Sundries

Joepie, ik ben geen echte man!

Joepie, ik ben geen echte man! 2048 855 Lhoëst Jean

Français    English

Witte hetero mannen, zoals ik, hebben het moeilijk. Ons verlies aan macht en maatschappelijk aanzien maakt ons onzeker in snel veranderende tijden. Onze eeuwenlange absolute heerschappij over alles en iedereen wordt immers terecht meer en meer in vraag gesteld.

Victor Hugo leerde ons dat mannen jagen en vrouwen vissen. Maar zonder omzien jagen op macht en vrouwen wordt moeilijker want om iedere hoek loeren gevaren: Metoo bewegingen, lgbtq+ groeperingen, wokisten, anti-wokisten, feministen, een op hol geslagen neoliberale meritocratie, oude tantes, enz..

De overgang van de absolute dominantie tot een toontje lager zingen brengt vele witte mannen op de rand van een zenuwinzinking.  Alhoewel ik het heel terecht en normaal vind dat er vragen gesteld worden bij de suprematie van de witte man, kan ik de frustraties van sommigen wel begrijpen. De overgang is immers heel snel gebeurd zoals getoond in de openingscartoon.

Vroeger geen discussie over wie de ‘baas’ was.

Tot de jaren ‘50 van vorige eeuw werd er relatief weinig getornd aan de macht van de witte man man en gepalaverd over gendergelijkheid. De patriarchale maatschappij was normaal in de Westerse, christelijke cultuur. God is een man, vandaar….

Zo schreef Aristoteles in ‘Over politiek’, een belangrijk werk in het westerse politiek denken, dat ‘net zoals kinderen onder controle van hun ouders stonden en het lichaam onder controle van de geest stond, vrouwen en slaven moesten worden bestuurd door mannen’.

En Plato en Socrates betoogden in De Staatdat vrouwen gemeenschappelijk bezit zouden moeten zijn.

En in de 14e -eeuwse gids Le Ménagier kregen de vrouwen deze raad: ‘Men kan een man niet op een betere  manier  bekoren dan door hem te geven  wat hem behaagt.

Onderwerping is niet universeel.

Discriminatie, ongelijkheid en onderwerping zijn nochtans niet universeel. Er zijn immers beschavingen, vroeger en nu, die het anders aanpakken.

Zo doet Montaigne in zijn essay ‘Les Cannibales’ het relaas van een ontmoeting in 1562 tussen de jonge Franse koning Karel IX en drie Braziliaanse Tupi-indianen die naar Frankrijk waren gebracht.

‘ De koning sprak lange tijd met hen; men liet hun onze levensgewoonten zien, onze pracht en praal en de aanzichten van een mooie stad. Daarna vroeg iemand hun wat zij van dit alles dachten, en wilde weten wat ze verbazingwekkend hadden gevonden. Zij noemden drie dingen, waarvan ik tot mijn spijt het derde vergeten ben; maar de twee andere herinner ik me nog.

Zij zeiden dat zij het in de eerste plaats heel vreemd vonden dat zoveel grote, sterke en gewapende mannen met baarden die de koning omringden (waarschijnlijk bedoelden zij de Zwitsers van zijn lijfwacht) zich gehoorzaam onderwierpen aan een kind en niet liever iemand uit hun midden kozen om bevel te voeren.

In de tweede plaats was het hun opgevallen dat er mensen onder ons waren (het is in hun taal een gebruikelijke zegswijze om de mensen de helft van elkaar te noemen), die in alle mogelijke vormen van luxe baadden, terwijl hun ‘helften’ uitgeteerd door honger en armoede aan de deuren bedelden; en zij vonden het vreemd dat deze behoeftige ‘helften’ een dergelijk onrecht over zich heen lieten gaan zonder de anderen naar de keel te vliegen of hun huizen in brand te steken.

En wist je dat bij de Aboriginals van Western Arnhem Land (Australië) vrouwen die niet bevredigd zijn door hun man, binnen een periode van 12 uur opnieuw geslachtsgemeenschap mogen hebben met  ‘eendere andere partners’?

Deze voorbeelden tonen nogmaals aan dat we op zijn minst vragen mogen stellen bij onze zelfverklaarde superioriteit! Bescheidenheid en wederzijds respect voor elkaars anders zijn zou ons zoveel gelukkiger maken!!

Sinds de 1960’ wankelt het rijk van de witte patriarch.

In de periode 1960 – 1975 komt de secularisering van de maatschappij in een stroomversnelling. De invloed van de christelijke godsdienst op het openbare leven neemt af.

