Government formation

Een verkrachting van de democratie zonder recht op abortus.
Een verkrachting van de democratie zonder recht op abortus. 500 348 Lhoëst Jean

Het vertrouwen in de politiek en zeker in de politieke partijen keldert als nooit te voren.

Uit de recentste Eurobarometer bleek dat minder dan één op de twee landgenoten vertrouwen heeft in de overheid. En slechts 20% heeft vertrouwen in politieke partijen!!!

Deze kloof tussen burger en politiek verbaast me niet als je ziet wat de huidige particratie er van bakt. Een overzichtje in twee delen van de onwil en onkunde die het vertrouwen in en de geloofwaardigheid van de politiek ondermijnen…

Eerst het  verhaal van ‘slecht bestuur’, later ‘het verdriet van de politieke verantwoordelijkheid’, over normvervaging en verloedering in de politiek.

 

Stokdoof voor de bezorgdheden van de burger.

 

In het bovenstaande lijstje kun je de 5 topprioriteiten van de burger lezen. Overigens dezelfde voor Vlaming en Waal!!

En volgens de reeds vermelde Eurobarometer zijn de hoofdbekommernissen van de Belgen ‘immigratie (26%), kwesties rond milieu, klimaat en energie (22%), de staatsschuld (21%), kosten van levensonderhoud of de prijsverhoging (19%) en de pensioenen (18%)’.

De burger wil dus een betere sociale zekerheid, een beter immigratiebeleid, eerlijker belastingen, enz. En… hij ligt helemaal niet wakker van een verdere staatshervorming of een betere defensie.

En wat  doen onze politici? Ons land nu al jaren verlammen (cfr. de laatste regeringsvorming van haast 500 dagen) door geruzie over een nieuw rondje staatshervormen… Nog wat meer versnippering en meer postjes, dus.

Ze houden zich dus bezig met zaken die voor de burger niet ter zake doen….

Wat een wereldvreemdheid. Wat een minachting van de burger en de democratie!!!

 

Slecht bestuur.

De voorlaatste regering, de Zweedse of het kibbelkabinet was het absolute dieptepunt qua goed bestuur. Ze heeft onze toekomst zwaar gehypothekeerd en ons een budgettaire puinhoop achtergelaten….

Ooit las ik dat de mate van goed bestuur in een land zich afmeet aan het welzijn van de zwaksten in dat land.

En wat zien we? De ongelijkheid neemt toe. De armoedecijfers pieken. Steeds meer burgers dreigen in armoede te belanden. De files aan de voedselbanken nemen angstwekkend toe. 1 kind op 5 loopt het risico om op te groeien in kinderarmoede, enz.… .

Bea Cantillon, armoede-expert (UAntwerpen) zegt hieromtrent: ‘Dit duidt op een diep falen van het beleid.’

 

Het algemeen belang, loze woorden.

Economische en partijpolitieke belangen regeren het land. Het algemeen belang is niet meer dan een schaamlapje van loze woorden. De ongedekte fiscale cadeaus van de vorige regering was hier het zoveelste bewijs van. Andere staaltjes hiervan kan je lezen in N005, N017, N020, N024…

Mathias Somers van denktank Minerva zei het onlangs zo: ‘Men heeft de staat gekaapt, en omgevormd tot niets meer dan de belangenbehartiger van het bedrijfsleven.’ (en de happy few).

 

Morrelen aan de democratie en rechtstaat.

De regering, gestuurd  door een particratische elite morrelt steeds meer aan de scheiding der machten, toch de hoeksteen van de democratie.

Onafhankelijke rechtspraak staat onder toenemende politieke druk. Vooral populistische, nationalistische partijen spuien kritiek op de rechterlijke macht. Onlangs deed  één van haar wereldvreemde minister-clowns weer een ongelofelijke tooguitspraak.

En eerder had ze de wetgevende macht (het parlement) al gedegradeerd tot een bende ja-knikkers. Parlementsleden mogen geen eigen mening meer hebben en al zeker niet stemmen naar die mening (cfr de abortus saga).

Deze bekrompen evoluties ondermijnen de democratische rechtsstaat, hypothekeren de waarborgen voor minderheden en zetten universele waarden als vrijheid en gelijkheid onder druk….

Dit verklaart ook waarom wij in de ‘Democracy Index’, jaarlijks gepubliceerd door het Britse weekblad ‘The Economist’ , in 2019 pas de 33ste plaats bekleedden, ver achter onze buurlanden! Niet iets om trots op te zijn.

 

Kindertuinpolitiek.

Er wordt meer geruzied over dingen die niet ter zake doen (symbolen, dictaten, enz.… ) dan over INHOUD waarvan het land en de burger beter kan worden.

Tegenwerking binnen de regeringen, en tussen de regeringen en beleidsniveaus zijn schering en inslag. Nog vóór de Vivaldi regering gevormd was, stak een van onze zelfverklaarde sterregios al stokken in de wielen. Zielig. En de burger betaalt het gelag!

