Een tijdje geleden ging ik in Antwerpen een bruin kroegje binnen. In ‘Het geel paterke’, een fictieve naam om de privacy van de zaak te waarborgen.
Het zag er gezellig uit. Aan de toog zaten 3 stoere binken. Kort geknipt, stevige botten en angstaanjagend getatoeëerd. Ik nam plaats naast die mannen in de hoop op een leuke babbel. Bestel mijn pint en voelde al onmiddellijk hun ietwat minachtende blik van ‘wat komt die zot met zijn wilde haren hier zoeken’.
Hef mijn pint en zeg ‘dag mannen, hoe gaat het?’
Eentje antwoord nors doch in sappig Aantwaarps “Wie zijde gij en wat komt ge hier doen?’
Ik: “Ik ben een Luikenaar en heb hier vandaag een afspraakje met mijn vriendje, een Marokkaanse homo…” (ach, tenslotte ben ik slechts een ‘homo ludens’).
Zij: “ Dan zijt ge hier niet welkom mietje!”
Ik: “Amai da’s vriendelijk. Wie is hier niet welkom de Marokkaan, de homo of de Luikenaar?”
Zij: “Geen van de drie”.
Ik: “Dank u. Maar waarom? Ik heb een hekel aan gesluierde dames en gelaarsde mannen, maar daarom zal ik hen niet onvriendelijk bejegenen. Leven en laten leven, da’s mijn motto….”
Zij: “Man stop met dat gelul, als ge subiet niet weg zijt, krijgde deze (hij toont zijn stevige vuist) op ha bakkes…”
Ik: “Ola, nu maak je me bang. Maar mag ik nog iets vragen? Van wie houden jullie dan wel? Van Bartje, Driesje en gewillige vrouwtjes zeker? Allez, laat ons stoppen met dat gezever, laat ons proberen mekaar te begrijpen, laat ons een redelijk compromis maken…” Ze kijken me argwanend aan…
Ik vervolg: “ Laat ons samen iets drinken. Ik betaal een rondje.” Dit bleken ze een redelijk compromis te vinden…
Na afgerekend te hebben ging ik naar buiten. En ik dacht “Ach, het zijn waarschijnlijk Christenen die niet beseffen wat dat woord betekent.” Zouden ze bijvoorbeeld al gehoord hebben van ‘Bemin uw naaste zoals uzelf’’, toch de basis van het Christen-zijn?
Waarom toch zo’n wantrouwen voor het ‘andere’, het ‘vreemde’?
Ik vind het zo raar dat mensen elkaar zo kunnen haten…
Tegenwoordig zie je meer opgestoken middelvingertjes en gebalde vuisten dan uitgestoken handen. Dit gaat mijn (ok, te weinig) verstand te boven.
De Zeebrugse priester Fernand werd ooit met de dood bedreigt gewoon omdat hij zijn christelijke plicht deed: mensen in nood helpen! En onlangs pleitte Manfred Weber, een Duitse politicus zelfs voor een ‘finale Lösung’ voor vluchtelingen. Dat rijmt wel erg op de ‘Endlösung’ van weleer.
Markus Gabriel, Duitse filosoof, spreekt over logische genocide wanneer men woorden als ‘oplossen’ of ‘opkuisen’ voor mensen begint te gebruiken…
Wat is de perfide rol van populistische en polariserende politici in dit verhaal van eroderende beschaving? In mijn naïviteit dacht ik nochtans dat leiders moeten verenigen in plaats van te verdelen?
En waarschijnlijk spelen sociale media ook een rol in deze verloedering van de zeden. Hier kun je immers je gal spuwen zonder verplichting tot nadenken. Lady Gaga verwoordde het liederlijk: ‘de sociale media zijn het toilet van internet.’
Een kleurloze of kleurrijke wereld?
Weet je, het is toch niet omdat de kerels van in het cafeetje anders doen, denken en zijn dan ik, dat ik hen daarom moet beschouwen als idioten, laat staan haten en uitsluiten.
Waarschijnlijk betaal ik zelfs (en vele andere burgers) heel veel belastingen (transferts) voor zulke heerschappen, maar ook dit is toch geen voldoende reden om hen buiten te sluiten, of vergis ik me?. Weet je, stel dat je iedereen met wie je niet akkoord bent of die je niet zo graag hebt, begint buiten te sluiten, dan eindig je waarschijnlijk heel snel in je eigen ommuurd kamertje van je eigen grote gelijk… Belachelijk toch! Is dat wat het leven is?
Ach, hoe kleurrijker de mensen, hoe boeiender en mooier de wereld is! Hoe meer vuur, hoe warmer toch.
“When Christ says, ‘Forgive your enemies,’ it is not for the sake of the enemy, but for one’s own sake that he says so, and because love is more beautiful than hate.” Oscar Wilde
#Vreemdelingenhaat #Nationalisme #Christendom #Transfers #Belastingen #Verenigen
