts. Logisch omdat beter opgeleiden de gebakken lucht verhaaltjes van populisten makkelijker doorprikken. Maar vermits er nu eenmaal meer lageropgeleiden zijn….

Deze zwakte wordt genadeloos uitgebuit door populisten om zieltjes te lokken en hun rechts conservatief programma uit te voeren ten dienst van de echte machthebbers. Trump was daar een schoolvoorbeeld van. Met een brede fan basis onder de lager geschoolden voerde hij zonder scrupules een belastingpolitiek in het voordeel van de rijken!!! Bij ons deed de N-VA een vergelijkbare stunt tijdens de regering Michel I met alle gevolgen van dien.

Dit verklaard ook waarom het Vlaams belang bijvoorbeeld de laagst opgeleide kiezers aantrekt. Bij de laatste verkiezingen (2019) was zo maar eventjes 75% van de stemmers van Vlaams Belang laaggeschoold!

De democratische ziekte, een gekend zeer.

Dit democratisch euvel is reeds ontelbare keren aangehaald door verscheidene filosofen, van Socrates tot Mill.

Mill, Bagehot en A. Rand bijvoorbeeld maakten zich zorgen dat de stemmen van de begaafdere personen altijd het gevaar lopen ondergesneeuwd te worden door de middelmatigheid van de massa.

De Zwitserse schrijver Frédéric Dard omschreef het ooit als volgt: ‘Ce sont toujours les cons qui l’emportent. Question de surnombre !’

En Mill schreef:

“Conservatives are not necessarily stupid, but most stupid people are conservatives…” 

Opkomst populistische partijen.

Samen met het neoliberalisme sprongen rechts populistische partijen in het gat van de goedgelovige, niet al te snuggere ontevreden massa’s. Partijen als de N-VA en het Vlaams Belang buiten de onzekerheid en angsten van de massa’s meedogenloos uit met allerlei sofistische verhaaltjes: zondeboktheoriën, ‘wij eerst’ gezwam en identidaire waanzin. Ze verdelen en zijn boos op iedereen behalve op hun kiezers. Zelfs ronduit fascistoïde en racistische fantasieën schuwen ze niet.  Zo lokken ze zieltjes en doen ze de mensen wegkijken van de echte maatschappelijke problemen tot groot jolijt van de echte machthebbers, het marktfundamentalisme.

Welwillige medewerking van de media.

De media, van kranten tot TV, in handen van de grote economische actoren, verspreiden welwillend de afleidingsverhaaltjes van het rechts conservatieve gedachtengoed.

Lees al jaren De Standaard (DS) en heb deze krant zien wegzakken van een nationale kwaliteitskrant tot een Vlaams parochieblaadje dat het rechtse gedachtengoed genegen is. Leescijfers, mijnheer.

In tegenstelling tot de Franstalige kranten die veel minder een free podium geven voor het rechtse gedachtengoed. Misschien verklaart dit een beetje waarom rechts in Wallonië minder succes heeft. Want ik geloof niet dat de gemiddelde Waal slimmer zou zijn dan de gemiddelde Vlaming.

Daarom lees ik ook de Franstalige en buitenlandse pers om een genuanceerder en correcter beeld te krijgen van het reilen en zeilen van mijn landje.

Als je bijvoorbeeld enkel DS had gelezen ten tijde van de zelfmoord van de crimineel Conings zou je kunnen gedacht hebben dat een volksheld was heengegaan i.p.v. een waanzinnige terrorist!

De sociale media als dorpsplein van een nepwereld.   

Ik raad je aan de onzin eens te lezen die N-VA en Vlaams Belang op de sociale media spuien en je zult begrijpen hoe toxisch dit kan zijn voor niet zo goed geïnformeerde burgers…

N-VA en Vlaams Belang zijn trouwens de absolute koplopers in uitgaven voor publiciteit op Facebook en Instagram!!! Dit verklaart zeker voor een deel de radicalisering van de jeugd zoals in de intro aangehaald.

Ik vind het trouwens heel erg dat een deel van mijn fiscale bijdrage dient om partijen te sponsoren die met hun onzin de christelijke waarden met de voeten treden. Welke partij durft die transfers stoppen?

De combinatie van de bovenstaande feiten verklaart mijn inzien voor een groot stuk de verrechtsing van de wereld.

Ze tonen de zwakte van een representatieve democratie in volle glorie: met de stem van de lagere klassen spekken rechtse politici de portefeuille van de hogere klassen ten koste van sociale voorzieningen en vrijheden! Eigenlijk weinig democratisch!!!!! 

Dit is een van de voornaamste redenen waarom ik pleit voor de afschaffing van de representatieve democratie. En pleit voor de overstap naar een uitgelote, echte democratie.

#Belgium  #Democracy  #Free markets  #Media  #Populism  #Right/left #Social media

Volgend artikel op 24/02/2023:

Stephen Hawking aan het woord.

Het opgestoken vingertje van Mia voor Hadja Lahbib.
Het opgestoken vingertje van Mia voor Hadja Lahbib. 305 356 Lhoëst Jean

Français    English

Onze kersverse Minister van Buitenlandse Zaken, Hadja Lahbib, maakte in tempore non suspecto een ‘zware’ fout. Althans volgens sommigen. De jammerklachten en protestbrieven vlogen in het rond.

Haar ‘fout’: ze was in 2021 als journaliste naar de Krim gereisd op uitnodiging van Rusland om er een reportage voor de RTBF te maken. Wat is daar nu mis mee hoor ik je al denken…

Zeker in tempore non suspecto dus. Hoe kon ze toen immers weten:

  • Dat ze ooit minister zou worden;
  • Dat Poetin ooit Oekraïne zou invallen;
  • Dat we ooit met zijn allen zouden moeten opdraaien voor de niet onderhandelingsbereidheid van het duo Poetin/Zelinski.

Et alors? Voor mij is dit een fait divers dat helemaal niet ter zake doet in de afweging of deze dame al dan niet een goede minister kan zijn…..

En bovendien klein, heel klein bier vergeleken met de nutteloze reis onlangs van Nancy Pelosi en konsoorten naar Taiwan. Ze deden dat echt moedwillig en wisten heel goed dat ze zo China zouden provoceren en het imago van het Westen nog wat meer beschadigen…. Van politieke hypocrisie gesproken!!!

