Ben ik links of rechts? Een moeilijke vraag, waarop mijns inzien nooit een éénduidig antwoord mogelijk is.
Ik ben op een eerste plaats iemand die streeft naar een betere wereld voor iedereen. Is dit een links, rechts, krom of een normaal streven?
De politieke indeling Links (progressief)/Rechts (behoudsgezind) stamt van de Franse Revolutie. In het nieuwe parlement – de Assemblée nationale – zaten de revolutionairen en de liberalen aan de linkerkant van de koning. De edellieden en de conservatieve voorstanders van de monarchie zaten rechts. Moest ik toen geleefd hadden, zou ik allicht meer sympathie gehad hebben voor ‘links’.
Als je niet houdt van een ‘wij eerst’ verhaal, maar eerder van een ‘zij en wij samen’ verhaal, is dit links?
Is iedereen, wie ook, op voet van gelijkheid behandelen links?
Is de wereld als je vaderland zien (‘the world first’) en diversiteit koesteren links?
Is het ijveren voor de stopzetting van de partij-ideologische betutteling en beknotting van ons zelfbeschikkingsrecht (cf abortus, kledingvoorschriften, enz) links?
Is de abortuswet liberaliseren – zodat ongewenste kinderen kunnen gedood worden vóór ze geboren worden – beter vinden dan de sociale zekerheid indijken, zodat ongewenste kinderen van honger sterven nadat ze geboren zijn links?
Is maagkrampen krijgen van en schaamte voelen bij het ranzige, bekrompen en polariserende discours van figuren als Bart, Theo, Tom of Dries of groepen als het VB of andere Schild en Vriendjes links?
Is de waarden van de Franse Revolutie – Vrijheid, Gelijkheid en solidariteit – koesteren links?
Is je naaste beminnen als jezelf en solidair willen zijn met iedereen links?
Is opkomen voor minderheden, minderbedeelden, uitgestotenen, andersdenkenden, zondebokken,… links?
Is het opkomen voor mensenrechten inzonderheid het recht op een menswaardig bestaan voor iedereen links?
Begripvol en ruimdenkend proberen te zijn. Rechtvaardig willen zijn. Strijden tegen ongelijkheid. Is dit allemaal links?
Is vragen stellen bij de heersende neoliberale logica van zij die hebben, zullen gegeven zijn; zij die niet hebben, zullen met de vinger gewezen worden en zij die veel hebben, zullen weinig belastingen betalen links?
Is in tijden van stijgende armoede en ongelijkheid vragen stellen bij politici die enerzijds de sociale zekerheid willen afbouwen en anderzijds zich verzetten tegen het afschaffen van fiscale voordelen en achterpoortjes voor de beter begoeden links?
Is het wraakroepend vinden dat belastinggeld verspild wordt aan het vullen van de zakken van politici (cf partijfinanciering, postjes bij de vleet) en die van bedrijven en de beter begoeden (cf subsidies, belastingverlagingen, belastingfraude-en ontwijking) terwijl de brooddozen van steeds meer kinderen niet gevuld raken (cf afbouw sociale zekerheid) links?
Is Joe Biden links omdat hij zegt : ‘Ik ben het meer dan beu dat de superrijken en grote bedrijven niet eerlijk bijdragen!’?
Is vragen stellen bij de woordenbrij en verhaaltjes (jobs, jobs, jobs; trickle down, …) die politici en neoliberalen ons wijsmaken om de beter begoeden te kunnen blijven bevoordelen links?
Is vragen stellen bij de ‘rat race’ links? Waarom zouden wij het grootste gedeelte van ons leven moeten werken als gekken om meer te kunnen shoppen en… aldus het grootste gedeelte van ons leven te verbrodden?
Moet de samenleving -het welzijn van iedereen, het ‘algemene belang’, het klimaat, de natuur, enz.- ten dienste staan van de economie of moet het niet eerder omgekeerd zijn? Een linkse gedachte?
Waarom gebruiken we het volledige potentieel van wetenschap en technologie niet om een veel betere wereld voor iedereen te maken? Daarvoor heb je geen ‘groei, groei, groei’ nodig maar politieke moed, een overheid die eindelijk eens uitdrukkelijk gaat voor het algemeen belang op lange termijn en de vrije markt omvormt naar een wijze markt (in een later artikel meer daarover). Links?
Is dat allemaal links? Wel dan ben ik met plezier links!
Ikzelf beschouw me niet als links of rechts, maar gewoon als een nietig mensje te midden van miljarden broers en zussen!
Ik draag links, schrijf rechts, blaas boven en schijt onder. Ach ik ben dezelfde andere als jij. Et alors?
Wat anderen over mij denken zal mij worst wezen! Het zijn sowieso mijn zaken niet. En als ze achter mijn rug praten, zien ze in ieder geval slechts mijn gat en ben ik hen dus altijd voor. Joepie! Bonne chance.
#Christianity #equality #French revolution #human rights #right/left #identity
Onlangs citeerde iemand op de radio het bovenstaande citaat. Ik vroeg me onmiddellijk af: ‘klopta’ nog?
In 1492 ontdekte Christoffel Columbus de ‘Nieuwe wereld’ (Amerika).
Dra na zijn ontdekking emigreerde miljoenen Europeanen naar deze Nieuwe wereld, op zoek naar een beter leven. Ze starten hun werk met het opkuisen van de autochtone bevolking -de Indianen werden geveld door ziektes en moord – en importeerden miljoenen gratis werkkrachten(slaven) uit Afrika.
