Free markets

De een zijn dood is de andere zijn brood.
De een zijn dood is de andere zijn brood. 150 150 Lhoëst Jean

Omtrent de overheidssteun aan de horeca.

 

De een zijn dood is de andere zijn brood.

De horeca moet voor een maand dicht. Ik denk een terechte beslissing, maar wie ben ik?

Tegelijkertijd komt de overheid met een stel steunmaatregelen om deze sector leefbaar te houden. Ook een terechte beslissing. Maar minder terecht vind ik dat alleen de belastingbetaler daar zal voor moeten opdraaien.

Want draai of keer het zoals je wilt, de sluiting van de horeca zal ongetwijfeld een omzetverhoging betekenen voor bijvoorbeeld de grootwarenhuizen. Mensen hebben nu immers eten en drank nodig…. Waarom dan niet een uitzonderlijke solidariteitsbijdrage van deze sector vragen om de horeca mee te steunen?

Waarom worden uitzonderlijke verliezen steeds gecollectiviseerd, maar uitzonderlijke winsten nooit?

Big brother is watching your farts!
Big brother is watching your farts! 292 380 Lhoëst Jean

George Orwell’s voorspelling uit 1949 ‘Big brother is watching you’ wordt meer en meer de realiteit. We leven inderdaad steeds meer in een gecontroleerde en repressieve maatschappij ten koste van onze burgerrechten en vrijheden.

Wat we doen, waar we zijn, wat we zoeken op internet, met wie we bellen, wat we intikken op onze PC, wat we kopen, wat we (niet) graag hebben… wees er maar zeker van dat haast al alles in databanken bewaard en gecontroleerd wordt… Overheid en bedrijven weten al heel veel over ons privéleven.

70 jaar na George, schrijft Yuval Noah Harari in zijn boek “21 lessen voor de 21e eeuw”: “Een geglobaliseerde wereld legt meer druk dan ooit op ons persoonlijke handelen en onze moraal. We zitten allemaal verstrikt in talloze allesomvattende spinnenwebben, die aan de ene kant onze bewegingsvrijheid inperken, maar tegelijk de kleinste individuele sparteling doorzenden naar verre bestemmingen.”

 

De surveillance maatschappij.

Zin in wat privacy? Vroeger was het eenvoudig, je sloot je gordijnen. Maar deze tijd is voorbij…. Overheden en bedrijven zien door gordijnen en beschikken over steeds meer en betere middelen om ons doen en laten te volgen….

We worden inderdaad constant bespied door alles en iedereen.

Satellieten, camera’s, microfoons, drones, spyware, noem maar op, ze zijn overal. Momenteel tellen we al zo’n 50.000 camera’s in ons landje, en dat zijn dan alleen nog maar de geregistreerde. Dus in werkelijkheid zal het een veelvoud zijn van dat aantal. Onbewust zijn we dus allemaal filmsterren geworden in de soap ‘Op straat’. Binnenkort ook in ‘Thuis’?

Verder is het ook uitkijken voor onze buren. Inderdaad, we verklikken elkaar steeds meer en meer bij de overheid, hiertoe actief aangespoord door de overheid zelf via bijvoorbeeld een anonieme kliklijn voor sociale fraude.

En overal laten we digitale sporen na. Via onze gsm’s, internet, sociale media, betaalkaarten, enzovoort. Onze smartphone en PC zijn surveillance-apparaten in vermomming geworden.

En last but not least, we openen zelf al te gretig onze gordijnen. Velen smijten hun eigen privéleven te grabbel in hun exhibitionistische, narcistische neiging alles te willen ‘delen’…

Hoe meer we tonen en ‘liken’, hoe meer overheden en bedrijven het ‘liken’….

 

Data, de nieuwe olie!

Onze gegevens zijn handelswaar geworden. Vandaar dat sommigen beweren dat data de nieuwe olie zijn! Er bestaat immers een miljarden handeltje in verkoop en uitwisseling van onze persoonlijke gegevens. En deze jacht en handel vindt plaats onder de oppervlakte, buiten ons zicht om.

Technologisch gezien is het een klein kunstje om al die gegevens samen te brengen. We kunnen al een volledig beeld maken van ons lichaam en zelfs onze genoomkaart uitprinten. Straks ook van onze hele levenswandel? In hoeverre zullen deze gegevens gebruikt worden om onze emoties en wil te manipuleren?

Willen we wel in zo’n ontmenselijkte wereld leven?

 

Waarom deze evolutie?

Omdat de technologie beschikbaar is en omdat overheden en bedrijven hiervan maar al te graag gebruik maken om ons te controleren en te dresseren.

Onder het mom van ‘meer veiligheid’ is er de ijver van de overheden om ons te bespioneren. Wat  vooral wijst op een gebrek aan vertrouwen van de politiek in het gezond verstand en verantwoordelijkheidszin van de burger, zoals eerder reeds geschreven. En op een gebrek aan visionaire leiders. Echte leiders geven leiding, zonder geboden, verboden en verwijten! Leiders beschouwen de andere niet als een ‘verdachte’ en weten dat angst en wantrouwen geen goede raadgevers zijn!

En bedrijven doen het om ons economisch te conditioneren: aanzetten tot meer consumptie. Bedrijven proberen ons te hacken. Onze gedragsgegevens zijn goud voor hen. Hoe beter ze ons kennen, hoe makkelijker ze ons kunnen manipuleren en aanzetten tot het aanschaffen van het onnodige.

Lopen we straks allen als zombies rond. Als zwijgzame en volgzame, nijvere consumenten?

 

‘Dura lex sed lex’, maar niet voor iedereen.

Ook in haar controlerende taak maakt de overheid een onderscheid tussen het ‘gewone volk’ en de ‘upper classes’. Zo wordt sociaal profitariaat steeds harder aangepakt, fiscale criminaliteit steeds lakser!

Of wat te denken van het feit dat onze verheven politici geen schending van de privacy zien in een ID-kaart met verplichte vingerafdruk, maar wel in een vermogenskadaster. Kan het nog duidelijker?

Een nachtelijke wandeling in een betere wijk om wat na te denken over een betere wereld is verdacht, het feit dat velen van de inwoners van deze wijken haast geen belastingen betalen is blijkbaar minder verdacht. Waarom?

 

Bekeken worden of niet, een wereld van verschil.

Een surveillance maatschappij die door de gordijnen kijkt, tast je persoonlijkheid, integriteit en vrijheid aan.

Verder vreet het aan  fundamentele waarden zoals non-discriminatie, het vermoeden van onschuld, solidariteit, autonomie en de democratie zelf.

We weten allen dat slechts heel weinigen hun eigen kunnen zijn met ogen op hun gericht. En dat heeft echt niets te maken met de café-praat van iets te verbergen hebben of niet.

Soms maakt ik de analogie met scheten laten. Iedere gezonde mens laat gemiddeld 10 à 20 windjes per dag. Nodig om de lucht uit je darmen te verwijderen. Als je alleen bent, en je laat een scheet voelt dit aan als een bevrijding. Hoe anders is het als je bijvoorbeeld met anderen bent… Dan voel je je ongemakkelijk, ondanks er dus helemaal niets mis mee is.

