Monthly Archives :

juni 2020

Het Ongelijkheid virace.
Het Ongelijkheid virace. 1324 1470 Lhoëst Jean

‘Gelijkheid’ (rechtvaardigheid), één van de nobele principes van de Franse revolutie.

Vandaag staat er een grote ‘ON’ voor die gelijkheid: de erg ongelijke verdeling van de rijkdom die we met zijn allen genereren.

Overigens bestaat ongelijkheid sinds er dingen (bezit) te verdelen zijn.  En de laatste jaren, zeker sinds de jaren 80 van vorige eeuw,  groeit de kloof tussen de ‘1%’ rijksten en de anderen nog sneller. En ondanks je dit van ‘beschaving’ zou kunnen verwachten, willen we ze niet verkleinen. We willen er zelfs niet te veel over praten. Waarom? Uit angst voor de realiteit en zijn gevolgen?

Nochtans vinden vele mensen de groeiende ongelijkheid een van de grootste gevaren voor de wereld. Omdat we vandaag veel over virussen spreken, noem ik ongelijkheid een gevaarlijk ‘virace’, omdat het ons in alle richtingen laat ‘racen’…. Dit virace zou zware klappen kunnen uitdelen….

 

100 mensen = 6 miljard mensen.

Vandaag de dag lopen er haast 8 miljard mensen rond op de aarde, een verachtvoudiging sinds 1800! Das veel, heel veel, misschien zelfs te veel gezien de beschikbare ruimte niet groeit….En de bevolking groeit nog steeds, weliswaar trager. Tegen 2050 zouden we de kaap van 10 miljard bereiken. De 8 miljard splits ik voor dit verhaal op in de 1% rijksten en de 99% anderen. Die 1% noemt men ook wel de plutocratie in navolging van de aristocratie die het schoon weer uitmaakten in het Ancien regime.

In 2019 waren we met zijn allen zo’n 360 biljoen USD rijk. Deze rijkdom is fenomenaal gegroeid sinds de Franse revolutie. Daar heeft iedereen baat bij. Er sterven nu minder mensen van honger dan van … obesitas!!!

En de taart blijft groeien, sneller(++) dan de bevolkingsgroei(+). Tegen 2024 schat Credit Suisse dat we alweer zo’n 100 biljoen rijker zullen zijn…  Dank zij de inspanningen van ons allen, de evolutie van wetenschap en techniek, handel en industrie, enz.

Op papier zijn we met zijn allen dus schatrijk, eigenlijk een niet te peilen rijkdom. Alleen… dat met zijn allen, moeten we met een korreltje zout nemen.

De helft van de bevolking bezit minder dan 1% van deze rijkdom. En de fameuze 1% rijksten bezitten haast de helft van alle rijkdom! Nog huiveringwekkender, de 100 rijksten bezitten zelfs evenveel als de 6 miljard armsten. En hun vraatzucht is niet te stillen. Jaarlijks roven de happy few ook nog eens een immer groter stuk van de groei van de taart. Dit zijn de naakte, of liever obscene cijfers….. Hoe gaan we dit kunnen blijven vergoelijken en uitleggen?

Ter informatie, het virace woedt ook in ons landje. Men schat dat de rijkste 10% bijna de helft van het totale Belgische vermogen bezit, terwijl haast 2 miljoen landgenoten last hebben om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen…!

‘Egalité’ klinkt mooi, maar de werkelijkheid is ONTNUCHTEREND!

 

Moet het dan 1=1 worden?

Neen, helemaal niet zelfs. Zou even onrechtvaardig en bovendien tegennatuurlijk zijn.

Het jagen, het willen ‘de beste’ zijn zit al duizenden jaren ingebakken in onze genen. En daar is niets mis mee, integendeel zelfs. Het is normaal dat wanneer iemand beter presteert dan de andere, en zeker wanneer zijn prestaties de welvaart en/of welzijn van anderen verbeteren, hij meer verdient en/of bezit. Dit is één van de motoren van vooruitgang.

