Fraternity

Alle mensen zijn gelijk, maar sommigen tellen niet mee!
Alle mensen zijn gelijk, maar sommigen tellen niet mee! 800 579 Lhoëst Jean

Français    English

Doen Titan en Adriana een belletje rinkelen bij jou?

Het zijn twee boten die deze zomer zonken. Er verdronken een 700 tal mensen, op de Titan 5, de rest op de Adriana. Voor mij, één van de meest schokkende gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Perversiteit op zee. De hele wereld kon live op tv de ongelijkheid en de voortschrijdende decadentie van de neoliberale Westerse cultuur zien. Het westen, waar alle mensen gelijk zijn, maar sommigen niet meetellen!!!

Rosita Sweetman, een Ierse schrijver en journalist duidde deze decadentie als volgt: ‘Hard to reconcile the rush of rescue efforts to find billionaires who’ve paid 250,000 pounds to see the Titanic and the stunning lack of rush to save refugees fleeing war and famine.’

De feiten.

In de Atlantische Oceaan stierven een vijftal schatrijke avonturiers op zoek naar het wrak van de Titanic in een duikbootje, de Titan, dat plots vermist geraakte. Onmiddellijk werd er een internationale zoek- en reddingsoperatie opgezet. Er werd met man en macht gezocht. Norman Polmar, een maritiem historicus verklaarde: ‘Nooit eerder heeft een internationale reddingsactie van die omvang op zee plaatsgevonden.’

In diezelfde periode komt de Adriana, een versleten vissersboot vol vluchtelingen in nood op de Middellandse zee. Het zend noodsignalen uit, maar er daagt geen hulp op. De honderden vluchtelingen aan boord worden aan hun lot overgelaten en stierven.

Meer dan 600 mensen sterven uit uitzichtloosheid, op de vlucht voor oorlog en armoede; 5 mensen sterven uit roekeloosheid. Voor de 600 is elke hulp teveel, voor de 5 kent de hulp geen grenzen.

Ongelijkheid op het water.

Uitzichtloze stumperds worden aan hun lot overgelaten, roekeloze miljardairs worden uit alle macht geholpen: wat een decadentie!

De gezonken vissersboot passeert de revue als een banaal fait divers, het duikbootje kluistert de goegemeente dagenlang aan de buis.

Zijn rijken dan meer waard dan armen?

Na dagenlang zoeken verklaarde de Amerikaanse kustwacht: “We geven de hoop voorlopig niet op en blijven denken aan de familieleden van de betrokkenen“. Hadden de bootvluchtelingen dan geen familieleden?

De Canadese minister Joyce Murray verklaarde: “Ik heb nog geen weet van de kostprijs, maar wat mij betreft is dat niet relevant. Niets is te veel. Het gaat hier om mensenlevens en we moeten alles doen wat we kunnen om hen te redden.” Zijn migranten dan geen mensen?

Decadentie op zee!

5 mensen pogen te redden, honderden laten verzuipen, het is de zoveelste, trieste exponent van conservatieve, neoliberale regimes, waar het geld heerst (centocratie) en rijken meer waard zijn dan armen.

Overheden leggen de economische belangen en hun coryfeeën (aandeelhouders, multinationals, de rijkeren) in de watten, en de rest moet werken, consumeren en zijn plan trekken.

De rijkeren worden vergast op belastingverlagingen en op steeds meer subsidies voor diensten die alleen hen ten goede komen (cfr luchthaven Antwerpen). De min-inkomsten en meer-uitgaven van deze perverse bevoordeling van de beter begoeden worden gecompenseerd door de afbouw van de sociale dienstverlening voor de anderen, die meer en meer aan hun lot overgelaten worden.

Winsten privatiseren, verliezen collectiviseren is het paradigma van het neoliberalisme. Inderdaad, in geval van problemen (cfr bankencrisis, enz.) worden kosten noch middelen gespaard om de economische belangen ter hulp te schieten, gefinancierd met belastinggeld van het gewone volk.

