Justice

Het opgestoken vingertje van Mia voor Hadja Lahbib.

Het opgestoken vingertje van Mia voor Hadja Lahbib. 305 356 Lhoëst Jean

Français    English

Onze kersverse Minister van Buitenlandse Zaken, Hadja Lahbib, maakte in tempore non suspecto een ‘zware’ fout. Althans volgens sommigen. De jammerklachten en protestbrieven vlogen in het rond.

Haar ‘fout’: ze was in 2021 als journaliste naar de Krim gereisd op uitnodiging van Rusland om er een reportage voor de RTBF te maken. Wat is daar nu mis mee hoor ik je al denken…

Zeker in tempore non suspecto dus. Hoe kon ze toen immers weten:

  • Dat ze ooit minister zou worden;
  • Dat Poetin ooit Oekraïne zou invallen;
  • Dat we ooit met zijn allen zouden moeten opdraaien voor de niet onderhandelingsbereidheid van het duo Poetin/Zelinski.

Et alors? Voor mij is dit een fait divers dat helemaal niet ter zake doet in de afweging of deze dame al dan niet een goede minister kan zijn…..

En bovendien klein, heel klein bier vergeleken met de nutteloze reis onlangs van Nancy Pelosi en konsoorten naar Taiwan. Ze deden dat echt moedwillig en wisten heel goed dat ze zo China zouden provoceren en het imago van het Westen nog wat meer beschadigen…. Van politieke hypocrisie gesproken!!!

Het vingertje van tante Mia….

Mia Doornaert was er als de kippen bij om een protestbrief te schrijven tegen de aanstelling van Hadja als minister.

Mia is barones, denktante, ex  journaliste, enz. Maar bovenal is ze volgens mijn bescheiden mening  een niet bij de tijd zijnde conservatieve tante.

Ze trok hard van leer tegen Hadja. Ze vond haar aanstelling ‘een affront voor ons uitstekende en hardwerkende diplomatieke corps’.

En ‘een affront voor elke burger die nog inzit met het algemeen belang en met het imago van dit konin­krijk.’  

Jawadde, wat een arrogantie.

Mia’s vingertje… is heel selectief!

Beste tante Mia het doet me plezier te zien dat je zo begaan bent met het imago van ons landje. Vandaar dat ik echt niet begrijp waarom je over de volgende dingen nooit een protestbrief geschreven hebt. Nochtans gaat het hier om een (onvolledig) lijstje van dingen die stuk voor stuk het imago van ons land ernstig schaden. Naar mijn bescheiden mening zal ons CD hier veel meer van wakker liggen dan om Hadja.

De nodeloos complexe, absurde en dure staatsstructuur van België.

Ben maar het mikpunt van spot omdat jij telkens meer hotelkamers moet boeken dan andere landen omdat wij steeds een veelvoud van ministers afvaardigen naar internationale bijeenkomsten…. Zou er nog een land zijn met meer ministers per 1000 inwoners dan België? Denk niet dat het plezant werken is als je de risée van Europa bent geworden….

Het land waar criminelen welkom zijn.

Heerschappen zoals Puigdemont en zijn kornuiten kunnen met een gerust gemoed naar ons land vluchten om te ontsnappen aan het Spaanse gerecht dat hen vervolgt voor rebellie en verduistering.

Neonazistische volksvertegenwoordigers.

Een Dries Van Langenhove bijvoorbeeld schaadt voortdurend het imago van ons land met zijn racistische, seksistische en antisemitische uitlatingen. De man zet openlijk aan tot haat en geweld. Zo pleitte hij onlangs voor een “wetenschappelijk experiment met enkel etnische Vlamingen”. Hitler lijkt wel terug. Hoeveel imagoschade zou het ­demoniseren, ontmenselijken en tot zondebok maken van specifieke ­bevolkingsgroepen ons al niet bezorgd hebben Mia? Zou Dries dit beseffen of spant hij zijn das zo hard aan dat er geen lucht meer naar zijn hersenen geraakt?

De toenemende verrechtsing van België, inzonderheid Vlaanderen.

Haast één op de twee stemt intussen al op (uiterst) rechts populistische/nationalistische partijen. Een beangstigende evolutie die weinig goeds voorspelt voor anderdenkenden en – zijnden. Grondwaarden als vrijheid, gelijkheid en verbondenheid zijn niet langer vanzelfsprekend.