En sinds de sixties begonnen mensen, inzonderheid jongeren, vrouwen en minderheden vragen de stellen bij de dominantie van de witte man. Eindelijk durfde men het voordien als vanzelfsprekend gepresenteerde gezag van de vader, van de kerk en van de overheid, meestal in handen van witte mannen, in vraag te stellen. Milieubewegingen, feminisme, burgerrechtenbewegingen, de Club van Rome, enz. zagen het daglicht. De ‘Black Power-groet’ met gebalde vuist werd voor het eerst gebracht door atleten op de Olympische Spelen van 1968 in Mexico. Wokisten avant la lettre.

In de 1960’s begonnen mensen eindelijk dus te denken, meer dan 200 jaar nadat de Verlichting hen opgeroepen had te durven denken en rebels te zijn (sapere aude).

En last but not least, de christelijke naastenliefde (gastvrije solidariteit) werd verdrongen door rauwe, bekrompen neoliberale hebzucht: ‘Me, myself and I’. Het vertoog luidt immers : ‘greed is good’! Gevolg een steeds groter wordende ongelijkheid en een uitdijende massa gefrustreerde ratracers.

Ommekeer in zicht?

Maar er is beterschap op komst. Met de verrechtsing van de wereld, kunnen witte hetero mannen terug dromen van betere tijden…

Het Europese rechtse reveil draait immers om drie assen.

(1) De bevoegdheden van de Europese Unie beperken. Buiten de economie smeren en bevoordelen, zou de EU al de rest terug moeten overlaten aan de natiestaten. Geen unie maar wel een clubje van stammen.

(2) De ‘eigen volk eerst’ doctrine. Solidariteit moet beperkt worden tot hen die aan de ‘eigen volk’ normen voldoen. Al de anderen hebben de plicht weg te gaan of te verkommeren.

(3) En, oef, de restauratie van de oude rollenpatronen. In de VS werd het recht op abortus al  ingetrokken. En rechts steunt bijvoorbeeld volop de ‘Trad Wives’ hype op TikTok die vrouwen aanmoedigt om terug achter de haard te kruipen en manlief te verzorgen!!!! Of denk aan Polen, waar vrouwenrechten worden teruggeschroefd.

Relatie-advies van rechts.

Blijf het raar vinden, maar kan ergens begrijpen dat massa’s niet al te snuggere, gefrustreerde mannen stemmen voor dergelijke partijen. Maar dat zovele vrouwen vallen voor heerschappen als Trump, De Wever, Van Grieken of figuren als Van Langenhove, Jordan Peterson of Antrew Tate, enz.  gaat mijn verstandje toch te boven.

Of zouden ze toch echt weg zijn mannen die ‘grab them by the pussy’ (Trump) of van ‘echte’ mannen zoals beschreven door Maximilian Krah. Deze rechtsbuiten van de ultra conservatieve AfD partij had deze gouden raad voor Duitse jonge ratracers die moeilijk aan een Duits Mädchen geraken: ‘Kijk niet naar porno. Stem niet op de Groenen. Ga naar buiten om frisse lucht in te ademen. Wees zelfbewust. En laat vooral niet op je inpraten dat je soft, lief, zwak en links moet zijn. Echte mannen zijn rechts, hebben idealen en zijn patriot. Dan komt het ook goed met die vriendin’.

Toen ik dit relatieadvies las, verslikte in me bijna in mijn bulderlach en maakt ik me deze bedenking:

‘Wat ben ik blij geen echte man te zijn, maar wel een gelukkige!’

#Diversity  #Happiness  #Identity/Be yourself  #Populism  #Relationship  #Right/left  #Sundries

Volgend artikel op 3/11/2023:

Alle mensen zijn gelijk, maar sommigen tellen niet mee!

Kromveld zomerdubbels.

Kromveld zomerdubbels. 935 383 Lhoëst Jean

RSCL winter tennis cup: klassement 10/03/2024

RSCL winter tennis cup: klassement 10/03/2024 150 150 Lhoëst Jean

Kromveld zomerdubbels: HAPPYning 2021.

Kromveld zomerdubbels: HAPPYning 2021. 680 254 Lhoëst Jean

In’t totaal hebben 45 spelers minimum één match meegespeeld, een onverhoopt succes. Deze competitie richt zich hoofdzakelijk tot mensen met maximum 30 punten die naast het veld ook de bar appreciëren.  Hoofdzaak is immers een gelegenheid bieden om wekelijks te tennissen met en tegen andere leden zonder zorgen van partnerkeuze. En nadien te kletsen in de bar in een ongedwongen en ontspannen sfeer. Meet, play and have fun!!!!