Ook hier werden miljoenen gespendeerd aan de redding van 5 personen op kosten van de gemeenschap. Voor 600 stumperds was er geen geld.

Vooruitgang?

Weet je, toen Victor Hugo de wereld in de 19e E aanschouwde schreef hij: “C’est de l’enfer des pauvres qu’est fait le paradis des riches.’ Zijn we, nu 200 jaar later zoveel geëvolueerd? Het negentiende-eeuwse ‘Hou jij ze dom, dan hou ik ze arm’ is nog steeds een realiteit.

Bestaan er nog ‘homo sapiens’en? Mensen met een universeel rechtvaardigheidsgevoel, zonder dubbele moraal?

Die dergelijke ongelijke behandelingen kwalificeren als decadent?

Voor mij is dit inderdaad een duidelijk teken van decadentie. Tegenstanders zullen tieren dat ik  naïef ben, of een verzuurde zeurkous, of een wokist…? Ach laat ze maar toeteren, ik trek er me in ieder geval geen zier van aan. Ik ben gewoon een gelukkige, witte, hetero man mét een moreel kompas. Magda?

#Equality  #Fraternity  #Free markets  #Good/bad practices  #Human rights  #Migration  #Poverty  #Wealth

Volgend artikel op 1/12/2023:

Geen draagkracht…of geen wilskracht?

Het verdriet van de politieke verantwoordelijkheid!
Het verdriet van de politieke verantwoordelijkheid! 750 539 Lhoëst Jean

Nog meer dan het slecht of bedenkelijk bestuur, zijn de normvervaging en verloedering van de politieke zeden oorzaken van de groeiende kloof tussen burger en politiek.

 

Een 19e -eeuws paternalisme.

De politiek behandelt burgers als onverantwoorde en niet te vertrouwen mensen. Kijken ze teveel in de spiegel?

Bovenop een waanzinnige regelneverij, wil de politiek ook ons zelfbeschikkingsrecht  beknotten. Voorbeelden als het beperken van het recht op abortus of voedselbonnen voor armen spreken boekdelen. Wat een paternalisme, allez dan toch voor de minder begoeden….

En van het neerkijken op de gewone burger kijken sommige politici niet meer vanop! Ze voelen zich superieur. Met denigrerende uitspraken als ‘ministers hebben een auto van standing nodig, geen Toyota Corollo (sic)’ maakte een van onze clowns dat heel duidelijk!

 

Dictatuur van de opgezweepte toog.

Het is niet omdat een overgrote meerderheid, opgezweept door populisten, vindt dat het ‘zo’ moet zijn, dat die ‘zo’ daarom juist is of de beste oplossing is. De geschiedenis staat vol van die opgefokte zo’s die faliekant afliepen voor iedereen!

Pythagoras waarschuwde ons al voor de dictatuur van de meerderheid met deze wijze woorden:

‘Ga de menigte uit de weg: de olifant verlaat de weg als hij een troep varkens ziet aankomen.’

De stem van de niet ‘zo’ denkers raakt veel te veel ondergesneeuwd door die van de massa. Een gevaarlijke evolutie, voor de democratie en de zwakkeren in de maatschappij!

 

Identitaire verdwazing.

Haat en boosheid tegen andersdenkende of anderszijnde burgers vieren hoogtij. Sommigen partijen aarzelen niet het ‘goede voorbeeld’ te geven door volop haat en afkeer te spuien op de sociale media … op kosten van diezelfde burger(partijfinanciering)! Van cynisme gesproken.

Obama zei ooit deze wijze woorden ‘Als leiders doen we er beter aan gevoelens van identiteit die leiden tot het kleineren van anderen in te dammen in plaats van aan te moedigen’. En wat doen onze politieke leiders?

 

Populistische stemmingmakerij en polarisering.

Populistische demagogen jutten de bevolking op tegen elkaar, vanuit de wetenschap dat het publiek ontvankelijker is voor kreten dan voor argumenten.