Tiens, als de Vlaamse regering zich als een kleuter gedraagt, mogen haar burgers haar goede voorbeeld dan volgen door bijvoorbeeld te weigeren hun onroerende voorheffing te betalen? De tijd van privileges is immers voorbij…

 

Dictatuur van de partijen

De democratie is verworden tot een particratie, geregeerd door de dictaten van partijvoorzitters!

Zelfs als ze eens willen werken, mogen parlementsleden nog geen eigen mening hebben. Neem nu de abortus saga, er is een parlementaire meerderheid voor een wetswijziging, maar enkele partijen verhinderen de stemming. Ze mogen enkel ja of neen knikken op commando van hun partijbonzen.

Een verkrachting van de democratie zonder recht op abortus!

 

Uitholling van het kiesrecht.

Het federale parlement beslist (gelukkig maar) over de belangrijkste zaken die ons land aanbelangen zoals belastingen, sociale zekerheid, enzovoort. Kan iemand me vertellen waarom mijn keuzevrijheid bij de verkiezing van dit parlement beperkt wordt en ik in mijn Vlaamse hokje moet blijven? Waarom mag ik niet stemmen op wie ik wil, zelfs al is dit een Waalse of Brusselse partij? Deze schandelijke bekrompenheid is een democratie onwaardig!

 

Leiders te weinig, krijters te veel.

Staatslieden die hun partijen kunnen ontstijgen, die een visie op lange termijn hebben, die denken in het algemeen belang, die oordelen zonder te veroordelen, die verbinden in plaats van te verdelen, enz. zijn in geen velden meer te bespeuren.

We beleven inderdaad een politiek spektakel met veel krijters, maar zonder leiders. Kreten en middelmatigheid regeren.

 

Mensenrechten, een lastpost!

Mensenrechten schenden wordt ook in ons landje meer en meer de gewoonte.

Niet te verbazen als zelfs een zelfverklaarde toppoliticus (sic) zonder verpinken bazelt: ‘De rechten van de mensen zijn niet universeel.’ Ongelofelijk, maar waar!!!

 

Een totaal inefficiënte staatstructuur.

Een kakofonische en super dure staatsstructuur waar niemand nog wegwijs uit geraakt. En waar de excellenties elkaar voor de voeten lopen. De ene nog onbekwamer, duurder, nuttelozer en zelfs schadelijker dan de andere! En waar niemand de toegevoegde waarde voor de burger inziet!

Binnenkort is het schema van onze staatsstructuur groter dan ons landje zelf!!!

 

In het volgend artikel zakken we nog dieper in de catacomben van de particratie….

#Democracy      #Free markets  #Good governance        #Gov. Michel1   #Government Formation   #Human rights  #Justice               #Leadership      #Migration         #political parties              #poverty   #Social security                 #state structure               #Taxes

 

Van wanbeleid naar een beleid.
Van wanbeleid naar een beleid. 1144 1014 Lhoëst Jean

Bakens voor een nieuw land.

Wat hebben onze politici toch een moeilijke job! Ze slagen er maar niet in een regering te vormen. Ondanks ze zo hun ‘best’ doen om niet uit hun dwangbuis van mantra’s, veto’s, fronten en andere monomanieën te komen. Wie verlost hen van die dwangbuizen?

Graag zou ik een klein steentje bijdragen met een 10-punten lijstje. Een lijstje van evoluties die mijns inzien nodig zullen zijn om ons, en bij uitbreiding de wereld, vooruit te helpen. Om ons welzijn te verbeteren. En is dit niet hun belangrijkste taak?

De ‘naar’ in deze evoluties – van vandaag naar morgen – is uiteraard een lange termijn visie. Maar als je iets wil bereiken tegen zeg 2050, is het tijd om er nu aan te beginnen. En zeker om de bevolking voor te bereiden op die  toekomst en de vereiste omslag in denken en doen….

 

1 Van ‘de absolute macht van de economische belangen’ naar het ‘algemeen belang als eerste prioriteit’.

Het welzijn van de ganse bevolking moet het doel worden van de overheid. Dit lijkt een evidentie, maar is het spijtig genoeg al lang niet meer.

De staat is gekaapt door het kapitaal en populisten. Vandaar dat ik in mijn boek (hoofdstuk 5) spreek over een centocratie in plaats van een democratie. Rijke, machtige belangengroepen dicteren de politieke agenda en schrijven de wetten. Is het ‘hebben’ van enkelen dan belangrijker dan het ‘zijn’ van velen?

Zoals de kerk in het Ancien Regime de verzekeraar was van de absolute macht van de koning, zo is de politiek vandaag de verzekeraar van de absolute macht van de economische belangen! Dit moet dringend veranderen.

2 Van ‘globale problemen, lokale oplossingen’ naar ‘globale problemen, globale oplossingen’.

Vele problemen trekken zich niets aan van grenzen: klimaat, belastingontwijking en -fraude, overbevolking, virussen, ongelijkheid, migratiestromen, enz. Deze moeten globaal (wereldwijd) aangepakt worden. Tijd om te streven naar een echte Europese, en liefst zelfs een mondiale, regering zonder veto’s en privileges voor bepaalde landen.