Maar er is een hemels groot verschil tussen ‘meer’ en astronomisch MEER, zo veel meer dat het niet meer te verantwoorden valt. Ik denk wel dat er ergens grenzen moeten zijn. Een bedrag voorbij het echt botst met beschaving en ethiek.  Wereldwijd zou er een grondig debat moeten worden gehouden over het minimum en maximum inkomen/vermogen per persoon. Gevolgd door eenvoudige en makkelijk afdwingbare maatregelen om er naartoe te evolueren….

Velen hebben zich al gebogen over deze kwestie…

Plato bijvoorbeeld vond dat niemand meer dan vier keer rijker mocht zijn dan de armste in de maatschappij. Dit is wel heel weinig…

F.D. Roosevelt, de man die vier keer(!) president van de USA werd, verklaarde in 1942 in het Congres dat ‘geen enkele Amerikaan een inkomen zou mogen hebben dat hoger is dan 25.000 dollar (ongeveer 1 miljoen dollar vandaag).’ Boven dat bedrag wou hij een belasting heffen van 100%. Het Congres keurde uiteindelijk  93% goed! Lijkt me verdedigbaar.

Iedereen hetzelfde , neen dus. Maar met het volgende principe ben ik helemaal niet eens….

 

Hoe rijker, hoe minder belastingen.

Nog veel ontnuchterender en echt gewoon schandalig is dat dat de happy few haast geen belastingen betalen!!! Warren Buffet, een supermiljardair, liet zich eens ontvallen dat hij het raar vond dat hij minder belastingen betaald dan zijn secretaresse!

Inderdaad, nog steeds geldt de regel ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’. En zeggen dat dit onrecht afschaffen de hoofdreden was voor de Franse revolutie. De adel moest immers geen belastingen betalen. En vandaag betaalt de plutocratie haast ook geen belastingen… Wat een evolutie…

 

Racen op de ‘vrije’ markt.

Deze ongelijkheden en onrechtvaardigheden zijn het product van de ‘vrije markt’. En om het systeem draaiende te houden, moeten we met zijn allen racen, en blijven racen om de taart immer groter te maken….

De races in een notendop. De 1% houden een bull en bear race, de anderen een ratrace.

  • Bull race: maximalisatie van groei, winsten en rijkdom.
  • Bear race: de ‘race to the bottom’ qua belastingen.
  • Rat race : lopen, lopen, lopen; kopen, kopen, kopen om het systeem draaiende te houden. Het lot van de 99% in de hoop ergens toch een kruimeltje van de welvaartsgroei in te pikken, onder druk van de bevolkingsgroei en de roofraces van de happy few! Velen racen zich zelfs letterlijk te pletter: obesitas is een voorname doodsoorzaak geworden! Net zoals ganzen vetgemest worden voor onze culinaire geneugten, worden de 99% vetgemest voor de financiële geneugten van de happy few.

Bob Marley had gelijk om te zingen dat het een ‘disgrace ‘ is om de ‘human-race’ zo te zien ‘racen’.

Vandaar dat ik dit helse systeem kwalificeer als een vi-race, omdat het net zoals een virus de maatschappij ontwricht. Dringend een vaccin aub?

Waar is de well-race, het maximaliseren van het welzijn van iedereen?

Kan deze zelfopgelegde slavernij de zin van het leven zijn?

Moest Voltaire nu leven zou hij zeker terug ‘Ecrasez l’Infâme!’ uitroepen en vaststellen dat we van het Ancien regime terecht gekomen zijn in een regime ‘Infernal’

 

 

Tags: #Equality #Free markets  #French revolution #Homo sapiens #Poverty #Taxes #Wealth  #World

Van wanbeleid naar een beleid.
Van wanbeleid naar een beleid. 1144 1014 Lhoëst Jean

Bakens voor een nieuw land.