Terloops, hoe zouden we zoiets nu noemen: genocide, ‘omvolking’ of toch maar kerstening omdat ‘wij’ het deden?
Eens alles opgekuist, besloten de ‘cowboys’ zich te verenigen in een nieuwe staat, de ‘Verenigde Staten van Amerika’. Ze bepaalden dat in de nieuwe staat iedereen zou moeten bijdragen (belastingen) naar vermogen. De ongerijmdheid van hun wereld van oorsprong wouden ze niet overnemen. In Europa gold immers al eeuwen ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’. De superrijken moesten zelfs helemaal niets betalen. Deze perversiteit was trouwens de hoofdreden voor de Franse revolutie.
Benjamin Franklin, een 18e eeuwse Amerikaanse politicus, wetenschapper en moralist was één van de ‘Founding fathers’ van de Verenigde Staten. En hij deed in 1789 deze beruchte uitspraak:
“Nothing can be said to be certain, except death and taxes!” .
En toen (18e E) en daar (USA) klopte het citaat. Maar nu klopt het al lang niet meer.
Uiteraard nog wel, maar we zijn bijlange niet meer gelijk in de dood.
We weten al lang dat vrouwen gemiddeld een paar jaartjes ouder worden dan mannen. Een mogelijke uitleg hiervoor is dat ze steeds het laatste woord willen hebben….
Bovendien geldt ook hier: hoe rijker, hoe ouder.
Deze onrechtvaardigheid blijkt uit talrijke studies, de sterftecijfers zijn sociaaleconomisch bepaald: hoe rijker, hoe hoger de levensverwachting. In België is de gemiddelde levensverwachting hoger dan 80, in Nigeria amper 55! Maar ook binnen hetzelfde land is er een grote kloof tussen de onderste regionen van de maatschappij en de bovenlaag.
In zijn boek “The body, a guide for occupants’ schrijft Bill Bryson dat je omtrent levensverwachting één zaak met zekerheid kunt zeggen, namelijk dat het ‘erg helpt om rijk’ te zijn. En hoe groter de kloof tussen arm en rijk, hoe groter de kloof in levensverwachting. We zijn dus verre van gelijk voor de kist.
In het zelfverklaarde gidsland, de VS, is dit heel duidelijk. Daar daalt de levensverwachting zelf weer, behalve voor de happy few!!!!!!
Dit fenomeen is ook heel duidelijk in de covid-cijfers. Het virus doodt veel meer in de lagere sociale klassen dan in de hogere.
En Yuval Noah Harari voorspelt in zijn laatste werken dat tegen 2100 de rijkste één procent misschien niet alleen bijna al het geld in de wereld bezitten, maar ook bijna alle schoonheid, creativiteit en gezondheid. En een uitzicht op semi-onsterfelijkheid!
Ze zijn op zoek naar ‘eeuwige jeugd’ en willen allen zo oud worden als Methusalem, die volgens het boek Genesis 969 jaar werd. (Genesis 5: 25-27).
Neen, helemaal niet.
Qua belastingen zijn we terug in de middeleeuwen beland. Hoe rijker, hoe minder belastingen. Et net als toen betalen sommigen zelfs haast geen belastingen meer! Zo betaalde Apple bijvoorbeeld maar 0,005 procent belastingen op de winsten uit zijn miljardenomzet buiten de VS! (cf rechtszaak EU, Ierland en Apple in 2020). Vele studies tonen aan dat jaarlijks duizenden miljarden aan de fiscus ontsnappen.
Deze onthutsende, wraakroepende en schandalige onrechtvaardigheid heb ik meermaals beschreven in mijn artikelreeks over ongelijkheid (Zie X021; X022; X024; X025)
In deze context is een oud middeleeuws gezegde wel nog steeds verassend actueel: “De cleyne dieven hangtmen licht. Voor groote wert den hoet ghelicht.” In huidig Nederlands: voor werklozen wacht de zweep, voor belastingfraudeurs en -ontwijkers de rode loper (cf. KB-lux affaire, en zovele meer…).
Het antwoord op mijn vraag is eenduidig NEEN.
Vandaag, in de wereld van nu, klopt het helemaal niet meer!
Het klopt wel als we het citaat herschrijven als “Niets is zeker in deze wereld, behalve de dood en belastingen voor 99% van de bevolking.”
Wat een evolutie toch? Zijn zulke wantoestanden de beloofde beschaving en vooruitgang?
Waarom blijven de 99% deze perverse onrechtvaardigheden lijdzaam dulden? Waarom klampten ze zich zo vast aan een economisch model dat gevaarlijk en achterhaald is?
Hoe lang blijven de 99% nog domme ganzen?
#taxes
Centen!!!!
Trouwens, sowieso zijn er al jaren geen venten meer te bespeuren in ons politieke landschap, alleen nog broekventjes. (*Sorry wijven of meiden, maar deze woorden rijmen niet zo met centen)
Vandaar dat ik in mijn boek ‘Hoe lang blijven we nog domme ganzen?’ van een ‘centrocratie’ spreek.