Bevrijd of ongemakkelijk, een geur van verschil.

#Free markets         #Freedom     #Good governance  #Happiness  #Human rights       #Leadership             #Privacy       #Social media          #Beyourself

Het verdriet van verantwoordelijkheidszin.
Het verdriet van verantwoordelijkheidszin. 260 358 Lhoëst Jean

De politie vermoordt een mens.

De indertijd bevoegde minister komt er mee weg met dooddoeners als ‘Ik herinner me niets meer’, ‘Ik kon de ernst van de situatie niet inschatten’ omdat het politierapport ‘onduidelijk was’, ‘Anderen (justitie) hadden me beter moeten inlichten’, ‘ik noch mijn kabinet hebben iets verkeerd gedaan’, ‘Ik heb niet gelogen’ en tutti quanti.

En inderdaad, gelijk heeft ie: als je je niets herinnerd of als je niets gedaan hebt, kun je niet liegen of iets verkeerd doen….  Wat een ongelofelijke lichtheid! Maar totaal ongeloofwaardig.

Vragen…

Bij mij roept dit heel veel vragen op.

Is de dood van een medemens op zich niet voldoende om je als mens af te vragen wat er dan precies gebeurd is? Om als eindverantwoordelijke minimum een onderzoek aan te vragen?

Als je als verantwoordelijke een onduidelijk rapport krijgt van je eigen diensten, is het dan niet minimum je plicht bijkomende vragen te stellen, zeker als er een dode in het spel is (en dit was toen al een publiek gekend feit)?

Indien ministers zich niet meer verantwoordelijk voelen voor de wandaden onder hun bevoegdheid, als ze zich verstoppen achter ‘ik wist het nietjes’ waarom hebben we dan verantwoordelijken (politietop), überhaupt ministers nodig? Alleen voor de succesverhalen?

Verzachtende omstandigheid: het gebeurde in Wallonië, het rapport was in het Frans en het slachtoffer was een vreemdeling….. Misschien dacht de minister, och, entre nous, het is een bagatel, niks om me druk over te maken?

Voilà zo simpel is het allemaal voor sommige politici in ons landje. Is dit dan goed bestuur? In ieder geval wel een stichtend voorbeeld voor al diegenen die ergens tekortgeschoten zijn of iets mispeuterd hebben….

Verloedering.

Dat een ministerke vast houdt aan zijn vet betaald postje, zelfs na de zoveelste leugen: bekrompen, maar och des menses, … Alleen ruimdenkende en sterke mensen kunnen dit overstijgen. Maar zulke politici zijn er spijtig genoeg niet meer in ons landje….

Maar dat het ganse politiek bestel zulke praktijken blijft gedogen, verwondert me erg, heer erg. Is er dan geen greintje verantwoordelijkheidszin of ethiek meer in de politiek?

In de tijd dat we nog echte politieke leiders hadden, heb ik er voor minder weten op te stappen!!

Wat een verloedering….

Nog een vraagje. Hoe zouden zondebok-jagende, populistische partijen als NVA en VB reageren moest de betrokken politicus niet Jambon heten, maar P. Magnette of JL Bouchez?

Is dit een rechtsstaat? Hopelijk evolueren we snel naar een echte, directe democratie, weg van deze kleuter-particratie.

Ongelijkheid, de tikkende tijdbom.
Ongelijkheid, de tikkende tijdbom. 1405 577 Lhoëst Jean

Het bovenstaande schema is de samenvatting van al mijn artikelen over ongelijkheid.

Vandaag de dag stroomt er gewoon veel, veel te veel rijkdom in te weinig zakken. De grootte van het verschil is gewoon onkies, onethisch.

Bovendien zou een beetje nederigheid echt op zijn plaats zijn. Want draai of keer het zoals u wil, iemands rijkdom is er alleen gekomen DANK-zij:

  • Middelen hem geschonken door onze planeet, vaak op gevaar van de gezondheid van de planeet zelve(vervuiling, opwarming, biodiversiteit, enz.);
  • Het werk, vernuft en inspanningen van anderen, nu en in’t verleden;
  • De loyale medewerking van anderen (werknemers, consumenten);
  • De welwillende medewerking van de overheden;
  • De erfenis van zijn (voor)ouders;
  • Enz.

Dus een beetje nederigheid zouden de 1% … echt rijk maken!

Het virus ‘on’ voor gelijkheid is zo groot geworden dat er ook een dikke ‘ON’ moet geplaatst worden voor waarden als ethisch, rechtvaardig en democratisch!

Een samenleving waarin enkelen kunnen rentenieren tot de volgende ijstijd en de anderen nog eens niet weten wat ze diezelfde avond zullen kunnen eten, is niet langer verdedigbaar! Vooruitgang?

 

Te weinig belastingen.

Dat de 1% (haast) geen belastingen betaalt, vind ik de grootste onrechtvaardigheid op aarde. En on top, dat ze dan ook nog eens de grootste slokoppen van belastinggeld zijn, is schokkend. En een gedoogde diefstal op grote schaal!

Ik denk dat een samenleving gebaseerd op de stelregel ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’ niet langer verdedigbaar is. Beschaving?

 

Te veel macht.

De happy few hebben te veel macht en te veel invloed zonder verkozen te zijn. Alle deuren gaan voor hen open. Fiscale cadeautjes of duistere regeltjes voor hun economische belangen, dat is zo geregeld.

Ik denk dat een samenleving waar niet verkozen enkelingen veel meer macht hebben dan de rest van de burgers niet meer verdedigbaar is. Democratie?

 

Pervers

Het ‘laissez faire, laissez passer’ verhaal botst op de grenzen van moraliteit en perversiteit.

In hun boek ‘Confronting inequality’ verklaren drie IMF-onderzoekers, Jonathan Ostry, Prakash Loungani en Davide Furceri, dat de huidige ongelijkheid ‘sociaal en moreel bedenkelijk is’ en dat ze ‘de duurzame groei remt en hypothekeert.’

Als er stilaan niets gedaan wordt, dreigt dit onrecht de maatschappij te ontwrichten en te laten ontploffen…. Wantrouwen en verzet zullen begrijpelijkerwijze aanwakkeren, je zou voor minder een geel hesje aantrekken….

Het is politiek dynamiet. Het lijkt inderdaad wel of het Ancien regime helemaal terug is! De strijd van de gele hesjes is trouwens dezelfde als die van de sans-culottes in 1789…

 

Wat nu?

Rutger Bregman, Nederlandse historicus vroeg zich afgelopen jaar op Davos af: “De basisvraag is: hoe kunnen we onze democratie beschermen tegen krankzinnige ongelijkheid? We mogen ons niet in slaap laten sussen door renteniertjes.’

Hoe lang gaat het inderdaad nog duren dat de 1% de rest van de bevolking rondjes doet lopen (racen) met de hulp van de economische elite en de politiek? Het Ancien regime heeft het eeuwen kunnen uitzingen alvorens de Franse revolutie er een einde aan maakte… Hoe lang gaat het huidige regime infernal het nog kunnen uitzingen?

Mijn inzien is er nood aan grondige verandering… in het belang van iedereen! Aan echte vooruitgang, beschaving en democratie waarin mens en planeet centraal staan.