Wat hebben onze politici toch een moeilijke job! Ze slagen er maar niet in een regering te vormen. Ondanks ze zo hun ‘best’ doen om niet uit hun dwangbuis van mantra’s, veto’s, fronten en andere monomanieën te komen. Wie verlost hen van die dwangbuizen?

Graag zou ik een klein steentje bijdragen met een 10-punten lijstje. Een lijstje van evoluties die mijns inzien nodig zullen zijn om ons, en bij uitbreiding de wereld, vooruit te helpen. Om ons welzijn te verbeteren. En is dit niet hun belangrijkste taak?

De ‘naar’ in deze evoluties – van vandaag naar morgen – is uiteraard een lange termijn visie. Maar als je iets wil bereiken tegen zeg 2050, is het tijd om er nu aan te beginnen. En zeker om de bevolking voor te bereiden op die  toekomst en de vereiste omslag in denken en doen….

 

1 Van ‘de absolute macht van de economische belangen’ naar het ‘algemeen belang als eerste prioriteit’.

Het welzijn van de ganse bevolking moet het doel worden van de overheid. Dit lijkt een evidentie, maar is het spijtig genoeg al lang niet meer.

De staat is gekaapt door het kapitaal en populisten. Vandaar dat ik in mijn boek (hoofdstuk 5) spreek over een centocratie in plaats van een democratie. Rijke, machtige belangengroepen dicteren de politieke agenda en schrijven de wetten. Is het ‘hebben’ van enkelen dan belangrijker dan het ‘zijn’ van velen?

Zoals de kerk in het Ancien Regime de verzekeraar was van de absolute macht van de koning, zo is de politiek vandaag de verzekeraar van de absolute macht van de economische belangen! Dit moet dringend veranderen.

2 Van ‘globale problemen, lokale oplossingen’ naar ‘globale problemen, globale oplossingen’.

Vele problemen trekken zich niets aan van grenzen: klimaat, belastingontwijking en -fraude, overbevolking, virussen, ongelijkheid, migratiestromen, enz. Deze moeten globaal (wereldwijd) aangepakt worden. Tijd om te streven naar een echte Europese, en liefst zelfs een mondiale, regering zonder veto’s en privileges voor bepaalde landen.

3 Van ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’ naar ‘hoe rijker, hoe meer belastingen’.

Een maatschappij waar de gemiddelde burger fors bijdraagt en de ‘happy few’ relatief gezien veel, veel minder is niet alleen onethisch maar ook niet langer houdbaar. Zelfs Warren Buffett schaamde zich dat hij minder belastingen betaalt dan zijn secretaresse! Je waant je terug in de tijd vòòr de Franse Revolutie.

Iedereen, zonder uitzondering, moet naar vermogen en inkomsten bijdragen.

Zou trouwens beter zijn voor de economie en de aanvaarding van het systeem. Want als iedereen correct zijn bijdrage naar vermogen betaalt, moeten heel wat andere burgers minder betalen en hebben we ruimte om de minder bedeelden beter te helpen. Zovele mensen die hun beschikbaar inkomen zien stijgen en dus ruimte krijgen om te kopen, kopen als gekken. En is dit niet wat een altijd-maar-meer systeem verwacht?

4 Van ‘jobs, jobs gedram’ naar ‘robots, robots gejuich’.

Technologische evolutie laat toe om met veel minder mensen meer te ‘produceren’, zowel in de goederen als dienstensector.

De overheid mag deze evolutie niet afremmen of ontkennen. Ze moet ze zelfs toejuichen. Want meer kunnen ‘produceren’ met minder mensen, is een prestatie om u tegen te zeggen. Dat is vooruitgang.  Uiteraard  moet de overheid en het systeem dan wel voor zorgen voor de mensen die bevrijd zijn van nutteloos werk. Ook zij moeten kunnen delen in de welvaart en een menswaardig leven kunnen leiden.

Politici die nu nog kraaien van jobs, jobs, jobs doen aan volksverlakkerij of zijn totaal voorbijgestreefd en wereldvreemd.

