Een van onze (overbodige) deelregeringskes, de Vlaamse, toetert als een aanstellerige kleuter met veel bombarie graag ‘wat we zelf doen, doen we beter’. Kloptdat?
Neen, de werkelijkheid toont veeleer deze ontnuchterende waarheid: ‘wat we zelf doen, doen we asocialer!’.
Moest Alexander Pope nog leven zou hij prat zijn dat zijn 18e -eeuwse vaststelling ‘Partij is de waanzin van velen, ten bate van enkelen,’ nog steeds van toepassing is in de Vlaamse sterregio.
De Vlaamse regering bedient inderdaad zichzelf en de beter begoeden met de stemmen en belastingbijdragen van de minder begoeden.
Bart Eeckhout omschrijft daarom dit clubje als ‘het kabinet van het Mattheus effect; wie al heeft, krijgt nog meer.’
Ook anderen zoals Ive Marx zijn niet mals: ‘ De Vlaamse regering rijdt onbeschaamd voor de gegoede middenklasse.’
De verrechtsing van de maatschappij weerspiegelt zich inderdaad in een heel asociaal, wereldvreemd beleid. Soms denk ik dat men de opwarming van de aarde wil tegengaan door de maatschappij zo kil mogelijk te maken.
De Vlaamse regering lijkt zo uit een Muppet show ten tijde van het Ancien régime geplukt met als leuze ‘De cleyne dieven hangt men licht, voor groote wert den hoet gelicht.’
Zie ons doen: de rijkeren pamperen, de armeren belasten.
Check gewoon eens de impact van de maatregelen van de Vlaamse regering op het leven van de mensen aan de ‘onderkant’ en je zult versteld staan. Er is immers een constante in het conservatieve, neoliberale beleid: besparen op de armere burgers en geld geven aan de beter begoeden.
Mensen die niet mee kunnen en/of willen worden geminacht en geculpabiliseerd. En hun universele sociale rechten worden aan steeds strenger wordende voorwaarden verbonden. De wereldvreemde betutteling van het beleid blijkt uit uitspraken zoals ‘Wie de brooddoos van zijn kind niet vult, pakken we het schoolgeld af’ van tafelspringer Ben Weyts.
Hierna een kleine greep uit de asociale Vlaamse beleidsfratsen. In een tweede deel hebben we het over de geschenkjes voor de rijken.
Fratsen. Sorry mensen in precaire situaties voor deze uitdrukking. Ik weet dat dit voor jullie geen fratsen zijn, maar wel de bittere achterstelling en minachting die jullie dagelijks moeten aanvoelen!
Subsidies voor elektrische wagens, geen geld voor bussen!
De aankoop van elektrische wagens subsidiëren, verder besparen op het openbaar vervoer. Een uiterst asociale en weinig vooruitziende politiek! Een armere burger zal, zelfs met 5000€ premie, nog geen elektrische auto kunnen kopen. Hij mag wel nog wat langer op een bus wachten.
De meer kapitaalkrachtigen daarentegen zullen nu met plezier een tweede of derde wagen kunnen kopen met de hulp van de belastingbetaler. Zoon- of dochterlief moet toch ook de indruk kunnen wekken dat ze mee zijn… En ook de auto-industrie lacht in zijn vuistje…
Ook het mobiliteitsprobleem (steeds trager op de weg) zal men zo niet oplossen. Waarom niet meer investeren in een performant intermodaal openbaar vervoer (trein, tram, bus, deelauto en fiets)? Waarom geen rekeningrijden invoeren?
Besparen op het kindergeld.
Sinds het kindergeld (nu groeipakket genoemd) een Vlaamse bevoegdheid is (hoe dom!), wordt het niet meer volledig geïndexeerd. En gezinnen met veel kinderen ontvangen minder dan vroeger. Van vooruitgang gesproken!
Verdere achteruitstelling van werklozen.