Het eerste wat we zouden moeten doen is met zijn allen het probleem erkennen. Zoals president Obama tijdens een van zijn vele briljante speeches eens zei: ‘We hoeven niet toe te geven aan het zielloze kapitalisme waarvan alleen enkelingen beter worden. Beter kunnen we erkennen dat economieën succesvoller zijn als de kloof tussen arm en rijk kleiner wordt en groei breed gedragen.’

 

We moeten het economisch systeem en de democratie fundamenteel herdenken. De politiek moet zijn focus verleggen van de economische belangen naar het algemeen belang. We moeten voor een actieve en drastische belastings- en herverdelingspolitiek gaan om te kloof te verkleinen en ervoor te zorgen dat iedereen een menswaardig leven kan leiden… Evolueren naar een systeem waarin markten mensen dienen en niet omgekeerd. Evolueren van een steeds-meer-welvaart naar een steeds-meer-welzijn!

Hoe lang blijven we nog geknechte wezens die machteloos en beteuterd  toekijken? Een betere en rechtvaardigere wereld kan als we willen!!!!

#Democracy   #Equality        #Free markets             #French Revolution     #Poverty           #Taxes             #Wealth

De politiek, de priesters van de ongelijkheid.
De politiek, de priesters van de ongelijkheid. 811 360 Lhoëst Jean

De ongelijkheidskloof is zo groot kunnen worden dankzij de zwakheid van de mens en … dankzij de welwillende medewerking van de politiek.

De politiek gaat immers niet voor het algemene belang, maar voor eigen en  economische belangen. Er is een ware symbiose tussen de politiek en de economie, twee handen op een buik.

Zoals de kerk in de middeleeuwen de vazal was van de absolute macht van de koning, zo is de politiek vandaag de vazal van de absolute macht van het marktfundamentalisme.

Daarom verklaarde Amitabh Behar, de CEO van Oxfam India onlangs op Davos:   “Een miljardair hoef je niet te feliciteren voor zijn rijkdom. Integendeel: elke miljardair is een mislukking van het beleid.”

 

Het volk zoet houden.

Het huidig politiek systeem is de verzekeraar en de vakbond van het markfundamentalisme. Het geeft aan de gewone mensen de schijn van vrijheid en medezeggenschap terwijl het de fundamentele economische ongelijkheid intact laat.

Daartoe gebruiken ze allerhande drogredenen zoals de ‘trickledowntheorie’ die  nochtans al lang verzuurd is. Lagere belastingen zouden leiden tot sterkere groei en werkgelegenheid. De taart groeit wel, maar minder dan voorgelogen. En vooral, het grootste stuk van de groei gaat sowieso naar de 1%. En dan spreken we nog niet van de kost voor de 99%:ratraces, ongelijkheid, onvrijheid, enz.

En samen met de media spannen ze zich ook in om de consumptie aan te wakkeren. Begin mei las ik nog deze expliciete oproep in een zogezegde kwaliteitskrant: “Consumeren is een economische noodzaak. Dat duurzaam en zo lokaal mogelijk doen (‘winkelhieren’) is meer dan ooit een politieke daad en een morele plicht”. Wat een paternalisme. Wat met onze vrijheid? Zijn er dan geen nog grotere morele plichten? Zoals bijvoorbeeld belastingen naar vermogen betalen?

 

Een belastingpolitiek op maat van de happy few.

Sinds de jaren 80 van vorige eeuw betalen de happy few (de 1% en bedrijven) wereldwijd steeds minder belastingen.

In ‘The triumph of injustice’ berekenden de economen E. Saez en G. Zucman dat de totale fiscale druk (23%) op de 400 rijkste families minder is dan de gemiddeld 24.2% die de armste helft van de Amerikaanse belastingbetalers betaalt!

En ook ons landje is een goede leerling. Zie de ongedekte fiscale cadeautjes voor de happy few van de vorige regering. Of de effectentaks, intussen onwettig verklaard omdat hij voor iedereen gold behalve voor de happy few!!!

Als miljardair is het mogelijk speciale constructies op te zetten waardoor erfenissen doorschuiven van de ene op de volgende generatie zonder haast enige belasting.

En dan zwijgen we nog over de massale, oogluikend toegestane belastingontwijking en -fraude. Volgens de Europese onderzoekscommissie TAX3 is  ons land een van de zeven Europese landen die agressieve belastingontwijking faciliteren!

In een gemeenschappelijk rapport van alle Belgische universiteiten met aanbevelingen voor een maatschappelijke (corona) exit strategie kun je ook dit lezen: “These policies of dismantling public services and massive budget cuts went hand in hand with tax reforms aimed at considerably increasing the wealth of multinational companies and very wealthy individuals. Not to mention Belgium’s constant opposition, at the European level, to the various measures aimed at reducing tax evasion. “

Welkom in België!

 

Wetgeving op maat van de happy few.

De middeleeuwse bankier Dino Rapondi wist het al: ‘Er is niets dat niet met goud en geld kan worden geregeld.’  Dus ook de wetgeving. Hier en elders worden de wetten geschreven door de lobbyisten van de happy few.

De Antwerpse advocaat/fiscalist Victor Dauginet publiceerde onlangs een boek “Het belaste land. Over de malaise van onze fiscaliteit” en in een interview n.a.v. dit boek beweerde hij onomwonden “Het grote geld schrijft de wetten in dit land. Dat gebeurt zonder veel controle”.

En de Amerikaanse economist Jeffrey D. Sachs (Columbia University) was ook niet mals: ‘The rich control our politics to a huge extend. In return they get tax cuts and deregulation. It’s been and is an amazing ride for the rich.’

Op zijn minst een gevaar voor de democratie….

 

Besparen in de sociale zekerheid om de happy few ter wille te zijn.

Vermits de belasting bijdrage van de happy few constant vermindert, is de overheid uiteraard ‘verplicht’ te besparen in de sociale zekerheid en andere voorzieningen. Met alle gevolgen van dien, stijgende armoede, files aan de voedselbanken, enz.

Onlangs nog een stuitend voorbeeld gezien. Nadat de regering al miljarden gepompt had in de economie, zou ze eens zien of ze nog een paar miljoentjes had om de minder gelukkigen, doch zwaarst getroffenen door de coranacrisis te helpen. Doch een van onze kruideniers in nietigheid vond het voldoende en kraaide: ‘We kunnen niet verder op het spoor om inactiviteit te ondersteunen.’ Ik vroeg me af waarom hij zijn raad niet op het parlement toepaste. Tenslotte is dit haast al twee jaar inactief op onze kosten….

Dit alles verklaart waarom armoede-expert Bea Cantillon onlangs nog sprak van een diep falen van het beleid.

 

Van godsvrees naar job vrees.

We zijn dus helemaal terug in het ancien regime, met de plutocraten als aristocraten en de politiek als de kerk. Beiden ten dienste van de absolute macht van het marktfundamentalisme.

Tot de Franse Revolutie maakte de pastoor de 99% wijs dat God hen niet waardig genoeg gevonden had om tot de uitverkorenen te behoren. Het was hun eigen schuld. Door braaf te zijn, konden ze later toch nog in de hemel. Godsvrees als stok.