1

Een leven zonder feesten is als een lange weg zonder herbergen.
Democritos van Abdera (ca.-460/-370)   Grieks wijsgeer

2

Caroline & Sander pakten goud. Na een beresterke en spannende match klopten ze Jos & Jorn. Proficiat Caroline en Sander!

3

Carla en Svetlana wonnen zilver. Na een prachtige thriller versloegen ze Annelies en Julie. Proficiat Carla en Svetlana.

4

Karin en Oscar pakten makkelijk brons na winst tegen Ingrid en Dorien, de partner van Oscar. Achteraf vroeg ik wat Oscar nu het liefste heeft, een Spaanse of een Vlaamse furie. Hij fluisterde stilletjes: ‘mag ik dit aub off the record vertellen!!’

5

Karin en Lieven verdienden ook nog een prijsje.
Karin als veruit de trouwste deelnemer met maar liefst 13 woensdagen, of haast elke week! Ze won een vibrerende massagebal. Door zoveel te spelen zal ze wel af en toe wat massage kunnen gebruiken.
En Lieven werd uitgeroepen tot beste verliezer. Kunnen winnen is een kwestie van talent en geluk, maar kunnen verliezen is een echte kunst. En Lieven was de beste kunstenaar. Hij ontving tot de verbeelding sprekende ontstress borstjes….

6

Sander was een paar klassen sterker dan ons allemaal. Maar niemand heeft het ooit geweten. De ‘mol’ speelde altijd met de rem op, maar op zodanige manier dat iedereen altijd het veld verliet als nipte, doch blije verliezer met een gevoel van ‘ik had kunnen winnen’. Fantastisch. Dit verdiende een prijs voor bescheidenheid.

Stel eens dat hij iedereen naar huis had gespeeld, dan was dit een lege reportage! 

7

En de ‘Bruce’ die bakte, tapte, grapte en speelde muziek!

8

Indien je vreugde wil vermenigvuldigen, moet je haar delen.
Pythagoras (ca.-580/-500)   Grieks filosoof en wiskundige

9

10

Waarom ben jij nooit serieus?
Waarom zou ik? Het leven is te kort om het serieus te nemen en je komt er toch niet levend uit! En waarom werken als zotten om meer te kunnen shoppen en … zo het grootste gedeelte van ons leven te verbrodden?

11

Dansen tot in de late uurtjes…
Iemand vertelde me ooit dat dansen een verticale expressie is van een horizontaal verlangen.

12

Try harder!

13

Bart, wat ben ik blij met mijn prijsje. Nu kan ik thuis ook eens van partner verwisselen….

14

Aan de club en zijn medewerkers voor de vlotte en goede samenwerking.

Aan de ‘Key point immigranten’ die de gezellige ‘après-tennis’ cultuur van een kleinere club hebben meegebracht!

En tenslotte aan jullie allemaal want het succes van deze editie is gewoon jullie verdienste. Een bende toffe mannen en haast tot mijn verbazing ook wel toffe vrouwen….

15

“ Nothing can be said to be certain, except death and taxes!”

“ Nothing can be said to be certain, except death and taxes!” 768 768 Lhoëst Jean

Onlangs citeerde iemand op de radio het bovenstaande citaat. Ik vroeg me onmiddellijk af: ‘klopta’ nog?

Het begon met Columbus…

In 1492 ontdekte Christoffel Columbus de ‘Nieuwe wereld’ (Amerika).

Dra na zijn ontdekking emigreerde miljoenen Europeanen naar deze Nieuwe wereld, op zoek naar een beter leven. Ze starten hun werk met het opkuisen van de autochtone bevolking -de Indianen werden geveld door ziektes en moord – en importeerden miljoenen gratis werkkrachten(slaven) uit Afrika.

Terloops, hoe zouden we zoiets nu noemen: genocide, ‘omvolking’ of toch maar kerstening omdat ‘wij’ het deden?

Eens alles opgekuist, besloten de ‘cowboys’ zich te verenigen in een nieuwe staat, de ‘Verenigde Staten van Amerika’. Ze bepaalden dat in de nieuwe staat iedereen zou moeten bijdragen (belastingen) naar vermogen. De ongerijmdheid van hun wereld van oorsprong wouden ze niet overnemen. In Europa gold immers al eeuwen ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’. De superrijken moesten zelfs helemaal niets betalen. Deze perversiteit was trouwens de hoofdreden voor de Franse revolutie.

