Toen ik met pensioen ging na een ononderbroken carrière van 42 jaar, schreef ik in mijn dagboek: ‘ Best tevreden met en trots op mijn carrière van klerk tot CEO. Zeker met de manier waarop, al spelend en lachend. Weet je, ben mijn ganse leven lui en bovenal een speelvogeltje en zotteke gebleven. Ben steeds me zelve gebleven en daar ben ik best tevreden mee.’
Inderdaad ik was en ben eerder lui. Had een hekel aan lange werkdagen. Een hekel aan networking gedoe, spendeerde liever tijd aan familie en vriend(in)en. En heb nogal wat tijd besteed op mijn werk aan niet-werk gerelateerde dingen. En buiten mijn werk praatte ik haast nooit over mijn werk (was niet belangrijk).
Met andere woorden, mijn eigen carrière bewijst dat hard werken en druk-druk gedoe er eigenlijk niet zoveel toe doet!
Mijn luiheid past bij mijn levensvisie:
- Ik vind het belangrijk om traag te genieten en snel te werken. Immers , van werk is het goed, van plezier jammer dat het voorbij is.
- Voor de onnozele druk-druk-druk, shop-shop-shop m’as tu vu aanbidding van de groei pas ik! Vooruitgang kan toch niet betekenen dat 90% van de wereldbevolking zich aan deze aanbidding zouden moeten onderwerpen om de rest rijker en machtiger te maken. Hoe zou zoiets moreel goed te keuren zijn? Met ruimdenkendheid, meer solidariteit, veel minder egoïsme en nationalisme en met het vernuft van homo sapiens kunnen we een andere wereld bouwen. Een wereld waar het algemeen welzijn van iedereen primeert op de welvaart en macht van enkelingen. Waar iedereen menswaardig kan leven zonder te moeten werken in een jobless society. Anders is het beter de sapiens uit homo sapiens te verwijderen!