Nu vertellen de priesters van de vrije markt, de politiek, dat hoe rijker de  economische machtshebbers zijn, hoe meer jobs ze creëren. En dat we braaf moeten zijn of we verliezen onze job. Job vrees als stok.

Een ‘orde van goddelijke makelij’ is vervangen door ‘een orde van economische makelij.’ Welkom in het regime infernal!

Beiden zijn uiteraard volksverlakkerij.

Zou het nu ook nog eeuwen duren eer we op zijn minst dit systeem rechtvaardiger maken?

 

#Belgium      #Democracy #Equality      #Free markets         #French Revolution

#Good governance  #Political parties     #Poverty       #Social security       #Taxes

Waarom zulke ongelijkheid?
Waarom zulke ongelijkheid? 641 273 Lhoëst Jean

Hoe dergelijke en blijvende ongelijkheid verklaren?

Ongelijkheid, net zoals armoede of vervuiling, is een bijproduct van het ‘systeem’ in voege om de samenleving te ‘ordenen’ in uitverkorenen en meelopers.

Dat was vroeger zo…en is nog altijd zo.

Tijdens het Ancien regime werd de maatschappij gedomineerd door de absolute macht van de vorst onderstut door de aristocratie en de kerk. Vandaag overheerst het absolute marktfundamentalisme onderstut door de plutocratie en de politiek.

 

De bijbel van het marktfundamentalisme.

Vooral sinds het eind van de jaren tachtig van vorige eeuw heerst de dictatuur van het doorgeslagen vrije marktdenken. Het laissez-aller kapitalisme. De verafgoding van het eigenbelang!

Met dank aan figuren als Thatcher, Reagan, Friedman, Rand, Hayek, Nietzsche, enz.

Hun wijze woorden in een notendop.

Overheid laat ons vrij in ons streven naar maximale rijkdom. Want hoe rijker wij worden, hoe meer kruimels voor de anderen.

Moei u dus niet, stel geen vragen en laat ons met rust. Privatiseer zo veel mogelijk en stel ons zoveel mogelijk vrij van belastingen. Als dat allemaal gebeurt, dan zorgen wij misschien voor jobs.

Eén uitzondering: in geval van zware crisissen. Dan moeten jullie wel bijspringen en ons uit het moeras trekken met belastinggeld! Zorg dus dat we verliezen kunnen collectiviseren, maar blijf met uw poten van onze winsten!

Als je geld tekort komt , schrap dan in de sociale zekerheid en andere voorzieningen waar wij niets aan hebben. De mensen moeten hun plan maar trekken. Wij ‘Übermenschen’ willen geenszins voor de achterblijvers zorgen.

Hou verder de massa’s in toom door ze een illusie van vrijheid te geven.

En last but not least, stimuleer, beter dwing hen hersenloos mee te racen…  Want ons systeem heeft eeuwige groei nodig om te overleven…

Voilà, de kapitalistische bijbel in een paar woorden! Let’s go.

Die rauwheid hoeft niet te verwonderen gezien A. Rand zelfs zonder verpinken egoïsme verkoopt als een morele waarde! Jawadde. En nog choquerender vind ik dat adepten van dit “wij-en-de-rest-kan-stikken” denken, zoals Trump en konsoorten zonder schaamte met de Bijbel zwieren.

Lees een boek of studie over onze huidige maatschappij en je zult vaak stuiten op begrippen als leegte, angst, onzekerheid, eenzaamheid, narcisme, egoïsme, vervreemding, onvrijheid, onrechtvaardigheid, afbrokkelende sociale cohesie, enz. Welvaart, ok, welzijn?

 

Van aristocratie naar plutocratie.

In zijn boek ‘De limieten van de markt’ vraagt Paul De Grauwe zich het volgende af: ‘De laatste dertig jaar is de beloning van het topmanagement enorm gestegen. Terwijl de gemiddelde CEO van een groot Amerikaans bedrijf in 1975 dertigmaal meer verdiende dan de gemiddelde werknemer in zijn bedrijf, was dat in 2008 driehonderdmaal zoveel. Is die Amerikaanse CEO in dertig jaar tijd zo veel productiever of creatiever geworden?’

Uiteraard niet, maar het topmanagement is voorlopig nog niet zo vervangbaar als de gewone werknemer. En nog belangrijker, het systeem heeft hen, naast de politiek, nodig als smeermiddel en pleitbezorger…. De plutocraten – CEO’s, bestuursvoorzitters, industriëlen, de 1%, enz. – zijn de aristocraten van het ancien regime. En dat kost wat geld en privileges….

Tegelijkertijd hebben vakbonden en stakingen heel veel van hun kracht verloren sinds arbeid veel minder schaars geworden is door de technologische vooruitgang en globalisatie. De tijd van de beroemde spotprent ‘Gansch het raderwerk staat stil, als uw machtige arm het wil’ van Albert Hahn is lang voorbij.

Moest Hahn nu leven zou hij allicht deze raad kunnen geven: ‘Gans het raderwerk staat stil, als uw bankkaart het wil’….

 

Media in handen van de happy few.

Media, incluis de sociale media, zijn uiteraard de ideale kanalen om het systeem aan te prijzen en, indien nodig, twijfel en verwarring te zaaien. Zeker als je weet dat deze media meestal in handen zijn van de happy few……. Of denk je dat Murdoch’s tabloids vrijuit mogen spreken over thema’s als klimaat of ongelijkheid?

Wat ooit kwaliteitskranten waren zoals De Standaard en De Morgen zijn nu verworden tot Vlaamse parochieblaadjes. Ik ben al verplicht om dagelijks 3 kranten te lezen (DS, DM en Le Soir; wel goed voor de ‘groei’ dus) om ergens toch een iets genuanceerder beeld te krijgen van het reilen en zeilen van de wereld.

 

Menselijke zwakheid

De mens kreunt onder het systeem. Hij is ongelukkig. Voelt zich onvrij. Moe van het racen. Beu van slechts een leuke consument te zijn. Vreet zich dood of pleegt zelfmoord. En toch kijkt hij lijdzaam toe. Waarom toch?

Omdat, zoals eerder reeds geschreven, de mens zwak is. En die zwakheid is de troef van het marktfundamentalisme.

In zijn boek ‘De bril van Darwin’ beschrijft bioloog Mark Nelissen waarom het toch zo moeilijk is om deze kloof te dichten: “Er zij  twee biologische predisposities… Ten eerste is er de motivatie om een hogere status te verwerven binnen de groep, ten tweede hebben wij een sterke ‘drang’ om ons te onderwerpen aan een autoriteit en deze te gehoorzamen.”

Dat mensen pogen beter te doen dan anderen, meer te hebben dan anderen is des menses. En is in se een goede eigenschap. Maar wanneer dit gebeurt ten koste van alles en iedereen, m.a.w. wanneer de wolf de bovenhand neemt (Homo homini lupus est) is het niet meer zo’n goede eigenschap….

Maar waarom blijven de benadeelden, de losers meedraaien in de ratrace die ze niet kunnen winnen? Waarom ondergaan ze hun lot lijdzaam ondanks ze in de overgrote meerderheid zijn?

