State structure

Het opgestoken vingertje van Mia voor Hadja Lahbib.

Het opgestoken vingertje van Mia voor Hadja Lahbib. 305 356 Lhoëst Jean

Français    English

Onze kersverse Minister van Buitenlandse Zaken, Hadja Lahbib, maakte in tempore non suspecto een ‘zware’ fout. Althans volgens sommigen. De jammerklachten en protestbrieven vlogen in het rond.

Haar ‘fout’: ze was in 2021 als journaliste naar de Krim gereisd op uitnodiging van Rusland om er een reportage voor de RTBF te maken. Wat is daar nu mis mee hoor ik je al denken…

Zeker in tempore non suspecto dus. Hoe kon ze toen immers weten:

  • Dat ze ooit minister zou worden;
  • Dat Poetin ooit Oekraïne zou invallen;
  • Dat we ooit met zijn allen zouden moeten opdraaien voor de niet onderhandelingsbereidheid van het duo Poetin/Zelinski.

Et alors? Voor mij is dit een fait divers dat helemaal niet ter zake doet in de afweging of deze dame al dan niet een goede minister kan zijn…..

En bovendien klein, heel klein bier vergeleken met de nutteloze reis onlangs van Nancy Pelosi en konsoorten naar Taiwan. Ze deden dat echt moedwillig en wisten heel goed dat ze zo China zouden provoceren en het imago van het Westen nog wat meer beschadigen…. Van politieke hypocrisie gesproken!!!

Het vingertje van tante Mia….

Mia Doornaert was er als de kippen bij om een protestbrief te schrijven tegen de aanstelling van Hadja als minister.

Mia is barones, denktante, ex  journaliste, enz. Maar bovenal is ze volgens mijn bescheiden mening  een niet bij de tijd zijnde conservatieve tante.

Ze trok hard van leer tegen Hadja. Ze vond haar aanstelling ‘een affront voor ons uitstekende en hardwerkende diplomatieke corps’.

En ‘een affront voor elke burger die nog inzit met het algemeen belang en met het imago van dit konin­krijk.’  

Jawadde, wat een arrogantie.

Mia’s vingertje… is heel selectief!

Beste tante Mia het doet me plezier te zien dat je zo begaan bent met het imago van ons landje. Vandaar dat ik echt niet begrijp waarom je over de volgende dingen nooit een protestbrief geschreven hebt. Nochtans gaat het hier om een (onvolledig) lijstje van dingen die stuk voor stuk het imago van ons land ernstig schaden. Naar mijn bescheiden mening zal ons CD hier veel meer van wakker liggen dan om Hadja.

De nodeloos complexe, absurde en dure staatsstructuur van België.

Ben maar het mikpunt van spot omdat jij telkens meer hotelkamers moet boeken dan andere landen omdat wij steeds een veelvoud van ministers afvaardigen naar internationale bijeenkomsten…. Zou er nog een land zijn met meer ministers per 1000 inwoners dan België? Denk niet dat het plezant werken is als je de risée van Europa bent geworden….

Het land waar criminelen welkom zijn.

Heerschappen zoals Puigdemont en zijn kornuiten kunnen met een gerust gemoed naar ons land vluchten om te ontsnappen aan het Spaanse gerecht dat hen vervolgt voor rebellie en verduistering.

Neonazistische volksvertegenwoordigers.

Een Dries Van Langenhove bijvoorbeeld schaadt voortdurend het imago van ons land met zijn racistische, seksistische en antisemitische uitlatingen. De man zet openlijk aan tot haat en geweld. Zo pleitte hij onlangs voor een “wetenschappelijk experiment met enkel etnische Vlamingen”. Hitler lijkt wel terug. Hoeveel imagoschade zou het ­demoniseren, ontmenselijken en tot zondebok maken van specifieke ­bevolkingsgroepen ons al niet bezorgd hebben Mia? Zou Dries dit beseffen of spant hij zijn das zo hard aan dat er geen lucht meer naar zijn hersenen geraakt?

De toenemende verrechtsing van België, inzonderheid Vlaanderen.

Haast één op de twee stemt intussen al op (uiterst) rechts populistische/nationalistische partijen. Een beangstigende evolutie die weinig goeds voorspelt voor anderdenkenden en – zijnden. Grondwaarden als vrijheid, gelijkheid en verbondenheid zijn niet langer vanzelfsprekend.

Jongeren van N-VA en Vlaams Belang die samen verbroederen op een homofobe ‘vrijheidscampus’ in Polen, bloemen op een SS-graf,  de moord op Sandra Dia, een adelaar op een pick-up, frontnachten, een Hitlergroet in Breendonk , applaus voor haatzaaiers als Dries Van Langenhove en Jürgen Conings, omvolkingsonzin, … Het is allemaal genormaliseerd in Vlaanderen. Nochtans is nog nooit in de geschiedenis iemand beter of vrijer geworden van uitsluiting en stigmatisering.

Het deed de New York Times eind 2020 al besluiten dat België stilaan de reputatie krijgt van een land waar racisme en neonazisme gedoogd worden. Van imagoschade gesproken!

België, een land dat het niet zo nauw neemt met de mensenrechten.

Regelmatig wordt ons landje op de vingers getikt omdat het de mensenrechten schendt, vooral wat betreft ons gevangenissen-beleid, de stijgende armoede en onze immigratiepolitiek.

België, een slechte ‘klimaatleerling’.

In Glasgow toonde ons land een klimaatplan 2050 die naam onwaardig. We blijven miljoenen ton CO2 boven de toegelaten lat. We wouden zelfs de Europese klimaatdoelstellingen afzwakken!!!

Niet voor niets zijn we al uitgeroepen tot ‘fossiel van de dag’ op klimaatconferenties. In de Climate Change Performance Index zakt ons landje steeds verder weg. Wat een belabberd imago!!!!

De verregaande particratie in België.

Partijbonzen toveren zo maar niet verkozen witte konijnen uit hun hoed en bombarderen hen tot minister of andere belangrijke functies zoals o.a. Bouchez nu met Hadja. Stel me vragen omtrent het democratisch gehalte van dit systeem van ministerbenoemingen. Walter Zinzen, voormalig VRT-journalist, omschreef dit mooi: “Waar particratie heerst, kan democratie niet gedijen.”

Foute conclusie, tante Mia.

Je protestbrief afsluiten met de bewering dat Hadja’s aanstelling ‘een affront was voor elke burger die nog inzit met het algemeen belang en met het imago van dit konin­krijk’ klopt niet. Ik ben immers zo’n Belg en voel me helemaal niet geaffronteerd door haar aanstelling.

Weet je Mia, jij ergert je aan Hadja en dat is je volste recht. Ik erger me helemaal niet aan haar maar wel aan figuren als Van Langenhove, alle verkavelaars van ons mooie landje, ‘omvolkingsprofeten’,  partijen die haat en angst aanwakkeren en populisten die denken in naam van anderen. En zo ergert iedereen zich wel aan iets.

Alleen heb ik niet de pretentie (hoogmoed?) om te denken dat iedereen denkt zoals ik zoals jij in je protestbrief wel doet. Mag ik je daarom vragen zulke veralgemeningen achterwege te laten en niet meer in mijn naam te denken aub.

Want mensen die in mijn naam denken vind ik affrontelijk, HEEL affrontelijk!

Dank bij voorbaat Mia. Het ga je goed….

#Belgium  #Climate change  #Good governance  #Good/bad practices  #Hate/fear  #Human rights  #Justice  #Media  #Nationalism  #Populism  #Right/left  #State structure  #World

Wat hebben pensenkermissen en klimaatbeleid op zijn ‘Vloams’ gemeen?

Wat hebben pensenkermissen en klimaatbeleid op zijn ‘Vloams’ gemeen? 901 877 Lhoëst Jean

Français    English

Het viel haast tussen de plooien van het Oekraïnenieuws, maar het laatste IPCC rapport drukte ons nogmaals met de neus op de feiten: we zijn ons zelf aan het opbranden en onze biosfeer aan’t verwoesten.