‘Een centocratie is een schijndemocratie waarin de burger om de zoveel tijd het recht heeft geleid te kiezen wie gedurende de volgende regeerperiode de waterdragers mogen zijn van de globale economische dictatuur. Hun hoofdtaak bestaat erin om de economische belangen zo goed mogelijk te dienen en om dit beleid, met de hulp van de media, zo goed mogelijk te legitimeren.’
Democratie stamt van de Griekse woorden dèmos (volk) en kratos (heerschappij). Maar niet het volk, maar de centen heersen, vandaar centocratie.
Van de absolute monarchie tijdens het Ancien Regime zijn we geëvolueerd naar het absolute marktfundamentalisme in onze dagen. De pijlers van het systeem zijn vervangen. De kroon door het geld. De aristocratie door de plutocratie en bedrijven. De clerus door de politieke partijen en de media.
En net als vroeger, is de gewone mens de dupe van het verhaal. Naast dwangarbeider is hij nu ook dwangconsument geworden. Hij hoest de inkomsten van de staat op (belastingen) en de winsten van de markten(omzet).
Hij mag … werken, kopen en zwijgen!
Uiteindelijk is er qua maatschappelijke ordening dus fundamenteel niet zoveel veranderd sinds de Franse revolutie!
Toch wel ‘an inconvenient truth’.
Jeffrey Sachs, een van de belangrijkste economen ter wereld omschreef het zo: ‘The rich control our politics to a huge extend. In return they get tax cuts and deregulation. It’s been and is an amazing ride for the rich.’
En Ludwig Verduyn, oud journalist bij de FET en De Morgen, draaide ook niet rond de pot toen hij schreef: ‘Rijkste families hebben macht en invloed zonder verkozen te worden.’
Zoals eerder al geschreven, het algemeen belang is het verwaarloosd stiefkind van de politiek. Economische en partijpolitieke belangen primeren, niks anders. Dit is trouwens een belangrijke oorzaak van de groeiende kloof tussen burger en politiek. (Zie ook N030)
Voorbeelden, van deze ongemakkelijke waarheid vind je overal.
In de recentste editie van de FinCENFiles (omtrent witwassen van geld, belastingfraude, etz.) neemt ons landje een prominente plaats in. België, klein in oppervlakte, maar groots in het vergemakkelijken van belastingfraude- en ontwijking.
Zelfs tijdens een wereldwijde corona-pandemie primeren de economische belangen, en worden de armsten nog meer aan hun lot overgelaten! Zo zagen de Voedselbanken het aantal hulpbehoevenden met 20% toenemen tijdens de eerste coronagolf!
Of al eens afgevraagd waarom Europese belastingmaatregelen met unanimiteit moeten goedgekeurd worden? Ons landje staat trouwens heel vaak op de rem!
Overige voorbeelden van het primaat van de economische belangen:
Officieel leven we nochtans in een representatieve democratie. Om de zoveel jaar kiezen wij vertegenwoordigers (politici) die het land besturen in onze naam. Maar dit is slechts een dekmantel. Eens verkozen trekken de verkozen politici zich geen moer meer aan van de kiezer.
Democratie wordt in het Westen inderdaad meer en meer een hol woord. Het dient enkel ter legitimatie van een beleid dat bedoeld is om, naast de eigen partijpolitieke belangen, de economische belangen van een minderheid te behartigen.
Dat beslissen in functie van economische belangen zich weinig aantrekt van het algemeen belang moge duidelijk blijken uit bijvoorbeeld de evolutie van de armoede in de wereld.
De kloof tussen arm en rijk groeit zienderogen, ook en zelfs sneller in het democratische Westen. Uit de recentste Armoedebarometer blijkt dat het aantal mensen dat in armoede leeft de voorbije jaren fors is toegenomen in ons landje, vooral sinds 2014. Is dit democratie?
De burger betaalt veel te veel belastingen. Omdat:
Hoe lang blijven wij die centocratie nog gedogen?
#Citizen participation #Democracy #Free markets #French Revolution #Good governance #Leadership #political parties
Omtrent de overheidssteun aan de horeca.
De een zijn dood is de andere zijn brood.
De horeca moet voor een maand dicht. Ik denk een terechte beslissing, maar wie ben ik?
Tegelijkertijd komt de overheid met een stel steunmaatregelen om deze sector leefbaar te houden. Ook een terechte beslissing. Maar minder terecht vind ik dat alleen de belastingbetaler daar zal voor moeten opdraaien.
Want draai of keer het zoals je wilt, de sluiting van de horeca zal ongetwijfeld een omzetverhoging betekenen voor bijvoorbeeld de grootwarenhuizen. Mensen hebben nu immers eten en drank nodig…. Waarom dan niet een uitzonderlijke solidariteitsbijdrage van deze sector vragen om de horeca mee te steunen?
Waarom worden uitzonderlijke verliezen steeds gecollectiviseerd, maar uitzonderlijke winsten nooit?
De politie vermoordt een mens.
De indertijd bevoegde minister komt er mee weg met dooddoeners als ‘Ik herinner me niets meer’, ‘Ik kon de ernst van de situatie niet inschatten’ omdat het politierapport ‘onduidelijk was’, ‘Anderen (justitie) hadden me beter moeten inlichten’, ‘ik noch mijn kabinet hebben iets verkeerd gedaan’, ‘Ik heb niet gelogen’ en tutti quanti.