Omwille van de tweede biologische predispositie. In plaats van zijn eigen durven te zijn, is de mens eerder een meeloper. Die zich liever onderwerpt en gehoorzaamt aan een (politieke) autoriteit. En wanneer die autoriteit onder één hoedje speelt met het marktfundamentalisme is het plaatje rond….

Deze zwakheden verklaren waarom onderdrukkende systemen toch kunnen overleven. Het Ancien regime heeft het eeuwen uitgezongen alvorens de Franse revolutie er een einde aan maakte. En ook het huidige systeem gaat intussen al honderden jaren mee…

Toch blijf ik het raar vinden dat we na duizenden jaren menselijke evolutie ons – de homo sapiens- nog steeds laten uitbuiten en knechten als onnozele schaapjes….

 

#Equality      #Free markets         #French Revolution           #Homo sapiens

#Identity       #Media                      #Poverty

Ongelijkheid, een illusie?
Ongelijkheid, een illusie? 237 300 Lhoëst Jean

Is (te veel) ongelijkheid normaal? Rechtvaardig? Gevaarlijk?

Ondanks de keiharde realiteit en de cijfers, blijven sommigen ongelijkheid vergoelijken en het gevaar van het ‘virace’ relativeren…

Niet alleen zelfverklaarde goden als Trump, maar ook sommige minder idiote wetenschappers en filosofen.

Onlangs titelde ‘The economist’ nog op zijn cover “Inequality illusions. Why wealth and income gaps are not what they appear.” Volgens het magazine zouden vele onderzoekers verkeerde cijfers gebruiken… Dat klinkt vertrouwd. Ook bij ons willen sommige politici bijvoorbeeld het armoede probleem oplossen door de armoedegrenzen te verlagen. Een beproefd en bitter zoethoudertje.

Ach, uiteindelijk gaat het niet zozeer over cijfers, wel om het onrecht an sich en zijn uitwassen: hoe rijker, hoe minder belastingen!

Het is waar dat de gemiddelde mens het nu veel beter heeft dan 200 jaar geleden. Maar spijtig genoeg (of gelukkig) vergelijken mensen zich met diegenen die nu leven, en niet met hen die al lang onder de grond liggen.

De tijd van ‘Pour vivre heureux, vivons cachés’ is gedaan. Iedereen kan nu zien welke voordelen en privileges zijn buurman ‘next door’ of ‘far away’ kan kopen gewoon omdat hij miljarden geërfd heeft!  En keer of draai het zoals je wil, zoiets roept wrevel op en een sterk gevoel van onrechtvaardigheid. Zeker als je dan nog eens weet dat hij haast geen belastingen moet betalen en jij moet schrapen gewoon om rond te komen…

 

De uitwassen van ongelijkheid.

Ziehier een klein lijstje van uitwassen van de ongelijkheid in de praktijk. Vind jij deze vaststellingen normaal? Rechtvaardig?

Miljarden land- en wereldgenoten moeten (te veel) belastingen betalen omdat de happy few haast geen belastingen betalen. Rechtvaardig?

Besparen in de sociale zekerheid en andere overheidsvoorzieningen omdat de happy few hun deel niet betalen. Normaal?

De secretaresse van Warren Buffet betaalt, volgens zijn eigen zeggen, meer belastingen dan hijzelf. Trouwens, de 400 rijkste Amerikanen betalen minder belastingen dan eender welke andere categorie in dat land. Eerlijk?

Bij ernstige crisissen kloppen plutocraten en bedrijven als eersten bij de overheid aan voor steun, terwijl ze het vertikken zelfs een faire belastingbijdrage te doen? Verliezen socialiseren en winsten privatiseren. Ik vind dit pervers, en jij?

Kruimeldieven worden zwaarder gestraft dat rijke criminelen zoals belastingontwijkers en fraudeurs. Normaal?

Bill Gates schenkt haast evenveel aan het internationaal coronafonds dan een van de zwaarst getroffen landen, Spanje, heeft kunnen bijeen schrapen? Liefdadigheid als aflaat voor fiscaal onrecht. Welkom in het Ancien regime.

De helft van de wereldbevolking moet overleven met minder dan 5 euro per dag. Het  aantal armen, ook in ons landje, neemt hand over hand toe, terwijl het vermogen van een kleine groep superrijken exponentieel blijft stijgen. Rechtvaardig?

De regering Michel1 deelde  ongedekte fiscale cadeautjes uit aan de happy few en bedrijven, en zadelde ons zo op met een groot gat in de begroting. Goed bestuur?

‘Hoe rijker, hoe ouder je wordt. Eerlijk?

Sommigen maken al een uitstapje in de ruimte, terwijl anderen dagelijks 20 kilometers moeten lopen om aan een beetje water te geraken… Normaal?

De files kinderen aan de voedselbanken worden langer, terwijl een paar andere kinderen miljarden onbelast erven. Rechtvaardig?

Velen moeten  doktersbezoeken uitstellen bij gebrek aan middelen terwijl sommige anderen al bezig zijn met peperdure behandelingen om ‘eeuwige jeugd en goddelijk vermogen’ te verwerven. Normaal?

Enkelingen kunnen in een wip miljoenen uitgeven, terwijl massa’s last hebben om het einde van de maand te halen. Eerlijk?

Intussen lult de politiek meer over katjes, fronten, identiteiten, canons, enz. dan over dergelijke maatschappelijke onrechtvaardigheden. Hoe lang is zoiets nog houdbaar?

 

En wat vind je van het verhaal van Paul en Bart?

Paul en Bart zijn 2 goeie vrienden. Beiden 25 jaar. Plots verliezen ze beiden hun ouders in een vliegtuigongeval. Paul erft 1 miljoen; Bart 1 miljard.

Ze beslissen beiden te gaan rentenieren en te leven van 50.000 euro per jaar. Hoe lang kunnen beiden het uitzingen?

Paul 20 jaar en dan heeft hij geen nagel meer om zijn gat te krabben. Bart kan 20.000 jaar lang zijn gat krabben. 20 duizend jaar: das wel heel, heel lang. Om u een idee te geven, 20.000 jaar geleden beleefden we de laatste ijstijd… Is dit normaal?

 

Een issue of een illusie?

Als je het bovenstaande allemaal normaal vindt, dan begrijp ik dat het virace voor jou geen issue is, doch slechts een illusie. Race dan maar verder tot in de kist!

Persoonlijk vind ik het echt niet normaal, maar gewoon schandalig.

Niet bijdragen naar vermogen druist in tegen elk gevoel van ethiek en rechtvaardigheid. Het virace werkt ontwrichtend en tast het welzijn en geluk van de mensheid aan zoals talrijke cijfers, feiten en onderzoeken bewijzen.

Waarom anders zou de VN elk jaar op 20 maart de Internationale Dag van het Geluk vieren ‘in het kader van het streven het meetbare geluk te bevorderen door een eind te maken aan armoede, ongelijkheid terug te dringen en het leefmilieu te beschermen’?

Waarom anders is Finland, het land waar de ongelijkheid het minst is, al jaren na mekaar het gelukkigste land ter wereld?

Waarom anders riepen honderden Europese academici, waaronder 15 Belgische, in september 2018 op ‘om werk te maken van een rechtvaardiger verdeling van de rijkdom’?