De mens, of preciezer de rijkeren der aarde vernietigen onze leefwereld in een orgie van groei en consumptie. Kunnen we een ecologische meltdown nog vermijden?  Misschien, heel misschien kunnen we het nog wat milderen als we NU én emissies verminderen én ons aanpassen aan het veranderende klimaat aldus het rapport. António Guterres, de VN secretaris generaal was streng: “Delay is death.”

Wie dat nog niet ziet moet stekeblind zijn of een ‘prophet of negation’ zoals Trump. Zouden onze politici dan ook stekeblind zijn? Want zij blijven maar hun oude recepten volgen: prioriteit aan de neoliberale, economische belangen en zeker hun kiezers niet tegen de haren in strijken… Een van onze zelfverklaarde toonaangevende deelstaatjes wou zelfs de Europese klimaatdoelstellingen afzwakken… Toonaangevend in slecht bestuur?

Het klimaatprobleem oplossen is een schoolvoorbeeld waar alleen een mondiale aanpak aangewezen is. Het klimaat trekt zich immers niets aan van grenzen….  Wat er in het Amazonegebied gebeurt heeft impact op onze moestuin hier!

De Belgische aanpak.

Een probleem in zijn totaliteit aanpakken? Neen, dat zien ze in ons dwerglandje niet zitten. Besturen begint in België altijd eerst met versnipperen. Elk probleem moet eerst , tegen elk gezond verstand in, minimum in vier stukjes gekapt worden vooraleer het aangepakt kan worden. Le saucissonnage à la Belge. Wij houden nu éénmaal van pensenkermissen.

Het resultaat: vier klimaatministers, en geen klimaatbeleid. In de Climate Change Performance Index zakt ons landje steeds verder weg. Zelfs Wit-Rusland scoort beter!!

Maar qua grootte van delegaties op klimaatconferenties blinken we wel uit! Met een delegatie waarvan de ecologische voetafdruk minstens vier keer groter is dan die van grote landen als Frankrijk of de VS… Kan het absurder en kolderieker?

Weet je, nog nooit heeft iemand me een steekhoudend argument kunnen geven waarom een aanpak in verdeelde slagorde beter zou zijn dan éénheid van bestuur! Integendeel het leidt alleen tot meer geruzie, meer getalm, meer stokken in de wielen, meer vervuiling, een belabberd imago, enz. En uiteraard meer postjes en veel meer kosten van bestuur zonder enige toegevoegde waarde. De burger verwacht goed bestuur, geen duur bestuur. Oplossingen, geen infantiele profileringsdrang. Een gefundeerd en toekomstgericht beleid, geen politique politicienne. Wanneer komt men terug tot rede?

Het Vlaamse klimaatplan.

Dit tekstamalgaam is niet meer dan een inderhaast samenraapsel van allerlei maatregelen, de naam ‘plan’ onwaardig. Du bric-à-brac zonder visie.

Geschreven met conservatieve handen spaart het de economische belangen (industrie, landbouw, enz.) en steunt het de midden en hogere klassen met renteloze leningen en premies…

Een last minute bliksemafleider van halve maatregelen zonder veel samenhang en zonder enige ambitie. Zo blijft het miljoenen ton CO2 boven de toegelaten lat. Is dit Vlaanderen zich wel bewust van de ernst van de klimaatproblematiek?

Huizen energievriendelijker maken en bollen met Tesla’s wordt de boodschap…. Hoe haalbaar zal dat zijn als je de mensen, en zeker de lagere klassen aan hun lot overlaat?

Een ASOCIAAL plan!

Het Vlaamse klimaatplan is heel asociaal. Het legt de verantwoordelijkheid voor het oplossen van de milieuproblemen bij de burger. Het verzoekt hen hun huizen te renoveren en elektrische auto’s te kopen. Het zal hen steunen met renteloze leningen en premies.

Weet de Vlaamse regering dat er almaar meer arme mensen zijn die het moeilijk hebben om rond te komen? En die dus niet voldoende middelen hebben om zulke investeringen te financieren, en dus niets kunnen aanvangen met leningen en premies. Dit klimaatplan zal dus veel zwaarder doorwegen op de budgetten van de lagere inkomens en zo de kloof tussen arm en rijk nog groter maken.

En deze vaststelling is des te perverser omdat de minderbedeelden nu moeten opdraaien voor de oplossing van problemen waarvoor zij niet verantwoordelijk zijn, maar wel het markfundamentalisme en de rijkeren der aarde! Zij hebben immers hun run naar winstmaximalisatie mogen doen zonder ook maar één euro te betalen voor de aangerichte schade aan milieu en klimaat.

Een goed en vooruitziend bestuur zou deze investeringen zelf doen voor hen die het niet aankunnen. En de middelen hiervoor gaan zoeken bij de vervuilers…. Nu is het alsof iemand je schamel huisje  (planeet) in de fik zet. En dat jij de kost voor de heropbouw moet betalen terwijl de snode brandstichter vrijuit gaat…. Een voorbeeld van Vlaamse veerkracht. Ronduit stuitend en schandalig maar de waarheid. Hebben we dan echt geen moedige leiders meer?

Een plan zonder woord (visie) over…

brandstichters en het welzijn van de burger!

De brandstichters…

verantwoordelijk voor de klimaat- en milieutragedie blijven buiten schot.

Marktfundamentalisme, groei en de reuze ecologische voetafdruk van bedrijven en de rijkeren zijn verantwoordelijk voor de uitstoot van het leeuwendeel van de broeikasgasemissies en voor het almaar onleefbaarder worden van onze planeet. Daar wordt niet meer aan getwijfeld. De bewijzen en rapporten zijn overdonderend.

Waarom dan geen progressieve milieuheffing in voeren op de ecologische voetafdruk van mensen en bedrijven? En de opbrengst hiervan gebruiken om de minder begoeden te compenseren en de aangerichte schade te herstellen? Zou dit niet het minste aan elementaire rechtvaardigheid zijn die je als burger zou kunnen verwachten van een regering?

Blind voor het gebrek aan levensruimte.

In België, en inzonderheid in Vlaanderen is veel te veel levensruimte ingenomen door beton en auto’s met al zijn nefaste gevolgen. Wordt het niet tijd dit probleem kordaat aan te pakken?

Is het afbouwen van onze afhankelijkheid van fossiele brandstoffen niet prioritair? Door een slimme kilometer heffing, minder subsidies voor bedrijfswagens, lagere maximumsnelheden, de uitbouw van een performant openbaar vervoer, enz. zouden we de levenskwaliteit van iedereen kunnen bevorderen… Minder energieverbruik, minder files, meer stilte, minder verkeersdoden, minder uitstoot….. Allemaal positieve evoluties voor het klimaat en het welzijn van de mens.

Niets daarvan terug te vinden in het klimaatplan. ‘Er is geen draagvlak’ voor klinkt het. Hoe belachelijk. Als beleid afhangt van draagkracht hoe dan de voortdurende communautaire eisen begrijpen waarvoor er in België nog altijd geen echt draagvlak voor bestaat. Lezen die mensen opiniepeilingen?

Hoe debiel kan beleid zijn!

#Belgium  #Good governance  #Climate change  #Equality  #Poverty #State structure  #Taxes 

Waar zijn er dra meer ministers dan ziekenhuisbedden?

Waar zijn er dra meer ministers dan ziekenhuisbedden? 763 729 Lhoëst Jean
Français    English

In Belgistan!

In mijn vorig artikel vertelde ik dat ik geen probleem heb met belastingen, maar wel met onze manier van belasten en met de blijkbaar onweerstaanbare drang van onze politici voor nutteloze uitgaven!!

In dit artikel gaan we dieper in op ons belastingsysteem en uitgavenbeleid, beiden voorbijgestreefd en op zijn minst onrechtvaardig. In een volgende artikel op onze hypocriete belastingpolitiek.

