Leadership

‘Geen draagvlak’… of geen wilskracht?

‘Geen draagvlak’… of geen wilskracht? 599 374 Lhoëst Jean

Français    English

‘Geen draagvlak’ is een veel misbruikt stopwoordje in de politiek. Het is het politieke synoniem voor geen goesting, voor status-quo.

Spijtig genoeg hebben we er geen meer, maar grote politieke leiders die gaan voor het algemeen belang, zullen zich zelden verschuilen achter dergelijke schaamlapjes. Kleuter politici des te meer. Voor politici die niet gaan voor het algemeen belang, maar voor persoonlijke, electorale of economische belangen is ‘Geen draagvlak’ het ideale excuus om niets te doen. Om hun gebrek aan wilskracht, hun tekort aan leiderschapstalenten, hun ideologische blindheid en hun ‘onder de sloef liggen ‘ van  de economische belangen te verbloemen.

En het paradoxale is dat dergelijke politici zich in werkelijkheid geen fluit aantrekken van het al of niet aanwezig zijn van draagkracht!

Is draagvlak nodig?

Draagkracht of draagvlak is belangrijk , maar niet essentieel in een goede democratie.

De maatstaf voor excellent en rechtvaardig beleid is het algemene welzijn van iedere mens, wie of waar ook, op lange termijn. En dit is gewoon onmogelijk te bereiken zonder soms ook onpopulaire maatregelen. En stops tegen de doorgeslagen groei en winstmaximalisatie dictaten.      

Neem nu belastingen. Niemand wil ze, maar zonder zouden we hulpeloos zijn: geen wegen, geen gezondheidszorg, geen sociale zekerheid, geen veiligheid, geen onderwijs, enz.. Laten we niet vergeten dat de ‘American dream’ (intussen verworden tot een nightmare), er kwam nadat een president de moed had de belastingen te verhogen tot 90% op de grootste inkomens!

Waarom is draagvlak niet altijd mogelijk?

Ik zie 3 redenen waarom voldoende draagvlak niet altijd mogelijk is.

Ten eerste, een duurzaam beleid dat het algemeen belang op lange termijn dient, vergt moeilijke beslissingen en vergt dus grote leiders met durf en verbeelding die zelf draagkracht creëren. Om duidelijk en overtuigend uit te leggen waarom zelfs onpopulaire maatregelen nodig zijn. En daar knelt het schoentje. De meeste van de huidige politici denken niet aan het algemeen belang, maar eerder aan hun eigen, electorale en economische belangen. En de lange termijn loopt maar tot de volgende verkiezingen. Vandaar dat we zovele voorbeelden van slecht bestuur zien.

Vervolgens rijmt wat goed is voor het welzijn van de mensheid op lange termijn vaak niet met wat de ‘meerderheid’ vandaag wil. De aanpak van de klimaatproblematiek is hier een goed voorbeeld van.

En tenslotte, de gezondheid van een democratie wordt afgewogen aan hoe goed ze de rechten van minderheden waarborgt. Dus soms zullen beslissingen nodig zijn die niet persé door de meerderheid gedragen worden.

Draagvlak negeren

‘Geen draagkracht’ als nepexcuus, en ‘veel draagvlak’ gewoon negeren. Voilà de dubbele moraal van de politiek wanneer de wetten geschreven worden door de economische belangen en de rijken!

Zou er geen groot draagvlak zijn voor een rechtvaardiger belastingsysteem, incluis vermogensbelastingen waarbij iedereen zonder uitzondering bijdraagt naar draagkracht? Zelfs economen, politici, rijken, enz. roepen er voor op…maar de politiek blijft doof!

Zou er geen meerderheid zijn om de grote ijver bij het opsporen van sociale fraude ook te tonen voor (de veel grotere) fiscale fraude en ontwijking?

Zou er geen meerderheid zijn om eindelijk de wachtrijen in de zorgsector en de sociale huisvesting weg te werken?

En zou er geen draagvlak zijn voor ‘de vervuiler’ te doen betalen voor zijn shit die de klimaatramp veroorzaakt?

En wie zou niet liever één klimaatminister zien en een goed klimaatplan in plaats van vier kibbelende ministers en geen klimaatplan die naam waardig?

Zonder draagvlak forceren.

En het toppunt van cynisme: dingen tiranniek willen doorduwen waarvoor er helemaal geen draagvlak bestaat!

Studie na studie, opiniepeiling na opiniepeiling toont telkens opnieuw aan dat het verder versnipperen van ons landje helemaal geen prioriteit van de Belgen is. Integendeel zelfs.

En dit kan ik goed begrijpen. Geen zinnig mens begrijpt immers waarom een klein landje zoveel ministerkes per 1000 inwoners of per km² nodig heeft. Buiten gekibbel, inefficiëntie en een grote verspilling van belastinggeld, wat is hiervan eigenlijk de toegevoegde waarde? Veel extra, goed betaalde postjes meneer?

Maar in hun wereldvreemdheid en ideologische blindheid blijven sommigen toch maar verder mennen voor nog meer feodale versnippering en opsplitsing van ons landje.

Politieke hypocrisie.

Draagvlak, ‘haalbaar en betaalbaar’, allen nepexcuses die politieke roeptoeters ge- en misbruiken, naar eigen goeddunken, als het hen uitkomt. Het bewijst vooral hun eigen oppervlakkigheid en onkunde.

Een gênante vertoning van politieke hypocrisie die funest is voor de maatschappelijke cohesie!

#Belgium  #Good governance  #Leadership  #Political parties

Volgend artikel op 22/12/2023:

Waarom veroordelen we Poetin en laten we Netanyahu gerust?

Wijze raad van Stephen Hawking. 

Wijze raad van Stephen Hawking.  620 436 Lhoëst Jean

Français    English

In navolging van mijn vorig artikel wil ik graag een artikel uit De Standaard delen. Een artikel naar aanleiding van een open brief die de inmiddels overleden Stephen Hawking in 2016 publiceerde in de Britse krant The Guardian. Ondanks het een aantal jaren oud is, is het nog steeds zeer actueel en vat het uitstekend de huidige tijdsgeest samen….

De stem der vergetenen.

De beroemde wetenschapper en astrofysicus Stephen Hawking waarschuwt voor de vernietiging van onze planeet.

Volgens de Brit bevinden we ons in het gevaarlijkste moment in de geschiedenis van de mensheid. Hij verwijst daarbij onder andere naar de verkiezing van Donald Trump. ‘Wat we ook denken van de Brexit en van de verkiezingen van Donald Trump, er is geen twijfel mogelijk dat dit een roep van woede was van mensen die het gevoel hebben dat ze in de steek werden gelaten door hun leiders. Het is het moment waarop de vergetenen hebben gesproken. Ze vonden hun stem om het advies en de richtlijnen van de experts en de elite te verwerpen’, zegt Hawking.

Hawking begrijpt de angsten van het volk voor de gevolgen van globalisering en technologische vooruitgang. Die evoluties zullen namelijk ook gevolgen hebben voor de jobs van de gewone mens. En dat zal dan weer de ongelijkheid in de wereld doen toenemen. Het internet speelt daar ook een rol in: het laat toe dat een kleine groep mensen enorme fortuinen verdient terwijl ze maar weinig mensen aan het werk zetten. ‘Dat is sociaal destructief’, zegt Hawking.

‘We leven dus in een wereld waarin niet alleen financiële ongelijkheid is die alleen maar groter wordt, maar waarin de levensstandaard en de mogelijkheid om geld te verdienen steeds sneller en vaker verdwijnt. In die context is het geen verrassing dat mensen hun toevlucht zoeken in mensen als Trump of in iets als de Brexit.’

Meer samenwerking nodig!