Werkende mensen krijgen voortaan voorrang bij de toewijzing van sociale woningen en in de kinderopvang! Naast de degressiviteit van werkloosheidsuitkeringen en verplichte gemeenschapsdienst voor langdurig werklozen – overigens totaal inefficiënte maatregelen– , is dit een nieuwe slag in het gezicht van mensen in precaire situaties. Zouden de beleidsmakers die zulke perfide maatregelen nemen beseffen dat het uiterst moeilijk is om een fatsoenlijke job te vinden zonder een geschikte woonplek en zonder kinderopvang? Hoe moet een alleenstaande, werkloze ouder met twee kinderen zich voelen? Wanneer stopt deze waanzin?
Armen, trek uw plan!
Armoedebestrijding is helemaal geen aandachtspunt van de Vlaamse cowboy-ministers. Volgens hen is arm zijn immers je eigen fout en moet je er dus zelfs iets aan doen: je plan trekken!
‘Zelfredzaamheid’ noemen de neoliberale profeten dat. Zouden ze weten dat elk jaar opnieuw meer mensen naar de voedselbanken moeten? Of dat de aanvragen voor schuldbemiddeling en OCMW-hulp in stijgende lijn gaan?
Leeflonen en uitkeringen die onder de armoededrempel blijven en waarvoor je aan allerlei voorwaarden moet voldoen. Kan het nog asocialer?
Ellenlange wachtrijen voor een sociale woning. De bevoegde minister vind al deze wachtenden blijkbaar sjoemelaars. Hij maakt er dan ook een erezaak van deze wachtrijen te verminderen door steeds meer mensen uit te sluiten. Als je een sociale woning wil, moet je immers aan allerlei voorwaarden voldoen en je ganse vermogen publiek maken. Er worden zelfs privé detectives ingelast. Hier zijn inbreuken op je persoonlijke levenssfeer blijkbaar geen probleem. Raar dat diezelfde heerschappen nochtans niet willen horen van een vermogenskadaster voor de rijkeren!!!!!
Menswaardig kunnen leven, een dak boven je hoofd, enz. zijn nochtans universele mensenrechten, maar niet zo in Vlaanderen dus!!!!
De roede voor ‘slechte’ ouders!
Of wat dacht je van deze nieuwe denkpiste: ouders financieel straffen als hun kinderen stelen of drugs dealen. Omdat ze bijvoorbeeld onvoldoende Nederlands met hun kroost spreken. Ze hen met een lege brooddoos naar school moeten zenden. Dit is geen grap, maar ligt echt op tafel!!!!
Zulke waanzin is toch een toppunt van cynisch, patriarchaal, middeleeuws beleid.
Pestbeleid?
Uit het bovenstaande beleid blijkt misprijzen voor mensen aan de onderkant van de maatschappij, voor de ‘onrendabelen’ en ‘fragielen’. En een totaal gebrek aan inlevingsvermogen in de leefomstandigheden van zulke mensen. Een schaamteloze negatie van mensenrechten. En een ontstellende wereldvreemdheid.
Hoogleraar sociologie Mieke Van Houtte (UGent) vatte het bovenstaande beleid goed samen in het volgende twitter (X) bericht:
‘Het is pestbeleid, niet gericht op vooruitgang maar op wat applaus vanuit een tribune vol kiezers die vinden dat er alleen maar gelijke rechten moeten zijn voor mensen zoals zijzelf.’
Schitterend. Kan het echt niet beter verwoorden.
Nu, het opent ook perspectieven. Misschien kunnen we dan ook ouders bestraffen van:
- ministerkes, die zulke perfide asociale maatregelen treffen, of
- van bedrijven en rijke mensen die fiscaal niet naar vermogen bijdragen, of
- van de bedenkers van Absurdistan toestanden als 4 ministers van klimaat voor een landje kleiner dan een serieuze wolk. Of 3 beheersmaatschappijen voor de Brusselse ring van amper 72km. Postjes à volonté, en dan maar roepen dat er geen geld is voor armoedebestrijding! Zoiets moet toch zeker bestraft worden!!!!
#Belgium #Challenges #Equality #Good governance #Poverty #Social security
Volgend artikel op 2/02/2024:
Wie rijk is krijgt lekkers!