3 Van ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’ naar ‘hoe rijker, hoe meer belastingen’.

Een maatschappij waar de gemiddelde burger fors bijdraagt en de ‘happy few’ relatief gezien veel, veel minder is niet alleen onethisch maar ook niet langer houdbaar. Zelfs Warren Buffett schaamde zich dat hij minder belastingen betaalt dan zijn secretaresse! Je waant je terug in de tijd vòòr de Franse Revolutie.

Iedereen, zonder uitzondering, moet naar vermogen en inkomsten bijdragen.

Zou trouwens beter zijn voor de economie en de aanvaarding van het systeem. Want als iedereen correct zijn bijdrage naar vermogen betaalt, moeten heel wat andere burgers minder betalen en hebben we ruimte om de minder bedeelden beter te helpen. Zovele mensen die hun beschikbaar inkomen zien stijgen en dus ruimte krijgen om te kopen, kopen als gekken. En is dit niet wat een altijd-maar-meer systeem verwacht?

4 Van ‘jobs, jobs gedram’ naar ‘robots, robots gejuich’.

Technologische evolutie laat toe om met veel minder mensen meer te ‘produceren’, zowel in de goederen als dienstensector.

De overheid mag deze evolutie niet afremmen of ontkennen. Ze moet ze zelfs toejuichen. Want meer kunnen ‘produceren’ met minder mensen, is een prestatie om u tegen te zeggen. Dat is vooruitgang.  Uiteraard  moet de overheid en het systeem dan wel voor zorgen voor de mensen die bevrijd zijn van nutteloos werk. Ook zij moeten kunnen delen in de welvaart en een menswaardig leven kunnen leiden.

Politici die nu nog kraaien van jobs, jobs, jobs doen aan volksverlakkerij of zijn totaal voorbijgestreefd en wereldvreemd.

5 Van ongelijkheid naar minder ongelijkheid.

De armoede en ongelijkheid nemen overal toe. Van gelijke kansen kunnen we dus moeilijk spreken. Sociale rechtvaardigheid moet een topprioriteit worden voor iedere regering.

Heeft een kindje dat naar school moet met een lege brooddoos evenveel kansen als een kind met een overvolle, gouden brooddoos?

Waarom mag een rijke belasting-ontwijker emigreren naar het land van zijn keuze voor eigen profijt (geen of minimale belasting) en mag een arme drommel op de vlucht voor ellende niet emigreren naar het land van zijn keuze voor betere levensomstandigheden?

 

6 Van ‘particratie’ naar ‘participatie’.

De tijd van politieke partijen is gedaan. Dag na dag bewijzen ze hun onmacht, onwil en onkunde. Tijd om de burger directer en rechtstreeks bij het beleid te betrekken en zo te komen tot een echte democratie.

Waarom als eerste stap de senaat niet terug in ere herstellen en bevoegd maken voor de goedkeuring van alle wetten en decreten in ons landje? En nog belangrijker, de senatoren worden niet meer verkozen, maar op een slimme manier geloot uit de bevolking volgens geslacht, leeftijd, opleiding en woonplaats. Ze krijgen een zitje voor vier jaar. Nadien volgt een nieuwe lichting.

  

7 Van minachting naar actieve steun voor de mindere goden.

Een bloemenveld oogt veel mooier zonder verwelkte exemplaren.

Het is onze verdomde morele plicht, onze zijnde diegenen die vlotjes mee kunnen en zeker de overheid, om achterom te kijken en voor de achterblijvers te zorgen. Mensen die, voor welke reden dan ook, niet meekunnen met het helse (zotte?) ritme van de maatschappij. Denk aan zieken, aan mensen met fysieke of mentale beperkingen, werklozen, armen, minder begaafden, enz… Ook zij hebben recht op hun deel van de welvaart en om op een menswaardige manier ‘mee’ te kunnen!

Ze verdienen meer dan minachting en het al te gemakkelijk verwijt ‘dat het hun eigen fout’ is! Hoe zwak kun je zijn als leider als je zoiets durft te beweren?

8 Van overal ‘andere regeltjes’ naar overal ‘dezelfde regeltjes met lokale nuances’.  

Waarom vier ministers van mobiliteit? Waarom drie beheersmaatschappijen voor de Brusselse ring van amper 72 kilometers? Wat is het nut… behalve meer postjes en extra kosten?

Stop de waanzinnige verkaveling van het land!

Schaf al die regeringen, parlementen, ministerkes af. Kom terug naar een nationaal beleid (wetgeving). Nationaal beleid, maar lokale uitvoering. Dus breidt de bevoegdheden van de bestaande gouverneurs en burgemeesters uit voor een lokale toepassing van de nationale wetgeving.