En inderdaad, gelijk heeft ie: als je je niets herinnerd of als je niets gedaan hebt, kun je niet liegen of iets verkeerd doen…. Wat een ongelofelijke lichtheid! Maar totaal ongeloofwaardig.
Bij mij roept dit heel veel vragen op.
Is de dood van een medemens op zich niet voldoende om je als mens af te vragen wat er dan precies gebeurd is? Om als eindverantwoordelijke minimum een onderzoek aan te vragen?
Als je als verantwoordelijke een onduidelijk rapport krijgt van je eigen diensten, is het dan niet minimum je plicht bijkomende vragen te stellen, zeker als er een dode in het spel is (en dit was toen al een publiek gekend feit)?
Indien ministers zich niet meer verantwoordelijk voelen voor de wandaden onder hun bevoegdheid, als ze zich verstoppen achter ‘ik wist het nietjes’ waarom hebben we dan verantwoordelijken (politietop), überhaupt ministers nodig? Alleen voor de succesverhalen?
Verzachtende omstandigheid: het gebeurde in Wallonië, het rapport was in het Frans en het slachtoffer was een vreemdeling….. Misschien dacht de minister, och, entre nous, het is een bagatel, niks om me druk over te maken?
Voilà zo simpel is het allemaal voor sommige politici in ons landje. Is dit dan goed bestuur? In ieder geval wel een stichtend voorbeeld voor al diegenen die ergens tekortgeschoten zijn of iets mispeuterd hebben….
Dat een ministerke vast houdt aan zijn vet betaald postje, zelfs na de zoveelste leugen: bekrompen, maar och des menses, … Alleen ruimdenkende en sterke mensen kunnen dit overstijgen. Maar zulke politici zijn er spijtig genoeg niet meer in ons landje….
Maar dat het ganse politiek bestel zulke praktijken blijft gedogen, verwondert me erg, heer erg. Is er dan geen greintje verantwoordelijkheidszin of ethiek meer in de politiek?
In de tijd dat we nog echte politieke leiders hadden, heb ik er voor minder weten op te stappen!!
Wat een verloedering….
Nog een vraagje. Hoe zouden zondebok-jagende, populistische partijen als NVA en VB reageren moest de betrokken politicus niet Jambon heten, maar P. Magnette of JL Bouchez?
Is dit een rechtsstaat? Hopelijk evolueren we snel naar een echte, directe democratie, weg van deze kleuter-particratie.
Het bovenstaande schema is de samenvatting van al mijn artikelen over ongelijkheid.
Vandaag de dag stroomt er gewoon veel, veel te veel rijkdom in te weinig zakken. De grootte van het verschil is gewoon onkies, onethisch.
Bovendien zou een beetje nederigheid echt op zijn plaats zijn. Want draai of keer het zoals u wil, iemands rijkdom is er alleen gekomen DANK-zij:
Dus een beetje nederigheid zouden de 1% … echt rijk maken!
Het virus ‘on’ voor gelijkheid is zo groot geworden dat er ook een dikke ‘ON’ moet geplaatst worden voor waarden als ethisch, rechtvaardig en democratisch!
Een samenleving waarin enkelen kunnen rentenieren tot de volgende ijstijd en de anderen nog eens niet weten wat ze diezelfde avond zullen kunnen eten, is niet langer verdedigbaar! Vooruitgang?
Dat de 1% (haast) geen belastingen betaalt, vind ik de grootste onrechtvaardigheid op aarde. En on top, dat ze dan ook nog eens de grootste slokoppen van belastinggeld zijn, is schokkend. En een gedoogde diefstal op grote schaal!
Ik denk dat een samenleving gebaseerd op de stelregel ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’ niet langer verdedigbaar is. Beschaving?
De happy few hebben te veel macht en te veel invloed zonder verkozen te zijn. Alle deuren gaan voor hen open. Fiscale cadeautjes of duistere regeltjes voor hun economische belangen, dat is zo geregeld.
Ik denk dat een samenleving waar niet verkozen enkelingen veel meer macht hebben dan de rest van de burgers niet meer verdedigbaar is. Democratie?
Het ‘laissez faire, laissez passer’ verhaal botst op de grenzen van moraliteit en perversiteit.
In hun boek ‘Confronting inequality’ verklaren drie IMF-onderzoekers, Jonathan Ostry, Prakash Loungani en Davide Furceri, dat de huidige ongelijkheid ‘sociaal en moreel bedenkelijk is’ en dat ze ‘de duurzame groei remt en hypothekeert.’
Als er stilaan niets gedaan wordt, dreigt dit onrecht de maatschappij te ontwrichten en te laten ontploffen…. Wantrouwen en verzet zullen begrijpelijkerwijze aanwakkeren, je zou voor minder een geel hesje aantrekken….
Het is politiek dynamiet. Het lijkt inderdaad wel of het Ancien regime helemaal terug is! De strijd van de gele hesjes is trouwens dezelfde als die van de sans-culottes in 1789…
Rutger Bregman, Nederlandse historicus vroeg zich afgelopen jaar op Davos af: “De basisvraag is: hoe kunnen we onze democratie beschermen tegen krankzinnige ongelijkheid? We mogen ons niet in slaap laten sussen door renteniertjes.’
Hoe lang gaat het inderdaad nog duren dat de 1% de rest van de bevolking rondjes doet lopen (racen) met de hulp van de economische elite en de politiek? Het Ancien regime heeft het eeuwen kunnen uitzingen alvorens de Franse revolutie er een einde aan maakte… Hoe lang gaat het huidige regime infernal het nog kunnen uitzingen?