5 Van ongelijkheid naar minder ongelijkheid.

De armoede en ongelijkheid nemen overal toe. Van gelijke kansen kunnen we dus moeilijk spreken. Sociale rechtvaardigheid moet een topprioriteit worden voor iedere regering.

Heeft een kindje dat naar school moet met een lege brooddoos evenveel kansen als een kind met een overvolle, gouden brooddoos?

Waarom mag een rijke belasting-ontwijker emigreren naar het land van zijn keuze voor eigen profijt (geen of minimale belasting) en mag een arme drommel op de vlucht voor ellende niet emigreren naar het land van zijn keuze voor betere levensomstandigheden?

 

6 Van ‘particratie’ naar ‘participatie’.

De tijd van politieke partijen is gedaan. Dag na dag bewijzen ze hun onmacht, onwil en onkunde. Tijd om de burger directer en rechtstreeks bij het beleid te betrekken en zo te komen tot een echte democratie.

Waarom als eerste stap de senaat niet terug in ere herstellen en bevoegd maken voor de goedkeuring van alle wetten en decreten in ons landje? En nog belangrijker, de senatoren worden niet meer verkozen, maar op een slimme manier geloot uit de bevolking volgens geslacht, leeftijd, opleiding en woonplaats. Ze krijgen een zitje voor vier jaar. Nadien volgt een nieuwe lichting.

  

7 Van minachting naar actieve steun voor de mindere goden.

Een bloemenveld oogt veel mooier zonder verwelkte exemplaren.

Het is onze verdomde morele plicht, onze zijnde diegenen die vlotjes mee kunnen en zeker de overheid, om achterom te kijken en voor de achterblijvers te zorgen. Mensen die, voor welke reden dan ook, niet meekunnen met het helse (zotte?) ritme van de maatschappij. Denk aan zieken, aan mensen met fysieke of mentale beperkingen, werklozen, armen, minder begaafden, enz… Ook zij hebben recht op hun deel van de welvaart en om op een menswaardige manier ‘mee’ te kunnen!

Ze verdienen meer dan minachting en het al te gemakkelijk verwijt ‘dat het hun eigen fout’ is! Hoe zwak kun je zijn als leider als je zoiets durft te beweren?

8 Van overal ‘andere regeltjes’ naar overal ‘dezelfde regeltjes met lokale nuances’.  

Waarom vier ministers van mobiliteit? Waarom drie beheersmaatschappijen voor de Brusselse ring van amper 72 kilometers? Wat is het nut… behalve meer postjes en extra kosten?

Stop de waanzinnige verkaveling van het land!

Schaf al die regeringen, parlementen, ministerkes af. Kom terug naar een nationaal beleid (wetgeving). Nationaal beleid, maar lokale uitvoering. Dus breidt de bevoegdheden van de bestaande gouverneurs en burgemeesters uit voor een lokale toepassing van de nationale wetgeving.

De kost van bestuur van ons klein landje moet drastisch omlaag. En zou bijvoorbeeld niet meer mogen kosten dan de geïndexeerde kost van het bestuur van België in 1970.  Als men dan toch denkt meer dan 60 ministers nodig te hebben om dit landje te be-ezel-en, OK dan, maar wel voor de kost van de 18 die het land in 1970 bestierden! En zo is iedereen, de politieker en burger, misschien content. Of niet?

9 Van ‘de hel, dat zijn de anderen’ naar ‘de hemel, dat zijn de anderen’.

De politiek polariseert meer dan dat ze verenigt. En dat is altijd en overal een doodlopend straatje, figuurlijk… en vaak ook letterlijk! De wereld wordt meer en meer een dorp, met dank aan technologische evoluties. Zelfs uit puur ‘eigen belang’ hebben we er dus alle belang bij dat iedereen er op vooruit gaat… Een mini oase te midden van een woestijn is echt niks om naar uit te kijken.

Willen we vooruit, dan moeten we evolueren van verwijten naar begrijpen! Van schuldigen zoeken naar partners zoeken voor betere oplossingen!