Jongeren van N-VA en Vlaams Belang die samen verbroederen op een homofobe ‘vrijheidscampus’ in Polen, bloemen op een SS-graf,  de moord op Sandra Dia, een adelaar op een pick-up, frontnachten, een Hitlergroet in Breendonk , applaus voor haatzaaiers als Dries Van Langenhove en Jürgen Conings, omvolkingsonzin, … Het is allemaal genormaliseerd in Vlaanderen. Nochtans is nog nooit in de geschiedenis iemand beter of vrijer geworden van uitsluiting en stigmatisering.

Het deed de New York Times eind 2020 al besluiten dat België stilaan de reputatie krijgt van een land waar racisme en neonazisme gedoogd worden. Van imagoschade gesproken!

België, een land dat het niet zo nauw neemt met de mensenrechten.

Regelmatig wordt ons landje op de vingers getikt omdat het de mensenrechten schendt, vooral wat betreft ons gevangenissen-beleid, de stijgende armoede en onze immigratiepolitiek.

België, een slechte ‘klimaatleerling’.

In Glasgow toonde ons land een klimaatplan 2050 die naam onwaardig. We blijven miljoenen ton CO2 boven de toegelaten lat. We wouden zelfs de Europese klimaatdoelstellingen afzwakken!!!

Niet voor niets zijn we al uitgeroepen tot ‘fossiel van de dag’ op klimaatconferenties. In de Climate Change Performance Index zakt ons landje steeds verder weg. Wat een belabberd imago!!!!

De verregaande particratie in België.

Partijbonzen toveren zo maar niet verkozen witte konijnen uit hun hoed en bombarderen hen tot minister of andere belangrijke functies zoals o.a. Bouchez nu met Hadja. Stel me vragen omtrent het democratisch gehalte van dit systeem van ministerbenoemingen. Walter Zinzen, voormalig VRT-journalist, omschreef dit mooi: “Waar particratie heerst, kan democratie niet gedijen.”

Foute conclusie, tante Mia.

Je protestbrief afsluiten met de bewering dat Hadja’s aanstelling ‘een affront was voor elke burger die nog inzit met het algemeen belang en met het imago van dit konin­krijk’ klopt niet. Ik ben immers zo’n Belg en voel me helemaal niet geaffronteerd door haar aanstelling.

Weet je Mia, jij ergert je aan Hadja en dat is je volste recht. Ik erger me helemaal niet aan haar maar wel aan figuren als Van Langenhove, alle verkavelaars van ons mooie landje, ‘omvolkingsprofeten’,  partijen die haat en angst aanwakkeren en populisten die denken in naam van anderen. En zo ergert iedereen zich wel aan iets.

Alleen heb ik niet de pretentie (hoogmoed?) om te denken dat iedereen denkt zoals ik zoals jij in je protestbrief wel doet. Mag ik je daarom vragen zulke veralgemeningen achterwege te laten en niet meer in mijn naam te denken aub.

Want mensen die in mijn naam denken vind ik affrontelijk, HEEL affrontelijk!

Dank bij voorbaat Mia. Het ga je goed….

#Belgium  #Climate change  #Good governance  #Good/bad practices  #Hate/fear  #Human rights  #Justice  #Media  #Nationalism  #Populism  #Right/left  #State structure  #World

Verkeersbeleid en pakkansen.

Verkeersbeleid en pakkansen. 643 777 Lhoëst Jean

Français    English

Een buitenlandse vriend vroeg me eens: ‘Jan, wat moet ik verwachten van het wegverkeer in je land?’.

Mijn antwoord: ‘behoudens een kilometerke of een pintje teveel is zowat alles mogelijk in België…. Maar kijk uit voor het nieuwste toppunt van Belgisch surrealisme: de overheid probeert je nu in de val te lokken om de kassen van privé tollenaars te spijzen!’    

Angst, domheid, roekeloosheid en egoïsme hebben vrije baan in het verkeer omdat de pakkans voor verkeersovertredingen haast nihil is! Met als gevolg dat we in Europa niet zo goed scoren qua verkeersveiligheid en files à go go kennen.