De kost van bestuur van ons klein landje moet drastisch omlaag. En zou bijvoorbeeld niet meer mogen kosten dan de geïndexeerde kost van het bestuur van België in 1970.  Als men dan toch denkt meer dan 60 ministers nodig te hebben om dit landje te be-ezel-en, OK dan, maar wel voor de kost van de 18 die het land in 1970 bestierden! En zo is iedereen, de politieker en burger, misschien content. Of niet?

9 Van ‘de hel, dat zijn de anderen’ naar ‘de hemel, dat zijn de anderen’.

De politiek polariseert meer dan dat ze verenigt. En dat is altijd en overal een doodlopend straatje, figuurlijk… en vaak ook letterlijk! De wereld wordt meer en meer een dorp, met dank aan technologische evoluties. Zelfs uit puur ‘eigen belang’ hebben we er dus alle belang bij dat iedereen er op vooruit gaat… Een mini oase te midden van een woestijn is echt niks om naar uit te kijken.

Willen we vooruit, dan moeten we evolueren van verwijten naar begrijpen! Van schuldigen zoeken naar partners zoeken voor betere oplossingen!

10 Van ‘overdreven betutteling’ naar ‘meer zelfbeschikkingsrecht’ voor de burger.

Een overheid hoeft zich niet te mengen in de interne keuken van de burger, tenzij die teveel ‘lawaai’ of geuroverlast voor de anderen berokkent. Dus het Staatsblad moet een serieuze vermageringskuur krijgen!

 

Laat ons nu niet beginnen roepen dat dit niet haalbaar is, onbetaalbaar en tutti quanti. Stop dit plat gedraaid plaatje aub. Dit is het liedje van kruideniers in nietigheid. Een leider die zegt ‘Wir schaffen das’.

Hoe klonk die oude volkswijsheid ook weer? Waar een wil is, is een weg!

 

Tags: #Government formation    #Good governance    #Belgium

Heeft er iemand ‘de’ Vlaming tegengekomen?
Heeft er iemand ‘de’ Vlaming tegengekomen? 1877 1743 Lhoëst Jean

Lullen over identiteit is weer in. Een Vlaamse elite (media en politici) wil ons een ‘Vlaamse identiteit’ opdringen met inzet van alle middelen. Tot en met kinderlijke taalfetisjen, screenings en canons toe.

Sla een Vlaamse krant open, en op elke vierkante decimeter vind je het woordje ‘Vlaanderen’ of ‘Vlaams’. Of al die wauwelende excellenties die het steeds maar hebben over ‘de’ Vlaming denkt zus of zo.

Het is zo erg dat het mijn strot uitkomt. Ik vind dit inderdaad ergerlijk, belachelijk en beledigend. Sowieso hou ik er niet van dat men in mijn naam spreekt, laat staan denkt. En slechts uiterst zelden (minder dan 1%) denk, doe of ben ik zoals de krant of de politicus ‘de’ Vlaming omschrijft (voorschrijft?). Het voelt aan als indoctrinatie. En mijn geweten en ziel zijn niet te koop, voor niemand!

Zou ik geen goede Vlaming zijn?

 

Maar wie is dan ‘de’ (goede) Vlaming?

Uit analyse van de zus en zo beweringen kan ik opmaken dat men ‘de’ Vlaming waarschijnlijk associeert met rechtse, conservatieve en nationalistische mensen. En inderdaad, in Vlaanderen stemt bijna de helft vandaag op het VB en de NVA. Op partijen die teren op holle oneliners, demoniseren en polariseren. Jawadde!

Maar zelfs dan klopt de veralgemening  ‘de’ Vlaming niet, want er zijn gelukkig dus nog heel wat mensen die anders denken.

En wat er ook van zij, ik wil in ieder geval ECHT niet geassocieerd worden met die ‘de’ Vlaming. Rechts, conservatief en nationalistisch tezamen zijn voor mij inderdaad een te grote overdosis aan zever virussen die me maagkrampen bezorgen!

 

Wie ben ik dan wel?

Een beschaamde Vlaming, een fiere Belg, een overtuigde Europeaan, noem maar op, het maakt niet uit.

Maar vooral, ik ben gewoon mezelf, altijd en overal. Gewoon iemand zoals een Antwerpenaar, een Luikenaar, een Fransman, een Rus, een Marokkaan, enz. Een vatje met ontelbaar vele identiteiten. Niet beter of slechter dus, gewoon een beetje anders, zoals we allen een beetje anders zijn. Tof toch!

Ben geboren in 1953 in Walsbets, toen nog een Vlaamse gemeente in de provincie Luik. Deze provincie is wat er nog rest van wat ooit het Prinsbisdom Luik was. Ooit strekte deze regio zich uit tot diep in de huidige provincies Limburg en Vlaams Brabant. Deze regio mag er prat opgaan het langst een staatkundig geheel gebleven te zijn binnen onze nationale geschiedenis , los van de rest, van de 10e eeuw tot de 18e!