Het vingertje van tante Mia….

Mia Doornaert was er als de kippen bij om een protestbrief te schrijven tegen de aanstelling van Hadja als minister.

Mia is barones, denktante, ex  journaliste, enz. Maar bovenal is ze volgens mijn bescheiden mening  een niet bij de tijd zijnde conservatieve tante.

Ze trok hard van leer tegen Hadja. Ze vond haar aanstelling ‘een affront voor ons uitstekende en hardwerkende diplomatieke corps’.

En ‘een affront voor elke burger die nog inzit met het algemeen belang en met het imago van dit konin­krijk.’  

Jawadde, wat een arrogantie.

Mia’s vingertje… is heel selectief!

Beste tante Mia het doet me plezier te zien dat je zo begaan bent met het imago van ons landje. Vandaar dat ik echt niet begrijp waarom je over de volgende dingen nooit een protestbrief geschreven hebt. Nochtans gaat het hier om een (onvolledig) lijstje van dingen die stuk voor stuk het imago van ons land ernstig schaden. Naar mijn bescheiden mening zal ons CD hier veel meer van wakker liggen dan om Hadja.

De nodeloos complexe, absurde en dure staatsstructuur van België.

Ben maar het mikpunt van spot omdat jij telkens meer hotelkamers moet boeken dan andere landen omdat wij steeds een veelvoud van ministers afvaardigen naar internationale bijeenkomsten…. Zou er nog een land zijn met meer ministers per 1000 inwoners dan België? Denk niet dat het plezant werken is als je de risée van Europa bent geworden….

Het land waar criminelen welkom zijn.

Heerschappen zoals Puigdemont en zijn kornuiten kunnen met een gerust gemoed naar ons land vluchten om te ontsnappen aan het Spaanse gerecht dat hen vervolgt voor rebellie en verduistering.

Neonazistische volksvertegenwoordigers.

Een Dries Van Langenhove bijvoorbeeld schaadt voortdurend het imago van ons land met zijn racistische, seksistische en antisemitische uitlatingen. De man zet openlijk aan tot haat en geweld. Zo pleitte hij onlangs voor een “wetenschappelijk experiment met enkel etnische Vlamingen”. Hitler lijkt wel terug. Hoeveel imagoschade zou het ­demoniseren, ontmenselijken en tot zondebok maken van specifieke ­bevolkingsgroepen ons al niet bezorgd hebben Mia? Zou Dries dit beseffen of spant hij zijn das zo hard aan dat er geen lucht meer naar zijn hersenen geraakt?

De toenemende verrechtsing van België, inzonderheid Vlaanderen.

Haast één op de twee stemt intussen al op (uiterst) rechts populistische/nationalistische partijen. Een beangstigende evolutie die weinig goeds voorspelt voor anderdenkenden en – zijnden. Grondwaarden als vrijheid, gelijkheid en verbondenheid zijn niet langer vanzelfsprekend.

Jongeren van N-VA en Vlaams Belang die samen verbroederen op een homofobe ‘vrijheidscampus’ in Polen, bloemen op een SS-graf,  de moord op Sandra Dia, een adelaar op een pick-up, frontnachten, een Hitlergroet in Breendonk , applaus voor haatzaaiers als Dries Van Langenhove en Jürgen Conings, omvolkingsonzin, … Het is allemaal genormaliseerd in Vlaanderen. Nochtans is nog nooit in de geschiedenis iemand beter of vrijer geworden van uitsluiting en stigmatisering.

Het deed de New York Times eind 2020 al besluiten dat België stilaan de reputatie krijgt van een land waar racisme en neonazisme gedoogd worden. Van imagoschade gesproken!

België, een land dat het niet zo nauw neemt met de mensenrechten.

Regelmatig wordt ons landje op de vingers getikt omdat het de mensenrechten schendt, vooral wat betreft ons gevangenissen-beleid, de stijgende armoede en onze immigratiepolitiek.

België, een slechte ‘klimaatleerling’.

In Glasgow toonde ons land een klimaatplan 2050 die naam onwaardig. We blijven miljoenen ton CO2 boven de toegelaten lat. We wouden zelfs de Europese klimaatdoelstellingen afzwakken!!!

Niet voor niets zijn we al uitgeroepen tot ‘fossiel van de dag’ op klimaatconferenties. In de Climate Change Performance Index zakt ons landje steeds verder weg. Wat een belabberd imago!!!!

De verregaande particratie in België.

Partijbonzen toveren zo maar niet verkozen witte konijnen uit hun hoed en bombarderen hen tot minister of andere belangrijke functies zoals o.a. Bouchez nu met Hadja. Stel me vragen omtrent het democratisch gehalte van dit systeem van ministerbenoemingen. Walter Zinzen, voormalig VRT-journalist, omschreef dit mooi: “Waar particratie heerst, kan democratie niet gedijen.”

Foute conclusie, tante Mia.

Je protestbrief afsluiten met de bewering dat Hadja’s aanstelling ‘een affront was voor elke burger die nog inzit met het algemeen belang en met het imago van dit konin­krijk’ klopt niet. Ik ben immers zo’n Belg en voel me helemaal niet geaffronteerd door haar aanstelling.

Weet je Mia, jij ergert je aan Hadja en dat is je volste recht. Ik erger me helemaal niet aan haar maar wel aan figuren als Van Langenhove, alle verkavelaars van ons mooie landje, ‘omvolkingsprofeten’,  partijen die haat en angst aanwakkeren en populisten die denken in naam van anderen. En zo ergert iedereen zich wel aan iets.

Alleen heb ik niet de pretentie (hoogmoed?) om te denken dat iedereen denkt zoals ik zoals jij in je protestbrief wel doet. Mag ik je daarom vragen zulke veralgemeningen achterwege te laten en niet meer in mijn naam te denken aub.

Want mensen die in mijn naam denken vind ik affrontelijk, HEEL affrontelijk!

Dank bij voorbaat Mia. Het ga je goed….