Spijtig, want moesten we met zijn allen het verkeersreglement volgen, dan zouden we met zijn allen sneller en veiliger ter plekke zijn.

Hoe dikwijls worden de volgende veel voorkomende ongeval- en vertraging veroorzakende gedragingen geverbaliseerd?

De middenvakrijders.

De ‘baronnen’ van de autosnelwegen, die permanent de verkeersregel van zoveel mogelijk rechts aan te houden, aan hun band lappen!

Ze dwingen andere tot onnodige of ongeoorloofde manoeuvres zoals rechts inhalen.

Brits onderzoek leert dat ze de grootste veroorzakers van files op de snelweg zijn. Maar het zal hun een zorg zijn. Als een pasja zitten ze in hun knusse zetel te bollen. Je weet maar nooit of er vijf kilometer verderop een camion op de rechterrijbaan ingehaald moet worden…

Rijdende telefoonhokjes.

Meer en meer wordt de wagen gebruikt als gezellig telefoonhokje om in volle privacy te bellen met om het even wie…. Zelfs handenvrij, een zeer verstrooiende en dus gevaarlijk bezigheid.

Wagens zonder richtingaanwijzers.

Ontelbare wagens rijden rond met kapotte of slecht werkende richtingaanwijzers. Hoe vaak wordt men niet verrast door onaangekondigde maneuvers? Of blijf je nodeloos wachten aan een rond punt omdat een bestuurder afslaat zonder het te melden? Gevaren op de weg  en serieuze belemmeringen voor een vlotte doorstroom.

De schildpadden.

Als angsthazen klampen velen, vooral ouderen, zich vaak verkrampt vast aan hun stuur alsof het elk moment foetsie zou kunnen zijn. Alsof er elk moment plots een dromedaris voor hun wagen zou kunnen springen. Vaak tuffen ze overal en altijd 30 of minder kilometer per uur. Het lijken wel lokazen om anderen tot onnodige maneuvers te verlokken…

Wegpiraten op vier wielen.

Als cowboys gaan ze de weg op en denken dat alles geoorloofd is. Wegen op rijden zonder uit te kijken, met hun adem en verstralers in je rug bumperen. Anderen de pas afsnijden om toch maar een plaatsje te winnen. Waarschijnlijk willen ze vroeg thuis zijn om zich daar te kunnen vervelen. Of zou het ter compensatie van hun kleine penis zijn, zoals ik ooit eens ergens las?

Wielerterroristen.

Of de wegpiraten op twee wielen. Luidruchtige mensen die niet willen stoppen en rijweg, fiets- of voetpad inpalmen naar eigen goeddunken. Een bel hebben ze vaak niet, maar wel opgestoken vingertjes en Sagan-elleboogjes…. Zelfs voor je deur op het voetpad ben je niet veilig voor deze cowboys!

Met hun roekeloos en ergerlijk ‘opzij, opzij, opzij’ rijgedrag zijn ze een echt gevaar voor alle andere weggebruikers!

Pervers en slecht bestuur.

De versnippering van het verkeersbeleid leidt tot belachelijke en verwarrende, en dus gevaarlijke verkeerstoestanden.

Zo wordt de ring rond Brussel, amper 72 kilometer lang, beheerd door drie beheersmaatschappijen. Kan het nog duurder, verwarrender en absurder?

De autosnelweg tussen Brussel en Luik kruist meermaals de regiogrenzen met telkens andere verkeersregels en verlichtingsregimes. Buiten extra ‘postjes’ en gevaarlijke toestanden, wat is hiervan nu de toegevoegde waarde?

En last but not least, overheden beginnen nu zelf met het uitbesteden van trajectcontroles aan privébedrijven. Om de omzet voor overheid en bedrijf te garanderen zijn ze zelfs bereid verkeersdrempels en snelheidsremmers  te verwijderen om aldus de pakkans te vergroten! Wat als een kind overreden wordt in een straat zonder verkeersremmers omdat een rijke onverlaat te snel reed omdat hij niet zo wakker ligt van verkeersboetes?  Moet de overheid verkeersveiligheid of winstbejag garanderen?

Een beter verkeersbeleid aub!

De handhaving van het verkeersreglement is een zoveelste voorbeeld van een versnipperd én een twee maten en gewichten beleid in ons landje.

