

In’t totaal hebben 45 spelers minimum één match meegespeeld, een onverhoopt succes. Deze competitie richt zich hoofdzakelijk tot mensen met maximum 30 punten die naast het veld ook de bar appreciëren. Hoofdzaak is immers een gelegenheid bieden om wekelijks te tennissen met en tegen andere leden zonder zorgen van partnerkeuze. En nadien te kletsen in de bar in een ongedwongen en ontspannen sfeer. Meet, play and have fun!!!!
Sander was een paar klassen sterker dan ons allemaal. Maar niemand heeft het ooit geweten. De ‘mol’ speelde altijd met de rem op, maar op zodanige manier dat iedereen altijd het veld verliet als nipte, doch blije verliezer met een gevoel van ‘ik had kunnen winnen’. Fantastisch. Dit verdiende een prijs voor bescheidenheid.
Stel eens dat hij iedereen naar huis had gespeeld, dan was dit een lege reportage!
Aan de club en zijn medewerkers voor de vlotte en goede samenwerking.
Aan de ‘Key point immigranten’ die de gezellige ‘après-tennis’ cultuur van een kleinere club hebben meegebracht!
En tenslotte aan jullie allemaal want het succes van deze editie is gewoon jullie verdienste. Een bende toffe mannen en haast tot mijn verbazing ook wel toffe vrouwen….
Onlangs citeerde iemand op de radio het bovenstaande citaat. Ik vroeg me onmiddellijk af: ‘klopta’ nog?
In 1492 ontdekte Christoffel Columbus de ‘Nieuwe wereld’ (Amerika).
Dra na zijn ontdekking emigreerde miljoenen Europeanen naar deze Nieuwe wereld, op zoek naar een beter leven. Ze starten hun werk met het opkuisen van de autochtone bevolking -de Indianen werden geveld door ziektes en moord – en importeerden miljoenen gratis werkkrachten(slaven) uit Afrika.
Terloops, hoe zouden we zoiets nu noemen: genocide, ‘omvolking’ of toch maar kerstening omdat ‘wij’ het deden?
Eens alles opgekuist, besloten de ‘cowboys’ zich te verenigen in een nieuwe staat, de ‘Verenigde Staten van Amerika’. Ze bepaalden dat in de nieuwe staat iedereen zou moeten bijdragen (belastingen) naar vermogen. De ongerijmdheid van hun wereld van oorsprong wouden ze niet overnemen. In Europa gold immers al eeuwen ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’. De superrijken moesten zelfs helemaal niets betalen. Deze perversiteit was trouwens de hoofdreden voor de Franse revolutie.
Benjamin Franklin, een 18e eeuwse Amerikaanse politicus, wetenschapper en moralist was één van de ‘Founding fathers’ van de Verenigde Staten. En hij deed in 1789 deze beruchte uitspraak:
“Nothing can be said to be certain, except death and taxes!” .
En toen (18e E) en daar (USA) klopte het citaat. Maar nu klopt het al lang niet meer.
Uiteraard nog wel, maar we zijn bijlange niet meer gelijk in de dood.
We weten al lang dat vrouwen gemiddeld een paar jaartjes ouder worden dan mannen. Een mogelijke uitleg hiervoor is dat ze steeds het laatste woord willen hebben….
Bovendien geldt ook hier: hoe rijker, hoe ouder.
Deze onrechtvaardigheid blijkt uit talrijke studies, de sterftecijfers zijn sociaaleconomisch bepaald: hoe rijker, hoe hoger de levensverwachting. In België is de gemiddelde levensverwachting hoger dan 80, in Nigeria amper 55! Maar ook binnen hetzelfde land is er een grote kloof tussen de onderste regionen van de maatschappij en de bovenlaag.
In zijn boek “The body, a guide for occupants’ schrijft Bill Bryson dat je omtrent levensverwachting één zaak met zekerheid kunt zeggen, namelijk dat het ‘erg helpt om rijk’ te zijn. En hoe groter de kloof tussen arm en rijk, hoe groter de kloof in levensverwachting. We zijn dus verre van gelijk voor de kist.
In het zelfverklaarde gidsland, de VS, is dit heel duidelijk. Daar daalt de levensverwachting zelf weer, behalve voor de happy few!!!!!!
Dit fenomeen is ook heel duidelijk in de covid-cijfers. Het virus doodt veel meer in de lagere sociale klassen dan in de hogere.
En Yuval Noah Harari voorspelt in zijn laatste werken dat tegen 2100 de rijkste één procent misschien niet alleen bijna al het geld in de wereld bezitten, maar ook bijna alle schoonheid, creativiteit en gezondheid. En een uitzicht op semi-onsterfelijkheid!
Ze zijn op zoek naar ‘eeuwige jeugd’ en willen allen zo oud worden als Methusalem, die volgens het boek Genesis 969 jaar werd. (Genesis 5: 25-27).
Neen, helemaal niet.
Qua belastingen zijn we terug in de middeleeuwen beland. Hoe rijker, hoe minder belastingen. Et net als toen betalen sommigen zelfs haast geen belastingen meer! Zo betaalde Apple bijvoorbeeld maar 0,005 procent belastingen op de winsten uit zijn miljardenomzet buiten de VS! (cf rechtszaak EU, Ierland en Apple in 2020). Vele studies tonen aan dat jaarlijks duizenden miljarden aan de fiscus ontsnappen.