Benjamin Franklin, een 18e eeuwse Amerikaanse politicus, wetenschapper en moralist was één van de ‘Founding fathers’ van de Verenigde Staten. En hij deed in 1789 deze beruchte uitspraak:

Nothing can be said to be certain, except death and taxes!” .

En toen (18e E) en daar (USA) klopte het citaat. Maar nu klopt het al lang niet meer.

 

Is de dood dan geen zekerheid meer?

Uiteraard nog wel, maar we zijn bijlange niet meer gelijk in de dood.

We weten al lang dat vrouwen gemiddeld een paar jaartjes ouder worden dan mannen. Een mogelijke uitleg hiervoor is dat ze steeds het laatste woord willen hebben….

Bovendien geldt ook hier: hoe rijker, hoe ouder.

Deze onrechtvaardigheid blijkt uit talrijke studies, de sterftecijfers zijn sociaaleconomisch bepaald: hoe rijker, hoe hoger de levensverwachting. In België is de gemiddelde levensverwachting hoger dan 80, in Nigeria amper 55! Maar ook binnen hetzelfde land is er een grote kloof tussen de onderste regionen van de maatschappij en de bovenlaag.

In zijn boek “The body, a guide for occupants’ schrijft Bill Bryson dat je omtrent levensverwachting één zaak met zekerheid kunt zeggen, namelijk dat het ‘erg helpt om rijk’ te zijn. En hoe groter de kloof tussen arm en rijk, hoe groter de kloof in levensverwachting. We zijn dus verre van gelijk voor de kist.

In het zelfverklaarde gidsland, de VS, is dit heel duidelijk. Daar daalt de levensverwachting zelf weer, behalve voor de happy few!!!!!!

Dit fenomeen is ook heel duidelijk in de covid-cijfers. Het virus doodt veel meer in de lagere sociale klassen dan in de hogere.

En Yuval Noah Harari voorspelt in zijn laatste werken dat tegen 2100 de rijkste één procent misschien niet alleen bijna al het geld in de wereld bezitten, maar ook bijna alle schoonheid, creativiteit en gezondheid. En een uitzicht op semi-onsterfelijkheid!

Ze zijn op zoek naar ‘eeuwige jeugd’ en willen allen zo oud worden als Methusalem, die volgens het boek Genesis 969 jaar werd. (Genesis 5: 25-27).

 

Zijn belastingen dan geen zekerheid meer?

Neen, helemaal niet.

Qua belastingen zijn we terug in de middeleeuwen beland. Hoe rijker, hoe minder belastingen. Et net als toen betalen sommigen zelfs haast geen belastingen meer! Zo betaalde Apple bijvoorbeeld maar 0,005 procent belastingen op de winsten uit zijn miljardenomzet buiten de VS! (cf rechtszaak EU, Ierland en Apple in 2020). Vele studies tonen aan dat jaarlijks duizenden miljarden aan de fiscus ontsnappen.

Deze onthutsende, wraakroepende en schandalige onrechtvaardigheid heb ik  meermaals beschreven in mijn artikelreeks over ongelijkheid (Zie X021; X022; X024; X025)

In deze context is een oud middeleeuws gezegde wel nog steeds verassend actueel: De cleyne dieven hangtmen licht. Voor groote wert den hoet ghelicht.”   In huidig Nederlands: voor werklozen wacht de zweep, voor belastingfraudeurs en -ontwijkers de rode loper (cf. KB-lux affaire, en zovele meer…).

 

Klopta nog? Neen dus.

Het antwoord op mijn vraag is eenduidig NEEN.

Vandaag, in de wereld van nu, klopt het helemaal niet meer!

Het klopt wel als we het citaat herschrijven als “Niets is zeker in deze wereld, behalve de dood en belastingen voor 99% van de bevolking.”      

Wat een evolutie toch? Zijn zulke wantoestanden de beloofde beschaving en vooruitgang?

Waarom blijven de 99% deze perverse onrechtvaardigheden lijdzaam  dulden? Waarom klampten ze zich zo vast  aan een economisch model  dat gevaarlijk en achterhaald is?

Hoe lang blijven de 99% nog domme ganzen?

#taxes

Ik wandel, dus ik ben!