Om het rijgedrag van de burger te veranderen, is het beter te zorgen voor een eenvoudig, eengemaakt beleid. En zorg dat de pakkans voor alle overtredingen fors de hoogte in gaat. Indien dit niet lukt, schaf dan de regels gewoon af en beperk het verkeersreglement tot twee artikels. Art 1, je mag niet rijden met een zware voet. Art 2, je mag niet rijden als je een pint teveel ophebt.

In deze camera- en data gedreven maatschappij moet het toch mogelijk zijn om veel meer verkeersovertredingen vast te stellen en de boetes aan te passen aan het aantal veroorzaakte incidenten bijvoorbeeld (samenwerking overheden, verzekeringsmaatschappijen, enz.). Zou dit niet veel eerlijker en effectiever zijn?

#Belgium             #Good governance         #Good/bad pratices       #Justice               #Security

Beercars please, no bearcats!

Beercars please, no bearcats! 903 501 Lhoëst Jean

Français    English

‘War on drugs’ met heuse bearcats: het klinkt heel, heel stoer, maar het zijn losse flodders in de praktijk.

Inderdaad, een ‘war on drugs’ biedt geen enkele oplossing. Het is het typische ‘law and order’ getoeter van politici zonder visie, inhoud en scrupules à la Trump. Het is geldverspilling en maakt de problemen alleen maar erger.

De meeste van die populistische politici beseffen dat wel. Maar spierballengerol is nu eenmaal goed voor makkelijk stemmengewin… en om rookgordijnen rond de echte problemen op te trekken! In hun ideologische blindheid en bekrompenheid zal het algemene belang hun worst wezen. Zulk politieke ‘oorlogen’ tonen vooral een schrijnend gebrek aan politieke moed en leiderschap.

 

Waarom werkt het niet?

Honderd jaar geleden heeft men geprobeerd de VS droog te leggen. Alcohol was verboden van 1920 tot 1933. Het werd één groot fiasco. Het verbod ontketende een enorme zwarte markt. De georganiseerde criminaliteit boomde en criminelen (cf Al Capone) beleefden gouden tijden!

Zoals Frank Albers, docent Amerikaanse cultuurgeschiedenis, het vertelde op Radio 1 op 17/01/2020:“Als je iets verbiedt waar mensen behoefte aan hebben, creëer je alleen maar een hoop andere ellende.”

De geschiedenis, de ervaring en wetenschappelijk onderzoek tonen duidelijk aan dat het uiterst moeilijk is om via een repressieve, negatieve logica iets positief te bereiken. Het maakt het verbodene alleen maar aantrekkelijker, lucratiever en dus ook gewelddadiger. Kortom, zo’n politiek vergroot de maatschappelijke schade en kosten. Een ‘war on drugs’ wordt dan een ‘war for drugs’!

 

Wat dan wel?

Er bestaat geen mirakeloplossing. Een combinatie van maatregelen kan wel helpen.

1 Legaliseer de productie, verkoop en het gebruik van drugs.

Stop met verbieden van drugs, net zoals we doen met andere genotsmiddelen: alcohol, tabak, antidepressiva, slaapmiddelen, erectiemiddelen, enz.. Laat iedereen vrij en haal het gemakkelijk geldgewin uit de drugshandel. Er is na legalisering geen enkele aanwijzing dat er meer drugs gebruikt gaan worden dan nu.

Een legalisering zou ook veel capaciteit bij politie en justitie vrijmaken, middelen die bijvoorbeeld beter aangewend zouden kunnen voor het opsporen en berechten van belastingfraude, vrouwenhandel of intra familiaal geweld om er maar een paar te noemen.

Trouwens in het algemeen moet de betutteling van de burger en het Middeleeuws paternalisme stoppen. Een overheid moet de burger niet verbieden/verplichten wat hij al dan niet mag of niet mag doen zolang dit doen andere burgers niet stoort. De overheid moet ons zelfbeschikkingsrecht respecteren. We hebben echt geen nood aan politiekers die ons hun ideologisch getinte ‘goed gedrag’ willen opdringen.

Of willen ze van ons allen middelmatigen maken?

2 Een ontradings- en informatiepolitiek.

Laat mensen vrij, maar werk aan preventie van slecht of overmatig gebruik.