Die evolutie wordt versneld door internet en sociale media, meent Hawking. De ongelijkheid wordt zo namelijk steeds meer zichtbaar. Mensen zien via sociale media hoe het er elders aan toegaat. Dat kan een stroom van miljoenen migranten op de been brengen die op zoek gaan en zijn naar een beter leven. ‘De economie en de infrastructuur in de landen waar de migranten dan terechtkomen, komt verder onder druk te staan. En dat ondermijnt de tolerantie en is een voedingsbodem voor politiek populisme.’

En dat terwijl we net in tijden leven waarin we meer dan ooit moeten samenwerken, zo vindt Hawking. ‘We staan voor immense uitdagingen, met de klimaatverandering, overbevolking, het verdwijnen van meerdere soorten, ziektes, de verzuring van onze oceanen of problemen met voedselproductie,…We leven in het gevaarlijkste moment in de ontwikkeling van de mensheid. We hebben momenteel de technologieën om de planeet waarop we leven te vernietigen. Maar we hebben nog geen technologieën ontwikkeld waarmee we van onze aarde kunnen ontsnappen. Misschien hebben we dat wel binnen 100 jaar. Maar momenteel hebben we maar één planeet, en we moeten samenwerken om die te beschermen.’

Hawking geeft daarbij ook een sneer aan Donald Trump, die een muur wil optrekken tussen Mexico en Amerika. We moeten dat doen door muren neer te halen, in plaats van door muren te bouwen. ‘We moeten geen extra grenzen optrekken tussen landen.’

‘Politieke elite moet erkennen dat ze gefaald heeft’

Hawking richt zich tenslotte nog eens naar de politieke elite. Die moeten erkennen dat ze gefaald hebben, en dat ze veel burgers in de steek hebben gelaten. ‘We gaan veel meer dan dat we nu doen moeten leren om te delen’, zegt hij nog. ‘Als landen de migratiestroom niet aankunnen, dan moeten we meer doen om de globale ontwikkeling te bevorderen. Want dat is de enige manier om miljoenen migranten ervan te overtuigen dat hun toekomst ook wel eens in hun thuisland zou kunnen liggen.’ Hawking is ervan overtuigd dat we dat ook kunnen doen. ‘Ik ben een enorme optimist voor onze soort. Maar de elites, van Londen tot Harvard, van Cambridge tot Hollywood, zullen lessen moeten trekken en moeten leren uit de afgelopen jaren.’


Wat een plezier om grote geesten bezig te horen. De meeste van hen kunnen zich zelden vinden in de bekrompenheid van het conservatieve en/of nationalistische gedachtengoed. Hun geest is gewoon te groot om in hokjes te passen. Zij kiezen voor rechtvaardigheid in plaats voor ongelijkheid en identitaire waanzin.

Voor de wereld is het bijzonder jammer dat ze spijtig genoeg in de minderheid zijn… Ben er rotsvast van overtuigd dat we met mensen als Einstein, Chomsky, Hawking, enz. aan de macht een veel betere en rechtvaardigere wereld zouden kennen…

#Challenges  #Cooperation  #Equality  #Good governance  #Leadership  #Migration  #Nationalism  #Populism  #Social media  #World

Volgend artikel op 10/03/2023:

Waarom dikwijls socialistische partijen in corruptieschandalen?    

Mannen jagen, vrouwen vissen.

Mannen jagen, vrouwen vissen. 857 971 Lhoëst Jean

Français    English

De titel van dit artikel is een citaat van de Franse auteur Victor Hugo uit de 19e eeuw. Hij vat goed samen waarover dit artikel gaat, de boeiende relatie tussen man en vrouw.

Vrouwen en mannen zijn het yin en yang van de wereld.

Zonder mannen zouden vrouwen verleppen, zonder vrouwen zouden mannen versuffen’, schreef de Russische auteur Anton Tsjechov in de 19e eeuw. Inderdaad, wat zou de wereld saai zijn zonder genderverschillen!

Aan de hand van een aantal tijdloze uitspraken wil ik wat commentaar geven op deze relatie.

Natuurlijke aantrekkingskracht.

In de 18e eeuw omschreef de Franse filosoof Claude Adrien Helvétius deze kracht als volgt: ‘Het is de mannen aangenaam begeerten te hebben, terwijl het de vrouwen aangenaam is ze op te wekken.’ 

De natuur zorgt inderdaad voor een boeiende aantrekkingskracht tussen man en vrouw. Deze biologisch ingebakken kracht zorgt dat we niet uitsterven en intussen al met 8 miljard mensen zijn.

De cultuur (godsdienst, wetten, regeltjes, vingertjes, enz.) tracht deze kracht wel in te tomen, maar slaagt er niet echt in. Gelukkig maar, integendeel door er een ‘zonde’ van de maken is het vaak nog leuker! Inderdaad, verboden maken het spannender en hebben meestal een averechts effect: het creëert immers ongelijkheid en criminaliteit.

Man en vrouw, verschillende zielen.

Max Frisch (1911/1991), Zwitsers auteur: ‘De drang om te doen is mannelijk, de drang om te zijn vrouwelijk. ‘  

Christian Dietrich Grabbe (1801/1836),  Duits toneelschrijver: ‘ Het hart van de man is de wereld, de wereld van de vrouw is het hart.

Alphonse Toussenel (1803/1885), Frans auteur: ‘De vrouw is poëzie, de man proza.’

Che Guevara: ‘De vrouw denkt: alle mannen zijn eender. De man denkt: alle vrouwen zijn verschillend.

Het valt moeilijk te ontkennen dat mannen en vrouwen vaak anders denken en reageren. Een vrouw denkt eerder met haar hart, een man voelt eerder met zijn verstand. Dat maakt het andere geslacht soms moeilijk begrijpbaar.  Zelfs voor de slimste mensen zoals Einstein en Freud om maar die te noemen.

Maar eigenlijk is dat niet zo erg, want ‘Het heeft absoluut geen zin de vrouwen te willen begrijpen, aangezien hun voornaamste aantrekkelijkheid erin bestaat dat ze ondoorgrondelijk zijn’ zoals Alfred Hitchcock (1899/1980), de Engelse filmregisseur het ooit mooi verwoordde.

Mannen komen van Mars, vrouwen komen van Venus.

De titel van de bestseller van professor John Gray. Honderdduizenden exemplaren zijn er intussen al verkocht van dit boek over de verschillen tussen de geslachten.

Heel wat andere auteurs schreven ook over de kloof tussen mannen en vrouwen.

Vittorio Gassman (1922 – 2000), Italiaans acteur : ‘Mannen begrijpen niks van vrouwen en vrouwen begrijpen niks van mannen. En dat is maar goed ook.’ 

Karinthy Frigyes (1887 – 1938), Hongaars auteur : Comment l’homme et la femme pourraient-ils se comprendre ? Car en fait tous deux souhaitent des choses différentes : l’homme, la femme et la femme, l’homme.

Het  verschil tussen een vrouw en een man is meestal veel groter dan , zeg het verschil tussen mij, een christen, blanke man en een moslim broeder en zelfs dan het verschil tussen mij en figuren als Dries Van Langenhove of Bart De Wever bijvoorbeeld.

En toch, ondanks die verschillen, zo’n aantrekkingskracht. Zo zit de natuur nu eenmaal in elkaar. Het overstijgen van verschillen zorgt immers voor leven en vooruitgang! Spijtig toch dat heel wat mensen, en vooral politici dit niet meer begrijpen. Zij sluiten zich meer en meer op in ideologische dwangbuizen.

Zien en bezien worden.

De gemiddelde man schenkt graag aandacht aan een vrouw, en de gemiddelde vrouw geniet graag van die aandacht. Daar is echt niets mis mee.

De schoonheidsindustrie leeft al eeuwen van deze interactie gaande van kleding over cosmetica tot lichaamsverzorging.