Ik wandel, dus ik ben! 993 1020 Lhoëst Jean

‘Gratis en gezond, rijk aan levenselixer, geluk… en ideeën’. Zo zou een reclameboodschap voor wandelen kunnen lezen.

Wandelen is een leuke en goedkope sport voor lichaam en geest. Meer dan gezond bewegen, is het vooral een oppepper voor geest en creativiteit. Daarom ga ik regelmatig zo’n 20 kilometer wandelen… om inspiratie te vinden voor vele van mijn schrijfsels.

De titel van dit tekstje is uiteraard een parafrasering op het beroemde ‘Ik denk, dus ik ben’ (Cogito ergo sum)  van René Descartes, de Franse filosoof en wiskundige uit de 17e eeuw.  En vermits wandelen het denken prikkelt, schrijf ik, Hegel indachtig, ‘Ik wandel, dus ik ben!

Wandelen is inderdaad een echte goudmijn voor ideeën. Nietzsche, de Duitse filosoof, omschreef dit prachtig:

Ik schrijf niet met de hand alleen

Mijn voet schrijft lustig als geen een

Frank en vrij komt hij door ’t veld

En ras over het papier gesneld.”

 

Wandelen, de sport van de vrijheid.

Wandelen: je doet het wanneer je wil, waar je wil, op je eigen ritme en in volle vrijheid, weer of geen weer. Je hebt er niets (tenzij wandelschoenen) of niemand voor nodig.

Het is ook nog tamelijk immuun voor het consuma virus. Gratis geluk is geen spek voor de bek van vrije markt profeten. Dus geen gepush.

En zo ontspannend en bevrijdend. Al wandelend kun je je eens heel goed laten gaan, je ziel luchten zoals ik ooit ergens las. Je muizenissen worden langs je voeten in de grond geloosd! Terwijl je je op een heel natuurlijke manier inspant, ontspant je geest.

Het haalt de domme haast uit je hoofd. Het zorgt voor gemoedsrust. Beschavingsdruk maakt plaats voor diepgang en ruimdenkendheid…

Zalig, verkwikkend en leerrijk.

 

Wandelen, de sport van de bezinning.

Introspectie, bezinning, geluk … associeer het maar met wandelen!

Ruimte, stilte, eenzaamheid, schoonheid, voeten in actie… ideale omstandigheden om tot jezelf te komen en te bezinnen.  Alle invallen passeren de revue, van luchtige onderwerpen zoals de vrouw tot de meest zware zoals de zin van het leven.

Tijdens mijn laatste wandeling kwam ik plots terecht bij vee, bij slacht- en koopvee. Slachtvee laat zich van zijn vrijheid en eigenheid beroven om zo snel mogelijk klaar te zijn voor consumptie. Koopvee – jij en ik- laat zich van zijn vrijheid en eigenheid beroven om zo veel mogelijk te consumeren… Waarom eigenlijk? Zijn we dan domme ganzen? Tijd voor een nieuwe wandeling om antwoorden te vinden…

 

Wandelen, de sport van de ideeën.

De meeste ideeën ontstaan niet aan een schrijftafel, maar op de meest onverwachte plaatsen en momenten.  Wandelen in een stille en weidse ruimte verbreedt je horizon, bevrijdt je geest en verlengt de tijd. Zo heb je tijd en ruimte om na te denken, te mijmeren, te fantaseren, je verbeelding de vrije loop te laten. Geloof me, elke wandeling inspireert en tovert vaak verrassende invallen of inzichten tevoorschijn… De zinnen wellen van mijn pad naar mijn iPad!

Vele grote filosofen des werelds waren trouwens fervente wandelaars. Zoals Socrates, Plato, Aristoteles Wittgenstein, Nietzsche, Rousseau, Kant, Montaigne en zovelen anderen.

De school van Aristoteles heette trouwens de peripatetische school. Peripatetisch stamt van het werkwoord ‘peripateo’, dat  ‘ik ga een wandeling maken’ betekent.

Velen hebben dan ook vaak de zegeningen van wandelen beschreven. Zoals Michel de Montaigne, de Franse filosoof uit de 16e E: “Mijn geest werkt niet goed, als de benen hem niet in beweging zetten.

Of John Muir, de 19e eeuwse Schots-Amerikaanse natuurvorser: “In every walk with nature one receives far more than he seeks.

Een van de mooiste vind ik deze: ‘de benen zijn de wielen van de creativiteit’. Van Albert Einstein.

Go walking, beste lezer!

 

 

TAGS:   #Sundries              #Freedom     #Happiness   #Marktet fundamentalism