Deze onthutsende, wraakroepende en schandalige onrechtvaardigheid heb ik meermaals beschreven in mijn artikelreeks over ongelijkheid (Zie X021; X022; X024; X025)
In deze context is een oud middeleeuws gezegde wel nog steeds verassend actueel: “De cleyne dieven hangtmen licht. Voor groote wert den hoet ghelicht.” In huidig Nederlands: voor werklozen wacht de zweep, voor belastingfraudeurs en -ontwijkers de rode loper (cf. KB-lux affaire, en zovele meer…).
Het antwoord op mijn vraag is eenduidig NEEN.
Vandaag, in de wereld van nu, klopt het helemaal niet meer!
Het klopt wel als we het citaat herschrijven als “Niets is zeker in deze wereld, behalve de dood en belastingen voor 99% van de bevolking.”
Wat een evolutie toch? Zijn zulke wantoestanden de beloofde beschaving en vooruitgang?
Waarom blijven de 99% deze perverse onrechtvaardigheden lijdzaam dulden? Waarom klampten ze zich zo vast aan een economisch model dat gevaarlijk en achterhaald is?
Hoe lang blijven de 99% nog domme ganzen?
#taxes
‘Gratis en gezond, rijk aan levenselixer, geluk… en ideeën’. Zo zou een reclameboodschap voor wandelen kunnen lezen.
Wandelen is een leuke en goedkope sport voor lichaam en geest. Meer dan gezond bewegen, is het vooral een oppepper voor geest en creativiteit. Daarom ga ik regelmatig zo’n 20 kilometer wandelen… om inspiratie te vinden voor vele van mijn schrijfsels.
De titel van dit tekstje is uiteraard een parafrasering op het beroemde ‘Ik denk, dus ik ben’ (Cogito ergo sum) van René Descartes, de Franse filosoof en wiskundige uit de 17e eeuw. En vermits wandelen het denken prikkelt, schrijf ik, Hegel indachtig, ‘Ik wandel, dus ik ben!
Wandelen is inderdaad een echte goudmijn voor ideeën. Nietzsche, de Duitse filosoof, omschreef dit prachtig:
“Ik schrijf niet met de hand alleen
Mijn voet schrijft lustig als geen een
Frank en vrij komt hij door ’t veld
En ras over het papier gesneld.”
Wandelen: je doet het wanneer je wil, waar je wil, op je eigen ritme en in volle vrijheid, weer of geen weer. Je hebt er niets (tenzij wandelschoenen) of niemand voor nodig.
Het is ook nog tamelijk immuun voor het consuma virus. Gratis geluk is geen spek voor de bek van vrije markt profeten. Dus geen gepush.
En zo ontspannend en bevrijdend. Al wandelend kun je je eens heel goed laten gaan, je ziel luchten zoals ik ooit ergens las. Je muizenissen worden langs je voeten in de grond geloosd! Terwijl je je op een heel natuurlijke manier inspant, ontspant je geest.
Het haalt de domme haast uit je hoofd. Het zorgt voor gemoedsrust. Beschavingsdruk maakt plaats voor diepgang en ruimdenkendheid…
Zalig, verkwikkend en leerrijk.
Wandelen, de sport van de bezinning.
Introspectie, bezinning, geluk … associeer het maar met wandelen!
Ruimte, stilte, eenzaamheid, schoonheid, voeten in actie… ideale omstandigheden om tot jezelf te komen en te bezinnen. Alle invallen passeren de revue, van luchtige onderwerpen zoals de vrouw tot de meest zware zoals de zin van het leven.
Tijdens mijn laatste wandeling kwam ik plots terecht bij vee, bij slacht- en koopvee. Slachtvee laat zich van zijn vrijheid en eigenheid beroven om zo snel mogelijk klaar te zijn voor consumptie. Koopvee – jij en ik- laat zich van zijn vrijheid en eigenheid beroven om zo veel mogelijk te consumeren… Waarom eigenlijk? Zijn we dan domme ganzen? Tijd voor een nieuwe wandeling om antwoorden te vinden…
De meeste ideeën ontstaan niet aan een schrijftafel, maar op de meest onverwachte plaatsen en momenten. Wandelen in een stille en weidse ruimte verbreedt je horizon, bevrijdt je geest en verlengt de tijd. Zo heb je tijd en ruimte om na te denken, te mijmeren, te fantaseren, je verbeelding de vrije loop te laten. Geloof me, elke wandeling inspireert en tovert vaak verrassende invallen of inzichten tevoorschijn… De zinnen wellen van mijn pad naar mijn iPad!
Vele grote filosofen des werelds waren trouwens fervente wandelaars. Zoals Socrates, Plato, Aristoteles Wittgenstein, Nietzsche, Rousseau, Kant, Montaigne en zovelen anderen.
De school van Aristoteles heette trouwens de peripatetische school. Peripatetisch stamt van het werkwoord ‘peripateo’, dat ‘ik ga een wandeling maken’ betekent.
Velen hebben dan ook vaak de zegeningen van wandelen beschreven. Zoals Michel de Montaigne, de Franse filosoof uit de 16e E: “Mijn geest werkt niet goed, als de benen hem niet in beweging zetten.”
Of John Muir, de 19e eeuwse Schots-Amerikaanse natuurvorser: “In every walk with nature one receives far more than he seeks.”
Een van de mooiste vind ik deze: ‘de benen zijn de wielen van de creativiteit’. Van Albert Einstein.
Go walking, beste lezer!
TAGS: #Sundries #Freedom #Happiness #Marktet fundamentalism