Jacques Normand (1848/1931), Frans toneelauteur: ‘Mannen kijken naar de vrouwen om ze te zien;  vrouwen kijken naar de mannen om gezien te worden’.

Dus mannen, wees blij als je vrouw veel aandacht krijgt van andere mannen. Teken dat ze zich goed in haar vel voelt! En kijk jij intussen naar andere vrouwen….

Vrouwen, wees blij dat je man graag naar andere vrouwen kijkt. Trouwens hoe zou hij je eerlijk kunnen zeggen dat je de mooiste, tofste, enz. bent, zonder naar andere vrouwen te kijken?

Ook Ovidius, de beroemde Romeinse dichter schreef over dit gedrag. In zijn prachtig ‘Ars amatoria’ (De kunst van de liefde) las ik over vrouwen die naar een theater gaan dit ‘Spectatum veniunt, veniunt spectentur ut ipsae’ of ‘ze komen om te kijken,(maar) ze komen ook om bekeken te worden“.

Bye the way, dit is precies waarom Latijn mijn lievelingsvak was. Niet zozeer de taal an sich, maar wel de vele wijsheden die je uit de oude Latijnse teksten kon halen. Wijsheden die de tand des tijds doorstaan, die je doen nadenken en relativeren, je vormen. Een prachtige ontdekkingsreis!

Afsluiten wil ik met die beroemde onbeantwoorde vraag van de Oostenrijkse psychiater Sigmund Freud: ‘Dertig jaar heb ik mij beziggehouden met de psychologie van de vrouw, maar er is één vraag waarop ik nog geen antwoord heb gevonden: “Wat willen ze eigenlijk?”

#Relationships #Education #Leadership #populism

Volgend artikel verschijnt op: 2/12/2022

Moet de vervuiler betalen?

Hoelang duldt de wereld nog gedicteerd te worden door een ‘failed state’?

Hoelang duldt de wereld nog gedicteerd te worden door een ‘failed state’? 923 633 Lhoëst Jean

Français    English

Vraag me al tientallen jaren af op basis van wat de VS de politieman en leider van de wereld willen spelen. En nog belangrijker, hoelang de wereld deze dictatuur nog blijft dulden?

Het beeld dat ik in de vorige artikels (N064, N065) van de VS geschetst heb is niet fraai, maar wel de realiteit. De Björn Soenens, Steven De Foer, Monika Triest, Jill Lepore, Anne Case, Noam Chomsky, Frans Verhagen, enz. van deze wereld zullen me niet tegenspreken.

De lokroep van het vrijheidsbeeld is niet meer. Integendeel, op vele gebieden vertoont de VS vandaag immers kenmerken van een ‘failed state’. Verre van een voorbeeld dus voor anderen!

Democratische legitimiteit?

De wereld willen leiden met nog geen 5% van de wereldbevolking kun je verre van democratisch noemen. Daar kunnen militaire en economische suprematie niets aan veranderen. Bij zulke praktijken passen eerder woorden als autoritair, dictatoriaal en tiranniek.

Bovendien, zoals eerder beschreven zijn de VS zelf zeker geen toonbeeld van een goed functionerende democratie, integendeel zelf.

In de jaarlijkse ‘Democracy index’ van The Economist staan ze slechts 26e (!!!!) en worden ze omschreven als een ‘Flawed democracy’ (gebrekkig)!!!!

Morele legitimiteit?

De VS vervellen steeds meer en meer naar een ‘failed state’ met kenmerken van een derdewereldland. Hoe kun je zo ‘moreel’ leiderschap claimen? Hun kreet dat ze opkomen voor mensenrechten, vrijheden en democratie klinkt heel hol als je naar hun prestaties kijkt. 

De Verenigde Staten, het rijkste en machtigste land ter wereld, zijn blijkbaar niet in staat om iets te doen aan de armoede waarin miljoenen Amerikanen moeten leven. De Amerikaanse droom is in sneltempo aan het veranderen in de Amerikaanse illusie, schrijft Philip Alston, de speciale VN-rapporteur voor extreme armoede en mensenrechten, na een reis door het land. Het land staat slechts op de 26e plaats (!) in de Social Progress Index. Een voorbeeld?

Nergens ter wereld zitten zoveel mensen opgesloten als in het ‘land van de vrijheid’. Voor het minste mensen veroordelen is uiteraard ook een handige manier om mensen hun stemrecht te ontnemen.

Ook de persvrijheid staat er onder toenemende druk. De VS staan slechts 44e (!!!) op de World Press Freedom Index. Toch geen goed voorbeeld voor de rest van de wereld.

Een ‘goed voorbeeld’ legitimiteit?

Goede voorbeelden zijn al lang niet meer aanwezig in de VS. Het falen van het neoliberalisme en de meritocratie zijn hier duidelijk zichtbaar. Het is eerder een voorbeeld van hoe het niet verder moet met de mensheid.

Zijn dit bijvoorbeeld voorbeelden om te volgen?

Een land dat graag met een beschuldigende vinger naar anderen wijst, maar zelf niet terugdeinst voor de gruwelijkste barbarij en oorlogsmisdaden, overal ter wereld en zelfs op onschuldige kinderen.

Een land waar honderden miljarden investeren in oorlogstuig belangrijker is dan te investeren in het welzijn van zijn bevolking.

Een land waar in één pennentrek tegelijkertijd abortus veroordeeld wordt en de doodstraf bejubeld. Waar ongeboren foetussen belangrijker zijn dan schoolkinderen.

Een land dat het Internationaal Strafhof niet erkent en zijn voeten veegt aan de klimaatopwarming.

Een land dat dweept met de bijbel, maar ‘heb uw naaste lief als uzelf’ en ‘behandel anderen zoals je zelf wilt worden behandeld’ begrijpen ze niet. Enkel ‘me, myself and I’.

Een land dat liever met blaffers zwaait, dan praten en luisteren.

Een land waar een blote borst meer commotie veroorzaakt dan een kleuter die een peuter doodschiet met een wapen dat hij gevonden had op de keukentafel.

Een land met een rode loper voor de rijken, en een ‘trek uw plan’ voor de anderen.

Een land waar je alcohol slechts kunt kopen vanaf je 21e, maar wel al zware moordwapens vanaf je 18e!!!

Is dit wat je van een gidsland zou verwachten?

De VS, een boeman in plaats van een gidsland.

Ze zijn inderdaad, eerder een boeman dan een gids!

Stephen Walt, een Amerikaanse professor zegt het zo: “Gezien hun staat van dienst is er weinig reden voor Amerikanen om zichzelf te zien als wijze leiders op het wereldtoneel en weinig reden voor anderen in de wereld om die leiding kritiekloos te volgen.”

Meer nog dan Rusland, China of welk land dan ook vrees ik de VS. Omdat ze veruit de grootste vernietigingskracht hebben. Omdat ze veruit de meest agressieve natie ter wereld zijn. Omwille van hun ‘it’s the money, stupid’ mentaliteit. Omwille van hun falend democratisch proces die macht in handen kan geven van rijke gekken en bedriegers die nog geloven dat mannen alle vrouwen in de pussy mogen grabbelen ….

Zelfs democratisch verkozen regimes die nog maar durven te tornen aan het primaat van de economische belangen, krijgen gegarandeerd te maken met hun toorn en tanks, zoals reeds meerdere keren bewezen!

Een mondiale regering.

Neoliberalisme, rivaliteiten tussen landen en nationalisme remmen echte vooruitgang af.

Zoals eerder al gesuggereerd (N045, N049, N055) heeft de wereld dringend nood aan een mondiale regering en parlement om de wereld te leiden en het welzijn van de bevolking wereldwijd te verbeteren. Om grensoverschrijdende problemen en geschillen op te lossen. Denk maar aan de klimaatopwarming, belastingharmonisatie, ongelijkheid, conflicten tussen landen, armoede, enz..