Een dikke maand geleden las ik nog in de krant dat de rijkdom van de 1% maar blijft stijgen, zelfs in het klotejaar 2020… terwijl in de rest van de bevolking de armoede stijgt. En ook in ons land hebben steeds meer mensen last om de eindjes aan elkaar te knopen… Ja dan kun je echt niet tevreden zijn met hoe onze belastingen geheven en besteed worden! Eigenlijk is er dan gewoon fundamenteel iets mis.

Een overheid die een kleine minderheid fiscaal in de watten legt terwijl ze er niet in slaagt de welvaart van de anderen te waarborgen schiet schromelijk tekort in haar taak ondanks al haar mooie verhaaltjes!

Belastingsysteem.

Van een goed belastingsysteem zou men toch mogen verwachten dat het minstens transparant, eenvoudig en zeker rechtvaardig is. Dat het zorgt dat iedereen bijdraagt naar vermogen zonder uitzonderingen en ontsnappingsroutes. En dat alle inkomsten gelijkwaardig belast worden.

Niet zo in ons landje. Ons systeem hangt met ogen en haken aan elkaar. Een kluwen van koten, achterpoortjes en ontsnappingsroutes ter wille van de rijkere burgers. ‘Kleine lettertjes op maat van de happy few’ zoals ik in een vorig artikel betoogde. Normaal?

Het staat bol van ongerijmdheden.

Is het normaal dat het inkomen van een arbeider zwaarder belast wordt dan dat van een verhuurder?

Het is een zeef waardoor veel te veel mensen geen of veel te weinig belastingen betalen dankzij allerhande ontsnappingsroutes, fraude en gewillige politici.

Het inspireerde Bert Kruismans om te spreken over twee soorten sdf’s in België. Onderaan de ladder de Sans Domicile Fixes; en bovenaan de ladder de Sans Dificultés Fiscales.

In zijn boek ‘Waarom de wereld niet naar de knoppen gaat.’ vatte Maarten Boudry het als volgt samen: ‘Dat mensen miljoenen per jaar verdienen, is hun gegund. Dat ze vervolgens echter dure consultants betalen om aan fiscale ‘optimalisatie’ te doen, via achterpoortjes en ingewikkelde constructies, terwijl de modale burger gewoon belastingen moet betalen, stuit iedereen tegen de borst. Dat moeten we bestrijden, niet vanuit een weerzin voor ongelijkheid, maar vanuit een gevoel voor rechtvaardigheid. Dat de rijkste mensen naar verhouding het minste belastingen betalen van allemaal, is inderdaad hemeltergend. ‘

Het land van de nutteloze uitgaven.

Dan heb ik het niet over de grote uitgavenposten zoals sociale zekerheid, pensioenen, gezondheid, onderwijs, enz. Dit zijn uitgaven om ervoor te zorgen dat iedereen menswaardig kan leven, de kerntaak van iedere overheid. Integendeel zelfs, hier moet meer geïnvesteerd worden als je bijvoorbeeld de evolutie van de armoede bekijkt. Een leefloon dat onder de armoedegrens ligt is geen leefloon maar een aalmoes en eigenlijk in strijd met artikel 25 van de mensenrechten! Een schande.

Maar wel over de nutteloze uitgaven. Nutteloos omdat ze voor de burger geen enkele toegevoegde waarde hebben. Ze dienen slechts het eigen of ideologisch belang van de particratie.

Zou er een land zijn….

…waar de kosten van bestuur zo uit de pan swingen als in ons mini-landje. Ons land lijkt wel een echte politieke postjes-kwekerij

Het bestuur van ons landje is nodeloos complex en duur. De kost van bestuur is  verveelvoudigd ten opzichte van 50 jaar geleden met dank aan de vele staatshervormingen. Staatshervormingen die nooit uitgegaan zijn van hoe onze (kleine) staat zo efficiënt mogelijk te besturen, maar altijd van een bekrompen hokjesmentaliteit.

Buiten te veel belastingen, hoeveel hinder en euro’s zouden deze uiteenlopende gewestelijke reglementeringen ons nog extra kosten?

Zou er een land zijn met meer ministers per 1000 inwoners dan België?

Zou er een land zijn met zoveel overlappende administraties als België: ministeries, kabinetten, parlementen, regeringen, comités, minister-presidenten en noem maar op. Postjes bij de vleet.

Zou er een land zijn dat zo dom is het beheer van een ringweg van amper 72 kilometers rond zijn hoofdstad te verdelen over drie beheersmaatschappijen met alle gevolgen van dien?

Al ooit een land tegen gekomen met negen ministers van volksgezondheid? Om ziek van te worden! Pedro Facon sprak van ‘hallucinante situaties door bevoegdheidsversnippering.’ En zelfs De Tijd blokletterde ‘Versnippering in de zorg kost tijd, geld en levens.’ Het leidt inderdaad alleen naar veel gekakel, maar weinig eieren!

Moesten ze nu nog willen aanvaarden, ‘ok we doen het met negen maar voor de prijs van één’, zou het nog absurd zijn, maar toch al niet duurder dan vroeger. Maar dat willen ze uiteraard ook niet… Pure geldklopperij!

Het moge duidelijk zijn dat de particratie niet wakker ligt van efficiënt en goed bestuur in het algemeen belang!

 

Kosten voor identitaire indoctrinatie en verdwazing.

Wie gaat er beter worden van dure ‘canons’, beschamende reclameboodschappen in internationale magazines, nog meer ‘Vlaams’ op minder VRT, enz….?

Wat is de toegevoegde waarde van al dat vlaggenvertoon en van die kinderachtige symbolenpolitiek?

Dienen belastinginkomsten om partijen te subsidiëren die moedwillig haat zaaien en/of aanzetten tot flagrante inbreuken op de mensenrechten? Volgens mijn bescheiden mening uiteraard niet. En toch gebeurd dit in ons Belgistan!!!!!

U zal begrijpen dat dit mijn bloed doet koken!

 

#taxes   #Good governance. #Belgium  #budget  #Good/bad practices  #human rights  #nationalism  #poverty   #social security  #state structure

Een verkrachting van de democratie zonder recht op abortus.

Een verkrachting van de democratie zonder recht op abortus. 500 348 Lhoëst Jean

Het vertrouwen in de politiek en zeker in de politieke partijen keldert als nooit te voren.

Uit de recentste Eurobarometer bleek dat minder dan één op de twee landgenoten vertrouwen heeft in de overheid. En slechts 20% heeft vertrouwen in politieke partijen!!!

Deze kloof tussen burger en politiek verbaast me niet als je ziet wat de huidige particratie er van bakt. Een overzichtje in twee delen van de onwil en onkunde die het vertrouwen in en de geloofwaardigheid van de politiek ondermijnen…

Eerst het  verhaal van ‘slecht bestuur’, later ‘het verdriet van de politieke verantwoordelijkheid’, over normvervaging en verloedering in de politiek.

 

Stokdoof voor de bezorgdheden van de burger.

 

In het bovenstaande lijstje kun je de 5 topprioriteiten van de burger lezen. Overigens dezelfde voor Vlaming en Waal!!

En volgens de reeds vermelde Eurobarometer zijn de hoofdbekommernissen van de Belgen immigratie (26%), kwesties rond milieu, klimaat en energie (22%), de staatsschuld (21%), kosten van levensonderhoud of de prijsverhoging (19%) en de pensioenen (18%)’.

De burger wil dus een betere sociale zekerheid, een beter immigratiebeleid, eerlijker belastingen, enz. En… hij ligt helemaal niet wakker van een verdere staatshervorming of een betere defensie.

En wat  doen onze politici? Ons land nu al jaren verlammen (cfr. de laatste regeringsvorming van haast 500 dagen) door geruzie over een nieuw rondje staatshervormen… Nog wat meer versnippering en meer postjes, dus.

Ze houden zich dus bezig met zaken die voor de burger niet ter zake doen….

Wat een wereldvreemdheid. Wat een minachting van de burger en de democratie!!!

 

Slecht bestuur.

De voorlaatste regering, de Zweedse of het kibbelkabinet was het absolute dieptepunt qua goed bestuur. Ze heeft onze toekomst zwaar gehypothekeerd en ons een budgettaire puinhoop achtergelaten….