#Belgium  #Climate change  #Good governance  #Good/bad practices  #Hate/fear  #Human rights  #Justice  #Media  #Nationalism  #Populism  #Right/left  #State structure  #World

Wat hebben pensenkermissen en klimaatbeleid op zijn ‘Vloams’ gemeen?
Wat hebben pensenkermissen en klimaatbeleid op zijn ‘Vloams’ gemeen? 901 877 Lhoëst Jean

Français    English

Het viel haast tussen de plooien van het Oekraïnenieuws, maar het laatste IPCC rapport drukte ons nogmaals met de neus op de feiten: we zijn ons zelf aan het opbranden en onze biosfeer aan’t verwoesten.

De mens, of preciezer de rijkeren der aarde vernietigen onze leefwereld in een orgie van groei en consumptie. Kunnen we een ecologische meltdown nog vermijden?  Misschien, heel misschien kunnen we het nog wat milderen als we NU én emissies verminderen én ons aanpassen aan het veranderende klimaat aldus het rapport. António Guterres, de VN secretaris generaal was streng: “Delay is death.”

Wie dat nog niet ziet moet stekeblind zijn of een ‘prophet of negation’ zoals Trump. Zouden onze politici dan ook stekeblind zijn? Want zij blijven maar hun oude recepten volgen: prioriteit aan de neoliberale, economische belangen en zeker hun kiezers niet tegen de haren in strijken… Een van onze zelfverklaarde toonaangevende deelstaatjes wou zelfs de Europese klimaatdoelstellingen afzwakken… Toonaangevend in slecht bestuur?

Het klimaatprobleem oplossen is een schoolvoorbeeld waar alleen een mondiale aanpak aangewezen is. Het klimaat trekt zich immers niets aan van grenzen….  Wat er in het Amazonegebied gebeurt heeft impact op onze moestuin hier!

De Belgische aanpak.

Een probleem in zijn totaliteit aanpakken? Neen, dat zien ze in ons dwerglandje niet zitten. Besturen begint in België altijd eerst met versnipperen. Elk probleem moet eerst , tegen elk gezond verstand in, minimum in vier stukjes gekapt worden vooraleer het aangepakt kan worden. Le saucissonnage à la Belge. Wij houden nu éénmaal van pensenkermissen.

Het resultaat: vier klimaatministers, en geen klimaatbeleid. In de Climate Change Performance Index zakt ons landje steeds verder weg. Zelfs Wit-Rusland scoort beter!!

Maar qua grootte van delegaties op klimaatconferenties blinken we wel uit! Met een delegatie waarvan de ecologische voetafdruk minstens vier keer groter is dan die van grote landen als Frankrijk of de VS… Kan het absurder en kolderieker?

Weet je, nog nooit heeft iemand me een steekhoudend argument kunnen geven waarom een aanpak in verdeelde slagorde beter zou zijn dan éénheid van bestuur! Integendeel het leidt alleen tot meer geruzie, meer getalm, meer stokken in de wielen, meer vervuiling, een belabberd imago, enz. En uiteraard meer postjes en veel meer kosten van bestuur zonder enige toegevoegde waarde. De burger verwacht goed bestuur, geen duur bestuur. Oplossingen, geen infantiele profileringsdrang. Een gefundeerd en toekomstgericht beleid, geen politique politicienne. Wanneer komt men terug tot rede?

Het Vlaamse klimaatplan.

Dit tekstamalgaam is niet meer dan een inderhaast samenraapsel van allerlei maatregelen, de naam ‘plan’ onwaardig. Du bric-à-brac zonder visie.

Geschreven met conservatieve handen spaart het de economische belangen (industrie, landbouw, enz.) en steunt het de midden en hogere klassen met renteloze leningen en premies…

Een last minute bliksemafleider van halve maatregelen zonder veel samenhang en zonder enige ambitie. Zo blijft het miljoenen ton CO2 boven de toegelaten lat. Is dit Vlaanderen zich wel bewust van de ernst van de klimaatproblematiek?

Huizen energievriendelijker maken en bollen met Tesla’s wordt de boodschap…. Hoe haalbaar zal dat zijn als je de mensen, en zeker de lagere klassen aan hun lot overlaat?

Een ASOCIAAL plan!

Het Vlaamse klimaatplan is heel asociaal. Het legt de verantwoordelijkheid voor het oplossen van de milieuproblemen bij de burger. Het verzoekt hen hun huizen te renoveren en elektrische auto’s te kopen. Het zal hen steunen met renteloze leningen en premies.

Weet de Vlaamse regering dat er almaar meer arme mensen zijn die het moeilijk hebben om rond te komen? En die dus niet voldoende middelen hebben om zulke investeringen te financieren, en dus niets kunnen aanvangen met leningen en premies. Dit klimaatplan zal dus veel zwaarder doorwegen op de budgetten van de lagere inkomens en zo de kloof tussen arm en rijk nog groter maken.

En deze vaststelling is des te perverser omdat de minderbedeelden nu moeten opdraaien voor de oplossing van problemen waarvoor zij niet verantwoordelijk zijn, maar wel het markfundamentalisme en de rijkeren der aarde! Zij hebben immers hun run naar winstmaximalisatie mogen doen zonder ook maar één euro te betalen voor de aangerichte schade aan milieu en klimaat.

Een goed en vooruitziend bestuur zou deze investeringen zelf doen voor hen die het niet aankunnen. En de middelen hiervoor gaan zoeken bij de vervuilers…. Nu is het alsof iemand je schamel huisje  (planeet) in de fik zet. En dat jij de kost voor de heropbouw moet betalen terwijl de snode brandstichter vrijuit gaat…. Een voorbeeld van Vlaamse veerkracht. Ronduit stuitend en schandalig maar de waarheid. Hebben we dan echt geen moedige leiders meer?

Een plan zonder woord (visie) over…

brandstichters en het welzijn van de burger!

De brandstichters…

verantwoordelijk voor de klimaat- en milieutragedie blijven buiten schot.

Marktfundamentalisme, groei en de reuze ecologische voetafdruk van bedrijven en de rijkeren zijn verantwoordelijk voor de uitstoot van het leeuwendeel van de broeikasgasemissies en voor het almaar onleefbaarder worden van onze planeet. Daar wordt niet meer aan getwijfeld. De bewijzen en rapporten zijn overdonderend.

Waarom dan geen progressieve milieuheffing in voeren op de ecologische voetafdruk van mensen en bedrijven? En de opbrengst hiervan gebruiken om de minder begoeden te compenseren en de aangerichte schade te herstellen? Zou dit niet het minste aan elementaire rechtvaardigheid zijn die je als burger zou kunnen verwachten van een regering?

