Hoe dergelijke en blijvende ongelijkheid verklaren?
Ongelijkheid, net zoals armoede of vervuiling, is een bijproduct van het ‘systeem’ in voege om de samenleving te ‘ordenen’ in uitverkorenen en meelopers.
Dat was vroeger zo…en is nog altijd zo.
Tijdens het Ancien regime werd de maatschappij gedomineerd door de absolute macht van de vorst onderstut door de aristocratie en de kerk. Vandaag overheerst het absolute marktfundamentalisme onderstut door de plutocratie en de politiek.
De bijbel van het marktfundamentalisme.
Vooral sinds het eind van de jaren tachtig van vorige eeuw heerst de dictatuur van het doorgeslagen vrije marktdenken. Het laissez-aller kapitalisme. De verafgoding van het eigenbelang!
Met dank aan figuren als Thatcher, Reagan, Friedman, Rand, Hayek, Nietzsche, enz.
Hun wijze woorden in een notendop.
Overheid laat ons vrij in ons streven naar maximale rijkdom. Want hoe rijker wij worden, hoe meer kruimels voor de anderen.
Moei u dus niet, stel geen vragen en laat ons met rust. Privatiseer zo veel mogelijk en stel ons zoveel mogelijk vrij van belastingen. Als dat allemaal gebeurt, dan zorgen wij misschien voor jobs.
Eén uitzondering: in geval van zware crisissen. Dan moeten jullie wel bijspringen en ons uit het moeras trekken met belastinggeld! Zorg dus dat we verliezen kunnen collectiviseren, maar blijf met uw poten van onze winsten!
Als je geld tekort komt , schrap dan in de sociale zekerheid en andere voorzieningen waar wij niets aan hebben. De mensen moeten hun plan maar trekken. Wij ‘Übermenschen’ willen geenszins voor de achterblijvers zorgen.
Hou verder de massa’s in toom door ze een illusie van vrijheid te geven.
En last but not least, stimuleer, beter dwing hen hersenloos mee te racen… Want ons systeem heeft eeuwige groei nodig om te overleven…
Voilà, de kapitalistische bijbel in een paar woorden! Let’s go.
Die rauwheid hoeft niet te verwonderen gezien A. Rand zelfs zonder verpinken egoïsme verkoopt als een morele waarde! Jawadde. En nog choquerender vind ik dat adepten van dit “wij-en-de-rest-kan-stikken” denken, zoals Trump en konsoorten zonder schaamte met de Bijbel zwieren.
Lees een boek of studie over onze huidige maatschappij en je zult vaak stuiten op begrippen als leegte, angst, onzekerheid, eenzaamheid, narcisme, egoïsme, vervreemding, onvrijheid, onrechtvaardigheid, afbrokkelende sociale cohesie, enz. Welvaart, ok, welzijn?
Van aristocratie naar plutocratie.
In zijn boek ‘De limieten van de markt’ vraagt Paul De Grauwe zich het volgende af: ‘De laatste dertig jaar is de beloning van het topmanagement enorm gestegen. Terwijl de gemiddelde CEO van een groot Amerikaans bedrijf in 1975 dertigmaal meer verdiende dan de gemiddelde werknemer in zijn bedrijf, was dat in 2008 driehonderdmaal zoveel. Is die Amerikaanse CEO in dertig jaar tijd zo veel productiever of creatiever geworden?’
Uiteraard niet, maar het topmanagement is voorlopig nog niet zo vervangbaar als de gewone werknemer. En nog belangrijker, het systeem heeft hen, naast de politiek, nodig als smeermiddel en pleitbezorger…. De plutocraten – CEO’s, bestuursvoorzitters, industriëlen, de 1%, enz. – zijn de aristocraten van het ancien regime. En dat kost wat geld en privileges….
Tegelijkertijd hebben vakbonden en stakingen heel veel van hun kracht verloren sinds arbeid veel minder schaars geworden is door de technologische vooruitgang en globalisatie. De tijd van de beroemde spotprent ‘Gansch het raderwerk staat stil, als uw machtige arm het wil’ van Albert Hahn is lang voorbij.