België is een mix van geschiedenissen en culturen, en dat is net onze kracht. Vroeger begreep men nog dat ‘eendracht macht’ is, nu denk men dat tweedracht, zich achter zij eigen muren insluiten kracht is!

Wie je bent heeft niet zozeer met herkomst, taal of wat dan ook te maken, maar veeleer met je ziel, met je idealen…

Inderdaad, ben niet ‘de’ Vlaming.

Alhoewel Vlaams mijn moedertaal is en ik in deze regio woon, denk, doe en ben ik inderdaad niet zoals ‘de’ Vlaming. Een paar voorbeelden.

  • Ik hou van diversiteit, van kleur, van Waal tot Marokkaan, van Marianne tot Toni-Ann Singh;
  • Hou van vrijheid, richtingsborden tot daar aan toe, maar voor mij geen verbods- en gebodstekens aub;
  • Ik denk dat verenigen veel plezanter is dan verdelen;
  • Hou van haantjes en leeuwkes, maar voel me vooral een varkentje die graag omgaat met iedereen, om het even hun herkomst, religie of cultuur. Wil mijn pupillen niet laten verwijden door angst voor de vreemde, maar wel mijn blik laten verruimen door wederzijdse aandacht en begrip. Hoe diverser, hoe beter want potentieel meer plezier (minder saai) en bovenal veel verrijkender.
  • Heb helemaal geen bang van de zogenaamde  ‘omvolking’. Vermenging maakt de mens sterker, niet zwakker!
  • Streef naar een betere wereld zonder grenzen voor iedereen;
  • Hou niet van achter vlagjes te lopen of in ‘hokjes’ te denken. Wil niet gekooid worden ‘in het eigen volk’. Allemaal veel te geestdodends. Hou van uitdagingen en verwondering!
  • Betaal graag correct mijn belastingen. (En zou graag hebben dat iedereen naar vermogen een correcte bijdrage levert, want zo kunnen we met zijn allen minder betalen en/of de ongelijkheid in de wereld wat verminderen);
  • Heb er niets op tegen om solidair te zijn met iedereen, zonder onderscheid, van een zieke tot een Waal, van een werkloze tot een regeringsschuwe politieker, van een immigrant tot ‘de’ Vlaming waarmee ik helemaal geen voeling heb…

Ben ik nu een goede, domme of slechte Vlaming?

Ik laat de keuze aan u… Ik ben in ieder geval blij en fier dat ik ben wie ik ben. Om het even welke indoctrinatie zal daar niets kunnen aan veranderen! Want het heeft me echt geen windeieren gelegd. Ik ga haast elke dag gelukkig door het leven. En de enkele dagen dat het iets minder goed is, dienen om mij te doen beseffen wat een geluk ik heb. Dank!

 

The purpose of life is to live it, to taste experience to the utmost, to reach out eagerly and without fear for newer and richer experience.

Roosevelt Eleanor (1884 – 1962) Echtgenote Amerikaans president.

 

Waarom toch dit eenheidsworst-denken, die veralgemeningen zonder nuances?

Omdat nationalisme en populisme overal in een pandemische opmars zijn.

En typisch voor populisme is angsten voor verschillen opstoken, zondebokken ten tonele voeren, het niet zo nauw nemen met de waarheid, veelkleurigheid en meerstemmigheid verafschuwen en vooral orakelen in naam van ‘de’ bevolking.

Populisten doen zich immers voor als dé stem van het volk. En deze artificiële homogenisering is erg wervend, zeker voor minder ruimdenkenden, die meestal dan ook nog eens slechts op het kleine eigenbelang uit zijn.

 

Liever een debat over inhoud aub!

Er van uitgaande dat al de bedoelde ‘de’ Vlamingen toch niet tot de beter begoeden kunnen behoren, vraag ik me af of ze wel altijd heel goed beseffen waarover het echt gaat… Zouden ze bijvoorbeeld beseffen dat de echte reden waarom NVA en PS niet samen door één deur kunnen, niet zozeer het communautaire gezever is. Maar wel iets waarover haast nooit geschreven of gesproken wordt, INHOUD. De NVA wil zijn ongedekte fiscale cadeautjes uit de vorige regering – die een ongezien begrotingstekort gecreëerd hebben – niet terugdraaien of compenseren door een eenvoudigere en rechtvaardigere fiscaliteit. En de PS wil de gewone man weer eens niet hiervoor laten opdraaien door te snoeien in de sociale zekerheid en/of gezondheidszorg.

Ik zou liever hebben dat politici over zulke zaken eens klare uitspraken doen….

 

# Identiteit  #Media  # Nationalisme  # Politieke partijen  # Populisme  # Rechts/Links  #Regeringsvorming

Een Vlaamse meerderheid in de federale regering? Maar waarom?
Een Vlaamse meerderheid in de federale regering? Maar waarom? 2048 1919 Lhoëst Jean

Het federale parlement en regering zijn bevoegd voor ons landje. Ze maken wetten die voor iedereen gelden, van Oostende tot Aarlen.

