Français English
‘Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.’ — Baruch Spinoza (1632-1677)
Stel je even het volgende – gelukkig fictieve – verhaaltje voor.
Mohammed, een Marokkaanse Rambo is wat gefrustreerd geraakt door een gebrek aan toekomstperspectief. Onder invloed van haatprekende Imans radicaliseert hij. Tom Van Grieken is zijn kop van jut, zijn vijand nummer 1. Hij droomt ervan hem een kopje kleiner te maken…
Na een tijdje volstaan woorden en dromen niet meer, Rambo wil actie. Hij uit doodsbedreigingen aan Tom en bespioneerd zijn doen en laten.
Op een dag haalt hij het nieuws omdat hij een hele boel bommen en granaten steelt om zijn moorddadige plannen uit te voeren. Hij verdwijnt met de noorderzon. Zijn wagen laat hij ontploffingsklaar achter.
Eindelijk wordt ingezien hoe gevaarlijk deze waanzinnige man is. Hij wordt aangeklaagd voor terreur. Tom moet voor zijn veiligheid met zijn gezin onderduiken. Ook anderen krijgen uit voorzorg bescherming.
Met man en macht wordt naar de terreurverdachte gezocht. Na een aantal weken wordt hij dood teruggevonden. Ten einde raad, had hij zich lafhartig zelf gedood.
De zoekactie en de hele affaire kost ons, de belastingbetaler honderden duizenden euro’s….
De goegemeente, de pers, de politiek, zijn in shock en reageren onthutst en uitzinnig woedend. De man wordt zonder vragen, hulp en begrip aan de schandpaal genageld. De sociale media blokkeren onder de toevloed van vlammende berichtjes. De volkswoede eist minimum de brandstapel voor zulke geweldenaar. Dit is immers puur terrorisme waarvoor de goegemeente geen enkel begrip noch verzachtende omstandigheden kan opbrengen….
Van fictie naar realiteit.
Vervang in het bovenstaande verhaaltje de woorden Mohammed door Jürgen, Marokkaans door Vlaams, Imans door rechtse nationalisten, Tom Van Grieken door Marc van Ranst. En je heb het verhaal van J. Conings.
Alleen, in de realiteit waren de stemming en de reacties anders. Niet alleen maar boegeroep maar hier en daar zelfs applaus voor terrorisme! De grootste haters van Mohammed toonden nu plots tolerantie en sympathie voor Jürgen…. Sommigen van hen wensten zelfs een standbeeld voor de terreurverdachte… Jawadde.
Een zoveelste voorbeeld van een dubbele moraal die voor zoveel maatschappelijk ongenoegen zorgt. Verbazingwekkend en ontnuchterend. Want een misdaad is en blijft een misdaad ongeacht wie ze pleegt, een Belg of een Marokkaan, een christen of een moslim, blank of zwart, jong of oud. Het maakt niet uit!
Geweld en terreur zijn de wapens van zwakkelingen en machtelozen. Deze mensen hebben dus geen applaus, maar hulp nodig! Nood aan mensen die met een open blik naar hen luisteren, en hun trachten te begrijpen…. De enigste manier om vastgeroeste wrok en gewelddadig extremisme te genezen.
Vragen.
Deze hele affaire riep bij mij vele vragen op.
1 De nefaste rol van polariserende partijen.
Het hoeft niet veel betoog dat de polariserende retoriek van rechts nationalistische partijen mee verantwoordelijk is voor zulk waanzinnig gedrag. En het toppunt, deze partijen worden door de belastingbetaler betaalt om de publieke opinie te vergiftigen en onrust en verdeeldheid te zaaien.
Volg al jaren de tweets van de Toms, Theos, Driesen en Barts van deze wereld. En je kan er niet omheen: ze stoken onrust en wakkeren het wij-zij gevoel aan. Ik raad je aan eens te gaan kijken welke onzin deze demagogen al over ene Marc Van Ranst gepost hebben…. Nu zolang als het met woorden blijft is er geen probleem, want vrije meningsuiting is heilig en bron van rijkdom.
Maar problematisch is wel – en dat beseffen deze rechtse partijen maar al te goed – dat bij sommige rambo’s deze polariserende woorden vaak van de oren naar de vuisten gaan…. En dit is uiteraard een grens die niet overschreden kan worden.
Hoe lang kan deze perverse raddraaierij op onze kosten nog gedoogd worden?
2 De rol van het leger.
Hoe komt het dat anti-Belgische extremisten in het leger kunnen blijven, en zomaar met de glimlach zware wapens en munitie uit de kazerne kunnen stelen?
Is het leger er om ons te beschermen of te bedreigen? Zou het leger dan toch maar gewoon de comparatief van leeg zijn? Eigenlijk een beangstigende vaststelling….
3 De stilte van de kerk.
Extremisme gebeurt vaak in naam van de Heer…
Onlangs verklaarde een van de Vlaamse handelaars in haat en minachting nog dat hij ervan overtuigd is dat ‘het christelijke, het Vlaamse en als u wilt zelfs het blanke een dominante factor moeten zijn in onze samenleving.’ Weerom een uitspraak zum kotzen.
Maar waarom blijft de katholieke kerk telkens zonder reactie als zulke onzin uitgekraamd wordt. Wanneer gaat de katholieke kerk nu eens eindelijk luid en klaar vertellen wat de christelijke waarden zijn? Sinds wanneer zijn haat, intimidatie, geweld, discriminatie, uitsluiting, enz. christelijke waarden?
4 De lauwe politieke reactie.
Het minste dat je zou kunnen verwachten van een parlement is een unanieme, ondubbelzinnige en krachtige veroordeling van zulks gewelddadig extremisme en terrorisme.
Een duidelijk signaal dat geweld en intimidatie niet werken in een beschaafde wereld…. Dat we staan voor een open samenleving waar iederéén kan participeren en gehoord wordt zonder angst te worden gelyncht!
Waarom wachten we nog altijd op zo’n signaal?
Omdat daarvoor visie, moed en leiderschap nodig zijn, iets wat ontbreekt in onze vaderlandse politiek? Omdat onze politici vaak zelf te veel verdelen in plaats van te verenigen, vernederen in plaats van te verheffen, deuren sluiten in plaats van te openen?
Hoe is het mogelijk?
Hoe is het in godsnaam mogelijk dat zovele mensen ‘als 1 achter Jürgen’ gingen staan? Zovele mensen die dus diefstal, intimidatie en terreur bewieroken! Wellicht zelfs in God’s naam! Hoe is het mogelijk?
Voor al deze mensen heb ik nog één vraag:
zou jij het leuk vinden om te moeten onderduiken voor je veiligheid omdat een halve gare het op je leven gemunt heeft?
Indien ja, dan kan ik – zonder evenwel akkoord te gaan – je standpunt begrijpen. Indien neen, waarom dan sympathie voor deze terreurverdachte?
#Jürgen Conings #Nationalism #Terrorism