Blind voor het gebrek aan levensruimte.

In België, en inzonderheid in Vlaanderen is veel te veel levensruimte ingenomen door beton en auto’s met al zijn nefaste gevolgen. Wordt het niet tijd dit probleem kordaat aan te pakken?

Is het afbouwen van onze afhankelijkheid van fossiele brandstoffen niet prioritair? Door een slimme kilometer heffing, minder subsidies voor bedrijfswagens, lagere maximumsnelheden, de uitbouw van een performant openbaar vervoer, enz. zouden we de levenskwaliteit van iedereen kunnen bevorderen… Minder energieverbruik, minder files, meer stilte, minder verkeersdoden, minder uitstoot….. Allemaal positieve evoluties voor het klimaat en het welzijn van de mens.

Niets daarvan terug te vinden in het klimaatplan. ‘Er is geen draagvlak’ voor klinkt het. Hoe belachelijk. Als beleid afhangt van draagkracht hoe dan de voortdurende communautaire eisen begrijpen waarvoor er in België nog altijd geen echt draagvlak voor bestaat. Lezen die mensen opiniepeilingen?

Hoe debiel kan beleid zijn!

#Belgium  #Good governance  #Climate change  #Equality  #Poverty #State structure  #Taxes 

Verkeersbeleid en pakkansen.
Verkeersbeleid en pakkansen. 643 777 Lhoëst Jean

Français    English

Een buitenlandse vriend vroeg me eens: ‘Jan, wat moet ik verwachten van het wegverkeer in je land?’.

Mijn antwoord: ‘behoudens een kilometerke of een pintje teveel is zowat alles mogelijk in België…. Maar kijk uit voor het nieuwste toppunt van Belgisch surrealisme: de overheid probeert je nu in de val te lokken om de kassen van privé tollenaars te spijzen!’    

Angst, domheid, roekeloosheid en egoïsme hebben vrije baan in het verkeer omdat de pakkans voor verkeersovertredingen haast nihil is! Met als gevolg dat we in Europa niet zo goed scoren qua verkeersveiligheid en files à go go kennen.

Spijtig, want moesten we met zijn allen het verkeersreglement volgen, dan zouden we met zijn allen sneller en veiliger ter plekke zijn.

Hoe dikwijls worden de volgende veel voorkomende ongeval- en vertraging veroorzakende gedragingen geverbaliseerd?

De middenvakrijders.

De ‘baronnen’ van de autosnelwegen, die permanent de verkeersregel van zoveel mogelijk rechts aan te houden, aan hun band lappen!

Ze dwingen andere tot onnodige of ongeoorloofde manoeuvres zoals rechts inhalen.

Brits onderzoek leert dat ze de grootste veroorzakers van files op de snelweg zijn. Maar het zal hun een zorg zijn. Als een pasja zitten ze in hun knusse zetel te bollen. Je weet maar nooit of er vijf kilometer verderop een camion op de rechterrijbaan ingehaald moet worden…

Rijdende telefoonhokjes.

Meer en meer wordt de wagen gebruikt als gezellig telefoonhokje om in volle privacy te bellen met om het even wie…. Zelfs handenvrij, een zeer verstrooiende en dus gevaarlijk bezigheid.

Wagens zonder richtingaanwijzers.

Ontelbare wagens rijden rond met kapotte of slecht werkende richtingaanwijzers. Hoe vaak wordt men niet verrast door onaangekondigde maneuvers? Of blijf je nodeloos wachten aan een rond punt omdat een bestuurder afslaat zonder het te melden? Gevaren op de weg  en serieuze belemmeringen voor een vlotte doorstroom.

De schildpadden.

Als angsthazen klampen velen, vooral ouderen, zich vaak verkrampt vast aan hun stuur alsof het elk moment foetsie zou kunnen zijn. Alsof er elk moment plots een dromedaris voor hun wagen zou kunnen springen. Vaak tuffen ze overal en altijd 30 of minder kilometer per uur. Het lijken wel lokazen om anderen tot onnodige maneuvers te verlokken…

Wegpiraten op vier wielen.

Als cowboys gaan ze de weg op en denken dat alles geoorloofd is. Wegen op rijden zonder uit te kijken, met hun adem en verstralers in je rug bumperen. Anderen de pas afsnijden om toch maar een plaatsje te winnen. Waarschijnlijk willen ze vroeg thuis zijn om zich daar te kunnen vervelen. Of zou het ter compensatie van hun kleine penis zijn, zoals ik ooit eens ergens las?

Wielerterroristen.

Of de wegpiraten op twee wielen. Luidruchtige mensen die niet willen stoppen en rijweg, fiets- of voetpad inpalmen naar eigen goeddunken. Een bel hebben ze vaak niet, maar wel opgestoken vingertjes en Sagan-elleboogjes…. Zelfs voor je deur op het voetpad ben je niet veilig voor deze cowboys!

Met hun roekeloos en ergerlijk ‘opzij, opzij, opzij’ rijgedrag zijn ze een echt gevaar voor alle andere weggebruikers!

Pervers en slecht bestuur.

De versnippering van het verkeersbeleid leidt tot belachelijke en verwarrende, en dus gevaarlijke verkeerstoestanden.

Zo wordt de ring rond Brussel, amper 72 kilometer lang, beheerd door drie beheersmaatschappijen. Kan het nog duurder, verwarrender en absurder?

De autosnelweg tussen Brussel en Luik kruist meermaals de regiogrenzen met telkens andere verkeersregels en verlichtingsregimes. Buiten extra ‘postjes’ en gevaarlijke toestanden, wat is hiervan nu de toegevoegde waarde?

En last but not least, overheden beginnen nu zelf met het uitbesteden van trajectcontroles aan privébedrijven. Om de omzet voor overheid en bedrijf te garanderen zijn ze zelfs bereid verkeersdrempels en snelheidsremmers  te verwijderen om aldus de pakkans te vergroten! Wat als een kind overreden wordt in een straat zonder verkeersremmers omdat een rijke onverlaat te snel reed omdat hij niet zo wakker ligt van verkeersboetes?  Moet de overheid verkeersveiligheid of winstbejag garanderen?

Een beter verkeersbeleid aub!