De kloof tussen arm en rijk en de belasting paradox (hoe rijker, hoe minder belastingen) ‘kruipen onder de huid’ zoals Wilkinson en Pickett het beschrijven.

Het virace wakkert sociale spanningen aan en vreet aan het vertrouwen van de mensen in het ‘systeem’. Het tast tevens de eigenwaarde van mensen aan en leidt heel vaak ook tot onvrijheid.

En tenslotte, ook al vaak bewezen, ongelijkheid hypothekeert duurzame groei, toch de motor van de vrije markteconomie.

Ik denk dat we moeten erkennen dat de slinger veel te ver is door geslagen in de richting van het kille kapitalisme, en dat het tijd is om te zorgen voor een rechtvaardiger evenwicht, voor een warmere samenleving!

 

 

Tags: #budget          #Equality      #Free markets         #Gov. Michel1         #Happiness               #Poverty       #Taxes           #Wealth

Het Ongelijkheid virace.
Het Ongelijkheid virace. 1324 1470 Lhoëst Jean

‘Gelijkheid’ (rechtvaardigheid), één van de nobele principes van de Franse revolutie.

Vandaag staat er een grote ‘ON’ voor die gelijkheid: de erg ongelijke verdeling van de rijkdom die we met zijn allen genereren.

Overigens bestaat ongelijkheid sinds er dingen (bezit) te verdelen zijn.  En de laatste jaren, zeker sinds de jaren 80 van vorige eeuw,  groeit de kloof tussen de ‘1%’ rijksten en de anderen nog sneller. En ondanks je dit van ‘beschaving’ zou kunnen verwachten, willen we ze niet verkleinen. We willen er zelfs niet te veel over praten. Waarom? Uit angst voor de realiteit en zijn gevolgen?

Nochtans vinden vele mensen de groeiende ongelijkheid een van de grootste gevaren voor de wereld. Omdat we vandaag veel over virussen spreken, noem ik ongelijkheid een gevaarlijk ‘virace’, omdat het ons in alle richtingen laat ‘racen’…. Dit virace zou zware klappen kunnen uitdelen….

 

100 mensen = 6 miljard mensen.

Vandaag de dag lopen er haast 8 miljard mensen rond op de aarde, een verachtvoudiging sinds 1800! Das veel, heel veel, misschien zelfs te veel gezien de beschikbare ruimte niet groeit….En de bevolking groeit nog steeds, weliswaar trager. Tegen 2050 zouden we de kaap van 10 miljard bereiken. De 8 miljard splits ik voor dit verhaal op in de 1% rijksten en de 99% anderen. Die 1% noemt men ook wel de plutocratie in navolging van de aristocratie die het schoon weer uitmaakten in het Ancien regime.

In 2019 waren we met zijn allen zo’n 360 biljoen USD rijk. Deze rijkdom is fenomenaal gegroeid sinds de Franse revolutie. Daar heeft iedereen baat bij. Er sterven nu minder mensen van honger dan van … obesitas!!!

En de taart blijft groeien, sneller(++) dan de bevolkingsgroei(+). Tegen 2024 schat Credit Suisse dat we alweer zo’n 100 biljoen rijker zullen zijn…  Dank zij de inspanningen van ons allen, de evolutie van wetenschap en techniek, handel en industrie, enz.

Op papier zijn we met zijn allen dus schatrijk, eigenlijk een niet te peilen rijkdom. Alleen… dat met zijn allen, moeten we met een korreltje zout nemen.

De helft van de bevolking bezit minder dan 1% van deze rijkdom. En de fameuze 1% rijksten bezitten haast de helft van alle rijkdom! Nog huiveringwekkender, de 100 rijksten bezitten zelfs evenveel als de 6 miljard armsten. En hun vraatzucht is niet te stillen. Jaarlijks roven de happy few ook nog eens een immer groter stuk van de groei van de taart. Dit zijn de naakte, of liever obscene cijfers….. Hoe gaan we dit kunnen blijven vergoelijken en uitleggen?

Ter informatie, het virace woedt ook in ons landje. Men schat dat de rijkste 10% bijna de helft van het totale Belgische vermogen bezit, terwijl haast 2 miljoen landgenoten last hebben om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen…!

‘Egalité’ klinkt mooi, maar de werkelijkheid is ONTNUCHTEREND!

 

Moet het dan 1=1 worden?

Neen, helemaal niet zelfs. Zou even onrechtvaardig en bovendien tegennatuurlijk zijn.

Het jagen, het willen ‘de beste’ zijn zit al duizenden jaren ingebakken in onze genen. En daar is niets mis mee, integendeel zelfs. Het is normaal dat wanneer iemand beter presteert dan de andere, en zeker wanneer zijn prestaties de welvaart en/of welzijn van anderen verbeteren, hij meer verdient en/of bezit. Dit is één van de motoren van vooruitgang.

Maar er is een hemels groot verschil tussen ‘meer’ en astronomisch MEER, zo veel meer dat het niet meer te verantwoorden valt. Ik denk wel dat er ergens grenzen moeten zijn. Een bedrag voorbij het echt botst met beschaving en ethiek.  Wereldwijd zou er een grondig debat moeten worden gehouden over het minimum en maximum inkomen/vermogen per persoon. Gevolgd door eenvoudige en makkelijk afdwingbare maatregelen om er naartoe te evolueren….

Velen hebben zich al gebogen over deze kwestie…

Plato bijvoorbeeld vond dat niemand meer dan vier keer rijker mocht zijn dan de armste in de maatschappij. Dit is wel heel weinig…

F.D. Roosevelt, de man die vier keer(!) president van de USA werd, verklaarde in 1942 in het Congres dat ‘geen enkele Amerikaan een inkomen zou mogen hebben dat hoger is dan 25.000 dollar (ongeveer 1 miljoen dollar vandaag).’ Boven dat bedrag wou hij een belasting heffen van 100%. Het Congres keurde uiteindelijk  93% goed! Lijkt me verdedigbaar.

Iedereen hetzelfde , neen dus. Maar met het volgende principe ben ik helemaal niet eens….

 

Hoe rijker, hoe minder belastingen.

Nog veel ontnuchterender en echt gewoon schandalig is dat dat de happy few haast geen belastingen betalen!!! Warren Buffet, een supermiljardair, liet zich eens ontvallen dat hij het raar vond dat hij minder belastingen betaald dan zijn secretaresse!

Inderdaad, nog steeds geldt de regel ‘hoe rijker, hoe minder belastingen’. En zeggen dat dit onrecht afschaffen de hoofdreden was voor de Franse revolutie. De adel moest immers geen belastingen betalen. En vandaag betaalt de plutocratie haast ook geen belastingen… Wat een evolutie…

 

Racen op de ‘vrije’ markt.

Deze ongelijkheden en onrechtvaardigheden zijn het product van de ‘vrije markt’. En om het systeem draaiende te houden, moeten we met zijn allen racen, en blijven racen om de taart immer groter te maken….

De races in een notendop. De 1% houden een bull en bear race, de anderen een ratrace.