Zo veroorzaken vele politici meer commotie over sociale fraude dan over fiscale fraude. Als je weet dat fiscale fraude ons vele, heel vele miljarden meer kost, zegt dit veel over hun aandacht voor Jan Modaal en goed bestuur!

Of de Vivaldi regering die gesteund wordt door 87 leden van de 150 in het parlement afschilderen als ondemocratisch is ofwel niet kunnen rekenen, ofwel heel ondemocratisch gezwam!

Zondebokken en zwarte pieten verspreiden zich als een lopend vuurtje. We leven immers in een cultuur van ‘het is de fout van anderen’. De verkoop van paraplus piekt, die van spiegels keldert.

De huidige generatie politici lijkt het gaan voor positieve, constructieve oplossingen te hebben verleert. Het lijkt me dat ze enkel nog excelleren in het debiteren van giftige zinnetjes die polariseren en het klimaat verzieken. Politici die beweren ‘wij zijn beter’ liegen er op los omdat hun uitspraak altijd een onwaarheid van jewelste is. Maar ja, het is nu eenmaal gemakkelijker een ander te verlagen dan jezelf te verheffen. Hoe kun je zulke mensen vertrouwen?

Buiten applaus bij de achterban, wat denk je te kunnen bereiken met polariserende uitspraken zoals ‘Wij zijn een goed draaiende boîte, zij een niet-zelf bedruipend winkeltje.’  Enkel veel haat in de winkeltjes en veel terechte ergernis en schaamte in nogal wat ‘boîtes’. Is dit het niveau en de taal van een leider of van een verongelijkt broekventje?

 

Pandemie van dubbele tongen….

Ethiek en politiek rijmen enkel nog op papier. In realiteit heersen ongerijmdheden en dubbele moraal.

Neem nu deze uitspraak ‘‘We kunnen niet verder op het spoor om inactiviteit te ondersteunen.’ Die komt uit de mond van een parlementslid die al twee jaar moedwillig inactief was omdat zijn partij geen regering wilde vormen. Waarom past hij zijn ‘wijsheid’ niet toe op zijn eigen pluche job? Dat zou pas een goed voorbeeld zijn!

Diegenen die het land altijd maar meer willen splitsen, zijn ook de grootste roepers om de Brusselse politie te splitsen, sorry verenigen (fusioneren). Want ‘een ééngemaakt commando is immers efficiënter’. Maar is eenheid van commando dan ook niet beter voor bijvoorbeeld de Brussels Ring of het bestuur van ons land? (cfr de kakofonische aanpak coronacrisis). Wat een ongerijmdheden.

Ministers die liegen of nergens van weten, zelfs niet van moorden, kunnen tegenwoordig vrolijk verder blijven doen. Och, niet zo erg als je tot de clan van de ‘goeie Vlamingen’ behoort, anders is het uiteraard minimum ‘crimineel onverantwoord’. De normvervaging ver voorbij: de triomf van de dubbele moraal en het verdriet van de politieke verantwoordelijkheid!

Hoe zouden deze ‘goeie Vlamingen’ reageren moest een rechter een niet raszuivere Vlaamse relschopper vrijspreken omdat de man zich van niets meer herinnert?

 

Betalen voor kreten, haat en verdeeldheid.

Uit solidariteit vind ik het helemaal niet erg om belastingen te betalen voor hen die het minder hebben of niet mee kunnen. Wie die ‘hen’ ook mogen zijn: katholiek of moslim, nationalist of communist, Vlaming of Waal, hetero of homo, werkloze of werkverslaafde, enz. Maar ik vind het wraakroepend dat ik belastingen moet betalen om partijen te financieren die naar hartenlust dit geld gebruiken om loze kreten te lanceren, en haat en verdeeldheid te zaaien. En zelfs mijn eigen land ondermijnen. Betalen om je land af te breken, il faut le faire!!!!!!!

 

Geen project, niets om fier over te zijn.