Ooit las ik dat de mate van goed bestuur in een land zich afmeet aan het welzijn van de zwaksten in dat land.

En wat zien we? De ongelijkheid neemt toe. De armoedecijfers pieken. Steeds meer burgers dreigen in armoede te belanden. De files aan de voedselbanken nemen angstwekkend toe. 1 kind op 5 loopt het risico om op te groeien in kinderarmoede, enz.… .

Bea Cantillon, armoede-expert (UAntwerpen) zegt hieromtrent: ‘Dit duidt op een diep falen van het beleid.’

 

Het algemeen belang, loze woorden.

Economische en partijpolitieke belangen regeren het land. Het algemeen belang is niet meer dan een schaamlapje van loze woorden. De ongedekte fiscale cadeaus van de vorige regering was hier het zoveelste bewijs van. Andere staaltjes hiervan kan je lezen in N005, N017, N020, N024

Mathias Somers van denktank Minerva zei het onlangs zo: Men heeft de staat gekaapt, en omgevormd tot niets meer dan de belangenbehartiger van het bedrijfsleven.’ (en de happy few).

 

Morrelen aan de democratie en rechtstaat.

De regering, gestuurd  door een particratische elite morrelt steeds meer aan de scheiding der machten, toch de hoeksteen van de democratie.

Onafhankelijke rechtspraak staat onder toenemende politieke druk. Vooral populistische, nationalistische partijen spuien kritiek op de rechterlijke macht. Onlangs deed  één van haar wereldvreemde minister-clowns weer een ongelofelijke tooguitspraak.

En eerder had ze de wetgevende macht (het parlement) al gedegradeerd tot een bende ja-knikkers. Parlementsleden mogen geen eigen mening meer hebben en al zeker niet stemmen naar die mening (cfr de abortus saga).

Deze bekrompen evoluties ondermijnen de democratische rechtsstaat, hypothekeren de waarborgen voor minderheden en zetten universele waarden als vrijheid en gelijkheid onder druk….

Dit verklaart ook waarom wij in de Democracy Index, jaarlijks gepubliceerd door het Britse weekblad ‘The Economist’ , in 2019 pas de 33ste plaats bekleedden, ver achter onze buurlanden! Niet iets om trots op te zijn.

 

Kindertuinpolitiek.

Er wordt meer geruzied over dingen die niet ter zake doen (symbolen, dictaten, enz.… ) dan over INHOUD waarvan het land en de burger beter kan worden.

Tegenwerking binnen de regeringen, en tussen de regeringen en beleidsniveaus zijn schering en inslag. Nog vóór de Vivaldi regering gevormd was, stak een van onze zelfverklaarde sterregios al stokken in de wielen. Zielig. En de burger betaalt het gelag!

Tiens, als de Vlaamse regering zich als een kleuter gedraagt, mogen haar burgers haar goede voorbeeld dan volgen door bijvoorbeeld te weigeren hun onroerende voorheffing te betalen? De tijd van privileges is immers voorbij…

 

Dictatuur van de partijen

De democratie is verworden tot een particratie, geregeerd door de dictaten van partijvoorzitters!

Zelfs als ze eens willen werken, mogen parlementsleden nog geen eigen mening hebben. Neem nu de abortus saga, er is een parlementaire meerderheid voor een wetswijziging, maar enkele partijen verhinderen de stemming. Ze mogen enkel ja of neen knikken op commando van hun partijbonzen.

Een verkrachting van de democratie zonder recht op abortus!

 

Uitholling van het kiesrecht.

Het federale parlement beslist (gelukkig maar) over de belangrijkste zaken die ons land aanbelangen zoals belastingen, sociale zekerheid, enzovoort. Kan iemand me vertellen waarom mijn keuzevrijheid bij de verkiezing van dit parlement beperkt wordt en ik in mijn Vlaamse hokje moet blijven? Waarom mag ik niet stemmen op wie ik wil, zelfs al is dit een Waalse of Brusselse partij? Deze schandelijke bekrompenheid is een democratie onwaardig!

 

Leiders te weinig, krijters te veel.

Staatslieden die hun partijen kunnen ontstijgen, die een visie op lange termijn hebben, die denken in het algemeen belang, die oordelen zonder te veroordelen, die verbinden in plaats van te verdelen, enz. zijn in geen velden meer te bespeuren.

We beleven inderdaad een politiek spektakel met veel krijters, maar zonder leiders. Kreten en middelmatigheid regeren.

 

Mensenrechten, een lastpost!

Mensenrechten schenden wordt ook in ons landje meer en meer de gewoonte.

Niet te verbazen als zelfs een zelfverklaarde toppoliticus (sic) zonder verpinken bazelt: ‘De rechten van de mensen zijn niet universeel.’ Ongelofelijk, maar waar!!!

 

Een totaal inefficiënte staatstructuur.

Een kakofonische en super dure staatsstructuur waar niemand nog wegwijs uit geraakt. En waar de excellenties elkaar voor de voeten lopen. De ene nog onbekwamer, duurder, nuttelozer en zelfs schadelijker dan de andere! En waar niemand de toegevoegde waarde voor de burger inziet!

Binnenkort is het schema van onze staatsstructuur groter dan ons landje zelf!!!

 

In het volgend artikel zakken we nog dieper in de catacomben van de particratie….

#Democracy      #Free markets  #Good governance        #Gov. Michel1   #Government Formation   #Human rights  #Justice               #Leadership      #Migration         #political parties              #poverty   #Social security                 #state structure               #Taxes

 

Depolitiseer staatshervormingen.

Depolitiseer staatshervormingen. 1119 926 Lhoëst Jean

Mens, erger je niet.

 

Staatshervormingen, institutionele problemen, communautaire dictaten.

Vechten om een erwtje al of niet in twee, drie of vier te splitsen. Voilà de dingen waar onze verheven politiekers nu al jaren ‘mens erger je niet’ mee spelen op onze kosten….

Zij verkavelen, en de burger ergert zich. Want zijn prioriteiten, Waal of Vlaming, zijn: belastingen, migratie, milieu, sociale zekerheid, gezondheid, werkgelegenheid, enz.

Zulke minachting van de burger kan alleen maar mogelijk zijn in Absurdistan… of België!!!!

 

Political Capers.

Deze pure ‘Politique politicienne’ om een ‘malade imaginaire’ verlamt en verrot ons landje nu al jaren. Opgepookt door nationalistische en separatistische partijen. En ondergaan bij een gebrek aan politiek leiderschap. Kleuters in overvloed, leiders nergens te bespeuren.

Politici bakken er inderdaad niets van. Het beste voorbeeld hiervan is de huidige kakofonische  en dure structuur van ons landje. Een hopeloze versnippering  waar zelfs een kat haar jongen niet terugvindt.

Symbolisch voor de belachelijke complexiteit van ons landje was de manier van communiceren omtrent de coronacrisis tussen Frankrijk, Nederland en ons landje. In Nederland(premier) en Frankrijk (president) sprak het staatshoofd de burgers toe. Hier was het TV-scherm te klein om alle ‘staatshoofden’ op een scherm te krijgen, met af en toe dan nog eens een voorbij springende clown. ‘ Political capers’, hilarisch maar wel een verschrikkelijk dure grap.

Zoals vroeger al geschreven (zie N004 en N020), kan ik me echt niet van de indruk ontdoen dat we vroeger beter bestierd werden door 18 ministers dan dat we vandaag be-ezel-d worden door een veelvoud aan ministers. Internationale vergelijkingen leren keer op keer dat landen met een korte en eenduidige beslissingsketen beter scoren. Dat velen zich vervreemden van de politiek verbaast me dus echt niet!

De reden hiervoor is dat politici te veel op korte termijn denken, teveel in partijprogrammadwangbuizen, teveel aan electoraal gewin en teveel aan eigen belang: postjes en poen. Weet je niemand begrijpt waarom een landje kleiner dan een volwassen wolk vier klimaatministers nodig heeft, behalve politici…. Voor hen zijn 4 ministers vier postjes en dat is toch beter dan eentje, of niet soms?