Informeer burgers objectief en duidelijk over de voor- en nadelen van alle genotsmiddelen.

Naast informatie, kan een ontradende politiek door een aangepaste verbruiksbelasting op de meest schadelijke genotsmiddelen ook helpen. Zou het niet beter zijn in plaats van de zakken van drugscriminelen te vullen, de staatskas te spekken door een aangepaste belasting op drugs?

 

3 Bied mensen een hoopvol toekomstperspectief!

En last but not least, ban de uitzichtloosheid, een van de voornaamste redenen waarom mensen vluchten naar drugs en andere genotsmiddelen als pijnstillers!

In plaats van mensen te verdelen, verenig ze in een wereld waar iedereen zichzelf kan zijn zonder angst. Ga voor solidariteit in de wereld in plaats van voor lege “eigen volk eerst” bakerpraatjes.

Doe iets aan de nefaste gevolgen van het neoliberalisme: ongelijkheid, armoede, onrechtvaardige belastingpolitiek, de vernietiging van natuurlijke evenwichten, de klimaatopwarming, enz. Mensen willen zich meer voelen dan alleen maar geknechte arbeiders en consumenten ten dienst van de heersende klassen.

Maak van de vrije markt een wijze markt die ten dienste staat van iedereen, en niet alleen van een heel kleine minderheid.

Ben er van overtuigd dat een positieve ‘fight for a better world’ veel meer baten zou hebben dan een negatieve ‘war on drugs’.

 

Drugs have destroyed many lives, but wrongheaded governmental policies have destroyed many more. I think it’s obvious that after 40 years of war on drugs, it has not worked. There should be decriminalization of drugs.

Kofi Annan, Ghanees diplomaat en 7e secretaris-generaal van de VN 1938-2018

#challenges #freedom #Good governance  #Good/Bad practices #Happiness #justice #populism #taxes #free markets

Een verkrachting van de democratie zonder recht op abortus.

Een verkrachting van de democratie zonder recht op abortus. 500 348 Lhoëst Jean

Het vertrouwen in de politiek en zeker in de politieke partijen keldert als nooit te voren.

Uit de recentste Eurobarometer bleek dat minder dan één op de twee landgenoten vertrouwen heeft in de overheid. En slechts 20% heeft vertrouwen in politieke partijen!!!

Deze kloof tussen burger en politiek verbaast me niet als je ziet wat de huidige particratie er van bakt. Een overzichtje in twee delen van de onwil en onkunde die het vertrouwen in en de geloofwaardigheid van de politiek ondermijnen…

Eerst het  verhaal van ‘slecht bestuur’, later ‘het verdriet van de politieke verantwoordelijkheid’, over normvervaging en verloedering in de politiek.

 

Stokdoof voor de bezorgdheden van de burger.

 

In het bovenstaande lijstje kun je de 5 topprioriteiten van de burger lezen. Overigens dezelfde voor Vlaming en Waal!!

En volgens de reeds vermelde Eurobarometer zijn de hoofdbekommernissen van de Belgen immigratie (26%), kwesties rond milieu, klimaat en energie (22%), de staatsschuld (21%), kosten van levensonderhoud of de prijsverhoging (19%) en de pensioenen (18%)’.

De burger wil dus een betere sociale zekerheid, een beter immigratiebeleid, eerlijker belastingen, enz. En… hij ligt helemaal niet wakker van een verdere staatshervorming of een betere defensie.

En wat  doen onze politici? Ons land nu al jaren verlammen (cfr. de laatste regeringsvorming van haast 500 dagen) door geruzie over een nieuw rondje staatshervormen… Nog wat meer versnippering en meer postjes, dus.

Ze houden zich dus bezig met zaken die voor de burger niet ter zake doen….

Wat een wereldvreemdheid. Wat een minachting van de burger en de democratie!!!

 

Slecht bestuur.

De voorlaatste regering, de Zweedse of het kibbelkabinet was het absolute dieptepunt qua goed bestuur. Ze heeft onze toekomst zwaar gehypothekeerd en ons een budgettaire puinhoop achtergelaten….

Ooit las ik dat de mate van goed bestuur in een land zich afmeet aan het welzijn van de zwaksten in dat land.