Van ooit een voorbeeld in Europa (onze vooruitstrevende, liberale grondwet, stichtend lid van de Europese Unie, enz.) zijn we verworden tot de risee van Europa (inefficiënt bestuur, het niet te nauw nemen met mensenrechten, enz.). Van ooit fier hier geboren te zijn, voel ik nu eerder schaamte om onze belachelijke kleuterpolitiek!

Kortzichtigheid lijkt de meest verbreide oogziekte in ons land. Onlangs las ik dit ‘In Antwerpen is het “Wir straffen das” in plaats van “Wir schaffen das”.‘ Vervang Antwerpen maar door België en je heb een heel goede beschrijving van wat er leeft…. Mensen snakken naar politici die zaken verwezenlijken die goed zijn voor het welzijn van alle landgenoten… Ken jij er zo nog?

 

Besluit.

De politiek is elk schaamtegevoel kwijt.  Hoe kun je die kibbelende kleuters nog vertrouwen?

De hierboven beschreven symptomen zijn evenvele tekenen van het failliet van de huidige particratie of ‘centocratie’.

En het toppunt van cynisme: wij, de burgers, betalen (partijfinanciering) de politieke partijen om ons landje te verkruimelen, de democratie te kraken en haat te zaaien! Schandalig. Hoe lang nog?

Hoe lang nog om een nieuw tijdperk van directe democratie in te stappen, zonder politieke partijen?

 

#Cooperation    #democracy     #fraternity    #good governance   #good/bad practices   #hate/fear   #identity   #leadership  #populism  #taxes

Mag een partij een ‘stoute’ burger berispen?
Mag een partij een ‘stoute’ burger berispen? 1769 1268 Lhoëst Jean

In een van mijn vorige artikels had ik het over de ijver van ‘de politiek’ om ons te controleren en te dresseren. Omdat ze geen vertrouwen hebben in de burger. En nog veel belangrijker, omdat er geen leiders meer zijn die kunnen leiden zonder verwijten. Staatsmannen met de nodige visionaire en empathische talenten. Vrij van ideologische oogkleppen. Die de bevolking kunnen verenigen en enthousiasmeren voor een betere wereld, weg van het ijle altijd-maar-meer naar het wijzere altijd-maar-beter voor iedereen! Waar zijn ze?

Ter illustratie van het belabberde niveau van de politiek in ons landje, een waargebeurd verhaal.

 

 

Daar ik een hekel heb aan reclamepulp versier ik mijn brievenbus in de verkiezingsperiode altijd met de boodschap ‘geen verkiezingsdrukwerk aub’. Zo ook in 2014. En net zoals de vorige keren was er één partij die mijn wens straal negeerde. Trouwens, ook in 2019 gebeurde dit weer.

Gezien het herhaald gebrek aan respect, besloot ik de partij mijn ongenoegen schriftelijk mee te delen. Om welke partij het gaat, doet er niet toe. Om het even welke partij die mijn brievenbus menigmaal bevuilt tegen mijn wil in, kan dergelijk briefje verwachten.

In deze brief vroeg ik de partij waarom ze mijn wil niet respecteerde en schreef ik verder: ‘Pech voor u. Want ik heb me voorgenomen voor geen enkele partij te stemmen die niet kan lezen of die geen zier geeft om mijn wens om geen verkiezingsdrukwerk te krijgen.’

Tot mijn verbazing kreeg ik een antwoord op mijn brief, uiteraard verstuurd op kosten van een van onze parlementen, of ‘port betaald door bestemmeling’ dus. Was de partij bedwelmd door een pre-electorale he­roïek van ‘ik zal dat mannetje eens een lesje leren’?

Nu wordt het grappig. Voor een goed begrip volgt nu een drieluik(1,2,3). Met per luik:

A eerst de visie van de partij zoals weergegeven in haar brief;

B mijn eerste interpretatie en reacties op hun woorden en

C mijn schriftelijke repliek.

  

1 ‘Burger, kus mijn kloten’.