Een parlement waar ieder land democratisch vertegenwoordigd is volgens zijn oppervlakte en bevolkingsaantal. Waar beslissingen worden genomen met een gewone meerderheid, een twee derde meerderheid of unanimiteit. Waar geen enkel land privileges of vetorechten heeft….

Deze mondiale regering zou ook de enigste instantie mogen zijn om over een klein leger te beschikken. Om op te treden ingeval van onlusten waar ook ter wereld.

Stel je eens voor dat we die duizenden miljarden die nu wereldwijd verspilt worden aan bewapening zouden gebruiken om het welzijn van iedereen te verbeteren. Zouden we dan niet in een veel betere en beschaafdere wereld wonen?

Eindelijk zouden we dan onze soortnaam homo SAPIENS eer aandoen!!!

#World #Democracy #Homo sapiens #Leadership

Trump I, de waanzinnige.

Trump I, de waanzinnige. 895 820 Lhoëst Jean

Français    English

En voilà, zoals beloofd ziehier deel 2 van dit beeldverhaal omtrent Trump, voor sommigen een held, voor anderen een gevaarlijke idioot.


Great again? De werkelijkheid is dat hij van de VS nog meer een ‘failed state’ gemaakt heeft: ongelijkheid, onverantwoorde aanpak corona, milieuproblemen, uitholling democratie, verdeeldheid. Het enige dat hij gedaan heeft is ‘make the rich richer’.
Slecht en zwak presidentschap, en toch goed scoren in de verkiezingen 2020. Hij deed het:  haast de helft van de Amerikanen wou verder met deze malafide demagoog. Straffen toebak toch, maar hoe zoiets mogelijk is, blijft voor mij een mysterie.
Wie zijn die kiezers? Ontevredenen allerhande? Blanke middenklassers die zich bedreigd voelen in hun bestaanszekerheid door de toenemende ongelijkheid en immigratie?
Mensen die zich niet in politiek interesseren of er weinig van afweten en bijgevolg slechts de kreten van de hardste schreeuwers op de achtergrond horen? Misschien had Montaigne wel gelijk toen hij verkondigde dat ‘niets zo vast geloofd wordt als datgene waarvan wij het minste afweten’
Waarom laten zovele mensen zich voor de kar spannen van populistische politici die de rijken nog rijker willen maken? Waarom stemmen mensen voor meer onrechtvaardigheid en problemen i.p.v. minder?

Denken hun fans nu echt dat muren en figuren als Trump en konsoorten hun lot gaan verbeteren, de grote problemen gaan oplossen of voor vooruitgang van de mensheid  gaan zorgen?

Onze baby-dictator kon zijn verlies niet verkroppen. Hij ontpopte zich als een bendeleider in een bananenrepubliek. Nero stak Rome in brand, Donald bestormde het Capitool….
Ooit kraaide hij ‘when the looting starts, the shooting starts’, nu startte hij ‘the looting’….!!!!

Wie had nu ooit gedacht dat het machtigste land ter wereld geleid zou kunnen worden door een machtswellusteling zonder enig vermogen tot zelfkritiek? Dat zoiets vanuit ethisch opzicht ondenkbaars toch mogelijk is, duidt ergens op een falende democratie…

De man houdt er een dubbele standaard op na en spreekt meestal met een stinkende, gespleten tong.

Donald is een corrupte demagoog zonder scrupules die alleen maar met zichzelf bezig is: Donald first. Hoe verdorven kun je zijn als je een heel land wilt meetrekken in je eigen ondergang?

Wellicht één van de meest denigrerende uitspraken over vrouwen door de ‘beste’ president ooit!!!

Paleontoloog Jelle Reumer omschrijft Donald als ‘een self-made karikatuur van het bronstige alfa-mannetje gedreven door macht en testosteron.’ Tezamen met zijn onbeschoftheid en domheid levert dit de hierboven aangehaalde pareltjes op….

Kan Melania wel begrijpen….

Velen vergelijken Donald met een ezel. Inderdaad, is er iets zo zeker van zichzelf, zo vastbesloten, koppig, minachtend, opvliegend en pompeus als een ezel?
Maar hoe komt het dan toch dat men een ezel blijft steunen die alle regels van ethiek, gezond verstand en moreel leiderschap heeft vertrappeld, en haat, leugens en racisme heeft gezaaid?
Omdat deze ezel sluw en geslepen genoeg is om de massa’s achter zich te krijgen om de belangen van een heel kleine minderheid te dienen.
Wie zijn dan de ezels?

Wat er ook van zij, de man wil de geschiedenis ingaan als Donald De Grote, maar hopelijk gaat hij de geschiedenis in en blijft hij daar als Donald De Waanzinnige! Hoop inderdaad dat hij nooit meer terugkomt en dat hij niet meer dan een voetnootje in de geschiedenis zal zijn….

#Trump# #Good/bad practices  #Leadership 

Wat als ene Mohammed Tom zou bedreigen?

Wat als ene Mohammed Tom zou bedreigen? 2048 1939 Lhoëst Jean
Français    English

‘Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.’ — Baruch Spinoza (1632-1677)

Stel je even het volgende – gelukkig fictieve – verhaaltje voor.

Mohammed, een Marokkaanse Rambo is wat gefrustreerd geraakt door een gebrek aan toekomstperspectief. Onder  invloed van haatprekende Imans radicaliseert hij. Tom Van Grieken is zijn kop van jut, zijn vijand nummer 1. Hij droomt ervan hem een kopje kleiner te maken…

Na een tijdje volstaan woorden en dromen niet meer, Rambo wil actie. Hij uit doodsbedreigingen aan Tom en bespioneerd zijn doen en laten.

Op een dag haalt hij het nieuws omdat hij een hele boel bommen en granaten steelt om zijn moorddadige plannen uit te voeren. Hij verdwijnt met de noorderzon. Zijn wagen laat hij ontploffingsklaar achter.

Eindelijk wordt ingezien hoe gevaarlijk deze waanzinnige man is. Hij wordt aangeklaagd voor terreur. Tom moet voor zijn veiligheid met zijn gezin onderduiken. Ook anderen krijgen uit voorzorg bescherming.

Met man en macht wordt naar de terreurverdachte gezocht. Na een aantal weken wordt hij dood teruggevonden. Ten einde raad, had hij zich lafhartig zelf gedood.

De zoekactie en de hele affaire kost ons, de belastingbetaler honderden duizenden euro’s….

De goegemeente, de pers, de politiek, zijn in shock en reageren onthutst en uitzinnig woedend. De man wordt zonder vragen, hulp en begrip aan de schandpaal genageld. De sociale media blokkeren onder de toevloed van vlammende berichtjes. De volkswoede eist minimum de brandstapel voor zulke geweldenaar. Dit is immers puur terrorisme waarvoor de goegemeente geen enkel begrip noch verzachtende omstandigheden kan opbrengen….

Van fictie naar realiteit.

Vervang in het bovenstaande verhaaltje de woorden Mohammed door Jürgen, Marokkaans door Vlaams, Imans door rechtse nationalisten, Tom Van Grieken door Marc van Ranst. En je heb het verhaal van J. Conings.

Alleen, in de realiteit waren de stemming en de reacties anders. Niet alleen maar boegeroep maar hier en daar zelfs applaus voor terrorisme! De grootste haters van Mohammed toonden nu plots tolerantie en sympathie voor Jürgen…. Sommigen van hen wensten zelfs een standbeeld voor de terreurverdachte… Jawadde.

Een zoveelste voorbeeld van een dubbele moraal die voor zoveel maatschappelijk ongenoegen zorgt. Verbazingwekkend en ontnuchterend. Want een misdaad is en blijft een misdaad ongeacht wie ze pleegt, een Belg of een Marokkaan, een christen of een moslim, blank of zwart, jong of oud. Het maakt niet uit!