En wat zien we? De ongelijkheid neemt toe. De armoedecijfers pieken. Steeds meer burgers dreigen in armoede te belanden. De files aan de voedselbanken nemen angstwekkend toe. 1 kind op 5 loopt het risico om op te groeien in kinderarmoede, enz.… .

Bea Cantillon, armoede-expert (UAntwerpen) zegt hieromtrent: ‘Dit duidt op een diep falen van het beleid.’

 

Het algemeen belang, loze woorden.

Economische en partijpolitieke belangen regeren het land. Het algemeen belang is niet meer dan een schaamlapje van loze woorden. De ongedekte fiscale cadeaus van de vorige regering was hier het zoveelste bewijs van. Andere staaltjes hiervan kan je lezen in N005, N017, N020, N024

Mathias Somers van denktank Minerva zei het onlangs zo: Men heeft de staat gekaapt, en omgevormd tot niets meer dan de belangenbehartiger van het bedrijfsleven.’ (en de happy few).

 

Morrelen aan de democratie en rechtstaat.

De regering, gestuurd  door een particratische elite morrelt steeds meer aan de scheiding der machten, toch de hoeksteen van de democratie.

Onafhankelijke rechtspraak staat onder toenemende politieke druk. Vooral populistische, nationalistische partijen spuien kritiek op de rechterlijke macht. Onlangs deed  één van haar wereldvreemde minister-clowns weer een ongelofelijke tooguitspraak.

En eerder had ze de wetgevende macht (het parlement) al gedegradeerd tot een bende ja-knikkers. Parlementsleden mogen geen eigen mening meer hebben en al zeker niet stemmen naar die mening (cfr de abortus saga).

Deze bekrompen evoluties ondermijnen de democratische rechtsstaat, hypothekeren de waarborgen voor minderheden en zetten universele waarden als vrijheid en gelijkheid onder druk….

Dit verklaart ook waarom wij in de Democracy Index, jaarlijks gepubliceerd door het Britse weekblad ‘The Economist’ , in 2019 pas de 33ste plaats bekleedden, ver achter onze buurlanden! Niet iets om trots op te zijn.

 

Kindertuinpolitiek.

Er wordt meer geruzied over dingen die niet ter zake doen (symbolen, dictaten, enz.… ) dan over INHOUD waarvan het land en de burger beter kan worden.

Tegenwerking binnen de regeringen, en tussen de regeringen en beleidsniveaus zijn schering en inslag. Nog vóór de Vivaldi regering gevormd was, stak een van onze zelfverklaarde sterregios al stokken in de wielen. Zielig. En de burger betaalt het gelag!

Tiens, als de Vlaamse regering zich als een kleuter gedraagt, mogen haar burgers haar goede voorbeeld dan volgen door bijvoorbeeld te weigeren hun onroerende voorheffing te betalen? De tijd van privileges is immers voorbij…

 

Dictatuur van de partijen

De democratie is verworden tot een particratie, geregeerd door de dictaten van partijvoorzitters!

Zelfs als ze eens willen werken, mogen parlementsleden nog geen eigen mening hebben. Neem nu de abortus saga, er is een parlementaire meerderheid voor een wetswijziging, maar enkele partijen verhinderen de stemming. Ze mogen enkel ja of neen knikken op commando van hun partijbonzen.

Een verkrachting van de democratie zonder recht op abortus!

 

Uitholling van het kiesrecht.

Het federale parlement beslist (gelukkig maar) over de belangrijkste zaken die ons land aanbelangen zoals belastingen, sociale zekerheid, enzovoort. Kan iemand me vertellen waarom mijn keuzevrijheid bij de verkiezing van dit parlement beperkt wordt en ik in mijn Vlaamse hokje moet blijven? Waarom mag ik niet stemmen op wie ik wil, zelfs al is dit een Waalse of Brusselse partij? Deze schandelijke bekrompenheid is een democratie onwaardig!

 

Leiders te weinig, krijters te veel.

Staatslieden die hun partijen kunnen ontstijgen, die een visie op lange termijn hebben, die denken in het algemeen belang, die oordelen zonder te veroordelen, die verbinden in plaats van te verdelen, enz. zijn in geen velden meer te bespeuren.

We beleven inderdaad een politiek spektakel met veel krijters, maar zonder leiders. Kreten en middelmatigheid regeren.

