Neen en nog eens neen.
Inderdaad, als ik naar de huidige politieke kleutertuin kijk, zie ik, met de beste wil van de wereld, geen leiders meer. Geen mensen met inhoud of visie. Geen staatsmannen die vechten voor het algemeen belang.
Ik denk dat ik niet alleen sta met deze bewering.
In de commentaren van vele kranten heb ik de laatste tijd dingen gelezen als:
- “Mag politiek wat meer zijn dan nietsdoen? Zowel de federale als de Vlaamse politiek vegeteert in besluiteloosheid. Het ontbreekt aan leiderschap, kwaliteit en visie.”
- “Zo’n grondige herziening vergt immers een vorm van politieke maturiteit en partij-overschrijdende verantwoordelijkheidszin die in België ver te zoeken zijn.”
- “Echte staatslieden zijn in geen velden te bespeuren.”
- “We missen leiders in ons land die rust brengen en consequent de grenzen van een respectvol debat afbakenen.”
- “Bij een pandemie (Covid-19) is het meer dan een plicht om samen te werken. Voor territoriumgevechten past alleen plaatsvervangende schaamte.”
- “Lafhartig wentelde hij zijn gebrek aan verantwoordelijkheidszin af op anderen…Een voorbeeld van non-leiderschap”
- “De klimaatverandering vraagt ook om een beleid op lange termijn. Dat is niet het domein van politici, maar van visionaire staatsmannen, en die hebben we hier lokaal al jaren niet meer gekweekt.”
Doe de test!
Neem je favoriete politiekers en onderwerp hen in alle eerlijkheid aan de leiderschapstest. Je zal weinig, heel weinig politiekers tegenkomen die niet gebuisd zijn!
Vergelijk bijvoorbeeld Obama en Trump. Tel het aantal A vinkjes op en je ziet het verschil tussen een leider en een stamhoofd.
En toch is Trump, een narcist, haatzaaier en oproerkraaier, de op één na populairste politicus in de VS!!! Een op en top bedrieger, die het ‘volk’ achter zich weet te scharen om zonder gêne de belangen van de plutocratie te behartigen. Nu, populair zijn is niet zo moeilijk zoals Trump ten overvloede aantoont. Pas gewoon het eeuwenoude recept toe: toeteren dat wij de beste zijn, blaffen dat zij, de anderen, de zondebokken, de oorzaak van alle kwaad zijn en dit alles in een sfeer van misleidende of ronduit leugenachtige loze kreten bij de vleet… En dit steeds opnieuw herhalen. Moeilijker is het niet…. Met zo’n populistisch gedrag stijg je vast en zeker in de populariteitspolls, maar val je door de mand als leider! Het is haast altijd zo: hoe populairder een politicus, hoe slechtere leider hij is (of zal zijn)!
Vandaag zijn er overal ter wereld inderdaad vele kretologen, stamhoofden, populisten, enz.. Misleiders bij de vleet dus, maar leiders in geen velden te bespeuren.
Kruideniers in nietigheid.
Deze afwezigheid van staatsmannen en leiders heeft de politiek in een kindertuin herschapen. De huidige politici plaatsen inderdaad haast geen richtingborden, maar des te meer verbods- of gebodsborden. Ze verdelen, kibbelen, schandpalen, geven voortdurend anderen de schuld, gunnen hun het licht niet in de ogen en staan des te liever zelf in de schijnwerpers. Ze gaan voor eigen- of partij belang, kijken niet verder dan hun eigen navel en de volgende verkiezingsdatum. Staan liever voor (tv) dan achter de schermen, en lijden aan profileringsdrang en aanstelleritis. Gezond verstand en overleg zijn ver te zoeken.
Allemaal dingen die niet voorkomen in het profiel van goede leiders. Vandaar dat ik de huidige politici gemeenzaam kosters noem of kruideniers in nietigheid , geregisseerd door een aantal stamhoofden!
Waarom geen politieke leiders meer?
Omdat de huidige particratie niet uitnodigend is voor mensen met leiderschapstalenten. Leiders doen immers net het tegenovergestelde van wat er gebeurt in de politieke vaudeville.
Leiders willen zich niet laten muilkorven door de particratie, een systeem dat hen dwingt het partijbelang boven het algemeen belang te plaatsen. Leiders zijn geen jaknikkers op commando.
Leiders denken aan de volgende generaties, niet aan de volgende verkiezingen.
Leiders willen vooruitgang, geen status-quo of blokkades.
Leiders willen met een open geest boven het maaiveld lopen, niet in vooringenomen ideologische loopgraven.
Leiders houden zich bezig met de hoofdzaken, niet met zaken die niet ter zake doen.
Leiders willen in de frontlinie staan, niet staan roepen langs de zijlijn.
Leiders verkiezen anderen op te tillen, niet neer te sabelen.
Leiders willen verenigen, niet verdelen.
Leiders gaan voor goed bestuur, niet voor moedwillige onbestuurbaarheid uit eigen belang.
Leiders willen leidinggeven, niet misleiden.
Leiders willen gidsen, niet dresseren.
Welke leider zou nu aangetrokken worden naar een wereld waar hij goed scoort als hij niets bereikt, tenzij voor geldgewin uiteraard?
Willen we nog wel leiders?
Maar de hamvraag is misschien wel, willen we nog leiders of willen we liever opgezweept worden door populisten? Leiders schijnen in ieder geval nog weinig kans te maken in de huidige politieke wereld waar middelmatigheid, wij-zij denken, leugens, haat en racisme schijnen te zegevieren…. Politiek is vandaag eerder misleiding van de massa’s. Met loze kreten en zelfs valse informatie. Goebbels is helemaal terug. Deze nazi betoogde immers: : ‘Een leugen die maar één keer wordt verteld, blijft een leugen, maar een leugen die duizend keer wordt verteld, wordt de waarheid.’
Dit is inderdaad echt niet de cup of tea van leiders, maar van populisten die dromen van macht en een braaf volk!
#Leadership #good governance #political parties