 

Depolitiseer staatshervormingen.

Als burger zou ik daarom willen dat staatshervormingen gedepolitiseerd worden. Burgers moeten veel meer betrokken worden met democratie en bestuur.

Je eigen postjes creëren op kosten van de burger: zo kan het niet meer verder!!!

Betrokkenen zelf over hun aantal, loon of carrière laten beslissen is sowieso slecht bestuur.

Tot wat zoiets leidt kunnen we zien in de wonderbaarlijke vermenigvuldiging van het aantal ministers in ons land. En dat terwijl bijvoorbeeld steeds meer langgenoten in armoede leven of dreigen te vallen….

Als burger wil ik minder politiek en meer goed bestuur. Een efficiënter, beter en goedkoper bestuur. Een bestuur dat geen overdreven beslag legt op belastinggeld. Een bestuur dat het welzijn van de burger vooropstelt. Een bestuur dat de vergelijking met onze buurlanden kan doorstaan!

 

Tabula rasa maken.

Vandaar dat ik denk dat we opnieuw moeten beginnen, met een schone lei.

Hoe was het bijvoorbeeld in 1970, vóór de diverse staatshervormingen? Hoe is het nu? En hoe zou het er idealiter moeten uitzien voor een klein landje als België in een Europese context? En hoe kunnen we er geraken (een stappenplan)?

Dit werk mogen we dus niet meer overlaten aan de particratie, maar uit besteden aan een groep experten die niet in politieke dwangbuizen denken: organisatiedeskundigen, specialisten in publieke administraties, ervaren CEO’s, economen, filosofen en een paar lukraak gekozen burgers, mooi verdeeld over alle windstreken.  (diversiteit leidt altijd tot betere oplossingen).

Het resultaat van hun werk moet een voorstel van ideale staatsstructuur zijn, sterk onderbouwd met feiten, argumenten en alle voor- en nadelen. Voor de burger moet het heel duidelijk zijn waarom de nieuwe structuur VEEL beter is dan de oorspronkelijke structuur in 1970. Wanneer de kost van het ideale bestuur merkelijk duurder zou zijn dan de geïndexeerde kost van het bestuur in 1970, moet het ook heel duidelijk zijn voor de burger waarom deze meerkost nodig is. En tot welke veel grotere toegevoegde waarde hij voor ons allen zal leiden.

Een mogelijke denkpiste: een nationaal beleid, maar lokale uitvoering. Breidt de bevoegdheden van de bestaande gouverneurs en burgemeesters uit voor een lokale toepassing van de nationale wetgeving en schaf al de rest af. Dichter bij de burger, minder postjes, minder belachelijk en veel goedkoper!!

 

De experten schikken, maar de burger beschikt.

Het voorgestelde plan moet goedgekeurd worden door een twee derde meerderheid van een ad hoc panel van zo’n 200-tal uitgelote burgers. De loting moet zodanig gebeuren dat er een evenwichtige spreiding is over provincies, gender, opleidingsniveau, leeftijd, belasting contributie, etniciteit, enz. Het panel moet een correcte afspiegeling zijn van ons huidig landje.

 

En tijdens de periode nodig om tot een oplossing te komen, stoppen de politici met ‘mens erger je te spelen’ en concentreren ze zich op hun hoofdtaak: het algemeen belang dienen.

#Belgium      #Citizen participation        #Democracy             #Good governance   #Political parties     #State structure

 

Hoe leg je nu een regering zonder Vlaamse meerderheid uit?

Hoe leg je nu een regering zonder Vlaamse meerderheid uit? 2023 1939 Lhoëst Jean

Afgelopen week, na de aankondiging van een mogelijke Vivaldi regering, vroeg Bart Maddens, een flamingante politicoloog en professor  in de sociale wetenschappen, zich af hoe je nu in godsnaam een regering zonder Vlaamse meerderheid kunt uitleggen.

Ik had te doen met de prof en besloot een poging tot verklaring te wagen…. Of zoals je wil, de puntjes op de i te zetten.

De kern van zijn gejammer: “Een regering die wél het Franstalige, maar niet het Vlaamse verkiezingsresultaat weerspiegelt. En dat terwijl Vlaanderen zelf bijna twee derde van België uitmaakt. Zonder nog te spreken over het immense economische overwicht van Vlaanderen. Hoe leg je dit uit?”

Een paar dagen later aapte een ander Bartje dit op zielige en schabouwelijke wijze na voor de TV schermen… Trump zou het niet beter doen of de democratie in erosie….

Vlaanderen heeft een meerderheid in het parlement!

Als je zijn oprisping leest, zou je denken dat Vlaanderen achteruit gesteld wordt in ons land. Nochtans is niets minder waar. Als professor zou Bart toch moeten weten dat de werkelijkheid totaal anders is: de Vlamingen hebben de meerderheid in dit land, maar ze willen geen regering vormen met een Vlaamse meerderheid!!!! Dus als er geen regering is met een Vlaamse meerderheid dan is dit de wil, of de fout zoals je wil, van de Vlamingen zelf en van niemand anders!!!!

Vlaanderen heeft immers een terechte meerderheid, zelfs een ruime meerderheid in het federale parlement. 87 zitjes van de 150 zijn toegewezen aan Vlaanderen. Helemaal in overeenstemming met zijn aandeel in de Belgische bevolking! Democratischer kan niet.

 

Een regering met Vlaamse meerderheid… een makkie op papier dus.

Dus als de Vlamingen willen kunnen ze na elke verkiezing een 100% Vlaamse regering vormen op Belgisch niveau. Niets houdt hen tegen….

Dus het kan, maar in de praktijk is het toch moeilijk….

Dat het kan bewees de vorige Zweedse regering. Een regering met Vlaamse meerderheid, met de NVA en zonder de PS. Een droom van goed bestuur dus… In werkelijkheid een van de slechtste regeringen van de afgelopen decennia. Ze werd dan ook electoraal afgestraft. Het was een kibbelregering die onze toekomst zwaar gehypothekeerd heeft en een budgettaire puinhoop heeft achtergelaten….

 

Waarom is het dan zo moeilijk?

Omdat de twee grootste Vlaamse partijen, die Bart hoog in zijn vaandel draagt, zich bewust echt niet aantrekkelijk opstellen….

Wie wil er nu in zee met het VB, een partij met een ronduit racistisch programma?

En de NVA is een partij die liever schoffeert en verdeelt dan verenigt. En die, als een wereldvreemde, haar dictaat voor een verdere feodale verkaveling van het land (verdeel en heers, een Vlaamse natiestaat, postjes, canons, enz.) maar niet kan (wil) ontstijgen! Een eis waarvoor er – zoals zovele onderzoeken al hebben aangetoond – geen draagvlak is, noch in Vlaanderen, noch in België. Uit een onderzoek uit 2019 van vijf universiteiten bleek dat zowel voor Vlamingen als Walen een verdere staatshervorming haast helemaal onderaan hun lijstje van prioriteiten staat!!! Dit zal er zeker niet beter op geworden zijn in de huidige crisisperiode die eerder aantoonde dat een flinke staatsvereenvoudiging (minder ministerskes) nodig is.

Misschien zou professor Maddens eens moeten berekenen hoeveel het bestuur van ons landje nu kost ten opzichte van bijvoorbeeld 1970. En wat de toegevoegde waarde is van die enorme meerkost op de rug van de belastingbetalers.

Dus al jaren ruziën en blokkeren onze politici om zaken die niet ter zake doen!

Zouden deze op onze kosten ruziemakende kleuters weet hebben van de langer wordende rijen aan de voedselbanken of van de lege brooddozen?

Een doelbewuste verrottingspolitiek!