De handhaving van het verkeersreglement is een zoveelste voorbeeld van een versnipperd én een twee maten en gewichten beleid in ons landje.

Om het rijgedrag van de burger te veranderen, is het beter te zorgen voor een eenvoudig, eengemaakt beleid. En zorg dat de pakkans voor alle overtredingen fors de hoogte in gaat. Indien dit niet lukt, schaf dan de regels gewoon af en beperk het verkeersreglement tot twee artikels. Art 1, je mag niet rijden met een zware voet. Art 2, je mag niet rijden als je een pint teveel ophebt.

In deze camera- en data gedreven maatschappij moet het toch mogelijk zijn om veel meer verkeersovertredingen vast te stellen en de boetes aan te passen aan het aantal veroorzaakte incidenten bijvoorbeeld (samenwerking overheden, verzekeringsmaatschappijen, enz.). Zou dit niet veel eerlijker en effectiever zijn?

#Belgium             #Good governance         #Good/bad pratices       #Justice               #Security

Wat als ene Mohammed Tom zou bedreigen?
Wat als ene Mohammed Tom zou bedreigen? 2048 1939 Lhoëst Jean
Français    English

‘Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.’ — Baruch Spinoza (1632-1677)

Stel je even het volgende – gelukkig fictieve – verhaaltje voor.

Mohammed, een Marokkaanse Rambo is wat gefrustreerd geraakt door een gebrek aan toekomstperspectief. Onder  invloed van haatprekende Imans radicaliseert hij. Tom Van Grieken is zijn kop van jut, zijn vijand nummer 1. Hij droomt ervan hem een kopje kleiner te maken…

Na een tijdje volstaan woorden en dromen niet meer, Rambo wil actie. Hij uit doodsbedreigingen aan Tom en bespioneerd zijn doen en laten.

Op een dag haalt hij het nieuws omdat hij een hele boel bommen en granaten steelt om zijn moorddadige plannen uit te voeren. Hij verdwijnt met de noorderzon. Zijn wagen laat hij ontploffingsklaar achter.

Eindelijk wordt ingezien hoe gevaarlijk deze waanzinnige man is. Hij wordt aangeklaagd voor terreur. Tom moet voor zijn veiligheid met zijn gezin onderduiken. Ook anderen krijgen uit voorzorg bescherming.

Met man en macht wordt naar de terreurverdachte gezocht. Na een aantal weken wordt hij dood teruggevonden. Ten einde raad, had hij zich lafhartig zelf gedood.

De zoekactie en de hele affaire kost ons, de belastingbetaler honderden duizenden euro’s….

De goegemeente, de pers, de politiek, zijn in shock en reageren onthutst en uitzinnig woedend. De man wordt zonder vragen, hulp en begrip aan de schandpaal genageld. De sociale media blokkeren onder de toevloed van vlammende berichtjes. De volkswoede eist minimum de brandstapel voor zulke geweldenaar. Dit is immers puur terrorisme waarvoor de goegemeente geen enkel begrip noch verzachtende omstandigheden kan opbrengen….

Van fictie naar realiteit.

Vervang in het bovenstaande verhaaltje de woorden Mohammed door Jürgen, Marokkaans door Vlaams, Imans door rechtse nationalisten, Tom Van Grieken door Marc van Ranst. En je heb het verhaal van J. Conings.

Alleen, in de realiteit waren de stemming en de reacties anders. Niet alleen maar boegeroep maar hier en daar zelfs applaus voor terrorisme! De grootste haters van Mohammed toonden nu plots tolerantie en sympathie voor Jürgen…. Sommigen van hen wensten zelfs een standbeeld voor de terreurverdachte… Jawadde.

Een zoveelste voorbeeld van een dubbele moraal die voor zoveel maatschappelijk ongenoegen zorgt. Verbazingwekkend en ontnuchterend. Want een misdaad is en blijft een misdaad ongeacht wie ze pleegt, een Belg of een Marokkaan, een christen of een moslim, blank of zwart, jong of oud. Het maakt niet uit!

Geweld en terreur zijn de wapens van zwakkelingen en machtelozen. Deze mensen hebben dus geen applaus, maar hulp nodig! Nood aan mensen die met een open blik naar hen luisteren, en hun trachten te begrijpen…. De enigste manier om vastgeroeste wrok en gewelddadig extremisme te genezen.

Vragen.

Deze hele affaire riep bij mij vele vragen op.

1 De nefaste rol van polariserende partijen.

Het hoeft niet veel betoog dat de polariserende retoriek van rechts nationalistische partijen mee verantwoordelijk is voor zulk waanzinnig gedrag. En het toppunt, deze partijen worden door de belastingbetaler betaalt om de publieke opinie te vergiftigen en onrust en verdeeldheid te zaaien.

Volg al jaren de tweets van de Toms, Theos, Driesen en Barts van deze wereld. En je kan er niet omheen: ze stoken onrust en wakkeren het wij-zij gevoel aan. Ik raad je aan eens te gaan kijken welke onzin deze demagogen al over ene Marc Van Ranst gepost hebben…. Nu zolang als het met woorden blijft is er geen probleem, want vrije meningsuiting is heilig en bron van rijkdom.

Maar problematisch is wel – en dat beseffen deze rechtse partijen maar al te goed – dat bij sommige rambo’s deze polariserende woorden vaak van de oren naar de vuisten gaan…. En dit is uiteraard een grens die niet overschreden kan worden.

Hoe lang kan deze perverse raddraaierij op onze kosten nog gedoogd worden?

2 De rol van het leger.

Hoe komt het dat anti-Belgische extremisten in het leger kunnen blijven, en zomaar met de glimlach zware wapens en munitie uit de kazerne kunnen stelen?

Is het leger er om ons te beschermen of te bedreigen? Zou het leger dan toch maar gewoon de comparatief van leeg zijn? Eigenlijk een beangstigende vaststelling….

3 De stilte van de kerk.

Extremisme gebeurt vaak in naam van de Heer…

Onlangs verklaarde een van de Vlaamse handelaars in haat en minachting nog dat hij ervan overtuigd is dat ‘het christelijke, het Vlaamse en als u wilt zelfs het blanke een dominante factor moeten zijn in onze samenleving.’ Weerom een uitspraak zum kotzen.