  • Bull race: maximalisatie van groei, winsten en rijkdom.
  • Bear race: de ‘race to the bottom’ qua belastingen.
  • Rat race : lopen, lopen, lopen; kopen, kopen, kopen om het systeem draaiende te houden. Het lot van de 99% in de hoop ergens toch een kruimeltje van de welvaartsgroei in te pikken, onder druk van de bevolkingsgroei en de roofraces van de happy few! Velen racen zich zelfs letterlijk te pletter: obesitas is een voorname doodsoorzaak geworden! Net zoals ganzen vetgemest worden voor onze culinaire geneugten, worden de 99% vetgemest voor de financiële geneugten van de happy few.

Bob Marley had gelijk om te zingen dat het een ‘disgrace ‘ is om de ‘human-race’ zo te zien ‘racen’.

Vandaar dat ik dit helse systeem kwalificeer als een vi-race, omdat het net zoals een virus de maatschappij ontwricht. Dringend een vaccin aub?

Waar is de well-race, het maximaliseren van het welzijn van iedereen?

Kan deze zelfopgelegde slavernij de zin van het leven zijn?

Moest Voltaire nu leven zou hij zeker terug ‘Ecrasez l’Infâme!’ uitroepen en vaststellen dat we van het Ancien regime terecht gekomen zijn in een regime ‘Infernal’

 

 

Tags: #Equality #Free markets  #French revolution #Homo sapiens #Poverty #Taxes #Wealth  #World

Waarom laten we ons ketenen?
Waarom laten we ons ketenen? 600 415 Lhoëst Jean

Niet alleen vadertje staat, maar ook (2) moedertje maatschappij en (3) nonkeltje ‘vrije markt’ willen ons dresseren. En last but not least, (4) we zijn nogal masochistisch en slaan onszelf dus graag in de boeien.

 

2 Verruwing van het maatschappelijk klimaat.

Open een krant, surf op internet of sociale media, luister naar het gesis van sommige politici. Dan zie je waarschijnlijk meer instant (dis)likes, duimpjes, opgestoken middelvingertjes en gebalde vuisten dan uitgestoken handen?

Niet echt tekenen van een open, tolerante en warme maatschappij. En dat is een veeg teken voor sociale cohesie en onze vrijheid! Hoevelen durven nog hun eigen te zijn?

Waarom deze verloedering? Persoonlijk denk ik dat het vooral het samenspel is van meerdere, elkaar versterkende factoren die de maatschappij meer en meer in ‘de hel, dat zijn de anderen ‘ omtovert.

Een zwak politiek leiderschap dat verdeelt in plaats van verenigt, dat liever muren en hokjes bouwt, dat voor bekrompen eigen in plaats van het algemeen belang gaat. Het wij-zij denken, navelstaarderij, populisme, identitair gezwam, sociale media en tabloids, ongelijkheid, monomanie, armoede, de altijd-maar-meer ratrace, de dubbele moraal kanker, de normalisering van een haatcultuur, en zovele meer.

Neem nu het belachelijke fait divers van het katje Lee (ter info, ik ben een heel grote poezenliefhebber).  Mia Doornaert beschreef het als ‘de zoveelste nederlaag van de rede voor het sentiment’

Dit illegaal katje zorgde zelfs voor doodsbedreigingen voor een ambtenares … omdat ze gewoon correct haar werk deed. De overdreven reacties waren geen volwassen maatschappij waardig. Zelfs een profileringsgeile minister in pak en das ging weer tafeldansen. Zou hij ook zo gedanst hebben voor een Marokkaan die een zieke kameel binnensmokkelde?

Hebben we nu plots meer geduld met een illegaal katje dan met een illegaal kindje? Meer betrokkenheid met een katje dan met Dylan? Waarom toch? Omdat dat kindje en Dylan teveel op ons lijken?

Hetzelfde zien we gebeuren in de corona-crisis. Verontrustend hoe Marc Van Ranst soms wordt ‘aangepakt’. Waarschijnlijk omdat hij te slim is, te ruimdenkend of geen das draagt! Of hoe zwaar de meest kwetsbaren getroffen worden, zonder veel aandacht van politici en twitteraars. Tweedeverblijvers mochten eerder terug naar hun tweede kot dan kinderen zonder kot of tuin terug naar speelpleinen!!! Waar blijft op zijn minst de empathie voor en betrokkenheid met deze mensen?

En dan zijn er nog de door ons betaalde professionele onruststokers. Sommige partijen laten geen kans onbenut om haat, verwijten en gif te spuien. Simpel, het is altijd de fout van de anderen. Sommigen volgen de raad van Daniel Fried erg letterlijk op. Ze geven studenten gratis vaten bier om ze zat te maken, dan blind en ze vervolgens klaar te maken voor toogpraat zonder remmingen, incluis blinde haat op de sociale media… En ze financieren dat vrolijk met de riante subsidies die ze ontvangen van de staat. M.a.w. met ons belastinggeld. Eigenlijk toch schandalig.

 

 

3 Een ‘onzichtbare hand’ ketent ons.

De ‘markt’ is gek, sorry God geworden. En net zoals in de middeleeuwen houdt God ons in toom en legt hij veel druk op onze schouders.  Een systeem van continue groei, winstmaximalisatie en belastingminimalisatie….is vermoeiend en afstompend.

God is de bron van welvaart, maar ook van ongelijkheid en armoede. En dit staat haaks op vrijheid. Nelson Mandela schreef ooit ‘While poverty persists, there is no true freedom.’

Voor het systeem worden we geboren als een twee-eenheid, als ‘homo laborans’ en als ‘homo consumens’.

Als werknemer zijn we een pion, als consument een koning-slaaf, en al diegenen die niet mee kunnen als werknemer of consument zijn ‘hun eigen fout’ verschoppelingen.

Van de pion verwachtten ze dat hij hard werkt en in de pas loopt. Anders wordt hij gewoon vervangen door een ander ‘object’. Steeds meer en meer trouwens door algoritmen en robots(dit is overigens een goede evolutie, vooruitgang als de rest volgt…). Jobonzekerheid en prestatiedruk verklaren de stijging van vele beschavingsziekten als stress en burn-outs.

Als consument worden we opgevoed om zoveel mogelijk erbij te horen, dingen te doen en (onnodige) spullen te kopen. We worden opgevoed tot slaafs koopvee met een koningskroontje!

Van de verschoppeling verwacht het systeem dat hij zwijgt en zijn plan trekt! En dit ondanks zij – werklozen, armen, immigranten, mensen met een beperking, enz. – het product zijn van het systeem!

Zijn we echt niet meer waard dan een ‘aanhangsel van de markt’ zoals Karl Polanyi het ooit beschreef?

Werken om te leven, en leven om te consumeren, wat een narrenleven! Je vraagt je af waarom we onszelf dan Homo sapiens noemen…

 

4 We ketenen onszelf!

Bij de aanvang van dit tweedelig artikel over vrijheid rapporteerde ik dat velen mensen op hun sterfbed spijt hebben dat ze hun eigen leven niet geleefd hebben maar wel het leven dat anderen van hen verwachtten… Spijtig, maar te laat!

Waarom leven we ons eigen leven niet? Voorlopig verplicht niemand ons nog niet om mee te doen, en toch doen we het… Waarom?