Mijn inzien is er nood aan grondige verandering… in het belang van iedereen! Aan echte vooruitgang, beschaving en democratie waarin mens en planeet centraal staan.
Het eerste wat we zouden moeten doen is met zijn allen het probleem erkennen. Zoals president Obama tijdens een van zijn vele briljante speeches eens zei: ‘We hoeven niet toe te geven aan het zielloze kapitalisme waarvan alleen enkelingen beter worden. Beter kunnen we erkennen dat economieën succesvoller zijn als de kloof tussen arm en rijk kleiner wordt en groei breed gedragen.’
We moeten het economisch systeem en de democratie fundamenteel herdenken. De politiek moet zijn focus verleggen van de economische belangen naar het algemeen belang. We moeten voor een actieve en drastische belastings- en herverdelingspolitiek gaan om te kloof te verkleinen en ervoor te zorgen dat iedereen een menswaardig leven kan leiden… Evolueren naar een systeem waarin markten mensen dienen en niet omgekeerd. Evolueren van een steeds-meer-welvaart naar een steeds-meer-welzijn!
Hoe lang blijven we nog geknechte wezens die machteloos en beteuterd toekijken? Een betere en rechtvaardigere wereld kan als we willen!!!!
#Democracy #Equality #Free markets #French Revolution #Poverty #Taxes #Wealth
De ongelijkheidskloof is zo groot kunnen worden dankzij de zwakheid van de mens en … dankzij de welwillende medewerking van de politiek.
De politiek gaat immers niet voor het algemene belang, maar voor eigen en economische belangen. Er is een ware symbiose tussen de politiek en de economie, twee handen op een buik.
Zoals de kerk in de middeleeuwen de vazal was van de absolute macht van de koning, zo is de politiek vandaag de vazal van de absolute macht van het marktfundamentalisme.
Daarom verklaarde Amitabh Behar, de CEO van Oxfam India onlangs op Davos: “Een miljardair hoef je niet te feliciteren voor zijn rijkdom. Integendeel: elke miljardair is een mislukking van het beleid.”
Het huidig politiek systeem is de verzekeraar en de vakbond van het markfundamentalisme. Het geeft aan de gewone mensen de schijn van vrijheid en medezeggenschap terwijl het de fundamentele economische ongelijkheid intact laat.
Daartoe gebruiken ze allerhande drogredenen zoals de ‘trickledowntheorie’ die nochtans al lang verzuurd is. Lagere belastingen zouden leiden tot sterkere groei en werkgelegenheid. De taart groeit wel, maar minder dan voorgelogen. En vooral, het grootste stuk van de groei gaat sowieso naar de 1%. En dan spreken we nog niet van de kost voor de 99%:ratraces, ongelijkheid, onvrijheid, enz.
En samen met de media spannen ze zich ook in om de consumptie aan te wakkeren. Begin mei las ik nog deze expliciete oproep in een zogezegde kwaliteitskrant: “Consumeren is een economische noodzaak. Dat duurzaam en zo lokaal mogelijk doen (‘winkelhieren’) is meer dan ooit een politieke daad en een morele plicht”. Wat een paternalisme. Wat met onze vrijheid? Zijn er dan geen nog grotere morele plichten? Zoals bijvoorbeeld belastingen naar vermogen betalen?
Sinds de jaren 80 van vorige eeuw betalen de happy few (de 1% en bedrijven) wereldwijd steeds minder belastingen.
In ‘The triumph of injustice’ berekenden de economen E. Saez en G. Zucman dat de totale fiscale druk (23%) op de 400 rijkste families minder is dan de gemiddeld 24.2% die de armste helft van de Amerikaanse belastingbetalers betaalt!
En ook ons landje is een goede leerling. Zie de ongedekte fiscale cadeautjes voor de happy few van de vorige regering. Of de effectentaks, intussen onwettig verklaard omdat hij voor iedereen gold behalve voor de happy few!!!
Als miljardair is het mogelijk speciale constructies op te zetten waardoor erfenissen doorschuiven van de ene op de volgende generatie zonder haast enige belasting.
En dan zwijgen we nog over de massale, oogluikend toegestane belastingontwijking en -fraude. Volgens de Europese onderzoekscommissie TAX3 is ons land een van de zeven Europese landen die agressieve belastingontwijking faciliteren!
In een gemeenschappelijk rapport van alle Belgische universiteiten met aanbevelingen voor een maatschappelijke (corona) exit strategie kun je ook dit lezen: “These policies of dismantling public services and massive budget cuts went hand in hand with tax reforms aimed at considerably increasing the wealth of multinational companies and very wealthy individuals. Not to mention Belgium’s constant opposition, at the European level, to the various measures aimed at reducing tax evasion. “
Welkom in België!
De middeleeuwse bankier Dino Rapondi wist het al: ‘Er is niets dat niet met goud en geld kan worden geregeld.’ Dus ook de wetgeving. Hier en elders worden de wetten geschreven door de lobbyisten van de happy few.
De Antwerpse advocaat/fiscalist Victor Dauginet publiceerde onlangs een boek “Het belaste land. Over de malaise van onze fiscaliteit” en in een interview n.a.v. dit boek beweerde hij onomwonden “Het grote geld schrijft de wetten in dit land. Dat gebeurt zonder veel controle”.