Geweld en terreur zijn de wapens van zwakkelingen en machtelozen. Deze mensen hebben dus geen applaus, maar hulp nodig! Nood aan mensen die met een open blik naar hen luisteren, en hun trachten te begrijpen…. De enigste manier om vastgeroeste wrok en gewelddadig extremisme te genezen.

Vragen.

Deze hele affaire riep bij mij vele vragen op.

1 De nefaste rol van polariserende partijen.

Het hoeft niet veel betoog dat de polariserende retoriek van rechts nationalistische partijen mee verantwoordelijk is voor zulk waanzinnig gedrag. En het toppunt, deze partijen worden door de belastingbetaler betaalt om de publieke opinie te vergiftigen en onrust en verdeeldheid te zaaien.

Volg al jaren de tweets van de Toms, Theos, Driesen en Barts van deze wereld. En je kan er niet omheen: ze stoken onrust en wakkeren het wij-zij gevoel aan. Ik raad je aan eens te gaan kijken welke onzin deze demagogen al over ene Marc Van Ranst gepost hebben…. Nu zolang als het met woorden blijft is er geen probleem, want vrije meningsuiting is heilig en bron van rijkdom.

Maar problematisch is wel – en dat beseffen deze rechtse partijen maar al te goed – dat bij sommige rambo’s deze polariserende woorden vaak van de oren naar de vuisten gaan…. En dit is uiteraard een grens die niet overschreden kan worden.

Hoe lang kan deze perverse raddraaierij op onze kosten nog gedoogd worden?

2 De rol van het leger.

Hoe komt het dat anti-Belgische extremisten in het leger kunnen blijven, en zomaar met de glimlach zware wapens en munitie uit de kazerne kunnen stelen?

Is het leger er om ons te beschermen of te bedreigen? Zou het leger dan toch maar gewoon de comparatief van leeg zijn? Eigenlijk een beangstigende vaststelling….

3 De stilte van de kerk.

Extremisme gebeurt vaak in naam van de Heer…

Onlangs verklaarde een van de Vlaamse handelaars in haat en minachting nog dat hij ervan overtuigd is dat ‘het christelijke, het Vlaamse en als u wilt zelfs het blanke een dominante factor moeten zijn in onze samenleving. Weerom een uitspraak zum kotzen.

Maar waarom blijft de katholieke kerk telkens zonder reactie als zulke onzin uitgekraamd wordt. Wanneer gaat de katholieke kerk nu eens eindelijk luid en klaar vertellen wat de christelijke waarden zijn? Sinds wanneer zijn haat, intimidatie, geweld, discriminatie, uitsluiting, enz. christelijke waarden?

4 De lauwe politieke reactie.

Het minste dat je zou kunnen verwachten van een parlement is een unanieme, ondubbelzinnige en krachtige veroordeling van zulks gewelddadig extremisme en terrorisme.

Een duidelijk signaal dat geweld en intimidatie niet werken in een beschaafde wereld…. Dat we staan voor een open samenleving waar iederéén kan participeren en gehoord wordt zonder angst te worden gelyncht!

Waarom wachten we nog altijd op zo’n signaal?

Omdat daarvoor visie, moed en leiderschap nodig zijn, iets wat ontbreekt in onze vaderlandse politiek? Omdat onze politici vaak zelf te veel verdelen in plaats van te verenigen, vernederen in plaats van te verheffen, deuren sluiten in plaats van te openen?

Hoe is het mogelijk?

Hoe is het in godsnaam mogelijk dat zovele mensen ‘als 1 achter Jürgen’ gingen staan? Zovele mensen die dus diefstal, intimidatie en terreur bewieroken! Wellicht zelfs in God’s naam! Hoe is het mogelijk?

Voor al deze mensen heb ik nog één vraag:

zou jij het leuk vinden om te moeten onderduiken voor je veiligheid omdat een halve gare het op je leven gemunt heeft?

Indien ja, dan kan ik –  zonder evenwel akkoord te gaan – je standpunt begrijpen. Indien neen, waarom dan sympathie voor deze terreurverdachte?

#Jürgen Conings  #Nationalism  #Terrorism

Zijn er nog politieke leiders?

Zijn er nog politieke leiders? 1877 1743 Lhoëst Jean

Neen en nog eens neen.

Inderdaad, als ik naar de huidige politieke kleutertuin kijk, zie ik, met de beste wil van de wereld, geen leiders meer. Geen mensen met inhoud of visie. Geen staatsmannen die vechten voor het algemeen belang.

Ik denk dat ik niet alleen sta met deze bewering.

In de commentaren van vele kranten heb ik de laatste tijd dingen gelezen als:

  • “Mag politiek wat meer zijn dan nietsdoen? Zowel de federale als de Vlaamse politiek vegeteert in besluiteloosheid. Het ontbreekt aan leiderschap, kwaliteit en visie.”
  • “Zo’n grondige herziening vergt immers een vorm van politieke maturiteit en partij-overschrijdende verantwoordelijkheidszin die in België ver te zoeken zijn.”
  • “Echte staatslieden zijn in geen velden te bespeuren.”
  • “We missen leiders in ons land die rust brengen en consequent de grenzen van een respectvol debat afbakenen.”
  • “Bij een pandemie (Covid-19) is het meer dan een plicht om samen te werken. Voor territoriumgevechten past alleen plaatsvervangende schaamte.”
  • “Lafhartig wentelde hij zijn gebrek aan verantwoordelijkheidszin af op anderen…Een voorbeeld van non-leiderschap”
  • “De klimaatverandering vraagt ook om een beleid op lange termijn. Dat is niet het domein van politici, maar van visionaire staatsmannen, en die hebben we hier lokaal al jaren niet meer gekweekt.”

 

Doe de test!

Neem je favoriete politiekers en onderwerp hen in alle eerlijkheid aan de leiderschapstest. Je zal weinig, heel weinig politiekers tegenkomen die niet gebuisd zijn!

Vergelijk bijvoorbeeld Obama en Trump. Tel het aantal A vinkjes op en je ziet het verschil tussen een leider en een stamhoofd.

En toch is Trump, een narcist, haatzaaier en oproerkraaier, de op één na populairste politicus in de VS!!! Een op en top bedrieger, die het ‘volk’ achter zich weet te scharen om zonder gêne de belangen van de plutocratie te behartigen. Nu, populair zijn is niet zo moeilijk zoals Trump ten overvloede aantoont. Pas gewoon het eeuwenoude recept toe: toeteren dat wij de beste zijn, blaffen dat zij, de anderen, de zondebokken, de oorzaak van alle kwaad zijn en dit alles in een sfeer van misleidende of ronduit leugenachtige loze kreten bij de vleet…  En dit steeds opnieuw herhalen. Moeilijker is het niet…. Met zo’n populistisch gedrag stijg je vast en zeker in de populariteitspolls, maar val je door de mand als leider! Het is haast altijd zo: hoe populairder een politicus, hoe slechtere leider hij is (of zal zijn)!

Vandaag zijn er overal ter wereld inderdaad vele kretologen, stamhoofden, populisten, enz.. Misleiders bij de vleet dus, maar leiders in geen velden te bespeuren.

 

Kruideniers in nietigheid.

Deze afwezigheid van staatsmannen en leiders heeft de politiek in een kindertuin herschapen. De huidige politici plaatsen inderdaad haast geen richtingborden, maar des te meer verbods- of gebodsborden. Ze verdelen, kibbelen, schandpalen, geven voortdurend anderen de schuld, gunnen hun het licht niet in de ogen en staan des te liever zelf in de schijnwerpers. Ze gaan voor eigen- of partij belang, kijken niet verder dan hun eigen navel en de volgende verkiezingsdatum. Staan liever voor (tv) dan achter de schermen, en lijden aan profileringsdrang en aanstelleritis. Gezond verstand en overleg zijn ver te zoeken.