Erger nog, de NVA past heel bewust die ondemocratische verrottingspolitiek toe. Omdat ze garen spint bij moeilijke formatiegesprekken en onbestuurbaarheid. Zoals een van haar vergeetachtige Pinoccio’s eens toeterde: Als onbestuurbaarheid trigger is voor confederalisme, is dat een goede zaak’!!! Kan het nog duidelijker? Vandaar dat die partij liever een ambetante zondebokjager blijft, dan een ruimdenkende partij die verantwoordelijkheid wil opnemen…. Zulke antipolitiek zie je alleen in kleuterland, Absurdistan en België

Besluit, de reden waarom het moeilijk is om een regering met Vlaamse meerderheid te vormen is omdat het VB en de NVA ‘inbuvable’ (niet te pruimen) zijn en eigenlijk gewoon geen Belgische regering willen!

 

Wat zegt de grondwet?

In ons landje bestaat vrije partnerkeuze. In bed met een paar groten of met veel kleintjes, het kan allemaal. Zelfs met racistische partijen. Onze grondwet zegt hierover inderdaad helemaal niets. Ze laat alle vrijheid bij een regeringsvorming, zoals het een goede ‘ruimdenkende’ grondwet betaamt.

M.a.w., een meerderheid in elke taalgroep, in elke ideologische groep, in elke gendergroep, in elke haarkleurgroep of in welke groep dan ook hoeft dus helemaal niet. Net zo min als een coalitie met de grootste partijen en tutti quanti. Logisch, een parlementslid wordt geacht het hele land te vertegenwoordigen, en niet alleen zijn achterban.

Een regering gesteund door 76 parlementsleden, wat ook de samenstelling moge zijn, vertegenwoordigt een democratische meerderheid in ons land, punt uit.

Alle kreten daaromtrent zijn niets anders dan fake, partijpolitieke framing en pure indoctrinatie, meer niet!

Voor de volledigheid. Het is uiteraard best dat een regering gesteund wordt door een meerderheid in het parlement, maar zelfs dit moet strikt genomen niet!

Willen we terug naar het cijnskiesrecht?

En Bart’s bewering Zonder nog te spreken over het immense economische overwicht van Vlaanderen’ verbaast me van een politicoloog…

Als professor zou hij toch moeten weten dat in onze democratie het principe ‘één persoon, één stem’ geldt en niet meer ‘één euro, één stem’. Het cijnskiesrecht is al lang verleden tijd! Deze ideeën klinken oubollig en ondemocratisch….

Trouwens als je Bart’s manke logica zou volgen, zouden we best een regering vormen met een Brabantse meerderheid! Want Vlaams- en Waals-Brabant zijn de twee rijkste provincies van het land, die het meeste belastinggeld in het laadje brengen!

 

Voilà, Bart, hopelijk heeft dit een beetje geholpen om een mogelijke Vivaldi regering uit te leggen. Eigenlijk is het heel simpel en heel democratisch: een grote meerderheid van de Belgen heeft geen boodschap aan de bekrompen, feodale ideeën van het Vlaams nationalisme.

#Democracy   #Parliament  #Political parties   #Nationalism   #Gov. Michel1   #Taxes   #State structure   #Citizen participation

 

Waarom is het rechtse gedachtegoed zo succesvol?

Waarom is het rechtse gedachtegoed zo succesvol? 884 612 Lhoëst Jean

Haast overal zie je een opmars van het rechtse gedachtegoed. En van het hiermee samengaand ruwer maatschappelijke klimaat.

Overal scoren populisten met eenvoudige en autoritaire slogans, zwart-witdenken, leugens en haat tegenover ‘anderen’. Van Trump tot Dries Van Langenhove, van Bolsonaro tot Bart Dewever en Theo Francken.

 

De visvijver van rechts.

Uit een recente studie van professor psychologie Alain Van Hiel (UGent,  gepubliceerd in vakblad Emotion) blijkt dat mensen die eerder lager scoren op cognitieve en emotionele bekwaamheden (bijvoorbeeld empathisch vermogen) meer naar ‘rechts’ neigen (niet dragen hé).

Mensen met een wat lager IQ die in welles-nietestermen denken, neigen inderdaad rapper om zich te onderwerpen aan een autoritaire politieke leiding  (zekerheid) en om vijandig te staan tegenover anderen. Twee kenmerken van een rechtse, populistische ideologie.

Het kan volgens Van Hiel mee helpen verklaren waarom erg eenvoudige boodschappen die de doorgaans ingewikkelde feiten negeren en die vijandigheid tegenover de ander bepleiten zo aanslaan bij een deel van de bevolking. “Nuance, empathie en complexe inzichten zijn niet in de mode vandaag, noch in de media, noch op andere maatschappelijke terreinen”,  zegt hij.

Deze studie bevestigt mijn overtuiging: “Hoe lager het IQ, hoe vatbaarder men is voor demagogische prietpraat. Want hoe lager het IQ, hoe meer kreten en vooroordelen men gelooft bij gebrek aan voldoende kennis en beoordelingsvermogen om de gebakken lucht van de ‘profeten’ te ontrafelen.” (zie pagina 102 van mijn boek ‘Hoe lang blijven we nog domme ganzen’).

 

‘Wir haben es nich gewusst

Trouwens hoe valt het anders te verklaren waarom gewone mensen tegen hun eigen belang in zouden stemmen, tenzij het allemaal idealisten zouden zijn die het “eigen volk” zouden verkiezen boven het “eigen ik”. Geschiedenis en heden bewijzen inderdaad dat rechtse partijen nooit de beste behartigers van het algemeen belang zijn. Ze zijn eerder de behoeders van het bestaande regime en de behartigers van het marktfundamentalisme. Wie zal er opdraaien voor de ongedekte fiscale cadeaus van de vorige rechtse regering aan bedrijven en de happy few?   Wie zal er opdraaien voor de financiële gevolgen van de coronacrisis? Zullen we later weer eens zeggen ‘Wir haben es nich gewusst’?

Opgepast, dit alles betekent uiteraard niet dat iedereen die minder begaafd is rechts stemt of dat alle rechtse mensen dom zijn. Er zijn ook minder begaafde mensen die niet rechts stemmen.  En er zijn heel slimme en/of rijke mensen die rechts stemmen, meestal uit eigen belang. Gewoon omdat rechts de beste garantie is op het behoud van het huidige regime. Op het voorkomen van een rechtvaardiger fiscaliteit (bijvoorbeeld een vermogensbelasting). En op het afbouwen van solidariteit tussen de mensen (behalve in crisissen natuurlijk).

Zo was een (intussen overleden) kennis van mij, een heel clevere Waal en een van de rijkste mensen van België, een Vlaams-nationalistische partij erg genegen omdat “il y a moyen de faire des bons deals avec eux”!

“Conservatives are not necessarily stupid, but most stupid people are conservatives…” John Stuart Mill  (1806 – 1873) Engels filosoof en econoom

 

Waarom nu terug zulke opmars?

De laatste grote invasie van het rechtse gedachtegoed dateert van voor WO II. En sinds de jaren 1980’ is ze weer aan een opmars bezig. Waarom?

Volgens mij zijn er verscheidene, elkaar versterkende redenen:

  • De wereld is veel complexer geworden. Een doorgeslagen neoliberalisme, met globalisering en individualisering zijn voor velen moeilijk te vatten. Dus een bron van onrust, angst en onzekerheid. Neem bijvoorbeeld job zekerheid. Over de jaren is deze verminderd. Carrières kennen een veel grilliger verloop dan vroeger. Sommigen moeten zelfs meerdere jobs doen om rond te komen. Velen hebben ook het gevoel dat ze niet profiteren van de vooruitgang of dat immigranten een stuk van hun koek afpakken. En onzekere mensen zoeken zondebokken en zekerheid. En de populisten van deze wereld zijn er als de kippen bij om hen deze te geven in eenvoudige, nietszeggende boodschappen! Onzekerheid en angst zijn ideale voedingsbodems voor het rechtse gedachtegoed.