10 Van ‘overdreven betutteling’ naar ‘meer zelfbeschikkingsrecht’ voor de burger.

Een overheid hoeft zich niet te mengen in de interne keuken van de burger, tenzij die teveel ‘lawaai’ of geuroverlast voor de anderen berokkent. Dus het Staatsblad moet een serieuze vermageringskuur krijgen!

 

Laat ons nu niet beginnen roepen dat dit niet haalbaar is, onbetaalbaar en tutti quanti. Stop dit plat gedraaid plaatje aub. Dit is het liedje van kruideniers in nietigheid. Een leider die zegt ‘Wir schaffen das’.

Hoe klonk die oude volkswijsheid ook weer? Waar een wil is, is een weg!

 

Tags: #Government formation    #Good governance    #Belgium

Mag een partij een ‘stoute’ burger berispen?
Mag een partij een ‘stoute’ burger berispen? 1769 1268 Lhoëst Jean

In een van mijn vorige artikels had ik het over de ijver van ‘de politiek’ om ons te controleren en te dresseren. Omdat ze geen vertrouwen hebben in de burger. En nog veel belangrijker, omdat er geen leiders meer zijn die kunnen leiden zonder verwijten. Staatsmannen met de nodige visionaire en empathische talenten. Vrij van ideologische oogkleppen. Die de bevolking kunnen verenigen en enthousiasmeren voor een betere wereld, weg van het ijle altijd-maar-meer naar het wijzere altijd-maar-beter voor iedereen! Waar zijn ze?

Ter illustratie van het belabberde niveau van de politiek in ons landje, een waargebeurd verhaal.

 

 

Daar ik een hekel heb aan reclamepulp versier ik mijn brievenbus in de verkiezingsperiode altijd met de boodschap ‘geen verkiezingsdrukwerk aub’. Zo ook in 2014. En net zoals de vorige keren was er één partij die mijn wens straal negeerde. Trouwens, ook in 2019 gebeurde dit weer.

Gezien het herhaald gebrek aan respect, besloot ik de partij mijn ongenoegen schriftelijk mee te delen. Om welke partij het gaat, doet er niet toe. Om het even welke partij die mijn brievenbus menigmaal bevuilt tegen mijn wil in, kan dergelijk briefje verwachten.

In deze brief vroeg ik de partij waarom ze mijn wil niet respecteerde en schreef ik verder: ‘Pech voor u. Want ik heb me voorgenomen voor geen enkele partij te stemmen die niet kan lezen of die geen zier geeft om mijn wens om geen verkiezingsdrukwerk te krijgen.’

Tot mijn verbazing kreeg ik een antwoord op mijn brief, uiteraard verstuurd op kosten van een van onze parlementen, of ‘port betaald door bestemmeling’ dus. Was de partij bedwelmd door een pre-electorale he­roïek van ‘ik zal dat mannetje eens een lesje leren’?

Nu wordt het grappig. Voor een goed begrip volgt nu een drieluik(1,2,3). Met per luik:

A eerst de visie van de partij zoals weergegeven in haar brief;

B mijn eerste interpretatie en reacties op hun woorden en

C mijn schriftelijke repliek.

  

1 ‘Burger, kus mijn kloten’.

A ‘Als politicus is het mijn plicht burgers te informeren. Uw wens om geen verkiezingsdrukwerk te ontvangen dient te worden gerespecteerd, dat is correct. Echter, als gemeenteraadslid heb ik ervoor gekozen me te beperken tot een brief gericht aan alle inwoners, vergezeld van één kleine persoonlijke folder. Ik ben ook úw gemeenteraadslid, en dat is net de reden dat we in de ganse gemeente de bewuste stickers hebben genegeerd.