Allemaal dingen die niet voorkomen in het profiel van goede leiders. Vandaar dat ik de huidige politici gemeenzaam kosters noem of kruideniers in nietigheid , geregisseerd door een aantal stamhoofden!

 

Waarom geen politieke leiders meer?

Omdat de huidige particratie niet uitnodigend is voor mensen met leiderschapstalenten. Leiders doen immers net het tegenovergestelde van wat er gebeurt in de politieke vaudeville.

Leiders willen zich niet laten muilkorven door de particratie, een systeem dat hen dwingt het partijbelang boven het algemeen belang te plaatsen. Leiders zijn geen jaknikkers op commando.

Leiders denken aan de volgende generaties, niet aan de volgende verkiezingen.

Leiders willen vooruitgang, geen status-quo of blokkades.

Leiders willen met een open geest boven het maaiveld lopen, niet in vooringenomen ideolo­gische loopgraven.

Leiders houden zich bezig met de hoofdzaken, niet met zaken die niet ter zake doen.

Leiders willen in de frontlinie staan, niet staan roepen langs de zijlijn.

Leiders verkiezen anderen op te tillen, niet neer te sabelen.

Leiders willen verenigen, niet verdelen.

Leiders gaan voor goed bestuur, niet voor moedwillige onbestuurbaarheid uit eigen belang.

Leiders willen leidinggeven, niet misleiden.

Leiders willen gidsen, niet dresseren.

Welke leider zou nu aangetrokken worden naar een wereld waar hij goed scoort als hij niets bereikt, tenzij voor geldgewin uiteraard?

 

Willen we nog wel leiders?

Maar de hamvraag is misschien wel, willen we nog leiders of willen we liever opgezweept worden door populisten? Leiders schijnen in ieder geval nog weinig kans te maken in de huidige politieke wereld waar middelmatigheid, wij-zij denken, leugens, haat en racisme schijnen te zegevieren…. Politiek is vandaag eerder misleiding van de massa’s. Met loze kreten en zelfs valse informatie. Goebbels is helemaal terug. Deze nazi betoogde immers: : ‘Een leugen die maar één keer wordt verteld, blijft een leugen, maar een leugen die duizend keer wordt verteld, wordt de waarheid.’

Dit is inderdaad echt niet de cup of tea van leiders, maar van populisten die dromen van macht en een braaf volk!

#Leadership   #good governance   #political parties

Boeien door gezag of ketenen door macht?

Boeien door gezag of ketenen door macht? 441 543 Lhoëst Jean

Zou jij een goede leider zijn?

Op basis van mijn ervaring heb ik een checklist opgemaakt om te peilen of iemand – jij bijvoorbeeld – een goede leider is of zou kunnen worden.

De vragen, per thema, zijn opgesteld in de vorm van “is hij/zij (eerder) A-gericht of (eerder) B-gericht”. Hoe meer A’s iemand scoort, hoe groter de kans dat zij/hij een gerespecteerde leider kan worden… (vanaf nu beperkt ik me tot ‘hij’ in plaats van ‘zij/hij’ voor het gemak).

Het blijft uiteraard altijd een beoordeling, en geen exacte wetenschap.

 

Bezielende kracht.

Kan hij en­thou­si­as­meren of is het eerder dwingen en bevelen? Is hij eerder een gids of eerder een ‘baas’ of  ‘voogd? Boeit hij door zijn gezag of ketent hij door zijn macht? Vertrouwt hij mensen of wantrouwt hij ze eerder? Ziet hij eerder het goede in de mensen of eerder het minder goede? Geeft hij jou een gevoel van ruimte en vrijheid of eerder een ‘geketend’ gevoel van binnen de lijntjes te moeten kleuren? Aanvaardt hij mensen zoals ze zijn of is hij eerder wat paternalistisch?

Goede leiders bezitten de gave anderen zodanig te begeesteren dat deze zichzelf motiveren. Ze werken zonder dwang, zonder verboden, geboden en dictaten, enz… Ze gidsen mensen in plaats van ze te “bevelen’. Ze boeien zonder te ketenen!

Resultaatgerichtheid.

Is hij een oplosser of een opklopper? Maakt hij de dingen eerder makkelijker, of eerder moeilijker? Is hij eerder een compromismaker dan wel een scherpslijter? Toont hij begrip voor andere meningen of eerder afkeer? Is hij een bruggenbouwer of eerder een murenbouwer?

Resultaten halen, liefst op lange termijn, is uiteraard de opdracht van iedere leider. Want je kunt nog zo goed zijn als je denkt, zonder concrete resultaten is het steriel. En resultaten halen kan je echt niet alleen. Je hebt de anderen nodig, medewerkers maar ook tegenwerkers. Zij zijn altijd een inspirerende kracht. En oplossingen zijn pas echt goed als ze goed voor en gedragen zijn door iedereen.

Generositeit.

Is hij eerder onbaatzuchtig dan wel hebzuchtig, egoïstisch? Denkt hij eerder in termen van het belang van anderen, het algemeen belang of is het eerder iemand van ‘ik en mijn clan eerst’? Bezit hij de deugd van de dankbaarheid of vindt hij de inzet van anderen maar vanzelfsprekend? Hecht hij meer belang aan welzijn dan aan welvaart?

Men spreekt terecht van leidinggeven. Zichzelf geven voor anderen zonder voorbehoud is de sleutel tot vertrouwen en respect, zo broodnodig voor succesvol leiderschap.

De kunst om te gaan met diversiteit.

Houdt hij van diversiteit, of schuwt hij ze eerder? Zoek hij andersdenkenden op of verblijft hij liever in de galmkamer van gelijkgezinden? Houdt hij van vreemdgaan of is hij eerder mono(g)(m)aan? Opent hij deuren of sluit hij ze voor anderszijnden, andersdenkenden, anderslullenden, vreemdelingen, andere culturen, enz? Is hij een verzoener van tegenstellingen of een zoener van egelstellingen? Houdt hij van medewerking of eerder van obstructie? Verenigt hij, of verdeelt hij?

Velen beschouwen ‘verschillen’ als bedreigend, maar het tegendeel is waar. De synthese van verschillen is en blijft de grootste bron van vooruitgang en rijkdom in de wereld, zowel materieel als geestelijk. Hoe diverser een groep, hoe meer leven in de brouwerij en hoe groter de kans op succes. Daarom dat echte leiders steeds zullen proberen verschillen te overbruggen en mensen te verenigen. ‘Eendracht maakt macht’ is echt geen loze kreet maar een bewezen feit!

Leiders inspireren verschillende clans en ego’s om samen te werken in plaats van tegen elkaar te werken. Zelfs al zijn we verschillend ‘op papier’, alleen door samen te werken kunnen we het verschil maken.

 Ruimdenkendheid.

Houdt hij van verandering, van het nieuwe of heeft hij er eerder angst van? Denkt hij op lange termijn of kijkt hij niet verder dan zijn neus lang is? Is hij eerder een zalm (tegen de stroom in gaan) of een schaapje? Durft hij een rebel te zijn of is hij eerder een gedeisde volger? Is hij kosmopolitisch of eerder parochiaal? Staat hij open voor andere meningen en intellectuele uitdagingen of is hij eerder een voorstander van ‘het oude vertrouwde’? Denkt hij eerder inclusief (iedereen hoort erbij), of eerder exclusief (wij en de anderen)? Beschikt hij over een flinke dosis gezond verstand en overleg of is het eerder een blaffende bully?

Ruimdenkendheid is een belangrijke troef voor een goede kijk op de toekomst, nieuwe ideeën en vooruitgang, dingen die men toch verwacht van leiders.

 Communicatievaardig.