Omdat we de neiging hebben ons te conformeren (meeheulen is inderdaad makkelijker)? Omdat we moeite hebben om te kiezen en te beslissen? Omdat we bang zijn iets te missen, de zogenaamde fomo-angst (Fear-of-missing-out)?

De belangrijkste oorzaak hiervan is dat onze vrije wil zwak is. Hebben we wel een vrije wil of beelden we ons dit maar gewoon in? En daarom kunnen we toch zo moeilijk NEEN zeggen. En niet ‘neen’ kunnen zeggen wordt altijd met vrijheid en geluk bekocht.

Onze zwakte wordt genadeloos uitgeperst door het systeem. Coca Cola doet ons zelfs geloven dat het drankje goed is voor een jong, sportief, hip en gezond imago, daar waar het onze gezondheid schaadt en zeker onze figuur niet schaaft!

De sirenen van het marktfundamentalisme doen ons geloven dat het onnodige nodig is. En zo vergeten we het nodige, het echte leven en verspelen we dus veel kansen op geluk.

Wat is er goedkoper en eenvoudiger dan aandacht voor je geliefde, voor de andere. Dan een goed gesprek met een vreemde, een eenzame, een hulpbehoevende, een dakloze, enz.? Dan een mooie wandeling? En nochtans verschaffen ze ons veel meer geluk dan de aankoop van de laatste nieuwe hype!

Het hoeft dus echt niet te verwonderen dat depressies en zelfmoord inmiddels uitgegroeid zijn tot echte volksziektes volgens de Wereldgezondheidsorganisatie. We missen vrijheid om ons zelf te kunnen zijn, ‘zot’ te doen, lui te zijn en te spelen! Begrijp je waarom ik me soms afvraag hoe lang we nog domme ganzen blijven?

 

Afsluiten doe ik met een persoonlijke noot. Ik probeer altijd mijn eigen te zijn, mijn eigen agenda te bepalen, los van alle verwachtingen van wie dan ook. Soms tot scha en schande. Dit heeft inderdaad soms tot felle conflicten geleid waardoor ik  zelf werd uitgesloten of een stap opzij moest zetten. Maar ik heb me er altijd goed bij gevoeld. En is dit niet het belangrijkste?

Ach, FOMO ken ik niet, wel HOMO! Nee, nee, niet wat je denkt. Maar wel Happy-of-missing-out!!! Geloof me, het geeft je wat je zoekt, vrijheid en geluk  vóór je op palliatieve ligt!!!

 

 

TAGS: #Beyourself   #Freedom   #Good governance   #Hate/fear  #Homo sapiens   #Market fundamentalism   #Political parties   #Social media   #Society

 

Ik wandel, dus ik ben!
Ik wandel, dus ik ben! 993 1020 Lhoëst Jean

‘Gratis en gezond, rijk aan levenselixer, geluk… en ideeën’. Zo zou een reclameboodschap voor wandelen kunnen lezen.

Wandelen is een leuke en goedkope sport voor lichaam en geest. Meer dan gezond bewegen, is het vooral een oppepper voor geest en creativiteit. Daarom ga ik regelmatig zo’n 20 kilometer wandelen… om inspiratie te vinden voor vele van mijn schrijfsels.

De titel van dit tekstje is uiteraard een parafrasering op het beroemde ‘Ik denk, dus ik ben’ (Cogito ergo sum)  van René Descartes, de Franse filosoof en wiskundige uit de 17e eeuw.  En vermits wandelen het denken prikkelt, schrijf ik, Hegel indachtig, ‘Ik wandel, dus ik ben!

Wandelen is inderdaad een echte goudmijn voor ideeën. Nietzsche, de Duitse filosoof, omschreef dit prachtig:

“Ik schrijf niet met de hand alleen

Mijn voet schrijft lustig als geen een

Frank en vrij komt hij door ’t veld

En ras over het papier gesneld.”

 

Wandelen, de sport van de vrijheid.

Wandelen: je doet het wanneer je wil, waar je wil, op je eigen ritme en in volle vrijheid, weer of geen weer. Je hebt er niets (tenzij wandelschoenen) of niemand voor nodig.

Het is ook nog tamelijk immuun voor het consuma virus. Gratis geluk is geen spek voor de bek van vrije markt profeten. Dus geen gepush.

En zo ontspannend en bevrijdend. Al wandelend kun je je eens heel goed laten gaan, je ziel luchten zoals ik ooit ergens las. Je muizenissen worden langs je voeten in de grond geloosd! Terwijl je je op een heel natuurlijke manier inspant, ontspant je geest.

Het haalt de domme haast uit je hoofd. Het zorgt voor gemoedsrust. Beschavingsdruk maakt plaats voor diepgang en ruimdenkendheid…

Zalig, verkwikkend en leerrijk.

 

Wandelen, de sport van de bezinning.

Introspectie, bezinning, geluk … associeer het maar met wandelen!

Ruimte, stilte, eenzaamheid, schoonheid, voeten in actie… ideale omstandigheden om tot jezelf te komen en te bezinnen.  Alle invallen passeren de revue, van luchtige onderwerpen zoals de vrouw tot de meest zware zoals de zin van het leven.

Tijdens mijn laatste wandeling kwam ik plots terecht bij vee, bij slacht- en koopvee. Slachtvee laat zich van zijn vrijheid en eigenheid beroven om zo snel mogelijk klaar te zijn voor consumptie. Koopvee – jij en ik- laat zich van zijn vrijheid en eigenheid beroven om zo veel mogelijk te consumeren… Waarom eigenlijk? Zijn we dan domme ganzen? Tijd voor een nieuwe wandeling om antwoorden te vinden…

 

Wandelen, de sport van de ideeën.

De meeste ideeën ontstaan niet aan een schrijftafel, maar op de meest onverwachte plaatsen en momenten.  Wandelen in een stille en weidse ruimte verbreedt je horizon, bevrijdt je geest en verlengt de tijd. Zo heb je tijd en ruimte om na te denken, te mijmeren, te fantaseren, je verbeelding de vrije loop te laten. Geloof me, elke wandeling inspireert en tovert vaak verrassende invallen of inzichten tevoorschijn… De zinnen wellen van mijn pad naar mijn iPad!

Vele grote filosofen des werelds waren trouwens fervente wandelaars. Zoals Socrates, Plato, Aristoteles Wittgenstein, Nietzsche, Rousseau, Kant, Montaigne en zovelen anderen.

De school van Aristoteles heette trouwens de peripatetische school. Peripatetisch stamt van het werkwoord ‘peripateo’, dat  ‘ik ga een wandeling maken’ betekent.

Velen hebben dan ook vaak de zegeningen van wandelen beschreven. Zoals Michel de Montaigne, de Franse filosoof uit de 16e E: “Mijn geest werkt niet goed, als de benen hem niet in beweging zetten.”

Of John Muir, de 19e eeuwse Schots-Amerikaanse natuurvorser: “In every walk with nature one receives far more than he seeks.”

Een van de mooiste vind ik deze: ‘de benen zijn de wielen van de creativiteit’. Van Albert Einstein.

Go walking, beste lezer!

 

 

TAGS:   #Sundries              #Freedom     #Happiness   #Marktet fundamentalism

 

Enter your
text here