B Wat de partij eigenlijk wil zeggen is: ‘Beste burger, kus mijn kloten. Ik doe wat ik wil, en jij kunt de pot op!’ Wat ik daarvan denk: man, als gemeenteraadslid zou je zeker mijn wens moeten respecteren! En wat uw plicht betreft, die is in de eerste plaats goed besturen, en dus zeker niet preken voor de eigen parochie!

C Mijn antwoord: ‘In plaats van enig excuus voor het straal negeren van mijn uitdrukkelijke wens om geen verkiezingsdrukwerk te krijgen (uw partij was trouwens de enige die dit niet gerespecteerd heeft!), geeft u me een volledige uitleg waarom u meent dat u met mijn mening geen rekening moet houden. Dit gebrek aan respect voor iemand anders zijn mening verontrust me. Het getuigt ook van een zekere arrogantie.’

 

2 ‘Burger, ge zijt ne stomme kloot!’

A ‘Mensen die een sticker op hun brievenbus plakken met “Alles wat ik moet weten lees ik al in De Morgen” kregen van mij met plezier propagandamateriaal, niet dat het mij iets zal opleveren, maar louter als statement omdat ik vind dat die sticker getuigt van een zekere arrogantie zoals we die wel vaker vinden in de linkse politiek correcte middens en “paarse” vooringenomen kranten zoals De Morgen.’

B ‘Beste burger, u leest De Morgen, u bent dus een stomme kloot, die heropgevoed moet worden!’ Hoe zou die man reageren als ik het ‘t pallieterke’ las? Wat een vooringenomen denkwijze!

C Mijn repliek: ‘ En getuigt het niet van vooringenomenheid en van een zekere arrogantie te schrijven dat u “met plezier propagandamateriaal geeft” aan lui uit “linkse politiek correcte middens” en aan mensen die volgens u “paarse vooringenomen kranten als De Morgen” lezen? (ter info, ik lees dagelijks De Morgen, De Standaard en Le Soir). Wat is de volgende stap? Dat u die mensen gaat heropvoeden? Verontrustend!’

 

3 ‘Burger, ge zijt lomp.’

A ‘Tot slot maak ik me enkel nog de bedenking dat het eerlijk gezegd bedroevend is dat u hiervan uw stemkeuze laat afhangen. Niet echt een bewuste politieke motivatie om te gaan stemmen, lijkt me.’

B ‘Beste burger, u bent wel heel lomp!’ En ik denk: wat een minachting. Wanneer luisteren die mensen nu eens naar de burger? Wanneer durven die gewoon eens in dialoog gaan? De arrogantie van de macht in actie! Verontrustend.

C Vandaar mijn repliek: ‘En wat mijn stemkeuze betreft: wees gerust, die laat ik niet enkel afhangen van zulke feiten, maar wel van waarden zoals eerbied, respect, nederigheid, openheid van geest, rechtvaardigheid, solidariteit, enzovoort.

Bovendien ben ik er fundamenteel van overtuigd dat rijkdom, zowel materiële als geestelijke, eerder voortvloeit uit het overstijgen en verenigen van verschillen dan uit het zich terugtrekken in het eigen grote gelijk van “wij zijn de besten”. Inteelt leidt altijd tot armoede.

Weet u, ik vond het boeiend en leuk met u van mening te kunnen verschillen. Het leerde me George Orwells boek 1984 beter te snappen. Dank. Mag ik u uitnodigen om samen een pint te gaan pakken?’

Nadien bleef het stil aan de kant van de partij.

 

Hoe wereldvreemd kun je zijn?

Dit was mijn eerste gedachte na het lezen van de brief van deze loyale handelaar in nietigheid.

Nietigheid die zich toont in het totalitaire, polariserende en indoctrinerende van de huidige politieke verkavelaars. Als politici je zo minachtend behandelen, hoe kun je dan nog vertrouwen hebben in hen? Dag na dag groeit mijn overtuiging dat particratie voorbij gestreefd is. Dit systeem mist elke band met de realiteit. Het beperkt ons te zeer tot domme consumenten!

Tags: #Freedom    #Political parties    #Fraternity

Enter your
text here