A ‘Als politicus is het mijn plicht burgers te informeren. Uw wens om geen verkiezingsdrukwerk te ontvangen dient te worden gerespecteerd, dat is correct. Echter, als gemeenteraadslid heb ik ervoor gekozen me te beperken tot een brief gericht aan alle inwoners, vergezeld van één kleine persoonlijke folder. Ik ben ook úw gemeenteraadslid, en dat is net de reden dat we in de ganse gemeente de bewuste stickers hebben genegeerd.

B Wat de partij eigenlijk wil zeggen is: ‘Beste burger, kus mijn kloten. Ik doe wat ik wil, en jij kunt de pot op!’ Wat ik daarvan denk: man, als gemeenteraadslid zou je zeker mijn wens moeten respecteren! En wat uw plicht betreft, die is in de eerste plaats goed besturen, en dus zeker niet preken voor de eigen parochie!

C Mijn antwoord: ‘In plaats van enig excuus voor het straal negeren van mijn uitdrukkelijke wens om geen verkiezingsdrukwerk te krijgen (uw partij was trouwens de enige die dit niet gerespecteerd heeft!), geeft u me een volledige uitleg waarom u meent dat u met mijn mening geen rekening moet houden. Dit gebrek aan respect voor iemand anders zijn mening verontrust me. Het getuigt ook van een zekere arrogantie.’

 

2 ‘Burger, ge zijt ne stomme kloot!’

A ‘Mensen die een sticker op hun brievenbus plakken met “Alles wat ik moet weten lees ik al in De Morgen” kregen van mij met plezier propagandamateriaal, niet dat het mij iets zal opleveren, maar louter als statement omdat ik vind dat die sticker getuigt van een zekere arrogantie zoals we die wel vaker vinden in de linkse politiek correcte middens en “paarse” vooringenomen kranten zoals De Morgen.’

B ‘Beste burger, u leest De Morgen, u bent dus een stomme kloot, die heropgevoed moet worden!’ Hoe zou die man reageren als ik het ‘t pallieterke’ las? Wat een vooringenomen denkwijze!

C Mijn repliek: ‘ En getuigt het niet van vooringenomenheid en van een zekere arrogantie te schrijven dat u “met plezier propagandamateriaal geeft” aan lui uit “linkse politiek correcte middens” en aan mensen die volgens u “paarse vooringenomen kranten als De Morgen” lezen? (ter info, ik lees dagelijks De Morgen, De Standaard en Le Soir). Wat is de volgende stap? Dat u die mensen gaat heropvoeden? Verontrustend!’

 

3 ‘Burger, ge zijt lomp.’

A ‘Tot slot maak ik me enkel nog de bedenking dat het eerlijk gezegd bedroevend is dat u hiervan uw stemkeuze laat afhangen. Niet echt een bewuste politieke motivatie om te gaan stemmen, lijkt me.’

B ‘Beste burger, u bent wel heel lomp!’ En ik denk: wat een minachting. Wanneer luisteren die mensen nu eens naar de burger? Wanneer durven die gewoon eens in dialoog gaan? De arrogantie van de macht in actie! Verontrustend.

C Vandaar mijn repliek: ‘En wat mijn stemkeuze betreft: wees gerust, die laat ik niet enkel afhangen van zulke feiten, maar wel van waarden zoals eerbied, respect, nederigheid, openheid van geest, rechtvaardigheid, solidariteit, enzovoort.

Bovendien ben ik er fundamenteel van overtuigd dat rijkdom, zowel materiële als geestelijke, eerder voortvloeit uit het overstijgen en verenigen van verschillen dan uit het zich terugtrekken in het eigen grote gelijk van “wij zijn de besten”. Inteelt leidt altijd tot armoede.

Weet u, ik vond het boeiend en leuk met u van mening te kunnen verschillen. Het leerde me George Orwells boek 1984 beter te snappen. Dank. Mag ik u uitnodigen om samen een pint te gaan pakken?’

Nadien bleef het stil aan de kant van de partij.