 

Mensenrechten, een lastpost!

Mensenrechten schenden wordt ook in ons landje meer en meer de gewoonte.

Niet te verbazen als zelfs een zelfverklaarde toppoliticus (sic) zonder verpinken bazelt: ‘De rechten van de mensen zijn niet universeel.’ Ongelofelijk, maar waar!!!

 

Een totaal inefficiënte staatstructuur.

Een kakofonische en super dure staatsstructuur waar niemand nog wegwijs uit geraakt. En waar de excellenties elkaar voor de voeten lopen. De ene nog onbekwamer, duurder, nuttelozer en zelfs schadelijker dan de andere! En waar niemand de toegevoegde waarde voor de burger inziet!

Binnenkort is het schema van onze staatsstructuur groter dan ons landje zelf!!!

 

In het volgend artikel zakken we nog dieper in de catacomben van de particratie….

#Democracy      #Free markets  #Good governance        #Gov. Michel1   #Government Formation   #Human rights  #Justice               #Leadership      #Migration         #political parties              #poverty   #Social security                 #state structure               #Taxes

 

Is vrijheid een illusie?

Is vrijheid een illusie? 749 749 Lhoëst Jean

Zo vrij als een vogeltje. Jezelf kunnen zijn zonder angst of druk. Is dit niet het allerdierbaarste wat er bestaat? Voor mij alleszins wel. Ik zou nog liever sterven dan aan een touw te liggen!

In haar boek ‘The top 5 regrets of the dying’ beschrijft Bronnie Ware waarover mensen zoal spijt hebben op hun sterfbed. Met stip op nummer één: ‘ik wenste dat ik mijn éigen leven geleefd had in plaats van het leven dat anderen van mij verwachtten!’

Kan dit begrijpen, want vrijheid en geluk zijn twee handen op een buik. We moeten haar dus koesteren, maar spijtig genoeg staat ze overal meer en meer onder druk.

Het laatste Freedom in the World’ rapport stelt vast dat de vrijheid in de wereld voor het 14de jaar op rij achteruit boert (ook in ons eigenste landje!!!)…. Hoofdzakelijk door de wereldwijde opmars van populistische, rechtse en nationalistische partijen. Democratische principes zoals de scheiding der machten of de Verklaring van de Rechten van de Mens worden in vraag gesteld, en zelfs al verkracht!

We hebben meer vrije tijd dan vroeger, maar ons denken, doen en laten in die vrije tijd wordt steeds meer en meer beknot. In de jaren ’60 was het verboden te verbieden. Nu, 60 jaar later is alles verboden wat niet verplicht is.

Er zijn inderdaad een aantal verontrustende politieke en maatschappelijke ontwikkelingen merkbaar met erg totalitaire trekjes. Van een verruwing van het maatschappelijk klimaat over een kortzichtige bemoeial-overheid tot het opgefokte marktfundamentalisme-van-steeds-meer.

Dit is een tweedeling artikel. Dit deel beschrijft hoe de overheid onze vrijheid aantast. Deel 2 (volgende week) gaat dieper in op de andere zaken die onze vrijheid beknotten.

 

1 Bemoeial-overheid.

Afgaand op de zondvloed van geboden en verboden die we naar ons hoofd geslingerd krijgen, kun je niets anders besluiten dan dat de overheid zich veel te veel bemoeit met van alles en nog wat….

Die ijver om ons te controleren en te dresseren wijst op een gebrek aan vertrouwen van de politiek in het gezond verstand en verantwoordelijkheidszin van de burger.

En op een gebrek aan visionaire leiders. Echte leiders geven leiding, zonder geboden, verboden en verwijten!

 

Help, poten af van mijn lichaam en geest!

Zelfs op gebieden die zeker tot ons zelfbeschikkingsrecht zouden moeten behoren, zijn we niet meer veilig. Nochtans, zolang mijn vrijheid de vrijheid en rechten van anderen niet schaadt of beperkt, zou niemand zich mogen moeien met mijn vrijheid.