En de Amerikaanse economist Jeffrey D. Sachs (Columbia University) was ook niet mals: ‘The rich control our politics to a huge extend. In return they get tax cuts and deregulation. It’s been and is an amazing ride for the rich.’
Op zijn minst een gevaar voor de democratie….
Vermits de belasting bijdrage van de happy few constant vermindert, is de overheid uiteraard ‘verplicht’ te besparen in de sociale zekerheid en andere voorzieningen. Met alle gevolgen van dien, stijgende armoede, files aan de voedselbanken, enz.
Onlangs nog een stuitend voorbeeld gezien. Nadat de regering al miljarden gepompt had in de economie, zou ze eens zien of ze nog een paar miljoentjes had om de minder gelukkigen, doch zwaarst getroffenen door de coranacrisis te helpen. Doch een van onze kruideniers in nietigheid vond het voldoende en kraaide: ‘We kunnen niet verder op het spoor om inactiviteit te ondersteunen.’ Ik vroeg me af waarom hij zijn raad niet op het parlement toepaste. Tenslotte is dit haast al twee jaar inactief op onze kosten….
Dit alles verklaart waarom armoede-expert Bea Cantillon onlangs nog sprak van een diep falen van het beleid.
We zijn dus helemaal terug in het ancien regime, met de plutocraten als aristocraten en de politiek als de kerk. Beiden ten dienste van de absolute macht van het marktfundamentalisme.
Tot de Franse Revolutie maakte de pastoor de 99% wijs dat God hen niet waardig genoeg gevonden had om tot de uitverkorenen te behoren. Het was hun eigen schuld. Door braaf te zijn, konden ze later toch nog in de hemel. Godsvrees als stok.
Nu vertellen de priesters van de vrije markt, de politiek, dat hoe rijker de economische machtshebbers zijn, hoe meer jobs ze creëren. En dat we braaf moeten zijn of we verliezen onze job. Job vrees als stok.
Een ‘orde van goddelijke makelij’ is vervangen door ‘een orde van economische makelij.’ Welkom in het regime infernal!
Beiden zijn uiteraard volksverlakkerij.
Zou het nu ook nog eeuwen duren eer we op zijn minst dit systeem rechtvaardiger maken?
#Belgium #Democracy #Equality #Free markets #French Revolution
#Good governance #Political parties #Poverty #Social security #Taxes
Hoe dergelijke en blijvende ongelijkheid verklaren?
Ongelijkheid, net zoals armoede of vervuiling, is een bijproduct van het ‘systeem’ in voege om de samenleving te ‘ordenen’ in uitverkorenen en meelopers.
Dat was vroeger zo…en is nog altijd zo.
Tijdens het Ancien regime werd de maatschappij gedomineerd door de absolute macht van de vorst onderstut door de aristocratie en de kerk. Vandaag overheerst het absolute marktfundamentalisme onderstut door de plutocratie en de politiek.
Vooral sinds het eind van de jaren tachtig van vorige eeuw heerst de dictatuur van het doorgeslagen vrije marktdenken. Het laissez-aller kapitalisme. De verafgoding van het eigenbelang!
Met dank aan figuren als Thatcher, Reagan, Friedman, Rand, Hayek, Nietzsche, enz.
Hun wijze woorden in een notendop.
Overheid laat ons vrij in ons streven naar maximale rijkdom. Want hoe rijker wij worden, hoe meer kruimels voor de anderen.
Moei u dus niet, stel geen vragen en laat ons met rust. Privatiseer zo veel mogelijk en stel ons zoveel mogelijk vrij van belastingen. Als dat allemaal gebeurt, dan zorgen wij misschien voor jobs.
Eén uitzondering: in geval van zware crisissen. Dan moeten jullie wel bijspringen en ons uit het moeras trekken met belastinggeld! Zorg dus dat we verliezen kunnen collectiviseren, maar blijf met uw poten van onze winsten!
Als je geld tekort komt , schrap dan in de sociale zekerheid en andere voorzieningen waar wij niets aan hebben. De mensen moeten hun plan maar trekken. Wij ‘Übermenschen’ willen geenszins voor de achterblijvers zorgen.
Hou verder de massa’s in toom door ze een illusie van vrijheid te geven.
En last but not least, stimuleer, beter dwing hen hersenloos mee te racen… Want ons systeem heeft eeuwige groei nodig om te overleven…
Voilà, de kapitalistische bijbel in een paar woorden! Let’s go.
Die rauwheid hoeft niet te verwonderen gezien A. Rand zelfs zonder verpinken egoïsme verkoopt als een morele waarde! Jawadde. En nog choquerender vind ik dat adepten van dit “wij-en-de-rest-kan-stikken” denken, zoals Trump en konsoorten zonder schaamte met de Bijbel zwieren.
Lees een boek of studie over onze huidige maatschappij en je zult vaak stuiten op begrippen als leegte, angst, onzekerheid, eenzaamheid, narcisme, egoïsme, vervreemding, onvrijheid, onrechtvaardigheid, afbrokkelende sociale cohesie, enz. Welvaart, ok, welzijn?
