‘Geen draagvlak’… of geen wilskracht?

‘Geen draagvlak’… of geen wilskracht?

‘Geen draagvlak’… of geen wilskracht? 599 374 Lhoëst Jean

Français    English

‘Geen draagvlak’ is een veel misbruikt stopwoordje in de politiek. Het is het politieke synoniem voor geen goesting, voor status-quo.

Spijtig genoeg hebben we er geen meer, maar grote politieke leiders die gaan voor het algemeen belang, zullen zich zelden verschuilen achter dergelijke schaamlapjes. Kleuter politici des te meer. Voor politici die niet gaan voor het algemeen belang, maar voor persoonlijke, electorale of economische belangen is ‘Geen draagvlak’ het ideale excuus om niets te doen. Om hun gebrek aan wilskracht, hun tekort aan leiderschapstalenten, hun ideologische blindheid en hun ‘onder de sloef liggen ‘ van  de economische belangen te verbloemen.

En het paradoxale is dat dergelijke politici zich in werkelijkheid geen fluit aantrekken van het al of niet aanwezig zijn van draagkracht!

Is draagvlak nodig?

Draagkracht of draagvlak is belangrijk , maar niet essentieel in een goede democratie.

De maatstaf voor excellent en rechtvaardig beleid is het algemene welzijn van iedere mens, wie of waar ook, op lange termijn. En dit is gewoon onmogelijk te bereiken zonder soms ook onpopulaire maatregelen. En stops tegen de doorgeslagen groei en winstmaximalisatie dictaten.      

Neem nu belastingen. Niemand wil ze, maar zonder zouden we hulpeloos zijn: geen wegen, geen gezondheidszorg, geen sociale zekerheid, geen veiligheid, geen onderwijs, enz.. Laten we niet vergeten dat de ‘American dream’ (intussen verworden tot een nightmare), er kwam nadat een president de moed had de belastingen te verhogen tot 90% op de grootste inkomens!

Waarom is draagvlak niet altijd mogelijk?

Ik zie 3 redenen waarom voldoende draagvlak niet altijd mogelijk is.

Ten eerste, een duurzaam beleid dat het algemeen belang op lange termijn dient, vergt moeilijke beslissingen en vergt dus grote leiders met durf en verbeelding die zelf draagkracht creëren. Om duidelijk en overtuigend uit te leggen waarom zelfs onpopulaire maatregelen nodig zijn. En daar knelt het schoentje. De meeste van de huidige politici denken niet aan het algemeen belang, maar eerder aan hun eigen, electorale en economische belangen. En de lange termijn loopt maar tot de volgende verkiezingen. Vandaar dat we zovele voorbeelden van slecht bestuur zien.

Vervolgens rijmt wat goed is voor het welzijn van de mensheid op lange termijn vaak niet met wat de ‘meerderheid’ vandaag wil. De aanpak van de klimaatproblematiek is hier een goed voorbeeld van.

En tenslotte, de gezondheid van een democratie wordt afgewogen aan hoe goed ze de rechten van minderheden waarborgt. Dus soms zullen beslissingen nodig zijn die niet persé door de meerderheid gedragen worden.

Draagvlak negeren

‘Geen draagkracht’ als nepexcuus, en ‘veel draagvlak’ gewoon negeren. Voilà de dubbele moraal van de politiek wanneer de wetten geschreven worden door de economische belangen en de rijken!

Zou er geen groot draagvlak zijn voor een rechtvaardiger belastingsysteem, incluis vermogensbelastingen waarbij iedereen zonder uitzondering bijdraagt naar draagkracht? Zelfs economen, politici, rijken, enz. roepen er voor op…maar de politiek blijft doof!

Zou er geen meerderheid zijn om de grote ijver bij het opsporen van sociale fraude ook te tonen voor (de veel grotere) fiscale fraude en ontwijking?

Zou er geen meerderheid zijn om eindelijk de wachtrijen in de zorgsector en de sociale huisvesting weg te werken?

En zou er geen draagvlak zijn voor ‘de vervuiler’ te doen betalen voor zijn shit die de klimaatramp veroorzaakt?

En wie zou niet liever één klimaatminister zien en een goed klimaatplan in plaats van vier kibbelende ministers en geen klimaatplan die naam waardig?

Zonder draagvlak forceren.

En het toppunt van cynisme: dingen tiranniek willen doorduwen waarvoor er helemaal geen draagvlak bestaat!

Studie na studie, opiniepeiling na opiniepeiling toont telkens opnieuw aan dat het verder versnipperen van ons landje helemaal geen prioriteit van de Belgen is. Integendeel zelfs.

En dit kan ik goed begrijpen. Geen zinnig mens begrijpt immers waarom een klein landje zoveel ministerkes per 1000 inwoners of per km² nodig heeft. Buiten gekibbel, inefficiëntie en een grote verspilling van belastinggeld, wat is hiervan eigenlijk de toegevoegde waarde? Veel extra, goed betaalde postjes meneer?

Maar in hun wereldvreemdheid en ideologische blindheid blijven sommigen toch maar verder mennen voor nog meer feodale versnippering en opsplitsing van ons landje.

Politieke hypocrisie.

Draagvlak, ‘haalbaar en betaalbaar’, allen nepexcuses die politieke roeptoeters ge- en misbruiken, naar eigen goeddunken, als het hen uitkomt. Het bewijst vooral hun eigen oppervlakkigheid en onkunde.

Een gênante vertoning van politieke hypocrisie die funest is voor de maatschappelijke cohesie!

#Belgium  #Good governance  #Leadership  #Political parties

Volgend artikel op 22/12/2023:

Waarom veroordelen we Poetin en laten we Netanyahu gerust?