Moest Hahn nu leven zou hij allicht deze raad kunnen geven: ‘Gans het raderwerk staat stil, als uw bankkaart het wil’….
Media in handen van de happy few.
Media, incluis de sociale media, zijn uiteraard de ideale kanalen om het systeem aan te prijzen en, indien nodig, twijfel en verwarring te zaaien. Zeker als je weet dat deze media meestal in handen zijn van de happy few……. Of denk je dat Murdoch’s tabloids vrijuit mogen spreken over thema’s als klimaat of ongelijkheid?
Wat ooit kwaliteitskranten waren zoals De Standaard en De Morgen zijn nu verworden tot Vlaamse parochieblaadjes. Ik ben al verplicht om dagelijks 3 kranten te lezen (DS, DM en Le Soir; wel goed voor de ‘groei’ dus) om ergens toch een iets genuanceerder beeld te krijgen van het reilen en zeilen van de wereld.
Menselijke zwakheid
De mens kreunt onder het systeem. Hij is ongelukkig. Voelt zich onvrij. Moe van het racen. Beu van slechts een leuke consument te zijn. Vreet zich dood of pleegt zelfmoord. En toch kijkt hij lijdzaam toe. Waarom toch?
Omdat, zoals eerder reeds geschreven, de mens zwak is. En die zwakheid is de troef van het marktfundamentalisme.
In zijn boek ‘De bril van Darwin’ beschrijft bioloog Mark Nelissen waarom het toch zo moeilijk is om deze kloof te dichten: “Er zij twee biologische predisposities… Ten eerste is er de motivatie om een hogere status te verwerven binnen de groep, ten tweede hebben wij een sterke ‘drang’ om ons te onderwerpen aan een autoriteit en deze te gehoorzamen.”
Dat mensen pogen beter te doen dan anderen, meer te hebben dan anderen is des menses. En is in se een goede eigenschap. Maar wanneer dit gebeurt ten koste van alles en iedereen, m.a.w. wanneer de wolf de bovenhand neemt (Homo homini lupus est) is het niet meer zo’n goede eigenschap….
Maar waarom blijven de benadeelden, de losers meedraaien in de ratrace die ze niet kunnen winnen? Waarom ondergaan ze hun lot lijdzaam ondanks ze in de overgrote meerderheid zijn?
Omwille van de tweede biologische predispositie. In plaats van zijn eigen durven te zijn, is de mens eerder een meeloper. Die zich liever onderwerpt en gehoorzaamt aan een (politieke) autoriteit. En wanneer die autoriteit onder één hoedje speelt met het marktfundamentalisme is het plaatje rond….
Deze zwakheden verklaren waarom onderdrukkende systemen toch kunnen overleven. Het Ancien regime heeft het eeuwen uitgezongen alvorens de Franse revolutie er een einde aan maakte. En ook het huidige systeem gaat intussen al honderden jaren mee…
Toch blijf ik het raar vinden dat we na duizenden jaren menselijke evolutie ons – de homo sapiens- nog steeds laten uitbuiten en knechten als onnozele schaapjes….
#Equality #Free markets #French Revolution #Homo sapiens
#Identity #Media #Poverty
belastingminimalisatie….is vermoeiend en afstompend.
In haar boek ‘The top 5 regrets of the dying’ beschrijft Bronnie Ware waarover mensen zoal spijt hebben op hun sterfbed. Met stip op nummer één: ‘ik wenste dat ik mijn éigen leven geleefd had in plaats van het leven dat anderen van mij verwachtten!’
Ondanks we nooit in een veiligere wereld geleefd hebben dan nu, gaan we toch gebukt onder een extremistische veiligheidsobsessie. President Obama waarschuwde ons nochtans ooit met deze oude wijsheid: “wie vrijheid offert om veiligheid te creëren, neemt het risico beide te verliezen“. Op hoeveel gebieden wordt er vandaag al niet binnen gedrongen in ons privéleven?