Verstaat hij de kunst van het begrijpend luisteren zonder vooroordelen of is hij eerder een vooringenomen hardhorige? Leidt hij met feiten en argumenten of misleidt hij  eerder met loze beweringen en kreten? Kan hij complexe dingen beknopt, duidelijk en eenvoudig uitleggen of overdondert hij liever met details? Ziet hij het bos door de bomen of enkel de bomen? Is hij een inspirerende, boeiende spreker of een eerder een droogstoppel? Is zijn kritiek opbouwend of eerder afbrekend? Maakt hij gebruik van metaforen en voorbeelden of beschrijft hij alles in detail? Gebruikt hij ‘powerpoints’ als illustratie van zijn betoog of eerder als autocue?

Leiderschap staat of valt met een goede communicatie.

Omgang en uitstraling.

Straalt hij eerder dynamisme en enthousiasme uit, of eerder berusting, gelatenheid? Is hij eerder vlot in de omgang of eerder stroef? Is het eerder een lachebek of eerder een zuurmuil? Kan hij relativeren of is hij eerder streng rechtlijnig? Maakt hij van een mug een mug of een olifant? Loopt hij rond met een mond vol kwinkslagen of staat hij eerder stil met een mond vol tanden? Is hij ad rem of eerder een rem? Probeert hij eerder te begrijpen dan te veroordelen? Bouwt hij liever op of breekt hij liever af? Is het eerder een verzoener dan een ruziestoker? Is hij een schouderklopper of eerder een vingerwijzer?

Een vlotte omgang is voor een leider wat soepelheid is voor een topturnster.

 Eerlijkheid en integriteit.

Houdt hij passioneel van de mensenrechten of beperkt hij zich eerder tot wat lippendienst? Bejegent hij iedereen, wie dat ook moge zijn, op dezelfde voet of hebben zijn vriendjes een voetje voor? Ieder gelijk of mijn vriendjes eerst? Spreek hij met een enkele of dubbele tong? Heeft hij last van schuldgevoelens of gaat hij eerder over lijken? Wil hij leiden zonder te misleiden of heiligt het doel alle middelen? Neemt hij zijn verantwoordelijkheid in goede en slechte dagen, of enkel in goede? Durft hij zijn fouten te erkennen of gaat hij eerder op zoek naar zondebokken? Durft hij toegeven dat hij iets niet weet of heeft hij op alles antwoorden?

Eerlijkheid en integriteit zijn cruciaal als een leider gezag en geloofwaardigheid wil kweken.

 Moed en volharding.

Is het een kordate beslisser of eerder een twijfelaar?  Durft hij onpopulaire beslissingen nemen of is hij eerder een zachte heelmeester  (met stinkende wonden als gevolg)? Wat zou hij doen bij belangenconflicten: gaan voor het algemeen belang of eerder voor andere belangen? Durft hij in de vuurlinie staan of zoekt hij snel beschutting? Neemt hij zijn verantwoordelijkheid of ontvlucht hij ze?

Moed en volharding zijn essentieel. Als het nodig is moet een leider zonder vrees als een rots in de branding blijven staan.

 Bescheidenheid.

Gedraagt hij zich als een gelijke of eerder als je meerdere? Houdt hij meer van prijzen dan van kleineren? Laat hij bij successen de schijnwerpers liever richten op de anderen dan op zichzelf? Staat hij liever op de achtergrond of op de voorgrond?

Zoals in een eerder artikel aangehaald, hij die verlicht staat in de schaduw!

Wie zou ik vertrouwen?

Weet niet of deze lijst volledig is, maar weet wel dat ik iemand met vele A’s eerder zal vertrouwen dat iemand met vele B’s. Veel A’s is wat leiders boven ‘bazen’, managers en stamhoofden doet steken.

Wie zou jij meer vertrouwen als leider: Obama of Trump?

 

« Loop niet achter de massa aan; laat de massa achter jou aanlopen.”

Margaret Thatcher. (1925 – 2013)

#Leadership

Wat is een goede leider?

Wat is een goede leider? 2048 853 Lhoëst Jean

Al dikwijls over leiderschap gesproken…

Maar wat is een leider? Iemand die leidt, dat wil zeggen een persoon die anderen de weg wijst, die mensen in een bepaalde richting kan sturen. Op weg naar succes en vooruitgang.

Wat zijn de nodige vaardigheden om een goede leider te worden? Het is zeker niet iets dat je uit een boekje kan leren. Een groot stuk van de vereiste eigenschappen – generositeit, ruimdenkendheid, enz. – moet je hebben… EQ, karakter en houding zijn inderdaad veel belangrijker dan IQ en kennis.

Volgens Christopher Boehm, een antropoloog, waren dit de eigenschappen die je in de prehistorie moest hebben om de leiding te mogen opnemen.  Aardig. Dapper. Charismatisch. Onpartijdig. Open. Betrouwbaar. Kalm. Sterk. Enthousiast. Bescheiden.

Zo oud, maar mijns inziens is dit lijstje nog steeds verrassend actueel…

R.Farson vatte het ooit zo samen: ‘Leadership is not a set of skills or techniques that make you an “expert” but rather the existence of knowledges, understanding and even wisdom that can lead you to have COMPASSION,HUMILITY and RESPECT.’

 

‘3H’s leadership’: ‘Honesty, Humility en Humour’

Mijn ervaring leert me dat goede leiders heel vaak uitblinken in nederigheid, eerlijkheid en humor.

Nederigheid. Ze wanen zich niet beter dan de anderen. Ze beschouwen de andere, wie het ook moge zijn als gelijke. Ze beseffen dat ze de waarheid niet in pacht hebben. Ze geilen niet op belangstelling. Ze blijven in de schaduw en zetten liever anderen in de schijnwerpers. ‘Ze zijn eerder het type van Socrates of Lincoln dan van Julius Caesar of Trump’, zoals ik ooit ergens las.

Vandaar dat de Harvard Business Review ooit titelde: ‘Humble people make the best leaders.’

En Lau-tse, de Chinese filosoof, millennia geleden al schreef: ‘Een leider is op zijn best als het volk nauwelijks weet dat hij bestaat.’

Edgar Morin, de Franse socioloog, vult aan met:

C’est toujours ce qui éclaire qui demeure dans l’ombre.’

Eerlijkheid en rechtvaardigheid. Goede leiders zijn eerlijk en betrouwbaar. Ze behandelen iedereen op gelijke basis. Geen privileges. Geen twee maten en gewichten. Geen leugens.

Ze erkennen hun fouten en ontvluchten hun verantwoordelijkheid niet. Ze zoeken geen zondebokken voor hun falen.

Vandaar dat Yuval Noah Harari, een historicus en futuroloog ‘meer vertrouwen stelt in mensen die hun eigen onwetendheid en falen erkennen dan in mensen die onfeilbaarheid claimen.’

Humor. Leiders hebben doorgaans een positieve instelling en een goed gevoel voor humor. Je bereikt nu immers veel meer met een kwinkslag dan met een vuistslag.

 

Sociale vaardigheden

Naast de 3 H’s moet een goede leider ook over andere, goed ontwikkelde sociale vaardigheden beschikken.

Eigenschappen zoals visionair zijn, kunnen begeesteren, gezond verstand hebben, synthesevermogen, relativeringsvermogen, communicatievaardigheden, ruimdenkendheid, een open geest, enz..

Synthesevermogen bijvoorbeeld om de duizenden stukjes informatie tot een duidelijk beeld in de toekomst te smeden, een visie. Om het bos door de bomen te zien en niet mee te huilen met de wolven in het bos. Belangrijk om de weg te kunnen aangeven.

En het belang van communicatievaardigheden moge duidelijk zijn. Je kunt nog zo’n goede visie hebben als je wil, als je die niet kunt overbrengen op anderen, als je hen niet kunt enthousiasmeren is het een steriele ‘wetenschap’.