 

  • De teloorgang van ruimdenkende staatsmannen die verenigen en boven het partijgekonkel uitstijgen. Leiders zijn vandaag vervangen door kibbelaars en populisten zonder scrupules. ‘Kosters’ en ‘twitteraars’ die niet verder denken dan hun eigen/partij belang en liever polariseren dan verenigen. Ze blazen op hondenfluitjes om zoveel mogelijk (niet goed geïnformeerde) mensen aan te trekken. Met korte nietszeggende, ongenuanceerde wij-zij oneliners zoals ‘Make America great again’ of  ‘Eigen volk eerst.’  Een van onze bekendste politieke twitteraars twitterde eens eerlijk ‘Mensen stemmen voor 80 procent emotioneel en voor 20 procent rationeel’, en buit dit heel handig uit zonder gêne. ‘Ik twitter, dus ik ben een goede politicus’ lijkt het devies vandaag!
  • Opkomst van de ‘sociale media’. Een vluchtige wereld van korte boodschappen… Een plaats voor zwart-witdenken (like, don’t like)…. Een plaats waar iedereen zijn gal kan spuien zonder voorafgaande verplichting tot nadenken. Een plaats van simplistische polarisatie zonder nuances. Een wereld  van veel uitroeptekens en weinig vragen. Met deze media kregen gewiekste populisten een gedroomd instrument om hun simplistische boodschappen rap en weid te verspreiden.  Gewetenloos slaan ze munt (stemmen) uit de domheid/onwetendheid van de gemiddelde kiezer door hem te overstelpen met oneliners waarvan de enige eigenschap is dat ze goed klinken. Waar of onwaar, dat heeft geen belang. Het is niet voor niets dat de rechtse partijen heel wat geld pompen in deze media om er hun propaganda te verspreiden.

 

  • De opeenvolgende staatshervormingen hebben een ‘bordel’ gemaakt van het bestuur van ons lilliputter landje. Een hopeloze versnippering over teveel regeringen, te veel beleidsniveaus en teveel excellenties. Een broeihaard van zondebokken en zwartepieten tot groot jolijt van rechtse, nationalistische ideologen!

 

  • En verder ontwikkelingen zoals de teloorgang van christelijke waarden. De traditionele media die het populistische verhaal sterk echoën, gemuilkorfd als ze zijn door het economisch fundamentalisme (hun eigenaars) en gedrild door de kijk-en leescijfers. De vergrijzing. Migratie en terreur.

 

Populisme; Rechts/Links; Regering Michel 1; Staatshervorming; Verenigen/Verdelen; Marktfundamentalisme; Leiders; Sociale media; Media.

De regering Michel 1 legt een zware hypotheek op de toekomst.

De regering Michel 1 legt een zware hypotheek op de toekomst. 1080 608 Lhoëst Jean

De regering Michel1 begon met veel grandeur (‘alles zou veranderen’) en eindigde in mineur.

Ze heeft haar holle verkiezingsbeloften niet kunnen waarmaken ondanks uitzonderlijke gunstige economische omstandigheden. Zoals de bovenstaande illustratie aantoont, blonk ze uit in ondermaats en laf beleid.

Eind 2018 zou het kibbelkabinet roemloos vallen. Plots, uit het niets, kon de regering zich niet meer akkoord verklaren met het Marrakesh akkoord. Dit internationale verdrag stond toen nochtans, na jaren onderhandelingen waaraan nota bene deze regering zelf deelnam, op het punt goedgekeurd te worden. Hadden onze onderhandelaars dan jaren geslapen? Het niet begrepen omdat het in het Engels was? Is dit goed bestuur?

Voor mij kwam het eerder over als een laffe vlucht vooruit. Snel de belastingen voor de happy few verminderen, en dan snel de biezen pakken en de rekening van hun wanbeleid ongegeneerd doorschuiven naar de volgende regering! Een wufte en laffe val.

Een ‘shame on you’ regering.

Hoe de Zweedse regering zichzelf blijft bewieroken is het beste bewijs dat eigen lof stinkt. Letterlijk hier zelfs!

Want deze regering was een karikatuur van goed bestuur en heeft de toekomst van ons landje zwaar gehypothekeerd! Malgoverno van de eerste graad. Ze verdient dus geen lof, maar enkel een dikke ‘shame on you’!

Zou ‘Zweeds’ misschien naar koud verwijzen? Inderdaad deze regering liet de gewone mens in de kou staan! Ze keek met een blinddoek naar fiscale fraude en ontwijking, en met een vergrootglas naar sociale fraude. Dit is dom en onrechtvaardig. Alle fraude moet even streng aangepakt worden. Maar goede leiders zullen altijd eerst focussen op de grote bedragen, dat is slimmer en breng miljarden meer in de kas!

Verder heeft ze ongedekte fiscale voordelen gegeven aan de happy few op de rug van de minder bedeelden. Met als gevolg een grote begrotingskrater en een ‘trek uw plan’ berichtje voor de volgende regering!

En zeggen dat dit nu eens een regering was zonder sossen en met een ruime Vlaamse meerderheid? Wiens fout zal het nu weer zijn?

Misschien toch beter in de toekomst wat meer bescheidenheid met het blazen van “wat we zelf doen, doen we beter’. Ik weet niet wat ze bedoelden met ‘wat’, maar het zal toch zeker niet besturen zijn!

En wat nu?

Hoe dit begrotingstekort dichten?

Als je de verantwoordelijken van dit wanbeleid hoort schetteren, zeker niet door hun fouten recht te zetten. ‘Het beleid van de vorige regering mag niet teruggedraaid worden’ klinken ze unisono! Wat een cynisme, wat een perverse en schandalige logica!

Hoe het dan wel oplossen? Ik mag hopen dat de minder begoeden weer niet moeten opdraaien voor de geschenken aan de beter gegoeden door besparingen in de gezondheid en sociale sector… Waar is het algemeen belang in dit alles? Deze zware hypotheek verklaart trouwens ook voor het grootste stuk de huidige moeilijke regeringsvorming: de NVA wil niet dat haar fiscale cadeautjes ongedaan worden gemaakt, en de PS wil de gewone mens hiervoor niet laten opdraaien.

Waarom betalen ze hun shit niet zelf. Door bijvoorbeeld de kosten van het bestuur in dit land drastisch te verminderen en alle overbodige postjes te schrappen?

Hoelang blijven we nog domme ganzen?

Tags: #Regering Michel1           #Goed bestuur       #begroting   #Regeringsvorming

De wonderbaarlijke vermenigvuldiging van ministers.

De wonderbaarlijke vermenigvuldiging van ministers. 1970 1990 Lhoëst Jean

In de jaren 50 van vorige eeuw werd ons landje bestierd door vijftien ministers, nu wordt het be-ezel-d door een 65-tal. Ben de tel kwijt, maar in ieder geval een waanzinnig aantal voor zo’n lilliputter landje!

Ter vergelijking, de regering Macron in Frankrijk telt 18 ministers. En bij mijn weten is Frankrijk toch niet kleiner dan ons land, heeft het niet minder katten te geselen en kent het ook zijn ‘problèmes imaginaires’ (cfr Bretagne en Baskenland).

In de jaren 1950’ deden we het dus met een vijftiental ministers. En het minste dat je kan zeggen is dat deze het zeker niet slecht deden!

Vandaag de dag kreunen we onder een overvloed aan excellenties waardoor een goed, laat staan een excellent bestuur een utopie geworden is. Subiet is iedereen in dit landje nog zijn eigen ‘minister-president’!!!!!!

‘k zou wel eens willen weten wat de meerkost van het bestuur van ons landje nu is ten opzichte van de kost in de 1950’? Deze ‘cost without a cause’ moet een gigantische bedrag zijn!

Want wat is nu de toegevoegde waarde van vier ministers van mobiliteit? Meer files? Ja, ze moeten natuurlijk continu op weg om de zaken te coördineren nadat ze elkaar weeral eens de zwartepiet hebben toegespeeld.

Wat is de toegevoegde waarde van drie beheersmaatschappijen voor de Brusselse Ring, die amper 72 kilometer lang is? Is dit goed bestuur?