Hierboven kun je de samenstelling van ons parlement gadeslaan. Onze regiotjes zijn er mooi, evenwichtig verdeeld. Vlaanderen is er baas. Normaal, gezien deze regio ook de meeste inwoners telt.

De enigste anomalie vind ik, is dat je als Antwerpenaar niet op een Luikenaar kan stemmen en vice versa. Toch weinig democratisch gezien dit parlement bevoegd is voor heel het land!

In deze tijden van eindeloze regeringsvorming hoor je sommigen vaak roepen dat een Vlaamse meerderheid nodig is in de federale regering. Maar waarom dat zo zou moeten zijn, heb ik nog nooit gehoord!

Deze eis is gewoon een waandenkbeeld en dictaat van sommige partijen en media. Partijpolitieke framing en pure indoctrinatie, meer niet!

Er is inderdaad geen enkele reden waarom dit moet.

Trouwens, waarom dan niet ‘eisen’ dat er bij de vorming van een Vlaamse regering een meerderheid moet zijn in elke provincie?

Wat zegt de grondwet?

Onze grondwet zegt hierover helemaal niets. Ze laat veel vrijheid bij een regeringsvorming, zoals het een goede ‘ruimdenkende’ grondwet betaamt.

Het is uiteraard best dat een regering gesteund wordt door een meerderheid in het parlement, maar zelfs dit moet strikt genomen niet!

Een meerderheid in elke taalgroep, in elke ideologische groep, in elke gendergroep, in elke haarkleurgroep of in welke groep dan ook  hoeft dus helemaal niet.

Dus, waarom schreeuwen sommigen om iets dat ze al kunnen? Inderdaad, vermits Vlaanderen een absolute meerderheid heeft in het parlement (87 op 150) kunnen ze dus wetten maken of kraken en zelfs een federale regering vormen, gesteund door alle Vlaamse partijen samen.  Niets belet hen dat. Waarop wachten ze?

 

Moet Vlaanderen over privileges beschikken?

Ik dacht dat de Franse Revolutie privileges afgeschaft had!

Onlangs hoorde ik een zich verheven voelende scherpslijter – hij bolt waarschijnlijk niet in een Toyota –  uitkraaien ‘omdat Vlaanderen meer belastingen betaalt”. Los van het feit hoe dit berekend werd, doet dit eigenlijk niet terzake. We zijn allen gelijk voor de wet en de tijd van ‘No taxation without representation’ is gelukkig lang voorbij.

Trouwens als je die logica volgt, dan zouden Waals en Vlaams Brabant oververtegenwoordigd moeten zijn in de regeringsmeerderheid. Deze twee provincies betalen immers het meeste belasting!

En waarom dan niet een regering vormen uit de 20 grootste privé belastingbetalers?

En waarom dan het cijnskiesrecht niet terug invoeren? Dan zou de verkiezingsuitslag er trouwens misschien wel heel anders kunnen uitzien. Zo zou het dan helemaal niet zeker zijn dat populistische en nationalistische partijen nog zo goed scoren….

 

Quid Wallonië, Brussel en Bachten de Kupe?

Stel je voor dat de andere groepen ook zulke kinderachtige dictaten zouden stellen, waar staan we dan?

Trouwens Wallonië en Brussel waren zwaar ondervertegenwoordigd in de vorige ‘Zweedse” regering. Deze regering had dus volgens de Vlaamse logica geen enkele ‘legitimiteit’ in deze regio’s. Toch heb ik toen geen haan horen kraaien of geen leeuw horen brullen. Et alors?

Overigens voor de man op de straat is een Vlaamse meerderheid echt geen garantie op goed bestuur. Het kibbelkabinet Michel I had een overgrote Vlaamse meerderheid, maar was echt geen toonbeeld van goed bestuur. Integendeel zelfs. Of zijn je beloftes niet nakomen, stijgende armoedecijfers, files aan de voedselbanken, ongedekte geschenkcheques voor bedrijven en de beter begoeden met grote begrotingstekorten als gevolg enz. een voorbeeld van goed bestuur?

 

Politici, stop met jullie gezever en doe uw job!

Net zoals een ‘Vlaamse meerderheid’ mythevormig is, is de zogezegde onbestuurbaarheid van ons land ook een politieke mythevormig. Dit land is helemaal niet onbestuurbaar! Het is wel moeilijker bestuurbaar geworden door politiek geknoei in het verleden en door politieke onwil vandaag.

De opeenvolgende staatshervormingen hebben een efficiënt bestuur gefnuikt. Nog altijd moet iemand me eens uitleggen hoe vier mobiliteitsministers op een lapje van 30000 vierkante kilometers de mobiliteit ten goede zou kunnen komen?