In zijn boek ‘De limieten van de markt’ vraagt Paul De Grauwe zich het volgende af: ‘De laatste dertig jaar is de beloning van het topmanagement enorm gestegen. Terwijl de gemiddelde CEO van een groot Amerikaans bedrijf in 1975 dertigmaal meer verdiende dan de gemiddelde werknemer in zijn bedrijf, was dat in 2008 driehonderdmaal zoveel. Is die Amerikaanse CEO in dertig jaar tijd zo veel productiever of creatiever geworden?’
Uiteraard niet, maar het topmanagement is voorlopig nog niet zo vervangbaar als de gewone werknemer. En nog belangrijker, het systeem heeft hen, naast de politiek, nodig als smeermiddel en pleitbezorger…. De plutocraten – CEO’s, bestuursvoorzitters, industriëlen, de 1%, enz. – zijn de aristocraten van het ancien regime. En dat kost wat geld en privileges….
Tegelijkertijd hebben vakbonden en stakingen heel veel van hun kracht verloren sinds arbeid veel minder schaars geworden is door de technologische vooruitgang en globalisatie. De tijd van de beroemde spotprent ‘Gansch het raderwerk staat stil, als uw machtige arm het wil’ van Albert Hahn is lang voorbij.
Moest Hahn nu leven zou hij allicht deze raad kunnen geven: ‘Gans het raderwerk staat stil, als uw bankkaart het wil’….
Media, incluis de sociale media, zijn uiteraard de ideale kanalen om het systeem aan te prijzen en, indien nodig, twijfel en verwarring te zaaien. Zeker als je weet dat deze media meestal in handen zijn van de happy few……. Of denk je dat Murdoch’s tabloids vrijuit mogen spreken over thema’s als klimaat of ongelijkheid?
Wat ooit kwaliteitskranten waren zoals De Standaard en De Morgen zijn nu verworden tot Vlaamse parochieblaadjes. Ik ben al verplicht om dagelijks 3 kranten te lezen (DS, DM en Le Soir; wel goed voor de ‘groei’ dus) om ergens toch een iets genuanceerder beeld te krijgen van het reilen en zeilen van de wereld.
De mens kreunt onder het systeem. Hij is ongelukkig. Voelt zich onvrij. Moe van het racen. Beu van slechts een leuke consument te zijn. Vreet zich dood of pleegt zelfmoord. En toch kijkt hij lijdzaam toe. Waarom toch?
Omdat, zoals eerder reeds geschreven, de mens zwak is. En die zwakheid is de troef van het marktfundamentalisme.
In zijn boek ‘De bril van Darwin’ beschrijft bioloog Mark Nelissen waarom het toch zo moeilijk is om deze kloof te dichten: “Er zij twee biologische predisposities… Ten eerste is er de motivatie om een hogere status te verwerven binnen de groep, ten tweede hebben wij een sterke ‘drang’ om ons te onderwerpen aan een autoriteit en deze te gehoorzamen.”
Dat mensen pogen beter te doen dan anderen, meer te hebben dan anderen is des menses. En is in se een goede eigenschap. Maar wanneer dit gebeurt ten koste van alles en iedereen, m.a.w. wanneer de wolf de bovenhand neemt (Homo homini lupus est) is het niet meer zo’n goede eigenschap….
Maar waarom blijven de benadeelden, de losers meedraaien in de ratrace die ze niet kunnen winnen? Waarom ondergaan ze hun lot lijdzaam ondanks ze in de overgrote meerderheid zijn?
Omwille van de tweede biologische predispositie. In plaats van zijn eigen durven te zijn, is de mens eerder een meeloper. Die zich liever onderwerpt en gehoorzaamt aan een (politieke) autoriteit. En wanneer die autoriteit onder één hoedje speelt met het marktfundamentalisme is het plaatje rond….
Deze zwakheden verklaren waarom onderdrukkende systemen toch kunnen overleven. Het Ancien regime heeft het eeuwen uitgezongen alvorens de Franse revolutie er een einde aan maakte. En ook het huidige systeem gaat intussen al honderden jaren mee…
Toch blijf ik het raar vinden dat we na duizenden jaren menselijke evolutie ons – de homo sapiens- nog steeds laten uitbuiten en knechten als onnozele schaapjes….
#Equality #Free markets #French Revolution #Homo sapiens
#Identity #Media #Poverty
‘Gelijkheid’ (rechtvaardigheid), één van de nobele principes van de Franse revolutie.
Vandaag staat er een grote ‘ON’ voor die gelijkheid: de erg ongelijke verdeling van de rijkdom die we met zijn allen genereren.
Overigens bestaat ongelijkheid sinds er dingen (bezit) te verdelen zijn. En de laatste jaren, zeker sinds de jaren 80 van vorige eeuw, groeit de kloof tussen de ‘1%’ rijksten en de anderen nog sneller. En ondanks je dit van ‘beschaving’ zou kunnen verwachten, willen we ze niet verkleinen. We willen er zelfs niet te veel over praten. Waarom? Uit angst voor de realiteit en zijn gevolgen?
Nochtans vinden vele mensen de groeiende ongelijkheid een van de grootste gevaren voor de wereld. Omdat we vandaag veel over virussen spreken, noem ik ongelijkheid een gevaarlijk ‘virace’, omdat het ons in alle richtingen laat ‘racen’…. Dit virace zou zware klappen kunnen uitdelen….