Ik zou het nog kunnen begrijpen als het ‘vier voor de prijs van één’ was. Dan zou het nog steeds dom zijn, maar tenminste wel goed voor de werkgelegenheid zonder extra kosten. Maar dit is natuurlijk een vrome wens.

 

Hoe is het zo ver kunnen komen?

Sinds de opkomst van nationalistische partijen is ons landje toonaangevend geworden in Middeleeuwse ‘Divide et impera’ praktijken, die nochtans haaks staan op goed bestuur.

De opeenvolgende staatshervormingen hebben van het bestuur van dit land een uiterst dure en belachelijke grap gemaakt. Een waanzinnig gedrocht zonder enige toegevoegde waarde. Ooit overal geprezen voor ons talent om bruggen te bouwen (cfr oprichting EGKS), bouwen we nu liever muren en zijn zo de risee van Europa geworden. De politici hebben van deze staatshervormingen een lucratieve postjesfabriek gemaakt die ministers, andere excellenties, hofhoudingen, regeringen en parlementen spuit à volonté.

Wat een wonderbaarlijke vermenigvuldiging van postjes op kosten van de burger!!!

Inderdaad, deze schandalige verspilling van overheidsgel moeten wij, u en ik betalen met belastinggeld! Hoe lang blijven we nog domme ganzen?

 

Verplicht het “Four for one” model in bedrijven.

Indien het “four for one” business model zo goed zou zijn, waarom volgen performante bedrijven dit voorbeeld dan niet? Welke succesvolle bedrijfsleider zou nu vier CFO’s aanstellen?

Politici, een tip, misschien moeten jullie bedrijven die in gans België actief zijn, verplichten uw voorbeeld te volgen… Ieder zulk bedrijf zou zich dus in vier moeten splitsen of minimum toch in vier directiecomités. Zo heeft elk ‘Minister-Presidentje’ (sic) van ons landje zijn eigen aanspreekpunt.

Op korte termijn zou het zeker heel goed zijn voor de werkgelegenheid. Spijtig genoeg zou het nadien faillissementen regenen bij de vleet wegens veel te duur en inefficiënt.

En de burger in dit alles….?

Die kan haast dagelijks lachen met kibbelende excellenties. Niet voor niets werd de regering Michel 1 ‘het kibbelkabinet’ genoemd. Het politieke schouwspel lijkt steeds meer en meer op een stammenstrijd waar de onderbuiken regeren in plaats van het gezond verstand. Geen wonder als je veel te veel haantjes in een veel te klein kiekenkot zet.

Die krijgt meer lectuur voorgeschoteld dan hij in één jaar kan lezen!! Inderdaad de dikte van het staatsblad is meer dan vervijfvoudigd sinds eind jaren tachtig. Stel dat we zo’n 3 minuten nodig hebben om 1 pagina te lezen, dan moeten we tegenwoordig al meer dan 200 dagen 24/24 het staatsblad lezen (dat we toch geacht worden te lezen)!!!

Die wordt tureluurs van al die verschillende regeltjes op een zakdoekje groot. Neem nu het kort stukje E40 tussen Tienen en Waremme. Zo’n dikke 30 kilometer, maar je passeert wel een aantal keer regiogrenzen. Gevolg: gas geven/minderen, wegverlichting aan, uit, enz. Wat zou de prijs en de toegevoegde waarde zijn van die verschillende verkeersregels? Een buitenlander zal vast en zeker denken dat onze autowegen beheerd worden door een bende zatlappen!

Die kan misschien fier zijn op onze hoge stand in de rangschikking van landen met het hoogste aantal ministers per vierkante kilometer of per 100.000 inwoners.

En waarschijnlijk nergens anders heeft hij zo’n grote kans om een excellentie tegen het lijf te lopen…

En uiteraard betaalt hij het gelag!

In een van mijn volgende cursiefjes zal ik pleitten voor een grondige staatshervorming en vereenvoudiging en hoe die aan te pakken.

“Wat is goed bestuur ? Vier ministers van klimaat zonder deftig klimaatplan, of één minister met een goed klimaatplan?”

 

 

 

Tags : #Werkloosheid #Compromis #Goed bestuur #Staatshervorming #Staatsstructuur #Divide et impera

 

 

 

 

 

Behandel regeringsschuwe parlementsleden als werkschuwe werklozen!

Behandel regeringsschuwe parlementsleden als werkschuwe werklozen! 1844 948 Lhoëst Jean

Velen hebben minachting voor werklozen. Maar zouden we niet meer minachting moeten hebben voor ons politiek zootje? We verkiezen en betalen hen, maar ze weigeren nu al maanden – sommigen zelfs heel doelbewust- hun job te doen!

En net die werkschuwe politici willen gewone werklozen activeren. Zouden ze niet beter zichzelf activeren? Tenslotte schaadt en kost hun werkonwilligheid ons veel meer dan werklozen.

Werklozen, geen compassie, sanctioneren godverdomme!

Werklozen, en zeker werklozen van vreemde origine, hebben het vandaag hard te verduren. Al te vaak worden ze beschouwd als werkschuw tuig die profiteren van ons systeem.

Krijgt de werkloze een eerlijke kans op de arbeidsmarkt? Zijn de selectiecriteria waaraan men moet voldoen tegenwoordig niet veel te hoog, en zo dus onbereikbaar voor velen? Ach, al die nuances en vragen zijn niet nodig, sanctioneren godverdomme denken de meesten (totdat zij zelf werkloos worden waarschijnlijk).

Onlangs las ik het verhaal van een Syrische doctor in de Franse literatuur. De man kon bij ons niet aan de bak als leraar Frans, zogezegd omdat zijn kennis van het Nederlands niet voldoende was! En dat terwijl er een tekort is aan leraren Frans. Begrijpe wie begrijpen kan. Moet die man dan gesanctioneerd worden door de bekrompenheid van anderen?

Werklozen activeren.

Ja dus. Een van onze (veel te vele) regeringskes in dit landje wil werklozen die te lang zonder job blijven sanctioneren. Na verloop van tijd zal hun werkloosheidsbijdrage verminderd worden en zullen ze zelfs verplicht worden gemeenschapsdienst te doen. Men noemt dit activeren, klinkt mooier dan sanctioneren.

Misschien zou ik dit nog kunnen begrijpen als de overheid zelfs alles gedaan heeft om voor de persoon in kwestie een passende job te vinden binnen redelijke afstand van zijn thuis. Zo’n job weigeren zonder sterke argumenten zou dan inderdaad tot sancties kunnen leiden.

  

Het parlement activeren.

We zitten nu al meer dan een jaar zonder regering en de regeringsvorming blijft maar aanslepen. Een echte klucht en het parlement kijkt werkloos toe.

De onwil om te besturen is overduidelijk. Voor de verkiezingen kraamde een of ander politiekertje zelf doodleuk uit dat “Onbestuurbaarheid van het land voor hem geen probleem is, als het maar in onze kraam past”! Moet er nog zand zijn?

Hoog tijd dus om het regeringsschuw parlement te activeren!

Beste politici het zou u sieren moest u voor uzelf even streng zijn als u bent voor gewone burgers onderaan de maatschappelijke ladder. Het zou uw geloofwaardigheid een beetje verbeteren. En het goede voorbeeld geven, werkt meestal prima om een verandering door te voeren….

Dus, parlementariërs mag ik jullie vragen de volgende wet goed te keuren:

  • Indien er drie maanden na de verkiezingen, nog geen regering is, dan vallen jullie allen terug op een werkloosheidsuitkering in plaats van jullie royale parlementaire en onkostenvergoeding.
  • Indien er drie maanden later nog steeds geen regering is (6 maanden na de verkiezingen dus) dan wordt jullie werkloosheidsuitkering verminderd en moeten jullie gemeenschapsdienst doen.

Beste politici, ik hoop dat deze wet op ruime instemming zal kunnen rekenen. Het is tenslotte niets anders dan hetgeen jullie gewone burgers ook willen opleggen.

Bovendien zou het zeker en vast regeringsvormingen versnellen…

Tags:   Werkloosheid             Parlement        Regeringsvorming      Politieke partijen