Maar waarom blijft de katholieke kerk telkens zonder reactie als zulke onzin uitgekraamd wordt. Wanneer gaat de katholieke kerk nu eens eindelijk luid en klaar vertellen wat de christelijke waarden zijn? Sinds wanneer zijn haat, intimidatie, geweld, discriminatie, uitsluiting, enz. christelijke waarden?

4 De lauwe politieke reactie.

Het minste dat je zou kunnen verwachten van een parlement is een unanieme, ondubbelzinnige en krachtige veroordeling van zulks gewelddadig extremisme en terrorisme.

Een duidelijk signaal dat geweld en intimidatie niet werken in een beschaafde wereld…. Dat we staan voor een open samenleving waar iederéén kan participeren en gehoord wordt zonder angst te worden gelyncht!

Waarom wachten we nog altijd op zo’n signaal?

Omdat daarvoor visie, moed en leiderschap nodig zijn, iets wat ontbreekt in onze vaderlandse politiek? Omdat onze politici vaak zelf te veel verdelen in plaats van te verenigen, vernederen in plaats van te verheffen, deuren sluiten in plaats van te openen?

Hoe is het mogelijk?

Hoe is het in godsnaam mogelijk dat zovele mensen ‘als 1 achter Jürgen’ gingen staan? Zovele mensen die dus diefstal, intimidatie en terreur bewieroken! Wellicht zelfs in God’s naam! Hoe is het mogelijk?

Voor al deze mensen heb ik nog één vraag:

zou jij het leuk vinden om te moeten onderduiken voor je veiligheid omdat een halve gare het op je leven gemunt heeft?

Indien ja, dan kan ik –  zonder evenwel akkoord te gaan – je standpunt begrijpen. Indien neen, waarom dan sympathie voor deze terreurverdachte?

#Jürgen Conings  #Nationalism  #Terrorism

Van een kleine, dikke naar een grote, dunne….
Van een kleine, dikke naar een grote, dunne…. 1706 986 Lhoëst Jean
Français    English

In 1953 zond de NIR (Nationaal Instituut voor Radio-omroep)  de eerste televisie-uitzendingen in België uit.

Tv-kijken  zou snel het land veroveren en uitgroeien tot de belangrijkste vrije tijds activiteit van de wereld. En vaak tot enigste lichtpuntje in menig huisgezin.

 

Evolutie van het TV toestel.

Zoals geschetst in de figuur hierboven vervelde het TV toestel van een kleine dikke tot een grote dunne vandaag.

Het lijkt wel of de TV de evolutie van het aantal ministers in ons landje volgt. In 1953 hadden we nog één minister van Volksgezondheid, intussen moeten we er haast al een tiental betalen. Dus moest het scherm wel groter en dunner worden. Groter om ze allemaal in beeld te kunnen krijgen en dunner om de absurditeit van deze evolutie te symboliseren. Neem nu een regeringsmededeling over Covid-19. In normale landen -cf Nederland en Frankrijk bijvoorbeeld – gebeurt dit door het staatshoofd of de premier. Niet zo bij ons. Hier wordt de premier steevast geëscorteerd door een kolderbrigade van minister-presidentjes …. Kolder, maar wel dure ernst!

 

Evolutie van het TV landschap.

Over de jaren werd het TV landschap verkaveld en onze openbare omroep gekortwiekt ten voordele van inhoudsloze, commerciële zenders.

De openbare zender volgde uiteraard de verspilzieke verkaveling van ons landje en vervelde van een nationale zender (BRT, BRTN) naar een regionaal zendertje (VRT).

En de laatste jaren word de VRT bewust aan de ketting gelegd door de politiek. Minder budget en minder publiciteitsinkomsten om de commerciële zenders ter wille te zijn. Het weinige dat ze mogen/moeten doen is navelstaarderij: Vlaanderen in de kijker zetten! Zo kortzichtig en belachelijk.  En zeker niet spotten met de Vlaamse regering, zoals onlangs nog duidelijk bleek met de harde kritiek op het nochtans satirische DIW-programma.

Het zou me niet verwonderen dat de VRT binnenkort vervelt naar VII, Vlaams Instituut voor Indoctrinatie. Veelkleurigheid en meerstemmigheid, daar houden de nieuwe Vlaamse ‘primitieven’ niet meer van.

Sinds 1987 kunnen we ons ook verheugen (sic) op commerciële zenders à la VTM. Meer zenders, minder inhoud. Persoonlijk kijk ik nooit naar zulke zenders. Heb een hekel aan programma’s die onderbroken worden door boodschappen die me trachten te overtuigen van de noodzakelijkheid van dingen die ik niet nodig heb.

 

Evolutie van het TV journaal.

De verkaveling en commercialisering van het TV landschap leidt tot een verschraling van het TV aanbod.

Dit is nog het best te zien aan de TV journaals. Van een brede kijk op de wereld evolueert het journaal steeds meer naar een enge, bekrompen blik op het ‘eigen volk’, hoe insignificant dit op het wereldtoneel ook moge zijn. Niks voor mij!

Nationalistische partijen hebben de openbare zender gekaapt en maken er meer en meer een instrument van bekrompen canonieke, identitaire indoctrinatie van.

 

Verloedering schept kansen….

Een groot scherm om steeds minder te zien heeft ook zijn voordelen.

Zo kijk ik veel minder TV dan vroeger. Liever een ziener dan een kijker. En als ik al eens kijk, fungeert de TV meer en meer als een gratis met de ogen genomen slaapmiddel.

Ben verplicht dagelijks minimum naar twee journaals te kijken (VRT en RTBF) om enigszins een correct beeld te krijgen van wat er in mijn land en de wereld gebeurt. Goed voor mijn talenkennis en een genuanceerder inzicht.

En ARTE is mijn lievelingszender geworden. Een internationale Frans/Duitse samenwerking. En een bredere kijk op de wereld, verlost van de hokjesmentaliteit. Een verademing.

Winston Churchill had overschot van gelijk toen hij schreef:

”A pessimist sees the difficulty in every opportunity; an optimist sees the opportunity in every difficulty.”

 

#media #belgium #diversity #identity #nationalism

Waar zijn er dra meer ministers dan ziekenhuisbedden?
Waar zijn er dra meer ministers dan ziekenhuisbedden? 763 729 Lhoëst Jean
Français    English

In Belgistan!