Vandaag de dag lopen er haast 8 miljard mensen rond op de aarde, een verachtvoudiging sinds 1800! Das veel, heel veel, misschien zelfs te veel gezien de beschikbare ruimte niet groeit….En de bevolking groeit nog steeds, weliswaar trager. Tegen 2050 zouden we de kaap van 10 miljard bereiken. De 8 miljard splits ik voor dit verhaal op in de 1% rijksten en de 99% anderen. Die 1% noemt men ook wel de plutocratie in navolging van de aristocratie die het schoon weer uitmaakten in het Ancien regime.
In 2019 waren we met zijn allen zo’n 360 biljoen USD rijk. Deze rijkdom is fenomenaal gegroeid sinds de Franse revolutie. Daar heeft iedereen baat bij. Er sterven nu minder mensen van honger dan van … obesitas!!!
En de taart blijft groeien, sneller(++) dan de bevolkingsgroei(+). Tegen 2024 schat Credit Suisse dat we alweer zo’n 100 biljoen rijker zullen zijn… Dank zij de inspanningen van ons allen, de evolutie van wetenschap en techniek, handel en industrie, enz.
Op papier zijn we met zijn allen dus schatrijk, eigenlijk een niet te peilen rijkdom. Alleen… dat met zijn allen, moeten we met een korreltje zout nemen.
De helft van de bevolking bezit minder dan 1% van deze rijkdom. En de fameuze 1% rijksten bezitten haast de helft van alle rijkdom! Nog huiveringwekkender, de 100 rijksten bezitten zelfs evenveel als de 6 miljard armsten. En hun vraatzucht is niet te stillen. Jaarlijks roven de happy few ook nog eens een immer groter stuk van de groei van de taart. Dit zijn de naakte, of liever obscene cijfers….. Hoe gaan we dit kunnen blijven vergoelijken en uitleggen?
Ter informatie, het virace woedt ook in ons landje. Men schat dat de rijkste 10% bijna de helft van het totale Belgische vermogen bezit, terwijl haast 2 miljoen landgenoten last hebben om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen…!
‘Egalité’ klinkt mooi, maar de werkelijkheid is ONTNUCHTEREND!
Neen, helemaal niet zelfs. Zou even onrechtvaardig en bovendien tegennatuurlijk zijn.
Het jagen, het willen ‘de beste’ zijn zit al duizenden jaren ingebakken in onze genen. En daar is niets mis mee, integendeel zelfs. Het is normaal dat wanneer iemand beter presteert dan de andere, en zeker wanneer zijn prestaties de welvaart en/of welzijn van anderen verbeteren, hij meer verdient en/of bezit. Dit is één van de motoren van vooruitgang.
Maar er is een hemels groot verschil tussen ‘meer’ en astronomisch MEER, zo veel meer dat het niet meer te verantwoorden valt. Ik denk wel dat er ergens grenzen moeten zijn. Een bedrag voorbij het echt botst met beschaving en ethiek. Wereldwijd zou er een grondig debat moeten worden gehouden over het minimum en maximum inkomen/vermogen per persoon. Gevolgd door eenvoudige en makkelijk afdwingbare maatregelen om er naartoe te evolueren….
Velen hebben zich al gebogen over deze kwestie…
Plato bijvoorbeeld vond dat niemand meer dan vier keer rijker mocht zijn dan de armste in de maatschappij. Dit is wel heel weinig…
F.D. Roosevelt, de man die vier keer(!) president van de USA werd, verklaarde in 1942 in het Congres dat ‘geen enkele Amerikaan een inkomen zou mogen hebben dat hoger is dan 25.000 dollar (ongeveer 1 miljoen dollar vandaag).’ Boven dat bedrag wou hij een belasting heffen van 100%. Het Congres keurde uiteindelijk 93% goed! Lijkt me verdedigbaar.
Iedereen hetzelfde , neen dus. Maar met het volgende principe ben ik helemaal niet eens….
Nog veel ontnuchterender en echt gewoon schandalig is dat dat de happy few haast geen belastingen betalen!!! Warren Buffet, een supermiljardair, liet zich eens ontvallen dat hij het raar vond dat hij minder belastingen betaald dan zijn secretaresse!
Inderdaad, nog steeds geldt de regel ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’. En zeggen dat dit onrecht afschaffen de hoofdreden was voor de Franse revolutie. De adel moest immers geen belastingen betalen. En vandaag betaalt de plutocratie haast ook geen belastingen… Wat een evolutie…
Deze ongelijkheden en onrechtvaardigheden zijn het product van de ‘vrije markt’. En om het systeem draaiende te houden, moeten we met zijn allen racen, en blijven racen om de taart immer groter te maken….
De races in een notendop. De 1% houden een bull en bear race, de anderen een ratrace.
Bob Marley had gelijk om te zingen dat het een ‘disgrace ‘ is om de ‘human-race’ zo te zien ‘racen’.
Vandaar dat ik dit helse systeem kwalificeer als een vi-race, omdat het net zoals een virus de maatschappij ontwricht. Dringend een vaccin aub?
Waar is de well-race, het maximaliseren van het welzijn van iedereen?
Kan deze zelfopgelegde slavernij de zin van het leven zijn?
Moest Voltaire nu leven zou hij zeker terug ‘Ecrasez l’Infâme!’ uitroepen en vaststellen dat we van het Ancien regime terecht gekomen zijn in een regime ‘Infernal’
Tags: #Equality #Free markets #French revolution #Homo sapiens #Poverty #Taxes #Wealth #World