 

Hoe wereldvreemd kun je zijn?

Dit was mijn eerste gedachte na het lezen van de brief van deze loyale handelaar in nietigheid.

Nietigheid die zich toont in het totalitaire, polariserende en indoctrinerende van de huidige politieke verkavelaars. Als politici je zo minachtend behandelen, hoe kun je dan nog vertrouwen hebben in hen? Dag na dag groeit mijn overtuiging dat particratie voorbij gestreefd is. Dit systeem mist elke band met de realiteit. Het beperkt ons te zeer tot domme consumenten!

Tags: #Freedom    #Political parties    #Fraternity

Narcissen bedreigen biodiversiteit!
Narcissen bedreigen biodiversiteit! 1563 693 Lhoëst Jean

Uit ‘fraternité’ is het huidige, ééngemaakte Frankrijk geboren.

Eind 18e E zag men in dat de  versnippering van een land in diverse regiootjes heel inefficiënt was. Verenigen, overal dezelfde regeltjes, samenwerken waren het devies voor een ongelofelijke welvaartsgroei.

Twee eeuwen later willen velen de klok terugdraaien en de stammengebieden terug in ere herstellen….

Inderdaad, overal zijn de polariserende wij-zij verkavelaars weer in opmars:  van de VS tot in Vlaanderen. Identiteit en muren overtroeven klimaat en ongelijkheid…. En zeggen dat de ‘eigen volk eerst’ doctrine de oorzaak is van de meeste genocides in de twintigste eeuw!

De escapistische hang naar het verleden – bitse  stammenstrijden in de savanne – zal niemand nochtans een betere toekomst geven!

lees meer

Vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid.
Vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid. 292 247 Lhoëst Jean

Zoals eerder al geschreven, de Franse revolutie schonk ons een prachtig en krachtig moreel kompas: vrijheid, gelijkheid en samenwerking.

Moesten de wereldleiders (bestaan die nog?) zeilen op basis van dit kompas, zouden we met zijn allen een veel beter leven kunnen leiden.

Maar na 230 jaar is er veel sleet gekomen op deze waarden en hebben ze veel van hun populariteit verloren. De wereld, of preciezer de zogenaamde ‘onzichtbare hand’, vaart liever op het economisch kompas van winstmaximalisatie en taks minimalisatie.

In Oslo kun je trouwens letterlijk gaan schijten op deze waarden… Toen ik er was, stonden er lange files van rechtse en nationalistische politici aan te schuiven….

 

Vrijheid, een illusie.

De overheid moeit zich met meer en meer zaken, zelfs met zaken die tot ons eigen zelfbeschikkingsrecht zouden moeten horen. Een regeltje hier,een verbodje daar. 

Een groot stuk is waarschijnlijk te wijten aan een groeiend wederzijds wantrouwen tussen politiek en burger. Soms vraag ik me af wat we nog meer mogen dan werken, zwijgen en consumeren? Is dit de reden waarom het Amerikaanse Vrijheidsbeeld leeg is van binnen?

Gelijkheid is een ramp!

De rijkste 1 procent van de wereld bezit meer dan de rest. En hun rijkdom blijft fenomenaal stijgen… terwijl hun belasting bijdragen dalen!!! 

Een oud zeer. Publius Terentius Afer schreef in de 2e E v.Chr. al dat ‘Het onbillijk is dat de arme mensen altijd moeten bijdragen om de weelde van de rijken te vergroten.’ 

Leren we dan nooit?

Van samenwerking naar tegenwerking.

De onwil om samen te werken is zorgwekkend. Van de Brexit tot de regeringsvorming in ons landje. Het lijkt wel of we terug gecapituleerd worden naar de tijd van de stammentwisten… terwijl er meer en meer nood is om de problemen globaal aan te pakken!

In volgende artikeltjes zal ik terugkomen op status van ieder van deze waarden in onze huidige maatschappij.

Tags: #French Revolution   #Freedom  #equality   #Fraternity  

Enter your
text here