In mijn vorig artikel vertelde ik dat ik geen probleem heb met belastingen, maar wel met onze manier van belasten en met de blijkbaar onweerstaanbare drang van onze politici voor nutteloze uitgaven!!

In dit artikel gaan we dieper in op ons belastingsysteem en uitgavenbeleid, beiden voorbijgestreefd en op zijn minst onrechtvaardig. In een volgende artikel op onze hypocriete belastingpolitiek.

Een dikke maand geleden las ik nog in de krant dat de rijkdom van de 1% maar blijft stijgen, zelfs in het klotejaar 2020… terwijl in de rest van de bevolking de armoede stijgt. En ook in ons land hebben steeds meer mensen last om de eindjes aan elkaar te knopen… Ja dan kun je echt niet tevreden zijn met hoe onze belastingen geheven en besteed worden! Eigenlijk is er dan gewoon fundamenteel iets mis.

Een overheid die een kleine minderheid fiscaal in de watten legt terwijl ze er niet in slaagt de welvaart van de anderen te waarborgen schiet schromelijk tekort in haar taak ondanks al haar mooie verhaaltjes!

Belastingsysteem.

Van een goed belastingsysteem zou men toch mogen verwachten dat het minstens transparant, eenvoudig en zeker rechtvaardig is. Dat het zorgt dat iedereen bijdraagt naar vermogen zonder uitzonderingen en ontsnappingsroutes. En dat alle inkomsten gelijkwaardig belast worden.

Niet zo in ons landje. Ons systeem hangt met ogen en haken aan elkaar. Een kluwen van koten, achterpoortjes en ontsnappingsroutes ter wille van de rijkere burgers. ‘Kleine lettertjes op maat van de happy few’ zoals ik in een vorig artikel betoogde. Normaal?

Het staat bol van ongerijmdheden.

Is het normaal dat het inkomen van een arbeider zwaarder belast wordt dan dat van een verhuurder?

Het is een zeef waardoor veel te veel mensen geen of veel te weinig belastingen betalen dankzij allerhande ontsnappingsroutes, fraude en gewillige politici.

Het inspireerde Bert Kruismans om te spreken over twee soorten sdf’s in België. Onderaan de ladder de Sans Domicile Fixes; en bovenaan de ladder de Sans Dificultés Fiscales.

In zijn boek ‘Waarom de wereld niet naar de knoppen gaat.’ vatte Maarten Boudry het als volgt samen: ‘Dat mensen miljoenen per jaar verdienen, is hun gegund. Dat ze vervolgens echter dure consultants betalen om aan fiscale ‘optimalisatie’ te doen, via achterpoortjes en ingewikkelde constructies, terwijl de modale burger gewoon belastingen moet betalen, stuit iedereen tegen de borst. Dat moeten we bestrijden, niet vanuit een weerzin voor ongelijkheid, maar vanuit een gevoel voor rechtvaardigheid. Dat de rijkste mensen naar verhouding het minste belastingen betalen van allemaal, is inderdaad hemeltergend. ‘

Het land van de nutteloze uitgaven.

Dan heb ik het niet over de grote uitgavenposten zoals sociale zekerheid, pensioenen, gezondheid, onderwijs, enz. Dit zijn uitgaven om ervoor te zorgen dat iedereen menswaardig kan leven, de kerntaak van iedere overheid. Integendeel zelfs, hier moet meer geïnvesteerd worden als je bijvoorbeeld de evolutie van de armoede bekijkt. Een leefloon dat onder de armoedegrens ligt is geen leefloon maar een aalmoes en eigenlijk in strijd met artikel 25 van de mensenrechten! Een schande.

Maar wel over de nutteloze uitgaven. Nutteloos omdat ze voor de burger geen enkele toegevoegde waarde hebben. Ze dienen slechts het eigen of ideologisch belang van de particratie.

Zou er een land zijn….

…waar de kosten van bestuur zo uit de pan swingen als in ons mini-landje. Ons land lijkt wel een echte politieke postjes-kwekerij…

Het bestuur van ons landje is nodeloos complex en duur. De kost van bestuur is  verveelvoudigd ten opzichte van 50 jaar geleden met dank aan de vele staatshervormingen. Staatshervormingen die nooit uitgegaan zijn van hoe onze (kleine) staat zo efficiënt mogelijk te besturen, maar altijd van een bekrompen hokjesmentaliteit.

Buiten te veel belastingen, hoeveel hinder en euro’s zouden deze uiteenlopende gewestelijke reglementeringen ons nog extra kosten?

Zou er een land zijn met meer ministers per 1000 inwoners dan België?

Zou er een land zijn met zoveel overlappende administraties als België: ministeries, kabinetten, parlementen, regeringen, comités, minister-presidenten en noem maar op. Postjes bij de vleet.

Zou er een land zijn dat zo dom is het beheer van een ringweg van amper 72 kilometers rond zijn hoofdstad te verdelen over drie beheersmaatschappijen met alle gevolgen van dien?

Al ooit een land tegen gekomen met negen ministers van volksgezondheid? Om ziek van te worden! Pedro Facon sprak van ‘hallucinante situaties door bevoegdheidsversnippering.’ En zelfs De Tijd blokletterde ‘Versnippering in de zorg kost tijd, geld en levens.’ Het leidt inderdaad alleen naar veel gekakel, maar weinig eieren!

Moesten ze nu nog willen aanvaarden, ‘ok we doen het met negen maar voor de prijs van één’, zou het nog absurd zijn, maar toch al niet duurder dan vroeger. Maar dat willen ze uiteraard ook niet… Pure geldklopperij!

Het moge duidelijk zijn dat de particratie niet wakker ligt van efficiënt en goed bestuur in het algemeen belang!

 

Kosten voor identitaire indoctrinatie en verdwazing.

Wie gaat er beter worden van dure ‘canons’, beschamende reclameboodschappen in internationale magazines, nog meer ‘Vlaams’ op minder VRT, enz….?

Wat is de toegevoegde waarde van al dat vlaggenvertoon en van die kinderachtige symbolenpolitiek?

Dienen belastinginkomsten om partijen te subsidiëren die moedwillig haat zaaien en/of aanzetten tot flagrante inbreuken op de mensenrechten? Volgens mijn bescheiden mening uiteraard niet. En toch gebeurd dit in ons Belgistan!!!!!