En vandaag doen sommige politici er alles aan om het land onbestuurbaar te maken en te verklaren! Aan deze handelaars in nietigheid zou ik dit willen vragen, gelieve u te onthouden bij de volgende verkiezingen aub. Zo bespaart u uzelf en ons ergernis. Stop met de kiezer voor de gek te houden. En laat u plaats aan mensen die wel kunnen en willen leiding geven in een veelkleurige wereld!

Wij gaan naar de stembus om een nieuw parlement aan te duiden. En we hopen dat dit parlement snel een regering vormt om het land te besturen. Als deze regeringsvorming weer al eens te lang aansleept, zou er een bestraffingsmechanisme moeten in gang treden. Hoogtijd om een regeringsschuw parlement te behandelen als werkschuwe werklozen. Iedereen gelijk voor de wet!

 

Wat wil de burger?

Willen wij, burgers – Vlamingen, Brusselaars en Walen – niet allemaal hetzelfde? Een krachtige regering die het algemeen belang dient. Die verenigt in plaats van te verdelen. En die zich focust op de grote uitdagingen des tijds met een lange termijn visie in plaats van politiek geleuter. Uitdagingen zoals het klimaat, de vergrijzing, een transparante en rechtvaardiger fiscaliteit (stop belastingfraude en ontwijking), de ongelijkheid, de vereenvoudiging van de staatsstructuur, sociale zekerheid, goede gezondheidsvoorzieningen, enz.

 

En last but not least, ik denk dat deze steeds wederkerende politieke spelletjes van onze kleuter-politici duidelijk aantonen dat de huidige particratie (of centocratie) afgedaan heeft. Daarom pleit ik, zoals steeds meer mensen trouwens, voor een directe democratie. Een systeem zonder politieke partijen waarbij we onze vertegenwoordigers op een slimme manier zouden uitloten om de vier jaar. Dit zou een veel beter en goedkoper bestuur toelaten! Ik zie sommigen al in hun vuistje lachen ‘dat kan moeilijk anders!’ Waarop wachten we?

 

Tags: #België           #Burgerparticipatie            #Democratie            #Parlement              #Politieke partijen         #Regeringsvorming            #Regering Michel 1

 

 

 

 

 

 

 

De regering Michel 1 legt een zware hypotheek op de toekomst.
De regering Michel 1 legt een zware hypotheek op de toekomst. 1080 608 Lhoëst Jean

De regering Michel1 begon met veel grandeur (‘alles zou veranderen’) en eindigde in mineur.

Ze heeft haar holle verkiezingsbeloften niet kunnen waarmaken ondanks uitzonderlijke gunstige economische omstandigheden. Zoals de bovenstaande illustratie aantoont, blonk ze uit in ondermaats en laf beleid.

Eind 2018 zou het kibbelkabinet roemloos vallen. Plots, uit het niets, kon de regering zich niet meer akkoord verklaren met het Marrakesh akkoord. Dit internationale verdrag stond toen nochtans, na jaren onderhandelingen waaraan nota bene deze regering zelf deelnam, op het punt goedgekeurd te worden. Hadden onze onderhandelaars dan jaren geslapen? Het niet begrepen omdat het in het Engels was? Is dit goed bestuur?

Voor mij kwam het eerder over als een laffe vlucht vooruit. Snel de belastingen voor de happy few verminderen, en dan snel de biezen pakken en de rekening van hun wanbeleid ongegeneerd doorschuiven naar de volgende regering! Een wufte en laffe val.

Een ‘shame on you’ regering.

Hoe de Zweedse regering zichzelf blijft bewieroken is het beste bewijs dat eigen lof stinkt. Letterlijk hier zelfs!

Want deze regering was een karikatuur van goed bestuur en heeft de toekomst van ons landje zwaar gehypothekeerd! Malgoverno van de eerste graad. Ze verdient dus geen lof, maar enkel een dikke ‘shame on you’!

Zou ‘Zweeds’ misschien naar koud verwijzen? Inderdaad deze regering liet de gewone mens in de kou staan! Ze keek met een blinddoek naar fiscale fraude en ontwijking, en met een vergrootglas naar sociale fraude. Dit is dom en onrechtvaardig. Alle fraude moet even streng aangepakt worden. Maar goede leiders zullen altijd eerst focussen op de grote bedragen, dat is slimmer en breng miljarden meer in de kas!

Verder heeft ze ongedekte fiscale voordelen gegeven aan de happy few op de rug van de minder bedeelden. Met als gevolg een grote begrotingskrater en een ‘trek uw plan’ berichtje voor de volgende regering!

En zeggen dat dit nu eens een regering was zonder sossen en met een ruime Vlaamse meerderheid? Wiens fout zal het nu weer zijn?

Misschien toch beter in de toekomst wat meer bescheidenheid met het blazen van “wat we zelf doen, doen we beter’. Ik weet niet wat ze bedoelden met ‘wat’, maar het zal toch zeker niet besturen zijn!

En wat nu?

Hoe dit begrotingstekort dichten?

Als je de verantwoordelijken van dit wanbeleid hoort schetteren, zeker niet door hun fouten recht te zetten. ‘Het beleid van de vorige regering mag niet teruggedraaid worden’ klinken ze unisono! Wat een cynisme, wat een perverse en schandalige logica!