Neem nu het ganse gebakkelei omtrent de versoepeling van de abortuswet (van 12 naar 18 weken). Als een vrouw om welke reden dan ook abortus wil laten plegen na 17 weken, dan moet zij, en zij alleen, dat recht hebben zonder angst voor  ‘boze ogen’. Net zoals een vrouw, voor wie het misschien aangewezen zou zijn voor medische, familiale, sociale of andere redenen niet kan verplicht worden het te doen! Beiden moeten dit recht hebben in volle vrijheid. Leven en laten leven, respect voor elkaar en voor elkaars anders-zijn, is dit nu zo moeilijk? Wie zijn wij trouwens om te zeggen wat anderen moeten of niet mogen doen?

Het grappige, diegenen die tegen abortus zijn, zijn vaak ook de grootste schreeuwers voor de herinvoering van de doodstraf. Of voor de afbouw van de sociale zekerheid. Dat kinderen verkommeren van honger en andere ellende is blijkbaar niet zo erg. Hoe valt dit toch te rijmen?

 

Welkom in onze gevangenis.

Ondanks we nooit in een veiligere wereld geleefd hebben dan nu, gaan we toch gebukt onder een extremistische veiligheidsobsessie. President Obama waarschuwde ons nochtans ooit met deze oude wijsheid: “wie vrijheid offert om veiligheid te creëren, neemt het risico beide te verliezen“. Op hoeveel gebieden wordt er vandaag al niet binnen gedrongen in ons privéleven?

‘Big brother is watching you’ is inderdaad een realiteit geworden. Dagelijks worden we door meer en meer ogen in de gaten gehouden, ogen die bovendien nooit slapen! (in een van de volgende artikels meer hierover)

 

‘Oog om oog, tand om tand’.

Er komt steeds meer ruis op de scheiding der machten. De wetgevende macht is al een tijdje gedegradeerd tot een ja-knik machine van de uitvoerende macht (regering).  Nochtans waarschuwde Montesquieu al in de 18e E dat wanneer wetgevende en uitvoerende macht in dezelfde handen zijn er geen vrijheid kon zijn.

En meer en meer mengt de regering  zich ook in de rechterlijke macht. Willen we de deur openen voor despotisme en willekeur?

Willen we, de vox populi pleasend, terug naar middeleeuwse ‘wraak’ toestanden: strengere straffen, hardere repressie, moeilijkere voorwaardelijke vrijlatingen, enz.? Wat te denken van populisten die rechters bekritiseren gewoon omdat ze uitspraken doen die niet overeenstemmen met wat er aan den toog gezegd wordt? Willen we problemen wegstoppen of ze oplossen?

Al diegenen, en zeker de politici onder hen, die zoiets willen, zouden zich eens moeten afvragen waarom er in Noorwegen, waar ze mild straffen, zo weinig mensen terug in de fout gaan?

 

Regulitis te kust en te keur.

Inefficiënte, nodeloze en dure versnippering evenals populistische steekvlampolitiek verlammen ons. Gebeurt er iets, dan zijn onze ministers er als de kippen bij om ons te overstelpen met een ‘krachtig’ nieuw gebodje hier, een verbodje daar of een pestwetje ginder. Nuance of visie zijn voorbijgestreefd. De volksmond beffen is belangrijker dan goed bestuur. De evolutie van ons obees staatsblad spreekt boekdelen.

Hoelang gaat het nog duren alvorens onze kosters ons ook nog gaan voorschrijven hoe wij moeten beffen in Mechelen, Brussel of Liège?

 

Hersenspoeling.

Een Vlaamse elite (media en politici) wil ons een Vlaamse identiteit’ opdringen met inzet van alle middelen. Incluis kinderlijke taalfetisjen, vlaggenvertoon, screenings en canons.

Pure indoctrinatie met totalitaire en vaak absurde trekjes. Zo kunstmatig en zo afstompend, dat hoe meer ze duwen, hoe sneller het bij mij als shit vervliegt.

 

Waar is het algemeen belang in al die overheidsbemoeienissen?  Voor de schermen regeert den toog, achter de schermen de poen. En onze vrijheid is de dupe!

Deel 2, volgende week, gaat dieper in op hoe de maatschappelijke verruwing(2), het marktfundamentalisme (3) en wijzelf (4) onze vrijheden beknotten.

 

TAGS:  #Freedom   #Good governance #Happyness   #Identity  #Nationalism  #Populism  #Security  #Privacy  #Justice