Met goesting en een open geest kunnen luisteren naar anderen, naar vreemden, is een essentiële troef. Het is ‘de’ manier om veel op te steken en zo je eigen visie en beleid te verbeteren. Hoe meer je opsteekt, hoe rijker je wordt. En dus: hoe beter je als leider bent!

 

Ethiek (moreel kompas)

Om te leiden met gezag, zal de leider ook een moreel lichtbaken moeten zijn,  waarnaar de anderen zich kunnen richten.

Naast bescheidenheid en eerlijkheid, moeten leiders zichzelf kunnen geven, onbaatzuchtig en dienstbaar voor anderen. Door te geven zullen ze terugkrijgen! Niet voor niets spreekt men van leidingGEVEN!

Tolerantie, mildheid, gedrevenheid, medeleven, respect moeten ook tot zijn arsenaal behoren.

Zonder moed en volharding zal het schip ook niet ver varen. Als hij in woelig water zit, als het even niet gaat, kan een leider zich namelijk niet terugtrekken in zijn eigen grote gelijk van ‘ik kan het beter’.

 

 

Straffe toebak, hé .

Leidinggeven is geen makkelijke taak. En af en toe zal de leider lijden!

Deze lijst van vaardigheden verklaart waarom er veel bazen, managers, stamhoofden, crowd pleasers, populisten, brulapen, enz., zijn maar slechts heel weinig echte leiders.

Goed leiderschap heeft immers niks te maken met een goed ontwikkelde musculatuur, een mooi figuur, behaalde diploma’s, een groot bakkes, een dikke portefeuille, enz.. Gelukkig maar, de natuur zit goed in elkaar!

 

#Leadership

Wie regeert? Venten* of centen?

Wie regeert? Venten* of centen? 1046 713 Lhoëst Jean

Centen!!!!

Trouwens, sowieso zijn er al jaren geen venten meer te bespeuren in ons politieke landschap, alleen nog broekventjes. (*Sorry wijven of meiden, maar deze woorden rijmen niet zo met centen)

Vandaar dat ik in mijn boek ‘Hoe lang blijven we nog domme ganzen?’ van een ‘centrocratie’ spreek.

‘Een centocratie is een schijndemocratie waarin de burger om de zoveel tijd het recht heeft geleid te kiezen wie gedurende de volgende regeerperiode de waterdragers mogen zijn van de globale economische dictatuur. Hun hoofdtaak bestaat erin om de economische belangen zo goed mogelijk te dienen en om dit beleid, met de hulp van de media, zo goed mogelijk te legitimeren.’

Democratie stamt van de Griekse woorden dèmos (volk) en kratos (heerschappij). Maar niet het volk, maar de centen heersen, vandaar centocratie.

 

An inconvenient truth.

Van de absolute monarchie tijdens het Ancien Regime zijn we geëvolueerd naar het absolute marktfundamentalisme in onze dagen. De pijlers van het systeem zijn vervangen. De kroon door het geld. De aristocratie door de plutocratie en bedrijven. De clerus door de politieke partijen en de media.

En net als vroeger, is de gewone mens de dupe van het verhaal. Naast dwangarbeider is hij nu ook dwangconsument geworden. Hij hoest de inkomsten van de staat op (belastingen) en de winsten van de markten(omzet).

Hij mag …  werken, kopen en zwijgen!

Uiteindelijk is er qua maatschappelijke ordening dus fundamenteel niet zoveel veranderd sinds de Franse revolutie!

Toch wel  ‘an inconvenient truth’.

Jeffrey Sachs, een van de belangrijkste economen ter wereld omschreef het zo: ‘The rich control our politics to a huge extend. In return they get tax cuts and deregulation. It’s been and is an amazing ride for the rich.’

En Ludwig Verduyn, oud journalist bij de FET en De Morgen, draaide ook niet rond de pot toen hij  schreef: ‘Rijkste families hebben macht en invloed zonder verkozen te worden.’

It’s the money, Stupid!

Zoals eerder al geschreven, het algemeen belang is het verwaarloosd stiefkind van de politiek. Economische en partijpolitieke belangen primeren, niks anders. Dit is trouwens een belangrijke oorzaak van de groeiende kloof tussen burger en politiek. (Zie ook N030)

Voorbeelden, van deze ongemakkelijke waarheid vind je overal.

In de recentste editie van de FinCENFiles (omtrent witwassen van geld, belastingfraude, etz.) neemt ons landje een prominente plaats in. België, klein in oppervlakte, maar groots in het vergemakkelijken van belastingfraude- en ontwijking.

Zelfs tijdens een wereldwijde corona-pandemie primeren de economische belangen, en worden de armsten nog meer aan hun lot overgelaten! Zo zagen de Voedselbanken het aantal hulpbehoevenden met 20% toenemen tijdens de eerste coronagolf!

Of al eens afgevraagd waarom Europese belastingmaatregelen met unanimiteit moeten goedgekeurd worden? Ons landje staat trouwens heel vaak op de rem!

Overige voorbeelden van het primaat van de economische belangen:

  • Een ‘onzichtbare hand’ ketent ons. De mens is een aanhangsel van de markt geworden zoals Karl Polanyi het omschrijft.
  • Hoe rijker, hoe minder belastingen.
  • De slinger is veel te ver door geslagen in de richting van het kille kapitalisme.
  • Ongelijkheid, net zoals armoede of vervuiling, zijn een bijproduct van het absolute marktfundamentalisme.
  • De bbp-groei is het absolute mantra, met winstmaximalisatie als opperste streefdoel. Nochtans ‘Het bbp meet alles, behalve dat wat het leven waardevol maakt’ zoals Robert Kennedy het eens kernachtig uitdrukte. Inderdaad het getal zegt niets over gezondheid, onderwijs, ongelijkheid, milieu, enz.
  • Er is een ware symbiose tussen de politiek en de economie, twee handen op een buik. Alle partijen zijn in mindere of meerdere mate verworden tot marionetten van het markfundamentalisme. Denk maar aan wetten en belastingen op maat van de happy few, winsten privatiseren en verliezen collectiviseren, enz.
  • De happy few van het markfundamentalisme (plutocratie en bedrijven) betalen te weinig belastingen en bezitten te veel macht zonder verkozen te zijn. Een perverse situatie!!!!

 

Verkiezingen, een dekmantel.

Officieel leven we nochtans in een representatieve democratie. Om de zoveel jaar kiezen wij vertegenwoordigers (politici) die het land besturen in onze naam. Maar dit is slechts een dekmantel. Eens verkozen trekken de verkozen politici zich geen moer meer aan van de kiezer.

Democratie wordt in het Westen inderdaad meer en meer een hol woord. Het dient enkel ter legitimatie van een beleid dat bedoeld is om, naast de eigen partijpolitieke belangen, de economische belangen van een minderheid te behartigen.

Dat beslissen in functie van economische belangen zich weinig aantrekt van het algemeen belang moge duidelijk blijken uit bijvoorbeeld de evolutie van de armoede in de wereld.

De kloof tussen arm en rijk groeit zienderogen, ook en zelfs sneller in het democratische Westen. Uit de recentste Armoedebarometer blijkt dat het aantal mensen dat in armoede leeft de voorbije jaren fors is toegenomen in ons landje, vooral sinds 2014. Is dit democratie?

 

En de burger betaalt het gelag.

De burger betaalt veel te veel belastingen. Omdat:

  • de plutocratie haast geen belastingen betaalt;
  • de economische belangen veel overheidsgeld opslorpen: investeringen, subsidies, belastingfraude- en ontwijking, enz.;
  • de politieke partijen er een inefficiënt en duur boeltje van maken met veel te veel postjes.

Hoe lang blijven wij die centocratie nog gedogen?

 

 

#Citizen participation   #Democracy   #Free markets            #French Revolution    #Good governance            #Leadership    #political parties