Hoe het dan wel oplossen? Ik mag hopen dat de minder begoeden weer niet moeten opdraaien voor de geschenken aan de beter gegoeden door besparingen in de gezondheid en sociale sector… Waar is het algemeen belang in dit alles? Deze zware hypotheek verklaart trouwens ook voor het grootste stuk de huidige moeilijke regeringsvorming: de NVA wil niet dat haar fiscale cadeautjes ongedaan worden gemaakt, en de PS wil de gewone mens hiervoor niet laten opdraaien.

Waarom betalen ze hun shit niet zelf. Door bijvoorbeeld de kosten van het bestuur in dit land drastisch te verminderen en alle overbodige postjes te schrappen?

Hoelang blijven we nog domme ganzen?

Tags: #Regering Michel1           #Goed bestuur       #begroting   #Regeringsvorming

Behandel regeringsschuwe parlementsleden als werkschuwe werklozen!
Behandel regeringsschuwe parlementsleden als werkschuwe werklozen! 1844 948 Lhoëst Jean

Velen hebben minachting voor werklozen. Maar zouden we niet meer minachting moeten hebben voor ons politiek zootje? We verkiezen en betalen hen, maar ze weigeren nu al maanden – sommigen zelfs heel doelbewust- hun job te doen!

En net die werkschuwe politici willen gewone werklozen activeren. Zouden ze niet beter zichzelf activeren? Tenslotte schaadt en kost hun werkonwilligheid ons veel meer dan werklozen.

Werklozen, geen compassie, sanctioneren godverdomme!

Werklozen, en zeker werklozen van vreemde origine, hebben het vandaag hard te verduren. Al te vaak worden ze beschouwd als werkschuw tuig die profiteren van ons systeem.

Krijgt de werkloze een eerlijke kans op de arbeidsmarkt? Zijn de selectiecriteria waaraan men moet voldoen tegenwoordig niet veel te hoog, en zo dus onbereikbaar voor velen? Ach, al die nuances en vragen zijn niet nodig, sanctioneren godverdomme denken de meesten (totdat zij zelf werkloos worden waarschijnlijk).

Onlangs las ik het verhaal van een Syrische doctor in de Franse literatuur. De man kon bij ons niet aan de bak als leraar Frans, zogezegd omdat zijn kennis van het Nederlands niet voldoende was! En dat terwijl er een tekort is aan leraren Frans. Begrijpe wie begrijpen kan. Moet die man dan gesanctioneerd worden door de bekrompenheid van anderen?

Werklozen activeren.

Ja dus. Een van onze (veel te vele) regeringskes in dit landje wil werklozen die te lang zonder job blijven sanctioneren. Na verloop van tijd zal hun werkloosheidsbijdrage verminderd worden en zullen ze zelfs verplicht worden gemeenschapsdienst te doen. Men noemt dit activeren, klinkt mooier dan sanctioneren.

Misschien zou ik dit nog kunnen begrijpen als de overheid zelfs alles gedaan heeft om voor de persoon in kwestie een passende job te vinden binnen redelijke afstand van zijn thuis. Zo’n job weigeren zonder sterke argumenten zou dan inderdaad tot sancties kunnen leiden.

  

Het parlement activeren.

We zitten nu al meer dan een jaar zonder regering en de regeringsvorming blijft maar aanslepen. Een echte klucht en het parlement kijkt werkloos toe.

De onwil om te besturen is overduidelijk. Voor de verkiezingen kraamde een of ander politiekertje zelf doodleuk uit dat “Onbestuurbaarheid van het land voor hem geen probleem is, als het maar in onze kraam past”! Moet er nog zand zijn?

Hoog tijd dus om het regeringsschuw parlement te activeren!

Beste politici het zou u sieren moest u voor uzelf even streng zijn als u bent voor gewone burgers onderaan de maatschappelijke ladder. Het zou uw geloofwaardigheid een beetje verbeteren. En het goede voorbeeld geven, werkt meestal prima om een verandering door te voeren….

Dus, parlementariërs mag ik jullie vragen de volgende wet goed te keuren:

  • Indien er drie maanden na de verkiezingen, nog geen regering is, dan vallen jullie allen terug op een werkloosheidsuitkering in plaats van jullie royale parlementaire en onkostenvergoeding.
  • Indien er drie maanden later nog steeds geen regering is (6 maanden na de verkiezingen dus) dan wordt jullie werkloosheidsuitkering verminderd en moeten jullie gemeenschapsdienst doen.

Beste politici, ik hoop dat deze wet op ruime instemming zal kunnen rekenen. Het is tenslotte niets anders dan hetgeen jullie gewone burgers ook willen opleggen.

Bovendien zou het zeker en vast regeringsvormingen versnellen…

Tags:   Werkloosheid             Parlement        Regeringsvorming      Politieke partijen

Enter your
text here