U zal begrijpen dat dit mijn bloed doet koken!

 

#taxes   #Good governance. #Belgium  #budget  #Good/bad practices  #human rights  #nationalism  #poverty   #social security  #state structure

Depolitiseer staatshervormingen.
Depolitiseer staatshervormingen. 1119 926 Lhoëst Jean

Mens, erger je niet.

 

Staatshervormingen, institutionele problemen, communautaire dictaten.

Vechten om een erwtje al of niet in twee, drie of vier te splitsen. Voilà de dingen waar onze verheven politiekers nu al jaren ‘mens erger je niet’ mee spelen op onze kosten….

Zij verkavelen, en de burger ergert zich. Want zijn prioriteiten, Waal of Vlaming, zijn: belastingen, migratie, milieu, sociale zekerheid, gezondheid, werkgelegenheid, enz.

Zulke minachting van de burger kan alleen maar mogelijk zijn in Absurdistan… of België!!!!

 

Political Capers.

Deze pure ‘Politique politicienne’ om een ‘malade imaginaire’ verlamt en verrot ons landje nu al jaren. Opgepookt door nationalistische en separatistische partijen. En ondergaan bij een gebrek aan politiek leiderschap. Kleuters in overvloed, leiders nergens te bespeuren.

Politici bakken er inderdaad niets van. Het beste voorbeeld hiervan is de huidige kakofonische  en dure structuur van ons landje. Een hopeloze versnippering  waar zelfs een kat haar jongen niet terugvindt.

Symbolisch voor de belachelijke complexiteit van ons landje was de manier van communiceren omtrent de coronacrisis tussen Frankrijk, Nederland en ons landje. In Nederland(premier) en Frankrijk (president) sprak het staatshoofd de burgers toe. Hier was het TV-scherm te klein om alle ‘staatshoofden’ op een scherm te krijgen, met af en toe dan nog eens een voorbij springende clown. ‘ Political capers’, hilarisch maar wel een verschrikkelijk dure grap.

Zoals vroeger al geschreven (zie N004 en N020), kan ik me echt niet van de indruk ontdoen dat we vroeger beter bestierd werden door 18 ministers dan dat we vandaag be-ezel-d worden door een veelvoud aan ministers. Internationale vergelijkingen leren keer op keer dat landen met een korte en eenduidige beslissingsketen beter scoren. Dat velen zich vervreemden van de politiek verbaast me dus echt niet!

De reden hiervoor is dat politici te veel op korte termijn denken, teveel in partijprogrammadwangbuizen, teveel aan electoraal gewin en teveel aan eigen belang: postjes en poen. Weet je niemand begrijpt waarom een landje kleiner dan een volwassen wolk vier klimaatministers nodig heeft, behalve politici…. Voor hen zijn 4 ministers vier postjes en dat is toch beter dan eentje, of niet soms?

 

Depolitiseer staatshervormingen.

Als burger zou ik daarom willen dat staatshervormingen gedepolitiseerd worden. Burgers moeten veel meer betrokken worden met democratie en bestuur.

Je eigen postjes creëren op kosten van de burger: zo kan het niet meer verder!!!

Betrokkenen zelf over hun aantal, loon of carrière laten beslissen is sowieso slecht bestuur.

Tot wat zoiets leidt kunnen we zien in de wonderbaarlijke vermenigvuldiging van het aantal ministers in ons land. En dat terwijl bijvoorbeeld steeds meer langgenoten in armoede leven of dreigen te vallen….

Als burger wil ik minder politiek en meer goed bestuur. Een efficiënter, beter en goedkoper bestuur. Een bestuur dat geen overdreven beslag legt op belastinggeld. Een bestuur dat het welzijn van de burger vooropstelt. Een bestuur dat de vergelijking met onze buurlanden kan doorstaan!

 

Tabula rasa maken.

Vandaar dat ik denk dat we opnieuw moeten beginnen, met een schone lei.

Hoe was het bijvoorbeeld in 1970, vóór de diverse staatshervormingen? Hoe is het nu? En hoe zou het er idealiter moeten uitzien voor een klein landje als België in een Europese context? En hoe kunnen we er geraken (een stappenplan)?

Dit werk mogen we dus niet meer overlaten aan de particratie, maar uit besteden aan een groep experten die niet in politieke dwangbuizen denken: organisatiedeskundigen, specialisten in publieke administraties, ervaren CEO’s, economen, filosofen en een paar lukraak gekozen burgers, mooi verdeeld over alle windstreken.  (diversiteit leidt altijd tot betere oplossingen).

Het resultaat van hun werk moet een voorstel van ideale staatsstructuur zijn, sterk onderbouwd met feiten, argumenten en alle voor- en nadelen. Voor de burger moet het heel duidelijk zijn waarom de nieuwe structuur VEEL beter is dan de oorspronkelijke structuur in 1970. Wanneer de kost van het ideale bestuur merkelijk duurder zou zijn dan de geïndexeerde kost van het bestuur in 1970, moet het ook heel duidelijk zijn voor de burger waarom deze meerkost nodig is. En tot welke veel grotere toegevoegde waarde hij voor ons allen zal leiden.

Een mogelijke denkpiste: een nationaal beleid, maar lokale uitvoering. Breidt de bevoegdheden van de bestaande gouverneurs en burgemeesters uit voor een lokale toepassing van de nationale wetgeving en schaf al de rest af. Dichter bij de burger, minder postjes, minder belachelijk en veel goedkoper!!

 

De experten schikken, maar de burger beschikt.

Het voorgestelde plan moet goedgekeurd worden door een twee derde meerderheid van een ad hoc panel van zo’n 200-tal uitgelote burgers. De loting moet zodanig gebeuren dat er een evenwichtige spreiding is over provincies, gender, opleidingsniveau, leeftijd, belasting contributie, etniciteit, enz. Het panel moet een correcte afspiegeling zijn van ons huidig landje.

 

En tijdens de periode nodig om tot een oplossing te komen, stoppen de politici met ‘mens erger je te spelen’ en concentreren ze zich op hun hoofdtaak: het algemeen belang dienen.

#Belgium      #Citizen participation        #Democracy             #Good governance   #Political parties     #State structure

 

  • 1
  • 2
Enter your
text here